روانشناس سوئیسی تعبیرِ جالبی از انسانِ خوشحال دارد که بسیار از تعریفِ عادی و معمولِ خوشحالی فاصله دارد:
بر اساسِ این تعریف، خوشحال بودن یعنی توانمندیِ بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی‌ها. خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این که درد و رنج و سختی و بیماری و مرگ جزء لاینفک زندگی‌ست اما هیچ‌کدام از آن‌ها نمی‌تواند مرا از پا بیاندازد. خوش‌حالی یعنی میل به زندگی علی‌رغم علمِ به فانی بودنِ همه چیز، خوش‌حالی یعنی در سختی‌ها لبخند زدن، خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش کشیدنِ مشکلات، خوش‌حالی یعنی بعد از هر زمین خوردن همچنان بتوانیم بلند شویم، بعد از هر گریه هم‌چنان بتوانیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر همنوعان بیاوریم، خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی، خوشحالی یعنی همچون رودجاری بودن و در حرکت بودن، عبور کردن و به عظمتی بی‌پایان چشم دوختن خوش‌حالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آریِ بزرگ به زندگی.

👤 #کارل_گوستاو‌_یونگ

#میترکونیممم💪

❇️گروه مشاوره مهندس فراهانی❇️
اموزشگاه فرزانه بیست