≡ #یادداشت آخر سال ۱۳۹۸

■ سلام. وقت شما بخیر.
■ ۱. دلم می‌خواهد حال و احوالتان خوب باشد. مثل حال چشمان بچه آهویی که برای اولین بار، بال زدن آرام پروانه ای را روی برگ‌های گلی تازه شکفته دیده باشد. از صمیم قلب آرزو می‌کنم.

■ ۲. از روزهای سال ۱۳۹۸، غیر از پیام‌هایی که از موفقیت شما در این کانال منتشر شد و چندتایی هم که ماند برای سال بعد، جز درد و افسوس، تصویری در سینه ندارم که بخواهم نام ببرم. لبخندی هم اگر اتفاق افتاده، چون عمر سحر کوتاه بوده‌است.

■ ۳. خیلی‌ها دیگر پیش ما نیستند. خیلی‌ها زمین خوردند. خیلی‌ها افسرده شدند. از این زجر می کشم که جلوی همه اتفاق‌های تلخ امسال را می‌شد گرفت.

■ ۴. لطفا فستیوارت را به هنرمندانی که نمی‌شناسند، معرفی کنید. این یک هدیه نیست؟

■ ۵. فستیوارت حالا یک استارتاپ مستقل است. علیرغم اینکه حامی مالی ندارد، خدمات یا کالایی هم از نوعی که بشود برای فروش آخر سال، حراج کرد و ماحصلش را زد به زخم کار، ندارد. اگر خدمات فستیوارت برای شما مفید بوده، اگر انرژی مثبتی از تلاش تیم آن دریافت کرده‌اید و دوست دارید فستیوارت هم ‌ از شما انرژی بگیرد، یا اگر دوست دارید از یک فرآیند مثبت فرهنگی حمایت کنید، سخاوتمندانه است با هر مبلغی از آن حمایت مالی بکنید. مثل عیدی دادن می‌ماند. می‌توانید در این روزهای سخت، «بابالنگ دراز» فستیوارت باشید:
■ Festivart.ir/donate

■ ۶. چند روزی نیستیم. به کارهای عقب مانده می‌رسیم، به ترمیم خودمان. و بهار سال بعد را با انرژی بیشتری شروع می‌کنیم. برایمان پیام بفرستید. نظر و پیشنهاد و حرف دلتان. دوستتان دارم، دوستتان داریم. سال نو مبارک.

■ علی اصغر کلانتر و تیم فستیوارت.
■ ۲۹ اسفند ۱۳۹۸
■ جایی نزدیک ساری

@honarpazhouh

.
۱. سال ۱۴۰۴ رو به همگی تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم مثل ابرهای امروز عصر که شبیه کلمه «خیر» شده بودند و بعنوان عکس این پست انتخاب کردم، برای همه سرشار از خیر و برکت و سلامتی و خوشبختی و ایمان به خود و خدا باشه. راستش رو بخواین خیلی تلاش کردم تا آخر تونستم این پیام تبریک رو بنویسم. با این همه خبر و اتفاق بد که نوشتنش رنجش خاطر شما رو فراهم می‌کنه و نتیجه‌ای هم نداره، خوشبین بودن و‌ شاد بودن و انرژی واقعی و اصیل دادن واقعا سخته. کاریکاتوری می‌شه. اما امر محال که محال نیست! بی‌تردید بخوایم، شاید شد!

۲. سال ۱۴۰۳، مثل خیلی‌ها برای من هم خیلی پرچالش بود. کارهای مهمی انجام دادم و کارهای واجبی رو هم نشد انجام بدم. اما ممنوعیت کار فستوارت در زمینه انتشار فراخوان‌های بین‌المللی، سخت ترینش بود که من رو تا مرز انهدام پیش برد و سختی‌های عمومی رو برای من سخت‌تر کرد. هنوز دارم تلاش می‌کنم این ممنوعیت رو رفع کنم. فستیوارت، هم مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد داره و هم توی جشنواره سرآمد رسانه‌های دیجیتال، لوح تقدیر کسب کرده. رسانه‌های مشابه بی هیچ محدودیتی در حال انتشار اخبار بین‌المللی هستن و ما از انتشار اون منع شدیم. از اردیبهشت سال قبل(۱۴۰۳) درگیرشم و پیگیری‌های بی‌پاسخ فراوانی انجام دادم. توی این مدت فقط اخبار داخلی منتشر کردم و هر طوری بود، اعضای تیم رو کنار هم نگه داشتم. بدون ایجاد تنش و حاشیه کار رو ادامه دادم و پیگیری کردم. اما یه روزی که فکر نمی‌کنم دور باشه، جزییاتش رو می‌نویسم که‌ چقدر سخت بود و هست.

۳. تنهاتر شدم. پیام‌هام محدود شدن به چند تا دوست و فامیل قدیمی. نمی‌دونید چقدر حرف مشترک، کم شده. پیام‌های موفقیت شما که همیشه با افتخار منتشر می‌کردم و به زندگی و کارم معنای بهتری می‌دادن، خیلی کم و قلبم خالی شده. اما دارم ادامه می‌دم. یه نامه سرگشاده برای رییس جمهور آماده کردم که بزودی منتشر می‌کنم.

۴. خب آدم آرزو می‌کنه. توی هر سن و هر موقعیتی. حتی توی سختی‌ها. حتی توی بدبینی محض. آرزو می‌کنم همه چیز بهتر بشه. برای همه‌مون.

دوستتون دارم. تصدق شما،
علی اصغر کلانتر
۲ فروردین ۱۴۰۴
جایی نزدیک ساری


#یادداشت_آخر_سال
#یادداشت_های_علی_اصغر_کلانتر
#عکس_های_علی_اصغر_کلانتر