Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🆔 @irlanguages
🅾 The Twelve Dancing princess
🅾 The Twelve Dancing princess
🅾 Dog Saves Man With Broken Neck
This past New Year’s Eve, a 64-year-old Michigan man took a fall that almost cost him his life. At 10:30 pm, Bob took a break from watching football on TV and stepped outside. He was going to get wood for the fire when he slipped on some icy steps. As he lay in the snow, without a jacket, he knew that he was in serious trouble. He had broken his neck and couldn’t move. Bob’s wife was visiting her parents, and he was all alone. He screamed for help, but his nearest neighbor was far away. No one heard him except for his loyal dog Kelsey.
Bob continued to scream for help until he eventually lost his voice, but Kelsey continued barking all night. He was only wearing long underwear, a shirt, and slippers as he lay in the snow. In those temperatures, falling asleep could have been fatal for Bob. Throughout the night the 70-pound dog kept him warm by lying on top of him and kept him awake by licking his face and pawing at his arms.
Twenty hours later, at 6:30 pm on New Year’s Day, Kelsey’s barking finally paid off when a neighbor found them. Bob was rushed to the hospital and had an emergency operation on his spine. The operation was a success. The very next day Bob began to move his arms and legs again. His doctor attributes his remarkable recovery to Kelsey keeping him warm after his fall and Bob’s own mental strength. Dr. Colen said, “He has a strong and a very positive personality and that’s what I like. A lot of people quickly end up in despair, and that’s very tragic. Maintaining that positivity is very important.”
Bob has begun to walk again, and Kelsey is staying by his side every step of the way. Bob has chosen to not reveal his last name, to protect his family’s privacy, but his dog Kelsey’s heroism will not soon be forgotten.
“I’m so thankful for my two heroes,” Bob said. “Kelsey kept me warm, alert and never stopped barking for help. Dr. Colen saved my life and ability to move. They are truly heroes and I will be eternally grateful.”
🅾 سگی که ناجی مرد گردن شکسته شد
در همین شب سال نو مرد 64 ساله ای از اهالی میشیگان طوری زمین خورد که نزدیک بود به قیمت از دست دادن جانش تمام شود. باب در ساعت ده و نیم شب تماشای فوتبال از تلویزیون را رها کرد و از خانه خارج شد. او می خواست برای آتش هیزم بیاورد که روی پله های یخ زده لغزید. وقتی بدون بالاپوش روی برفها افتاد، می دانست که دچار دردسر بزرگی شده است. گردنش شکسته بود و تکان نمی خورد. همسر باب به دیدن والدینش رفته بود و او کاملا تنها بود. داد زد و کمک خواست اما نزدیکترین همسایه اش از او بسیار دور بود و هیچکس به جز سگ باوفایش کِلسی صدای او را نشنید.
باب به درخواست کمک ادامه داد تا اینکه صدایش کاملا گرفت، اما کلسی تمام شب به واق واق ادامه داد. باب همانطور که روی برفها افتاده بود فقط یک پیژامه بلند و یک پیراهن به تن داشت و دمپایی پوشیده بود. در آن دما، به خواب رفتن می توانست منجر به مرگ باب شود. سگ 70 پوندیِ او تمام شب روی او خوابیده و او را گرم کرده و با لیسیدن صورتش و پنجه مالیدن به بازوهایش او را بیدار نگه داشته بود.
بیست ساعت بعد، در ساعت 6:30 بعد از ظهر اولین روز سال نو، واق واق کلسی در نهایت به نتیجه رسید و یکی از همسایه ها آنها را پیدا کرد. باب به سرعت به بیمارستان منتقل شد و جراحی اضطراری در ستون فقرات او صورت گرفت. این عمل موفقیت آمیز بود. روز بعد باب شروع به حرکت دوباره ی دست و پای خود کرد. پزشک معالج او بهبود قابل توجه وی را به گرمایی که کلسی پس از سقوط ایجاد کرده بود و روحیه ی خوب خود باب مربوط دانست. دکتر کولِن گفت: «او شخصیتی قوی و بسیار مثبت دارد و من این را دوست دارم. بسیاری از مردم خیلی زود ناامید می شوند و این بسیار غم انگیز است. مثبت اندیشی بسیار مهم است.»
باب دوباره شروع به راه رفتن کرده و کلسی در هر قدم در کنار او مانده است. باب خواست که نام خانوادگی اش فاش نشود تا خللی در زندگی شخصی اش ایجاد نشود اما عمل قهرمانانه ی سگش کلسی به این زودی ها از یاد نخواهد رفت.
باب گفت: «من مدیون دو قهرمانم هستم. کلسی مرا گرم و هوشیار نگه داشت و دست از واق واق کردن برای جلب کمک بر نداشت. دکتر کولن زندگی و توانایی حرکت من را نجات داد. آنها به راستی قهرمانند و من تا ابد مدیونشان هستم.»
https://t.me/irlanguages
This past New Year’s Eve, a 64-year-old Michigan man took a fall that almost cost him his life. At 10:30 pm, Bob took a break from watching football on TV and stepped outside. He was going to get wood for the fire when he slipped on some icy steps. As he lay in the snow, without a jacket, he knew that he was in serious trouble. He had broken his neck and couldn’t move. Bob’s wife was visiting her parents, and he was all alone. He screamed for help, but his nearest neighbor was far away. No one heard him except for his loyal dog Kelsey.
Bob continued to scream for help until he eventually lost his voice, but Kelsey continued barking all night. He was only wearing long underwear, a shirt, and slippers as he lay in the snow. In those temperatures, falling asleep could have been fatal for Bob. Throughout the night the 70-pound dog kept him warm by lying on top of him and kept him awake by licking his face and pawing at his arms.
Twenty hours later, at 6:30 pm on New Year’s Day, Kelsey’s barking finally paid off when a neighbor found them. Bob was rushed to the hospital and had an emergency operation on his spine. The operation was a success. The very next day Bob began to move his arms and legs again. His doctor attributes his remarkable recovery to Kelsey keeping him warm after his fall and Bob’s own mental strength. Dr. Colen said, “He has a strong and a very positive personality and that’s what I like. A lot of people quickly end up in despair, and that’s very tragic. Maintaining that positivity is very important.”
Bob has begun to walk again, and Kelsey is staying by his side every step of the way. Bob has chosen to not reveal his last name, to protect his family’s privacy, but his dog Kelsey’s heroism will not soon be forgotten.
“I’m so thankful for my two heroes,” Bob said. “Kelsey kept me warm, alert and never stopped barking for help. Dr. Colen saved my life and ability to move. They are truly heroes and I will be eternally grateful.”
🅾 سگی که ناجی مرد گردن شکسته شد
در همین شب سال نو مرد 64 ساله ای از اهالی میشیگان طوری زمین خورد که نزدیک بود به قیمت از دست دادن جانش تمام شود. باب در ساعت ده و نیم شب تماشای فوتبال از تلویزیون را رها کرد و از خانه خارج شد. او می خواست برای آتش هیزم بیاورد که روی پله های یخ زده لغزید. وقتی بدون بالاپوش روی برفها افتاد، می دانست که دچار دردسر بزرگی شده است. گردنش شکسته بود و تکان نمی خورد. همسر باب به دیدن والدینش رفته بود و او کاملا تنها بود. داد زد و کمک خواست اما نزدیکترین همسایه اش از او بسیار دور بود و هیچکس به جز سگ باوفایش کِلسی صدای او را نشنید.
باب به درخواست کمک ادامه داد تا اینکه صدایش کاملا گرفت، اما کلسی تمام شب به واق واق ادامه داد. باب همانطور که روی برفها افتاده بود فقط یک پیژامه بلند و یک پیراهن به تن داشت و دمپایی پوشیده بود. در آن دما، به خواب رفتن می توانست منجر به مرگ باب شود. سگ 70 پوندیِ او تمام شب روی او خوابیده و او را گرم کرده و با لیسیدن صورتش و پنجه مالیدن به بازوهایش او را بیدار نگه داشته بود.
بیست ساعت بعد، در ساعت 6:30 بعد از ظهر اولین روز سال نو، واق واق کلسی در نهایت به نتیجه رسید و یکی از همسایه ها آنها را پیدا کرد. باب به سرعت به بیمارستان منتقل شد و جراحی اضطراری در ستون فقرات او صورت گرفت. این عمل موفقیت آمیز بود. روز بعد باب شروع به حرکت دوباره ی دست و پای خود کرد. پزشک معالج او بهبود قابل توجه وی را به گرمایی که کلسی پس از سقوط ایجاد کرده بود و روحیه ی خوب خود باب مربوط دانست. دکتر کولِن گفت: «او شخصیتی قوی و بسیار مثبت دارد و من این را دوست دارم. بسیاری از مردم خیلی زود ناامید می شوند و این بسیار غم انگیز است. مثبت اندیشی بسیار مهم است.»
باب دوباره شروع به راه رفتن کرده و کلسی در هر قدم در کنار او مانده است. باب خواست که نام خانوادگی اش فاش نشود تا خللی در زندگی شخصی اش ایجاد نشود اما عمل قهرمانانه ی سگش کلسی به این زودی ها از یاد نخواهد رفت.
باب گفت: «من مدیون دو قهرمانم هستم. کلسی مرا گرم و هوشیار نگه داشت و دست از واق واق کردن برای جلب کمک بر نداشت. دکتر کولن زندگی و توانایی حرکت من را نجات داد. آنها به راستی قهرمانند و من تا ابد مدیونشان هستم.»
https://t.me/irlanguages
Telegram
آموزش زبان ایرانیان
آموزش و مکالمه زبان های خارجی
#انگلیسی
#فرانسوی
#ایتالیایی
#انگلیسی
#فرانسوی
#ایتالیایی
خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای مجازی...
سرمایه گذاری در کلاس جهانی...
به آسانی بخرید،نگهداری کنید و بفروشید...
https://nobitex.ir/signup/?refcode=48219
سرمایه گذاری در کلاس جهانی...
به آسانی بخرید،نگهداری کنید و بفروشید...
https://nobitex.ir/signup/?refcode=48219
Nobitex
ثبت نام | نوبیتکس
برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال وارد حساب کاربری خود در نوبیتکس شوید یا ثبت‌نام کنید
🅾 Love & anger 🅾
🅾 زماني مردي در حال پوليش كردن اتوموبيل جديدش بود كودك 4 ساله اش تكه سنگي را برداشت و بر روي بدنه اتومبيل خطوطي را انداخت
🛑 While a man was polishing his new car, his 4 yr old son picked up a stone and scratched lines on the side of the car.
🛑 مرد آنچنان عصباني شد كه دست پسرش را در دست گرفت و چند بار محكم پشت دست او زد بدون انكه به دليل خشم متوجه شده باشد كه با آچار پسرش را تنبيه نموده
🛑 In anger, the man took the child's hand and hit it many times not realizing he was using a wrench.
🛑 در بيمارستان به سبب شكستگي هاي فراوان انگشت های دست پسر قطع شد
🛑 At the hospital, the child lost all his fingers due to multiple fractures.
🛑 وقتي كه پسر چشمان اندوهناك پدرش را ديد از او پرسيد "پدر كی انگشتهای من در خواهند آمد
🛑 When the child saw his father with painful eyes he asked, 'Dad when will my fingers grow back?'
🛑 آن مرد آنقدر مغموم بود كه هيچ نتوانست بگويد به سمت اتوموبيل برگشت وچندين بار با لگد به آن زد
🛑 The man was so hurt and speechless; he went back to his car and kicked it a lot of times.
🛑 حيران و سرگردان از عمل خويش روبروي اتومبيل نشسته بود و به خطوطي كه پسرش روي آن انداخته بود نگاه مي كرد. او نوشته بود
"دوستت دارم پدر"
🛑 Devastated by his own actions, sitting in front of that car he looked at the scratches; the child had written 'LOVE YOU DAD'.
🛑 روز بعد آن مرد خودكشي كرد
🛑 The next day that man committed suicide . . . 😔
〰〰〰〰
🔴 نتیجه اخلاقی داستان
🔴 Moral of the story
🛑 خشم و عشق حد و مرزي ندارند دومي ( عشق) را انتخاب كنيد تا زندكي دوست داشتنی داشته باشيد و اين را به ياد داشته باشيد كه
🛑 Anger and Love have no limits; choose the latter to have a beautiful, lovely life & remember this :
🛑 اشياء برای استفاده شدن و انسانها براي دوست داشتن می باشند
🛑 Things are to be used and people are to be loved.
🛑 در حاليكه امروزه از انسانها استفاده مي شود و اشياء دوست داشته مي شوند.
🛑 The problem in today's world is that people are used while things are loved.
https://t.me/irlanguages
🅾 زماني مردي در حال پوليش كردن اتوموبيل جديدش بود كودك 4 ساله اش تكه سنگي را برداشت و بر روي بدنه اتومبيل خطوطي را انداخت
🛑 While a man was polishing his new car, his 4 yr old son picked up a stone and scratched lines on the side of the car.
🛑 مرد آنچنان عصباني شد كه دست پسرش را در دست گرفت و چند بار محكم پشت دست او زد بدون انكه به دليل خشم متوجه شده باشد كه با آچار پسرش را تنبيه نموده
🛑 In anger, the man took the child's hand and hit it many times not realizing he was using a wrench.
🛑 در بيمارستان به سبب شكستگي هاي فراوان انگشت های دست پسر قطع شد
🛑 At the hospital, the child lost all his fingers due to multiple fractures.
🛑 وقتي كه پسر چشمان اندوهناك پدرش را ديد از او پرسيد "پدر كی انگشتهای من در خواهند آمد
🛑 When the child saw his father with painful eyes he asked, 'Dad when will my fingers grow back?'
🛑 آن مرد آنقدر مغموم بود كه هيچ نتوانست بگويد به سمت اتوموبيل برگشت وچندين بار با لگد به آن زد
🛑 The man was so hurt and speechless; he went back to his car and kicked it a lot of times.
🛑 حيران و سرگردان از عمل خويش روبروي اتومبيل نشسته بود و به خطوطي كه پسرش روي آن انداخته بود نگاه مي كرد. او نوشته بود
"دوستت دارم پدر"
🛑 Devastated by his own actions, sitting in front of that car he looked at the scratches; the child had written 'LOVE YOU DAD'.
🛑 روز بعد آن مرد خودكشي كرد
🛑 The next day that man committed suicide . . . 😔
〰〰〰〰
🔴 نتیجه اخلاقی داستان
🔴 Moral of the story
🛑 خشم و عشق حد و مرزي ندارند دومي ( عشق) را انتخاب كنيد تا زندكي دوست داشتنی داشته باشيد و اين را به ياد داشته باشيد كه
🛑 Anger and Love have no limits; choose the latter to have a beautiful, lovely life & remember this :
🛑 اشياء برای استفاده شدن و انسانها براي دوست داشتن می باشند
🛑 Things are to be used and people are to be loved.
🛑 در حاليكه امروزه از انسانها استفاده مي شود و اشياء دوست داشته مي شوند.
🛑 The problem in today's world is that people are used while things are loved.
https://t.me/irlanguages
Telegram
آموزش زبان ایرانیان
آموزش و مکالمه زبان های خارجی
#انگلیسی
#فرانسوی
#ایتالیایی
#انگلیسی
#فرانسوی
#ایتالیایی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔷 داستان درخت بد اخلاق
@irlanguages
@irlanguages
🟢The man & the butterfly
👉The man whispered, “God, speak to me” and a meadowlark sang .But, the man did not hear. So the man yelled, “God, speak to me” and the thunder rolled across the sky .But, the man did not listen. The man looked around and said, “God let me see you.” And a star shone brightly .But the man did not see. And, the man shouted, “God show me a miracle.” And, a life was born .But, the man did not notice. So, the man cried out in despair, “Touch me God, and let me know you are here.” Whereupon, God reached down and touched the man .But, the man brushed the butterfly away … and walked on
🟢 مرد و پروانه
👈 مردی گفت: خدایا با من حرف بزن.و پرنده ای شروع به آواز خواندن کرد ولی مرد متوجه نشد،مرد فریاد زد خدایا بامن حرف بزن و رعد وبرقی در آسمان به صدا در آمد ولی مرد نفهمید. مرد به اطراف نگاه کرد و گفت: خدایا بگذار ببینمت و ستاره ای پرسو درخشید. مرد متوجه نشد . سپس مرد فریاد زد خدایا به من معجزه ای نشان بده وزندگی متولد شد ولی مرد نفهمید.مرد با ناامیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن، و بگذار بدانم که اینجایی. در نتیجه خدا پایین آمد و مرد را لمس کرد ولی مرد پروانه را با دستانش از خود دور کرد و رفت.
@irlanguages
👉The man whispered, “God, speak to me” and a meadowlark sang .But, the man did not hear. So the man yelled, “God, speak to me” and the thunder rolled across the sky .But, the man did not listen. The man looked around and said, “God let me see you.” And a star shone brightly .But the man did not see. And, the man shouted, “God show me a miracle.” And, a life was born .But, the man did not notice. So, the man cried out in despair, “Touch me God, and let me know you are here.” Whereupon, God reached down and touched the man .But, the man brushed the butterfly away … and walked on
🟢 مرد و پروانه
👈 مردی گفت: خدایا با من حرف بزن.و پرنده ای شروع به آواز خواندن کرد ولی مرد متوجه نشد،مرد فریاد زد خدایا بامن حرف بزن و رعد وبرقی در آسمان به صدا در آمد ولی مرد نفهمید. مرد به اطراف نگاه کرد و گفت: خدایا بگذار ببینمت و ستاره ای پرسو درخشید. مرد متوجه نشد . سپس مرد فریاد زد خدایا به من معجزه ای نشان بده وزندگی متولد شد ولی مرد نفهمید.مرد با ناامیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن، و بگذار بدانم که اینجایی. در نتیجه خدا پایین آمد و مرد را لمس کرد ولی مرد پروانه را با دستانش از خود دور کرد و رفت.
@irlanguages
🟢The Soldier's story
👉 A story is told about a soldier who was finally coming home after having fought in Vietnam. He called his parents from San Francisco.
"Mom and Dad, I'm coming home, but I've a favor to ask. I have a friend I'd like to bring home with me."
"Sure," they replied, "we'd love to meet him."
"There's something you should know the son continued, "he was hurt pretty badly in the fighting. He stepped on a landmine and lost an arm and a leg. He has nowhere else to go, and I want him to come live with us."
"I'm sorry to hear that, son. Maybe we can help him find somewhere to live."
"No, Mom and Dad, I want him to live with us."
"Son," said the father, "you don't know what you're asking. Someone with such a handicap would be a terrible burden on us. We have our own lives to live, and we can't let something like this interfere with our lives. I think you should just come home and forget about this guy. He'll find a way to live on his own."
At that point, the son hung up the phone. The parents heard nothing more from him. A few days later, however, they received a call from the San Francisco police. Their son had died after falling from a building, they were told. The police believed it was suicide. The grief-stricken parents flew to San Francisco and were taken to the city morgue to identify the body of their son. They recognized him, but to their horror they also discovered something they didn't know, their son had only one arm and one leg.
The parents in this story are like many of us. We find it easy to love those who are good-looking or fun to have around, but we don't like people who inconvenience us or make us feel uncomfortable. We would rather stay away from people who aren't as healthy, beautiful, or smart as we are. Thankfully, there's someone who won't treat us that way. Someone who loves us with an unconditional love that welcomes us into the forever family, regardless of how messed up we are.
🟢 داستان سرباز
👈 داستان در مورد سربازیست که بعد از جنگیدن در ویتنام به خانه بر می گشت. قبل از مراجعه به خانه از سان فرانسیسکو با پدر و مادرش تماس گرفت
" بابا و مامان" دارم میام خونه، اما یه خواهشی دارم. دوستی دارم که می خوام بیارمش خونه.
پدر و مادر در جوابش گفتند: "حتما" ، خیلی دوست داریم ببینیمش.
پسر ادامه داد:"چیزی هست که شما باید بدونید. دوستم در جنگ شدیدا آسیب دیده. روی مین افتاده و یک پا و یک دستش رو از دست داده. جایی رو هم نداره که بره و می خوام بیاد و با ما زندگی کنه
"متاسفم که اینو می شنوم. می تونیم کمکش کنیم جایی برای زندگی کردن پیدا کنه
"نه، می خوام که با ما زندگی کنه
پدر گفت: "پسرم، تو نمی دونی چی داری می گی. فردی با این نوع معلولیت درد سر بزرگی برای ما می شه. ما داریم زندگی خودمون رو می کنیم و نمی تونیم اجازه بدیم چنین چیزی زندگیمون رو به هم بزنه. به نظر من تو بایستی بیای خونه و اون رو فراموش کنی. خودش یه راهی پیدا می کنه
در آن لحظه، پسر گوشی را گذاشت. پدر و مادرش خبری از او نداشتند تا اینکه چند روز بعد پلیس سان فرانسیسکو با آنها تماس گرفت. پسرشان به خاطر سقوط از ساختمانی مرده بود. به نظر پلیس علت مرگ خودکشی بوده. پدر و مادر اندوهگین، با هواپیما به سان فرانسیسکو رفتند و برای شناسایی جسد پسرشان به سردخانه شهر برده شدند. شناسایی اش کردند. اما شوکه شدند به این خاطر که از موضوعی مطلع شدند که چیزی در موردش نمی دانستند. پسرشان فقط یک دست و یک پا داشت
پدر و مادری که در این داستان بودند شبیه بعضی از ما هستند. برای ما دوست داشتن افراد زیبا و خوش مشرب آسان است. اما کسانی که باعث زحمت و دردسر ما می شوند را کنار می گذاریم. ترجیح می دهیم از افرادی که سالم، زیبا و خوش تیپ نیستند دوری کنیم. خوشبختانه، کسی هست که با ما اینطور رفتار نمی کند. بدون توجه به اینکه چه ناتوانی هایی داریم.
@irlanguages
👉 A story is told about a soldier who was finally coming home after having fought in Vietnam. He called his parents from San Francisco.
"Mom and Dad, I'm coming home, but I've a favor to ask. I have a friend I'd like to bring home with me."
"Sure," they replied, "we'd love to meet him."
"There's something you should know the son continued, "he was hurt pretty badly in the fighting. He stepped on a landmine and lost an arm and a leg. He has nowhere else to go, and I want him to come live with us."
"I'm sorry to hear that, son. Maybe we can help him find somewhere to live."
"No, Mom and Dad, I want him to live with us."
"Son," said the father, "you don't know what you're asking. Someone with such a handicap would be a terrible burden on us. We have our own lives to live, and we can't let something like this interfere with our lives. I think you should just come home and forget about this guy. He'll find a way to live on his own."
At that point, the son hung up the phone. The parents heard nothing more from him. A few days later, however, they received a call from the San Francisco police. Their son had died after falling from a building, they were told. The police believed it was suicide. The grief-stricken parents flew to San Francisco and were taken to the city morgue to identify the body of their son. They recognized him, but to their horror they also discovered something they didn't know, their son had only one arm and one leg.
The parents in this story are like many of us. We find it easy to love those who are good-looking or fun to have around, but we don't like people who inconvenience us or make us feel uncomfortable. We would rather stay away from people who aren't as healthy, beautiful, or smart as we are. Thankfully, there's someone who won't treat us that way. Someone who loves us with an unconditional love that welcomes us into the forever family, regardless of how messed up we are.
🟢 داستان سرباز
👈 داستان در مورد سربازیست که بعد از جنگیدن در ویتنام به خانه بر می گشت. قبل از مراجعه به خانه از سان فرانسیسکو با پدر و مادرش تماس گرفت
" بابا و مامان" دارم میام خونه، اما یه خواهشی دارم. دوستی دارم که می خوام بیارمش خونه.
پدر و مادر در جوابش گفتند: "حتما" ، خیلی دوست داریم ببینیمش.
پسر ادامه داد:"چیزی هست که شما باید بدونید. دوستم در جنگ شدیدا آسیب دیده. روی مین افتاده و یک پا و یک دستش رو از دست داده. جایی رو هم نداره که بره و می خوام بیاد و با ما زندگی کنه
"متاسفم که اینو می شنوم. می تونیم کمکش کنیم جایی برای زندگی کردن پیدا کنه
"نه، می خوام که با ما زندگی کنه
پدر گفت: "پسرم، تو نمی دونی چی داری می گی. فردی با این نوع معلولیت درد سر بزرگی برای ما می شه. ما داریم زندگی خودمون رو می کنیم و نمی تونیم اجازه بدیم چنین چیزی زندگیمون رو به هم بزنه. به نظر من تو بایستی بیای خونه و اون رو فراموش کنی. خودش یه راهی پیدا می کنه
در آن لحظه، پسر گوشی را گذاشت. پدر و مادرش خبری از او نداشتند تا اینکه چند روز بعد پلیس سان فرانسیسکو با آنها تماس گرفت. پسرشان به خاطر سقوط از ساختمانی مرده بود. به نظر پلیس علت مرگ خودکشی بوده. پدر و مادر اندوهگین، با هواپیما به سان فرانسیسکو رفتند و برای شناسایی جسد پسرشان به سردخانه شهر برده شدند. شناسایی اش کردند. اما شوکه شدند به این خاطر که از موضوعی مطلع شدند که چیزی در موردش نمی دانستند. پسرشان فقط یک دست و یک پا داشت
پدر و مادری که در این داستان بودند شبیه بعضی از ما هستند. برای ما دوست داشتن افراد زیبا و خوش مشرب آسان است. اما کسانی که باعث زحمت و دردسر ما می شوند را کنار می گذاریم. ترجیح می دهیم از افرادی که سالم، زیبا و خوش تیپ نیستند دوری کنیم. خوشبختانه، کسی هست که با ما اینطور رفتار نمی کند. بدون توجه به اینکه چه ناتوانی هایی داریم.
@irlanguages
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟢What's that Smell?: Learn English (US) with subtitles
🟢 داستان کوتاه با زیر نویس انگلیسی
@irlanguages
🟢 داستان کوتاه با زیر نویس انگلیسی
@irlanguages
🟢داستان کوتاه
Every year
Joe Richards finished school when he was 18, and then his father said to him. 'You've passed your examinations now, Joe, and you got good marks in them. Now go and get some good work. They're looking_for the clever people at the bank in the town. The clerks there get quite a lot of money now.'
A few days later, Joe went to the bank and asked_for work there.
A man took him into a small room and gave him some questions on a piece of paper. Joe wrote his answers on the paper, and then he gave them to the man.
The man looked at them for a few minutes, and then he took a pen and said to Joe, 'your birthday was on the 12th of June, Mr. Richards?'
'Yes, sir, 'Joe said.
'What year?' the man asked.
Joe said : 'Oh, every year, sir.'
Pass = پاس کردن
Mark = نمره
Look_For = دنبال.. گشتن
Clever = زیرک
Clerk = کارمند بانک
Quite = نسبتا زیاد
Ask_For = درخواست کردن
Every year
Joe Richards finished school when he was 18, and then his father said to him. 'You've passed your examinations now, Joe, and you got good marks in them. Now go and get some good work. They're looking_for the clever people at the bank in the town. The clerks there get quite a lot of money now.'
A few days later, Joe went to the bank and asked_for work there.
A man took him into a small room and gave him some questions on a piece of paper. Joe wrote his answers on the paper, and then he gave them to the man.
The man looked at them for a few minutes, and then he took a pen and said to Joe, 'your birthday was on the 12th of June, Mr. Richards?'
'Yes, sir, 'Joe said.
'What year?' the man asked.
Joe said : 'Oh, every year, sir.'
Pass = پاس کردن
Mark = نمره
Look_For = دنبال.. گشتن
Clever = زیرک
Clerk = کارمند بانک
Quite = نسبتا زیاد
Ask_For = درخواست کردن
●Day of the Dead
I arrive in Guatemala on The Day of the Dead, November 1st. I’m curious about this holiday, so I go to the cemetery to see what’s happening. What I find is quite interesting.
The atmosphere is like a party. There are people everywhere. Families are sitting around the graves of their dead ancestors. They clean the graves and add fresh flowers. I walk through the cemetery and admire the beauty of all the colorful flowers.
There is also color in the sky, because many kids are flying kites. Some families are having a picnic
next to the graves. They eat, drink, and chat together. People laugh and smile.
In the Unites States, cemeteries are always somber. We certainly never have festivals or parties next to graves. We don’t laugh or play music or fly kites in cemeteries either.
I find that I prefer the Guatemalan approach. I like the way they remember and celebrate those
who have passed away. I like that they acknowledge death, instead of denying it the way Americans do. I like that there is life, as well as death, in their cemeteries.
Guatemalans call it “The Day of the Dead”, but it is also a day to appreciate life.
●روز مرگ
من در روز مرگ ، 21 نوامبر، به گواتمالا رسيدم . در مورد اين روز تعطيل كنجكاو هستم، از اين رو به گورستان رفتم تا ببينم چه اتفاقي در حال وقوع است. چيزي كه دريافتم بسيار جالب است.
فضاي آنجا همچون يك ميهماني است. انسان ها همه جا هستند. خانواده ها كنار مقبره اجداد خود نشسته اند. آنها قبر ها را تميز مي كنند و گلهاي تازه روي آنها مي گذارند. من در طول گورستان راه مي رفتم در حالي كه زيبايي گلهاي رنگارنگ را تحسين مي كردم.
آسمان نيز رنگي بود، زيرا بسياري از كودكان كايت هاي خود را هوا مي كردند. برخي از خانواده هاي كنار قبر ها پيك نيك دارند. غذا مي خورند و مي نوشند و با هم گپ مي زنند. آن ها بلند مي خندند و لبخند بر لب دارند.
در ايالات متحده آمريكا، گورستان ها هميشه تاريك و غم انگيز است. ما قطعاً هرگز كنار قبرها جشن و مهماني برگزار نمي كنيم. نمي خنديم يا موسيقي نمي نوازيم يا در گورستان كايت هوا نمي كنيم.
من احساس كردم كه ديدگاه گواتمالايي ها را ترجيح مي دهم. من شيوه ي ياد بود و جشن گرفتن آنها را براي از دست رفتگانشان دوست دارم. من اين را دوست دارم كه آنها مرگ را تصديق مي كنند ، به جاي آمريكايي ها كه آن را انكار مي كنند. من مي پسندم كه در گورستان هاي آنها در كنار مرگ ، زندگي هم هست.
گواتمالايي ها اين را "روز مرگ" مي نامند، اما اين همچنين روزي براي بزرگداشت و قدرداني از زندگي هم هست.
@irlanguages
I arrive in Guatemala on The Day of the Dead, November 1st. I’m curious about this holiday, so I go to the cemetery to see what’s happening. What I find is quite interesting.
The atmosphere is like a party. There are people everywhere. Families are sitting around the graves of their dead ancestors. They clean the graves and add fresh flowers. I walk through the cemetery and admire the beauty of all the colorful flowers.
There is also color in the sky, because many kids are flying kites. Some families are having a picnic
next to the graves. They eat, drink, and chat together. People laugh and smile.
In the Unites States, cemeteries are always somber. We certainly never have festivals or parties next to graves. We don’t laugh or play music or fly kites in cemeteries either.
I find that I prefer the Guatemalan approach. I like the way they remember and celebrate those
who have passed away. I like that they acknowledge death, instead of denying it the way Americans do. I like that there is life, as well as death, in their cemeteries.
Guatemalans call it “The Day of the Dead”, but it is also a day to appreciate life.
●روز مرگ
من در روز مرگ ، 21 نوامبر، به گواتمالا رسيدم . در مورد اين روز تعطيل كنجكاو هستم، از اين رو به گورستان رفتم تا ببينم چه اتفاقي در حال وقوع است. چيزي كه دريافتم بسيار جالب است.
فضاي آنجا همچون يك ميهماني است. انسان ها همه جا هستند. خانواده ها كنار مقبره اجداد خود نشسته اند. آنها قبر ها را تميز مي كنند و گلهاي تازه روي آنها مي گذارند. من در طول گورستان راه مي رفتم در حالي كه زيبايي گلهاي رنگارنگ را تحسين مي كردم.
آسمان نيز رنگي بود، زيرا بسياري از كودكان كايت هاي خود را هوا مي كردند. برخي از خانواده هاي كنار قبر ها پيك نيك دارند. غذا مي خورند و مي نوشند و با هم گپ مي زنند. آن ها بلند مي خندند و لبخند بر لب دارند.
در ايالات متحده آمريكا، گورستان ها هميشه تاريك و غم انگيز است. ما قطعاً هرگز كنار قبرها جشن و مهماني برگزار نمي كنيم. نمي خنديم يا موسيقي نمي نوازيم يا در گورستان كايت هوا نمي كنيم.
من احساس كردم كه ديدگاه گواتمالايي ها را ترجيح مي دهم. من شيوه ي ياد بود و جشن گرفتن آنها را براي از دست رفتگانشان دوست دارم. من اين را دوست دارم كه آنها مرگ را تصديق مي كنند ، به جاي آمريكايي ها كه آن را انكار مي كنند. من مي پسندم كه در گورستان هاي آنها در كنار مرگ ، زندگي هم هست.
گواتمالايي ها اين را "روز مرگ" مي نامند، اما اين همچنين روزي براي بزرگداشت و قدرداني از زندگي هم هست.
@irlanguages
🅾 The Sand & The Stone 🅾
🛑 Two friends were walking through the desert. During the journey they had an argument and one friend slapped the other one in the face. The one who got slapped was hurt but without saying anything wrote in the sand "today my best friend slapped me in the face."
They kept on walking until they found an oasis where they decided to take a bath. The one who had been slapped was drowning but his friend saved him. After being saved from the near drowning, he wrote on a stone: "today my best friend saved my life"
The friend who had slapped and saved his best friend asked him "After I hurt you, you wrote in the sand and now, you wirte on a stone why?"
The other friend replied: "when someone hurts us, we should wite it down in the sand where winds of forgiveness can erase it away. but when someone does something good for us we must engrave it in stone where no wind can ever erase it."
🅾 ماسه و سنگ 🅾
🛑 دو دوست از بیابانی می گذشتند. در طول سفر بحث و بگو مگویی بین آنها در گرفت و یکی از آنها به صورت دیگری سیلی زد. آن یکی که سیلی خورده بود مصدوم شد و بدون آن که چیزی بگوید روی شن ها نوشت: امروز بهترین دوستم به صورتم سیلی زد. آنها رفتند تا به مرغزاری رسیدند. در آنجا تصمیم گرفتند حمام کنند. آن کسی که سیلی خورده بود در باتلاقی افتاد و نزدیک بود که غرق شود اما دوستش او را نجات داد. وقتی که از غرق شدن خلاص شد روی یک سنگ نوشت: امروز بهترین دوستم جانم را نجات داد. دوستی که او را سیلی زده و نجاتش داده بود پرسید: پس از این که به تو سیلی زدم روی شن ها نوشتی اما حالا روی سنگ مینویسی چرا؟
دوست دیگر پاسخ داد: وقتی کسی اذیتمان میکند، باید آن ها را روی شن و ماسه بنویسیم جایی که بادهای بخشش بتواند آن را از بین ببرد اما وقتی که کسی به ما خوبی می کند باید آ« را در سنگ کنده کاری کنیم تا هیچ بادی نتواند آن را از بین ببرد.
🔶 words;
🔻desert صحرا
🔻journey سفر
🔻sandماسه
🔻slap چک زدن
🔻save نجات دادن
🔻stone سنگ
🔻erase پاک کردن
🔻wind باد
https://t.me/irlanguages
🛑 Two friends were walking through the desert. During the journey they had an argument and one friend slapped the other one in the face. The one who got slapped was hurt but without saying anything wrote in the sand "today my best friend slapped me in the face."
They kept on walking until they found an oasis where they decided to take a bath. The one who had been slapped was drowning but his friend saved him. After being saved from the near drowning, he wrote on a stone: "today my best friend saved my life"
The friend who had slapped and saved his best friend asked him "After I hurt you, you wrote in the sand and now, you wirte on a stone why?"
The other friend replied: "when someone hurts us, we should wite it down in the sand where winds of forgiveness can erase it away. but when someone does something good for us we must engrave it in stone where no wind can ever erase it."
🅾 ماسه و سنگ 🅾
🛑 دو دوست از بیابانی می گذشتند. در طول سفر بحث و بگو مگویی بین آنها در گرفت و یکی از آنها به صورت دیگری سیلی زد. آن یکی که سیلی خورده بود مصدوم شد و بدون آن که چیزی بگوید روی شن ها نوشت: امروز بهترین دوستم به صورتم سیلی زد. آنها رفتند تا به مرغزاری رسیدند. در آنجا تصمیم گرفتند حمام کنند. آن کسی که سیلی خورده بود در باتلاقی افتاد و نزدیک بود که غرق شود اما دوستش او را نجات داد. وقتی که از غرق شدن خلاص شد روی یک سنگ نوشت: امروز بهترین دوستم جانم را نجات داد. دوستی که او را سیلی زده و نجاتش داده بود پرسید: پس از این که به تو سیلی زدم روی شن ها نوشتی اما حالا روی سنگ مینویسی چرا؟
دوست دیگر پاسخ داد: وقتی کسی اذیتمان میکند، باید آن ها را روی شن و ماسه بنویسیم جایی که بادهای بخشش بتواند آن را از بین ببرد اما وقتی که کسی به ما خوبی می کند باید آ« را در سنگ کنده کاری کنیم تا هیچ بادی نتواند آن را از بین ببرد.
🔶 words;
🔻desert صحرا
🔻journey سفر
🔻sandماسه
🔻slap چک زدن
🔻save نجات دادن
🔻stone سنگ
🔻erase پاک کردن
🔻wind باد
https://t.me/irlanguages
Telegram
آموزش زبان ایرانیان
آموزش و مکالمه زبان های خارجی
#انگلیسی
#فرانسوی
#ایتالیایی
#انگلیسی
#فرانسوی
#ایتالیایی