📣مدیران کسب و کارها از کنشگران چه چیزهایی می‌آموزند؟

مدیران کسب‌وکارها از زمان شروع کار با چالش‌هایی روبرو می‌شوند که به آن‌ها نشان می‌دهد باید مدام بر دانش عملی خود بیفزایند یعنی پس از خواندن درباره قضایا باید تحقیق و تجربه کنند که کدام شیوه‌ها در سازمان‌شان قابل استفاده است.

آن‌ها در کنار تصمیم‌های مدیریتی که مجبورشان می‌کند از چندین مهارت خود هم‌زمان استفاده کنند همیشه با این پرسش روبرو بوده‌اند که چگونه کسانی در گروه‌هایی داوطلبانه، بدون حقوق در تمام توان خود مایه می‌گذارند تا اهداف مشترکی را به سامان برسانند.به بیان دیگر، آنان همیشه مفتون جنبش‌ها و کمپین‌های کنشگرانه بوده‌اند که چگونه یک مدیر بدون استفاده از ابزارهای مالی می‌تواند از نیروی کار و زمان افراد در جهت پیشبرد یک یا چند هدف بهره ببرد و درک کردند که بسیاری از مدیران با استفاده از شیوه‌های گوناگون رهبری افراد را بسیج می‌کنند، به آنان هویت مشترک می‌دهند، افتخار به سامان رساندن یک هدف را با گذر از یک مرحله جشن می‌گیرند و از چه ابزارها و خرده‌ابزارهای تشویقی و قهرآمیز در جهت بهبود سازمان یاری می‌گیرند.

▫️رهبری به جای مدیریت صرف برای مدیران، همکاری به جای رقابت برای افراد سازمان:

بسیاری از مدیران که دغدغه هدف والا مثلا تولید یک خودروی ملی مثل تویوتا- در ژاپن را در سر داشتند، بسط «هدف والا» چنان موفقیت‌آمیز بود که افراد سازمان حاضر شدند با تمام توان خود به کار بپردازند. تصویر یک کارگر جزء که آینه خودروی ناشناس تویوتا پارک شده در خیابان را با سرآستین خود پاک می‌کند، گواه این قضیه بود که مدیران در بسط دیدگاه هویت‌گرایانه خود موفق عمل کرده‌اند.

امروزه، جنبشی از مدیران صنایع در جهان وجود دارد که به این دلیل برای بالا بردن کف حقوق تلاش می‌کنند که اولا، چنان ثروتمندند که محروم کردن کارگران از حقوقِ کمی‌بیشتر در کیفیت زندگی‌شان تاثیرگذار نیست و دوم این که درک کرده‌اند که بسیاری از کارگران بدون حقوق کافی بر اساس کار شایسته که نیازهای اصلی‌شان را تامین کند، انگیزه کافی برای تمرکز بر هدف والاتر مشترک ندارند.

سخنرانی نیک هاناور، در تداکس اسکاتلند:
راز کثیف سرمایه‌داری و یک راه‌حل پیشِ رو

در مطلب قبلی ببینید:
کنشگران صنفی از شیوه‌های مدیریتی در کسب‌و کارها چه چیزهایی می‌آموزند؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 تعویق ۱۲ ماه حقوق ۱۸کارگر نگهبان شرکت «آینده‌سازان» لوشان
کارگران پس از بیش از یک سال بی‌حقوقی به رسانه‌ها رو انداخته‌اند!

نگهبانان شرکت هیچ تشکلی نداشتند و نمی‌دانستند در میان دعوای سهامدارانی که ۱۸۰ کارگر را اخراج کرده بودند و حالا تنها چند نگهبان را برای حفاظت از اموال و تجهیزات نگه داشته‌اند، چگونه باید حقوق معوق خود را طلب کنند.

ایلنا در گزارش سه‌شنبه، ۲۶ تیر، به نقل از یک کارگر نگهبانی شرکت تعاونی صنعتی آینده‌سازان تولید کننده صنایع مفتولی در شهرک صنعتی جمال آباد لوشان در شهرستان رودبار گیلان نوشت که «دوسال پیش به سبب افزایش مشکلات سهام داران با بیش از ۱۸۰ کارگر تعطیل شد و فقط حدود ۱۸ کارگر نگهبان در این کارخانه باقی ماندند.»


▫️معوقات حقوقی این تعداد کارگر مربوط می‌شود به حقوق ۱۰ ماه سال گذشته و عیدی و پاداش پایان سال و دو ماه حقوق ازسال جاری. در عین حال کارگران این کارخانه از سال ۱۳۹۵ سنوات طلبکارند.

▫️وی همچنین در مورد معوقات بیمه این کارگران گفت: حدودا ۵ ماه حق بیمه کارگران این کارخانه به تامین اجتماعی نیز پرداخت نشده و کارگران در زمینه دریافت خدمات درمانی در مراکز درمان ملکی سازمان با مشکل مواجه‌اند.

▫️طبق اظهارات وی؛ همزمان ۴ تا ۵ کارگر هم شرایط بازنشستگی دارند اما به دلیل آنکه کارفرمای چند ماه حق بیمه آن‌ها را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نکرده است، در وضعیت نامشخصی قرار دارند.

▫️وی به ایلنا گفت: خواسته کارگران شرکت «آینده سازان» از بخش خصوصی کارخانه این است که هرچه سریع‌تر نسبت به پرداخت کامل مطالبات کارگران اقدام کند، اما کارفرماهایی که می‌بینند کارگران برای دریافت حقوق عادی خود بیش از یک‌سال صبر کرده‌اند چگونه درک کنند که «هرچه‌سریع‌تر» از دید این کارگران به چه معنی است؟


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 مطالبه‌گران صنفی و مدنی پیوسته راه‌هایی برای تمرین و اجرای آزادی بیان می‌یابند

▪️اعلاميه حقوق بشر و آزادى بيان قید شده در آن، یکی از اسنادی است که کنشگران مدنی-صنفی برای حفظ «آزادی پس از بیان» بر آن تکیه می‌کنند.

استفاده از حق آزادی بیان در جامعه‌ای که برای نظرات گوناگون ارزش زیادی قایل نیست همواره با موانع جدی روبروست؛ به همین دلیل، کنشگران صنفی در جمع خود و در جمع جامعه بزرگ‌تر اطراف خود، بر تمرین آزادی بیان سرمایه‌گذاری می‌کنند تا چنین حقی برای افراد به رسمیت شناخته شود و محدود کردن آن از دید جمع، غیر قابل توجیه باشد.

منبع ویدیو: کارزار اصل ٢٠

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 اهمیت توجه به «جزییات» در انتشار اخبار کارگری:
۲۰۰۰ نفر یا ۲۰۰ نفر؛ مسئله این است!

گزارش داوطلب

به این تیترهای خبری دقت کنید: «۲۰ هزار کارگر پروژه‌ای به کمپین سراسری پیوستند»، «۲۰۰۰ کارگر شرکت «ماموت» از کار اخراج شدند.» خبرهایی از این قبیل، دو بخش مهم و محوری دارند که اهمیت دنبال کردن خبر را برای مخاطب توجیه‌پذیر می‌کند. نخست اصلِ خبر که از «اعتصاب» و «اخراج» حکایت دارد و دیگری اعداد و ارقام ذکر شده در محتوای خبر که نیاز به رفع ابهام و بررسی دقیق‌تر دارد.


اگر در انتشار گزارش‌های کارگری در مورد اعتراض ، اعتصاب یا اخراج کارگران، محتوای خبر به درستی منتقل نشود و اطلاعات ضدونقیض یا نادرست داده شود چندین نتیجه منفی ایجاد خواهد شد:

۱. آسیب به اعتبار و اعتماد:
اعتبار رسانه‌ای که اطلاعات ضدونقیض را گزارش می‌کند می‌تواند به شدت آسیب ببیند و منجر به از دست دادن اعتماد در بین مخاطبان شود.

۲. سوء تفاهم عمومی:
عموم مردم ممکن است درک کاملاً نادرستی از اوضاع پیدا کنند که می‌تواند به پشتیبانی نادرست و یا به عکس بی‌تفاوتی عمومی منجر شود. در عین حال ممکن است سیاستگذاران و مقامات نیز بر اساس اطلاعات نادرست تصمیم گیری کنند که نتایج آن به اقدامات نامناسب در خصوص کارگران منجر شود.

۳. افزایش تنش‌ها:
اطلاعات نادرست می‌تواند تنش بین کارگران و کارفرمایان را که به طور بالقوه وجود دارد، افزایش دهد.

درباره پیامدهای حقوقی و مالی و تأثیر انتشار اخباری بر امنیت شغلی کارگران در گزارش داوطلب بخوانید و ببینید چگونه باید از درستی خبرهای کارگری مطمئن شویم.

✅ این مطلب را به وسعت بازنشر کنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

✔️کنشگران نیز ناامید می‌شوند ولی دام‌های ذهنی خود را می‌شناسند و مقهور آن نمی‌شوند

بسیاری از کنشگران دست کم یک بار یا در یک دوره با ناامیدی روبرو می‌شوند. در عین حال، واقعیت فضای ناسازگار کنشگری که مخاطبان را از خبرهای منفی انباشته می‌کند، به کاهش انرژی و گاه بی‌حسی مقطعی افراد منجر می‌شود.
مطالبه‌گران و کنشگران مدنی و صنفی، به ویژه کسانی که به تازگی و بر اساس شرایط به این مسیر گام گذاشته‌اند ممکن است گاهی گمان کنند که با وجود تلاش‌ها، رسیدن به نتایج ملموس به شدت دور و دست‌نیافتنی است. کنشگران همچنین به این دلیل که از ابزار کافی سنجش‌های گسترده بهره‌ نمی‌برند، همواره احتمال دارد دچار «تعمیم یک مورد به نتیجه‌گیری کلی» بشوند.
احساس تنهایی و درک نشدن نیز یکی از قضایایی است که مطالبه‌گران صنفی و مدنی در معرض آن قرار دارند. انرژی که باید در جهت مطالبه‌گری و ایجاد تغییر به کار برود، صرف تردید و سرگردانی می‌شود.


در این گونه شرایط، راهکارهای کوچک و ساده می‌تواند یک کنشگر مدنی و صنفی را از تلاطم‌های درونی و دوره‌های بی‌حسی نجات بدهد و انسجام را به یک گروه برگرداند.

برایندی از شیوه‌های آزموده در رفتارهای کنشگرانه نشان می‌دهد که کنشگران مدنی و صنفی در ایران می‌توانند با راهبردها و رویکردهای زیر احساس ناامیدی را کنترل کنند. این شیوه‌ها تنها چند نمونه از راه‌حل‌های ساده ادامه مسیر با وجود ناملایمات کنشگرانه است:

▫️تشکیل شبکه‌های حمایتی و همبستگی: ایجاد و تقویت شبکه‌های ارتباطی بین فعالان و گروه‌های مختلف می‌تواند احساس انزوا را کاهش دهد و منابع مشترک برای مواجهه با چالش‌ها فراهم کند.

▫️آموزش و آگاهی‌بخشی: آموزش و آگاهی‌بخشی در زمینه حقوق مدنی، صنفی و راهکارهای مسالمت‌آمیز مقاومت می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس و توانمندی کنشگران کمک کند.

▫️برنامه‌ریزی استراتژیک و هدف‌گذاری: تعیین اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت و برنامه‌ریزی دقیق برای رسیدن به آنها می‌تواند احساس پیشرفت و امیدواری را افزایش دهد.

▫️شناسایی دستاوردهای فرایندمحور- قضایای کنشگری با دستاوردهای پایدار با رویکرد فرایندمحور امکان‌پذیر است. مطالبه‌گران با برقراری یک فرایند می‌توانند نقض حقوق خود را به کمترین مقدار یا صفر برسانند ولی تا زمانی که فرایند که قضیه‌ای زمان‌بر است- مثلا به کار انداختن مکانیسم‌ها- انجام نشده باشد، دستاوردها نیز در معرض آسیب خواهند بود.

▫️استفاده از رسانه‌های اجتماعی: استفاده هوشمندانه از رسانه‌های اجتماعی برای اطلاع‌رسانی، ایجاد آگاهی عمومی و جلب حمایت بین‌المللی می‌تواند تأثیرات مثبتی داشته باشد.

▫️تقویت روحیه جمعی و فعالیت‌های گروهی: برگزاری جلسات منظم، گردهمایی‌ها و فعالیت‌های جمعی می‌تواند احساس همبستگی و انگیزه را تقویت کند.

▫️بهینه کردن ارتباط با سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی: برقراری ارتباط و همکاری با سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و بین‌المللی می‌تواند حمایت‌های بیشتری را جذب کرده و فشار بین‌المللی را افزایش دهد.

▫️شناسایی موفقیت‌های کوچک: تمرکز بر دستاوردها و موفقیت‌های کوچک می‌تواند حس پیروزی و امیدواری را تقویت کند.

▫️حفظ سلامت روان و جسم: توجه به سلامت روان و جسم، از جمله مشاوره‌های روان‌شناختی و فعالیت‌های ورزشی، می‌تواند به حفظ انرژی و انگیزه کمک کند.

▫️مدیریت تعارضات داخلی: پیشگیری و مدیریت تعارضات داخلی بین گروه‌های مختلف می‌تواند از تضعیف جنبش‌ها و ایجاد ناامیدی جلوگیری کند.

▫️پشتیبانی مالی و منابع اقتصادی: تامین منابع مالی از طریق جمع‌آوری کمک‌های مردمی، همکاری با نهادهای حمایتی و توسعه منابع خودگردان می‌تواند به پایداری فعالیت‌ها کمک کند.

نکات بالا از ترتیب خاصی برخوردار نیست، چرا که تقدم موارد ممکن است به نسبت گروه‌ جابجا شود. چنین فهرستی را می‌توانید با گروه خود و یا با دوستان و هم‌صنفی‌های خود به بحث بگذارید و به آن اضافه کنید تا دستور‌العملی از پایداری برای گروه خود تدوین کنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 مطالبه‌گران مدنی و صنفی معمولا از کجا ضربه می‌خورند؟

چگونه با وجود قانونی بودن تشکل و تجمع، برخی از نهادهای حاکمیت می‌توانند جلوی آن را بگیرند؟

پاسخ این پرسش در ماده ۱۰ قانون احزاب نهفته است.

بازنشستگان و دیگر گروه‌ها همیشه در شعارهای خود فریاد می‌زنند: «تجمع، اعتراض، حق مسلم ماست»، چرا که قانون این حق را به رسمیت شناخته است.

▫️اصل ۲۶ قانون به افراد اجازه می‌دهد وارد دسته، گروه و تشکل شوند.
▫️اصل ۲۷ قانون به افراد اجازه برگزاری تجمع و اعتراض می‌دهد.
▫️علاوه بر این دو اصل، کنوانسیون حقوق بر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز این دو حق را به رسمیت شناخته است.

اما کدام قانون به حاکمیت اجازه می‌دهد که نگاه خصمانه‌ای به تشکیل گروه و یا برگزاری تجمع داشته باشد؟

طناز كلاهچيان، وکیل پرونده فعالان صنفی و مدنی، در گفتگو با كمپين اصل ٢٠ یاداور می‌شود که بر اساس ماده ۱۰ قانون احزاب، افرادی که می‌خواهند گروه، دسته و یا تشکلی داشته باشند باید آن را در وزارت کشور به ثبت برسانند و این دقیقا همان نقطه‌ای‌ست که وزارت کشور و نهادهای امنیتی می‌توانند طوری سنگ‌اندازی کنند که افراد از ثبت یک تشکل دلسرد و خسته شوند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 خبر خوبی که کنشگران در پس ذهن خود دارند حتی اگر درباره‌اش گفتگو نکنند

آزادی بیان و آزادی تشکل، چشم‌انداز محتوم جامعه است؛
اگر کنشگران مدنی و صنفی درک عملی دقیق‌تری از برنامه‌ریزی زمان داشته باشند و بتوانند هزینه‌ها را پایین بیاورند، چشم‌انداز تضمین‌ حقوق در آینده‌ جمعی ملموس می‌شود

فعالان مدنی و صنفی می‌دانند که اولا، توسعه به سمت ظرفیت‌سازی برای پذیرش نهادهای مدافع حقوق مدنی و صنفی در جوامع جهان از جمله جامعه پر از ظرفیت‌های نهفته انسانی در ایران، قضیه‌ای گریزناپذیر است و فشارها هر چه قدر سنگین و سهمگین باشد، در هر صورت مردمان کشورها دست‌کم به دلیل گسترده‌شدن ارتباط، چشم‌انداز توسعه را پیش رو دارند و برای دستیابی به آن تلاش می‌کنند.

ما امروزه در کشورمان شاهدیم که فعالان حقوق مدنی و صنفی، حتی در بدترین شرایط فشار، ظرفیت‌های تازه‌ای به نمایش می‌گذارند و این به دلیل درک چشم‌اندازی است که به گمان بسیاری، رسیدن به آن حتمی است ولی زمان آن مشخص نیست. در چشم‌انداز پیش روی جامعه، مردم و کنشگران حقوق مدنی و صنفی اطمینان دارند که حقوق اصلی مثل حق بیان و آزادی تشکل‌ها و اجتماعات باید آزاد و برای همه قابل دسترس باشد.

در چنین شرایطی، فعالان مدنی و صنفی دست‌کم سه کار مهم دارند که می‌توانند به عنوان رسالت کنشگرانه در مقطع گذار به سوی این چشم‌انداز در نظر بگیرند:

▫️هزینه‌های کنشگری مدنی و صنفی را به شیوه‌های گوناگون پایین بیاورند
▫️چشم‌انداز آینده را در محدوده حرفه و یا موضوع فعالیت خود، به گام‌های ملموس تبدیل کنند
▫️با درک زمان‌بندی، درک بهتر و دقیق‌تری برای رسیدن به خرده-خواسته‌های جمعی داشته باشند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

✔️ درباره ترومای ثانویه در کنشگری برنامه داشته باشید

▫️مصاحبه با یک کارشناس درباره ترومای ثانویه:
اگر حالمان با وجود اوضاع نابسامان و شنیدن مصیبت‌ها خوب است، نشان خوبی است!

در حالی که بسیاری از مردم برای این بتوانند زندگی در شرایط سخت معیشتی و اقتصادی را امکان‌پذیر کنند، از واقعیت زندگی در یک محیط پرچالش فرار می‌کنند، برعکس- مطالبه‌گران و ترویج‌گران حقوق فردی در یک محیط معمولا به مصیبت‌بارترین بخش زندگی دیگران و از جمله همکاران خود گوش می‌سپارند؛ روایت‌های افراد از وضعیت نابسامان زندگی خود، معمولا بازگوکننده زخم‌های روانی- تروماهایی گوناگون نیز هست.

شنیدن رنج‌های دیگران که بخشی جدایی‌ناپذیر از فعالیت‌های اصلی یک کنشگر مدنی و حقوق صنفی است، ممکن است وی را به «ترومای ثانویه» نیز مبتلا کند یعنی هم‌زمان که فرد زخم خورده با در میان گذاشتن رنج‌های خود و شاید یافتن امید یک راه حل، احساس بهتری پیدا می‌کند، فعال صنفی که شنونده رنج‌های گوناگون افراد است ممکن است علائمی از ترومای افراد را در خود پیدا کند که باید نسبت به آن‌ها آگاه باشد.

در کنار برخورداری از کمک حرفه‌ای روانی که از سوی روانشناسان، مشاوران و روان‌درمانگران ارائه می‌شود، فعالان صنفی پیاپی در احوال خود دقیق می‌شوند تا ببینند آیا در معرض تخریب‌های تروما بوده‌اند و یا نه؛ و چگونه باید اوضاع روانی خود را بهبود ببخشند.

در مطلبی که در گفتگو با یک کارشناس، وی درباره «نمونه‌های موفق مدیریت ترومای ثانویه» چنین گفته است:
«در آخر آیا می‌توانید نمونه‌هایی بیان کنید که در آن کنشگران به طور مؤثری از خود در برابر ترومای ثانویه محافظت کردند؟ چه کار متفاوتی انجام دادند؟

تمام کسانی که در حال حاضر به طور درازمدت درحوزه‌های مختلف کنشگری فعالیت می‌کنند، مثلا مشاور یا فعال حقوق بشرند و به خوبی از پسش برآمده‌اند، در واقع نشان دهنده کار موفقیت‌آمیزشان (در مدیریت اضطراب و تروما) است. همین که فردی با تمام فشارها و حجم سنگین کاری با ترومای ثانویه، فرسودگی و دیگر مشکلات، پابرجاست، یعنی فرد کارهایی که به آنها اشاره شد و دیگر فعالیت‌ها را برای خودمراقبتی‌ و محافظت از خودش انجام داده.

اتفاقا این {نمونه‌های موفق ترومای ثانویه} سوال خوبی است چرا که باید بدانیم که گاهی باید به خودمان امتیاز بدهیم و موفقیت‌مان را جشن بگیریم. خجالت نکشیم که چرا پریشان حال نیستیم، اینکه حال‌مان خوب است و کارمان را به بهترین نحو انجام می‌دهیم نشانه خوبی است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 داوطلب منتشر کرد:
راهنمای تاب‌آوری سازمان‌های مدنی– صنفی

برای دانلود متن راهنمای آموزشی تاب‌آوری اینجا کلیک کنید

تاب‌آوری روشی برای چگونه بودن است، و نه یک مقصد نهایی. این حقیقتی است که بسیاری از سازمان‌های مدنی – صنفی آن را خوب می‌دانند. با این حال این مسئله‌ای است که کنشگران مدنی– صنفی چندان راحت به لزوم تمرین آن اذعان ندارند و حتی موضوعی است که هر چند ضروری‌ست، ولی سازمان‌های مدنی– صنفی مباحث آن را کمتر به بحث آزاد میان کنشگران می‌گذارند و کمتر به آن پرداخته می‌شود.

آن دسته از سازمان‌های مدنی – صنفی که برای ایجاد تاب‌آوری سازمانی طراحی و سازمان‌دهی شده‌اند، در پیش‌بینی و سازگار شدن با آشفتگی‌ها، عدم قطعیت‌ها و تغییرات قابل توجهی که َرویه‌ای ثابت در دنیای ما هستند، عملکرد بهتری دارند. کنشگران می‌دانند که هیچ دستورالعمل بخصوصی برای تاب‌آوری وجود ندارد، زمینه و پاسخ به مختصات محیط در پایداری یک سازمان اهمیت بسیار زیادی دارد و سازگار شدن با آشفتگی‌ها و عدم قطعیت‌ها هرگز یک مسیر خطی نخواهد بود.

با این حال، این راهنمای تاب‌آوری که برای کمک به کنشگران و سازمان‌های مدنی – صنفی طراحی شده می‌تواند با ترغیب سازمان به گفتگویی منصفانه درباره محیط پیچیده و آشفته‌ای که یک سازمان‌ مدنی – صنفی در آن عمل می‌کند، به گفتگو درباره نقاط قوت و ضعف سازمانی دامن بزند و همچنین حوزه‌های نیازمند بازنگری یا توسعه را در معرض تأمل و دید قرار بدهد.

برای دانلود متن راهنمای آموزشی تاب‌آوری اینجا کلیک کنید و آن را به سازمان‌ها و افراد دیگر نیز معرفی کنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 آیا اجماعی که برای آزادی رسول بداقی شکل گرفته به آزادی‌اش خواهد انجامید؟

در کمپین ۱۰ روزه برای آزادی رسول بداقی آمده:
«صدای رسول معلمان ایران علیه نابرابری‌های آموزشی، از داخل زندان بلند­تر از همه­ فعالان این عرصه بوده­است.»

به تازگی جمعی از معلمان، کارگران، فعالان صنفی و‌ مدنی ایران با امضای بیانیه‌ کمپینی که در کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران منتشر شد، از دیروز، ۲۸ تیرماه ۱۴۰۳ تنها به مدت 10 روز با جمع‌آوری امضا تلاش خواهند کرد که «رسول معلمان ایران» آزاد شود.

متن این کمپین با عنوان «انتقاد از وضعیت نا به سامان آموزش کشور جرم نیست» شروع می‌شود و در آن با مرور دشواری‌های هفت‌سال زندان وی در دور اول و سپس دستگیری دوباره وی در دهم اردیبهشت ۱۴۰۱ نوشته شده: اکنون بیش از دو سال از حبس او می­گذرد و باز از مرخصی محروم و اخیراً نیز تماس­های تلفنی او نیز محدود شده است؛ تلاش وکلای او برای آزادی‌­اش با رد اعاده دادرسی در دیوان عالی بی‌نتیجه مانده­است.»

در این متن آمده: «با تمامی مصائبی که بر رسول بداقی وارد کرده‌اند، هیچ­گاه درباره­ ستم‌های رفته به خود شکایت نمی­کند، اما درباره تضییع حقوق معلمان و دانش آموزان، فقدان آموزش مدرن و اصولی در ایران و نابرابری‌های آموزشی صدایش از زندان بلند­تر از همه­ فعالان این عرصه بوده­است.»

امضاکنندگان این نامه، اعلام می‌کنند که ضمن محکوم کردن ستم‌های روا شده بر رسول بداقی، خواهان توقف ظلم مضاعف و رنج‌های روا داشته به او و خانواده‌اش می‌شوند.

در پایان این پتیشن آمده که رسول بداقی، یک «نام» نیست یک «مسیر» است. مسیر مطالبه‌گری صنفی و کنشگری شرافتمندانه

در مطلب داوطلب ببینید:
هشدار رسول بداقی از زندان: «نابودی نظام آموزشی، نابودی انسانیت است»

برخی از کنشگران صنفی، دست کم پنج گام را برای تضمین آزادی یک فعال صنفی پیش‌بینی می‌کنند. به ازای هر گامی که در شرایط محیطی ناممکن به نظر می‌رسد، مسیر برای آزادی یک نفر ناهموارتر و دشوارتر می‌شود، پس کلید آزادی یک نفر در شرایط محیطی نامساعد، زمینه‌سازی و برنامه‌ریزی کنشگرانی است که با تقسیم کار و دست‌یافتن به شیوه‌هایی برای پایداری، برای اجرایی شدن گام‌هایی‌ تلاش می‌کنند که در نگاه اول دشوار و یا ناممکن به نظر می‌رسد.

در مطلب بعدی ببینید کدام این گام‌ها و خرده‌گام‌ها عملی‌اند و در گروه خود گفتگو کنید که با حذف هر کدام از ان‌ها چه چیزی را می‌توان جایگزین کرد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 نجات یک فعال صنفی از زندان نیاز به اقدامات قانونی، اجتماعی، و بین‌المللی دارد

مراحل و راهکارهای کلاسیک برای کمک به یک فعال صنفی دربند، با این توضیح در زیر آمده است که قضایا و پرونده هر فرد با دیگری فرق دارد و فعالان می‌دانند که به هر مورد باید با توجه و دقت کافی به صورت جداگانه و با در نظر گرفتن حساسیت‌ها پرداخته شود؛ اما چیزی که پیداست، در صورت ترکیب چندین مرحله و راهکار موازی، احتمال سرعت بخشیدن به نجات یک فعال صنفی بیشتر می‌شود.

همچنین، به ازای هر گامی که در شرایط محیطی نامساعد، ناممکن به نظر می‌رسد، مسیر برای آزادی یک نفر ناهموارتر و دشوارتر می‌شود، پس کلید آزادی یک نفر در شرایط محیطی نامساعد، زمینه‌سازی و برنامه‌ریزی برای اقدامات جایگزین جزو پیش‌شرط‌هاست.

کنشگران در شرایط محیطی نامساعد، با تقسیم کار و دست‌یافتن به شیوه‌هایی برای پایداری، برای اجرایی شدن گام‌هایی‌ تلاش می‌کنند که در نگاه اول دشوار و یا ناممکن به نظر می‌رسد. جزوه راهنمای آموزش تاب‌آوری سازمان‌های مدنی -صنفی را از این جا ببینید.

با توضیح بالا، گام‌ها و مراحل کلاسیک آزادی یک فعال صنفی دربند از این قرارند:

۱. مشاوره حقوقی وکیل متخصص: پیدا کردن وکیل متخصص در حقوق بشر و حقوق کارگری که بتواند پرونده را به صورت قانونی پیگیری کند.

▫️بررسی پرونده: بررسی دقیق پرونده و یافتن نقاط ضعف قانونی و استفاده از آن‌ها برای دفاع.

۲. فعالیت‌های پیگیر رسانه‌ای

▫️افشاگری رسانه‌ای:
اطلاع‌رسانی در رسانه‌های ملی و بین‌المللی درباره وضعیت فعال صنفی و شرایط زندان.

▫️شبکه‌های اجتماعی: استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای جلب توجه عمومی و افزایش فشار بر مسئولان.

۳. فشارهای بین‌المللی سازمان‌های حقوق بشری:
تماس با سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل و دیدبان حقوق بشر.

▫️نمایندگان بین‌المللی: مکاتبه با نمایندگان پارلمان‌های دیگر کشورها و درخواست کمک و حمایت

۴. جنبش‌های اجتماعی و کارگری

▫️تظاهرات و تجمعات: سازماندهی تظاهرات و تجمعات مسالمت‌آمیز برای حمایت از فعال صنفی.

▫️اتحادیه‌های کارگری: جلب حمایت اتحادیه‌های کارگری دیگر برای ایجاد فشار بیشتر.

۵. اقدامات قانونی داخلی

▫️فشار برای استفاده از ظرفیت‌های نادر و برقراری رویه‌های قانونی مثل دادگاه‌های تجدید نظر:
درخواست تجدید نظر در دادگاه‌های بالاتر به همراه استفاده از ابزارهای فشار

۶. پویش‌های مردمی جمع‌آوری امضا:
راه‌اندازی پویش‌های جمع‌آوری امضا برای آزادی فعال صنفی.

▫️کمپین‌های مردمی: راه‌اندازی کمپین‌های مردمی با استفاده از ابزارهای آنلاین و آفلاین

۷. دیپلماسی مذاکره با مقامات دولتی: تلاش برای مذاکره و گفت‌وگو با مقامات دولتی برای آزادی فعال صنفی.
▫️استفاده از روابط بین‌المللی: بهره‌گیری از روابط بین‌المللی و فشارهای دیپلماتیک برای آزادی فعال صنفی.

۸. پشتیبانی مالی و معنوی کمک‌های مالی:
جمع‌آوری کمک‌های مالی برای هزینه‌های قانونی و پشتیبانی از خانواده فعال صنفی.

▫️حمایت معنوی:
نشان دادن حمایت و همدردی با خانواده و نزدیکان فعال صنفی.

این اقدامات نیازمند همکاری و هماهنگی میان افراد، سازمان‌ها، و نهادهای مختلف است تا بتواند موثر واقع شود. بسیار محتمل است که با گفتگو درباره هر مورد در گروه، بتوان مسائلی را به هر مورد اضافه کرد و یا برخی از مراحل و استراتژی‌های بالا را جایگزین کرد.

همچنین بررسی ابزارهای مشروع فشار که می‌تواند هم‌زمان با برخی از این اقدامات همپوشانی داشته باشد، مبحث دیگری است که می‌توان به آن پرداخت.

در پست قبلی ببینید:
کمپین ۱۰ روزه فعالان صنفی برای آزادی رسول بداقی

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چه کنیم که همکاران کارزار را امضا کنند؟

هر کمپین موفق جمع‌آوری امضا، افراد بیشتری را تشویق می‌کند که از این طریق دست به کار شوند و مطالبات خود را پیگیری کنند.

سازمان‌دهندگان کارکشته می‌دانند که تغییرات بزرگ اجتماعی در گرو خواست ماست. آنان با شناسایی تلاش‌های منظمی که یک خواسته جمعی را به ثمر می‌رساند، به نظم، درک حساسیت و طاقتی فراتر از عادت روزمره دست می‌یابند و با تکثیر رویکرد، درک و توان خویش، به خواسته‌هایی که تا پیش از این «بلندپروازانه» نامیده می‌شد سامان می‌دهند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣زهرا رضوی به مناسبت تولد پدر دربندش داود رضوی:
«صدای محکمت را در آغوش می‌گیرم؛ اینچنین نخواهد ماند، عدالت همواره راه خود را پیدا می‌کند، گرچه شاید دیر و دور»

زهرا رضوی در آستانه دومین زادروز پدرش پشت دیوارهای سیمانی که میانشان فاصله انداخته نوشت: امیدوار است آرزوی آزادی وی زودتر از تصوراتشان برآورده شود.
زهرا رضوی در نامه‌ای سرگشاده خطلب به پدر نوشت: «تلاش‌های ما برای گرفتن چند روز مرخصی که حق قانونی توست بعد از نزدیک دو سال حبس ناعادلانه‌ات بی‌نتیجه ماند، بالا و پایین رفتن های راهروهای دادستانی و راهروهای ادرای اوین، نتیجه نداد و هر بار مارا به بهانه‌های واهی ناامید کردند...تلاش‌هایمان برای گرفتن مرخصی درمانی و پیگیری درمانت خارج از زندان هم بی جواب ماند، نمی‌گذارند کمی خیال ما از بابت شرایط جسمانیت حداقل راحت شود...دومین باریست که شب تولدت در آغوشم نمی‌کشی، هدیه‌ای که خریده‌ام را نمی‌توانم به تو بدهم.»

وی در این متن که از سوی فعالان کارگری بازنشر شده تاکید کرد: « انگار تبصره‌ها و مرخصی‌ها و .... در این سرزمین فقط متعلق به جرم‌های واقعیست، هر چه بی‌گناه‌تر و پاک‌تر باشی، درد و رنج و اذیت‌ها و آزارهای بیشتری سهمت خواهد بود، این چنین نخواهد ماند، ایمان دارم.»

زهرا رضوی نوشت که این روزها دیگر از دلتنگی‌هایش برای پدر نمی‌گوید، صبوری می‌کند تا دلتنگی‌هایش دغدغه‌های پدر را تشدید نکند و تاکید کرد: «با همه وجود به تو افتخار می‌کنم.»

داود رضوی، فعال کارگری زندانی، از حدود ۹ ماه قبل تاکنون به اتهاماتی از قبیل «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» در بازداشت بسر می‌برد.

وی در حالی از ۵ مهرماه سال گذشته در زندان بسر می‌برد که همسرش، هما خداوردیان، در گفتگو با وبسایت «امتداد» از وخامت مشکلات جسمی این فعال کارگری در طول دوران بازداشتش خبر داده است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه همچنین خواستار« لغو پرونده سازی و اتهامات بی پایه و اساس برای داود رضوی و‌ دیگر اعضای زندانی سندیکا حسن سعیدی و رضا شهابی» شده است.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 قدرت طنز و خلاقیت در رساندن پیام؛
فعالان تشکل‌یابی شرکت آمازون چگونه کارگران را تشویق می‌کنند که به اتحادیه بپیوندند؟

بسیاری از فعالان حقوق کارگر می‌دانند که کارگران ابرشرکت آمازون، حداقل‌بگیر هستند. فعالان در این ویدیوی طنز، «جف بزوس» رییس شرکت آمازون را سوژه ویدیو کرده‌اند که به خاطر بدترین نوع «اختلال تلنبار کردن» نیاز به کمک دارد.

زنی که به نظر می‌رسد در سریال‌های مستند قرار است به افرادی با «اختلال تلنبار کردن» کمک کند، در خانه‌ای را می‌زند. صاحب‌خانه در را باز می‌کند: «سلام، من جف بزوس هستم!» بر خلاف بسیاری از افرادی با اختلال مشابه که با تلنبار کردن خرده‌ریز‌های بی‌ارزش، فضا را بر خود تنگ می‌کنند، صاحب‌خانه تمام زندگی خود را طوری از «پول» انباشته که زندگی برایش سخت شده و حتی نمی‌تواند در را به خوبی باز کند.

مجری از صاحب‌خانه که در نقش جف‌ بزوس بازی می‌کند می‌خواهد که با دل کندن از یک دسته پول، حقوق کارگرانش را افزایش بدهد؛ مالیات بپردازد، یا در هزینه ساخت مدرسه کمک کند، اما دل کندن از پول که برای او که دارای اختلال تلنبار کردن است دشوار است! او می‌ترسد که با از دست دادن کمی پول، ثروتمندترین مرد روی زمین نباشد، و در این صورت نمی‌داند کیست و هویت خود را از دست می‌دهد!

پیام این ویدیو این است: «ثروتمندانی که حقوق شما را از شما دریغ کرده‌اند نیاز به کمک دارند تا از اختلال تلنبار کردن پول رها شوند، پس همین امروز به اتحادیه بپیوندید!

بخوانید:
▫️«از روایت شخصی تا ساختن رویای مشترک»
ما این‌گونه آمازون را شکست دادیم

▫️کارگران چگونه می‌توانند از وضعیت بی‌پناه خارج شوند؟

▫️رمز پیروزی کارگران آمازون؛
غذا هم می‌تواند یک فاکتور فرهنگی باشد و به جذب عضو کمک کند!


▫️ویژه کنشگران صنفی و کارگری:
چگونه ریسک ها و تهدیدها ی فرارو را تحلیل و ارزیابی کنیم!

▫️پیرامون تشکیل اولین اتحادیه کارگری آمازون در ایالات متحده:
چگونه ALU خود را به آمازون تحمیل کرد

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چگونه تشکل‌یابی را به اولویت نخست کارگران تبدیل کنیم:
پاسخ فوری به نیازها، پیش‌زمینه سازماندهی

گزارش داوطلب

کارگران کشور در شرایط معیشتی رو به وخامت، با تعویق ۲ تا ۱۸ ماهه مزد و حداقل دستمزد، مستمری و خدمات بیمه‌ای و رفاهی ناکافی تصور می‌کنند که تا زمانی که مسئله دستمزد و معیشت حل نشده، فکر کردن به ایجاد تشکیلات کارگری ضرورتی ندارد.

اما بسیاری از کارشناسان روابط کار و سازمان‌دهندگان کارگری معتقدند که از قضا پیگیری مطالبات و به نتیجه رساندن آنها جز در سایه سازماندهی و تشکل‌یابی امکان‌پذیر نخواهد بود. اما در جامعه‌ای با شرایط پیچیده اقتصادی همچون ایران تشویق و ترغیب کارگران به سازماندهی و اولویت دادن به ایجاد تشکل‌های کارگری برای تحقق مطالبات چگونه ممکن است و فعالان کارگری و صنفی چه مسئولیتی در این زمینه بر عهده دارند؟!

✔️نکات کلیدی برای سازماندهی
درجامعه‌ای که از نظر اقتصادی مضطرب است که کارگران معیشت و دستمزد را بر حق سازمان‌دهی اولویت می‌دهند، متقاعد کردن آنها برای ایجاد سازمان‌ها و اتحادیه‌های کارگری نیازمند رویکردی استراتژیک است که با نگرانی‌های فوری آنها همسو باشد. برای این کار باید چند نکته کلیدی را مدنظر قرار دهیم:

– ایجاد پیوند میان نیازهای فوری و مطالبات بلندمدت

در گزارش داوطلب ببینید که دستیابی به دستمزد بهتر و بهبود معیشت اغلب نتیجه کدام رفتارهای جمعی است و تشکل‌ها چگونه نقش تسهیلگر را ایفا می‌کنند.

هر گزارش داوطلب با توجه به شرایط ویژه کنونی و در نتیجه تحلیل‌ها و گفتگوهای فراوان منتشر می‌شود. گزارش داوطلب را منتشر کنید تا به گفتگو در این زمینه دامن بزنید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 در گرمای هفتاد درجه، تنها چیزی که به داد کارگران می‌رسد تا زنده بمانند تشکل است

قضایای حقوق صنفی به دستور کار جامعه تبدیل می‌شود:
تلاش برای تغییر شرایط غیرانسانی محیط کار و پرسشگری نسبت به دستمزدهایی ناهمخوان با محیط‌کار نشان می‌دهد که قضایای کارگری از حیطه یک طیف سیاسی یا عقیدتی خارج شده و به مسئله‌ای در دستور کار کل اجتماع تبدیل شده است.

ما شاهدیم که افراد و گروه‌هایی که تاکنون دغدغه حقوق صنفی و پرسشگری نداشته‌اند، ترس از برچسب‌های عقیدتی و سیاسی را به دور انداخته‌اند و به دلیل شرایط کاری خود، کم‌کم و با گام‌هایی لرزان به اولین تجمع‌های صنفی در محیط کاری سامان داده‌اند.

همچنین شاهدیم که کسانی که برای پوشش صدای کارگران و پرسنل مشاغل تاکنون تولیدات رسانه‌ای نداشتند، دغدغه‌های عمیق آنان را در سطح زنده ماندن یا نماندن درک کرده‌اند و سعی می‌کنند صدای آنان باشند.

شاید وقت آن باشد که مطالبه‌گران از مکانیسم‌های دقیق‌تری برای تغییر شرایط کار بهره ببرند و چنین چیزی تنها با تشکل‌یابیِ افراد و ائتلاف‌یابیِ گروه‌ها امکان‌پذیر است.

منبع ویدیو: حساب كمپين اصل ٢٠

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر