تشکلها و گروههای داوطلبانه مردمی به دلیل سرعت تصمیمگیری در سازماندهی و عمل و بینیاز بودن از مقررات دستوپا گیر میتوانند سریعتر از ارگانهای دولتی اقدام کنند.
با گسترش دامنه جنگ، بسیاری از شهروندان شهرهای بزرگ دریافتند که هیچ شهری پناهگاه ندارد. این نکتهایست که محمد چمران، رییس شورای شهر تهران در آخرین گفتگوی خود با رسانهها اعلام کرد. وی همچنین گفت: «مترو و سولههای بحران به دلیل عمق زیاد میتوانند در شرایط بحرانی پذیرای مردم باشند بنابراین پناهگاههای مناسبی هستند که میتوان از آن ها استفاده کرد.»
اما تا این ساعت، با وجود کشته شدن مردم، هنوز هیچ اقدام واقعی و رسمی برای مراقبت از مردم انجام نشده است و مردم و تشکلها تلاش میکنند با اطلاعرسانی و ایجاد آمادگی از ابعاد تخریب بکاهند.
اتحادیه راهبران مترو تهران طی مطلبی، مترو شهرهای کییف، خارکیف، دنیپرو و اودسا اوکراین را مثال زد که بارها حتی برای اقامتهای تمدید شده و چندماهه بهعنوان پناهگاه مورد استفاده مردم قرار گرفتند.
این منبع اعلام کرد که مردم اوکراین برای بقا و همزیستی در شرایط بمباران، یکسری عادتها، ابتکارها و قواعد نانوشته پیدا کردند که بسیار مؤثر بود.
این منبع ۸ نکته را در همزیستی مردم در مترو بررسی کرد؛
از چگونگی حفظ نظم و آرامش روانی جمعی و کارهای داوطلبانه و حتی مدارس داوطلبانه تا چگونگی کاهش استرس کودکان، از قواعد احترام عمومی به حریم خصوصی و سکوت در ساعات استراحت تا تقسیم مسئولیت در نظافت دستهجمعی از پاکسازی زبالهها تا تمیز کردن دستشوییها و نظم محیط. از برنامهریزی ذهنی برای "مدت طولانی" تا ذکر محتویات کیسه اضطراری (شامل آب معدنی، غذاهای کنسروی و خشک، دارو، چراغقوه، اسناد شناسایی، دستمال، پاوربانک و رادیوی دستی.)
در این شرایط، مردم و تشکلها پناه هم هستند و میتوانند احساسات متناقض جمعی را به بستری برای همبستگی و نجات یکدیگر تبدیل کنند.
✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg - اینستاگرام - توییتر
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM