golpouracademy

‍ ایدئولوژی،‌ کلید فهم سیاست خارجی ترامپ است

🔹«اِما اشفورد» اخیرا چهار مدل توضیحی برای آشفتگی دولت ترامپ ارائه و اظهار کرد که تغییر اساسی در سیاست خارجی ایالات‌متحده را می‌توان از طریق آن درک کرد: «بازگشت به رئال پلیتیکِ واقع‌‌‌گرایانه»، «سیاست خارجی امتداد سیاست داخلی»، «بازگشت بالقوه به ادغام سیاست خارجی ترامپ-ریگان» و «درگیری‌‌‌ جمهوری‌خواهان در سیاست خارجی».

🔹همان‌طور که اشفورد اشاره کرد، هر مدل می‌تواند برخی دستورکارهای دولت را توضیح دهد، اما هر یک به همان اندازه در توضیح سایر تصمیمات شکست می‌‌‌خورند.

🔹اما فقدان مدل پنجمی که می‌تواند به توضیح تصمیمات به ظاهر آشفته و متناقض کمک کند، مشهود است: «ایدئولوژی».

🔹وقتی از دریچه جهان‌بینی ایدئولوژیک که تصمیم‌گیرندگان کلیدی در قوه مجریه را به حرکت در می‌‌‌آورد، نگریسته شود، آنچه ممکن است همچون مجموعه‌‌‌ای بی‌‌‌معنی از مواضع سیاست خارجی به نظر برسد، فهرستی منسجم از دوستان مطلوب و دشمنان منفور را ارائه می‌دهد.

🔹از نظر ایدئولوژیک، می‌توان گفت که دولت ترامپ دولتی «شخصی‌‌‌گرا»، «اقتدارگرای راست افراطی» و «پسالیبرال» و مدافع قدرت اجرایی بدون کنترل است، در حالی که نسبت به حاکمیت قانون بی‌‌‌تفاوت - اگر نگوییم خصمانه- است.

🔹از نظر ایدئولوژیک با حقوق تراجنسیتی‌‌‌ها مخالف است، از ابراز مذهبی سنتی، به ویژه ابراز مذهبی مسیحی، حمایت می‌‌‌کند و با جهانی شدن دشمن است. بسیاری از بازیگران درون دولت سابقه اظهارات یا احساسات نژادپرستانه یا ملی‌‌‌گرایانه سفیدپوستی دارند. آیا می‌توانیم دستور کار سیاست خارجی دولت ترامپ را از طریق این چارچوب درک کنیم؟

🔹دولت ترامپ در حال پیشبرد یک توافق آتش‌‌‌بس است که مستلزم فداکاری‌‌‌های عظیمی از سوی اوکراین است تا تقریبا تمام خواسته‌های پوتین را برآورده کند. اگر فرض کنیم که دولت، خود را از نظر ایدئولوژیک مشابه روسیه و به عنوان یک رژیم اقتدارگرای شخص‌‌‌گرا و ضد لیبرال می‌‌‌داند، این سیاست‌های ظاهرا متناقض کاملا منطقی به نظر می‌‌‌رسند. در واقع، چهره‌هایی با نفوذ ایدئولوژیک قابل توجه در دولت، مانند تاکر کارلسون، از مسیر خود خارج شده‌‌‌ و استبداد روسیه پوتین را ستایش می‌‌‌کنند.

🔹دولت همچنان به‌طور قابل توجهی با چین دشمن است، همان‌طور که در رژیم تعرفه‌های شدید و تنبیهی آن نشان داده شده است. از منظر واقع‌‌‌گرایانه، تفاوت در نحوه برخورد با روسیه و چین که هر دو رژیم‌‌‌های استبدادی با اهداف سیاست خارجی تجدیدنظرطلبانه و با هدف براندازی بخش‌هایی از نظم پسا جنگ سرد هستند، غیرقابل توضیح به نظر می‌‌‌رسد.

🔹اما از منظر ایدئولوژیک، روسیه یک رژیم اقتدارگرای سفیدپوست و راست‌‌‌گرا است که بر سنت‌‌‌گرایی مسیحی استوار است، در حالی که چین یک رژیم اقتدارگرای چپ‌‌‌گرا با سنت کمونیستی و از نظر نژادی «دیگری» است. در حالی که هر دو کشور رقبای بالقوه متخاصم هستند، چین از «چپ» دشمن است، در حالی که روسیه، با وجود اهداف انتقام‌‌‌جویانه ارضی‌اش، از «راست» متحد است.

🔹به‌طور خلاصه، بسیاری از تصمیمات غیرقابل توضیح سیاست خارجی دولت ترامپ، در واقع، در چارچوب سیاست خارجی ناشی از ایدئولوژی «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» (MAGA) که شخصی‌‌‌گرا، اقتدارگرا، ضد جهانی‌‌‌گرایی و ملی‌‌‌گرای سفید است، کاملا قابل توضیح هستند. تشخیص این موضوع مهم است، زیرا یک دولت ایدئولوژیک ممکن است به شیوه‌هایی عمل کند که اگرچه با تحلیل واقع‌‌‌گرایانه، اهداف سیاست داخلی اعلام‌‌‌شده یا سنت‌‌‌های حزبی سازگار نیست، اما همچنان قابل پیش‌‌‌بینی است.

@golpouracademy

76 views04:54