واگذاری ناسالم
🔻اعضای تعاونی مسکن کارکنان منابع طبیعی شیراز دست به اعتراض خیابانی زدند


کارکنان منابع طبیعی روبروی شرکت عمران صدرا شیراز تجمع کردند و شعار دادند.

به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، «شرکت تعاونی مسکن کارکنان منابع طبیعی استان فارس حدود ۲۰ سال پیش تاسیس شده، ۲ هزار عضو دارد و به گفته اعضای این شرکت تعاونی سهمیه زمین به مساحت ۲۵۰ مترمربع در شهر جدید صدرا برای هر عضو به آنها واگذار و بسیاری از این املاک طی ۲ دهه گذشته به افراد دیگر فروخته شده است.»

اتحادیه آزاد کارگران در ادامه نوشته است که «شرکت عمران صدرا طی چند سال اخیر اعلام کرده که برای واگذاری این زمین ها مالکان باید مجدد بهای آن را بپردازند و به رغم پذیرش این مساله از سوی اعضای از همه جا درمانده این شرکت تعاونی، شرکت عمران صدرا هر از چند گاهی یکبار نرخ را افزایش داده و هنوز هم به قیمتی عادلانه مبتنی بر نظر کارشناسان رسمی دادگستری تمکین نکرده و درخواست ارقام بالاتری دارد.»

به باور برخی کنشگران کارگری، این تظاهرات خیابانی از آن رو اهمیت دارد که بخش‌هایی از دولت و نهادهای رسمی و یا غیر رسمی را به مطالبه‌گری ممکن است وادارد که تاکنون چندان در این باره فعال نبوده‌اند.
https://t.me/davtalaborg/2236

@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻وقتی معاون سیاسی، امنیتی استاندار بوشهر از دستگیری کارگران و شکسته شدن اعتصاب سخن می‌گوید منظورش چیست؟

اکبر پورات با بیان اینکه ۸ شرکت و پیمانکار در منطقه پارس جنوبی در لیست سیاه قرار گرفته‌اند تصریح کرده: این شرکت‌ها و پیمانکاران به‌سبب عدم همکاری در عدم اشتغال و به‌کارگیری نیروهای بومی و دامن زدن به حوزه اعتصاب کارگری در لیست سیاه قرار گرفته‌اند.

گزارش داوطلب:
https://davtalab.org/2023/2528/

چهار نکته حائز اهمین در سخنان معاون سیاسی امنیتی اجتماعی بوشهر را در گزارش داوطلب ببینید و جمع بندی شرایط را مرور کنید:

https://davtalab.org/2023/2528/

@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻اعدام‌ها و سرکوب گسترده در فضای عمومی جامعه چه تاثیری بر مطالبه‌گری صنفی دارد؟

کارفرمای بزرگ یعنی دولت هم به اندازه کنشگران مدنی و صنفی می‌داند که جامعه ظرف و زمینه کنش‌های مختلف است. کارفرمای سرکوبگر به دلیل احساس ناتوانی در سرکوب خواسته‌ها، تلاش می‌کند نمود بیرونی آن را کمرنگ کند. چنین کاری شبیه خوراندن داروی تب‌بر به بیمار است که ممکن است عامل واقعی بیماری را تشدید کند.

کارفرما با ایجاد سوژه‌های مختلف در زمینه کلی کنشگری نه تنها تلاش می‌کند از دیگران درس عبرت بسازد که تکانه‌هایی پدید می‌آورد که تحلیل «شرایط کنونی» و کنشگری در فضای کنونی برای فعالان زمینه‌های مختلف دشوار شود. «گل‌آلود کردن» فضا به دست کارفرمای بزرگ، به یک دلیل بزرگ رخ می‌دهد: کارفرمای عمده می‌ترسد که اگر قضایا در زمینه شفاف باشند، اجزای مختلف کنشگری به عمق و گستره نفوذ و اقتدار خود آگاه شوند. چنین رفتاری به این معنی است که کارفرمای سرکوبگر، بیش از بسیاری از کارگران به اقتدار آنان آگاه است و از این قدرت می‌هراسد.

کنشگران در چنین شرایطی پوسته سرکوب را گاهی به آرامی کنار می‌‌زنند و با مثال‌هایی از دنیای واقعی، پدیده‌های باورناپذیر رزونانس/تشدید را برای همکاران خود توضیح می‌دهند تا به اقتدار جمعی خود آگاه شوند. تاثیر چنین گفتگوهایی در تغییر روایت‌های فردی جمعی افراد هنگام مطالبه‌گری خود را نشان می‌دهد.

تغییر رفتار جمعی هرچند جزیی در مطالبه‌گری، به منزله «امتحان و سنجش» رهبران و سازمان‌دهنگان یک جریان مطالبه‌گر است. چنین امتحانی در هر اعتراض خیابانی پیش چشم گروه و جامعه اتفاق می‌افتد.

🔑پس یکی از کلیدهای کنشگری این است که سازمان‌دهندگان یک جریان مطالبه‌گر 👈دست‌کم به اندازه سرکوبگران به اقتدار کارگران آگاه باشند و بدانند که پس از هر رفتار سرکوب‌آمیز چگونه باید با گروه قضایا را تحلیل کنند.
https://t.me/davtalaborg/2239
@davtalaborg

✅خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻زمینه‌های اعتراض، مطالبات و گردانندگان کمپین ۱۴۰۲ کارگران نفت، گاز و پتروشیمی

هنگامی که مقامات اعلام می‌کنند کمپین ۱۴۰۲ را با دستگیری چند "لیدر" در هم شکسته‌اند، مطالبات معوق کارگران به قوت خود باقی‌ست.

گزارش داوطلب: https://davtalab.org/2023/2525/


کمپین ۱۴۰۲ کارگران پروژه‌ای برای چهارمین سال پیاپی در مناطق نفت، گاز و پتروشیمی شروع به کار کرد. یکی از وجوه تمایز این کمپین نسبت به سالهای گذشته، زمان برگزاری آن بود. به این ترتیب که کمپین‌های صنفی کارگران پروژه‌ای هر ساله در آستانه تابستان و در روزهای پایانی بهار کلید می‌خورد، اما امسال کمی زودتر آغاز شد. عقب‌افتادگی حقوق و دستمزد نسبت به شرایط سخت شغلی کارگران پروژه‌ای مناطق نفت و گاز و نامناسب بودن شرایط رفاهی آنها منجر به آن شده تا این اعتراضات در چهار سال گذشته در قالب اعتصابات سراسری کارگران پروژه‌ای دنبال شود. اولین دوره کمپین کارگران پروژه‌ای در سال ۱۳۹۹ با درخواست “افزایش دستمزد دو برابری” و” ۲۰ روز کار ، ۱۰ روز استراحت” کلید خورد، اما در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، مطالباتی چون بهبود امکانات رفاهی(رسیدگی به وضعیت کمپ‌های اقامتی و سرویس‌های رفت و آمد کارگران)، پرداخت به موقع بیمه و کوتاه شدن ساعات کار نیز به سایر خواسته‌های کارگران اضافه شد. این روند امسال نیز با لیستی از مطالبات دنبال شد. از جمله افزایش ۷۹ درصدی دستمزد و لزوم تداوم روند ۲۰ روز کار ، ۱۰ روز استراحت.

گردانندگان کمپین بر این باورند که افزایش ۲۷ درصدی مزد کارگران سایر سطوح که مصوبه شورایعالی کار برای سال ۱۴۰۲ است، به هیچ‌وجه تناسبی با شرایط سخت و بی‌ثبات کار آنها در مناطق نفت، گاز و پتروشیمی ندارد.


روند بسیج نیروها، سازماندهی، دستاوردها، نقاط ضعف و سرانجام کمپین را در گزارش دقیق داوطلب بخوانید و برای همکاران خود بفرستید:

https://davtalab.org/2023/2525/

✅ کمپین ۱۴۰۲ را با همکاران خود مرور کنید.
@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻تک‌رفتارهای جمعی مطالبه‌گرانه

«همین فردا برویم تجمع کنیم که حق‌مان را بگیریم» آیا عملی است؟ 👇🏽
https://t.me/davtalaborg/2243

🔻تک‌رفتارهای جمعی مطالبه‌گرانه

«همین فردا برویم تجمع کنیم که حق‌مان را بگیریم» آیا عملی است؟

کنشگران حقوق صنفی معمولا در پیش‌بینی و برآورد مقدار، عمق و گونه‌های رفتار جمعی اشتباه می‌کنند و چنین اشتباهی گریزناپذیر و بخشی از فعالیت است.

اشتباه رایج یکم: ▪️ تنها با یک تجمع یا اعتصاب، همه خواسته‌ها باید به نتیجه برسد!
اگر کارکنان یک سازمان گمان می‌کنند که سوء‌استفاده از آنان تصادفی‌ست و یا کارفرما از پایمال شدن حق آنان اطلاع ندارد سخت در اشتباه‌اند. مدیران یک مجموعه از حقوق و دستمزد و میزان کار کارکنان دقیق‌تر از دیگران اطلاع دارند و ارقام میلیونی جابجایی‌های سرمایه و حقوق درشت برخی از مدیران غایب را می‌بینند که پرداختش هرگز دیر نمی‌شود. مجموعه‌هایی که حقوق کارگران را نقض می‌کنند از خیلی وقت پیش خود را برای اعتراض احتمالی کارگران آماده کرده‌اند؛ پس اگر پاسخگو نیستند و خود را به کارهای به ظاهر مهم‌تر از پرداخت حق افراد مشغول نشان می‌دهند و حتی استعفا نمی‌دهند بدین معنی است که برای «نشنیدن» تمرین کافی دارند.

▫️مدیران مربوطه، خود را به نشنیدن می‌زنند (ابزار شما برای شنوا کردن آنان چیست؟)
▫️مدیران مربوطه از نیروی سرکوب برای فشار بر کارگران استفاده می‌کنند. (ابزار فشار کارگران بر کارفرما چیست؟)

اعتصاب تنها یک اعلام حضور محکم است که کارگران طی آن هشدار می‌دهند که کارفرمای سوء استفاده‌کننده از کار کارگران را منطقا و بر اساس قواعد انسانی حق دارند از کار خود محروم کنند، چرا که کار کردن حق کارگر است و نه وظیفه کارگر.

بسیاری از مطالبات کارگری تا قبل از برنامه‌ریزی دقیق‌تر و ترکیبی از چند استراتژی برای تحت فشار گذاشتن کارفرما به نتیجه نمی‌رسد.

اشتباه رایج دوم▪️ وقتی در یک مرحله اعلام خواسته‌های صنفی به نتیجه نمی‌رسد، انرژی فعالان سوخت شده است
بر اساس یک ضرب‌المثل صنفی، انرژی فعالیت گروهی و صنفی حتی زمانی که به نظر می‌رسد مطالبات به نتجه نرسیده‌اند سوخت نمی‌شود، بلکه از حالتی به حالت دیگر تغییر پیدا می‌کند و مثلا ممکن است در ساخت زمینه فعالیت، غنی‌تر کردن تجربه و یا درک اعضا خود را نشان بدهد یا در قالب موج بزرگتری خود را در آینده نزدیک نشان بدهد. یک گروه فعال صنفی که با وجود فعالیت و مثلا اجرای یک اعتصاب به نتیجه نرسیده‌ بسیار جلوتر از گروهی‌ست که هرگز شیوه‌های مطالبه‌گری را امتحان نکرده است. نکته کلیدی این جاست که یک گروه صنفی پس از اقدامی که از دید گروه به نتیجه نرسیده باید بتواند برای انسجام جمعی برنامه‌ریزی کند و انرژی گروه را دوباره بالا ببرد.

اشتباه رایج سوم ▪️ترس از اشتباه کردن و دست شستن از فعالیت به دلیل به نتیجه نرسیدن فعالیت‌های قبلی
برخی از کنشگران هنگامی که در فاز سرکوب گسترده با توقف مقطعی مطالبه‌گری روبرو می‌شوند، احساسات متفاوت و متناقضی چون احساس گناه از دستگیری همکاران، دلسردی و تردید و بی‌ثباتی و هیجان‌های مقطعی را تجربه می‌کنند که با تلفن‌های مشکوک و یا رفتارهای متناقض کارگرانی که با بی‌میلی به سر کار حاضر شده‌اند تشدید می‌شود.

کنشگران حقوق صنفی و مدنی در چنین شرایطی بزرگترین سد پیشروی را نه در بیرون، بلکه در افکار خود می‌یابند و تصمیم‌گیری درباره کوچکترین مسائل برای آنان دشوار می‌شود. در چنین شرایطی، آگاهی از افکار و پیدا کردن پاسخ‌های کوتاه و صداقت در پاسخ‌دهی به گفته‌ها و پرسش‌های بدنه و شبکه‌های حمایتی و ساده کردن قضایایی که پیچیده به نظر می‌رسند تا حد زیادی از فشار بیرونی و درونی می‌کاهد.

کنشگرانی که جنبش‌های مختلف را مطالعه می‌کنند دریافته‌اند که درست هنگام دلسردکننده‌ترین وقایع که به نظر می‌رسد جنبش و حرکت متوقف شده است و دیگر امیدی نیست، جنبش به معروف‌ترین نقطه در اجتماع تبدیل شده است و حتی سکوت مقطعی و «شکستن اعتصاب» ممکن است سکوی پرتاب رفتارهای جمعی بعدی باشد، چرا که اصل مشکل که پایمال شدن حقوق کارگران است به قوت خود باقی است. در این شرایط سرکوبگران تلاش می‌کنند با دادن امتیازهای کوچک و یارگیری از بدنه، هم‌زمان وانمود کنند که چنین امتیازاتی ربطی به حرکت اعتراضی نداشته و از قبل طراحی شده بوده و اساسا مشکلی در میان نیست. تمام تلاش سرکوبگران این است که به بدنه و سازمان‌دهندگان بباورانند که هر گونه عمل جمعی باید به «خطر» و «اشتباه» تفسیر شود.

بزرگ‌ترین اشتباه کنشگران صنفی و مدنی چیست؟

کلیک و یا لمس کنید:👇🏽

کنشگران جدی‌تر و با تجربه‌تر هشدار می‌دهند که «هیچ اشتباهی بزرگ‌تر از دست شستن از فعالیت جمعی به دلیل ترس از اشتباه» نیست.
https://t.me/davtalaborg/2242

@davtalaborg

✅خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻فعالان صنفی در فضای کشتار و اعدام در جامعه باید چه کنند؟

هنگامی که وجدان عمومی جامعه آسیب می‌بیند چه باید کرد؟

فعالان صنفی، در باب سیاست افراد ناآگاهی نیستند؛ آن‌ها به شیوه‌ای نهادینه از امور سیاسی مطلع‌اند، می‌دانند که باید درباره قضایا و بستر عمومی جامعه آگاهی عمیق و آگاهی روزمره و تحلیلی داشته باشند. به غیر از سرکوبگران، هیچ فردی با وجدان آگاه و سالم نمی‌تواند پس از انتشار خبر کشتار در شهر یا کشورش احساس عادی داشته باشد.

کنشگران در عین حال به عنوان انسان‌هایی دارای عاملیت نمی‌توانند نسبت به درد‌ها و خواسته‌های کلی اجتماع، تلاش‌ها، کارزارها و سرکوب‌هایی که به عنوان هزینه‌های تغییرات عمده سیاسی بر مردم تحمیل می‌شود بی‌تفاوت باشند.


آنان ممکن است به صورت فردی در یک فعالیت مردمی شرکت کنند و گروه کوچکی از دوستان را نیز به مشارکت در یک کارزار جمعی خارج از فعالیت صنفی ترغیب کنند ولی چنین رفتاری با حفظ ظرافت‌ها در دایره دوستان نزدیک باقی می‌ماند، در شمار استراتژی‌های مطالبات صنفی برشمرده نمی‌شود.

احتمالا از یک فعال صنفی انتظار نمی‌رود که به بلندگوی تغییرات کلان جامعه تبدیل شود؛ هرچند که برخی از رفتارهای صنفی با تغییرات کلان جامعه همسو باشد.
کنشگران صنفی در ضمن نمی‌توانند هم‌زمان با کناره‌گیری از هرگونه همدلی با اجتماع انتظار داشته باشند که در آینده‌ای نه چندان دور، جامعه را نسبت به کارزارهای خود همدل و علاقمند ببینند.

🔑یک گروه صنفی باید بتواند درباره ظرافت‌هایی که مرز رفتار جمعی سیاسی و رفتار صنفی را متمایز می‌کند در درون گروه به توافق برسد و برای مدتی تعادل متغیر و استراتژی‌های لازم را در دستور کار قرار گروه بدهد.

کلیک و یا لمس کنید:👇🏽

در روزهای اعدام، وجدان گروه آسیب دیده است. دور هم بنشینید و یا در یک گروه مجازی گرد هم بیایید و ریشه‌های ارزش‌های مشترک گروه را عمیق‌تر کنید.
پرسش بعدی در گروه این خواهد بود که گروهی با هویت کنشگری صنفی در چنین شرایطی چه باید بکند و مرز تعادل در رفتار جمعی گروه کجاست.

https://t.me/davtalaborg/2245


بخوانید: اعدام‌ها و سرکوب گسترده در فضای عمومی جامعه چه تاثیری بر مطالبه‌گری صنفی دارد؟
https://t.me/davtalaborg/2240

@davtalaborg

خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

📣 ویژه‌نامه داوطلب به زودی منتشر می‌شود:

راهنمای آموزشی کمپین سازمان‌دهی در محل کار

@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻آیا آتش‌سوزی گسترده در انبار لوازم موتورسیکلت در خیابان گمرک تقصیر دولت است؟

📽ویدیو و تصویر- شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲


امروز انبار لاستیک و روغن موتورسیکلت در خیابان مولوی روبروی مهدیه تهران آتش گرفت، چندین خانه و واحد تجاری را درگیر و ساکنان و کسبه را مجبور به تخلیه کرد و خبر اطفای آن هر لحظه در حال تکمیل است.

هم‌زمانی این آتش‌سوزی با خبر واکنش گسترده مردم به اعدام‌ها و دستگیری‌ها و همچنین تجمع بزرگ دانشجویان موجب شده است که کاربران شبکه‌های اجتماعی بپرسند که 👈«آیا این آتش‌سوزی عمدی است؟» و حوادث عمدی یا تصادفی از قبل را برای مقایسه بیاورند که بررسی علل آن‌ها تا زمان کهنه شدن خبر و به حاشیه راندن اخبار سرکوب طول کشید.
برخی از کاربران با مقایسه حادثه پلاسکو اعلام کرده‌اند که «فرقی نمی‌کند که آتش‌سوزی گمرک فرمایشی باشد و یا تصادفی! از دید مردم، استانداردهای ضعیف محیط کار و نبود سرکشی، یک راه معروف سرکوب کارگران است.»

کاربری نوشته است: «عجیب است که همیشه این آتش‌سوزی‌ها موقعی اتفاق می‌افتد که مردم توی خیابان ریخته‌اند.»
کاربر دیگری پاسخ داده: «کارگرها هر روز کشته می‌دهند و جان و مالشان نابود می‌شود، منتها اکثر روزها رسانه‌ای نمی‌شود.»

کاربری تاکید کرده: «مهم این است که امروز اخبار اعدام، واکنش دانشجویان به اخراج، تجمع بازنشستگان و سرکوب بی‌سر و صدای معلمان زندانی که در حاشیه ادامه دارد از اولویت حذف شده، این حادثه چه عمدی باشد چه تصادفی، ببینید چه کسی از آن بهره می‌برد و چه کسی سرکوب می‌شود. سرکوب‌شده واقعی، خود شما خواننده خبر هستید، حالا بپرسید چرا.»
https://t.me/davtalaborg/2248

@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻آیا هزینه سکوت بیشتر از هزینه کنشگری است؟ 👇🏽

https://t.me/davtalaborg/2254

🔻آیا هزینه سکوت بیشتر از هزینه کنشگری است؟

بسیاری از کسانی که از پیوستن به یک جمع کنشگر مدنی یا صنفی طفره می‌روند، از هزینه دادن می‌ترسند در حالی که گاهی هزینه سکوت از هزینه رفتار جمعی ممکن است بیشتر باشد. بر خلاف تصور بسیاری، سرکوبگران معمولا کنشگران شناخته‌شده را - تا زمانی که برخی تعادل‌ها را رعایت کنند- ممکن است تنها کمی اذیت کنند ولی در مقایسه، معمولا افراد ساکت، ترس‌خورده و بی‌حمایت به صورت رندوم و اتفاقی بیشترین هزینه‌ها را می‌دهند. الگوی تکرار شونده در ساختارهای سرکوبگر این چنین است که معمولا افرادِ تنها به اتهام کوچک و واهی و یا بدون کوچکترین اتهامی بیشترین هزینه‌ را می‌دهند و یا قربانی ارعاب و یا عبرت‌سازی می‌شوند. همچنین خطرات نقص سیستم (مثلا نقص فنی یا نقص ایمنی سیستم‌ها) بیشتر از ضعیف‌ترین افراد قربانی می‌گیرد. (به آمار بالای کشته‌های کارگری در اثر ضعف ایمنی نگاه کنید. که گاهی از مرز یک نفر در روز عبور می‌کند.)

کنشگران، هنگام پاسخگویی به تردید‌هایی از قبیل «اگر قدم از قدم برداریم ممکن است ما را از هستی ساقط کنند» ابتدا در آمار فرضی و نتیجه‌گیری اشتباه همکاران خلل کوچکی وارد می‌کنند تا پایه‌های تصور آنان از امنیت دروغین مقطع کنونی سست شود.

در محیط‌کاری سرکوبگر، معمولا چند مثال‌ به یاد ماندنی از قربانی شدن اتفاقی افراد ساکت و سر‌به‌زیر وجود دارد.
https://t.me/davtalaborg/2253
کلیلک و یا لمس کنید: 👇🏽

اما معمولا پس از سرکوب‌های عمده در عرصه عمومی جامعه که نمود آن در گروه‌های صنفی هم پدیدار می‌شود، همه به یک اندازه نمی‌ترسند. برخی از همکاران منتظر یک پیشنهاد برای جمع شدن و پیش‌بینی گام‌های آینده‌اند و یک پیشنهاد کوچک از سوی سازمان‌دهندگان می‌تواند بار احساس بی‌عملی پسا سرکوب را از دوش‌شان بردارد. در این فرایند گاهی همکارانی که هرگز در رفتارهای جمعی شرکت نکرده‌اند ممکن است به گروه مطالبه‌گران حقوق صنفی بپیوندند.


@davtalaborg

✅خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻صف طویل رانندگان خودروهای استیجاری در باغ‌رضوان ارومیه در اعتراض به شرایط کاری

شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲

اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسر ایران اعلام کرد که امروز، شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
رانندگان خودروهای استیجاری باربری در اعتراض به  دیرکرد حقوق، عدم تمدید قرارداد و عدم افزایش حقوق دست به اعتصاب و تجمع زدند.

🔻در شرایط پس از «واقعه خشونت‌بار جمعی»
به صورت اورژانس با جمع دوستان و همکاران کنشگر دیدار کنید 👇🏽
https://t.me/davtalaborg/2257

🔻در شرایط پس از «واقعه خشونت‌بار جمعی» به صورت اورژانس با جمع دوستان و همکاران کنشگر دیدار کنید

احساس کرختی، بی‌میلی، بی‌قراری، دل‌به‌هم‌خوردگی، بی‌پناهی و خشم سرکوب‌شده پس از وقایع خشونت‌باری که اجتماع را تحت تاثیر قرار می‌دهند واکنش طبیعی بدن به چنین وقایعی است. اما این علائم تنها مشخصات زخم‌های روحی و درونی نیستند و زخم‌های درونی پس از یک حادثه خشونت‌بار جمعی ممکن است به صورت‌های بسیار گوناگون خود را نشان بدهند.

کلیک و یا لمس کنید:👇🏽

در آیین جمعی سوگواری، حقیقتی اجتماعی نهفته است: جمع‌های انسانی می‌دانند که برای عمیق‌تر نشدن زخم- و شروع بلافاصله ترمیم- باید گرد هم بیایند.

▫️گروه باید پس از حادثه فرصت کند که خود را به سرعت پیدا کند
گروه‌های کنشگر مدنی و صنفی در شرایط فاجعه ابتدا جمع خود را «پیدا» می‌کنند. جمع به افرادی که در واکنش به «واقعه» هنوز نتوانسته‌اند خود را «پیدا» کنند کمک می‌کند که این روند را کوتاه کند. اگر نیاز است، جمع دقایقی را به سکوت برگزار می‌کند. سوگواری به معنی دلسوزی برای خود نیست، به معنی بزرگداشت شجاعت‌های فردی و جمعی است.

▫️احساس خوب در جمع، اجباری نیست؛ اگر سازمان‌دهندگان حضور داشته باشند زودتر ایجاد می‌شود
سازمان‌دهندگان یک جمع می‌دانند که در هر شرایطی باید به گروه اجازه بدهند که انرژی و نقاط قوت خود را برای ادامه حرکت مطالبه‌گرانه پیدا کند. بر خلاف فضای کاری که اهرم‌های مالی و تنبیهی یک فرد را موظف می‌کند که سر کار خود حاضر شود، یک گروه کنشگری به انگیزه مناسبی برای ادامه مسیر نیاز دارد. به همین دلیل سازمان‌دهندگان به گروه اجازه می‌دهند که زخم‌های جمعی را به رسمیت بشناسد و برای آن در درون گروه راه‌حل پیدا کند.

▫️انضباط یعنی آگاهی از افکار، گفتار و سپس تبدیل آن به رفتار
یک جمع جدی، به سرعت شکایت درباره بد بودن شرایط و همه چیز و هیچ چیز را به گفتار دقیق درباره حرکت تبدیل می‌کند. جمع درباره مصادیق فعالیت مطالبه‌گرانه صنفی و مرز آن به توافق می‌رسد و اگر نیاز است پس از شکایت‌های پراکنده درباره ناعادلانه بودن شرایط، می‌پرسد که «آیا قرار است در قالب فعالیت صنفی به این قضیه رسیدگی شود؟»

کلیک و یا لمس کنید:👇🏽

بسیار اتفاق می‌افتد که در واکنش به خشونت عریان در سطح عمومی جامعه، افراد واژه‌های خود را نمی‌توانند به رفتار پس از آن ربط بدهند و به عمل تبدیل کنند. سرکوبگران به همین دلیل از خشونت عریان برای به هم ریختن انسجام افکار در سطح فردی و جمعی استفاده می‌کنند.

در شرایطی که فعالیت واقعی جمعی کنشگرانه به سمت واکنش گفتاری به کشتار و خشونت فروکاسته می‌شود و در سطح گفتار متوقف می‌ماند، حضور واقعی سازمان‌دهندگان به معنی آگاهی داشتن از افکار، رفتار و گفتار و در کل، انضباط فکری-عملی است: کنشگران عملگرا، تمرین دارند که افکار خود را به گفتار و سپس به رفتار تبدیل کنند.

اگر کنشگرانی در جریان فعالیت صنفی می‌خواهند به جریان مطالبات گسترده سیاسی بپیوندند باید از افکار خود آگاهی داشته باشند و جمع می‌تواند با پیدا کردن انسجام فکری درباره هویت و مصادیق دقیق رفتارها به اعضا انضباط فکری بدهد که تصمیم دقیق‌تری بگیرند. مهم این است که در این مرحله پس از تکانه‌های اخیر در جریان فکری جامعه، جمع درباره هویت دقیق و استراتژی‌های خود به اتفاق نظر برسد.
https://t.me/davtalaborg/2256


بخوانید:
📣 کارگران چگونه دست از مطالبات کارگری بر می‌دارند و به جنبش‌های رادیکال تغییر عمده سیاسی می‌پیوندند؟

https://t.me/davtalaborg/2102


▫️مرور میثاق‌های جمعی و تجدید میثاق پس از وقایع خشونت‌بار اجتماعی
جمع مدام به مرور میثاق‌ها نیاز دارد و پس از سرکوب و کشتار در فضای عمومی جامعه، گفتگو درباره میثاق‌ها ضروری‌تر از همیشه است. کنشگران سازمان‌دهنده با مرور میثاق‌های جمعی و مرور جمعی نقشه راه، به گروه کمک می‌کنند که خشم سرکوب شده را در مسیر درستی مدیریت و آن را به عمل تبدیل کند.

🔑میثاق‌های جمعی را مرور کنید:
https://davtalab.org/2023/2484/


@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org