✳️ تقدیم به همه‌ی
نوعروسانِ اندوه،
کودک-عروسانِ غمین، و به
زنانِ اسیرِ قفس‌های مردانه‌گی
==========ه
✳️ حکایت
(احمد شاملو، ۶-۱-۶۴)
مطرب در آمد
با چکاوکِ سرزنده‌‌ئی بر دسته‌ی ساز اش.
مهمانانِ سرخوشی
به پایکوبی برخاستند.
از چشم یــِنگـِـه‌ی* مغموم
آن‌گاه
یادِ سوزانِ عشقی ممنوع را
قطره‌‌ئی
به‌زیر غلتید.
عروس را
بازویِ آز با خود برد.
سرخوشانِ خسته پراکندند.
مطرب بازگشت
با ساز و
آخرین زخمه‌ها در سرش
شاباشِ کلان در کلاه‌اش.
تالارِ آشوب تهی ماند
با سفره‌ای چیل و
کرسی‌یِ باژگون و
سکوبِ خاموشِ نوازنده‌گان
و چکاوکی مرده
بر فرشِ سردِ آجُرش.
==========ه
✅ * یـــِـنگـِـه: زن باتجربه و مسنی را می‌گویند که همراه عروس به خانه‌ی شوهر می‌رود. شبِ زفاف پشتِ حجله می‌نشیند و راهنمایی می‌کند و تا چند شبِ اولْ برای تامینِ لذت و رضایتِ داماد و خانواده‌اش آموزش‌های لازم را به عروس می‌دهد.
#زن ، #زنان ، #مردانگی
نوعروسانِ اندوه،
کودک-عروسانِ غمین، و به
زنانِ اسیرِ قفس‌های مردانه‌گی
==========ه
✳️ حکایت
(احمد شاملو، ۶-۱-۶۴)
مطرب در آمد
با چکاوکِ سرزنده‌‌ئی بر دسته‌ی ساز اش.
مهمانانِ سرخوشی
به پایکوبی برخاستند.
از چشم یــِنگـِـه‌ی* مغموم
آن‌گاه
یادِ سوزانِ عشقی ممنوع را
قطره‌‌ئی
به‌زیر غلتید.
عروس را
بازویِ آز با خود برد.
سرخوشانِ خسته پراکندند.
مطرب بازگشت
با ساز و
آخرین زخمه‌ها در سرش
شاباشِ کلان در کلاه‌اش.
تالارِ آشوب تهی ماند
با سفره‌ای چیل و
کرسی‌یِ باژگون و
سکوبِ خاموشِ نوازنده‌گان
و چکاوکی مرده
بر فرشِ سردِ آجُرش.
==========ه
✅ * یـــِـنگـِـه: زن باتجربه و مسنی را می‌گویند که همراه عروس به خانه‌ی شوهر می‌رود. شبِ زفاف پشتِ حجله می‌نشیند و راهنمایی می‌کند و تا چند شبِ اولْ برای تامینِ لذت و رضایتِ داماد و خانواده‌اش آموزش‌های لازم را به عروس می‌دهد.
#زن ، #زنان ، #مردانگی
👍9
Forwarded from هم پرسه
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گابور مته: زنان، فرهنگ فاسد و بیماری‌های خودایمنی
✍🏼زنان ۸۰ درصد مبتلایان به بیماری‌های خودایمنی را تشکیل می‌دهند.
در این ویدئو، دکتر گابور مته، پزشک و نویسنده برجسته کانادایی-مجارستانی توضیح می‌دهد که چرا ۸۰ درصد بیماری‌هایی خودایمنی بیشتر زنان را دچار می‌کند. از نظر او متغیرهای پنهان اجتماعی - فرهنگی و دلایل بیولوژیکی به این مسئله تکان‌دهنده کمک کرده‌اند؛ فرهنگ فاسد که محرومیت‌ها، تبعیض و مسئولیت‌هایی را از پیش برای زنان مقرر کرده است. این ویدئو به ما کمک می‌کند تا از زاویه‌ای متفاوت به بیماری‌های خودایمنی بنگریم.
ترجمه و زیرنویس: رکسانا شیرخورشیدی
🔗متن ویدئو را روی وب‌سایت هم‌پرسه مطالعه کنید.
https://hamporseh.com/vuky
#گابور_مته #زنان #بیماری_های_خودایمنی #فرهنگ #تبعیض #جامعه #محرومیت
@hamporseh
✍🏼زنان ۸۰ درصد مبتلایان به بیماری‌های خودایمنی را تشکیل می‌دهند.
در این ویدئو، دکتر گابور مته، پزشک و نویسنده برجسته کانادایی-مجارستانی توضیح می‌دهد که چرا ۸۰ درصد بیماری‌هایی خودایمنی بیشتر زنان را دچار می‌کند. از نظر او متغیرهای پنهان اجتماعی - فرهنگی و دلایل بیولوژیکی به این مسئله تکان‌دهنده کمک کرده‌اند؛ فرهنگ فاسد که محرومیت‌ها، تبعیض و مسئولیت‌هایی را از پیش برای زنان مقرر کرده است. این ویدئو به ما کمک می‌کند تا از زاویه‌ای متفاوت به بیماری‌های خودایمنی بنگریم.
ترجمه و زیرنویس: رکسانا شیرخورشیدی
🔗متن ویدئو را روی وب‌سایت هم‌پرسه مطالعه کنید.
https://hamporseh.com/vuky
#گابور_مته #زنان #بیماری_های_خودایمنی #فرهنگ #تبعیض #جامعه #محرومیت
@hamporseh
👍7
دوستان،
قبلا یک رشته مطلب در باره‌ی زنان، این نیمه‌ی برابر بشریت، در کانال آمده بوده. یکی از آنها در باره‌ی خاطره‌‌ی فراموش‌نشدنیِ خواهران میرابال (پروانه‌های فراموش‌نشدنی) بود. در آدرسِ زیر:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5849
اما در همین باره:
بنگرید به
دو اپیزودِ
پادکستِ شوخی با تاریخ
- اپیزود ۵۸، تروخیو، مردی در خدمت کوسه‌ها
- اپیزود ۵۹، پزشکی که با سگ‌های سیاه می‌جنگید
تا ببینید آسمان بعضی دنیاهای دیگر را که آیا همین رنگ است یا بدتر یا بهتر یا شبیه همین آسمانِ ما:
"من این‌جا بس دل‌ام تنگ است،
و هر سازی که می‌بینم بدآهنگ است.
بیا ره توشه برداریم،
قدم در راه بی‌برگشت بگذاریم.
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟" (اخوان ثالث)
و آگاهی از تاریخ سرزمین‌های دیگر، به ما کمک می‌کند، تا آن‌جا که ممکن است، تلخی‌هایش را تکرار نکنیم و آسمانِ بهتری را برای خود رقم بزنیم.
(برای شنیدنْ یا گوگل کنید، یا از برنامک‌های پادگیر استفاده کنید، مثل برنامکِ (اَپِ) کست‌باکس یا گوگل‌کست)
پ. ن.:
- به یمن و منتِ صنعت باشکوه، افتخارآمیز و خوش‌‌نامِ فیلترِ اینترنت، و فروش فیلترشکن همان اینترنت (که خدا را شکر، مکمل‌ِ هم اند!) بعضی پادکست‌ها هم فیلتر اند. پادکست شوخی با تاریخ هم فیلتر است.
- پادکست گوش کردن، هر چه باشد، بهتر از غرق‌شدن بی‌‌فایده در شبکه‌های مجازی است. چون حداقل فایده‌اش، تخریب کمتر چین‌وچروک‌ها و نورون‌ها و سیناپس‌های اعصاب مغز است؛ و همین‌طور، بالابردن قدرت تمرکز و صبوری و حتی کاهش خشونت.
شاید اصطلاح انسان چند‌سطری یا چندثانیه‌ای را شنیده باشید.
ما ها دیگر تحمل تمرکز بیشتر از چند سطر و چند ثانیه را نداریم.
پادکستْ عادتِ صبوری و گوش‌کردن عمیق به حرف دیگری را می‌تواند یاد بدهد و نهادینه کند، عادتی که از مهم‌ترین لوازم مدارا و دمکراسی است.
پادکست اما، مثل هر چیزی آسیب‌هایی هم می‌تواند داشته باشد: در آدرس زیر با عنوانِ:
پادکست فارسی -نقش آموزشی و آسیب‌شناسیِ آن
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5965
#زن
#زنان
قبلا یک رشته مطلب در باره‌ی زنان، این نیمه‌ی برابر بشریت، در کانال آمده بوده. یکی از آنها در باره‌ی خاطره‌‌ی فراموش‌نشدنیِ خواهران میرابال (پروانه‌های فراموش‌نشدنی) بود. در آدرسِ زیر:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5849
اما در همین باره:
بنگرید به
دو اپیزودِ
پادکستِ شوخی با تاریخ
- اپیزود ۵۸، تروخیو، مردی در خدمت کوسه‌ها
- اپیزود ۵۹، پزشکی که با سگ‌های سیاه می‌جنگید
تا ببینید آسمان بعضی دنیاهای دیگر را که آیا همین رنگ است یا بدتر یا بهتر یا شبیه همین آسمانِ ما:
"من این‌جا بس دل‌ام تنگ است،
و هر سازی که می‌بینم بدآهنگ است.
بیا ره توشه برداریم،
قدم در راه بی‌برگشت بگذاریم.
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟" (اخوان ثالث)
و آگاهی از تاریخ سرزمین‌های دیگر، به ما کمک می‌کند، تا آن‌جا که ممکن است، تلخی‌هایش را تکرار نکنیم و آسمانِ بهتری را برای خود رقم بزنیم.
(برای شنیدنْ یا گوگل کنید، یا از برنامک‌های پادگیر استفاده کنید، مثل برنامکِ (اَپِ) کست‌باکس یا گوگل‌کست)
پ. ن.:
- به یمن و منتِ صنعت باشکوه، افتخارآمیز و خوش‌‌نامِ فیلترِ اینترنت، و فروش فیلترشکن همان اینترنت (که خدا را شکر، مکمل‌ِ هم اند!) بعضی پادکست‌ها هم فیلتر اند. پادکست شوخی با تاریخ هم فیلتر است.
- پادکست گوش کردن، هر چه باشد، بهتر از غرق‌شدن بی‌‌فایده در شبکه‌های مجازی است. چون حداقل فایده‌اش، تخریب کمتر چین‌وچروک‌ها و نورون‌ها و سیناپس‌های اعصاب مغز است؛ و همین‌طور، بالابردن قدرت تمرکز و صبوری و حتی کاهش خشونت.
شاید اصطلاح انسان چند‌سطری یا چندثانیه‌ای را شنیده باشید.
ما ها دیگر تحمل تمرکز بیشتر از چند سطر و چند ثانیه را نداریم.
پادکستْ عادتِ صبوری و گوش‌کردن عمیق به حرف دیگری را می‌تواند یاد بدهد و نهادینه کند، عادتی که از مهم‌ترین لوازم مدارا و دمکراسی است.
پادکست اما، مثل هر چیزی آسیب‌هایی هم می‌تواند داشته باشد: در آدرس زیر با عنوانِ:
پادکست فارسی -نقش آموزشی و آسیب‌شناسیِ آن
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5965
#زن
#زنان
Telegram
گاه فرست غلامعلی کشانی
🔻 نوامبرِنارنجی، روزهای نمادین منع و محو خشونت علیه زنان
🔹۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰، در بخش شمالی «جمهوری دومینیکن» جسدهای سه خواهر به نام‌های «پاتریا»، «مینروا»، «ماریاترزا» میرابل، در کنار یک مرداب پیدا شدند. این سه خواهر که از مبارزان فعال علیه دیکتاتوری «رافائل…
🔹۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰، در بخش شمالی «جمهوری دومینیکن» جسدهای سه خواهر به نام‌های «پاتریا»، «مینروا»، «ماریاترزا» میرابل، در کنار یک مرداب پیدا شدند. این سه خواهر که از مبارزان فعال علیه دیکتاتوری «رافائل…
👍7
Forwarded from جامعه‌شناسی زن روز (Parastu.Z.Farrokhi)
❤️ در روز ۲۵ نوامبر چه اتفاقی افتاده است؟
🗓 ۲۵ نوامبر؛ سالروز ترور خواهران میرابال
🔆#معرفی_زنان_تاثیر_گذار
➖ ➖ ➖ ➖ ➖
خواهران میرابال (با نام اسپانیایی las hermanas Mirabal) چهار خواهر اهل جمهوری دومنیکن بودند با نام‌های پاتریا، مینروا، ماریا ترزا و دِده که از مخالفان دیکتاتور معروف تروخیو بودند و در فعالیت‌هاو مبارازت مخفیانه علیه رژیم مشارکت داشتند.
⬅️ قتل خواهران میرابال آنها را به «نمادی از مبارزات مردمی و فمینستی» تبدیل کرد. در سال ۱۹۹۹ مجمع عمومی سازمان ملل به افتخار آنها روز ۲۵ نوامبر را به عنوان روز بین‌المللی مبارزه با خشونت علیه زنان اعلام کرد.
مینروا تحت تأثیر عمویش به جنبش‌های سیاسی بر علیه تروخیو پیوست، خواهران مینروا از او در پیوستن به جنبش تبعیت کردند: در ابتدا ماریا ترزا کسی که پس از زندگی در خانهٔ مینورا از فعالیت‌های او آگاه شد و سپس پاتریا پس از اینکه شاهد کشتار جمعی گروهی از مردم در یک مراسم مذهبی توسط مردان تروخیو بود به آنها ملحق شد.
مینروا، ماریا ترزا و پاتریا با الهام از کشتاری که پاتریا شاهدش بود، گروهی به نام جنبش چهاردهم ژوئن علیه رژیم تروخیو تشکیل دادند. آنان به پخش اعلامیه دربارهٔ کسانی که توسط تروخیو کشته می‌شدند و جمع‌آوری لوازم موردنیاز برای سلاح‌ها و بمبهایی بودند اقدام می‌کردند.
مینروا و ماریا ترزا دستگیر شدند ولی خوشبختانه به خاطر مخالفت‌های بین‌المللی گسترده بر علیه رژیم تروخیو مورد شکنجه قرار نگرفتند. آن دو به همراه همسرانشان و همسر پاتریا در بازداشتگاه ویکتوریا در سانتو دومینگو زندانی شدند.
در ۱۹۶۰ سازمان کشورهای آمریکایی فعالیت‌های تروخیو را محکوم کرد و ناظرانی به دومنیکن فرستاد. در این زمان مینروا وماریا ترزا آزاد شدند ولی همسرانشان در حبس ماندند.
در سایت اینترنتی که برای یادمان آنها ساخته شده به نام، پرسش کردن را بیاموز، مؤلف می‌نویسد:
🌸 در ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ پاتریا، مینروا و ماریا ترسا و رانندهٔ آنها رافینو دلا کروز، به ملاقات همسران زندانی ماریا ترزا و مینورا رفته بودند. آنان در راه بازگشت به خانه توسط مأمورین تروخیو متوقف شدند. مأمورین آنها را از هم جدا کرده، با باتوم مورد ضرب وشتم قرار داده و خفه کردند سپس بدن‌های بی جان آنها جمع‌آوری و در ماشین جیپ گذاشته و از جاده‌ای کوهستانی به پایین رها کردند با این هدف که مرگ آنها یک تصادف به نظر برسد.
🌸 در سال ۱۹۹۷ طی بازنگری سرفصل‌های درس تاریخ در مدارس دولتی خواهران میرابال با عنوان شهدای ملی معرفی شدند.
🌸 در ۱۷ دسامبر ۱۹۹۹ مجمع عمومی سازمان ملل ۲۵ نوامبر را به افتخار خواهران میرابال به عنوان روز بین‌المللی مبارزه با خشونت بر علیه زنان اعلام نمود. این روز اولین روز از یک بازهٔ ۱۶ روزه از مناسبتهایی در خصوص فعالیت علیه خشونت جنسی است. آخرین روز از این دوره یعنی روز ۱۰ دسامبر روز بین‌المللی حقوق بشر است.
🌸 در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۷ نام استان سالکدو به استان خواهران میرابال تغییر نام داد.
🌸 بر روی اسکناس ۲۰۰ پزویی دومینیکن تصویر خواهران میرابال حک شده و تمبری نیز به یادبود آنان منتشر شده‌است.
🌸 به عنوان نمادی جهانی برای عدالت اجتمالی و فمینیسم، خواهران میرابال الهام بخش پیدایش سازمان‌های بسیاری با محوریت پاسداری از میراث آنان شدند.
شکنجه‌ها و خشونت‌های انجام شده بر روی سه خواهر و نقشی که آنها در مبارزه علیه دیکتاتوری حکومت تراخیلو ایفا کرده بودند، سبب شد در اولین گردهم‌آیی سازمان‌های زنان آمریکای لاتین و جزایر دریای کارائیب در بوگوتای کلمبیا، در سال 1981، زنان، روز 25 نوامبر را به عنوان «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» اعلام کنند.
زنان، در این همایش، نه تنها خشونت برپایه‌ی جنسیت را محکوم کردند، بلکه هر نوع خشونت علیه زنان را از شکنجه و قتل و تجاوز توسط حکومت‌ها در زندان گرفته تا خشونت‌های روانی و فیزیکی در محیط خانواده و آزار و اذیت و تبعیض در محیط‌های کاری و اجتماع را محکوم کردند.
#تاریخ_زنان
#زنان_تاثیر_گذار
✈️ @Zane_Ruz_Channel
🔆#معرفی_زنان_تاثیر_گذار
خواهران میرابال (با نام اسپانیایی las hermanas Mirabal) چهار خواهر اهل جمهوری دومنیکن بودند با نام‌های پاتریا، مینروا، ماریا ترزا و دِده که از مخالفان دیکتاتور معروف تروخیو بودند و در فعالیت‌هاو مبارازت مخفیانه علیه رژیم مشارکت داشتند.
سه خواهر از چهار خواهر (پاتریا، مینروا و ماریا ترزا) در ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ به قتل رسیدند.
مینروا تحت تأثیر عمویش به جنبش‌های سیاسی بر علیه تروخیو پیوست، خواهران مینروا از او در پیوستن به جنبش تبعیت کردند: در ابتدا ماریا ترزا کسی که پس از زندگی در خانهٔ مینورا از فعالیت‌های او آگاه شد و سپس پاتریا پس از اینکه شاهد کشتار جمعی گروهی از مردم در یک مراسم مذهبی توسط مردان تروخیو بود به آنها ملحق شد.
مینروا، ماریا ترزا و پاتریا با الهام از کشتاری که پاتریا شاهدش بود، گروهی به نام جنبش چهاردهم ژوئن علیه رژیم تروخیو تشکیل دادند. آنان به پخش اعلامیه دربارهٔ کسانی که توسط تروخیو کشته می‌شدند و جمع‌آوری لوازم موردنیاز برای سلاح‌ها و بمبهایی بودند اقدام می‌کردند.
در داخل گروه سه خواهر خودشان را "لا ماری پوساس" یا پروانه‌ها می‌نامیدند که از نام زیرزمینی مینروا گرفته شده بود.
مینروا و ماریا ترزا دستگیر شدند ولی خوشبختانه به خاطر مخالفت‌های بین‌المللی گسترده بر علیه رژیم تروخیو مورد شکنجه قرار نگرفتند. آن دو به همراه همسرانشان و همسر پاتریا در بازداشتگاه ویکتوریا در سانتو دومینگو زندانی شدند.
در ۱۹۶۰ سازمان کشورهای آمریکایی فعالیت‌های تروخیو را محکوم کرد و ناظرانی به دومنیکن فرستاد. در این زمان مینروا وماریا ترزا آزاد شدند ولی همسرانشان در حبس ماندند.
در سایت اینترنتی که برای یادمان آنها ساخته شده به نام، پرسش کردن را بیاموز، مؤلف می‌نویسد:
«مهم نیست تروخیو چند بار آنها را به زندان انداخت، مهم نیست که چقدر از اموال و دارایی‌های آنها توقیف شد، مینروا، پاتریا و ماریا ترزا هرگز تسلیم نشدند و هرگز از مأموریتشان برای برقراری دموکراسی و آزادی‌های مدنی برای مردم این جزیره چشم پوشی نکردند.»
شکنجه‌ها و خشونت‌های انجام شده بر روی سه خواهر و نقشی که آنها در مبارزه علیه دیکتاتوری حکومت تراخیلو ایفا کرده بودند، سبب شد در اولین گردهم‌آیی سازمان‌های زنان آمریکای لاتین و جزایر دریای کارائیب در بوگوتای کلمبیا، در سال 1981، زنان، روز 25 نوامبر را به عنوان «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» اعلام کنند.
زنان، در این همایش، نه تنها خشونت برپایه‌ی جنسیت را محکوم کردند، بلکه هر نوع خشونت علیه زنان را از شکنجه و قتل و تجاوز توسط حکومت‌ها در زندان گرفته تا خشونت‌های روانی و فیزیکی در محیط خانواده و آزار و اذیت و تبعیض در محیط‌های کاری و اجتماع را محکوم کردند.
#تاریخ_زنان
#زنان_تاثیر_گذار
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Telegram
attach 📎
👍5