📣 طب کار چیست و هزینه آن را چه کسی باید پرداخت کند؟

✔️پرسش‌های خود را در رابطه با حقوق کار، از کارشناس حقوقی داوطلب بپرسید.

▫️در نبود تشکل‌ها، بسیاری از کاربران از قانون‌شکنی کارفرما در به عهده گرفتن هزینه آزمایش پرسنل حکایت می‌کنند.

طب کار شاخه‌ای از علوم بهداشت و درمان است که در زمینهٔ غربالگری و معاینات کارگری دوره‌ای و در بدو استخدام کاربرد دارد.

در بسیاری از مشاغل، معاینات سالانه پرسنل در شمار تعهدات کارفرماست و کارفرماها باید هزینه آن را تقبل کنند.
ماده ۹۲ قانون کار صراحتا انجام معاینات دوره‌ای کارمندان و کارگران را وظیفه کارفرما می‌داند؛ مثلا هزینه آزمایش‌های بینایی‌سنجی و شنوایی‌سنجی که برای برخی مشاغل ضروری‌ست بر عهده کارفرماست.

به غیر از معاینات دوره‌ای که مشخصا بر عهده کارفرماست، هزینه آزمایش‌های ضروری‌ پزشکی پرسنل مثلا در بدو ورود نیز به عهده متقاضی است که به کارفرما تفسیر می‌شود.

📣 کاربران بسیاری با ذکر مبلغ هزینه آزمایش پزشکی مربوط به کار اعلام کرده‌اند که کارفرما زیر بار هزینه مربوط نرفته‌ و پرسنل مجبور شده‌اند از جیب خود هزینه را پرداخت کنند.

در شرایطی که عملا هیچ تشکلی برامده از کارگران وجود ندارد که از حقوق آن‌ها دفاع کند، دست کم آگاهی افراد از مفاد قانون ممکن است آنان را در شرایط بهتر قرار بدهد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣طرح تشکل‌های اجتماعی روی میز کمیسیون شوراها؛
جامعه مدنی باز هم از فرآیند قانون‌گذاری حذف شد

کانال اصل ۲۰ نوشت:

▫️محمدصالح جوکار رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی اعلام کرده است که بررسی طرح تشکل‌های اجتماعی در دستور کار دوره دوازدهم مجلس قرار گرفته است. به گفته او این طرح که پیش‌تر با عنوان «طرح ناظر بر تأسیس و فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد» مطرح شده بود، اکنون با عنوان جدید و شامل ۸۴ ماده در حال بازبینی است.

▫️جوکار هدف اصلی از این طرح را «نظارت بر عملکرد و فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد» عنوان کرده و افزوده است که مشارکت‌های اجتماعی، صنفی، جهادی و مذهبی مردم، به سازوکاری نیاز دارد تا «فعال، هدفمند و تأثیرگذار» باشد.

▫️این طرح که در مجلس یازدهم نیز بررسی شده بود، به دلیل پایان آن دوره به تصویب نرسید و اکنون دوباره در کمیسیون شوراها مطرح شده است تا پس از تصویب در کمیسیون، به صحن علنی مجلس برود.

▫️آنچه در ظاهر با عنوان «سازماندهی مشارکت مردمی» مطرح می‌شود، در عمل بیشتر شبیه به تلاش برای «نظارت حداکثری» و «مدیریت از بالا» بر فعالیت‌های خودجوش و داوطلبانه است. از مهم‌ترین ایرادات وارده به روند فعلی بررسی طرح،  عدم توجه به نظرات و مشارکت ذینفعان در طراحی و تدوین طرح و غیبت کامل نمایندگان واقعی تشکل‌های مدنی در جلسات کمیسیون است؛ این در حالی است که خود طرح، مستقیماً ناظر بر فعالیت همین تشکل‌هاست.

▫️این‌که طرحی با این میزان اثرگذاری بر فضای اجتماعی کشور بدون گفت‌وگوی واقعی با بدنه جامعه مدنی در حال پیش‌برد است، نه‌تنها با روح مشارکت اجتماعی در تضاد است، بلکه در تعارض با اصول حکمرانی شفاف و دموکراتیک قرار دارد.

▫️مجلس به‌جای آن‌که در پی تصویب قانونی مشارکت‌محور و تسهیل‌گر باشد، بار دیگر بر مدل‌های کنترلی تأکید دارد. رویکردی که از دل آن نه جامعه‌ای توانمند، بلکه مجموعه‌ای از نهادهای وابسته، محافظه‌کار و در نهایت بی‌اثر بیرون می‌آید.

▫️از سوی دیگر، دولت چهاردهم نیز برخلاف وعده‌ها و نیازهای مطرح‌شده از سوی بدنه تشکل‌ها، تاکنون اقدامی برای تدوین لایحه‌ای جامع در زمینه فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد انجام نداده است. در نتیجه، مسیر قانون‌گذاری در این حوزه نه از گفت‌وگوی جامعه مدنی، بلکه از منطق‌های حاکمیتی عبور می‌کند.

▫️طرح‌هایی از این دست، در نهایت به تضعیف اعتماد اجتماعی و از بین رفتن فضاهای داوطلبی می‌انجامند؛ همان فضاهایی که ستون هر جامعه پویا و تاب‌آور هستند. بازبینی در نگاه حاکمیتی به
مشارکت اجتماعی، ضرورتی فوری است. بدون آن، هر قانون‌گذاری جدیدی صرفاً مسیرهای مشارکت را تنگ‌تر خواهد کرد.

منبع: اصل ۲۰

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چانه‌زنی‌های یک معلم در برابر پلیس و دفاع از حقوق دانش‌آموز دغدغه اصیل معلمان بوده است

مردم از طیف‌های گوناگون در یک قضیه همفکرند:
فضاهای آموزشی نباید در اختیار پلیس قرار بگیرد و پای نیروی انتظامی نباید به مدارس باز شود.

آن‌ها از معلم‌ها انتظار دارند که در برابر پلیسی شدن فضای آموزشی از حقوق دانش‌آموزان و مراقبت کنند و شاید حتی شیوه پاسداری از حقوق فضای آموزشی و حقوق دانش‌آموزان را به مردم بیاموزند و به والدین بگویند که در این برهه چگونه می‌توانند کمک کنند که فضای مدرسه، امنیتی نشود.

📽 واکنش‌ها به پلیسی شدن فضای مدارس ادامه دارد

از روزی که ابراز ارادت وزیر آموزش و پرورش نسبت به فرمانده نیروی انتظامی منتشر شد، بسیاری از طیف‌های مختلف مردم و به ویژه معلمان بیانیه‌های مختلفی دادند و پلیسی شدن فضای آموزشی را محکوم کردند.

علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان در روزهای اخیر توافقنامه‌ای با فرمانده‌کل فراجا برای حضور فیزیکی نیروهای انتظامی در مدارس امضا کرد و خود را «سرباز» احمدرضا رادان خواند.

در کنار استدلال‌های خشمگینانه فعالان و کنایه‌های کاربران، ویدیویی قدیمی از یک فیلم که قبلا مورد توجه مردم قرار گرفته بود این روزها دوباره از سوی برخی از کاربران دست به دست می‌شود. در این ویدیو یک مدیر با دو شیوه یعنی استدلال محکم و سپس با نرم‌خویی با پلیس وارد مذاکره می‌شود که مدرسه محل اصلی کنترل آسیب‌های اجتماعی‌ست و حضور پلیس آسیب‌های اجتماعی را بیشتر می‌کند. وی تلاش می‌کند که از دستگیر شدن یک دانش‌آموز خطاکار جلوگیری کند.

