مدافعان بی‌دفاع چه کسانی هستند؟ حلقه گمشده ارتباط مردم با وکلا را باید در کجا جست؟

🔻 چگونه می‌توان ضمن آسیب‌پذیر بودن، به یاری دیگران شتافت، صفت‌های پهلوانی را برجسته کرد و به قهرمان مردم تبدیل شد؟

به خاطر داریم که در چند تجمع اخیر، بازنشستگان خوزستان، وکیل خود را «قهرمان و باشرف» نامیدند و به حمایت از او برخاستند. برجسته کردن صفت قهرمانانه دیگران، از خود یک فرد قهرمان می‌سازد. این‌گونه کارگرانی که از مدافعان خود حمایت می‌کنند قهرمان‌اند و نوع نژاد بشر، طوری طراحی شده است که به یاری قهرمانان بشتابد و با آنان هم‌مسیر شود.

بازنشستگان خوزستانی نشان می‌دهند که رابطه کارگران با حمایتگران، رابطه‌ای دو طرفه است. کارگران حمایت دریافت می‌کنند ولی اقتدار این را دارند که به حمایت از حمایتگران خود نیز برخیزند.


محمد هادی جعفرپور در مطلبی که امروز در خبرآنلاین منتشر شد، حلقه گمشده ارتباط وکلا با کارگران را ظاهر شدن کارگران در نقش مدافع وکیل خود می‌داند. مطلب چنین عنوانی دارد: حالا نوبت کارگران هفت تپه بود تا در نقش وکیل مدافع ، حقوق فرزانه زیلابی را مطالبه کنند

در این مطلب، تاکید شده که در وانفسای هجمه‌ها علیه کانون وکلا، بانویی در جنوب کشور در قامت وکیل مدافع کارگران زحمتکش این سرزمین، آستین همت بالا زده و از حقوق موکلان خویش جانانه و خالصانه طوری دفاع کرده که امروز با مطرح شدن پرونده‌ای علیه این وکیل مدافع صادق و انتساب برخی اتهامات به وکیل بانو فرزانه زیلابی ، موکلان وی به همراه سایر کارگران و بازنشستگان در جنوب کشور رَخت مدافع به تن کرده در نقش وکیل مدافع ، حقوق وکیل مدافع خویش را مطالبه کنند و بدین سان تمام قد کنار وکیل خویش ایستاده اند.

حمایت برخی بازنشستگان و کارگران هفت تپه از وکیل بانو فرزانه زیلابی همان حلقه گمشده رابطه اعضاء کانون وکلا با مردم است که امروز در جنوب کشور به زیبایی نمایان شده است.

📽ویدیوی تجمع صنفی دیروز بازنشستگان تامین اجتماعی خوزستان را ببینید که ضمنا در آن در حمایت از فرزانه زیلابی شعارهایی داده شد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻درخواست ترمیم دستمزد به شورای عالی کار ارسال شد

در گزارش داوطلب واکنش‌ها و چانه‌زنی‌ها برای به برنامه را مرور کنید.

آیا کسانی درباره ترمیم دستمزد کارگران دروغ گفته بودند؟👇🏽
https://t.me/davtalaborg/2540

🔻درخواست ترمیم دستمزد به شورای عالی کار ارسال شد


آیا کسانی درباره ترمیم دستمزد به کارگران دروغ گفته بودند؟

دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران یک ماه بعد از مصوبه مزدی از ترمیم دستمزد کارگران در طول سال خبر داد و گفته بود: در صورتجلسه دستمزد ۱۴۰۲ قید شد چنانچه دولت درباره افزایش مجدد حقوق کارمندان خود تصمیم گرفت کارگران نیز مشمول این افزایش قرار گیرند و شورای عالی کار برای ترمیم دستمزد مشمولان قانون کار تشکیل جلسه دهد.

با این حال برخی از همین نمایندگان در همان زمان نیز این وعده دولت را انجام نشدنی می‌دانستند.

علی خدایی عضو کارگری شورای‌عالی کار با اشاره به وعده امکانات رفاهی جانبی برای ترمیم قدرت خرید کارگران از سوی دولت، در همان زمان به خبرگزاری فارس گفته بود: معمولا این وعده ها محقق نمی‌شود، چون باید منابع آن در قانون بودجه ۱۴۰۲ دیده می‌شد که در نظر گرفته نشده است.
در گزارش داوطلب واکنش‌ها و چانه‌زنی‌ها برای به برنامه را مرور کنید.

واکنش‌ها از کجا شدت گرفت؟
خبرگزاری ایلنا اواخر فروردین ماه سال جاری گزارش داد که یک طومار الکترونیکی با امضای بیش از ۱۸ هزار کارگر به دفتر ابراهیم رئیسی ارسال شد؛ این طومار یک خواسته‌ی مشخص و قانونی را طرح می‌کرد: مزد ۱۴۰۲ به دلیل تغایر با قانون بایستی باطل شود و بار دیگر، مذاکرات مزدی در یک موازنه‌ای عادلانه به راه بیفتد؛ اما پاسخی به این طومار داده نشد و در همان روزها وزیر اقتصاد آب پاکی را روی دست کارگران معترض به دستمزد (تقریباً همه کارگران مشمول قانون کار در کشور) ریخت و ادعا کرد «مزد ۱۴۰۲ براساس قانون تعیین و تصویب شده و فعلاً هیچ تصمیمی برای تغییر دستمزدها نداریم.»


اعتراض به مصوبه مزدی در حالی از سوی برخی تشکل‌های شبه‌حاکمیتی ادامه دارد و حتی نامه شکایت آن به دیوان عدالت اداری نیز ارسال شده که در طول ماههای اخیر عمده اعتراضات کنشگران و فعالان مستقل کارگری نیز بر لزوم افزایش دستمزد و نجات خانوارهای کارگری از بحران تورم افسارگسیخته متمرکز شده است. اعتراضات کارگری به بحران دستمزد و عدم تناسب شرایط درآمدی کارگران با هزینه‌های زندگی روزمره در غیاب هرگونه سازماندهی تشکیلاتی در جریان است و سرانجام آن به دلیل پراکندگی گروهها و عدم انسجام تشکیلاتی مشخص نیست.

در گزارش به داوطلب ببینید چه اقداماتی علیه برنامه هفتم به تازگی انجام شده است.
✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻چه طور کمپین راه بیندازیم که موفق شویم؟

آیا گروه شما بدون به کار گرفتن اهرم فشار بر کارفرما از بدنه کارگری هزینه می‌کند؟

یک گروه فعال حقوق صنفی که می‌خواهد برای رسیدن به یک یا چند خواسته صنفی کارزار /کمپین به راه بیندازد می‌داند که دیر یا زود زمانی فرا می‌رسد که باید فشار را بر کارفرمای خود تشدید کند تا کمپین به اهداف خود نزدیک شود.

شما باید بدانید که چه زمانی، وقت اعلام گذر از موقعیت شروع کمپین و رفتن به مرحله بعد کمپین است، چه زمانی باید بردبار یا در انتظار یک اتفاق غیرمنتظره باشید و چه هنگام باید مسیر را با سرعت بیشتری ادامه دهید.

اعمال فشار بر کارفرما از دو منبع سرچشمه می‌گیرد:
▫️اهرم قدرت آماری (سطح مشارکت بدنه) و ▫️ایجاد نظارت عمومی (شاهد قرار دادن جمع و حساس‌سازی افکار عمومی)

🔧 جعبه ابزار کمپین سازماندهی در محل کار را از این جا ببینید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻حتی شروع‌کنندگان تغییر هم نمی‌توانند شرایط را به پیش از آن برگردانند

هنگامی که دیگران در دو قطب کتمان تغییر و یا انتظار سرعت بیش از اندازه از به ثمر رسیدن قضایا سرگردان‌اند، فعالان با درک عمیق از روند تصاعدی تغییر، که در آغاز بسیار کند است و هر چه می‌گذرد گستردگی چند برابر پیدا می‌کند، گام‌های جمعی اولیه را بر می‌دارند و دستور کار جنبش احقاق حقوق را به دغدغه اجتماع تبدیل می‌کنند.

