🔻اعتراضات پرخطر یا دشوار، همیشه نمی‌تواند مقامات را بترساند یا آنان را وادار به عقب‌نشینی کند
چه باید کرد؟
گزارش داوطلب

متأسفانه، سرکوب کار می‌کند و خشونت در انحصار دولت است که ابزارهای آن را مشروع قلمداد می‌کند.

مهم نیست که معترضان چقدر شجاع باشند، یک حکومت اغلب ظرفیت بسیار بیشتری برای تحمیل هزینه ها و سرکوب معترضان دارد. در طول بهار عربی، حدود یک سوم از شهروندان بحرین ماه‌های پیاپی راهپیمایی کردند. دولت اما با دستگیری‌های گسترده، شکنجه و اعدام به اعتراضات پاسخ داد و سرانجام مردم خسته را ساکت کرد. در مصر، پس از کودتای نظامی در ژوئیه ۲۰۱۳، حداقل ده‌ها هزار معترض، از جمله بسیاری از زنان و کودکان، در میدان ربعه در قاهره اردو زدند تا با کودتا مخالفت کنند. در پاسخ، ارتش و پلیس تیراندازی کردند و حدود ۱۰۰۰ نفر را در یک روز به ضرب گلوله کشتند. جای تعجب نیست که اعتراضات عمدتاً خاموش شد و از آن زمان کشور به دست نیروهای نظامی افتاد. اینها استثناهای تاریخی نیستند.

اما:
در درازمدت، اعتراضات به این دلیل موفق‌تر عمل می‌کنند که می‌توانند مهم‌ترین ستون قدرت یعنی مشروعیت حاکمیت را تضعیف کنند. تحلیل گران اغلب خاطرنشان می‌کنند که یک دولت را می‌توان با انحصار آن بر خشونت تعریف کرد، در دنیای مدرن، این انحصار خشونت چیزی نیست که خود را تداوم بخشد. خشونت فقط اتفاق نمی‌افتد بلکه باید توسط مردم تصویب و فعال شود.

در عین حال اعتراض‌ها به این دلیل جواب می‌دهند که در مسیر خود معترضان را تغییر می‌دهند و برخی را از شرکت‌کنندگان عادی را به فعالان مادام العمر تبدیل می‌کنند، که به نوبه خود جامعه را تغییر می‌دهند.

گزارش شبه‌مصاحبه تحلیلی داوطلب را بخوانید و برای دیگران نیز بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻تجمع رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد در اعتراض به چندین سال خلف وعده و کارشکنی کارفرما
«به جای آنکه مالک ماشین شویم، دستفروش شده‌ایم!

« شرکتهای خصوصی طبق قراردادی که در ابتدا بسته شد عمل نمی‌کنند و با واگذاری مالکیتِ اتوبوس‌ها به رانندگان مخالف هستند... پرونده‌مان خاک می‌خورد.»
https://t.me/davtalaborg/3337

🔻تجمع رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد در اعتراض به چندین سال خلف وعده و کارشکنی کارفرما
«به جای آنکه مالک ماشین شویم، دستفروش شده‌ایم!

« شرکتهای خصوصی طبق قراردادی که در ابتدا بسته شد عمل نمی‌کنند و با واگذاری مالکیتِ اتوبوس‌ها به رانندگان مخالف هستند... پرونده‌مان خاک می‌خورد.»

📽چهارشنبه، یکم شهریور ۱۴۰۲

به گزارش ایلنا، جمعی از رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد صبح امروز، ۱ شهریورماه، در اعتراض به مشکلات شغلی خود تجمع کردند و بعد از مدتی برای بیان مشکلاتِ خود در جلسه‌ای در داخل شرکت حضور یافتند.


هرمز ناجیان، یکی از رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد، به نمایندگی از سایرِ رانندگان، مسئله را اینگونه بازگو می‌کند: از سال ۱۳۸۵ که شرکتهای خصوصی وارد کار شدند، طبق مصوبه هیئت وزیران قرار شد رانندگانی که وارد این بخش می‌شوند، طی قراردادی بعد از پرداخت لیزینگ و بعد از ۷ سال، مالک خودرو شوند. رانندگانی مثل من که در شرفِ بازنشستگی از شرکت واحد بودند به امید آنکه صاحب ماشین شوند راضی به بازخرید خود شدند.

وی ادامه داد: ۷ سال از مدت قرارداد گذشت و گفتند ده سال باید بگذرد و بعد هم به ۱۵ سال رسید، اما نه تنها ماشین به نام رانندگان نشد که مشکلاتِ دیگری نیز برایمان پیش آمد. بعد از این همه زحمت و پولی که آن زمان پرداخت کردیم امروز دستمان خالی است.

ناجیان گفت: شرکتهای خصوصی از حقوق و مزایایی که برای رانندگان در نظر گرفته شده، زده‌اند و کار را به جایی رسانده‌اند که رانندگان مجبور شدند ماشین خود را در پارکینگ‌ها رها کنند، چون از پسِ مخارجِ تعمیر این ماشین‌ها برنمی‌آیند.

این راننده بخش خصوصی در توضیح بیشتر گفت: شرکتهای خصوصی دربستی‌ها، نمازجمعه‌ها، کارت بلیت‌ها و پول تبلیغ را به ما نمی‌دادند، یا مثلا لوازمِ ارزان قیمتی که از سوی نهادهای مختلف در اختیار رانندگان قرار می‌گرفت را از ما دریغ می‌کردند و در انبارهایشان گم می‌شد.

وی ادامه داد: معوقاتِ رانندگان گاهی ۵ – ۶ ماه پرداخت نمی‌شد؛ راننده کار می‌کرد اما تنها پولی که نصیبش می‌شد همان پرداختی‌های نقدی مردم بود، که این مبلغ تنها پول سوخت ماشین را تأمین می‌کرد. خرج ماشین سرسام‌آور است و باید به آن رسید. لاستیک ماشین بیش از بیست میلیون تومان و روغن موتوری که هر ماه باید تعویض شود سه و نیم میلیون تومان است.

ناجیان گفت: معوقات به قدری افزایش یافت که خرج‎های یکی دو میلیون تومانی به خرج‌های ۳۰ – ۴۰ میلیون تومانی رسید و کار به جایی رسید که بیش از سه هزار اتوبوس در پارکینگ‌ها متوقف شد. رانندگان از روی ناچاری ماشین‌ها را گذاشتند و به کارهای دستفروشی و پیک موتوری و… رو آوردند. بخش خصوصی کاری با راننده کرد که به جای آنکه بعد از ۷ سال صاحب ماشین شود، به دستفروشی بیفتد! به خاطر خوابیدنِ اتوبوس‌ها، در خیلی از نقاط مردم مجبورند ساعتهای زیادی در انتظار اتوبوس بمانند.

وی ادامه داد: شرکتهای خصوصی نه تنها به ما کمک نکردند، که از مزایای و یارانه‌های ما هم زدند. در یک نمونه، شرکت واحد توقفگاه‌های رایگان در اختیار شرکت قرارداد و خیلی از رانندگان ماشین خود را در آن توقفگاه‌ها به خیالِ آنکه رایگان است، خواباندند. حالا راننده بعد از دو سال به سراغ ماشین رفته و شرکت هم پول شارژ از راننده می‌خواهد و هم کرایه‌ی روزی ۱۰۰هزار تومان برای راننده بسته! اگر قرار بود ۱۰۰هزار تومان کرایه‌ی روزانه بدهیم ماشین را در خاوران می‌خواباندیم که شبی ۵ هزار تومان کرایه‌اش بود.

ناجیان گفت: پول این شارژها و کرایه‌ها را اگر حساب کنیم راننده باید ماشین را بگذارد و برود! پیمانکارِ جدیدی هم آمده که به کل زیر همه چیز زده و می‌گوید شما بهره‌‎بردار بودید نه مالک و ماشین برای شرکت است. آن زمان پول ۵ پراید را دادیم و ماشین خریدیم، حالا می‌گویند ماشین برای شما نیست!

این راننده می‌گوید: عمر خود را روی کار گذاشتیم. حدود ۷۰۰ راننده چند سال پیش شکایت کردیم اما پرونده‌مان همچنان خاک می‌خورد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻 ۵۰کارگر تعدیلی کارخانه داروگر تهران سه ماه است که بیمه بیکاری نگرفته‌اند

کارگران از زمان تعدیل شدن برای وصول مطالبات خود دوندگی می‌کنند

ایلنا در این باره نوشت: «روند پی‌گیری پرونده کارگران طولانی شده است»
گفته کارگران، «مدیریت شرکت داروگر در شرایطی که به دلیل مشکلات اقتصادی حتی قادر به پرداخت دستمزد کارگران موجود نیست اعلام کرده؛ کارگرانی می‌توانند به کارخانه بازگردند که شرایط نامناسب مالی کارخانه را بپذیرند.»

کارفرما فعالیت کارخانه را بعد از چندین مرحله وقفه از سر گرفت اما تعداد کمی (حدود ۳۳ نفر) از کارگران به کار سابق خود بازگشتند و هم اکنون حدود ۵۰ کارگر دیگر در بیرون از کارخانه پیگیر بازگشت به کار و وصول مطالبات خود هستند.

کارگرانی که بخش بزرگی از سال‌های جوانی خود را در داروگر صرف کرده‌اند حالا نمی‌توانند جای دیگری کار پیدا کنند چون به خاطر سن‌شان کسی به آن‌ها کار نمی‌دهد. به گفته کارگران، تعداد محدودی با دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی واحدهای تولیدی و مسکونی؛ معیشت خود را تامین می‌کنند اما مابقی هنوز نتوانسته‌اند برای خود شغلی پیدا کنند.

کارگران تعدیل شده داروگر با حداقل ۱۰ یا حداکثر ۲۵ سال سابقه کار در آستانه بازنشستگی هستند اما به دلیل عدم تسویه حساب و فاصله بیمه‌ای که بعد از بیکاری در سوابق بیمه‌ای آن‌ها ایجاد شده، امکان بازنشسته شدن برایشان فراهم نمی‌شود.

یکی دیگر از کارگران با انتقاد از طولانی شدن روند پیگیری پرونده کارگران در سامانه جامع روابط کار گفت: با اعتراضات مکرر کارفرما، مسیر احقاق حق کارگران اخراجی داروگر طولانی شده است. کارگران مطالبات سنواتی، اضافه کار، حق مرخصی‌های چندین ماهه و دست‌کم ۱۰ ماه حق بیمه پرداخت نشده طلبکارند که مسیر طولانی رسیدگی به پروندهای کارگری آن‌ها را مستاصل کرده است.

به گفته این کارگر؛ بعد از سه ماه بیکاری هنوز هیچیک از کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نگرفته‌اند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻مروری بر مهمترین اعتراضات کارگری برگزار شده در مرداد ۱۴۰۲: گستردگی اعتراضات در فقدان “سازماندهی”
گزارش مردادماه داوطلب

مروری بر مجموع اعتراضات کارگری برگزار شده در مرداد ماه ۱۴۰۲ نشان‌دهنده روند صعودی برگزاری تجمعات و اعتصابات کارگری در دومین ماه از تابستان داغ ایران است.

فراوانی و گستردگی اعتراضات:
جدول اعتراضات “داوطلب” نشان می‌دهد دست کم ۱۲۱ تجمع و اعتصاب صنفی در ۳۱ شهر کشور برگزار شده است. در این میان گروه‌هایی چون بازنشستگان مخابرات با دست کم ۵۲ تجمع، بازنشستگان کشوری با ۳۰ تجمع و بازنشستگان تامین اجتماعی با ۱۹ تجمع، بیشترین تعداد تجمعات صنفی را برگزار کرده‌اند. کرمانشاه با حداقل ۱۳ ، اهواز با ۱۱ و رشت با برگزاری ۸ تجمع، سه شهری هستند که بیشترین تجمع صنفی در آن‌ها برگزار شده است.


مجموع اعتراضات برگزار شده در مرداد ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که گرچه همچنان بازنشستگان و مستمری‌بگیران صدرنشین برگزاری بیشترین اعتراضات میدانی هستند اما کارگران شاغل نیز با وجود تهدید امنیت شغلی دست از مطالبه‌گری برنمی‌دارند. تاخیر در پرداخت مطالبات مزدی و بیمه‌ای، عدم تبدیل وضعیت نیروهای پیمانی با وجود سالها سابقه کار و همچنین تهدید امنیت شغلی کارگران معترض و نمایندگان آنها، مهمترین دلایلی است که زمینه اعتراضات را فراهم می‌کند. در عین حال کارگران برخی از واحدها در مقابل عدم اجرای قانون و یا تغییرات ضدکارگری در قوانین جاری کشور نیز ساکت نمی‌نشینند. اعتراضات پرستاران به عدم اجرای صحیح “قانون تعرفه‌گذاری پرستاری” و یا اعتراضات راهبران مترو به “حذف سنوات ارفاقی از مشاغل سخت و زیان‌آور در جریان تصویب برنامه هفتم توسعه” از جمله اعتراضاتی است که مزدبگیران نسبت به رویه‌های جاری دارند.

گرچه کارگران دست از مطالبه‌گری برنمی‌دارند اما همچنان فقدان “تشکل‌یابی” نقطه ضعف جدی اعتراضات صنفی و کارگری است. محدودیت‌های فراروی تشکل‌یابی از چالش‌های درونی و بیرونی ناشی از تهدیدهای امنیتی مانع از آن شده تا اعتراضات در بازه‌های زمانی مشخصی به نتیجه مطلوب برسند.

بقیه گزارش دوره‌ای مردادماه داوطلب را بخوانید و برای دیگران نیز بفرستید تا برایندی از روند جریان‌های کارگری داشته باشند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻چرا تغییر در کشور ما کند است و چگونه باید به آن سرعت داد؟

یک پاسخ این است: قدرت عجیب داستان‌های شخصی از کنشگری و مطالبه‌گری ایرانی حذف شده است.

بیشتر ما که اخبار روزانه اعتراض‌ها، تجمع‌ها و شعاردادن‌ها را مرور می‌کنیم، می‌دانیم که جریانی از مطالبه‌گری در حال وقوع است. اما شاید کلید یک گام پیشرفت در ساخت فضای بهتر مطالبه‌گری، در پوشش یا مرور سریع رویدادها نباشد؛ تا زمانی که رسانه‌های رسمی تنها رسانه‌هایی باشند که داستان‌های شخصی کارگران را به نحو موثرتری از افراد و سازمان‌های مستقل پوشش می‌دهند، چهارچوب روایت ممیزی شده رسانه‌های رسمی که امتداد سیاست‌ها وضع موجودند، به روایت غالب تبدیل می‌شود و هر گونه تغییری دست‌کم تا پوشش انسانی و ملموس روایت‌های شخصی مطالبه‌گران به تاخیر می‌افتد.

ابزار تغییر
اگر نگهداری وضع موجود را ناشی از برقراری هرم قدرت از بالا به پایین ببینیم، در مقایسه، ابزار تغییر ما انواع دیگر قدرت، از جمله قدرت جمعی است پس اگر به نیروی سازنده تغییر به جای خوراک درست در کشف آن چه در داستان‌های شخصی مطالبه‌گران می‌گذرد، اخبار فیلتر شده‌ای از روایت رسمی را جایگزین می‌کنیم، به جای برقراری ارتباط واحدهای سازنده تغییر چنین واحدهایی را با دیوار روایت رسمی طرف کرده‌ایم.

آیا اجازه می‌دهیم سایه‌های اقتدارگرایی برای ما تصمیم بگیرند؟
اول اجازه بدهید سایه‌های اقتدارگرایی را تعریف کنیم. سایه‌های اقتدارگرایی انگاره‌هایی از قدرت رسمی هستند که از گوناگونی روایت‌ها و محرک‌های شخصی تغییر جلوگیری می‌کنند. ما به این دلیل می‌توانیم چنین بند و لسط‌هایی را سایه بنامیم که تنها به یک باور و تصمیم انسانی وابسته‌اند و به محض نور تاباندن بر روی مصادیق و انگاره‌های آن با یک پرسش درست، سیلی از پاسخ‌های برامده از اقتدار جمعی می‌تواند سایه‌های اقتدار را محو کند.

موقعیت یک-
آیا رسانه‌های رسمی حاضر نیستند که قضایا را از زاویه داستان‌های شخصی گروه مطالبه‌گر شما را در معرض دید قرار بدهند و از روایت تکراری برآمده از رسانه‌های رسمی عدول کنند؟

- به دنبال یک روزنامه‌نگار در داخل و یا خارج از ایران بگردید.
- توانایی‌های فنی شهروندخبرنگاری را در گروه خود تقویت کنید.
- از فرزند یکی از همکاران بخواهید یک گزارش غیررسمی از اعتراض همکاران تهیه کند، طوری که در آن موارد امنیتی رعایت شده باشد.


موقعیت دو-
آیا در گروه مطالبه‌گر، شما نگرانی از بابت بگیر و ببندهای حکومتی مثل ویروس بیشتر اعضا را به بی‌عملی واداشته و اعضا را به دو دسته اقلیت نترسِ عملگرا و ترس‌خورده محتاط تقسیم کرده و شما نیاز به ساخت یک ویروس‌یاب دارید؟ با برگزاری چند جلسه بیشترین موارد پرهیز به خاطر ترس را شناسایی و علامتگذاری کنید و برای هر کدام از داخل راه حل جستجو کنید تا فاصله میان ترسیده‌ها و شجاعان کوچک شود.
مثال: فرض کنید که می‌خواهید از دنیای درونی و احساسات یک کنشگر صنفی که در خیابان شعار می‌دهد ولی حاضر نیست جلوی دوربین بنشیند پرده بردارید.
آیا از این می‌ترسد که چهره‌اش دیده شود؟ شاید بتواند پشت به دوربین بنشیند.
آیا از این حذر می‌کند که صدایش شناخته شود؟ می‌توانید صدای وی را با کمک شخص دیگری بازخوانی کنید.

ادبیات، ابزار قدرت است
ادبیات کلاسیک چگونه با تعریف و برجسته کردن داستان‌های شخصی و انسانی مردم به ستون فرهنگ تبدیل شد و نام‌هایی را جاودانه کرد؟ آیا پیدا کردن این که شاعران محلی در این منطقه از جهان در واقع کنشگرانی بوده‌اند که در پی ایجاد تغییر در اجتماع خود دست به آفرینش شاهکار زدند و یا دانستن این که یکی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های داستان‌گو در ادبیات کهن زنی بوده است که اقتدارگرایی زمانه خود را دور زد، ناگهان در خزانه‌ انگیزه و اقتدار را برای تغییرسازان و مطالبه‌گران حقوق مدنی و صنفی باز نمی‌کند؟


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻اعتراض کارگران ابنیه فنی راه اهن قم به قرارداد پیمانکار و حقوق همیشه‌معوق

کارگران ابنیه فنی خواستار قرارداد مستقیم با راه آهن شدند
https://t.me/davtalaborg/3347

🔻اعتراض کارگران ابنیه فنی راه اهن قم به قرارداد پیمانکار و حقوق همیشه‌معوق
کارگران ابنیه فنی خواستار قرارداد مستقیم با راه آهن شدند

کارگران می‌گویند که « امکان بهبود شرایط شغلی برای همه ما وجود دارد اما نمی‌دانیم چرا شرکت راه‌آهن ترجیح می‌دهد از یکسو به همکاری با پیمانکاران ادامه دهد و از سوی دیگر مطالبات مزدی ما را با یک شرکت واسطه‌ای به حساب ما پرداخت کند.»

در این شرکت کارگران پیمانکاری هر ماه مطالبات خود را با تاخیر دریافت می‌کنند و برخی مطالبات سنواتی، عیدی و اضافه کاری و حق مرخصی کارگران به تاخیر افتاده است. وضع موجود شرایط زندگی را سخت کرده، در عین حال شرکت در پرداخت برخی مزایای عرفی و مناسبتی کارگران کوتاهی می‌کند.

به گفته کارگران در گفتگو با ایلنا، میزان دریافتی یک کارگر با میانگین ۱۰ تا ۱۵ ساله‌ی سابقه کاری در واحد نگهداری خطوط ریلی با روزی ۸ تا ۱۲ ساعت کار با سه حق اولاد، چنان ناچیز است که کفاف معاش خانواده‌ها را نمی‌دهد. آن‌ها می‌گویند که وضع کارگران رسمی به مراتب بهتر است ولی وضع کارگران جذب پیمانکاری رو به وخامت گذاشته: «در گذشته کارگران ابنیه فنی بدون حضور پیمانکاران به صورت رسمی مشغول کار بودند. امروز امکاناتی که در اختیار کارگران رسمی است قابل مقایسه با شرایط کار کارگران پیمانکاری نیست. آن‌ها از امکانات رفاهی و مزدی خوبی بهره می‌بردند و هزینه اضافه‌کاری‌های آن‌ها نیز به موقع پرداخت می‌شود.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻چه کنیم که همکاران پتیشن را امضا کنند؟

ویدیوی ویژه داوطلب در تلگرام

هر کمپین موفق جمع‌آوری امضا، افراد بیشتری را تشویق می‌کند که از این طریق دست به کار شوند و مطالبات خود را پیگیری کنند.

سازمان‌دهندگان کارکشته می‌دانند که تغییرات بزرگ اجتماعی در گرو خواست ماست. آنان با شناسایی تلاش‌های منظمی که یک خواسته جمعی را به ثمر می‌رساند، به نظم، درک حساسیت و طاقتی فراتر از عادت روزمره دست می‌یابند و با تکثیر رویکرد، درک و توان خویش، به خواسته‌هایی که تا پیش از این «بلندپروازانه» نامیده می‌شد سامان می‌دهند.

ویدیوی ویژه داوطلب را ببینید و برای دیگران نیز بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻تغییر گاهی با نقاب فشار و بحران ظاهر می‌شود

بحران و شرایط ویژه همیشه دو سو دارد.
در شرایطی که بیش از همیشه بحرانی‌ به نظر می‌رسد، شاید تغییر از همیشه امکان‌پذیرتر باشد؛ چرا که بحران و فشار می‌تواند نقابی باشد که جلوی همه‌گیر شدن و علنی شدن تغییری که در عمق جامعه در حال وقوع است را بگیرد.

کنشگران و فعالان مدنی می‌دانند که سرکوب و فشار می‌تواند تغییر را برای مدتی به تاخیر بیندازد و برای قدرت‌مداران زمان بخرد ولی تغییر، ناگزیر است چرا که برآیند تغییر رویکرد عمیق مردمی است که به آن سامان می‌دهند.

فعالان و کنشگران مدنی و صنفی، با بالا بردن توان خود موج‌های فشار را از سر می‌گذرانند و با به اشتراک گذاشتن درک شخصی خود از تغییر، هزینه آن را تا حد امکان پایین می‌آورند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻کارگران شهرداری استانبول با پیروزی بر دولت به اعتصاب ۸ روزه خود پایان دادند
زنان نیز در کسوت برگزارکننده و معترض، نقش تقریبا فعالی در به ثمر رساندن این اعتصاب داشتند

با شعار اعتصاب: «مقاومت، مقاومت، ما پیروز می‌شویم»

اعتراضات کارگران شهرداری در ترکیه از هفته گذشته شروع شده بود که در ۳۱ مرداد (۲۲ آگوست) با نتایج مطلوب به پایان رسید؛ آن‌ها امتیازات مدنظر خود از دولت و شهرداری کسب کردند و به اعتصاب تقریبا یک هفته‌ای خود پایان دادند.

اتحادیه کارگران کشاورزی و جنگلداری ترکیه (BTO-Sen) که نقش رهبری در این اعتراضات داشت در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد: مقاومت کارگران پس از هشت روز به رهبری این اتحادیه به نتیجه رسید و برای اولین بار، علاوه بر افزایش دستمزد برابر با دیگران پرسنل شهرداری، حقوق تشویقی و اضافه کار برای کارگران فضای سبز شهرداری استامبول از سوی دولت به رسمیت شناخته شده و شهرداری توافق کرد که آن را نیز بپردازد.

کارگران؛ سه شنبه؛ بار دیگر در محله سلطان فاتح استامبول ترکیه در بیرون ساختمان شهرداری راهپیمایی و تجمع کردند. آن‌ها شعارهایی مانند «استانبول، بیدار باش! در کنار کارگرانت باش!»، «با مقاومت پیروز می‌شویم»، «کارگران شهرداری برده نیستند» سر دادند.

این اتحادیه و کارگران شهرداری مشمول آخرین افزایش حقوق مصوب دولت اردوغان نشده بودند و مطالبات خود در زمینه اضافه کار و پاداش نیز طی ماه‌های اخیر دریافت نکرده بودند.

به گفته ایلنا، چیچک شهردار استامبول چندی پیش گفته بود: استخدام نیروهای مهاجر و غیربومی باعث فشار بر منابع مالی شهرداری در شرایط خطیر رکود تورمی ترکیه شده و این نهاد از افزایش حقوق‌ها ناتوان است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

مرگ کارگر ۳۴‌ساله لاستیک بارز کردستان در نبود نظارت ایمنی

به گزارش خبرگزاری‌ها، سقوط پالت لاستیک از روی لیفتراک منجر به ضربه مغزی کارگری شد. علیرضا گل انبری حدود ۳۴‌ساله و متأهل و دارای یک فرزند خردسال بود.

از این جا ببینید که چگونه ژاپن با کمک سازمان جهانی کار، سیستم ایمنی خود را به کشورهای نزدیک خود از جمله فیلیپین، صادر می‌کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg