👇💬 «کیفیتی در تراز جهانی»
نویسنده: سوده رخشا
.......
مطلبی از «پنجشنبه‌های فرویدی» را ذکر می‌کنم که دکتر #کدیور در مقدمه سخنرانی می‌گوید: «…مایلم که مطالبی را از کتاب «فیه مافیه» برایتان بخوانم. …و این که عالمان بر دو گونه‌اند. آنهایی که علمشان فقط مجموعه‌ای از آموخته‌هاست و آنهایی که علمشان با ذات آنها عجین شده و با علمشان یکی شده‌اند و غیر از آن نمی‌توانند باشند و امکان منفک شدن از علمشان را ندارند. همان گونه که فروید می‌گوید: روانکاوی عینکی نیست که هر وقت لازم شد به چشم بزنیم و بعد از این که مطالعه‌مان تمام شد آن را از چشم برداریم. او می‌گوید: یا آدمی تماماً روانکاو هست یا اصلاً نیست. یعنی روانکاو بودن جزو مقولۀ بود است نه جزو مقولۀ داشت. و این گونه نیست که در جایی روانکاو بود، و در جایی روان درمانگر و در جای سوم روانپزشک و در جای چهارم مشاور. روانکاو در استعارۀ مولانا مرغی است که نمی‌تواند آواز خود را تغییر دهد. از نظر مولانا تا علم به این درجه نرسد که با وجود یک آدم عجین شود و علم و عالم از یکدیگر تفکیک ناپذیر شوند، آن علم فقط دستبرد زدن به خانه‌های دیگران است. اما موضوع حیرت انگیزتری را که مولانا به آن می‌پردازد این است که یک چنین عالمی‌که با علمش یکی شده است چندان مقبول معاصران خود نیست که از هیبت او در زمان او همه عالم منزجر باشند و فقط قادرند که به پرتو و عکس او نزدیک شوند. آیا این تعریفی برای فروید و زندگی و دانشش نیست؟ که نه فقط معاصرانش بلکه نسل‌های بعد نیز از هیبت او منزجرند و فقط از پرتو و عکس او استمداد می‌کنند. عکس او را به جای خود او جا می‌زنند و به خورد خود و دیگران می‌دهند.»...

برای مطالعه متن کامل مقاله به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید
انتخاب متن و تصویر: مهدی ربیعی @doostdaran_freudianassociation

نویسنده: زهرا نوعی

 «زبان در دهان ای خردمند چیست

کلید در گنج صاحب هنر

چو در بسته باشد چه داند کسی

که جوهر فروشست یا پیله ور»

سعدی
....

برای اینکه مشاهده ای علمی تکرار شود، باید همان شرایط اولیه را فراهم نمود. شرایط روانکاوی را هم فروید مشخص نموده است: «به زبان ساده خود فرد روانکاوی شود.»[۱۹] و دقیقاً همین اصل اولیه و بنیادین را مخالفان نادیده می گیرند و بدون اندک تجربه ای از روانکاوی، به شرح و نقد آن می پردازند.

همه اینها از «نمی خواهم بدانم»[۲۰] افراد سرچشمه می گیرد، «نمی خواهم بدانم» چیزی که مایه اضطراب است؛ همانطور که دکتر کدیور بیان کرده اند: «اگر علمی این کار را نکند [یعنی این هدف را نداشته باشد که اضطراب آدم‌ها را کم کند، کما این که روانکاوی کلاً این طوری است] بنابراین دچار یک بدبختی می‌شود، دچار لعن و نفرینی می‌شود که تا ابد ادامه خواهد داشت… این که یک فروید می‌آید و بعد صد نفر دیگر می‌آیند که کاری کنند که تئوری‌اش را تغییر دهند و تبدیل‌اش کنند به علمی که خواب‌آور باشد ولی لکانی می‌آید و باز می‌زند توی کاسه کوزه‌شان و از همه اینها چیزی جز کرک و پر باقی نمی‌ماند و باز باید صد نفر دیگر پیدا شوند و جمع شوند تا هر آنچه که لکان گفته رویش را بپوشانند، خاکستر بپاشند رویش تا راحت‌تر بتوانند بخوابند، این بار دیگر با نام روانکاوی کارشان را انجام بدهند.»[۲۱]

منبع : #سایت_انجمن_فرویدی

نقاشی شب ِماهتابی اثر #ماریا_فون_ورفکین
نقاشی زن جوانِ آرمیده اثر #رامبرانت

ساخت گیف و انتخاب متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی

#روانکاو #دکتر_میترا_کدیور
#مطلقا_هیچ_کس_مخالف_عصر_تاریکی_نیست
#روانکاوی_خواب_خفتگان_خفته_را_آشفته_تر_میسازد
#خواب #اضطراب #فروید #لکان #کدیور

@doostdaran_freudianassociation