👈هرچند روند کلی تغییری که به دستور کار جدی اجتماع تبدیل شده است در کل تصاعدی است، ولی سرکوبگران نیز بیکار نیستند؛ وظیفه اصلی آنان در کنار به بار آوردن خرابی‌های گسترده، اخلال در روند تغییر است؛ به شیوه‌ای که قضایا غیر قابل پیش‌بینی به نظر برسد.

سرکوبگران قوانین و رویه‌های خود را بارها زیر پا می‌گذارند و پیام‌های متناقضی به اجتماع می‌دهند؛ به گونه‌ای که افراد و گروه‌های مطالبه‌گر نتوانند برای مدتی تشخیص بدهند که برای دست زدن به یک فعالیت ممکن است چه هزینه‌ای بپردازند.

✅اما فعالان مدنی و صنفی مهارت ویژه‌ای در زمان تشخیص عمل جمعی دارند؛ فعالان صنفی به جای بازی کردن نقش ارتش تک‌نفره، نشانه‌های عبور از یک مرحله تغییر را به سرعت شناسایی می‌کنند و با درک و گرامی‌داشت جمعی دستاوردها و بررسی اشتباهات چند وقت اخیر، به گروه خود پیام می‌دهند که وقت شروع مرحله بعدی فرا رسیده است.

🔑گروه‌های مختلف صنفی با سرعت یکسانی حرکت نمی‌کنند و ممکن است برداشت‌های مختلفی از سرعت تغییر و شیوه واکنش جمعی به آن را داشته باشند. اما هنگام تغییرات عمده اجتمع، انتظار می‌رود که شمار و کیفیت ارتباطات درون‌گروهی بیشتر شود، شعف و اراده تغییر عمده در فضای عمومی جامعه حتی در مرحله کند شدن جنبش‌ها با همگرایی و آمادگی برای اعمال برخی تغییرها در فضای درون‌گروهی همراه شود و انرژی جاری شده در اجتماع باید بتواند سرعت تغییرات درون‌گروهی و اتئلاف‌ها و ارتباطات بیرونی را نیز چند برابر کند.

دو قطب کتمان تغییر و انتظار سرعت بیش از اندازه در این شرایط را می‌توان به به دو دست‌انداز یا دو لبه تشبیه کرد که جنبش‌ها و گروه‌های مطالبه‌گر مدنی صنفی باید برای مدتی از نزدیک شدن به این دو کرانه خودداری کنند و با حفظ تعادل- مثلا پس از سرکوب، پیوستگی گام‌های گروهی را حفظ کنند.

لازمه خودداری نزدیک شدن به دو کرانه (کتمان تغییر و یا هیجان‌های ناگهانی و انتظار تغییر سریع)، ساخت رویه‌های روزمره تقسیم کار بر اساس نقشه راه و بنیاد نهادن سنت‌های درون گروهی است که به جمع انسجام کار کردن بدون انتظار نتایج سریع را می‌آموزد. تغییر بیرونی از تثبیت سنت‌های تقسیم کار و رویه‌های درون‌گروهی تغذیه می‌شود.

کلیک و یا لمس کنید 👆

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻از قانون کمترین تلاش در کنشگری مدنی و صنفی چه می‌دانید؟

قانون کمترین تلاش به معنی پیش‌بینی زمان‌هایی برای «هیچ کار انجام ندادن جمعی» است. معمولا کنشگران درباره تلاش و تلاش بیشتر برای دسترس به اهداف جمعی سخن می‌گویند ولی قانون کمترین تلاش و یا حضور جمعی بدون تلاش نیز شاید به اندازه تلاش اهمیت داشته باشد.

قانون کمترین تلاش جمعی، در زندگی عادی مصداق‌های زیادی دارد و نباید آن را با اوقات فراغت یا فرار از حل مسئله و تنبلی اشتباه کرد:

بسیاری از ما از دوران مدرسه به یاد داریم که اختصاص زمان ویژه برای بررسی و درک عمیق یک مسئله ریاضی در کلاس زمان ضروری است که نباید بدون آن اقدام به حل مسئله کرد.

همین طور، یک گروه ورزشکار، چند دقیقه قبل از مسابقه دور هم جمع می‌شوند و زمانی را به «هیچ کار انجام ندادن با یکدیگر» اختصاص می‌دهند. همچنین سنت یک دقیقه سکوت جمعی در سوگ و رسم مراقبه در شیوه‌ها و طریقت‌های گوناگون معنوی مصداق‌هایی از تمرین «ایجاد خلا جمعی» برای پرداختن به مسئله‌ای در سطحی عمیق‌تر، به شیوه‌های مختلف در جوامع انسانی دیده می‌شود.

دور هم نشستن یک گروه کنشگر مطابق «سنت درون‌گروهی ایجاد خلا برای پیدا شدن راه‌حل‌های میان‌بر» بدون نیاز به انجام هیچ کار- ساده نیست و افکار اعضای گروه در دقایق اول به تکاپو می‌افتد و اعضای گروه، احساسات مختلفی را تجربه می‌کنند که کمی دیرتر می‌توانند از آن یادداشت‌بردای کنند و درباره‌ آن سخن بگویند.

از مصداق‌های دیگر تمرین کمترین تلاش جمعی می‌توان تحصن‌های موفق و منسجم، قدرت‌نمایی سکوت سهمگین جمعی به گونه‌ای که عادت روزمره مخاطبان را در جامعه بر هم بزند و به تکاپو وادارد و همین‌طور اعتصاب جمعی را می‌توان مثال زد.

قانون کمترین تلاش جمعی دو رکن دارد: ▫️با هم بودن و اتصال افراد یک گروه به یکدیگر، ▫️ایجاد خلا از طریق حضور حقیقی افراد، در سطحی بیش از زمان‌های عادی.

با دقت در گروه خود، اگر می‌بینید به تلاشی مضاعف برای انجام کار نیاز است، گروه گمان می‌کند دارد کار انجام می‌دهد ولی در واقع به طور موثری حضور ندارد و یا اگر گروه دچار بی‌عملی شده است، مطابق قانون شفافیت جمعی، بی‌عملی که در عمق گروه می‌گذرد را طی مراسم کمترین تلاش، در گروه اجرا کنید. چنین مراسمی باید بدون ایجاد شرم یا سرزنش برای کارهای انجام نشده همراه باشد بلکه تمرین آگاهی عمیق جمعی است.

لمس و یا کلیک کنید 👆

قانون کمترین تلاش را با دوستان خود به بحث بگذارید و این مطلب را برای دوستان و همکاران خود نیز بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

مطالبه‌گری از خرد تاکلان؛ از تامین شیر و کیک تا اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و مطالبات میان این دو!
کرونا، سهمیه سفر دوسالانه پرسنل شرکت واحد را تعطیل کرد و هنوز این سهمیه برقرار نشده است🔻
https://t.me/davtalaborg/2547

مطالبه‌گری کلان تا خرد؛ از اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل تا تامین شیر و کیک و مطالبات میان این دو!
🔻کرونا، سهمیه سفر دوسالانه پرسنل شرکت واحد را تعطیل کرد و هنوز این سهمیه برقرار نشده است


سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نوشت که سفرهای سیاحتی و زیارتی پرسنل این شرکت سالیان سال در هتل اختصاصی جواد الائمه مشهد -که دهه ۸۰ از سوی شرکت واحد خریداری شده بود و یا در شهرهای شمالی کشور- برقرار بود و رانندگان و دیگر کارگران هر دو سال یکبار سهمیه استفاده از این نوع سفرها را همراه با خانواده خود داشتند ولی از شیوع بیماری کرونا در طی سه سال گذشته و در این مدت این سفرها در شرکت بسیار محدود و حتی در برهه‌ای از زمان کلا کنسل شد.»

این تشکل اعلام کرد که بعد از اعلام پایان وضعیت اضطراری کرونا این سفرها هنوز راه اندازی نشده است و تاکید کرد که شرکت واحد نه تنها در برگزاری این سفرها ناکارآمد بوده بلکه در رسیدگی به سایر مطالبات معوق نیز همچون اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و حتی تامین شیر و‌کیک ناکارآمد است.

شرکت واحد یکی از پرماجراترین تشکل‌های دهه‌های اخیر را داشته و کاربران شبکه‌ها می‌پرسند که آیا بی‌ثباتی تشکل‌ها به جایی رسیده که باید برای تک‌‌تک امکانات رفاهی که قبلا پرسنل شرکت واحد از آن بهره‌مند بودند حالا جدا جدا دوباره چانه‌زنی کند؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

هم‌دستان سرکوبگران؛
🔻کسانی که در میانه تغییر، شرایط را عادی جلوه می‌دهند هم‌دست سرکوبگران‌اند

هم‌دستان سرکوبگران؛
🔻کسانی که در میانه تغییر، شرایط را عادی جلوه می‌دهند هم‌دست سرکوبگران‌اند


سرکوبگران و ناقضان حقوق اساسی هم‌زمان که در جلسات خصوصی خود برای جمع کردن بحران چاره‌جویی می‌کنند با ابزارهای گوناگون برای جامعه‌ی هدف پیام عادی بودن شرایط را برجسته می‌کنند. سرکوبگران بر قدرت محدود تمرکز انسان‌ها بر یک موضوع سرمایه‌گذاری می‌کنند و با شیوه‌های مستقیم و غیر‌مستقیم وانمود می‌کنند که شرایط عادی‌ست و با برخی از خرده‌امتیازات فریبنده برای القای احساس آرامش عادی در سرگرم کردن گروه هدف می‌کوشند.

کنشگران می‌دانند که اگر مسئولان ناگهان به آن‌ها وعده پیشرفت شرایط را می‌دهند احتمالا خودشان نیز می‌دانند که دروغ می‌گویند. برای نمونه، وعده امکانات رفاهی جانبی برای ترمیم قدرت خرید کارگران از سوی دولت، در شرایطی صورت گرفت که بودجه‌ای برای این کار پیش‌بینی نشده بود.

یک گروه فعال حقوق صنفی مسیری درازتر از انتظار عادی مردم برای دست‌یابی به تغییرات پیش‌بینی می‌کند و در عین حال که از جشن‌ها، مراسم و بزرگداشت‌ها برای تقویت‌ پیام «شرایط ویژه» بهره می‌برد، با علامتگذاری رفتارهای القا کننده شرایط عادی، به طیفی از واکنش‌های تصحیح‌کننده خطای پیام شرایط عادی تجهیز می‌شود.

▫️اعضای گروه با یکدیگر می‌نشینند و با بارش افکار به هم‌اندیشی دامن می‌زنند که در برخورد با فهرستی از پیام‌های اعلام شرایط عادی که از سوی افراد مختلف ممکن است دریافت کنند چه برخوردی داشته باشند و چگونه برتری کسب کنند.
مثلا گروه درک می‌کند که :
- آیا انتشار پیام شرایط عادی تنها از سر ناتوانی در تمرکز و ضعف انسانی ناشی شده است و یا یک نفر به طور سیستماتیک به تقویت انگاره شرایط عادی کمک می‌کند؟ و گسترده بودن این پیام‌ها تا چه حد است؟
- آیا آن فرد کلیدی است و در چه مسافتی از هسته اولیه جنبش قرار گرفته؟
- اگر فرد از بیرون از جریان تطمیع شده باشد، چگونه بابد برخورد کرد و اگر یک نفر کاملا در خارج از هسته اولیه تغییر جای دارد چه برخوردی مناسب است؟

🔺این مطلب را با همکاران و دوستان خود به اشتراک بگذارید تا به گفتگو و تحلیل دامن بزنید.



توضیح تصویر: هشدار بازنشستگان تامین اجتماعی کرمانشاه در روز چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۲
«عدالتی ندیدیم، ما دیگه رای نمی‌دیم.»

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻صدور رای بدوی دادگاه انقلاب شیراز برای ۸ نفر از فرهنگیان فارس چه پیامی به جامعه می‌دهد؟

کنشگران صنفی در این شرایط چه باید بکنند که از حمایت مردم برخوردار شوند؟
https://t.me/davtalaborg/2551

🔻صدور رای بدوی دادگاه انقلاب شیراز برای ۸ نفر از فرهنگیان فارس چه پیامی به جامعه می‌دهد؟

کنشگران صنفی در این شرایط چه باید بکنند که از حمایت مردم برخوردار شوند؟

به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، دادگاه اعضای انجمن صنفی فرهنگیان فارس که در تاریخ ۱۴۰۰/۳/۲۰ با حضور وکلا در دادگاه انقلاب شیراز برگزار شده بود، برای ۸ معلم از دو تا پنج سال حبس تعزیری صادر کرده، از جمله برای دو نفر، هر کدام دو سال زندان با پابند و مجموع زندام این ۸ تن ۳۴سال زندان خواهد بود.

پیامی که احکام سنگین و غیر انسانی به جامعه می‌دهد چیست و کنشگران صنفی در این شرایط چه باید بکنند تا از حمایت مردم برخوردار شوند؟

احکام سنگین و غیر معمول نشان می‌دهد که:
▫️بحران مشروعیت سرکوبگران از دید خودشان جدی است و اشتباهات فاحش آن‌ها در تصمیم‌های شتابزده‌ ممکن است موجب پشیمانی‌شان شود، عده‌ای از آن‌ها را علیه رفتارهای خودشان بشوراند یا برخی از مخالفت‌های میان‌سازمانی سرکوبگران را علنی کند.

▫️سرکوبگران از سواد و دانش کافی برخوردار نیستند که تفاوت تلاش صنفی و تلاش برای براندازی و تلاش برای تغییر عمده فضای سیاسی را درک کنند.

▫️باید منتظر اشتباهات بیشتر و خطاهای بزرگتری در دستگاه حاکمیت بود.

سرکوبگران را با نام خودشان خطاب کنید!
وظیفه کنشگران صنفی در این شرایط، طرح مسئله‌های عملی است که گام به گام جامعه را با مطالبات معلمان همراه کند و کنش‌های صنفی را به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر جامعه در تمام زمان‌ها در جایگاه ضروری مطالبه‌گری تثبیت کند.

معلمان به عنوان قشر آگاه اجتماع می‌دانند که سرکوب فراگیر از نشانه‌های تغییر سریع در یک سیستم است پس باید به سرعت تغییر تفکر در درون گروه‌های خود دامن بزنند و مقدمات گام‌های بعدی تغییر را در حوزه صنفی خود فراهم کنند.

معلمان باید سهم تاریخی کم‌کاری جمعی را جبران کنند و با تمرین جایگاه گفتگوی برابر با همه جریان‌ها، گفتگو را چنان عادی‌سازی کنند که به فرهنگ اجتماع تبدیل شود.
گفتگوی گسترده کنشگران صنفی با کنشگران مدنی و سیاسی میدانی، کار ساده‌ای نیست اما کلید حل چندگانه برخی مسال است. مثلا کنشگران صنفی برای استفاده از اهرام‌های فشار به اطلاعاتی از سرکوبگران نیاز دارند که ممکن است بتوانند با کمک دیگر جریان‌ها به دست بیاورند. همچنین، استفاده از برخی اهرم‌های فشار نمی‌تواند در فضای مطالبه‌گری اتفاق بیفتد و یا هزینه‌ای فراتر از توان جریان‌های صنفی خواهد داشت. جریان‌های سریع‌تر و عملگراتر که انگیزه فعالیت دارند می‌توانند بدون آسیب رساندن به جریان‌های مطالبات صنفی معلمان یا پیروی از ادبیات استاندارد معلمان، اهرم‌های فشار خلق کنند که به عنوان ابزارهای چندگانه از سوی چندین جریان سرکوب‌شده مورد استفاده قرار بگیرد.


معلمان به عنوان پایه‌های فرهنگ اجتماع می‌توانند با ابراز مشروعیت، تایید و اطمینان ضمنی در دل جریان‌های تحول‌خواه، به جریان‌ها کمک کنند یا با سلب حمایت از آنان، جریان‌های تحول‌خواه را با بحران مشروعیت روبرو کنند.

گفتگو درباره میزان و چگونگی حمایت از جریان‌های تحول‌خواه مبحثی حساس است که باید در گروه‌ها مورد بحث قرار بگیرد تا یک گروه کنشگر صنفی را با بحران هویت، چنددستگی و یا هزینه‌های پیش‌بینی نشده انسانی روبرو نکند.

بدترین کار در این شرایط چیست؟
گم کردن جهت میدان مبارزه، دلسوزی -به جای حمایت- برای قهرمانانی که با درک میزان توانایی خود قدم به میدان مطالبه‌گری گذاشته‌اند، ناتوانی در جذب علاقه جامعه برای حمایت از معلمان زندانی و ناتوانی و ناکارامدی در معرفی آنان به عنوان قهرمان از جمله خطاهای معمول جنبش‌هاست.
خبر خوب این است که در این فضا، هرچند سرکوب چهره زشت خود را نشان داده است اما همه این چهره را دیده‌اند و حالا در فصل پیش از تغییرات عمده، موسم کسب جایگاه اجتماعی تثبیت شده‌تر بدنه معلمان به عنوان پیشگامان اخلاق، فرهنگ و کنشگری علمی است.

پی‌نوشت- نام هشت کنشگر صنفی معلمان با حکم‌های تعزیری دو تا پنج ساله از این قرار است:
عبدالرزاق امیری- زهرا اسفندیاری- ایرج رهنما- افشین رزمجویی- مژگان باقری- غلامرضا غلامی- محمدعلی زحمتکش- اصغر امیرزادگان

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان اعلام کرد که ضمن محکوم کردن این احکام امیدوار است که رای اولیه در دادگاه‌های تجدید نظر و زیر نظر قضات مستقل، شکسته شود و حکم برائت این عزیزان صادر گردد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

جان ارزان کارگران در نبود نظارت ایمنی

فخرالدین مکاییلی اهل روستای «بالانج» از توابع ارومیه حین کار در یک ساختمان بر اثر سقوط از داربست ساختمانی جان خود را از دست داد.
https://t.me/davtalaborg/2553

جان ارزان کارگران در نبود نظارت ایمنی

دیروز کارگری به نام فخرالدین مکائیلی اهل روستای «بالانج» از توابع ارومیه حین کار در یک ساختمان بر اثر سقوط از داربست ساختمانی جان خود را از دست داد که متأهل و پدر سه فرزند بود.


ضعف نظارت ایمنی محیط کار در درازمدت
یک شیوه سرکوب است

کلیک و یا لمس کنید 👆

سقوط از بلندی و اصابت سر به جسم سخت از پرشمارترین دلایل مرگ کارگران در سال ۱۴۰۱ بودند و نزدیک به نیمی از حوادث مرگبار در کارگاه‌های ساختمانی رخ داده است.

مسعود قادی پاشا (معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور)، آمار تلفات ناشی از حوادث کار در سال ۱۴۰۱ را «۱۹۰۰ کارگر» اعلام کرد.

بر پایه این آمار، طی یک سال کامل ۳۶۵ روزه بیش از پنج کارگر روزانه جان خود را در اثر حوادث کار از دست می‌دهند.

اگر این رقم را بر ۳۵۰ روز کاری تقسیم کنیم به سرانه تکان دهنده مرگ ۱۸ کارگر در روز می‌رسیم که از آمار تلفات روزانه جنگ‌ بیشتر است.

جالب این‌جاست که در اوایل اردیبهشت برخی رسانه‌ها تیترهای درشتی زدند و از کاهشِ ۱.۳ درصدیِ تلفاتِ ناشی از کار خبر دادند در حالی که رقم بهتر شدن ۱.۳ درصدی که برخی از رسانه‌ها با آن جشن گرفتند و ماه سبز یا بدون مرگ اعلام کردند به معنی کاهش ۲۶ نفر در سال است!

این رقم در سالِ ۱۴۰۰ «۱۹۲۶ کارگر» بوده است و احتمالا این یعنی هر کسی که کار می‌کند ممکن است ممکن است به دلیل نقص نظارت ایمنی جان خود را به سادگی از دست بدهد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg