.
🔸 بیانیه جمعی از فعالان فمینیست زن و کوییر کُرد به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان ۴ آذر، ۱۴۰۰
🔸 جمعی از فعالان فمینیست زن و کوییر کُرد به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان بیانیه‌ایی تحلیلی در مورد زن‌کشی، کوییرکشی و قتل‌های ناموسی در کردستان منتشر کرده‌اند که نسخه‌ایی از آن جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کردستان قرار داده شده است.
در بخشی از این بیانیه آمده است:
🔸 اغلب زن‌کشی‌ها در کردستان و دیگر مناطق حاشیه‌ای ایران با اکثریت غیرفارس، به “ناموس” و “تهدید شرف و آبرو” نسبت داده می‌شود. گویی که هر زن‌کشی‌ای که در کردستان اتفاق می افتد پیشاپیش دلالت ناموسی دارد و بنابراین نیازی به تعمق و تحلیل ساختاری پدیده ندارد. مشکل اول چنین دیدگاهی در وهله اول این است که سرکوب سیستماتیک سیاسی-اقتصادی-اجتماعی این منطقه که ریشه‌های آن به اوایل قرن بیستم و پروسه دولت-ملت‌سازی متمرکز در ایران بر می‌گردد را نادیده می‌گیرد.
🔸 این در حالی است که شهروندان کُرد، همچون بخشی بزرگ از بدنه اقلیت شده کشور، به‌علت موقعیت اتنیکی به حاشیه رانده شده همواره دسترسی محدودتری به منابع لازم برای کسب سرمایه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی از جمله به آموزش، تحصیل به زبان مادری، سیستم سلامت، دانشگاه، اشتغال، بازار کار و … داشته اند. به همین ترتیب زنان منطقه با محرومیت از آموزش‌های جنسیتی یا امکان های محدودتر کسب استقلال مالی، در عین حال که در معرض خشونت سیاسی بیشتری نیز قرار داشته‌اند، همواره در برابر خشونت خانوادگی آسیب پذیرتر و از ابزار دفاعی کمتری برخوردار بوده‌اند.
🔸ضمن اینکه با تحمیل سیاست‌های امنیتی سازی، فعالیت فمینیستی در این مناطق به منظور آگاهی‌رسانی یا پیشگیری از خشونت، همواره با موانع بیشتر روبه رو بوده است. مشکل دوم چنین تحلیل‌هایی این است که با نگاهی مرکزگرایانه، پیشاپیش مفروضات و گفتمان حاکمیت در مورد این منطقه را می‌پذیرند؛ آنها خشونت‌های اتفاق افتاده را نه پدیده‌ای اجتماعی در حوزه زنان، بلکه «چیزی ذاتی مربوط به خودشان و فرهنگشان» نشان می‌دهند و بدین ترتیب مسائلی از این دست را امری غریب یا بیگانه با فرهنگ کل کشور و خاص فرهنگ «عقب افتاده» این مناطق معرفی می‌کنند.
🔸 این نگاه تا آن‌جا پیش می‌رود که وقتی پای پوشش اخبار زن‌کشی در کردستان پیش می‌آید، تقریبا تمام این قتل‌ها عنوان «قتل ناموسی» به خود می‌گیرند و حساسیت‌ها نسبت به این شکل از ساده‌سازی عریان‌ترین فرم خشونت علیه زنان -یعنی قتل- رنگ می‌بازند. چنین مواجهه‌ای در حالی رخ می‌دهد که زن‌کشی تنها مختص این منطقه نیست. اگرچه آمار دقیقی از میزان زن‌کشی و پژوهش‌های علمی بسته به زمان و مکان در ایران در دست نیست و حاکمیت عامدانه از اعلام این آمارها و موارد زن‌کشی جلوگیری می کند، اما در جامعه ای مستعد خشونت، جامعه ای که در بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دست و پنجه نرم می کند، در مواردی خبرهای زن کشی در گوشه و کنار ایران، علی رغم خواست حاکمیت، به رسانه‌ها درز پیدا می‌کنند.
برای مطالعه‌ی مطالب بیشتر به وب‌سایت شورای مدیریت گذار مراجعه کنید
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#منع_خشونت_علیه_زنان
#زرند
#سمنان
#مشهد
#بندرعباس
#خوزستان
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
🔸 بیانیه جمعی از فعالان فمینیست زن و کوییر کُرد به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان ۴ آذر، ۱۴۰۰
🔸 جمعی از فعالان فمینیست زن و کوییر کُرد به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان بیانیه‌ایی تحلیلی در مورد زن‌کشی، کوییرکشی و قتل‌های ناموسی در کردستان منتشر کرده‌اند که نسخه‌ایی از آن جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کردستان قرار داده شده است.
در بخشی از این بیانیه آمده است:
🔸 اغلب زن‌کشی‌ها در کردستان و دیگر مناطق حاشیه‌ای ایران با اکثریت غیرفارس، به “ناموس” و “تهدید شرف و آبرو” نسبت داده می‌شود. گویی که هر زن‌کشی‌ای که در کردستان اتفاق می افتد پیشاپیش دلالت ناموسی دارد و بنابراین نیازی به تعمق و تحلیل ساختاری پدیده ندارد. مشکل اول چنین دیدگاهی در وهله اول این است که سرکوب سیستماتیک سیاسی-اقتصادی-اجتماعی این منطقه که ریشه‌های آن به اوایل قرن بیستم و پروسه دولت-ملت‌سازی متمرکز در ایران بر می‌گردد را نادیده می‌گیرد.
🔸 این در حالی است که شهروندان کُرد، همچون بخشی بزرگ از بدنه اقلیت شده کشور، به‌علت موقعیت اتنیکی به حاشیه رانده شده همواره دسترسی محدودتری به منابع لازم برای کسب سرمایه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی از جمله به آموزش، تحصیل به زبان مادری، سیستم سلامت، دانشگاه، اشتغال، بازار کار و … داشته اند. به همین ترتیب زنان منطقه با محرومیت از آموزش‌های جنسیتی یا امکان های محدودتر کسب استقلال مالی، در عین حال که در معرض خشونت سیاسی بیشتری نیز قرار داشته‌اند، همواره در برابر خشونت خانوادگی آسیب پذیرتر و از ابزار دفاعی کمتری برخوردار بوده‌اند.
🔸ضمن اینکه با تحمیل سیاست‌های امنیتی سازی، فعالیت فمینیستی در این مناطق به منظور آگاهی‌رسانی یا پیشگیری از خشونت، همواره با موانع بیشتر روبه رو بوده است. مشکل دوم چنین تحلیل‌هایی این است که با نگاهی مرکزگرایانه، پیشاپیش مفروضات و گفتمان حاکمیت در مورد این منطقه را می‌پذیرند؛ آنها خشونت‌های اتفاق افتاده را نه پدیده‌ای اجتماعی در حوزه زنان، بلکه «چیزی ذاتی مربوط به خودشان و فرهنگشان» نشان می‌دهند و بدین ترتیب مسائلی از این دست را امری غریب یا بیگانه با فرهنگ کل کشور و خاص فرهنگ «عقب افتاده» این مناطق معرفی می‌کنند.
🔸 این نگاه تا آن‌جا پیش می‌رود که وقتی پای پوشش اخبار زن‌کشی در کردستان پیش می‌آید، تقریبا تمام این قتل‌ها عنوان «قتل ناموسی» به خود می‌گیرند و حساسیت‌ها نسبت به این شکل از ساده‌سازی عریان‌ترین فرم خشونت علیه زنان -یعنی قتل- رنگ می‌بازند. چنین مواجهه‌ای در حالی رخ می‌دهد که زن‌کشی تنها مختص این منطقه نیست. اگرچه آمار دقیقی از میزان زن‌کشی و پژوهش‌های علمی بسته به زمان و مکان در ایران در دست نیست و حاکمیت عامدانه از اعلام این آمارها و موارد زن‌کشی جلوگیری می کند، اما در جامعه ای مستعد خشونت، جامعه ای که در بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دست و پنجه نرم می کند، در مواردی خبرهای زن کشی در گوشه و کنار ایران، علی رغم خواست حاکمیت، به رسانه‌ها درز پیدا می‌کنند.
