شعرخوانی زنده‌یاد #سیمین_بهبهانی

دوباره می‌سازمت وطن

دوباره می‌سازمت وطن اگر چه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می زنم، اگر چه با استخوان خویش

دوباره می بویم از تو گُل ، به میل نسل جوان تو

دوباره می شویم از تو خون، به سیل اشک روان خویش

دوباره ، یک روز روشنا، سیاهی از خانه میرود

به شعر خود رنگ می زنم، ز آبی آسمان خویش

اگر چه صد ساله مرده ام، به گور خود خواهم ایستاد

که بردَرَم قلب اهرمن ، ز نعره ی آنچنان خویش

کسی که « عظم رمیم» را دوباره انشا کند به لطف

چو کوه می بخشدم شکوه، به عرصه ی امتحان خویش

اگر چه پیرم ولی هنوز، مجال تعلیم اگر بُوَد،

جوانی آغاز می کنم کنار نوباوگان خویش

حدیث حب الوطن ز شوق، بدان روش ساز می کنم

که جان شود هر کلام دل، چو برگشایم دهان خویش

هنوز در سینه آتشی ، بجاست کز تاب شعله اش

گمان ندارم به کاهشی ، ز گرمی دمان خویش

دوباره می بخشی ام توان، اگر چه شعرم به خون نشست

دوباره می سازمت به جان، اگر چه بیش از توان خویش

سیمین بهبهانی

@Honargardi