Doostdaran_freudianassociation

و ژك الن ميلر می نویسد: «لکان یک خدایگان است نه یک فرزانه نه یک فیلسوف که خود را با نظم جهان سازگار می کنند . در او هیچگونه میانه وری ، هیچگونه اعتدال و جایی برای خنثی بودن و بی تفاوت بودن نیست . خنثی بودن در روانکاوی ، کرختی روانکاوانه کراهت مطلق است . خدایگان کسی است که از همسایه نمی ترسد ، مجبور نیست مدام زیرچشمی چپ و راست خود را بپاید و در هر قدم به جلو و عقب لنگر بزند . خدایگان کسی است که از اشتیاق خود چشم پوشی نمی کند و خودش به تنهایی کاروانی است که می گذرد »
اصطلاحاتی همچون خدایگان و کاروانی که می گذرد شاید احتیاج به کمی توضیح داشته باشند . واژه خدایگان در اینجا از بحث «دیالکتیک خدایگان و بنده » هگل در کتاب «پدیده شناسی روح » گرفته شده و کاروانی که می گذرد اشاره ای است به کنایه ای که فروید به کاربرده است : سگها پارس می کنند و کاروان می گذرد .
اما در مورد کسی که به چپ و راست نمی نگرد ، لنگر نمی زند و از اشتیاق خود چشم پوشی نمی کند . این شخص در واقع هر نوع همانندسازی را پشت سر گذاشته است و تنها قطب نمایش برای حرکت به جلو «ابژه a» اش است ، یعنی ابژه ای که اشتیاق از آن زاییده می شود .
قرار گرفتن در جایگاه خدایگان فرد را بسیار مستعد خیانت دیدن می کند . اما به قول ژک الن میلر خیانت دیدن چیزی از او نمی کاهد اما خائنين خود را از یک نمونه محروم می کنند .
می بینید صحبت بیشتر از یک نمونه است تا یک الگو. الگو آن چیزی است که ما در همانندسازی هایمان به کار می بریم . نمونه اما به آن معناست که می توان با صرف نظر کردن از هر گونه همانندسازی فقط از «ابژه a» خود پیروی کرد .
به این ترتیب جایگاه خدایگان در نقطه مقابل جایگاه ارباب است .

منبع : كتاب مكتب لكان ، روانكاوی در قرن بیست ویکم #دکتر_میترا_کدیور

#لكان#خدايگان#فيلسوف#فرزانه#هگل#ديالكتيك#ابژه#اشتياق#الگو#نمونه#نظم_جهان#سازگار#اعتدال#كرختی_روانکاوانه_کراهت_مطلق#روانکاو

Image : Fikri Amanda
انتخاب متن و تصویر : ربابه ايلخانی زاده
@doostdaran_freudianassociation

16 views18:03