سه‌شنبه اعتراضی بازنشستگان کشوری خرم‌آباد

📽 ویدیو سه‌شنبه ۳۱ مردادماه ۱۴۰۲

«نه وعده، نه بازی، اجرای همسان‌سازی»


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

◼️مرگ سه چاه‌کن در سه شهر مختلف در کمتر از یک روز

چاه‌ها کارگران را نمی‌بلعند؛ فقط دیواره چاه‌ها سست نیستند، بلکه قوانین سست‌اند و اجرا نشدن همان قوانین و عدم نظارت بر اجرای قوانین و سرکوب تشکل‌های صنفی کارگران را می‌بلعد.

▪️گدوگانلو- شیروان- صبح روز سه‌شنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۲
در عملیات حفر چاه در روستای «گدوگانلو» از توابع شهر شیروان در استان خراسان شمالی، یک کارگر چاه‌کن حدود ۶۲ ساله، بر اثر ریزش دیواره چاه زیر خروارها خاک و سنگ مدفون شد.

بر اساس اعلام یگانه‌پور (فرمانده انتظامی شهرستان شیروان)، سست بودن خاک و فرو نشستن آن هنگام حفر چاه باعث ریزش دیواره چاه شده بود که با تلاش امدادگران {بدن بی‌جان} کارگر چاه‌کن بعد از یک ساعت تلاش از زیر خروارها خاک بیرون کشیده شد.

◾️شامگاه دوشنبه ۳۰مرداد ماه- تهران

یک کارگر حدود ۲۵ساله چاه‌کن بر اثر ریزش دیواره چاه در حوالی دریاچه خلیج فارس، خیابان تهرانی جان خود را از دست داد.

جلال ملکی (سخنگوی آتش نشانی تهران)، دوباره سست بودن خاک و فرو نشستن آن هنگام حفر چاه را باعث ریزش دیواره چاه دانست. آتش‌نشان‌ها پیکر بی‌جان کارگر چاه‌کن۲۵ساله تبعه افغانستان را حوالی ساعت ۲۲ دوشنبه از عمق دو متری خاک بیرون کشیدند.

▪️روز دوشنبه ۳۰مرداد ماه- شیراز

کارگر چاه‌کن در شیراز بر اثر سقوط به عمق ۷۰ متری چاه جان خود از دست داده بود.

هادی عیدی‌پور (رئیس سازمان آتش نشانی شیراز) درباره جرئیات این حادثه گفته است؛ این حادثه روز گذشته در یکی از روستاهای حوالی شیراز برای یک کارگر حدود ۴۵ساله تبعه افغانستان رخ داد و آتش‌نشان‌ها جسد کارگر متوفی در عمق ۷۰ متری چاهی که حدود ۵ تا ۱۰ متر هم آب داشت را بیرون کشیدند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻اعتراضات پرخطر یا دشوار، همیشه نمی‌تواند مقامات را بترساند یا آنان را وادار به عقب‌نشینی کند
چه باید کرد؟
گزارش داوطلب

متأسفانه، سرکوب کار می‌کند و خشونت در انحصار دولت است که ابزارهای آن را مشروع قلمداد می‌کند.

مهم نیست که معترضان چقدر شجاع باشند، یک حکومت اغلب ظرفیت بسیار بیشتری برای تحمیل هزینه ها و سرکوب معترضان دارد. در طول بهار عربی، حدود یک سوم از شهروندان بحرین ماه‌های پیاپی راهپیمایی کردند. دولت اما با دستگیری‌های گسترده، شکنجه و اعدام به اعتراضات پاسخ داد و سرانجام مردم خسته را ساکت کرد. در مصر، پس از کودتای نظامی در ژوئیه ۲۰۱۳، حداقل ده‌ها هزار معترض، از جمله بسیاری از زنان و کودکان، در میدان ربعه در قاهره اردو زدند تا با کودتا مخالفت کنند. در پاسخ، ارتش و پلیس تیراندازی کردند و حدود ۱۰۰۰ نفر را در یک روز به ضرب گلوله کشتند. جای تعجب نیست که اعتراضات عمدتاً خاموش شد و از آن زمان کشور به دست نیروهای نظامی افتاد. اینها استثناهای تاریخی نیستند.

اما:
در درازمدت، اعتراضات به این دلیل موفق‌تر عمل می‌کنند که می‌توانند مهم‌ترین ستون قدرت یعنی مشروعیت حاکمیت را تضعیف کنند. تحلیل گران اغلب خاطرنشان می‌کنند که یک دولت را می‌توان با انحصار آن بر خشونت تعریف کرد، در دنیای مدرن، این انحصار خشونت چیزی نیست که خود را تداوم بخشد. خشونت فقط اتفاق نمی‌افتد بلکه باید توسط مردم تصویب و فعال شود.

