دو سال پیش جایی که درس می‌خواند در کابل فاجعه‌ آمد. دوستان‌ش جان دادند در پی انفجار دیوصفتان. شانزده ساله بود آن روز سیاه. حالا هجده ساله است. نفر اول کنکور افغانستان شده بین دوصدهزار نفر. با سه‌صد و پنجاه و سه نمره. «رنجی بزرگ را تبدیل به کاری بزرگ» کرده به قول توران خانم. پدرش کارگر معدن است در سمنگان. خودش متولد جاغوری. فامیلی فقیر با دل‌هایی غنی. نام‌ش شمسیه است. در زمانه‌ای که طالبان عزم بازگشت به قدرت دارد شمسیه نور می‌تاباند مثل خورشید! او صدای بلند زنان افغانستان است. صدای مردم صلح‌جویی است که دنبال دانایی و توانایی‌اند.

کلامی با زبانی بسیار ساده، بسیار قابل فهم و استوار، و در عین حال بسیار دور اندیشانه و بی‌زمان و جهانی، از همایون صنعتی زاده، نابغه‌ی مردم‌دوست و ایران‌دوستِ رواقی و همزمان فعالِ اجتماعیِ بزرگ!
ای کاش بیشتر شعرای متفکر و عارف ما، بعد از دوران صنعتی زاده و امثال او حرف های شان را به شعر می سرودند تا هم کم بگویند و هم کافی و وافی، و جامع و مانع، و این که درگیر جفت و جور کردن کلمات بی ربط یا کم ربط وتنگیِ قافیه در شعرشان هم نمی شدند.
===ه
رَستَم از این بیت و غزل ای شه و سلطان ازل
مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا!
قافیه و مغلطه را گو همه سیلاب ببر
===ه
پوست بود پوست بود درخور مغز شعرا
قافیه اندیشم و دلدار من،
گویدم مندیش جز دیدار من
====ه
برای این که همیشه حال بهتری داشته باشیم،
کتاب‌های "از لاله‌زار تا فرانکلین" و "نامه‌های همایون صنعتی زاده به خواهرش" را بخوانید تا بدون نیاز به انواع درمان‌های فرقه‌ای و در بعضی موارد مریدِ فرقه‌های کلاهبردار شدن، و به‌جای توصیه به درون نگری، درس تلاش و نشاط همیشگی در اوجِ بحران مشکلات را از او یاد بگیریم.
(لطفا تصویر را بزرگ کنید تا خوانا شود.)


http://t.me/gahferestghkeshani

چاپ پنجم کتاب گاندی و استالین

نوشته ی: لویی فیشر،
ترجمه ی: غلامعلی کشانی

نشر قطره : تهران، ۳-۸۸۹۷۳۳۵۱

لطفا متن یادداشت را در آدرس زیر بخوانید.

https://ghkeshani.com/gandhiandstalinprint5/

چاپ پنجم نافرمانیِ مدنی

===========
نافرمانی مدنی مقاله‌ای است طولانی و کلاسیک در اندیشه و فلسفه‌ی سیاسی. در عین‌حال شرحی است بر علتِ اعتراض اخلاقی، سیاسی و عملیِ نویسنده به بی‌عدالتی در جامعه‌ی قرن‌ نوزدهِ آمریکا. شکلِ آن خودداری از رعایت یک یا چند قانون رسمیِ مشخص یا نپرداختن مالیات و جریمه، بیشتر به دلیلِ اعتراض اخلاقی یا سیاسیِ بی‌خشونت بود تا به این ترتیب قدرت رسمی‌ِ مستقر را که کژ رفته است مجبور به راست شدن کند. اما بهتر است دلایل را از زبان خودش شنید.

این نظریه‌ی او که “بهترین دولتْ دولتی است که کمترین فرمان را بدهد و از آن بهتر، دولتی است که اصلا فرمان ندهد” امروزه سرمشقی است برای نظریه‌ی کوچک‌سازیِ ادعایی دولت‌ها و نیز کنش‌‌گرانی که صمیمانه می‌کوشند تا نظریه‌ی دولت-ملت را به چالش بکشند و جایگزینی برای آن پیدا کنند.
کتاب به‌قلم ثورو، شاعر، طبیعی‌دان و فیلسوف سیاسیِ قرن نوزده است که شاگرد، همدم و منتقد امرسون، فیلسوف بزرگ است (و هر دو از علاقمندان سعدی)، کسی که او را چنین وصف کرد: “ثورو تنها انسان آزادِ شهرش بود.


ادامه در:
www.ghkeshani.com/civildisobedienceprint5

نشر قطره : تهران، ۳-۸۸۹۷۳۳۵۱

برای انجام کارهای دشوار چگونه به خود انگیزه بدهیم؟ - راس هریس
#روان‌درمانی، #پذیرش_و_تعهد، #اکت، #راس_هریس، #انگیزه، #اهداف، #ارزش‌ها

▪️مترجم: حسین محمدی‌زاده
▫️لینک ویدئو در آپارات
🍂

«فلسفی زیستن، راهنمای زندگی رواقیانه» موضوعی است که ما را درگیرِ خود می کند تا زندگی را به شکل شادمانه تر و سنجیده تر و آگاهانه تر به پیش ببریم، مخصوصا اگر به رواقی گری فعال منجر شود.

https://taaghche.com/book/79646

https://www.ted.com/talks/tim_ferriss_why_you_should_define_your_fears_instead_of_your_goals#t-264080

چرا باید بیشترْ از ترس های مان حرف بزنیم تا از هدف های مان؟
================
انتخاب هاي سخت- آن چه که ما از انجام، پرسیدن و گفتن شان بیشتر می ترسیم در بیشتر وقت ها درست همان چیزهایی اند که نیاز داریم انجام بدهیم.

ما چطور می توانیم بر این حالت خود-افلیجی غلبه کنیم و دست به اقدام بزنیم؟

مطلبی از تد تاک

نظام دادوستد گازهای گلخانه‌ای اتحادیهٔ اروپا
#محیط_زیست، #گازهای_گلخانه‌ای، #اندیشه_اقتصادی

▪️مترجم: حسین محمدی‌زاده
▫️لینک ویدئو در آپارات
🍂

👁چرا فکر می‌کنید حق با شماست -- حتی اگر اشتباه کنید

🗣زبان زیرنویس: فارسی | انگلیسی | ترکیش

👣زاویه‌ی دید، همه چیز است، بویژه وقتی پای امتحان کردنِ اعتقاداتتان در میان باشد. آیا شما یک سرباز، در صدد حفاظت از دیدگاه‌های خود به هر قیمیتی هستید -- یا یک مامور شناسایی که کنجکاوی، شما را به جلو می‌برد؟ «جولیا گالف» انگیزه‌هایی که در پسِ این دو طرز تفکر قرار دارند و چگونگیِ شکل گیریِ روشِ تفسیرِ اطلاعات توسط آنها را با ذکر داستانی تاریخی از فرانسه‌ی قرن نوزدهم بررسی می‌کند.
🌐ارجاع به صفحه سخنرانی در TED.com

#TEDxPSU #choice #communication #collaboration #identity #motivation #decision_making #leadership #personal_growth #society #TEDx

کانال سخنرانی‌های TED:
@DailyTED1

نام‌اش و صدایش بر دوام باد!

اویی که بیشتر از موسیقیِ شاهکارش، نمادِ استوارِ بی‌اعتنایی به قدرت بود!

در روزهای دهه‌ی تلخ شصت، این او بود که با صدایش به ما کمک کرد تا سیاهیِ ایام را کمی بیشتر تاب بیاوریم، با "بیداد"ش، با "دستان‌"‌اش، با ...


اما دریغ و دردا که حالا نیست تا در این روزهای باز هم تیره –این بار از گونه‌ای دیگر– زخم‌ها و رنج‌هامان را التیامی باشد.


کارهایش را که به تازگی گوش می‌کردم، با خود می‌گفتم "آیا این عادلانه است که صاحبِ این صدای فاخر و استوار، با این همه قدرت و زیبایی و خلاقیت زیر خرواری خاک برود و وجودش از دنیا دریغ شود، اما من و صدها چون منِ بی‌هنر زنده بمانیم؟" اما پاسخ چیزی نبود جز این که دست من و او در کار نیست؛ همه خاک می‌شویم و شجریان هم از این مستثنا نیست، منتها به قول خیام :
اگر فرقی هست، در دوْری است که من یا تو پیش‌تر می‌‌نوشیم شرابِ هستی را و زودتر مست می‌شویم:

یاران موافق همه از دست شدند - در پای اجل یکان یکان پست شدند.
خوردند ز یک شراب در مجلس عمر - دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند.

در این میان همراه دیگران خوش‌زیستن، خوش عمل‌کردن، خوش‌نام ماندن و خوش‌نام رفتن، همه‌ی آن چیزی است که فرقِ آدمیان است.



بگذار تا در سخن استوار رودکی با هم تامل کنیم، شاید دلداری‌ای برای همه‌‌ی‌مان باشد:

شاد زی با سیاه چشمان، شاد- که جهان نیست جز فسانه و باد

زآمده شادمان بباید بود- وز گذشته نکرد باید یاد

من و آن جعد موی غالیه بوی- من و آن ماهروی حورنژاد

نیک بخت آن کسی که داد و بخورد-
شوربخت آن که او نخورد و نداد

باد و ابر است این جهان، افسوس! - باده پیش آر، هر چه باداباد

شاد بوده‌ست از این جهان هرگز-
هیچ کس؟ تا از او تو باشی شاد

داد دیده‌ست از او به هیچ سبب- هیچ فرزانه، تا تو بینی داد؟

۱۸ مهر ۱۳۹۹

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4798

========
(به یاد ماندلشتام، مارچنکوف و هزاران قربانیِ ساختمان جامعه‌ی آرمانیِ استالین‌ و استالین‌ها!)
===============================
افتادگان
========= ه


آنان که همچون ما نماندند
تا پیر گردند،
از رنج پیری در امان‌ اند؛
فرسودگیِ عمر را در خود نبینند،
آسوده از آسیب و آزار زمان اند؛
ببینیم‌شان هر صبح در آیینه‌ی دل،
با یادِ خود در خاطرِ ما جاودانند.


آنان نیامیزند دیگر
با دوستانِ شوخ و خندان؛
در جمع ننشینند دیگر
بر سفره‌های آشنا در خانه‌هاشان؛
همراهِ ما دیگر نمی‌پویند هر روز
در بردنِ رنج و فراهم کردنِ نان
رفتند در خوابِ ابد، در خاکِ غربت،
دور از وطن، پرورده از خاک‌اش تن و جان.


اما در آن ژرفای روشن
که چشمه‌ی امید‌ها و ارزوهامان روان است،
چون جشمه‌ی‌ جوشنده‌ی آبی در اعماق
که از نظرهامان نهان است:
دارد وطن در عمقِ دل با این عزیزان آشنایی
‌آن گونه که شب آشنا با اختران است.

چون اختران که همچنان خواهند رخشید
وقتی که از ما نیست باقی جز غباری؛ چون اختران که در سپهر بیکرانه
در گردشِ خود همچنان پرتو فشانند
وقتی که ما هستیم در تاریکیِ اندوهباری:
آن زنده‌یادان همچنان بر جای مانند،
مانند برجا تا ابد، مانند، آری!
(استالین مخوف، مارتین اِیمیس،‌حسن کامشاد، نشر نی، ترجمه و بازسراییِ شعر از محمود کیانوش)👇

https://ghkeshani.com/gandhiandstalinprint5 👈

و نیز نگاه کنید به "جاده‌ی استخوان چیست!" در سایت عدم خشونت:
https://ghkeshani.com/boneroad/

بازار و تغذیه
=============
اگر از مادر بزرگ‌های بالای ۷۰ سال بپرسید که در طی‌‌‌‌‌‌‌ّ سال در بچگی چه خوراکی می‌خوردند، ممکن است خوراک‌‌هایی انگشت‌شمار را اسم ببرند که اصلا این روزها شناخته نمی‌شوند. بعضی‌ها یادشان است که در طیِ سال پلو را فقط در شبِ عید می‌خوردند، آن‌هم رشته‌پلو. اصلا خبری از مرغ نبود. امروز چه اتفاقی افتاده که عاداتِ غذاییِ سالمِ دیروز به‌کلی فراموش شده‌اند:
شاید بازارِ آزادِ ملی و جهانی و چشم‌هم‌چشمی و شرم ناشی از آن دو علت مهم این تغییر سلیقه‌ی غذایی باشد.
رژیم غذایی امروز مطابق بازار تعیین می‌شود، مرغ، برنج، گوشت، انواع ساندویچ و پیتزا (برای کسانی که دست‌شان به دهان‌شان می‌رسد.)، تقریبا به رژیم خوراکیِ آمریکایی کم‌کم داریم نزدیک می‌شویم.
حالا اگر کسی برود سراغ کاچی همدانی که با بلغور+ کشک+ سیرخام+ روغن درست می‌شود، امّل و عقب مانده حساب می‌شود و به خاطرِ همین چشم‌هم‌چشمی، دچار شرم می‌شود و مجبور می‌شود تن بدهد به رسم رایج روز.


خانم پالاوی در باره‌ی همین اغفال آگاهانه و ناآگاهانه‌ی همه‌ی مردم صحبت می‌کند تا شاید خودمان به خوراک‌های سالم‌تری رو کنیم.

(انتخاب از https://t.me/daily_ted)

دانشگاه بی‌سوادان
ایوان ایلیچ مدرسه‌ی اجباری را کلیسای سکولار دنیای مدرن می‌شناسد و آن را کارخانه‌ی مدرک‌سازی می‌‌بیند که هنرش ساختن انسان‌هایی مناسبِ نظام‌های حاکم سیاسی است.

کسانی بوده‌اند که به این ادعا فکر کرده‌اند، آن را جدی گرفته‌اند و به‌عمل هم دست زده‌اند. از جمله "بانکر رویِ" هندی.

این سخنرانیِ تد به ابتکاری در هند می‌پردازد که به جاهای دیگری هم به‌جز هند سرکشیده است:
دانشگاهی با دانشجویان بی‌مدرک و کم سواد و حتی بی‌سواد در بعضی روستاهای هند.
این دانشگاه از چه جنسی می‌تواند باشد. باید آن را دید و شناخت.

(انتخاب گاه‌ فرست از کانال https://t.me/daily_ted)

- شادی را چطور می‌توان خرید؟
ویدئوی تد –مایکل نورتون
با پول چه چیزهایی نمی‌توان خرید و چه چیزهایی می‌توان خرید:
آن‌چه با پول نمی‌توان خرید نوشته‌ی مایکل سندل، کتابی است که به گستره‌ی وسیع دست‌اندازی‌های بازار به مرزهای اخلاق می‌پردازد و به ما هشدار می‌دهد که بازار تلاش می‌کند هر مفهومی (چه مادی‌ یا معنوی) را تبدیل به موضوعی برای کسب‌وکار کند. اما ویدئویی که خواهید دید به چیزی دیگر اشاره می‌کند و آن این که
تنها مصرف درست و شادی‌آورِ پول در کجاست؟
آیا پول‌داشتن اضافی، خوشبختی و احساس آزادی می‌آورد؟
آیا اگر یک‌دفعه پول‌دار بشویم، چه مشکلاتی از زندگیِ‌مان حل می‌شود؟
با یک‌دفعه پول‌دار شدن چه چیزهایی را از دست می‌دهیم؟

سخنران بر اساس نتایجِ پژوهش‌های معتبر آکادمیکی که در آن‌ها شرکت داشته، به ما چیزی می‌گوید که رودکی، حکیمِ ایرانی، هم بر آن به‌خوبی دست گذاشته بوده:

نیک بخت آن کسی که داد و بخورد- شوربخت آن که او نخورد و نداد.




(ترجمه‌ی این کلیپ ارزشمند، قدری اشکالات بزرگ دارد. اما در مجموع شما مغز حرف سخنران را متوجه خواهید شد.)
(انتخاب گاه‌فرست از کانال https://t.me/daily_ted)

شادکامیِ ناخالصِ ملی در بوتان

شاخصِ تولیدِ ناخالص ملی یکی از مهم‌ترین عوامل اندازه‌گیریِ موفقیتِ اقتصادِ سیاسی جریان غالب است. اما کشور کوچکِ بوتان در بینِ چین و هند چیز دیگری می‌گوید. بوتانی‌ها این شاخص را ردّ کرده‌اند و به شاخص شادمانیِ ناخالص ملی رو آورده‌اند.
همین رهیافت باعث تغییرات بزرگی در کشورشان شده، به طوری که بوتان را پیشگام نوع دیگری از اقتصاد و حکم‌رانیِ درست کرده است.
آشناییِ ما با تجربه‌ی این کشور به ما ایده می‌دهد و تصورمان را گسترده‌تر می‌کند.
در این ویدئو نخست‌وزیرِ بوتان از این تحولات با ما حرف می‌زند.

(انتخاب گاه فرست از کانال https://t.me/daily_ted)

نظر گاه‌فرست:
چهار فرسته‌ی بالا در باره‌ی مسائلی است که به‌ظاهر به سیاست مربوط نیستند. اما چون نیک‌ بنگری،
ـ هم خوراک ما سیاسی است و روندِ بازارِ اقتصادِ سیاسیِ ملی و جهانی را با رو آوردن به خوراک محلی به‌هم خواهد زد،

- هم به‌هم‌زدن کاسه‌کوزه‌ی دولت‌ها در مدرک‌گرایی و" آموزش انسانِ تراز دولت‌ها" امری است سیاسی،

- هم رایگان‌بخشیِ انبوه و همگانی علاوه بر تاثیرات فردیِ روحی و روانی فوری، آثار پیامدیِ سیاسی دارد و

- همین‌طور حکم‌رانیِ درست امری است مفقود و مستقیما سیاسی که کشور بوتان ادعایش را دارد.


اقدام کردن به پیشنهادات این چهار فرسته، علاوه بر خوش‌کردنِ حال تک‌تکِ ما در قدم اول، حال یک ملت و مردمان این سیاره‌ را هم در کوتاه‌مدت، هم در میان‌مدت، و هم در بلند‌مدت هم خوش خواهد کرد.
پس‌: آموزش=سیاست.

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4801

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4802

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4803

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4804

عبدالله اوجالان و مانیفستِ او
=================ه
عبدالله اوجالان تا امروز ۲۱ سال است که تنها زندانیِ جزیره‌ی اِمرالیِ ترکیه است. او که کرد کُرمانجی‌ است در طی مطالعاتِ بسیار زیادِ خود در زندان توانسته اصلاحاتِ عمیقی را در نظریات پیشین‌اش اِعمال کند. اوجالان امروزه دیگر به استقلال‌طلبی و تجزیه‌طلبی، تلاش برای کسب قدرت سیاسی، و مبارزه‌ی مسلحانه برای کردهای منطقه‌ی خاورمیانه اعتقاد ندارد و معتقد است که خواسته‌های کرد‌ها در چارچوب مرزهای ملیِ فعلی باید دنبال شود.

در عوض ،او حضور موثر در شوراهای فعالِ روستایی و شهری، و اصلاحِ رادیکال ساختار اجتماعی-محیط‌زیستی-تولیدی را با ابزار بی‌خشونت دنبال می‌کند.


متن دفاعیه‌ی ۱۴۰۰ صفحه‌ایِ پژوهیده‌ی او برای عرضه به دادگاه حقوق بشر اروپا متاثر از دانش و تجربه‌ی خود او و نیز متفکری به نام موری بوکچین بود. بوکچین به بوم‌گردانیِ آزادمَنِش (لیبرتارین میونیسیپالیزم) معتقد است و سنگ‌بنای آن را حضور موثر در شوراهای موثرِ روستا و شهرها می‌داند. این دفاعیه در واقع بیانیه (مانیفستِ) اوجالان است که به همان بوم‌گردانیِ آزادمَنِش بومی‌شده معتقد است.
او بر این باور است که جهان آزاد نمی‌شود، مگر با آزادیِ زنان!

در پیوستْ کتاب "مانیفست تمدنِ دمکراتیک" را به فارسی خواهید دید با نشر و ترجمه‌ی مرتب و منقح که متن کاملِ این بیانیه‌ی پژوهشی است:

https://www.kodar.info/upload/gallery/1567318763-_____.pdf



فرهاد میثمی

گاندی

واسلاو هاول

سکانسی تاثیرگذار از فیلم شام من با آندره.


در سکانس صحبت از بوم روستای فیندهورن هم می شود که بسیار مشهور است و 58 سال سابقه دارد و هر روز هم شکوفاتر می شود.
روستا های ما ظرفیت زیادی دارند برای درس آموزی از این نوع بوم روستاها، چه در زمینه ی اشتغال، چه انرژی، چه رابطه ی اجتماعی و غیره.
اما پیشگامانی باید باشند از بین جوانان تا به جای سرگرم شدن با آن بخش از امور سیاسی و اجتماعی که اصلا در اختیار ما نیستند و به جای غرق شدن در موبایل هوشمند (این وقت کُش ترین هدیه ی مدرنیته) ، به صورت تیمی وقت شان را بگذارند برای همفکری برای تحقق چنین روستاهایی یا شبیه این ها، با رعایت شرایط بومی ما.
این روستاها می توانند با اصلاح روابط اشتغالی و اجتماعی همین روستاهای موجود هم به وجود بیایند.
آدرس سایت فیند هورن :

Www.findhorn.org

برگرفته از کانال وزین راهی به رهایی
@rahi_be_rahaei