آیا راه گریزی نباید یافت؟ پس چرا وامانده ایم؟ ☝️☝️☝️

@GAHFERESTGHKESHANI
لطفا به هر یک از صحنه ها و چیدمان شان دقت کنید. برای این کار از دکمه ی «مکث» استفاده کنید تا خووب ببینید.

از این‌جا می‌توانید گاهی وقت‌‌ها مطالبی را دریافت کنید که امید است در زندگیِ عملی‌تان، تاثیری ولو ناچیز داشته باشند.
https://telegram.me/GahFerestGhKeshani

دوستان، اگر در این کانال، مطالبی مفید برای دیگران می بینید، آستین بالا بزنید و در برابر سیل هجویات و شایعات و ناسنجیده های گفتاری و شنیداری ی موجود در اینترنت موبایلی و کامپیوتری،
مطالب مفید را با تمام نیرو، نشر و پخش کنید.
این طوری، فضا سالم تر و آموزش تر می شود.

قدری هم به خود برسیم! ☝️

شاید با نظاره‌ی هر روزه ی رشد جوانه‌ای کوچک در اتاق محقرمان!


کارل پوپر در «درس این قرن» می گوید «دنیای زیباتری داریم. (نقل به مضمون)»

اما اسقف اعظم کانتِربِری، آنچنان در برابر مسئله ی شرِ سونامیِ جنوب و جنوب شرقیِ آسیا کمرش می شکند، که می گوید برای ملحدین، دیگر جوابی ندارد، جز توجیه!

آیا شر کمتر شده، بنا به قول پوپر های خوشبین؟
یا پلشتی، دنیا را برداشته؟

هر چه باشد اما، هر روزه خبرهایی دور و نزدیک از جلوه های خیلی بد شر را می شنویم که اگر اخلاقمند باشیم و لَخت نشده باشیم، عاصیِ مان می کنند و فلج!

از افغانستان گرفته، تا سوریه، تا سومالی تا جنگ مواد مخدر مکزیک تا ...

در اَبَر شهرها، انبوهی از معضلات را می بینیم:
پورشه های چند میلیاردی در کنار کودکان خیابان 5 ساله، بیکاریِ نیرویِ جوان، چندین میلیون پرونده ی قضاییِ در نوبت، رکود، گرانی و بی اعتمادیِ نزدیک به مطلق، ...

در مجموع، انگار که درد و رنج و فشار و مرارت مکرر، وزن شان می چربد بر هلهله های لحظه ایِ دیروز و امروز و فردا و پس فردای هر کدام مان.

«حالمان گرفته است»،
«گرفتهْ حالیم»!
_
برای پس نرفتن و «پس نیفتادن» و «نَپُکْکیدنِ مشاعرمان» چه می توان کرد؟

شاید یکی از مهم ترین (و البته فقط یکی از ) راه های «مطلوب، اما حتما و حتما ممکن و شدنی»، داشتن کمی از خوشی های کوچک، ساده، دم دست، ارزان و حتی به قول «هنری دیوید ثورو»، خوشی های رایگان باشد:
__________
@GAHFERESTGHKESHANI
__________
- دیدن «آفتاب طلوع»،
- دیدن «آفتاب غروب»،

- قدم زدن در زیر نم نم باران سبک و «نمبار»،

- حیرت از ظرافت های شگفت یک برگِ علفِ هرز و یک گُرز خار که در بیابانی یا خرابه ای سر برآورده باشد (و نه حتما گل ارکیده ای گران)،

- محو شدن در تماشایِ بازیِ اعجاب آور چند سگ بی پناه خیابانی،

- شیر دادن مادری را از دور به تماشا ایستادن،

- صدای گنجشک ها را هر روزه به گوش نشستن، با مشتی دانه ی هر روزه،

- از رایگان بخشیِ این آدم دارا و آن آدم نادار حیرت زده شدن، ناداری که از دهان اش می زند و بر روی زمین با گربه ای هم سفره می شود،

- محو نظاره ی کارگرانی شدن که کنار اتوبان های شهری، در ساعت 10، صبحانه شان را با چای هیزمی می خورند و بی دغدغه ی چک و سفته و دادگاه و دزدیده شدن ماشین گران قیمت شان، گرم گپ و گفت اند، و هیاهوی دنیا را به هیچ نمی خرند، صبحانه ای که از ساعت 5 صبح تا حالا منتظرش بوده اند، ...

- یا گپ و گفتی "بی حساب جاری و پس انداز"، با هم‌صحبتِ همدلی نا آشنا یا با دوستی قدیمی! گپ و گفتی دلخوشانه و نه از روی بده بستان!

و یا شادی ای در همین حدْ کوچک ! :

رشد جوانه ای را هر روز به نظاره نشستن در خانه ی محاصره شده ات در میان سیمان و دود و آسفالت و فولاد و پلاستیک و زباله ی نیم خورده ها.

آخر، یادمان هست که «ثورو در «والدن» اش می گوید:
من با رویش لوبیاهایم «بالغ» می شدم و سرمست! ☝️☝️☝️

‍ ‍ 🔻تخيل و تربيت اخلاقى

🔷 خانم سيمون وى (الهى دان و عارف فرانسوى)در کتاب "نياز به ريشه" اين مطلب را بيان مى کند که بزرگترين دوست اخلاقى زيستن تخيل و بزرگترين دشمن آن توهم است. اگر مى خواهيم نسل آينده بشر اخلاقى تر شود بايد از کودکى در فرايند تربيت، قدرت تخيل کودک را افزايش و توهم او را کم کنيم.
🔹خانم آيريس مرداک (فيبسوف اخلاق) با کار بر روى اين ايده پيشنهاد داد که چون ادبيات به پرورش تخيل کمک زيادى مى کند ، کودکان بايد از آغاز با ادبيات آشنا شوند تا از اين راه اخلاقى تر شوند.
🔹خانم هانا آرنت متفکر آلمانى توانست به طور تجربى ايده تاثير تخيل در تربيت اخلافى را اثبات کند.هانا آرنت با بررسى زندگى آيشمن( افسر نازى که مسئول يهودى سوزى در رژيم هيتلر بود ) در زمان محاکمه اش، متوجه شد، آيشمن ، در زندگى اش انسانى از هر جهت درستکار است و در طول عمرش فساد مالى و جنسى نداشته و فرد منظمى بوده است ولى در عين حال اين جنايات را انجام داده است. هانا آرنت با کمک روانشناسان فهميد ، اشکال آيشمن اين است که قدرت تخيل ندارد و نمى تواند خودش را جاى ديگران بگذارد.
🔹 زندگى فاصله بالفعل ما با ديگران را افزايش مى دهد و تخيل مى تواند اين فاصله را کاهش دهد. بنابراين تخيل شرط لازم اخلاقى زيستن است.

#تخيل #تربيت_اخلاقى

تعليم و تربيت اخلاقى- استاد مصطفى ملکيان
👇👇

🔴آمارهای تکان دهنده فائو از ضایعات غذا در ایران

💰 ۶۰ درصد درآمد نفتی را به سطل زباله می ریزیم.
@shahremaa

تصنیف «شبِ قدر» با صدای بانو پریسا از کنسرت جاده ابریشم/ ژاپن - ۱۳۵۷
☝️☝️☝️
آن شب قدری که
گویند اهل خلوت
امشب است ...

چگونه باید حکومت کرد؟ درس این قرن برای ما،
اما به روایت کارل پوپر ☝️و :
https://t.me/GahFerestGhKeshani/3368
==========================ه
"زن، زندگی، آزادی"/ ما خشونت‌‌پرهیزیم/ایرانِ بی‌نفرت،‌ بی‌تخریب
==========================ه

پوپر، راویِ «جامعه باز و دشمنانش»، «اسطوره چارچوب»، «سرچشمه های دانایی و نادانی» و ... است و فیلسوف نامدار فلسفه ی علم.
در روزهای آخر عمر، مصاحبه های جانداری با یک اهل فنِّ ایتالیایی کرده، در مورد اساسی ترین درس های قرن 20، و پس از فروپاشیِ رژیم های مدعیِ کمونیسم.

او در کنار خوشبینیِ مناقشه پذیرش نسبت به اوضاع فعلیِ جهان، به این نکته ی بنیادی می پردازد که:
چه کنیم تا از چرخه ی باطل براندازی-تاسیس-براندازی بیرون برویم.
مدعی است که راه حل اش، رو گردانی از طرح پرسش اساسیِ " «چه کسی» باید حکومت کند؟" است.

پرسش افلاطون از نظر او باید با این سوال، تعویض می شد تا این همه رنج و مرارت، در قرن 20 رخ نمی داد:
«چگونه باید حکومت کرد؟»
و از این هم دقیق تر:
اگر حکومتی یا قانونی نامطلوب بود، چگونه می توان تغییر بی خشونت را به آن تحمیل کرد؟»
یا
«آیا در «چه حکومتی»، سازوکار های چنین تغییری پیش بینی شده است؟

کتاب، بخوبی این بحث را به جلو می برد و اضافه می کند دموکراسیِ غربی بدترین نوع حکومت است، البته به جز سایر حکومت های موجود که بدتر از آن اند.

«درس های این قرن» برای همه ی کنش گران راه های برون رفت از بحران مدیریت جوامع انسانی، درس های در خوری دارد، در کنار نکات مناقشه پذیرش.

کتاب لبریز است از نکاتی پر تامل برای باورمندان به مهندسیِ اجتماعیِ کلان و نظریه ی پیشتاز (پیشاهنگ) خلق در جهان سوم، تا لختی بیشتر بیندیشند و در پروژه ها و پروسه های خود درنگ کنند، درنگ کردنی!

او قضاوت و بازبینیِ لحظه به لحظه، و مرحله به مرحله ی دائمی را بجای هر گونه تغییر ساخت حکومتی پیشنهاد می دهد. اما هیچ بحثی از روند حاکمیت «مذهب مصرف» و سرمایه و تاثیرات آن در زندگیِ فردی و اجتماعیِ بشر امروزی، در چارچوب توسعه به سبک غربی و مدرن مطرح نمی کند.

این کتاب، به همت انتشارات برجسته ی «طرح نو» و ترجمه ی وفادارانه ی دکتر علی پایا به فارسی زبانان معرفی شد، اما لاکتابیِ ایرانی جماعت، این کتاب و کتاب های قبلی و آتیِ «طرح نو» را از دسترس «اهل کتاب» ایرانی دور کرد.
امید آن که با کتاب خوان تر شدن مردم، صد ها «طرح نو»ی تازه، در کنار قبلی، چرخ شان بچرخد و آثاری «بهتر» تولید شوند و خوانندگانی جستجوگر تر بیابند. ☝️☝️☝️
====================ه

باز هم بیشتر بخوانیم تا جامع‌تر ببینیم و درست‌تر عمل کنیم:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5507

✳️پرسشِ «چگونه باید حکومت کرد؟»
به‌جایِ
پرسشِ " «چه کسی» باید حکومت کند؟"

📈 تعداد افراد دچار افسردگی و اضطراب در حال افزایش است.

🗓 سال ١٩٩٠: ۴۱۶ میلیون نفر
🗓 سال ۲۰۱۳: ۶۱۵ میلیون نفر

🗣 افسردگی؛ بيا حرف بزنیم.

💠 مركز مشاوره دانشگاه تهران
@UTcounseling

بَخْتَکِ سیاه افسردگی، فرد و ملت را ناتوان می کند.
این بختک با ما چه کرده است؟
آیا راه نجاتی هست؟ ☝️☝️☝️

بعضی از رهیافت های غیر دارویی، به استفاده از :
- ورزش (تحرک بدنیِ حداقل یک ربع، همراه با تعریق و افزایش ضربان قلب)،

- مراقبه ی کلینیکی و آکادمیکِ غیر فرقه ای و ساده (نک. همین کانال)،

- خدمات مشاوره ای و رواندرمانی و نیز «مشاور خود باشید» (نک. همین کانال)

برای کاهش تخریب های این رنج و مرارت اشاره می کنند.
@GAHFERESTGHKESHANI

شاید بتوان تا قبل از رسیدن کمک های تخصصی، از اولی و دومی و قطعا سومی استفاده کرد تا ذهن و روانی سالم تر داشته باشیم، ذهن و روانی که مقدمه ی جامعه ی سالم تر و اخلاق مند تر هم هست. ☝️☝️☝️

کانال مرکز مشاوره دانشگاه تهران، کانال نسبتا کلینیکی است در خدمت رفع این گونه رنج ها : @utcounselling

نادانیِ سقراطی و «توهم عمق فهم»
______
سقراط تاکید دارد که ما نمی دانیم چه چیزهایی را نمی دانیم و به همین دلیل در باره ی چیزهایی قضاوت می کنیم که قاطعانه خیال می کنیم می دانیم شان.

@GAHFERESTGHKESHANI

در زیر پژوهشی را در همین باره، می بینیم که تلاشی است در همین زمینه: 👇

_____
🔳⭕️پدیده توهم ژرفای تبیینی و سه تجویز راهبردی

دو تن از استادان علوم شناختی دانشگاه کلرادو کتاب خود را با سیفون دستشویی شروع کرده اند! در پژوهشی در دانشگاه ییل از شرکت کنندگان خواسته شد تا به خود امتیاز بدهند که چقدر از ابزارهای روزمره از جمله دستشویی‌ها و سیفون سر در می آورند. بعد از اینکه به خودشان امتیاز دادند، از آن‌ها خواسته شد تا توضیحاتی گام‌به‌گام و دقیق از نحوه کار کردن ابزارها از جمله سیفون بنویسند و دوباره درباره میزان آگاهی خود به خودشان امتیاز بدهند. این کوشش ناآگاهی دانشجویان را برای خودشان آشکار کرد، زیرا ارزیابی آن‌ها از خودشان کاهش یافت. فهمیدند دستشویی‌ پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد.

این پدیده را «توهم ژرفای تبیینی» یا به عبارت ساده تر «توهم عمق فهم» می‌نامند. آنچه ما فکر می کنیم که می دانیم به‌مراتب بیش از میزان واقعی دانسته‌هایمان است. چرا چنین چیزی رخ می دهد؟ وجود دیگران! بگذارید بیشتر توضیح بدهم: درباره دستشویی خانه مان، فرد دیگری آن را به نحوی طراحی کرده که می‌توانيم آن را به‌راحتی به کار گیريم. خیلی از مسایل است که دیگران برای ما انجام می دهند و ما می توانيم به راحتی از آن استفاده کنيم. ما بر تخصص یکدیگر تکیه کرده‌ایم. آن‌چنان به‌خوبی با یکدیگر همکاری می‌کنیم که به‌سختی می‌توانیم بگوییم فهم خودمان کجا پایان می‌یابد و فهم دیگران کجا آغاز می‌شود. انگار مرز مشخصی بین دانش و فهم ما وجود ندارد. یکی از پیامدهای تقسیم کار آنست که بین دانش یک فرد با ایده‌ها و دانش دیگران مرز مشخصی وجود ندارد.

حالا اگر توهم عمق فهم ما فقط محدود به سیفون بود، مساله ای نبود. کار آنجا مشکل پیدا می کند که ما درباره زمین و زمان با اعتماد به نفس صحبت می کنیم: پیامدهای انتخاب ترامپ، قراردادهای نفتی و جنگ های منطقه و اف ای تی اف (مرتبط با پولشویی). به این آزمایش دقت کنید: در سال ۲۰۱۴ کمی پس از آنکه روسیه منطقۀ تحت حاکمیت اوکراین، یعنی شبه‌جزیرۀ کریمه، را ضمیمۀ خاک خود کرد. از پاسخ‌دهندگان پرسیده شد از دیدگاه آن‌ها آمریکا چگونه باید واکنش نشان دهد و همچنین آیا آن‌ها می‌توانند اوکراین را روی نقشه مشخص کنند. نتیجه شگفت آور بود! شرکت کنندگانی که اوکراین را بر روی نقشه خیلی دورتر از محل واقعی‌اش مشخص می‌کردند، با احتمال بیشتری از مداخلۀ نظامی پشتیبانی می‌کردند. متوسط فاصله مکانی بین آنجا که اوکراین بود با آن جا که پاسخ‌دهندگان مطمئن و البته ناآگاه اشاره می کردند تقریباً مساوی فاصلۀ بین کی‌یف تا مادرید بود (فصلنامه ترجمان).

☑️⭕️تجویز راهبردی:
در مقابل چنین توهمی چه باید کرد؟
1- در مورد هر چیزی که نظر مثبت یا منفی داریم بکوشیم ابعاد و پیامدهای آن را تشریح کنیم. مثلا اگر فرضا با برجام مخالف یا موافقیم. خود را موظف کنیم که نیم ساعت به صورت روشن و شفاف پیامدهای اجرای آن را تشریح و تحلیل کنیم. آزمایش ها نشان داده وقتی چنین تمرینی انجام می دهیم، ما خود به خود متوجه توهم ژرفای تبیینی خود می شویم.

2- مواظب باشیم به یک جمع خطرناک تبدیل نشویم. چون آگاهی های ما بی مرز است. ممکن است من در مساله اول به دیدگاه شما اتکا می کنم و شما در موضوعی دیگر به دیدگاه من. حال اگر در مساله اول مبتنی بر توهم ژرفای تبیینی به یک باور بی پایه اعتقاد داشته باشم، شما هم که نیز به من اتکا کرده اید باورمند به یک باور اشتباه می شوید. نفر سوم و چهارم هم اضافه خواهد شد و ما تبدیل می شویم به جمعیت متوهم خطرناک! جمعیتی که نمی داند اما فکر می کند که می داند و در ناآگاهی خود نیز اجماع دارد. این جمع، خیلی خطرناک است. چه باید کرد؟ در باورهای مهم از یکدیگر چهار چیز بخواهیم: 1) شواهد و مدارک، 2) استدلال مبتنی بر آن شواهد و مدارک و 3) عدد و رقم و 4) محاسبه مبتنی بر آن اعداد و ارقام. تجربه شخصی خود من این است که در بیش از 50 درصد مواردی که درخواست این چهار مورد را کرده ام پاسخگویان نتوانسته اند من را قانع کنند و من به بی پایه بودن باورهای آنان پی بردم و بی مورد به آنان اتکا نکردم. تجربه بسیار لذت بخشی است حتما آن را انجام دهید البته دقت کنید که ادب را رعایت کنید قرار نیست ما دیگران را خیط کنیم. آرام، مودبانه، غیرمستقیم و منطقی این چهار مورد را طلب کنید. نتایج شگفت آور است. (ادامه در پایین 👇)
برگرفته از:
کانالِ دکتر مجتبی لشکربلوکی
@Dr_lashkarbolouki

نادانیِ سقراطی و «توهم عمق فهم»

ادامه از بالا ☝️

__________

3- با نمی دانم راحت باشید! ما آدم ها نمی توانیم خلا را تحمل کنیم. وقتی راجع به چیزی نا آگاه هستیم بی قرار می شویم و دوست داریم سریع این خلا اطلاعاتی را پر کنیم. بنابراین به هر اطلاعات و اظهارنظر بی پایه و باپایه ای دست می اندازیم که خودمان را از خلا نجات بدهیم.

اینجاست که این ایده درخشان نهفته در کلام خداوند را بیشتر می فهمم: بشارت باد به کسانی که سخنان را می شنوند و بهترین شان را پی می گیرند! هر چه می گذرد به اهمیت این آیه بیشتر ایمان می آورم.
برگرفته از:
کانالِ دکتر مجتبی لشکربلوکی
@Dr_Lashkarbolouki

خبرهای جعلی را بشناسید!

سه عکس بالا ☝️ ، راهنمایی است اولیه و البته خیلی خیلی لازم و مفید، برای رفتار درست در زندگی و در فضای موبایلی و اینترنتی.

در واقع، یکی از «مهارت های زندگی» است:

- چگونه به گفتار و نوشتار دیگران گوش بدهیم؟

- چگونه و تا چه حدّی به گفته ها و خوانده ها، اعتماد کنیم؟

- و بعد از درک شنیده ها و خوانده ها، چه رفتاری با آن ها در پیش بگیریم؟

این نکات، اولی ترین ابزار رفتاری در عرصه ی شنیده ها و خوانده ها هستند.
@GAHFERESTGHKESHANI
لطفا این روش را ترویج کنید تا به بهداشت دانش ملی کمکی کرده باشید.

کانال گاه‌ فرست از چه می‌گوید؟:

در این کانال، گاهی مطالبی می‌بینید که شاید در زندگیِ عملی‌تان، مفید باشند و در هر صورت شما را ممکن است به تامل برانگیزند.

گاه فرست می خواهد از هنرِ "گفتگویِ موثر" و "هنر موثرِ" گفتگو و هنر بزرگ "درست شنیدن" و هنر به وقت گفتن و بجا گفتن و مغلطه نکردن و همدلی و همخوانی درون و بیرون صحبت کند.

در گاه فرست، بیشتر پرسش مطرح می‌شود تا پاسخ.
در این جا، بیشتر نوشته‌ها منبع شناخته‌شده و معتبر دارند و ممکن است شما را به دنیاهایی نو از جستجوها و کشف‌هایی نو، دنیایی از پرسش‌ها و پاسخ‌های احتمالی وارد کنند.

گاه فرست، رسانه‌ی «سه خطی» و «تمرکزِ زیر 10 ثانیه» نیست و ممکن است حوصله‌ی بعضی از خوانندگان گرامی را کمی سَر ببرد. اما به این خوانندگان پیشنهاد می‌شود تمرین تامل و تمرکز، تمرین پذیرش و جستجوگریِ بیشتری داشته باشند.
_______
دانلود کتاب ها و مقالات این کمترین و نقدشان، در سایت عدم خشونت: ghkeshani.com
Ghkeshani.com/translations
_______
تماس با نگارنده و نقد و نظر: @gholamalikeshani
_________________________
در صورت مفید دیدن مطالب، لطفا آستینی بالا بزنید و آدرس کانال را به دوستان و نزدیکان تان هم معرفی کنید:
t.me/GahFerestGhKeshani

کانال نظرگاه گاه فرست:
t.me/GahFerestComments
____________________
لطفا دقت بفرمایید، توجه بفرمایید:


نقل هر گونه محتوی از هر منبعی در این کانال، ابدا به معنای تایید سایر محتواهای آن منبع نیست. خواننده یا مصرف کننده ی هوشیار، خود موظف است که به اسم و رسم یک منبع اکتفا نکرده و به هیچ منبعی، چک سفید اعتماد و ایمان خود را تسلیم نکند.
شایسته است این روش را هم در مورد همه‌ی رسانه های دیگر بکار بگیرید.