در عین حال اعتراض‌ها به این دلیل جواب می‌دهند که در مسیر خود معترضان را تغییر می‌دهند و برخی را از شرکت‌کنندگان عادی را به فعالان مادام العمر تبدیل می‌کنند، که به نوبه خود جامعه را تغییر می‌دهند.

گزارش شبه‌مصاحبه تحلیلی داوطلب را بخوانید و برای دیگران نیز بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻تجمع رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد در اعتراض به چندین سال خلف وعده و کارشکنی کارفرما
«به جای آنکه مالک ماشین شویم، دستفروش شده‌ایم!

« شرکتهای خصوصی طبق قراردادی که در ابتدا بسته شد عمل نمی‌کنند و با واگذاری مالکیتِ اتوبوس‌ها به رانندگان مخالف هستند... پرونده‌مان خاک می‌خورد.»
https://t.me/davtalaborg/3337

🔻تجمع رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد در اعتراض به چندین سال خلف وعده و کارشکنی کارفرما
«به جای آنکه مالک ماشین شویم، دستفروش شده‌ایم!

« شرکتهای خصوصی طبق قراردادی که در ابتدا بسته شد عمل نمی‌کنند و با واگذاری مالکیتِ اتوبوس‌ها به رانندگان مخالف هستند... پرونده‌مان خاک می‌خورد.»

📽چهارشنبه، یکم شهریور ۱۴۰۲

به گزارش ایلنا، جمعی از رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد صبح امروز، ۱ شهریورماه، در اعتراض به مشکلات شغلی خود تجمع کردند و بعد از مدتی برای بیان مشکلاتِ خود در جلسه‌ای در داخل شرکت حضور یافتند.


هرمز ناجیان، یکی از رانندگان بخش خصوصی شرکت واحد، به نمایندگی از سایرِ رانندگان، مسئله را اینگونه بازگو می‌کند: از سال ۱۳۸۵ که شرکتهای خصوصی وارد کار شدند، طبق مصوبه هیئت وزیران قرار شد رانندگانی که وارد این بخش می‌شوند، طی قراردادی بعد از پرداخت لیزینگ و بعد از ۷ سال، مالک خودرو شوند. رانندگانی مثل من که در شرفِ بازنشستگی از شرکت واحد بودند به امید آنکه صاحب ماشین شوند راضی به بازخرید خود شدند.

وی ادامه داد: ۷ سال از مدت قرارداد گذشت و گفتند ده سال باید بگذرد و بعد هم به ۱۵ سال رسید، اما نه تنها ماشین به نام رانندگان نشد که مشکلاتِ دیگری نیز برایمان پیش آمد. بعد از این همه زحمت و پولی که آن زمان پرداخت کردیم امروز دستمان خالی است.

ناجیان گفت: شرکتهای خصوصی از حقوق و مزایایی که برای رانندگان در نظر گرفته شده، زده‌اند و کار را به جایی رسانده‌اند که رانندگان مجبور شدند ماشین خود را در پارکینگ‌ها رها کنند، چون از پسِ مخارجِ تعمیر این ماشین‌ها برنمی‌آیند.

این راننده بخش خصوصی در توضیح بیشتر گفت: شرکتهای خصوصی دربستی‌ها، نمازجمعه‌ها، کارت بلیت‌ها و پول تبلیغ را به ما نمی‌دادند، یا مثلا لوازمِ ارزان قیمتی که از سوی نهادهای مختلف در اختیار رانندگان قرار می‌گرفت را از ما دریغ می‌کردند و در انبارهایشان گم می‌شد.

وی ادامه داد: معوقاتِ رانندگان گاهی ۵ – ۶ ماه پرداخت نمی‌شد؛ راننده کار می‌کرد اما تنها پولی که نصیبش می‌شد همان پرداختی‌های نقدی مردم بود، که این مبلغ تنها پول سوخت ماشین را تأمین می‌کرد. خرج ماشین سرسام‌آور است و باید به آن رسید. لاستیک ماشین بیش از بیست میلیون تومان و روغن موتوری که هر ماه باید تعویض شود سه و نیم میلیون تومان است.

ناجیان گفت: معوقات به قدری افزایش یافت که خرج‎های یکی دو میلیون تومانی به خرج‌های ۳۰ – ۴۰ میلیون تومانی رسید و کار به جایی رسید که بیش از سه هزار اتوبوس در پارکینگ‌ها متوقف شد. رانندگان از روی ناچاری ماشین‌ها را گذاشتند و به کارهای دستفروشی و پیک موتوری و… رو آوردند. بخش خصوصی کاری با راننده کرد که به جای آنکه بعد از ۷ سال صاحب ماشین شود، به دستفروشی بیفتد! به خاطر خوابیدنِ اتوبوس‌ها، در خیلی از نقاط مردم مجبورند ساعتهای زیادی در انتظار اتوبوس بمانند.

وی ادامه داد: شرکتهای خصوصی نه تنها به ما کمک نکردند، که از مزایای و یارانه‌های ما هم زدند. در یک نمونه، شرکت واحد توقفگاه‌های رایگان در اختیار شرکت قرارداد و خیلی از رانندگان ماشین خود را در آن توقفگاه‌ها به خیالِ آنکه رایگان است، خواباندند. حالا راننده بعد از دو سال به سراغ ماشین رفته و شرکت هم پول شارژ از راننده می‌خواهد و هم کرایه‌ی روزی ۱۰۰هزار تومان برای راننده بسته! اگر قرار بود ۱۰۰هزار تومان کرایه‌ی روزانه بدهیم ماشین را در خاوران می‌خواباندیم که شبی ۵ هزار تومان کرایه‌اش بود.

ناجیان گفت: پول این شارژها و کرایه‌ها را اگر حساب کنیم راننده باید ماشین را بگذارد و برود! پیمانکارِ جدیدی هم آمده که به کل زیر همه چیز زده و می‌گوید شما بهره‌‎بردار بودید نه مالک و ماشین برای شرکت است. آن زمان پول ۵ پراید را دادیم و ماشین خریدیم، حالا می‌گویند ماشین برای شما نیست!

این راننده می‌گوید: عمر خود را روی کار گذاشتیم. حدود ۷۰۰ راننده چند سال پیش شکایت کردیم اما پرونده‌مان همچنان خاک می‌خورد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻 ۵۰کارگر تعدیلی کارخانه داروگر تهران سه ماه است که بیمه بیکاری نگرفته‌اند

کارگران از زمان تعدیل شدن برای وصول مطالبات خود دوندگی می‌کنند

ایلنا در این باره نوشت: «روند پی‌گیری پرونده کارگران طولانی شده است»
گفته کارگران، «مدیریت شرکت داروگر در شرایطی که به دلیل مشکلات اقتصادی حتی قادر به پرداخت دستمزد کارگران موجود نیست اعلام کرده؛ کارگرانی می‌توانند به کارخانه بازگردند که شرایط نامناسب مالی کارخانه را بپذیرند.»

کارفرما فعالیت کارخانه را بعد از چندین مرحله وقفه از سر گرفت اما تعداد کمی (حدود ۳۳ نفر) از کارگران به کار سابق خود بازگشتند و هم اکنون حدود ۵۰ کارگر دیگر در بیرون از کارخانه پیگیر بازگشت به کار و وصول مطالبات خود هستند.

کارگرانی که بخش بزرگی از سال‌های جوانی خود را در داروگر صرف کرده‌اند حالا نمی‌توانند جای دیگری کار پیدا کنند چون به خاطر سن‌شان کسی به آن‌ها کار نمی‌دهد. به گفته کارگران، تعداد محدودی با دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی واحدهای تولیدی و مسکونی؛ معیشت خود را تامین می‌کنند اما مابقی هنوز نتوانسته‌اند برای خود شغلی پیدا کنند.

کارگران تعدیل شده داروگر با حداقل ۱۰ یا حداکثر ۲۵ سال سابقه کار در آستانه بازنشستگی هستند اما به دلیل عدم تسویه حساب و فاصله بیمه‌ای که بعد از بیکاری در سوابق بیمه‌ای آن‌ها ایجاد شده، امکان بازنشسته شدن برایشان فراهم نمی‌شود.

یکی دیگر از کارگران با انتقاد از طولانی شدن روند پیگیری پرونده کارگران در سامانه جامع روابط کار گفت: با اعتراضات مکرر کارفرما، مسیر احقاق حق کارگران اخراجی داروگر طولانی شده است. کارگران مطالبات سنواتی، اضافه کار، حق مرخصی‌های چندین ماهه و دست‌کم ۱۰ ماه حق بیمه پرداخت نشده طلبکارند که مسیر طولانی رسیدگی به پروندهای کارگری آن‌ها را مستاصل کرده است.

به گفته این کارگر؛ بعد از سه ماه بیکاری هنوز هیچیک از کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نگرفته‌اند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg