♦️چین برترین تولیدکننده برق در جهان
🔹چین با پشت‌سر گذاشتن آمریکا، اروپا، هند، روسیه و ژاپن به بزرگترین تولیدکننده برق جهان در سال ۲۰۲۴ تبدیل شد؛ رشدی برق‌آسا که پیشران جهش اقتصادی این کشور نیز بوده‌است.
🔹چین در سال ۲۰۲۴ با تولید ۱۰/۱ تریلیون وات ساعت بیشترین انرژی را در جهان تولید کرده‌است.
🔹در رده دوم آمریکا با اختلاف فاخری از چین قرار گرفته و در سال ۲۰۲۴ تنها ۴.۴ تریلیون وات ساعت انرژی تولید کرده‌است.
🔹اتحادیه اروپا و هند با اختلاف کمی در رده سوم و چهارم تولید انرژی در جهان قرار گرفته‌اند.
@golpouracademy
🔹چین با پشت‌سر گذاشتن آمریکا، اروپا، هند، روسیه و ژاپن به بزرگترین تولیدکننده برق جهان در سال ۲۰۲۴ تبدیل شد؛ رشدی برق‌آسا که پیشران جهش اقتصادی این کشور نیز بوده‌است.
🔹چین در سال ۲۰۲۴ با تولید ۱۰/۱ تریلیون وات ساعت بیشترین انرژی را در جهان تولید کرده‌است.
🔹در رده دوم آمریکا با اختلاف فاخری از چین قرار گرفته و در سال ۲۰۲۴ تنها ۴.۴ تریلیون وات ساعت انرژی تولید کرده‌است.
🔹اتحادیه اروپا و هند با اختلاف کمی در رده سوم و چهارم تولید انرژی در جهان قرار گرفته‌اند.
@golpouracademy
درس‌های برجام برای صنعت خودرو
🔹برجام در سال ۱۳۹۴ نقطه عطفی برای صنعت خودروی ایران بود و منجر به گشایش‌هایی جدی در همکاری‌های بین‌المللی شد.
🔹امضای این توافق باعث شد تا شرکای خارجی از جمله پژو، رنو، سیتروئن و حتی برندهایی مانند فولکس‌واگن، بنز و هیوندای، همکاری خود را با ایران آغاز یا تقویت کنند.
🔹این مشارکت‌ها در قالب سرمایه‌گذاری مشترک، انتقال فناوری، به‌روزرسانی خطوط تولید و ارتقای استانداردهای ایمنی و زیست‌محیطی شکل گرفت و موجی از شکوفایی را در صنعت خودرو رقم زد.
🔹داده‌های آماری نیز از اثر مثبت برجام حکایت دارند؛ به‌طوری‌که تولید خودرو از ۹۱۶ هزار دستگاه در سال ۱۳۹۴ به بیش از ۱.۶ میلیون دستگاه در سال ۱۳۹۶ رسید و ایران به جمع ۱۰ کشور برتر تولیدکننده خودرو وارد شد.
🔹رقابت ناشی از حضور خارجی‌ها، باعث افزایش کیفیت، تنوع محصولات و سود بیشتر برای مصرف‌کننده ایرانی شد. حتی مشکل تأمین قطعه نیز بهبود یافت و زنجیره تولید روی غلتک افتاد.
🔹با این حال، خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت ۱۳۹۷ و بازگشت تحریمها، روند توسعه را معکوس کرد. شرکای خارجی یکی پس از دیگری ایران را ترک کردند و بسیاری از پروژههای مشترک نیمه‌کاره ماند.
🔹حتی برخی شرکت‌های چینی که پیش‌تر در دوران تحریم فعال بودند، در این دوره عقب‌نشینی کردند. در نتیجه، صنعت خودرو بار دیگر به سمت مونتاژکاری و تولید مدل‌های قدیمی بازگشت.
🔹با وجود برخی انتقادات مبنی بر مونتاژکاری و وابستگی به خارج، تجربه برجام نشان داد که بدون سرمایه‌گذار خارجی و اتصال به زنجیره جهانی، توسعه پایدار ممکن نیست.
🔺این دوره به‌روشنی اهمیت تنوع‌بخشی به شرکای تجاری و سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه داخلی را گوشزد کرد؛ درسی که می‌تواند در آینده صنعت خودرو بسیار تعیین‌کننده باشد، اگر سیاست‌گذاران آن را جدی بگیرند.
@golpouracademy
🔹برجام در سال ۱۳۹۴ نقطه عطفی برای صنعت خودروی ایران بود و منجر به گشایش‌هایی جدی در همکاری‌های بین‌المللی شد.
🔹امضای این توافق باعث شد تا شرکای خارجی از جمله پژو، رنو، سیتروئن و حتی برندهایی مانند فولکس‌واگن، بنز و هیوندای، همکاری خود را با ایران آغاز یا تقویت کنند.
🔹این مشارکت‌ها در قالب سرمایه‌گذاری مشترک، انتقال فناوری، به‌روزرسانی خطوط تولید و ارتقای استانداردهای ایمنی و زیست‌محیطی شکل گرفت و موجی از شکوفایی را در صنعت خودرو رقم زد.
🔹داده‌های آماری نیز از اثر مثبت برجام حکایت دارند؛ به‌طوری‌که تولید خودرو از ۹۱۶ هزار دستگاه در سال ۱۳۹۴ به بیش از ۱.۶ میلیون دستگاه در سال ۱۳۹۶ رسید و ایران به جمع ۱۰ کشور برتر تولیدکننده خودرو وارد شد.
🔹رقابت ناشی از حضور خارجی‌ها، باعث افزایش کیفیت، تنوع محصولات و سود بیشتر برای مصرف‌کننده ایرانی شد. حتی مشکل تأمین قطعه نیز بهبود یافت و زنجیره تولید روی غلتک افتاد.
🔹با این حال، خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت ۱۳۹۷ و بازگشت تحریمها، روند توسعه را معکوس کرد. شرکای خارجی یکی پس از دیگری ایران را ترک کردند و بسیاری از پروژههای مشترک نیمه‌کاره ماند.
🔹حتی برخی شرکت‌های چینی که پیش‌تر در دوران تحریم فعال بودند، در این دوره عقب‌نشینی کردند. در نتیجه، صنعت خودرو بار دیگر به سمت مونتاژکاری و تولید مدل‌های قدیمی بازگشت.
🔹با وجود برخی انتقادات مبنی بر مونتاژکاری و وابستگی به خارج، تجربه برجام نشان داد که بدون سرمایه‌گذار خارجی و اتصال به زنجیره جهانی، توسعه پایدار ممکن نیست.
🔺این دوره به‌روشنی اهمیت تنوع‌بخشی به شرکای تجاری و سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه داخلی را گوشزد کرد؛ درسی که می‌تواند در آینده صنعت خودرو بسیار تعیین‌کننده باشد، اگر سیاست‌گذاران آن را جدی بگیرند.
@golpouracademy
سهم کشورها از ظرفیت تولید جهانی در صنایع انرژی پاک 2024
🔹چین به‌‌‌عنوان رهبر تولید فناوری پاک و تسلط بر زنجیره‌‌‌های تامین مرتبط شناخته می‌شود و بیش از ۱۰سال برای ایجاد مقیاس تولید، زنجیره‌‌‌های تامین و تخصص فناوری سرمایه‌گذاری کرده تا انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر و باتری‌‌‌های ساخت این کشور را به پیشگامان‌گذار انرژی تبدیل کند.
🔹با وجود برتری چین که ناشی از سرمایه‌گذاری‌‌‌های استراتژیک و پیشرفت‌‌‌های فناوری است، کشورهای غربی در تلاش هستند تا با توسعه تولید داخلی، اقتصاد خود را تقویت کرده و زنجیره‌‌‌های تامین مستقل‌‌‌تری ایجاد کنند.
🔹با‌این‌حال، این‌گذار پرهزینه و پیچیده خواهد بود و نیازمند مداخله قابل‌‌‌توجه دولت، برنامه‌‌‌ریزی هماهنگ و سرمایه‌گذاری بلندمدت برای ایجاد شرایط برابر و دستیابی به زنجیره تامین داخلی است.
@golpouracademy
🔹چین به‌‌‌عنوان رهبر تولید فناوری پاک و تسلط بر زنجیره‌‌‌های تامین مرتبط شناخته می‌شود و بیش از ۱۰سال برای ایجاد مقیاس تولید، زنجیره‌‌‌های تامین و تخصص فناوری سرمایه‌گذاری کرده تا انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر و باتری‌‌‌های ساخت این کشور را به پیشگامان‌گذار انرژی تبدیل کند.
🔹با وجود برتری چین که ناشی از سرمایه‌گذاری‌‌‌های استراتژیک و پیشرفت‌‌‌های فناوری است، کشورهای غربی در تلاش هستند تا با توسعه تولید داخلی، اقتصاد خود را تقویت کرده و زنجیره‌‌‌های تامین مستقل‌‌‌تری ایجاد کنند.
🔹با‌این‌حال، این‌گذار پرهزینه و پیچیده خواهد بود و نیازمند مداخله قابل‌‌‌توجه دولت، برنامه‌‌‌ریزی هماهنگ و سرمایه‌گذاری بلندمدت برای ایجاد شرایط برابر و دستیابی به زنجیره تامین داخلی است.
@golpouracademy
🔴 سه سناریو بعد از فعال شدن اسنپ‌‌‌بک
حمید قنبری؛ پژوهشگر حقوق بین‌الملل
🔹بازگشت تحریم‌‌‌های سازمان ملل از طریق مکانیسم اسنپ‌‌‌بک، مستقیما برمعادلات ارزی، تجاری و مالی تاثیرگذار است.
🔹می‌توان سه سناریوی اصلی را برای اجرای تحریم‌‌‌های بازگشتی ترسیم کرد؛ از کم‌‌‌اثرترین تا مخرب‌‌‌ترین حالت ممکن.
🔺سناریوی اول: بازگشت نمادین تحریمها بدون فشار جدی از طرف‌‌‌های اصلی
🔹در این وضعیت، تحریمها به‌‌‌صورت رسمی و حقوقی بازمی‌‌‌گردند، اما در عمل، تنها اثری نمادین دارند.
🔹روسیه و چین تحریمها را به رسمیت نمی‌‌‌شناسند و تمایلی به اجرای محدودیت‌ها نشان نمی‌‌‌دهند.
🔹آمریکا و اروپا نیز، فشار عملی موثری وارد نمی‌‌‌کنند؛ شاید به دلیل نگرانی‌های منطقه‌‌‌ای، انتخابات داخلی یا ملاحظات بازار انرژی.
🔹ایران با مشکل جدیدی مواجه نمی‌شود که پیش‌تر با آن آشنا نبوده باشد. انتقال پول هم انجام‌‌‌ناپذیر نیست. صادرات نفت ادامه می‌‌‌یابد، هرچند با واسطه‌‌‌ها و با تخفیف.
🔹اثر اقتصادی این سناریو محدود و کنترل‌‌‌پذیر است و دولت می‌تواند آن را مدیریت کند.
🔺سناریوی دوم: بازگشت موثرتر تحریمها با فشار بیشتر اروپا و محدودیت‌های افزایشی از سوی چین و روسیه
🔹در این وضعیت، اروپا تصمیم می‌گیرد تحریم‌‌‌های شورای امنیت را به‌‌‌طور کامل اجرا کند. بانک‌های اروپایی همکاری خود با ایران را متوقف می‌کنند، صادرات برخی کالاهای حساس محدود می‌شود و فهرست‌‌‌سازی‌‌‌های تحریمی به صورت رسمی به بانک‌ها و شرکت‌ها ابلاغ می‌‌‌گردد.
🔹چین و روسیه در عمل، سطح همکاری خود را با ایران کاهش می‌دهند.
🔹برخی بانک‌های چینی دیگر پرداخت‌‌‌های دلاری و یورویی را انجام نمی‌‌‌دهند، شرکت‌های بیمه حمل‌‌‌ونقل محتاط‌‌‌تر می‌‌‌شوند و مسیرهای تامین مالی پرهزینه‌‌‌تر و پرریسک‌‌‌تر خواهد بود.
🔹ایران با کسری منابع ارزی روبه‌‌‌رو می‌شود، درآمد حاصل از نفت کاهش می‌‌‌یابد، واردات گران‌‌‌تر می‌شود و برخی پروژههای بزرگ با کمبود نقدینگی مواجه می‌‌‌شوند.
🔹اما هنوز مسیرهایی برای دور زدن فشارها وجود دارد و دولت با اعمال سیاست‌‌‌های ریاضتی، افزایش مالیات و استفاده از ذخایر داخلی قادر خواهد بود اوضاع را مدیریت کند، هرچند با دشواری و هزینه اجتماعی بالا.
🔺سناریوی سوم: بازگشت تحریم‌‌‌های شورای امنیت همراه با فشار حداکثری و هماهنگ
🔹این بدترین حالت ممکن است. در این وضعیت، اروپا و آمریکا نه‌تنها اسنپ‌‌‌بک را فعال می‌کنند، بلکه با هماهنگی و فشار سیاسی، چین و روسیه را نیز وادار به همراهی نسبی می‌کنند.
🔹نتیجه، به احتمال زیاد کاهش شدید خرید نفت ایران، مسدود شدن مسیرهای مالی، توقف سرمایه‌گذاری خارجی، اختلال در بیمه و حمل‌‌‌ونقل و از کار افتادن کامل شبکه رسمی بانکی خواهد بود.
🔹در چنین شرایطی، هزینه مبادلات تا چند برابر افزایش می‌‌‌یابد و حتی شرکت‌های چینی و روسی نیز با احتیاط یا تعلیق قراردادهای خود، ایران را به سمت انزوا سوق می‌دهند.
🔹هم‌‌‌زمان، ناترازی‌‌‌های اقتصادی داخلی تشدید می‌‌‌شوند: هزینه‌‌‌های دولت به دلیل امنیتی شدن فضا و نیاز به حمایت اجتماعی افزایش می‌‌‌یابد، درآمدهای ارزی کاهش می‌‌‌یابد، کسری بودجه گسترش پیدا می‌کند و فشار بر بازار ارز، تورم و بیکاری را تشدید می‌کند.
🔹در این سناریو، فشار اقتصادی به حدی خواهد بود که هدف اصلی آن تغییر محاسبات سیاسی و وادارسازی ایران به پذیرش شرایط جدید در میز مذاکره خواهد بود. به بیان دیگر، اسنپ‌‌‌بک به ابزاری برای مهندسی رفتار سیاسی ایران تبدیل می‌شود؛ آن هم با هزینه‌‌‌ای سنگین برای اقتصاد کشور.
@golpouracademy
حمید قنبری؛ پژوهشگر حقوق بین‌الملل
🔹بازگشت تحریم‌‌‌های سازمان ملل از طریق مکانیسم اسنپ‌‌‌بک، مستقیما برمعادلات ارزی، تجاری و مالی تاثیرگذار است.
🔹می‌توان سه سناریوی اصلی را برای اجرای تحریم‌‌‌های بازگشتی ترسیم کرد؛ از کم‌‌‌اثرترین تا مخرب‌‌‌ترین حالت ممکن.
🔺سناریوی اول: بازگشت نمادین تحریمها بدون فشار جدی از طرف‌‌‌های اصلی
🔹در این وضعیت، تحریمها به‌‌‌صورت رسمی و حقوقی بازمی‌‌‌گردند، اما در عمل، تنها اثری نمادین دارند.
🔹روسیه و چین تحریمها را به رسمیت نمی‌‌‌شناسند و تمایلی به اجرای محدودیت‌ها نشان نمی‌‌‌دهند.
🔹آمریکا و اروپا نیز، فشار عملی موثری وارد نمی‌‌‌کنند؛ شاید به دلیل نگرانی‌های منطقه‌‌‌ای، انتخابات داخلی یا ملاحظات بازار انرژی.
🔹ایران با مشکل جدیدی مواجه نمی‌شود که پیش‌تر با آن آشنا نبوده باشد. انتقال پول هم انجام‌‌‌ناپذیر نیست. صادرات نفت ادامه می‌‌‌یابد، هرچند با واسطه‌‌‌ها و با تخفیف.
🔹اثر اقتصادی این سناریو محدود و کنترل‌‌‌پذیر است و دولت می‌تواند آن را مدیریت کند.
🔺سناریوی دوم: بازگشت موثرتر تحریمها با فشار بیشتر اروپا و محدودیت‌های افزایشی از سوی چین و روسیه
🔹در این وضعیت، اروپا تصمیم می‌گیرد تحریم‌‌‌های شورای امنیت را به‌‌‌طور کامل اجرا کند. بانک‌های اروپایی همکاری خود با ایران را متوقف می‌کنند، صادرات برخی کالاهای حساس محدود می‌شود و فهرست‌‌‌سازی‌‌‌های تحریمی به صورت رسمی به بانک‌ها و شرکت‌ها ابلاغ می‌‌‌گردد.
🔹چین و روسیه در عمل، سطح همکاری خود را با ایران کاهش می‌دهند.
🔹برخی بانک‌های چینی دیگر پرداخت‌‌‌های دلاری و یورویی را انجام نمی‌‌‌دهند، شرکت‌های بیمه حمل‌‌‌ونقل محتاط‌‌‌تر می‌‌‌شوند و مسیرهای تامین مالی پرهزینه‌‌‌تر و پرریسک‌‌‌تر خواهد بود.
🔹ایران با کسری منابع ارزی روبه‌‌‌رو می‌شود، درآمد حاصل از نفت کاهش می‌‌‌یابد، واردات گران‌‌‌تر می‌شود و برخی پروژههای بزرگ با کمبود نقدینگی مواجه می‌‌‌شوند.
🔹اما هنوز مسیرهایی برای دور زدن فشارها وجود دارد و دولت با اعمال سیاست‌‌‌های ریاضتی، افزایش مالیات و استفاده از ذخایر داخلی قادر خواهد بود اوضاع را مدیریت کند، هرچند با دشواری و هزینه اجتماعی بالا.
🔺سناریوی سوم: بازگشت تحریم‌‌‌های شورای امنیت همراه با فشار حداکثری و هماهنگ
🔹این بدترین حالت ممکن است. در این وضعیت، اروپا و آمریکا نه‌تنها اسنپ‌‌‌بک را فعال می‌کنند، بلکه با هماهنگی و فشار سیاسی، چین و روسیه را نیز وادار به همراهی نسبی می‌کنند.
🔹نتیجه، به احتمال زیاد کاهش شدید خرید نفت ایران، مسدود شدن مسیرهای مالی، توقف سرمایه‌گذاری خارجی، اختلال در بیمه و حمل‌‌‌ونقل و از کار افتادن کامل شبکه رسمی بانکی خواهد بود.
🔹در چنین شرایطی، هزینه مبادلات تا چند برابر افزایش می‌‌‌یابد و حتی شرکت‌های چینی و روسی نیز با احتیاط یا تعلیق قراردادهای خود، ایران را به سمت انزوا سوق می‌دهند.
🔹هم‌‌‌زمان، ناترازی‌‌‌های اقتصادی داخلی تشدید می‌‌‌شوند: هزینه‌‌‌های دولت به دلیل امنیتی شدن فضا و نیاز به حمایت اجتماعی افزایش می‌‌‌یابد، درآمدهای ارزی کاهش می‌‌‌یابد، کسری بودجه گسترش پیدا می‌کند و فشار بر بازار ارز، تورم و بیکاری را تشدید می‌کند.
🔹در این سناریو، فشار اقتصادی به حدی خواهد بود که هدف اصلی آن تغییر محاسبات سیاسی و وادارسازی ایران به پذیرش شرایط جدید در میز مذاکره خواهد بود. به بیان دیگر، اسنپ‌‌‌بک به ابزاری برای مهندسی رفتار سیاسی ایران تبدیل می‌شود؛ آن هم با هزینه‌‌‌ای سنگین برای اقتصاد کشور.
@golpouracademy
آدرس پناهگاه‌های بورسی
🔺بررسی شاخص «ریسک سیستماتیک» در بورس پس‌از جنگ ۱۲روزه نشان می‌دهد تنها ۲درصد صنایع رفتاری مستقل از شاخص کل داشتند، حال آنکه ۱۴درصد صنایع بورسی نه تنها از بحران عبور کرده‌اند، بلکه به پناهگاه امن سرمایه‌گذاران تبدیل شده‌اند. این یافته‌ها، نشان‌دهنده تابآوری این گروه در پساجنگ است.
🔺بازارهای مالی همواره به رویدادهای غیرمنتظره واکنش نشان می‌دهند، اما نوع و شدت این واکنش‌‌‌ها تابعی از ساختار اقتصاد، انتظارات فعالان بازار، و ویژگی‌‌‌های درونی هر صنعت است. در ایران با توجه به ساختار اقتصادی نفت‌‌‌محور، نقش دولت در اقتصاد و و جایگاه ایران در منطقه، هرگونه تنش یا نااطمینانی به سرعت اثر خود را بر تابلوهای بورسی به نمایش می‌گذارد.
🔺جنگ ۱۲روزه میان ایران و اسرائیل، یکی از نمونه‌‌‌های بارز تنش‌‌‌های ژئوپلیتیکی اخیر بود که در کوتاه‌‌‌مدت، شوک روانی قابل‌توجهی به سرمایه‌گذاران وارد کرد. در چنین شرایطی، شناخت ماهیت هر صنعت و میزان حساسیت آن نسبت به شوک‌ها، بیش از پیش اهمیت دارد.
🔺بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد در میان ۵۱صنعت حاضر در بازار سرمایه، گروه پیمانکاری صنعتی با ضریب بتای منفی، تنها صنعتی بود که در بحبوحه التهاب بازار، خلاف جهت شاخص کل حرکت کرد. این مساله نشان‌دهنده واکنش متفاوت این صنعت به ریسک‌‌‌های سیستماتیک و تاثیرگذاری عوامل خاص درون‌‌‌صنعتی آن است. در نقطه مقابل، صنعت بانک‌ها و موسسات اعتباری با ثبت بیشترین بتا، بالاترین هم‌‌‌سویی را با نوسانات شاخص کل داشتند.
🔺در جهان مالی، بتا (β) به عنوان یکی از مهم‌ترین سنجه‌‌‌های ارزیابی ریسک سیستماتیک شناخته می‌شود. این معیار جایگاهی کلیدی در تحلیل نوسانات بازار داشته و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا واکنش صنایع یا شرکت‌های مختلف را نسبت به تحولات کلی بازار ارزیابی کنند. بتا نشان می‌دهد که بازدهی یک صنعت یا نماد تا چه میزان با بازدهی کل بازار همبستگی داشته و هنگام تحرک شاخص کل، دارایی به چه میزان در همان جهت یا خلاف آن حرکت خواهد کرد.
🔺این شاخص آماری در دل خود مفهومی از حساسیت را حمل می‌کند؛ حساسیتی که می‌تواند در دوره‌‌‌هایی که بازار با نوسانات شدید دست و پنجه نرم می‌کند، به معیاری حیاتی برای سنجش تابآوری و شکنندگی نمادها و صنایع بدل شود.
🔺سرمایه‌گذاران ریسک‌‌‌گریز به دنبال صنایعی با بتای پایین هستند تا در دوران آشفتگی بازار، دارایی‌‌‌هایشان کمتر دستخوش فراز و نشیب‌های هیجانی شود. در مقابل، سرمایه‌گذاران ریسک‌‌‌پذیر، به‌‌‌ویژه در دوره صعود شاخص، ترجیح می‌دهند به سراغ صنایعی با بتای بالا بروند تا سود بیشتری به‌‌‌دست آورند.
@golpouracademy
🔺بررسی شاخص «ریسک سیستماتیک» در بورس پس‌از جنگ ۱۲روزه نشان می‌دهد تنها ۲درصد صنایع رفتاری مستقل از شاخص کل داشتند، حال آنکه ۱۴درصد صنایع بورسی نه تنها از بحران عبور کرده‌اند، بلکه به پناهگاه امن سرمایه‌گذاران تبدیل شده‌اند. این یافته‌ها، نشان‌دهنده تابآوری این گروه در پساجنگ است.
🔺بازارهای مالی همواره به رویدادهای غیرمنتظره واکنش نشان می‌دهند، اما نوع و شدت این واکنش‌‌‌ها تابعی از ساختار اقتصاد، انتظارات فعالان بازار، و ویژگی‌‌‌های درونی هر صنعت است. در ایران با توجه به ساختار اقتصادی نفت‌‌‌محور، نقش دولت در اقتصاد و و جایگاه ایران در منطقه، هرگونه تنش یا نااطمینانی به سرعت اثر خود را بر تابلوهای بورسی به نمایش می‌گذارد.
🔺جنگ ۱۲روزه میان ایران و اسرائیل، یکی از نمونه‌‌‌های بارز تنش‌‌‌های ژئوپلیتیکی اخیر بود که در کوتاه‌‌‌مدت، شوک روانی قابل‌توجهی به سرمایه‌گذاران وارد کرد. در چنین شرایطی، شناخت ماهیت هر صنعت و میزان حساسیت آن نسبت به شوک‌ها، بیش از پیش اهمیت دارد.
🔺بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد در میان ۵۱صنعت حاضر در بازار سرمایه، گروه پیمانکاری صنعتی با ضریب بتای منفی، تنها صنعتی بود که در بحبوحه التهاب بازار، خلاف جهت شاخص کل حرکت کرد. این مساله نشان‌دهنده واکنش متفاوت این صنعت به ریسک‌‌‌های سیستماتیک و تاثیرگذاری عوامل خاص درون‌‌‌صنعتی آن است. در نقطه مقابل، صنعت بانک‌ها و موسسات اعتباری با ثبت بیشترین بتا، بالاترین هم‌‌‌سویی را با نوسانات شاخص کل داشتند.
🔺در جهان مالی، بتا (β) به عنوان یکی از مهم‌ترین سنجه‌‌‌های ارزیابی ریسک سیستماتیک شناخته می‌شود. این معیار جایگاهی کلیدی در تحلیل نوسانات بازار داشته و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا واکنش صنایع یا شرکت‌های مختلف را نسبت به تحولات کلی بازار ارزیابی کنند. بتا نشان می‌دهد که بازدهی یک صنعت یا نماد تا چه میزان با بازدهی کل بازار همبستگی داشته و هنگام تحرک شاخص کل، دارایی به چه میزان در همان جهت یا خلاف آن حرکت خواهد کرد.
🔺این شاخص آماری در دل خود مفهومی از حساسیت را حمل می‌کند؛ حساسیتی که می‌تواند در دوره‌‌‌هایی که بازار با نوسانات شدید دست و پنجه نرم می‌کند، به معیاری حیاتی برای سنجش تابآوری و شکنندگی نمادها و صنایع بدل شود.
🔺سرمایه‌گذاران ریسک‌‌‌گریز به دنبال صنایعی با بتای پایین هستند تا در دوران آشفتگی بازار، دارایی‌‌‌هایشان کمتر دستخوش فراز و نشیب‌های هیجانی شود. در مقابل، سرمایه‌گذاران ریسک‌‌‌پذیر، به‌‌‌ویژه در دوره صعود شاخص، ترجیح می‌دهند به سراغ صنایعی با بتای بالا بروند تا سود بیشتری به‌‌‌دست آورند.
@golpouracademy
تصویری از آب شیرین‌کن های عظیم عربستان
هم اکنون عربستان سعودی بزرگترین آب شیرین کن های دنیا را در اختیار دارد و بزرگترین آب شیرین کن جهان که با انرژی خورشیدی کار می کند به نام "الفجی" در کشور عربستان سعودی قرار دارد. این آب شیرین کن روزانه 60 هزار تن آب دریا را شیرین می کند. آب شیرین کن راس الخیر روزانه آب مصرفی 5/3 میلیون نفر را در ریاض تامین می کند
@golpouracademy
هم اکنون عربستان سعودی بزرگترین آب شیرین کن های دنیا را در اختیار دارد و بزرگترین آب شیرین کن جهان که با انرژی خورشیدی کار می کند به نام "الفجی" در کشور عربستان سعودی قرار دارد. این آب شیرین کن روزانه 60 هزار تن آب دریا را شیرین می کند. آب شیرین کن راس الخیر روزانه آب مصرفی 5/3 میلیون نفر را در ریاض تامین می کند
@golpouracademy