هرچند، کاربران تاکید می‌کنند که دلیل حضور نیروهای انتظامی در مدارس اساسا این بار کنترل آسیب‌های اجتماعی نیست ولی بازنشر چانه‌زنی یک معلم در برابر شیوه‌های پلیسی نشان می‌دهد که مردم از معلم‌ها چه انتظاری دارند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣برای کوچک کردن شکاف تاب‌آوری سازمان خود چه قدم‌هایی برداشته‌اید؟

در مرحله اول، مهم نیست که نقشه (طرح) تاب‌آوری بی‌عیب و نقص باشد، بلکه اساسا مهم است که طرحی وجود داشته باشد که به هم‌اندیشی جمعی گذاشته شود. پس اگر گردانندگان یک سازمان در این باره اطلاع دقیقی ندارند، با درک خلا دانش خود می‌توانند سریع دست به کار شوند تا اطلاعات مفیدی جذب کنند تا با تدوین طرح اولیه تاب‌آوری، آن را به سرعت بهینه کنند.

نقشه راه تاب‌آوری با فرآیند سنتی برنامه‌ریزی فرق دارد و بر تلاش‌های یک سازمان برای شناسایی مناسب‌ترین اقدامات کوتاه‌مدت و معیارهایی تمرکز دارد که گروه را در برابر تأثیرات کنونی و احتمالا مشخص شده در مرحله پیش از خطر آماده کند. در محیط نامساعد فعالیت صنفی مدنی، سازمان‌ها تنها پس از فرآیند نقشه تاب‌آوری، آماده عملی کردن نقشه راه اصلی خواهند بود.

بدترین تصمیم سازمان‌دهندگان این است که به دلیل نامشخص بودن شرایط، دشوار یا گنگ بودن مباحث تاب‌آوری یا کمبود منابع، از لزوم تدوین یک نقشه تاب‌آوری طفره بروند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣ترویج تاب‌آوری به جای مقاومت
به سازمان مطالبه‌گر مدنی و صنفی امکان رشد می‌دهد

ظرفیت‌سازی سنتی در شرایطی که فشار جمعی گسترده‌ای پیش آمده باشد قادر به رفع نیازهای سازمانی یا جمعی نیست.

در حال حاضر، توسعه سازمانی سنتی چیزی در مجموعه ابزارهای خود ندارد که به جامعه مدنی امکان ادامه فعالیت بدهد چراکه بر این فرض استوار است که «محیط همیشه شرایط کنش‌گری را فراهم می‌آورد!»

از سوی دیگر، تاب‌آوری فرض می‌کند که رویداد نامطلوب یا به هم ریختن شرایط می‌تواند رخ دهد؛ پس ما برنامه اقتضایی‌مان را پیشاپیش برای رخداد چنین شرایطی آماده می‌کنیم، نحوه محافظت از خودمان، همکاران‌مان و داوطلبان‌ را مشخص می‌کنیم و نشان می‌دهیم که چگونه می‌توانیم حتی با وجود ریسک، به انجام کاری که به آن ایمان داریم ادامه دهیم.

تاب‌آوری از منظر هدف در چهار سطح فردی، سازمانی، بخشی و سیستمی دسته‌بندی می‌شود؛ این چهار دسته را در گزارش داوطلب مرور کنید و در گروه خود به بحث بگذارید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣نماینده کارگران در شورای عالی کار به افزایش دستمزد حداقل سالی دو بار می‌اندیشد

محسن باقری، نماینده موسوم به کارگران در شورای عالی کار در یک مصاحبه تلویزیونی گفت:
«نظر ما این است که دستمزد کارگران سالی حداقل دوبار می‌تواند افزایش پیدا کند.»

وی تاکید کرد:
«کارگران به ریال دستمزد می‌گیرند اما به دلار هزینه می‌کنند و گره زدن دستمزد به ریال موجب شده با چالش دستمزدی مواجه شویم.»

سازمان تامین اجتماعی که مسئول پرداخت حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیرانی است که در بخش‌های غیر دولتی (مانند کارگران، کارمندان بخش خصوصی و برخی کارکنان دولت با قراردادهای خاص) فعالیت داشته‌اند و به تخمین برخی اکنون با ماهی دست کم ۵۰۰ میلییارد تومان کسر بودجه روبروست که موجب نگرانی برای استمرار خدمات بیمه‌ای و درمانی شده است.

صندوق ذخیره فرهنگیان در حال انحلال است و صندوق‌‌های دیگر در حال ورشکستگی.

در شرایطی که بخش دوم ماده ۴۱ قانون کار که اندازه افزایش دستمزد را جوابگو بودن نیاز خانوار مبنا قرار می‌دهد، هرگز اجرا نشده است، پرسش این جاست که چه کسانی باید خواست چند بار افزایش دستمزد در طول سال را برجسته کنند.

در این گزارش پژوهشی داوطلب، ببینید که در کدام کشورها دستمزد تا سالی چندین بار تغییر می‌کند و این تغییر چگونه اجرا می‌شود و مزایا و معایب هر شیوه چیست.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣زیر پوست کارخانه، داستان «سالت‌ها» در جنبش کارگری
استخدام در لباس کار با ماموریت اتحادیه‌سازی!

گزارش داوطلب، مرور تاکتیک‌های کنشگری حقوق صنفی

یکی از ترفندهای جالب و مؤثر در سازماندهی کارگری، روشی است که در آن فعالان حقوق کارگران به‌طور هدفمند در محیط‌های کاری استخدام می‌شوند تا پس از برقراری ارتباط با همکاران جدید، آن‌ها را برای ایجاد یا تقویت اتحادیه‌های کارگری تشویق کنند. این روش بر پایه‌ی حضور مستقیم در محیط کار و ایجاد اعتماد میان کارکنان بنا شده است.

فعالانی که از این روش استفاده می‌کنند، ابتدا به‌عنوان یک کارگر/ کارمند عادی وارد شرکت می‌شوند. آن‌ها با گوش دادن به دغدغه‌های همکاران خود، مشکلات محیط کار مانند دستمزد پایین، ساعات طولانی یا شرایط ناایمن را شناسایی می‌کنند. سپس تلاش می‌کنند تا آگاهی کارگران را درباره حقوق قانونی‌شان افزایش دهند، از جمله درباره حق تشکیل انجمن / اتحادیه، اعتصاب و مذاکره جمعی اطلاع‌رسانی می‌کنند. هدف اصلی این فعالان، توانمندسازی کارگران برای مقابله با مشکلات و ایجاد یک تشکل قوی است که بتواند از حقوق آن‌ها دفاع کند.

این روش با دور زدن ممنوعیت گفتگوی کارگران با افراد غریبه، به فعالان حقوق صنفی اجازه می‌دهد که بتوانند در ساعات کاری راحت‌تر با کارگران گفتگو کنند. حضور این فعالان در محیط کار باعث کاهش ترس کارکنان از انتقام‌جویی کارفرمایان می‌شود و به آن‌ها اطمینان می‌دهد که تنها نیستند. انبارهای بزرگ، رستوران‌های زنجیره‌ای و شرکت‌های فناوری نمونه‌هایی از محیط‌هایی‌ست که فعالان در آن‌ها به آگاهی‌رسانی و اتحادیه‌سازی می‌پردازند.

در گزارش داوطلب ببینید که چرا به این روش «سالتینگ/نمک پاشی» می‌گویند، از چه زمانی به وجود آمده، دستاوردهای قدیم و جدید آن در کدام شرکت‌ها به بار نشسته، کدام کارفرماها از نمک‌پاش‌ها» می‌ترسند و آیا استخدام شدن یک کنشگر در یک شغل کم‌درآمد با ماموریت و هدف اتحادیه‌سازی در آن محیط کاری، آیا قانونی‌ست یا نه.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر