ایرانیان حتی با داشتن پرونده قضایی از بازگشت به ایران ترسی نداشته باشند
قوه قضائیه ایران هم ۳ تیر ۱۴۰۲ از ایرانیان خارج از کشور دعوت کرده بود «حتی با داشتن پرونده قضایی» به ایران بازگردند و ترسی از بازگشت به کشور نداشته» باشند.
طی سال‌های گذشته بسیاری از ایرانیان خارج از کشور و دو تابعیتی بعد از بازگشت به ایران بازداشت شدند و با اتهام‌های امنیتی به زندان‌های طولانی مدت محکوم شدند.
آقای پزشکیان پیشتر و تنها پس از حمله اسرائیل، در آخرین روز تیرماه امسال از آمادگی دولت ایران برای «گفتگو با اپوزیسیون» خبر داده بود.
او در دیدار با سیاست‌مداران اصلاح‌طلب در ایران گفت که «آمادگی داریم بر مبنای انصاف و عدالت با اپوزیسیون نیز گفت‌وگو کنیم، چرا که حل مسائل کشور نیازمند گفت‌وگو و نه تقابل است.»
در واکنش به گفته‌های آقای پزشکیان در شبکه‌های اجتماعی، برخی از کاربران گفته بودند که بخش عمده اپوزیسیون یا مخالفان، نه در بیرون از ایران بلکه در داخل کشور و در زندان هستند و حکومت می‌تواند این گفت‌وگو را با آن‌ها آغاز کند.
قوه قضائیه ایران هم ۳ تیر ۱۴۰۲ از ایرانیان خارج از کشور دعوت کرده بود «حتی با داشتن پرونده قضایی» به ایران بازگردند و ترسی از بازگشت به کشور نداشته» باشند.
طی سال‌های گذشته بسیاری از ایرانیان خارج از کشور و دو تابعیتی بعد از بازگشت به ایران بازداشت شدند و با اتهام‌های امنیتی به زندان‌های طولانی مدت محکوم شدند.
آقای پزشکیان پیشتر و تنها پس از حمله اسرائیل، در آخرین روز تیرماه امسال از آمادگی دولت ایران برای «گفتگو با اپوزیسیون» خبر داده بود.
او در دیدار با سیاست‌مداران اصلاح‌طلب در ایران گفت که «آمادگی داریم بر مبنای انصاف و عدالت با اپوزیسیون نیز گفت‌وگو کنیم، چرا که حل مسائل کشور نیازمند گفت‌وگو و نه تقابل است.»
در واکنش به گفته‌های آقای پزشکیان در شبکه‌های اجتماعی، برخی از کاربران گفته بودند که بخش عمده اپوزیسیون یا مخالفان، نه در بیرون از ایران بلکه در داخل کشور و در زندان هستند و حکومت می‌تواند این گفت‌وگو را با آن‌ها آغاز کند.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یک میلیون تن برنج گم شده است!
نایب‌رئیس شورای مرکزی مجمع ملی کشاورزی: سرنوشت یک میلیون تن برنج وارداتی مشخص نیست و کسی هم در مورد آن پاسخی نمی‌دهد.
نایب‌رئیس شورای مرکزی مجمع ملی کشاورزی: سرنوشت یک میلیون تن برنج وارداتی مشخص نیست و کسی هم در مورد آن پاسخی نمی‌دهد.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
فریدون احمدی، کنشگر جمهوری‌خواه، در همایش همکاری ملی در مونیخ
اپوزیسیون در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» موفق عمل نکرد و نمره قبولی نگرفت. او تأکید کرد که نجات از جمهوری اسلامی نیازمند یک همگرایی گسترده ملی است.
اپوزیسیون در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» موفق عمل نکرد و نمره قبولی نگرفت. او تأکید کرد که نجات از جمهوری اسلامی نیازمند یک همگرایی گسترده ملی است.
Audio
فرهنگ گفتگو گواه توانمندی ماست
سیروس فیروزیان
ما مردم با صدای بلند
میگوییم که با هیچ ملت و دولتی دشمن نیستیم و دشمنی نمی کنیم. فرهنگ گفتگو گواه توانمندی ماست! ما دیگر فریب قول و قرار و رنگ و لعاب این رژیم پوسیده را نمی خوریم. ما با اراده استوار جبهه نجات ملی را برای رهایی از آشوب و تباهی سازمان خواهیم داد!
سیروس فیروزیان
ما مردم با صدای بلند
میگوییم که با هیچ ملت و دولتی دشمن نیستیم و دشمنی نمی کنیم. فرهنگ گفتگو گواه توانمندی ماست! ما دیگر فریب قول و قرار و رنگ و لعاب این رژیم پوسیده را نمی خوریم. ما با اراده استوار جبهه نجات ملی را برای رهایی از آشوب و تباهی سازمان خواهیم داد!
در سطح شهر تهران بلندگوی پخش آژیر خطر و اذان نصب خواهد شد
مهدی بابایی رئیس کمسیون ایمنی شورای شهر تهران روز شنبه ۴ مرداد گفت اکنون تعدادی بلندگو در میادین اصلی شهر نصب شده و در حال توسعه است تا در شرایط جنگی برای پخش آژیر یا اعلان عمومی به شکل دیگر استفاده شود.
در جریان ۱۲ روز جنگ ایران و اسرائیل، در کنار ناتوانی پدافند عامل در دفع حملات هوایی، نبود سامانهٔ هشدار آژیر قرمز و همچنین پناهگاه از شاخص‌ترین نکاتی بود که در مورد ضعف پدافند غیرعامل جمهوری اسلامی مطرح می‌شد.
بابایی توضیحی در مورد دلیل از بین رفتن بلندگوهای قبلی نداد، اما افزود «باید متولی نگهداشت سیستم‌ها مشخص باشد تا در سال‌های آینده از بین نرود».
به‌گفتهٔ این عضو شورای شهر تهران، در صورت تکمیل طرح جدید، این بلندگوها «در شرایط عمومی در زمان اذان به پخش اذان می‌پردازند و در شرایط بحران هم باید برای نحوه استفاده از آن‌ها تصمیم‌گیری شود».
مهدی بابایی رئیس کمسیون ایمنی شورای شهر تهران روز شنبه ۴ مرداد گفت اکنون تعدادی بلندگو در میادین اصلی شهر نصب شده و در حال توسعه است تا در شرایط جنگی برای پخش آژیر یا اعلان عمومی به شکل دیگر استفاده شود.
در جریان ۱۲ روز جنگ ایران و اسرائیل، در کنار ناتوانی پدافند عامل در دفع حملات هوایی، نبود سامانهٔ هشدار آژیر قرمز و همچنین پناهگاه از شاخص‌ترین نکاتی بود که در مورد ضعف پدافند غیرعامل جمهوری اسلامی مطرح می‌شد.
بابایی توضیحی در مورد دلیل از بین رفتن بلندگوهای قبلی نداد، اما افزود «باید متولی نگهداشت سیستم‌ها مشخص باشد تا در سال‌های آینده از بین نرود».
به‌گفتهٔ این عضو شورای شهر تهران، در صورت تکمیل طرح جدید، این بلندگوها «در شرایط عمومی در زمان اذان به پخش اذان می‌پردازند و در شرایط بحران هم باید برای نحوه استفاده از آن‌ها تصمیم‌گیری شود».
میهن‌دوستی در لباس ترس، تقدیس بحران، تحقیر مردم
حمید آصفی
نقدی بر بیانیه‌ی ۱۹۰ نفره‌ی «روزنه‌گشایان»
بیانیه اخیر «روزنه‌گشایان» با زبانی عاطفی، ملی‌گرایانه و آغشته به صمیمیتی حساب‌شده آغاز می‌شود؛ اما همین سطرهای نخست، درواقع صحنه‌چینی دقیق یک نمایش ایدئولوژیک‌اند: نمایشی برای به تصویر کشیدن ایران به‌عنوان قربانی مطلق یک تجاوز بیرونی، بدون حتی اشاره‌ای به نقش سیاست‌های پرخطر، محاسبات کور، و خطاهای ساختاری خود حکومت در این وضعیت. نویسنده‌ی این متن، نه یک تحلیل‌گر مستقل، که بازیگری کارآزموده در تولید گفتمان «واقع‌گرایی مطیع» است؛ گفتمانی که انفعال را با عقلانیت اشتباه می‌گیرد، و بحران‌سازی را به عنوان تقدیر ژئوپلیتیک قالب می‌کند. او از همبستگی ملی سخن می‌گوید، اما منظوری جز همصدایی با حاکمیت ندارد. صدایش نرم است، اما حرف‌هایش سخت‌تر از هر بیانیه‌ی امنیتی. او نمی‌گوید مردم چه می‌خواهند، بلکه به آن‌ها یادآوری می‌کند که حالا زمان خواستن نیست.
این بیانیه درحالی از «حفظ ایران» حرف می‌زند که دست‌اندرکارانش، سال‌ها در تدوین و توجیه همان سیاست‌هایی نقش داشتند که امروز کشور را در وضعیت دفاعی، منزوی و متزلزل قرار داده‌اند. دفاع از تمامیت ارضی بدون نقد حاکمیتی که تمامیت اخلاقی، اقتصادی و اجتماعی کشور را از هم پاشانده، یک طنز تلخ است. وقتی کسی از «همبستگی ملی» سخن می‌گوید اما عملاً مردم را دعوت می‌کند که در برابر ستم سکوت کنند، این دیگر دعوت به وحدت نیست؛ این دعوت به انجماد است. همان‌طور که وقتی کسی از «سرزنش قربانی» گلایه می‌کند، اما پرسش از مسئولیت‌های حکومتی را عملاً سانسور می‌کند، این نه ضدسرزنش، که تحمیل روایت رسمی به جامعه‌ای خسته از دروغ‌های بزرگ است.
نویسنده در بخش توسعه، با ژستی متفکرانه، می‌کوشد به ما بقبولاند که موقعیت ژئوپلیتیک ایران، مانع توسعه است؛ گویی «موقعیت» یک تقدیر محتوم است و نه حاصل انتخاب‌های غلط و سیاست‌های پرهزینه‌ای که عمداً کشور را به حاشیه‌ی نظام بین‌الملل رانده‌اند. وقتی هند، ترکیه، و حتی ویتنام پس از جنگ توانسته‌اند از دل بحران‌ها، مسیر رشد و ثبات را بجویند، چرا ایران باید اسیر این جغرافیا باقی بماند؟ چون ساختاری که تصمیم می‌گیرد، اراده‌ی تغییر ندارد. چون قدرت، تعادل نمی‌خواهد، بلکه به بحران نیاز دارد تا همچنان بتواند امنیت را بفروشد، و انزوا را با صلابت جا بزند. وقتی نویسنده با ژستی ژئواستراتژیک هشدار می‌دهد که «اعتمادسازی یک‌جانبه» اشتباه است، عملاً می‌خواهد این واقعیت را پنهان کند که حتی اعتمادسازی دوجانبه هم نیازمند حداقلی از عقلانیت در سیاست داخلی است؛ چیزی که ساختار حاکم با هرگونه خواست عمومی یا شفافیت بنیادی ناسازگار می‌داند.
در جای‌جای بیانیه، ردپای یک ترس عمیق از مذاکره و تنش‌زدایی دیده می‌شود؛ ترسی که در قالب تحلیل‌های امنیتی و هشدارهای واقع‌گرایانه ارائه می‌شود، اما در اصل، بازتاب همان ذهنیتی است که می‌خواهد تنش را به منبع اصلی مشروعیت و بقای خود تبدیل کند. مذاکره در این متن نه یک ابزار عقلانی، که نوعی خیانت بالقوه تلقی شده، مگر آن‌که تحت کنترل کامل نهادهای امنیتی و نظامی انجام شود. چنین رویکردی، به‌جای تأمین امنیت ملی، در خدمت بازتولید یک توهم است: توهم «بازدارندگی مطلق» در جهانی که حتی قدرت‌های بزرگ هم بدون شبکه‌های پیچیده‌ی دیپلماسی نمی‌توانند زنده بمانند. واقعیت آن است که بازدارندگی بدون مشروعیت داخلی، به سادگی به یک مشت آهنین روی پایه‌ای از گل تبدیل می‌شود؛ زیبا در ظاهر، و آماده برای فروریختن در نخستین بحران.
اما اگر چیزی بیش از همه این بیانیه را در برابر فهم انسانی عریان می‌کند، بخش مربوط به اصلاحات است. نویسنده با لبخند، مردم را دعوت می‌کند به «دستاوردهای کوچک» دلخوش کنند، به جای پیگیری «مطالبات بزرگ، کلی، نشدنی». این دعوت، نه فقط زبانی تحقیرآمیز نسبت به مردم دارد، بلکه عملاً به معنای پذیرش نظم موجود و تعطیل آرزوی تغییر است. پیشنهاد «بازگشت مرجعیت رسانه‌ای به صداوسیما» در دورانی که مردم رسانه ملی را ابزاری برای تحقیر شعور خود می‌دانند، همان‌قدر مضحک است که پیشنهاد «اصلاح رابطه دولت و ملت» از سوی کسانی که هر نقدی را با تهمت و زندان پاسخ داده‌اند. این اصلاحات خُرد، همان سیاست مسکن است: نه برای درمان، بلکه برای سرکوب درد.
#شورای_مدیریت_گذار
#مسئولیت_شهروندی
حمید آصفی
نقدی بر بیانیه‌ی ۱۹۰ نفره‌ی «روزنه‌گشایان»
بیانیه اخیر «روزنه‌گشایان» با زبانی عاطفی، ملی‌گرایانه و آغشته به صمیمیتی حساب‌شده آغاز می‌شود؛ اما همین سطرهای نخست، درواقع صحنه‌چینی دقیق یک نمایش ایدئولوژیک‌اند: نمایشی برای به تصویر کشیدن ایران به‌عنوان قربانی مطلق یک تجاوز بیرونی، بدون حتی اشاره‌ای به نقش سیاست‌های پرخطر، محاسبات کور، و خطاهای ساختاری خود حکومت در این وضعیت. نویسنده‌ی این متن، نه یک تحلیل‌گر مستقل، که بازیگری کارآزموده در تولید گفتمان «واقع‌گرایی مطیع» است؛ گفتمانی که انفعال را با عقلانیت اشتباه می‌گیرد، و بحران‌سازی را به عنوان تقدیر ژئوپلیتیک قالب می‌کند. او از همبستگی ملی سخن می‌گوید، اما منظوری جز همصدایی با حاکمیت ندارد. صدایش نرم است، اما حرف‌هایش سخت‌تر از هر بیانیه‌ی امنیتی. او نمی‌گوید مردم چه می‌خواهند، بلکه به آن‌ها یادآوری می‌کند که حالا زمان خواستن نیست.
این بیانیه درحالی از «حفظ ایران» حرف می‌زند که دست‌اندرکارانش، سال‌ها در تدوین و توجیه همان سیاست‌هایی نقش داشتند که امروز کشور را در وضعیت دفاعی، منزوی و متزلزل قرار داده‌اند. دفاع از تمامیت ارضی بدون نقد حاکمیتی که تمامیت اخلاقی، اقتصادی و اجتماعی کشور را از هم پاشانده، یک طنز تلخ است. وقتی کسی از «همبستگی ملی» سخن می‌گوید اما عملاً مردم را دعوت می‌کند که در برابر ستم سکوت کنند، این دیگر دعوت به وحدت نیست؛ این دعوت به انجماد است. همان‌طور که وقتی کسی از «سرزنش قربانی» گلایه می‌کند، اما پرسش از مسئولیت‌های حکومتی را عملاً سانسور می‌کند، این نه ضدسرزنش، که تحمیل روایت رسمی به جامعه‌ای خسته از دروغ‌های بزرگ است.
نویسنده در بخش توسعه، با ژستی متفکرانه، می‌کوشد به ما بقبولاند که موقعیت ژئوپلیتیک ایران، مانع توسعه است؛ گویی «موقعیت» یک تقدیر محتوم است و نه حاصل انتخاب‌های غلط و سیاست‌های پرهزینه‌ای که عمداً کشور را به حاشیه‌ی نظام بین‌الملل رانده‌اند. وقتی هند، ترکیه، و حتی ویتنام پس از جنگ توانسته‌اند از دل بحران‌ها، مسیر رشد و ثبات را بجویند، چرا ایران باید اسیر این جغرافیا باقی بماند؟ چون ساختاری که تصمیم می‌گیرد، اراده‌ی تغییر ندارد. چون قدرت، تعادل نمی‌خواهد، بلکه به بحران نیاز دارد تا همچنان بتواند امنیت را بفروشد، و انزوا را با صلابت جا بزند. وقتی نویسنده با ژستی ژئواستراتژیک هشدار می‌دهد که «اعتمادسازی یک‌جانبه» اشتباه است، عملاً می‌خواهد این واقعیت را پنهان کند که حتی اعتمادسازی دوجانبه هم نیازمند حداقلی از عقلانیت در سیاست داخلی است؛ چیزی که ساختار حاکم با هرگونه خواست عمومی یا شفافیت بنیادی ناسازگار می‌داند.
در جای‌جای بیانیه، ردپای یک ترس عمیق از مذاکره و تنش‌زدایی دیده می‌شود؛ ترسی که در قالب تحلیل‌های امنیتی و هشدارهای واقع‌گرایانه ارائه می‌شود، اما در اصل، بازتاب همان ذهنیتی است که می‌خواهد تنش را به منبع اصلی مشروعیت و بقای خود تبدیل کند. مذاکره در این متن نه یک ابزار عقلانی، که نوعی خیانت بالقوه تلقی شده، مگر آن‌که تحت کنترل کامل نهادهای امنیتی و نظامی انجام شود. چنین رویکردی، به‌جای تأمین امنیت ملی، در خدمت بازتولید یک توهم است: توهم «بازدارندگی مطلق» در جهانی که حتی قدرت‌های بزرگ هم بدون شبکه‌های پیچیده‌ی دیپلماسی نمی‌توانند زنده بمانند. واقعیت آن است که بازدارندگی بدون مشروعیت داخلی، به سادگی به یک مشت آهنین روی پایه‌ای از گل تبدیل می‌شود؛ زیبا در ظاهر، و آماده برای فروریختن در نخستین بحران.
اما اگر چیزی بیش از همه این بیانیه را در برابر فهم انسانی عریان می‌کند، بخش مربوط به اصلاحات است. نویسنده با لبخند، مردم را دعوت می‌کند به «دستاوردهای کوچک» دلخوش کنند، به جای پیگیری «مطالبات بزرگ، کلی، نشدنی». این دعوت، نه فقط زبانی تحقیرآمیز نسبت به مردم دارد، بلکه عملاً به معنای پذیرش نظم موجود و تعطیل آرزوی تغییر است. پیشنهاد «بازگشت مرجعیت رسانه‌ای به صداوسیما» در دورانی که مردم رسانه ملی را ابزاری برای تحقیر شعور خود می‌دانند، همان‌قدر مضحک است که پیشنهاد «اصلاح رابطه دولت و ملت» از سوی کسانی که هر نقدی را با تهمت و زندان پاسخ داده‌اند. این اصلاحات خُرد، همان سیاست مسکن است: نه برای درمان، بلکه برای سرکوب درد.
#شورای_مدیریت_گذار
#مسئولیت_شهروندی
قابل توجه آنانی که به پزشکیان رای دادند
این موجود ترسناک به‌تنهایی خفقان‌بارترین لایحه نیم قرن اخیر رو امضا کرد و فرستاد مجلس تا تصویب بشه؛ لایحه‌ی «مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی» یکی از سیاه‌ترین برگه‌هایی‌ه که تا حالا پای امضای یک مسئول جمهوری اسلامی خورده.
با اون تفسیر موسع و مبهمی که توش اومده، سالانه می‌تونه ده‌ها هزار نفر رو فقط به جرم یک استوری اشتباه یا پست بی‌ضرر، روانه زندان کنه.
از این به بعد، اشتباه کردن توی یه کپشن یا حتی بازنشر یه خبر نادرست، می‌تونه حکم زندان چند ساله بیاره، کسانی هم که به او رای دادند قطعا در این میراث شوم سهیم هستند.
این موجود ترسناک به‌تنهایی خفقان‌بارترین لایحه نیم قرن اخیر رو امضا کرد و فرستاد مجلس تا تصویب بشه؛ لایحه‌ی «مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی» یکی از سیاه‌ترین برگه‌هایی‌ه که تا حالا پای امضای یک مسئول جمهوری اسلامی خورده.
با اون تفسیر موسع و مبهمی که توش اومده، سالانه می‌تونه ده‌ها هزار نفر رو فقط به جرم یک استوری اشتباه یا پست بی‌ضرر، روانه زندان کنه.
از این به بعد، اشتباه کردن توی یه کپشن یا حتی بازنشر یه خبر نادرست، می‌تونه حکم زندان چند ساله بیاره، کسانی هم که به او رای دادند قطعا در این میراث شوم سهیم هستند.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
در قوانین ایران ۲ هزار عنوان مجرمانه وجود دارد
کاوه راد حقوق‌دان و وکیل دادگستری
تورم کیفری و بسط بی‌حساب‌وکتاب عناوین مجرمانه، نه تنها به انضباط اجتماعی ختم نمی‌شود بلکه به صورت مداوم، شهروندانِ ذاتاً "قانون‌مند" را به شهروندان "قانون‌گریز" بدل می‌کند.
تعداد عناوین مجرمانه در نظام کیفری ایران، بیش از بیست برابر متوسطِ جهانی است.
کاوه راد حقوق‌دان و وکیل دادگستری
تورم کیفری و بسط بی‌حساب‌وکتاب عناوین مجرمانه، نه تنها به انضباط اجتماعی ختم نمی‌شود بلکه به صورت مداوم، شهروندانِ ذاتاً "قانون‌مند" را به شهروندان "قانون‌گریز" بدل می‌کند.
تعداد عناوین مجرمانه در نظام کیفری ایران، بیش از بیست برابر متوسطِ جهانی است.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بحران بی‌آبی، ناکارآمدی حاکمیت برای تامین آب کشور
در این برنامه «میزگرد» شمیلا نژادهاشمی با اعظم بهرامی کارشناس و فعال محیط زیست در خصوص بحران بی‌آبی به گفتگو می‌نشینند.
برنامه‌های « تلویزیون گذار» را میتوانید از طریق ماهواره ( تلویزیون ایران فردا) روزهای شنبه هر هفته و همینطور از حساب‌های کاربری « شورای مدیریت گذار» در یوتوب، اینستاگرام و ایکس( توییتر ) دنبال کنید.
در این برنامه «میزگرد» شمیلا نژادهاشمی با اعظم بهرامی کارشناس و فعال محیط زیست در خصوص بحران بی‌آبی به گفتگو می‌نشینند.
برنامه‌های « تلویزیون گذار» را میتوانید از طریق ماهواره ( تلویزیون ایران فردا) روزهای شنبه هر هفته و همینطور از حساب‌های کاربری « شورای مدیریت گذار» در یوتوب، اینستاگرام و ایکس( توییتر ) دنبال کنید.
نباید از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی استفاده کرد
آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد دوشنبه 6 مرداد تأکید کرد:
نباید هرگز از گرسنگی به‌عنوان «سلاح جنگی» استفاده شود که مشخصا در درگیری‌های جاری در غزه و سودان نمود یافته است.
گوترش در سخنرانی خود که به‌صورت ویدیویی در کنفرانس سازمان ملل درباره نظام‌های غذایی در اتیوپی ایراد کرد، گفت: «درگیری‌ها همچنان گرسنگی را در غزه و سودان و مناطق دیگر گسترش داده و گرسنگی نیز به نوبه خود بی‌ثباتی را تغذیه کرده و صلح را تضعیف می‌کند. نباید هرگز اجازه دهیم گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی، به کار گرفته شود.»
هشدار سازمان جهانی بهداشت
سازمان جهانی بهداشت نیز یکشنبه هشدار داد که سوء‌تغذیه در نوار غزه به «سطوح بسیار نگران‌کننده‌ای» رسیده است و اعلام کرد که در ماه ژوئیه بالاترین میزان مرگ‌ومیر ثبت شده است.
طبق آمار این سازمان، از مجموع 74 مورد مرگ مرتبط با سوء‌تغذیه که از ابتدای سال میلادی جاری ثبت شده، 63 مورد تنها در ماه جاری رخ داده است. از این تعداد، 24 کودک زیر پنج سال، یک کودک بالای پنج سال و 38 بزرگسال جان خود را از دست داده‌اند.
آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد دوشنبه 6 مرداد تأکید کرد:
نباید هرگز از گرسنگی به‌عنوان «سلاح جنگی» استفاده شود که مشخصا در درگیری‌های جاری در غزه و سودان نمود یافته است.
گوترش در سخنرانی خود که به‌صورت ویدیویی در کنفرانس سازمان ملل درباره نظام‌های غذایی در اتیوپی ایراد کرد، گفت: «درگیری‌ها همچنان گرسنگی را در غزه و سودان و مناطق دیگر گسترش داده و گرسنگی نیز به نوبه خود بی‌ثباتی را تغذیه کرده و صلح را تضعیف می‌کند. نباید هرگز اجازه دهیم گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی، به کار گرفته شود.»
هشدار سازمان جهانی بهداشت
سازمان جهانی بهداشت نیز یکشنبه هشدار داد که سوء‌تغذیه در نوار غزه به «سطوح بسیار نگران‌کننده‌ای» رسیده است و اعلام کرد که در ماه ژوئیه بالاترین میزان مرگ‌ومیر ثبت شده است.
طبق آمار این سازمان، از مجموع 74 مورد مرگ مرتبط با سوء‌تغذیه که از ابتدای سال میلادی جاری ثبت شده، 63 مورد تنها در ماه جاری رخ داده است. از این تعداد، 24 کودک زیر پنج سال، یک کودک بالای پنج سال و 38 بزرگسال جان خود را از دست داده‌اند.
کار به جایی رسیده که مالک برای شرکت خودش هم باید تایید صلاحیت شود
«اشکان آرمندهی»، مدیرعامل «دیوار» در واکنش به رد صلاحیت «حسام آرمندهی»، رئیس هیئت‌مدیره این شرکت و منوط‌شدن پذیرش دیوار در بورس به خروج او، نوشت:
«این یک تهدید جدی برای آینده مالکیت خصوصی و اکوسیستم اقتصاد دیجیتال ایران است.»
پس از ۵ ماه پیگیری، بالاخره دلیل لغو شبانه جلسه پذیرش دیوار در بورس را فهمیدیم. در نامه‌ای که دیروز به دست‌مان رسید، شرط نهاد امنیتی (سازمان اطلاعات سپاه) برای ورود دیوار به بورس این‌طور اعلام شد: پذیرش منوط به عدم حضور بنیان‌گذار و مالک دیوار در شرکت خود است!
او افزود: «این در حالی‌ست که ما از ۵ سال پیش برای ورود به بورس آماده بودیم. ابتدا گفتند حضور سرآوا مانع است. اما بعد از خروج سرآوا در آبان ۱۴۰۳، با پیگیری و تمایل سازمان بورس و انجام دوباره همه مراحل قانونی، جلسه پذیرش برای ۲۲ اسفند تنظیم شده بود که شب قبل از برگزاری، بدون هیچ توضیحی جلسه لغو شد.»
به گفته آرمندهی، «سال‌هاست که عملکرد مسئولان منجر به تضعیف مالکیت خصوصی و کارآفرینی شده است. با چنین طرز فکری حرف‌زدن از «توسعه اقتصاد دیجیتال»، «جذب نخبگان علمی خارج از کشور» و «دعوت از سرمایه‌گذاران خارجی» بی‌معنی است.»
مدیرعامل دیوار یادآوری کرد: «مهر سال گذشته خود من نیز برای عضویت در اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی از سوی وزارت صمت رد صلاحیت شدم؛ با این استدلال که «التزام عملی به جمهوری اسلامی» ندارم.»
«اشکان آرمندهی»، مدیرعامل «دیوار» در واکنش به رد صلاحیت «حسام آرمندهی»، رئیس هیئت‌مدیره این شرکت و منوط‌شدن پذیرش دیوار در بورس به خروج او، نوشت:
«این یک تهدید جدی برای آینده مالکیت خصوصی و اکوسیستم اقتصاد دیجیتال ایران است.»
پس از ۵ ماه پیگیری، بالاخره دلیل لغو شبانه جلسه پذیرش دیوار در بورس را فهمیدیم. در نامه‌ای که دیروز به دست‌مان رسید، شرط نهاد امنیتی (سازمان اطلاعات سپاه) برای ورود دیوار به بورس این‌طور اعلام شد: پذیرش منوط به عدم حضور بنیان‌گذار و مالک دیوار در شرکت خود است!
او افزود: «این در حالی‌ست که ما از ۵ سال پیش برای ورود به بورس آماده بودیم. ابتدا گفتند حضور سرآوا مانع است. اما بعد از خروج سرآوا در آبان ۱۴۰۳، با پیگیری و تمایل سازمان بورس و انجام دوباره همه مراحل قانونی، جلسه پذیرش برای ۲۲ اسفند تنظیم شده بود که شب قبل از برگزاری، بدون هیچ توضیحی جلسه لغو شد.»
به گفته آرمندهی، «سال‌هاست که عملکرد مسئولان منجر به تضعیف مالکیت خصوصی و کارآفرینی شده است. با چنین طرز فکری حرف‌زدن از «توسعه اقتصاد دیجیتال»، «جذب نخبگان علمی خارج از کشور» و «دعوت از سرمایه‌گذاران خارجی» بی‌معنی است.»
مدیرعامل دیوار یادآوری کرد: «مهر سال گذشته خود من نیز برای عضویت در اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی از سوی وزارت صمت رد صلاحیت شدم؛ با این استدلال که «التزام عملی به جمهوری اسلامی» ندارم.»
منظومه فکری خامنه‌ای در ورزش
با حضور وزیر ورزش از کتاب منظومه فکری خامنه‌ای در ورزش رونمایی شد.
محتوای این منظومه شامل ۳۵ سخنرانی ورزشی خامنه‌ای میباشد.
وزیر ورزش همچنان گفته:ما میتوانیم مشابه این منظومه را در مورد سخنان خمینی نیز تهیه کنیم.
با حضور وزیر ورزش از کتاب منظومه فکری خامنه‌ای در ورزش رونمایی شد.
محتوای این منظومه شامل ۳۵ سخنرانی ورزشی خامنه‌ای میباشد.
وزیر ورزش همچنان گفته:ما میتوانیم مشابه این منظومه را در مورد سخنان خمینی نیز تهیه کنیم.
کمیسر سازمان ملل خواستار لزوم تعلیق فوری اجرای مجازات اعدام در ایران شد
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در بیانیه‌ای افزایش شمار اعدام در ایران را «عمیقاً آزاردهنده» خواند و بر لزوم «تعلیق فوری اجرای» مجازات اعدام در کشور تأکید کرد.
فولکر تورک روز دوشنبه، ششم مرداد، گفت این‌که تا این زمان از سال جاری میلادی چند صد مورد اعدام در ایران رخ داده نشان می‌دهد که «وضعیت تا چه حد عمیقاً آزاردهنده شده» است.
بر اساس این بیانیه، آماری که دفتر حقوق بشر سازمان ملل جمع‌آوری کرده حکایت از آن دارد که در نیمه اول سال جاری میلادی دست‌کم ۶۱۲ نفر در ایران اعدام شده‌اند.
طبق این بیانیه، این «بیش از دو برابر» تعداد افرادی است که در همین دورهٔ زمانی در سال ۲۰۲۴ اعدام شدند.
بیانیهٔ تازه کمیسر حقوق بشر سازمان ملل یک روز پس از آن منتشر می‌شود که قوه قضائیه جمهوری اسلامی اعلام کرد که مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلاملو، زندانیان هوادار سازمان مجاهدین خلق، سحرگاه پنجم مرداد به اتهام «بغی» اعدام شده‌اند.
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در بیانیه‌ای افزایش شمار اعدام در ایران را «عمیقاً آزاردهنده» خواند و بر لزوم «تعلیق فوری اجرای» مجازات اعدام در کشور تأکید کرد.
فولکر تورک روز دوشنبه، ششم مرداد، گفت این‌که تا این زمان از سال جاری میلادی چند صد مورد اعدام در ایران رخ داده نشان می‌دهد که «وضعیت تا چه حد عمیقاً آزاردهنده شده» است.
بر اساس این بیانیه، آماری که دفتر حقوق بشر سازمان ملل جمع‌آوری کرده حکایت از آن دارد که در نیمه اول سال جاری میلادی دست‌کم ۶۱۲ نفر در ایران اعدام شده‌اند.
طبق این بیانیه، این «بیش از دو برابر» تعداد افرادی است که در همین دورهٔ زمانی در سال ۲۰۲۴ اعدام شدند.
بیانیهٔ تازه کمیسر حقوق بشر سازمان ملل یک روز پس از آن منتشر می‌شود که قوه قضائیه جمهوری اسلامی اعلام کرد که مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلاملو، زندانیان هوادار سازمان مجاهدین خلق، سحرگاه پنجم مرداد به اتهام «بغی» اعدام شده‌اند.
یک عده مامور موساد در بین ماموران موساد دنبال موساد می‌گردند
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با «دیدارنیوز» با اشاره به عمق نفوذ دستگاه اطلاعاتی اسرائیل در ساختارهای جمهوری اسلامی گفت:
«یک عده مامور موساد در بین ماموران موساد دنبال موساد می‌گردند.»
او به نفوذ اسرائیل در سطوح عالی امنیتی جمهوری اسلامی اشاره کرد و این مسئله را نشانه‌ای از وضعیت وخیم و بی‌اعتمادی در نهادهای امنیتی کشور دانست.
ایمن‌آبادی همچنین گفت:
«مسئولان جمهوری اسلامی به دلیل ترس از جاسوسان و نفوذ اسرائیل، جرات ندارند با یکدیگر حرف بزنند و با استفاده از کاغذ با یکدیگر در ارتباط‌ند.»
او خواستار پاسخ‌گویی رسمی مسئولان امنیتی جمهوری اسلامی نسبت به وضعیت موجود شد.
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با «دیدارنیوز» با اشاره به عمق نفوذ دستگاه اطلاعاتی اسرائیل در ساختارهای جمهوری اسلامی گفت:
«یک عده مامور موساد در بین ماموران موساد دنبال موساد می‌گردند.»
او به نفوذ اسرائیل در سطوح عالی امنیتی جمهوری اسلامی اشاره کرد و این مسئله را نشانه‌ای از وضعیت وخیم و بی‌اعتمادی در نهادهای امنیتی کشور دانست.
ایمن‌آبادی همچنین گفت:
«مسئولان جمهوری اسلامی به دلیل ترس از جاسوسان و نفوذ اسرائیل، جرات ندارند با یکدیگر حرف بزنند و با استفاده از کاغذ با یکدیگر در ارتباط‌ند.»
او خواستار پاسخ‌گویی رسمی مسئولان امنیتی جمهوری اسلامی نسبت به وضعیت موجود شد.