برای مطالعه‌ی مطالب بیشتر به وب‌سایت شورای مدیریت گذار مراجعه کنید
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#منع_خشونت_علیه_زنان
#زرند
#سمنان
#مشهد
#بندرعباس
#خوزستان
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
Telegram
ITC Gallery
.
🔶 روزگار زن ایرانی در «روز بین‌المللی مبارزه با خشونت علیه زنان»
کمپین حقوق بشر
🔸 امروز ۲۵ نوامبر «روز جهانی منع خشونت علیه زنان» است. این روز برای یادآوری عزم همگانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان انتخاب شده در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ نیز مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان روزی جهانی تصویب شد.
🔸 وضعیت انواع خشونت در ایران همواره مبهم بوده ولی آمار منتشر شده حکایت از افزایش چشمگیر آن دارد. یافته‌های یک پژوهش دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهرهای تهران، مشهد، تبریز، شیراز و اهواز نشان می‌دهد حدود ۷۷ درصد زنان این مناطق در دوران همه‌گیری کرونا و قرنطینه خانگی حداقل با یک نوعی از #خشونت مواجه شده‌اند.
🔸 یکی از مسایل مهم پیش روی مبارزه با خشونت علیه زنان در ایران، ارایه تعریفی ناقص از انواع خشونت است. به طوری که برای مثال محدودیت‌هایی از قبیل “مشروعیت چند همسری برای مردان” “اجازه همسر برای خروج از کشور” که زمینه‌ساز انواع خشونت علیه زنان می‌شود دارای پشتوانه قانونی است.
برای مطالعه‌ی مطالب بیشتر به وب‌سایت شورای مدیریت گذار مراجعه کنید
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#منع_خشونت_علیه_زنان
#مازندران
#اصفهان
#چابهار
#تبریز
#شادگان
#ایلام
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
🔶 روزگار زن ایرانی در «روز بین‌المللی مبارزه با خشونت علیه زنان»
کمپین حقوق بشر
🔸 امروز ۲۵ نوامبر «روز جهانی منع خشونت علیه زنان» است. این روز برای یادآوری عزم همگانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان انتخاب شده در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ نیز مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان روزی جهانی تصویب شد.
🔸 وضعیت انواع خشونت در ایران همواره مبهم بوده ولی آمار منتشر شده حکایت از افزایش چشمگیر آن دارد. یافته‌های یک پژوهش دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهرهای تهران، مشهد، تبریز، شیراز و اهواز نشان می‌دهد حدود ۷۷ درصد زنان این مناطق در دوران همه‌گیری کرونا و قرنطینه خانگی حداقل با یک نوعی از #خشونت مواجه شده‌اند.
🔸 یکی از مسایل مهم پیش روی مبارزه با خشونت علیه زنان در ایران، ارایه تعریفی ناقص از انواع خشونت است. به طوری که برای مثال محدودیت‌هایی از قبیل “مشروعیت چند همسری برای مردان” “اجازه همسر برای خروج از کشور” که زمینه‌ساز انواع خشونت علیه زنان می‌شود دارای پشتوانه قانونی است.
برای مطالعه‌ی مطالب بیشتر به وب‌سایت شورای مدیریت گذار مراجعه کنید
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#منع_خشونت_علیه_زنان
#مازندران
#اصفهان
#چابهار
#تبریز
#شادگان
#ایلام
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
Telegram
ITC Gallery