✅ عبور از انسداد؛ مروری بر عملکرد دولت روحانی در عرصه دانشگاه
✔️ در دولت احمدی‌نژاد، دانشگاه به لحاظ ساختاری با رشد بی‌سابقه‌ای مواجه شد، و همین مساله، موجب تزریق بیش از حد نیاز قشر تحصیلکرده بدون توجه به میزان سواد در جامعه شد. به گونه‌ای که در فقدان ساز و کار معین برای به کارگیری این نیروها، حجم عظیمی از نیروی کار اتلاف شد. بسیاری از آمار، خبر از بیکاری بیش از ۵۰ هزار دانشجوی دکترا در کشور خبر می‌داد. در فضای سیاسی، دانشگاه با انسداد بی‌سابقه ای مواجه شد، به طوری که تشکل‌های منتقد، به جز تعدادی اندک، بسته و یا تعلیق شدند. بسیاری از دانشجویان، اخراج و یا ستاره‌دار شدند. و دولت تا پیش از مناظرات انتخاباتی سال ۸۸، منکر چنین مساله‌ای بود و آن را بی‌اهمیت می‌پنداشت. فضای انتقاد در جامعه و به تبع آن دانشگاه نیز مسدود شد و هزینه نقد بسیار بالا رفت. این سکوت، رکود علمی بسیاری از دانشگاهها را به دنبال داشت. در این سال‌ها، بسیاری از قوانین نیز در دانشگاهها، دستخوش تغییر شد.
✔️ در دولت روحانی، دانشگاه، بیشتر به مانند ویرانه‌ای از جانب دولت پیشین به ارث رسید. دانشگاهها، با ازدحام بیش از حد هیات‌های علمی و مهم‌تر از آن سطح علمی فاجعه‌بار این اساتید جذب شده مواجه شدند. این امر مسبب بروز بسیاری از جنجال ها بود و در نهایت باعث تغییر در روند جذب اساتید شد و روند صحیح برای جذب هیات‌های علمی، دوباره به مسیر خود بازگشت. در فضای دانشجویی، بیش از ۹۰ تشکل دانشجویی موفق به دریافت مجوز شدند. و همین مساله فضای رخوت در دانشگاهها را تا حدودی متحول کرد. تغییر دولت، موجب تغییر مدیران در دانشگاه و به تبع آن بازگشت بسیاری از دانشجویان ستاره‌دار به دانشگاه شد و اعتراض جناح‌های سیاسی مخالف را به همراه داشت. در صورتی که دولت قبل، وجود دانشجویان ستاره‌دار به کل انکار می‌شد. هرچند در این میان، تعدادی از دانشجویان، همچنان از حضور در دانشگاهها منع شدند، اما در مقایسه با دولت قبل، به لحاظ آماری قابل قیاس نبود. بعلاوه نمی‌توان منکر سست بودن عده‌ای از مسئولان فعلی در نهاد دانشگاه نیز شد.
✔️ دانشگاه، پس از خرداد ۷۶، شرایط بسیار مطلوبی داشت، و با اشتباهاتی در دوران اصلاحات، قدرتش نسبت به گذشته کاهش یافت. اما رکود دانشگاه در زمان تفکری در دانشگاه شکل گرفت که مدیران هیچ‌گونه جایگاهی برای نظر بدنه اجتماعی قائل نبود و همین مساله موجب انسداد فضای دانشگاه شد. تلاش همین بدنه برای تغییر، مجددا دانشگاه را به اندک قدرتی رساند تا بتواند از حریم خود دفاع کند. اما ادامه حیات دانشگاه، منوط به ثبات در فضای سیاسی کشور است، و تفکری که پیش از این امتحان خود را پس داده است، نتیجه‌ای جز بازگشت دانشگاه به سال ۸۴ نخواهد داشت.
#محمد_امين_زندي
#تغییرات_ملموس
https://goo.gl/KQLrPn
@emtedadnet
پايگاه خبري تحليلي #امتداد 🇮🇷
✔️ در دولت احمدی‌نژاد، دانشگاه به لحاظ ساختاری با رشد بی‌سابقه‌ای مواجه شد، و همین مساله، موجب تزریق بیش از حد نیاز قشر تحصیلکرده بدون توجه به میزان سواد در جامعه شد. به گونه‌ای که در فقدان ساز و کار معین برای به کارگیری این نیروها، حجم عظیمی از نیروی کار اتلاف شد. بسیاری از آمار، خبر از بیکاری بیش از ۵۰ هزار دانشجوی دکترا در کشور خبر می‌داد. در فضای سیاسی، دانشگاه با انسداد بی‌سابقه ای مواجه شد، به طوری که تشکل‌های منتقد، به جز تعدادی اندک، بسته و یا تعلیق شدند. بسیاری از دانشجویان، اخراج و یا ستاره‌دار شدند. و دولت تا پیش از مناظرات انتخاباتی سال ۸۸، منکر چنین مساله‌ای بود و آن را بی‌اهمیت می‌پنداشت. فضای انتقاد در جامعه و به تبع آن دانشگاه نیز مسدود شد و هزینه نقد بسیار بالا رفت. این سکوت، رکود علمی بسیاری از دانشگاهها را به دنبال داشت. در این سال‌ها، بسیاری از قوانین نیز در دانشگاهها، دستخوش تغییر شد.
✔️ در دولت روحانی، دانشگاه، بیشتر به مانند ویرانه‌ای از جانب دولت پیشین به ارث رسید. دانشگاهها، با ازدحام بیش از حد هیات‌های علمی و مهم‌تر از آن سطح علمی فاجعه‌بار این اساتید جذب شده مواجه شدند. این امر مسبب بروز بسیاری از جنجال ها بود و در نهایت باعث تغییر در روند جذب اساتید شد و روند صحیح برای جذب هیات‌های علمی، دوباره به مسیر خود بازگشت. در فضای دانشجویی، بیش از ۹۰ تشکل دانشجویی موفق به دریافت مجوز شدند. و همین مساله فضای رخوت در دانشگاهها را تا حدودی متحول کرد. تغییر دولت، موجب تغییر مدیران در دانشگاه و به تبع آن بازگشت بسیاری از دانشجویان ستاره‌دار به دانشگاه شد و اعتراض جناح‌های سیاسی مخالف را به همراه داشت. در صورتی که دولت قبل، وجود دانشجویان ستاره‌دار به کل انکار می‌شد. هرچند در این میان، تعدادی از دانشجویان، همچنان از حضور در دانشگاهها منع شدند، اما در مقایسه با دولت قبل، به لحاظ آماری قابل قیاس نبود. بعلاوه نمی‌توان منکر سست بودن عده‌ای از مسئولان فعلی در نهاد دانشگاه نیز شد.
✔️ دانشگاه، پس از خرداد ۷۶، شرایط بسیار مطلوبی داشت، و با اشتباهاتی در دوران اصلاحات، قدرتش نسبت به گذشته کاهش یافت. اما رکود دانشگاه در زمان تفکری در دانشگاه شکل گرفت که مدیران هیچ‌گونه جایگاهی برای نظر بدنه اجتماعی قائل نبود و همین مساله موجب انسداد فضای دانشگاه شد. تلاش همین بدنه برای تغییر، مجددا دانشگاه را به اندک قدرتی رساند تا بتواند از حریم خود دفاع کند. اما ادامه حیات دانشگاه، منوط به ثبات در فضای سیاسی کشور است، و تفکری که پیش از این امتحان خود را پس داده است، نتیجه‌ای جز بازگشت دانشگاه به سال ۸۴ نخواهد داشت.
#محمد_امين_زندي
#تغییرات_ملموس
https://goo.gl/KQLrPn
@emtedadnet
پايگاه خبري تحليلي #امتداد 🇮🇷
امتداد
عبور از انسداد؛ مروری بر عملکرد دولت روحانی در عرصه دانشگاه
اما ادامه حیات دانشگاه، منوط به ثبات در فضای سیاسی کشور است، و تفکری که پیش از این امتحان خود را پس داده است، نتیجه ای جز بازگشت دانشگاه به سال 84 نخواهد داشت.