📣کنشگران مدنی و صنفی می‌توانند با فرهنگ‌سازی عمومی، افراد داری قدرت رسمی را به پاسخگویی وادارند
رهبران پوپولیست یا عوامفریب اغلب خود را با نارضایتی‌های عمومی همراه و همسو می‌کنند و با بیان ناامیدی مردم عادی و خود را به عنوان قهرمان عوام جا زدن، می‌توانند حمایت و مشروعیت کسب کنند. آنها خود را به شکل منجیان یا منتقدانی نمایان می‌کنند که نخبگان مستقر را به چالش می‌کشند و برای اصلاح سیستم رهنمودهایی ارائه می‌دهند.

📣 راه‌حل:
کنشگران مدنی و صنفی در چنین شرایطی بر رفتارها و استراتژی‌های زیر سرمایه‌گذاری می‌کنند:
تقویت فرهنگ پاسخگویی: ایجاد ساختارهایی که مسئولان را موظف به ارائه گزارش و پاسخ به مطالبات عمومی کند.
افزایش شفافیت: فشار آوردن به سیستم برای ارائه اطلاعات دقیق درباره اقدامات و تصمیم‌گیری‌ها برای کاهش فضاهای ابهام و شبهه.
تفکیک نقش‌ها: پیگیری این قضیه که مسئولان باید وظایف اجرایی خود را از نقش‌های انتقادی جدا کنند و در قامت افراد پاسخگو ظاهر شوند، نه کنشگر.

کنشگران مدنی و صنفی هشدار می‌دهند که این وضعیت هرچند ممکن است کسانی را به سردرگمی و تحلیل وادارد ولی جامعه پس از چند بار تجربه آن به مخلوط شدن جایگاه و نقش‌ها واکنش نشان خواهد داد.
آنان به سیستم هشدار می‌دهند که اگر به درستی مدیریت نشود، می‌تواند به بحران اعتماد اجتماعی منجر شود.

بقیه ویژگی‌های رهبران پوپولیست را در گزارش داوطلب بخوانید و برخی از راهکارها در این گزارش مرور کنید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تداوم محکومیت‌ها و محرومیت‌های فعالان صنفی معلمان در تابستان و پاییز ۱۴۰۳:
چماق حکومت بر سر فعالیت صنفی!

در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید چه می‌توان کرد!

بررسی‌های «داوطلب» و مستندات جمع‌آوری شده از کانال‌ها و گروه‌های مجازی معلمان، حاکی از آن است که در طول شش ماه گذشته یعنی از ابتدای تابستان ۱۴۰۳ تاکنون، دست کم ۳۰ معلم و فعال صنفی با محکومیت‌ها و محرومیت‌های جدیدی مواجه شده‌اند که حدود ۵ نفر آنها در همین بازه زمانی بازداشت و روانه زندان شده‌اند. هیات‌های «تخلفات اداری» و «تجدید نظر آموزش و پرورش» و «نهادهای قضایی و امنیتی» صادرکنندگان این احکام یا محرومیت‌های اجتماعی بوده‌اند.

⚠️نکته قابل توجه در مستندات جمع‌آوری شده، محکومیت فعالان صنفی در هیات تخلفات آموزش و پرورش است؛ نهادی که به نظر می‌رسد به بازوی امنیتی حکومت در وزارت آموزش و پرورش تبدیل شده و کار سرکوب را از راه صدور احکامی چون «تعلیق»،«اخراج»، «بازنشستگی اجباری»، «جریمه‌های نقدی میلیونی»، «حذف از مزایای رتبه‌بندی» و مواردی از این قبیل پیش می‌برد.

جامعه آماری مستند شده در این گزارش ۶ معلم زن حضور دارند و ۲۴ نفر دیگر را معلمان مرد تشکیل می‌دهند.


مروری بر روند طی شده در سالهای اخیر نشان می‌دهد که حکومت توانسته پروژه تضعیف ساختاری جریان صنفی معلمان را در سه فاز پیش ببرد:

▫️ سرکوب و بازداشت گسترده شاخص‌ترین فعالان صنفی در بهار ۱۴۰۱ و طرح اتهامات امنیتی علیه آنها
▫️ اجرای قانون رتبه‌بندی به صورت تبعیض آمیز با هدف شکاف میان بدنه معلمان از طریق محروم کردن صدها فعالان صنفی از مزایای اجرای رتبه‌بندی
▫️ تداوم افزایش هزینه‌های فعالیت صنفی از طریق تشدید محرومیت‌های اداری همچون اخراج، تعلیق و بازنشستگی زودهنگام
در این میان البته مقاومت‌هایی از سوی چهره‌های شاخص جریان صنفی معلمان صورت گرفته اما این مقاومت‌های فردی، همچون گذشته منجر به تقویت سازمان‌یافتگی جریان صنفی معلمان نشده و نتوانسته به احیای تشکل‌ها و سازمان‌های صنفی منجر شود.

داوطلب برای مقابله با سرکوب فعالان صنفی معلمان می‌توان دست‌کم شش راهبرد را پیشنهاد کرده است. این راهبردها را در گزارش مرور کنید و برای دیگران نیز بفرستید تا بیشتر دیده شود و گفتگو شکل بگیرد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 فعالان مدنی و صنفی چگونه می‌توانند از روز جهانی حقوق بشر بهره ببرند؟

بیستم آذر، 10 دسامبر، روز جهانی حقوق بشر فرخنده باد!

▫️معرفی کتاب

ترکیب آموزش، هنر، یادآوری و مطالبه‌گری می‌تواند به طراحی فعالیت‌هایی خلاقانه و موثر برای روز جهانی حقوق بشر منجر شود.
این اقدامات باید همسو با شرایط اجتماعی، فرهنگی و قانونی محلی و عرف یک گروه باشد تا مشارکت حداکثری را جلب کند.

مناسبت روز جهانی حقوق بشر فرصتی برای فعالان حقوق بشر و مطالبه‌گران مدنی و صنفی است که این روز را بازتعریف کنند، آن را در حوزه ابزارهای جمعی خود دسته‌بندی کنند و به راه‌هایی بیندیشند که جامعه و گروه با آن بیگانگی نکند:
پیوند زدن این روز با داشته‌ها و دستاوردهای فرهنگی حقوق‌بشری، قدردانی از تلاش فعالان محلی که برای پیشبرد حقوق انسان‌ها تلاش کرده‌اند و پیوستن به جریانی که هم‌زمان از سوی مردم بسیاری از کشورها گرامی داشته می‌شود، از جمله رفتارهایی‌ست که به فرهنگ حقوق‌بشری گروه کمک می‌کند و ارزش‌ها ر برجسته می‌کند و به گروه پیغام انسجام می‌دهد.

اگر برای روز جهانی حقوق بشر هنوز برنامه‌ای ندارید، می‌توانید از دوستان خود دعوت کنید که به صورت واقعی یا مجازی جمع شوند و بخش‌هایی از یک کتاب را در این باره به نقد و بحث بگذارند.

در بخشی از کتاب اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌خوانیم:
۱. هر کس حق کار دارد و می‌تواند شرایط منصفانه و رضایت بخشی برای کار خود خواستار شده و در مقابل بیکاری مورد حمایت قرار گیرد.

۲. هر کس حق دارد که بدون هیچ تبعیضی در مقابل کار مساوی اجرت مساوی دریافت دارد.

۳- هر کس کار می‌کند حق دارد مزد منصفانه و رضایت بخشی دریافت نماید که زندگی خود و خانواده‌اش را تامین نماید و در صورت لزوم حق دارد از کلیه وسایل حمایت اجتماعی بهره‌گیری نماید.

۴. هر کس حق دارد بری پشتیبانی از منافع خود با دیگران تشکیل سندیکا بدهد یا عضو سندیکا بشود.

در مطالب بعدی خواهید دید در این روز چه فعالیت‌های انگیزه‌بخشی در کشورهای مختلف انجام گرفته که فعالان مدنی و صنفی ایران می‌توانند بدون کپی‌برداری از آن‌ها انگیزه بگیرند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 روز جهانی حقوق بشر بر تمام کوشندگان و دیگرانی که از نتایج آن بهره می‌برند مبارک
مرور تاریخچه فعالیت‌های گروه‌های مدنی و صنفی در کشورهای مختلف در روز جهانی حقوق بشر نشان‌دهنده تنوع و خلاقیت این اقدامات است. این فعالیت‌ها می‌توانند الهام‌بخش فعالان مدنی و صنفی کشور باشند:

۱. آفریقای جنوبی: راهپیمایی‌های صلح‌آمیز علیه تبعیض
سازمان‌های مدنی در دوران آپارتاید، از روز جهانی حقوق بشر برای برگزاری راهپیمایی‌های صلح‌آمیز علیه تبعیض نژادی استفاده کردند
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: سازماندهی گردهمایی‌های صلح‌آمیز برای تاکید بر حقوق برابر اقلیت‌های قومی، زبانی و مذهبی

۲. هند: آگاهی‌بخشی در مناطق روستایی
گروه‌های حقوق بشری هند در این روز کارگاه‌های آموزشی برای زنان و کشاورزان در مناطق روستایی برگزار می‌کنند تا آن‌ها را با حقوق قانونی خود آشنا کنند.
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: برگزاری کارگاه‌های حقوق شهروندی برای کارگران، کشاورزان و زنان در مناطق محروم ایران

۳. شیلی: یادآوری قربانیان نقض حقوق بشر
در دوران پس از دیکتاتوری، فعالان مدنی شیلی مراسم یادبود برای قربانیان نقض حقوق بشر برگزار می‌کردند و با نصب نمادهای عمومی، یاد آن‌ها را گرامی می‌داشتند
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: برگزاری مراسم نمادین یا نصب نمادهای هنری برای گرامیداشت قربانیان نقض حقوق بشر

۴. فرانسه: برگزاری نمایشگاه عکس و هنر
گروه‌های مدنی فرانسوی از هنر برای برجسته کردن مسائل حقوق بشری استفاده کرده‌اند، از جمله نمایشگاه‌های عکس از زندگی پناهجویان و مهاجران
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: برگزاری نمایشگاه‌های فرهنگی و هنری برای نمایش داستان‌های واقعی و چالش‌های گروه‌های آسیب‌پذی

۵. ایالات متحده: پویش‌های دیجیتال و نامه‌نگاری
سازمان‌های آمریکایی مانند عفو بین‌الملل پویش‌های دیجیتال برای جمع‌آوری امضا و ارسال نامه به دولت‌ها در مورد موارد نقض حقوق بشر راه‌اندازی کرده‌اند.
الهام برای ایران: راه‌اندازی کمپین‌های آنلاین برای مطالبه حقوق صنفی و مدنی و جلب حمایت‌های داخلی و بین‌المللی

۶. فیلیپین: پویش‌های جامعه‌محور علیه خشونت
چگونگی: در فیلیپین، گروه‌های مدنی برنامه‌های آگاهی‌بخشی برای مبارزه با خشونت علیه زنان و کودکان در محله‌های پرچالش برگزار می‌کنند.
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: برگزاری جلسات آموزشی در محلات حاشیه‌نشین درباره حقوق زنان و کودکان و چگونگی مقابله با خشونت خانگی

۷. لهستان: کتاب‌خوانی عمومی از اسناد حقوق بشر
گروه‌های دانشجویی و مدنی در لهستان با برگزاری جلسات کتاب‌خوانی از اعلامیه جهانی حقوق بشر و قوانین حقوقی، توجه عمومی را جلب می‌کنند.
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: برگزاری رویدادهای مشابه در دانشگاه‌ها و فضاهای عمومی برای آگاهی‌بخشی حقوقی

۸. کانادا: تشویق به مسئولیت‌پذیری دولت‌ها
در کانادا، گروه‌های مدنی با انتشار گزارش‌های مستند از موارد نقض حقوق بشر در جهان، از دولت و سازمان‌های بین‌المللی مطالبه پاسخگویی می‌کنند.
الهام برای گروه‌های فعال ایرانی: تهیه گزارش‌های مردمی از مشکلات و ارائه آن‌ها به رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تماشای ۴ فیلم وطنی در روزهای نمادینی چون روز جهانی حقوق بشر
گفتگو را تسهیل می‌کند

امروز۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، مجالی‌ست که درباره مفاهیمی چون حقوق انسانی در محیط زندگی و کار، برابری انسانی، آزادی بیان، حق اعتراض و آزادی مطبوعات، منع خشونت، کرامت انسانی، مسئولیت اجتماعی و آزادی تشکل با دوستان و همکاران خود سخن بگویید.

روز جهانی حقوق بشر فرصتی نمادین است که طی مراسمی فرهنگی با اعضای یک گروه فعال مدنی و یا صنفی یا همکاران خود درباره مهم‌ترین مسائل حقوق بشری سخن بگویید و بررسی و نقد فیلم یکی از این سنت‌هاست.
فیلمسازانی چون جعفر پناهی، در میان بسیاری از فیلمسازان دیگر کشور، مسائل روز را چون پرسشی مطرح می‌کنند که می‌شود در گروه پاسخی برای آن‌ها جست.

▫️ طلای سرخ
به کارگردانی و تهیه‌کنندگی جعفر پناهی و نویسندگی عباس کیارستمی
موضوع: حقوق اقتصادی و عدالت اجتماعی
خلاصه: داستان مردی که به دلیل فقر و ناتوانی در تامین حداقل نیازهای زندگی، به تصمیمی تراژیک دست می‌زند.

این فیلم را به صورت یک پرسش برای پیدا کردن چندین پاسخ در درون گروه صنفی تماشا و نقد کنید
این فیلم که جایزه‌های بسیاری را به خود اختصاص داده به شکلی عمیق تاثیر فقر و بی‌عدالتی اقتصادی بر زندگی افراد و حق برخورداری از شرایط انسانی شایسته را مطرح می‌کند.
این فیلم ساخته سال ۱۳۸۱، به خاطر آنچه «تیره بودن» این فیلم گفته شد به نمایش در نیامد اما می‌تواند بهانه‌ای برای گروه شما فراهم کند که طی یک رویداد نقد و بررسی جمعی، همکاران خود و حتی خانواده‌های آنان را گرد بیاورید و درباره شرایط و برخی راه‌حل‌های جمعی گفتگو کنید. دیدن این فیلم به کودکان زیر ۱۴ سال توصیه نمی‌شود ولی بسیاری از گروه‌های شغلی و به ویژه بازنشستگان و کسانی که به دلیل درامد پایین از شغل خود دلزده‌اند و یا شاهد تصمیم‌های جنون‌آمیز همکاران و دوستان خود بوده‌اند

▫️خانه‌ای روی آب
کارگردان: بهمن فرمان‌آرا
موضوع: اخلاق، مسئولیت اجتماعی و عدالت
خلاصه: داستان یک پزشک که با بحران‌های اخلاقی و اجتماعی روبه‌رو می‌شود و تلاش می‌کند به معنای واقعی زندگی پی ببرد.
چرا مهم است؟ فیلم به حقوق انسانی در زمینه بهداشت، عدالت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی می‌پردازد و حاشیه‌ای برای طرح مسايل صنفی کادر درمان نیز پدید می‌آورد.

▫️ پرده
کارگردان: جعفر پناهی و کامبوزیا پرتوی
موضوع: آزادی بیان و حق اعتراض
خلاصه: روایت زندگی زنی که برای فرار از نظارت و فشار اجتماعی به خانه‌ای دورافتاده پناه می‌برد.
چرا مهم است؟ فیلم به مسائلی مانند حق آزادی فردی و اجتماعی و تاثیر محدودیت‌ها بر زندگی شخصی پرداخته است.

▫️ دایره
کارگردان: جعفر پناهی
موضوع: حقوق زنان و تبعیض جنسیتی
خلاصه: روایت زندگی زنانی در جامعه‌ای که قوانین و ساختارهای اجتماعی آن‌ها را محدود کرده است.
چرا مهم است؟ به چالش‌های حقوق زنان در ایران پرداخته و از حق انتخاب و آزادی آنان حمایت می‌کند.
این فیلم به یک گروه با شمار کافی همکاران زن مثلا یک گروه معلمان و یا پرستاران پیشنهاد می‌کنیم چرا که فرصتی برای بررسی وضع حقوق و کار زنان برای یک گروه از همکاران فراهم می‌کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣کارزار ضربتی یا فوری لابی‌گری
رفتارهای جمعی که پیش از شبکه‌های اجتماعی ادر این مقیاس مکان نداشت

نمونه موردی:
کارزار ناگهانی پرستاران برای استفاده از زمان استراحت نمایندگان مجلس در خلال تصمیم‌گیرهای دستمزد

یکی از فواید دلگرم‌کننده شبکه‌های اجتماعی، بسیج سریع نیروهاست که مانند تیغ دولب عمل می‌کند. اطلاع‌رسانی سریع، تلاش برای بسیج فوری نیروها برای تاثیرگذاری بر تصمیم‌گیرندگان می‌تواند به یک کارزار موفق تبدیل شود، به شرط آن که بخشی از برنامه بزرگتر یا نقشه عمل کلی‌تر احقاق حقوق باشد.

مهم این است که اقدام‌کنندگان و منتظران نتیجه، اگر از یک اقدام ضربتی نتیجه نگیرند دلسرد نشوند و بدانند چگونه باید به نقشه اصل برگردند.
ما در ضمن می‌دانیم که نقشه راه مطالباتی هر چه هم دقیق باشد نه تنها نیاز به انعطاف دارد که اساسا نقشه راه ۱۰۰درصدی- که همه چیز درست و دقیق در پیش‌بینی شده باشد و بدون چالش و اشتباه با تمام جزییاتش به نتیجه برسد احتمالا وجود خارجی ندارد، پس گروه باید برای اشتباه کردن و آزمایش رفتارهای ضربتی و فوری آماده باشد ولی دلسرد نشود.

یک گروه مطالبه‌گر حقوق صنفی می‌تواند درباره زمان استراحت نماینده‌های مجلس کشیک بدهد تا با کارزاری ضربتی از تلفن‌ها بر تصمیم‌گیری‌های مزدی تاثیر بگذارد و این دقیقا همان‌کاریست که کانال خبری پرستاران امروز انجام داد این کانال نوشت:

«جلسه کمیسیون تلفیق امروز سه شنبه بعداز ظهر تا شب تشکیل و تبصره ۱۲(حقوق و دستمزد و موضوع ترمیم حقوق) مورد بررسی مجدد قرار خواهد گرفت.» و تاکید کرد که:
«همکاران و همراهان، الان نمایندگان محترم در حال استراحت هستند، تماس تلفنی گرفته و موضوع را یادآوری کنید تا در کمیسیون تلفیق جزء ۳ بند الف تبصره ۱۲ حذف گردد و یا به اصل خود برگشت داده شود.»

📣اگر چنین استراتژی آزمایشی در نقش راه پیش‌بینی شده باشد، احتمال مخالفت و یا تردید بدنه کمتر خواهد بود. همچنین، بدنه صنفی باید پیش از این بر سر خواسته دقیق خود به نتیجه مشترک رسیده باشند و بدانند که دقیقا بر چه خواسته‌ای باید پافشاری کنند و توجیه شده باشند که هنگام اقدام در یک کارزار ضربتی، از حرف‌های کلی و حاشیه‌ای بپرهیزند.

مطالبه‌گران پس از یک اقدام ضربتی نیاز خواهند داشت که این اقدام را برای استفاده در آینده مستند کنند، سپس گرد هم بیایند و اقدام را دست کم در دو نوبت بررسی کنند تا بدانند که اقدام بعدی چیست. بار اول با فاصله کمی پس از اقدام جمعی، بار دوم پس از اعلام نتیجه دستمزدی.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 با فشار فعالان و پیگیری مستمر
حکم اخراج دکتر لیلا سلیمی به دو ماه انفصال از خدمت کاهش یافت

▫️آیا تلاش لیلا سلیمی و همراهان و وکلایش شایسته دریافت یک دکترای دیگر است؟

اوایل سال ۱۴۰۳، هیئت رسیدگی به تخلفات اداری آموزش‌وپرورش کردستان، لیلا سلیمی، معلم باسابقه و پژوهشگر برتر استانی با ۳۲ سال تجربه و دکترای مدیریت، را به اتهام فعالیت‌های صنفی و عضویت در انجمن صنفی معلمان کردستان، به اخراج از آموزش‌وپرورش محکوم کرد.

با اعتراض خانم سلیمی، پرونده به هیئت تجدیدنظر تخلفات اداری وزارت آموزش‌وپرورش ارجاع شد. این هیئت پس از بررسی مستندات و برگزاری جلسات حضوری، حکم اخراج را به دو ماه انفصال از خدمت کاهش داد.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ضمن استقبال از تقلیل این حکم، تأکید کرد که مطالبه حقوق قانونی و عضویت در تشکل‌های صنفی، از حقوق اساسی و مشروع معلمان است. این شورا همچنین با انتقاد از صدور احکام انضباطی علیه معلمان فعال صنفی تصریح کرد که این‌گونه افراد نه‌تنها نباید مجازات شوند، بلکه باید مورد تقدیر و تکریم قرار گیرند. شورای هماهنگی اقدام هیئت تجدیدنظر را گامی مثبت در راستای تحقق عدالت اداری دانست و ابراز امیدواری کرد که چنین رویکردی در هیئت‌های بدوی نیز لحاظ شود.

لیلا سلیمی، پیش از این دکترای مدیریت گرفته بود و پیگیری مستمر وی و فعالان صنفی همراهش برای تبدیل یک حکم ناعادلانه، شیوه‌ای از مدیریت شرایط نامطلوب است که می‌توان تصور کرد که چگونه ممکن است به گروه‌های فعال صنفی و مطالبه‌گران در سراسر جهان تدریس شود، به شرطی که تلاش‌های وی و همکارانش به شیوه‌ای دقیق، مستند و روشمند مکتوب شده باشد که به عنوان مبحثی از دانش مدیریت تغییر قابل استفاده و تدریس باشد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣فعالان حقوق صنفی در بنگلادش عزم خود را جزم کردند که حادثه محیط کار در صنایع پوشاک ارزان تکرار نشود

حادثه «رانا پلازا» که در سال ۲۰۱۳ در بنگلادش رخ داد، یکی از بزرگ‌ترین فاجعه‌های صنعتی در تاریخ جهان بود. در این حادثه، فروپاشی یک ساختمان هشت طبقه که چندین کارگاه تولید پوشاک را در خود جای داده بود، به کشته شدن بیش از ۱۱۰۰ تن و زخمی شدن حدود ۲۵۰۰ کارگر منجر شد و توجه جهانی به وضعیت ناایمن کارگران در صنعت پوشاک بنگلادش و اقدامات نهادهای مدنی را برانگیخت.


فشار برای اصلاح قوانین ایمنی: نهادهای مدنی محلی و بین‌المللی مانند اتحادیه‌های کارگری، گروه‌های حقوق بشر، و سازمان‌های غیردولتی فشار زیادی بر دولت بنگلادش وارد کردند تا قوانین ایمنی و بهداشت در محیط کار را اصلاح کند. این فشارها منجر به تدوین توافق‌نامه «پیمان ایمنی ساختمان‌ها و آتش‌سوزی» شد که کارفرمایان بین‌المللی و محلی را موظف به ارتقای ایمنی ساختمان‌ها کرد.

شفاف‌سازی و آگاهی‌بخشی: گروه‌های مدنی با برگزاری کمپین‌ها، رسانه‌ای کردن شرایط کارگران و وضعیت کارخانه‌ها، و جلب توجه افکار عمومی جهانی، توانستند مصرف‌کنندگان برندهای بزرگ بین‌المللی را تحت تأثیر قرار دهند و آن‌ها را به مسئولیت‌پذیری اجتماعی ترغیب کنند.

حمایت مستقیم از کارگران آسیب‌دیده: پس از حادثه، سازمان‌هایی مانند «مرکز همبستگی کارگران» (Worker Solidarity Center) و دیگر نهادهای غیردولتی محلی به ارائه کمک‌های مالی، مشاوره روان‌شناختی، و خدمات حقوقی به خانواده‌های قربانیان پرداختند. همچنین آن‌ها تلاش کردند تا غرامت مناسبی برای بازماندگان و قربانیان از شرکت‌های بین‌المللی دریافت کنند.

ایجاد استانداردهای بین‌المللی: پیمان «آکورد» که بین برندهای پوشاک بین‌المللی و نهادهای مدنی امضا شد، یک نقطه عطف در استانداردسازی ایمنی کارخانه‌ها در بنگلادش بود. این توافق‌نامه شامل بازرسی‌های مستقل، بهبود زیرساخت‌های ایمنی، و تعهدات قانونی از سوی برندهای بزرگ بود.

تقویت نقش اتحادیه‌های کارگری: اتحادیه‌های کارگری محلی، با حمایت نهادهای بین‌المللی، توانستند صدای کارگران را در سطح جهانی نمایندگی کنند. این امر شامل ایجاد شبکه‌های حمایتی و آموزش کارگران درباره حقوق خود و خطرات محیط کار بود.

این حادثه و تلاش‌های پس از آن نشان داد که نهادهای مدنی می‌توانند نقش حیاتی در افزایش مسئولیت‌پذیری دولت‌ها و شرکت‌های چندملیتی ایفا کنند: این فعالیت‌ها بهبود شرایط کار و کاهش مخاطرات ایمنی برای کارگران را در پی داشت.

هرچند که وضعیت کارگران صنایع پوشاک بنگلادش هنوز تا شرایط آرمانی فاصله دارد ولی کارزارهای امن کردن و عادلانه‌تر کردن شرایط کار، از فعالت مستمر اطلاع‌رسانی به مصرف‌کنندگان گرفته تا کارزارهای اطلاع‌رسانی محلی درباره حقوق کار و پیگیری‌ها و چانه‌زنی با برندهای تولیدکننده و مقامات و کارفرماهای محلی موجب شده که فعالان با به ثمر رساندن چند دستاورد اساسی، اعتماد به نفس بیشتری برای ادامه مسیر مطالباتی خود پیدا کنند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣به همت معلمان و فعالان صنفی، دومینوی تهیه گزارش از وضع مدارس به خبرگزاری‌های محلی می‌رسد

▫️آیا باید دستاورد موج کم‌فشار تهیه گزارش از مدارس را گرامی داشت؟

مسئولان مدرسه رهروان زینب در میرآباد چابهار، از ترس اخراج به خبرنگار اجازه ورود نمی‌دهد، دانش‌آموزان از پشت میله‌ها اطلاع می‌دهند که نه معلم دارند و نه سرویس بهداشتی

دانش آموزان می‌گویند: «ما کلاس ششم هستیم، چند سال است که مدرسه ی ما آب و برق ندارد. دو ماه است که معلم نداریم و در مدرسه ما حتی تانکر آب و سرویس بهداشتی هم نیست. معلم‌ها اینجا نمی‌مانند، می‌گویند که هوا گرم است.»

خبرنگار می گوید: مسئولان به در ورودی این مدرسه قفل زده‌اند و به ما اجازه ی ورود نمی‌دهند و گفته‌اند که اگر ما به شما اجازه ی ورود بدهیم، ما را از کار اخراج می‌کنند.

📣 تهیه گزارش او وضع مدارس، در این سرزمین ثروتمند، از اوایل سال تحصیلی شروع شد؛ هنگامی که فعالان صنفی معلمان به همکاران خود در سراسر کشور پیشنهاد کردند که وضعیت مدارس را مستند کنند. پس از آن، کارزار مستند کردن وضع مدارس آرام‌آرام و بدون هیاهو یا فشار ادامه پیدا کرد.

به نظر می‌رسد که چنین فراخوانی برای مشارکت در کارزار حداقلی احتمالا به این دلیل نمی‌خواهد انسجام و فشار بیشتری برای مستندسازی وضع مدارس به کار ببرد که در قالب تشکل نمی‌تواند امنیت و امنیت شغلی همکاران مستندکننده را هم‌زمان با افزایش فشار بر فعالان صنفی تامین کند.

پس شاید بتوان انگیختن رسانه‌های رسمی برای تهیه گزارش از مدارس را دستاورد موج کم‌فشار کارزار مستند کردن وضعیت مدارس دانست و آن را گرامی داشت.

تشکل‌ها با وجود فشار یاد می‌گیرند که چگونه حتی در بدترین شرایط، وضعیت را از نو تعریف کنند و با کمی تغییر نقشه راه یا زمان، فعالیت خود را از سر بگیرند.

مثلا شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، اعلام کرد که «در راستای بازسازی ارکان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، مجمع عمومی عادی از روزهای شنبه تا دوشنبه، هفدهم تا نوزدهم آذرماه ۱۴۰۳ با حضور نمایندگان تشکل‌های عضو از سراسر کشور در فضای گوگل‌میت انجام شد.»

کمپین تهیه گزارش از محیط کار، آرام به کار خود ادامه می‌دهد تا نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها را به عنوان پرسش در معرض دید قرار بدهد.

همیاری مطالبه‌گرانه معلم‌ها با اعتراض هوشمندانه دانش‌آموزان اژیه- در این پست ببینید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

💕 دلگرم‌کننده‌ترین بخش کار ما این است که شاهدیم که تلاش‌های کنشگران و مطالبه‌گران معاصر و حتی تلاش‌های پیشینیان، مسیرهایی روشن از الگوهای به سامان رساندن خواسته‌های جمعی گشوده است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر