📌در بهشت چه می‌گذرد

✍نویسنده:#احسان_الفقیه

✅ در بهشت، هیچ‌کس نمی‌گوید: «می‌خواهم بروم»، هیچ‌کس نمی‌گوید: «خداحافظ»... هیچ‌کس به تو نمی‌گوید: «دیگر دوستت ندارم» یا اینکه «محبتم به تو تمام شده»...

• در بهشت، دلتنگی بر دوش دوری سنگینی نمی‌کند و عاشقان ساعت‌هایشان را بر اساس زمان رفتن تنظیم نمی‌کنند... آنجا، عزیزان بی‌برگشت سفر نمی‌کنند و دل‌ها با نیم‌نگاهی که شاید به جایی نرسد، نمی‌شکنند.

• در بهشت، نه نزاعی هست، نه غیبتی، نه دروغی، نه حسادتی، نه سردردی... نه شوک‌هایی که تو را وادار کند به دکترهای ناشناس رو بیاوری تا برایت مُسکنِ ممنوعه بنویسند.

• در بهشت، چشمی از اشک شکست نمی‌خورد، مادری از درد فرزندانش بیدار نمی‌شود و صدای گرسنگی آن‌ها را نمی‌شنود... آنجا، جنگ‌ها خاطره‌ای دورند، ناله‌ها قصه‌ای فراموش‌شده، و زخم‌ها پیش از آنکه پدید آیند التیام می‌یابند. غم آنجا وجود ندارد.

• در بهشت، آینه‌ها چین‌وچروک نمی‌شمارند، هیچ نشانی از پیری دیده نمی‌شود، نه مویی از اندوه سفید می‌شود، نه بدنی از خستگی یا بازی به درد می‌آید...

شب‌زنده‌داری آنجا نیازی به قهوه ندارد، دلتنگی روی بالشی از خار نمی‌خوابد...
آنجا، دوباره متولد می‌شوی؛ سبک، لطیف، پاک... گویی فقط برای عشق، آرامش و آسودگی آفریده شده‌ای.

• در بهشت، هیچ فرمانی شکسته نمی‌شود، هیچ مرزی بسته نیست، نه ترسی از قدرت هست، نه محدودیتی که گام‌هایت را کنترل کند، نه قانونی که روحت را محاصره کند...
آنجا، آزادی کامل است؛ بی‌چانه‌زنی، بی‌مطالبه.
آنجا، سرکوب و ستم فراموش می‌شود و همه تابلوهای «ممنوع» خاموش می‌گردند.

• در بهشت، زنجیر زمان گسسته می‌شود، نه صبحی خسته‌ات می‌کند، نه شبی نگران‌ات...
نه کسالتی از دلِ بی‌کاری خزیده، نه ناامیدی‌ای که بر در بکوبد.
آنجا، دوران توقف پایان می‌یابد و زمانِ سرشار شدن آغاز می‌گردد...
آنجا، دیگر در انتظار چیزی نمی‌مانی، چون همه‌چیز در دست توست.

• بهشت، وعده‌ای به تعویق‌افتاده نیست؛
بلکه تمام لحظه‌هایی‌ست که به اجبار از دست رفت،
تمام آرزوهایی که پشت درِ «شاید» ماندند و هرگز به درون نیامدند.

• بهشت، دیدارهایی‌ست که تقدیر ناتمام گذاشت،
راه‌هایی‌ست که به پایان نرسید،
صندلی‌های خالی‌ست که در انتظار کسانی نشستیم که هرگز نیامدند.

• بهشت، وطنی‌ست که در هیچ نقشه‌ای نگنجید،
آغوشی‌ست که زمینِ سرد بلد نبود،
صدایی‌ست که فاصله‌ها حقش را ادا نکردند.

• بهشت... همان نام‌هایی‌ست که ناپدید شدند،
چهره‌هایی‌ست که پنهان شدند،
آغوش‌هایی‌ست که پیش از سیر شدن از ما گرفته شدند.

• بهشت، گشایشی‌ست پس از تنگی،
شادمانی‌ای‌ست که در شلوغی اندوه جایی نیافت...

آنجا، قرارها برای هیچ دلیلی به تعویق نمی‌افتد،
چراغ‌ها ناگهان خاموش نمی‌شوند،
و عزیزان پشت دیوارهای سرنوشت گم نمی‌شوند.

• در بهشت، دلتنگی خاموش می‌شود، چون آن‌ها بالاخره رسیدند!

• در بهشت، روح‌هایی که از انتظار خسته شده بودند لبخند می‌زنند؛
چرا که کسانی را که دوست داشتند، بی‌ترس از جدایی، بی‌هیچ زنگ پایان، یافته‌اند.

• بهشت... پایان راه نیست، آغاز واقعی آن است؛
زمانی‌که درهای وعده باز می‌شود و زندگی آن‌گونه که آرزو داشتیم آغاز می‌گردد:
بی‌کم‌وکاست، بی‌حسرت، بی‌ظلم...

• در بهشت، دست در دست پیامبرمان محمد ﷺ می‌نهیم،
و برایش بازگو می‌کنیم که چگونه صبر کردیم،
چگونه در شوق دیدارش او را یاد کردیم،
چگونه کسانی را که دوستش داشتند، دوست داشتیم،
و چگونه برای آنان جنگیدیم چون او ما را به آن توصیه کرده بود...

آنجا، پیشانی‌اش را می‌بوسیم،
و نگاه‌هایش ما را در بر می‌گیرد،
چنان‌که نور، سپیده‌دم را در بر می‌گیرد.

• در بهشت... مرگ به خاک سپرده می‌شود،
امنیت زنده می‌شود،
و درهای وداع برای همیشه بسته می‌شوند...

➣ T.me/islahweb