♦️چین ساخت بلندترین پل جهان را به پایان رساند

🔹این دره از گرند کنیون Huajiang عبور می کند و به زودی زمان لازم برای عبور از تنگه را از ۷۰ دقیقه به ۱ دقیقه کاهش می دهد - برنامه ریزی شده برای افتتاح در ژوئن .
🔹این پل از فولاد ساخته شده و طول آن ۲۸۹۰ متر و ارتفاع آن از سطح دریا ۶۲۵ متر است.

@golpouracademy

♦️هشدار سازمان ملل: هوش مصنوعی می‌تواند بر ۴٠ درصد مشاغل جهانی تأثیر بگذارد

🔹براساس گزارش آژانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD)، پیش‌بینی می‌شود ارزش بازار هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۳ به ۴ تریلیون و ۸۰۰ میلیارد دلار برسد. البته هوش مصنوعی پیشرفته در تمام کشورها فراگیر نخواهد نبود؛ یعنی دستاوردهای اقتصادی ناشی از این فناوری در برخی کشورها متمرکز می‌ماند.
🔹همچنین این آژانس نگرانی‌هایی درباره اتوماسیون و جابه‌جایی شغلی مطرح کرده و هشدار داده هوش مصنوعی می‌تواند ۴۰ درصد مشاغل را در سراسر جهان تحت‌تأثیر قرار دهد/دیجیاتو

@golpouracademy

‍ تور ضدتعرفه‌ای «شی» برای تثبیت جایگاه اقتصادی پکن در جنوب شرق آسیا

🔹درحالی‌که چین در یک جنگ تجاری تنبیهی با ایالات متحده دست به گریبان است، اما در عین حال تحت فشار است تا دوستی‌های خود را در سراسر جهان – و البته با شروع از همسایگان خود در جنوب شرقی آسیا- تقویت کند. اما روابط در آنجا پیچیده است.

🔹نیویورک‌تایمز نوشت، شی جین پینگ، رهبر چین این هفته با سفر به ویتنام، مالزی و کامبوج، به امید کاهش تاثیر تعرفه‌های سنگین اعمال‌شده از سوی ترامپ بر صادرات چین به ایالات متحده، این روابط را به محک آزمون خواهد زد.

🔹شی احتمالا چین را به‌عنوان یک شریک جهانی قابل اعتماد (در مقایسه با آمریکای غیرقابل پیش‌بینی ترامپ که تعرفه‌های گاه و بی‌گاه آن بازارهای مالی را متزلزل و دولت‌ها را گیج کرده است) معرفی خواهد کرد.

🔹برای مثال، انتظار می‌رود شی در ویتنام بر امضای حدود ۴۰توافق‌نامه نظارت کند، از جمله توافق‌نامه‌هایی که برنامه‌های ویتنام برای پذیرش وام‌های چینی برای بخشی از راه‌آهن ۸.۳میلیارد دلاری که شمال ویتنام را به چین متصل می‌کند، پیش می‌برد.

🔹اما سفر او همچنین به یک طناب بازی دیپلماتیک اشاره دارد که کشورهایی مانند ویتنام و مالزی باید از آن عبور کنند؛ زیرا کشورهای جنوب شرقی آسیا سعی می‌کنند با دولت ترامپ برای لغو تعرفه‌ها مذاکره کنند.

🔹تور شی امروز دوشنبه (۲۵ فروردین ماه) از ویتنام آغاز می‌شود و پس از آن یک سفر سه‌روزه به مالزی خواهد داشت و هفته را در کامبوج به پایان می‌رساند.

@golpouracademy

🔵 آیا «رونق تولید» بدون اصلاح مسیر سرمایه‌گذاری ممکن است؟

🔺تاریخ 60 ساله ایران نشان می دهد که فهم درست از نحوه اثر سرمایه روی رشد اقتصادی برای تحقق اهداف کشور گره گشاست.

🔺بازخوانی تاریخ اقتصاد ایران و بررسی آمارهای رشد کشور از دهه۴۰ به این‌سو نیز نشان می‌دهد هرگاه عقلانیت در روابط خارجی با سیاستگذاری اقتصادی با کیفیت همراه شده، یک دوره باثبات از رشد اقتصادی را خلق کرده است.

🔺تزریق حجم عظیمی از سرمایه‌ به حوزه تولید صنعتی در دهه۴۰ یکی از مهم‌ترین شواهد برای تایید این ایده است. در برهه کنونی نیز اگر سیاستگذار در کنار توجه به گشایش‌های سیاسی و اقتصادی، به سمت کیفیت سیاستگذاری گام بردارد، می‌تواند باند سرمایه‌گذاری برای تولید را باز گشایی کند.

@golpouracademy

‍ 🔴جان کری به ترامپ: توافق با ایران را در سنا تبدیل به یک معاهده الزام‌آور کن

🔹جان کری با تاکید بر اینکه ترامپ شانس دارد به توافق با ایران دست یابد، به رئیس‌جمهور آمریکا پیشنهاد داد توافق با ایران را در سنا تبدیل به یک معاهده الزام‌آور کند تا نگرانی‌های ایران مرتفع شود.

🔹کری و کاپلان ۱۴ آوریل در یک نشریه معتبر آمریکایی نوشتند: ترامپ تهران را در گوشه‌ رینگ تصور می‌کند که این مساله، احتمال دستیابی به صلح پایدار از طریق دیپلماسی را افزایش می‌دهد.

🔹با آغاز جدی مذاکرات هسته‌ای با ایران، دونالد ترامپ، فرصت نادری در اختیار دارد تا با تهران به توافقی دست یابد که می‌تواند منطقه - و جهان - را محیطی امن‌تر برای همگان سازد. البته همه اینها بستگی به آن دارد که تهران با شرایط واشنگتن موافقت کند.

🔹ما درباره توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با ایران اختلافات عمیقی داشتیم، اما امروز توافق داریم که یک پنجره زمانی کوتاه برای تحقق امری غیرمحتمل وجود دارد.

🔹ایران در محاسبات ژئوپلیتیک خود را در فشار می‌بیند و همین امر به‌طرز پارادوکسیکالی احتمال ابتکار صلح را افزایش داده است.

🔹ده سال پس از دستیابی به آخرین توافق هسته‌ای با ایران، توازن نیروها به‌شدت بر هم خورده است. ائتلافی که در سال ۲۰۱۵ فرصت‌ها و چالش‌های مذاکره را تعریف می‌کرد، دیگر وجود ندارد.

🔹رابطه اروپا با تهران بر هم خورده است. تحریم‌های چندجانبه‌ای که برای آوردن ایران به میز مذاکره اعمال شده بودند، مدت‌هاست فرو ریخته‌اند و بازنخواهند گشت. روابط با مسکو و پکن نیز به دلیل اختلافات درباره اوکراین و تجارت تغییر کرده‌اند.

🔹به عبارت دیگر، این بار تنها دو طرف - نه هشت طرف - برای دستیابی به توافق جدید وجود دارند.

@golpouracademy

‍ پیشتاز توسعه هوش مصنوعی کیست؛ آمریکا یا چین؟

🔹کدام کشور در عرصه فناوری‌های نوظهور پیشتاز خواهد بود؛ ایالات متحده یا چین؟

🔹شرکت آمریکایی OpenAI به عنوان پیشروترین فعال در حوزه هوش مصنوعی شناخته می‌شود، اما مدل‌های ارائه شده توسط DeepSeek، رقیب چینی این شرکت هم از نظر کیفیت چیزی کم ندارند و در عین حال از لحاظ اقتصادی نیز مقرون‌به‌صرفه‌ترند.

🔹با این حال برنده‌ واقعی رقابت بر سر هوش مصنوعی احتمالا کشوری نخواهد بود که پیشرفته‌ترین مدل‌ها را بسازد، بلکه آن کشوری به پیروزی خواهد رسید که دولت، کسب‌وکارها و مردم عادی‌ آن بتوانند هر روز و در مقیاسی گسترده از هوش مصنوعی استفاده کنند.

🔹چین سرمایه‌گذاری‌های کلانی در مراکز پژوهشی انجام داده و به‌طور مکرر هم به پیشرفت‌های علمی چشمگیری دست یافته اما این کشور مدت‌ها است که در به کار گرفتن اختراعاتش ضعیف عمل کرده است.

🔹چین از نظر نوآوری در حوزه فناوری، چهاردهمین کشور برتر جهان است؛ اما در زمینه پذیرش و به کارگیری آن در رتبه چهل و هفتم قرار دارد.

🔹بسیاری تصور می‌کنند که چین در پذیرش هوش مصنوعی هم کند خواهد بود.

🔹شرکت‌های چینی در مقایسه با همتایان آمریکایی خود کمتر از رایانش ابری استفاده می‌کنند و به این ترتیب از قدرت پردازشی انعطاف‌پذیر و گسترده محروم می‌مانند.

🔹بنابراین بر اساس شاخص آمادگی هوش مصنوعی صندوق بین‌المللی پول، ایالات متحده با اختلاف ۲۰ درصدی نسبت به چین پیشتاز است.

@golpouracademy

‍ نقشه راه ثبات در عصر بی‌نظمی / فرانظام چگونه می‌تواند جهان چندقطبی را مدیریت کند؟

🔹با افول نسبی قدرت ایالات متحده، ظهور چین و چالش‌های نوظهوری چون بحران اقلیمی و تحولات فناورانه، نظم بین‌الملل با دوران گذار بی‌سابقه‌ای روبه‌رو شده است.

🔹در این میان، دنی رودریک و استفن والت، دو چهره برجسته دانشگاه هاروارد، در مقاله‌ای جدید از چارچوبی عمل‌گرایانه به نام «فرانظام» پرده برمی‌دارند؛ الگویی منعطف که به جای تحمیل نظم واحد جهانی، بر سازوکارهای همکاری تدریجی، مدیریت اختلاف‌ها، و ایجاد اعتماد از پایین به بالا تمرکز دارد.

🔹در این مدل، کشورها می‌توانند بر سر مجموعه‌ای از هنجارهای پایه‌ای همچون ممنوعیت تجاوز نظامی به توافق برسند، در عین حال با حفظ سیاست‌های مستقل خود، از ورود به تنش‌های فرسایشی اجتناب کنند.

🔹مذاکرات بده‌بستانی، سیاست‌های چندجانبه در حوزه‌هایی مانند محیط‌زیست و فناوری، و حذف نیاز به نهاد ناظر متمرکز، از ویژگی‌های کلیدی این چارچوب است.

🔹به باور نویسندگان، فرانظام می‌تواند در جهانی که روزبه‌روز پیچیده‌تر و چندقطبی‌تر می‌شود، به الگویی واقع‌بینانه برای حفظ ثبات و همکاری بین‌المللی تبدیل شود؛ هرچند موفقیت آن در گرو حداقلی از شفافیت، اجماع سیاسی و تمایل کشورها به تعامل است.
@golpouracademy

‍ 🔴 اگر برجام باقی می‌ماند، سرنوشت اقتصادی ما چگونه بود؟ / «ایران: یک‌تریلیون دلار فرصت رشد؟»

🔺گزارش سال۲۰۱۶ موسسه مک‌کنزی درخصوص آینده اقتصاد ایران پس از انعقاد و اجرایی‌شدن معاهده برجام، تصویری ملموس از آینده اقتصاد ایرانی می‌دهد که می‌توانست زیر سایه برجام به مسیر خود ادامه دهد.

🔺گزارشی که ادعا می‌‌‌کرد، ایران تا 20سال آینده در صورت انجام یک‌سری تغییرات مدیریتی با جهش اقتصادی خیره‌‌‌کننده مواجه خواهد شد.

🔺این گزارش که با عنوان «ایران: یک‌تریلیون دلار فرصت رشد؟» منتشر شد، نوید این را می‌‌‌داد که ایران تا سال 2035 فرصتی برای افزایش یک‌تریلیون دلاری تولید ناخالص داخلی و ایجاد 9میلیون شغل دارد.

🔺گزارش مک‌‌‌کنزی زمانی منتشر شد که معاهده برجام منعقد و وارد فاز اجرایی شده ‌‌‌بود.

🔺ما درست زمانی تحت تحریم‌‌‌های مختلف اقتصادی قرار گرفتیم که مرزهای اقتصادی در حال کمرنگ‌‌‌شدن بودند؛ یعنی ما از عصری جا ماندیم که عصر جبران عقب‌‌‌ماندگی‌‌‌ها بود. زمانی که مختصات جدید اقتصاد جهانی این فرصت را به کشورهای دیگر برای احیای اقتصادشان داد، ما زیر بار تحریم‌‌‌های اقتصادی قرار گرفتیم.

🔺هزینه تحمیل‌‌‌شده این مساله در جهان اعداد به هیچ‌‌‌وجه موضوعی نیست که بتوان از کنار آن به‌سادگی گذشت.

🔺مطابق این گزارش، در سال 1989، اقتصاد ایران به صورت مطلق با اقتصاد ترکیه هم‌‌‌تراز بود. اما در سال 2014، اقتصاد ایران به طور تقریبی نصف اندازه اقتصاد ترکیه بود.

🔺همچنین، با تعدیل قدرت خرید، اقتصاد ایران در سال 1989، 50‌درصد بزرگ‌تر از اقتصاد ترکیه بود. اما در سال 2014، کمی کوچک‌تر از آن بود.

🔺مطابق گزارش مک‌‌‌کنزی در سال 2016، «ایران این فرصت را دارد که با تکیه بر نقاط قوت خود، رشد اقتصاد خود را تسریع بخشد.»

🔺این گزارش با مطالعه 18بخش اقتصاد ایران به‌صورت کلی این ادعا را مطرح می‌‌‌سازد:

🔺ایران این پتانسیل را دارد که تا سال 2035 میلادی، یک‌تریلیون دلار به اقتصاد خود اضافه کند. این افزایش، تولید ناخالص داخلی ایران را به سطح اسپانیا در سال 2014 می‌‌‌رساند.

🔺اگر هم درآمد سرانه را اساس قرار دهیم، ایران را به سطحی بالاتر از سطح سال 2014 ترکیه، روسیه، مالزی و مکزیک خواهد‌‌‌ رساند؛ مساله‌ای که برای ایران، به معنای رشد سالانه 6.3درصدی ارزش دلاری اقتصاد این کشور و اضافه شدن 9میلیون شغل است که به‌تدریج در 20سال آینده افزایش خواهد ‌‌‌یافت.

🔺این رشد به طور گسترده در تعداد زیادی از بخش‌‌‌ها توزیع می‌شود و تاب‌‌‌آوری اقتصاد ایران در برابر شوک‌‌‌های خارجی را تقویت می‌کند.»

🔺براساس این ارقام تکان‌‌‌دهنده، در صورت ماندگاری برجام و عدم‌خروج دولت ترامپ از آن، تاریخ اقتصاد کشور ما قرار بود به شکل دیگری رقم بخورد؛ مسیری که بی‌‌‌تردید مابه‌‌‌ازاهایی در سطوح دیگر جامعه ما نیز می‌‌‌توانست داشته‌‌‌ باشد.

🔺این گزارش در ادامه بیان می‌کند که با تولید 9میلیون شغل در این مدت زمان، نرخ بیکاری را از حدود ۱۳‌درصد در سال ۲۰۱۴ به کمی بالاتر از ۷‌درصد در سال ۲۰۳۵ کاهش خواهد ‌‌‌داد، آن هم حتی با در نظر گرفتن رشد جمعیت پیش‌بینی‌شده.

🔺یکی از ادعاهای مهم این گزارش در آنجاست که ایران پسا‌برجام برای تحقق این فرصت پیش‌‌‌روی خود نیازمند سرمایه‌گذاری است.

@golpouracademy