📣 در دوره داغداری مردم چگونه در هفته کارگر تجمع و مطالبه‌گری کنیم؟
اگر در مطالبه‌گری خود مردم داغدار را حذف کنید، جامعه نیز مطالبات شما را از دستور کار خود حذف خواهد کرد.

در مطلب پیش گفتیم که تجمع بازنشستگان از آزمون همدلی با مردم داغدار سربلند بیرون آمد ولی ممکن بود به دلیل تغییر نکردن شیوه فرستادن پیام‌های تصویری، از سوی کانال‌های بازنشر کننده، این پیام مورد همدلی مورد غفلت قرار بگیرد یا کمرنگ شود.

⚠️ جامعه در دوره‌های بحران و سوگواری، بیش از پیش قضاوتگر و حساس است و هرچند اراده خلل‌ناپذیر مطالبه‌گران برای ادامه مطالبه‌گری در هر شرایطی به جامعه سود می‌رساند و این تلاش‌ها در درازمدت به رسمیت شناخته خواهد شد ولی در دوره‌های بحران اگر شعارها، تصاویر و اراده یک گروه مطالبه‌گر برای بیان واضح‌تر و روشن‌تر همدلی به اندازه کافی برجسته نباشد، ممکن است رفتار مطالبه‌گرانه از سوی برخی از مردم مورد قضاوت قرار بگیرد.
پس یک گروه مطالبه‌گر، باید در شیوه رفتار و تصمیمات خود، چهارچوب کیدلین را مرور کند، بر عادت‌های همیشگی خود نظارت داشته باشد و در تصمیم‌های کوچک اگر نیاز دید برخی از عادات را متناسب با شرایط تغییر بدهد.

مطالبه‌گرانی که در هفته منتهی به روز کارگر تجمع می‌کنند، مثل همیشه در محضر جامعه و با اتکا به رسمیت شناختن اقتدار مردم به بیان مطالبات خود می‌پردازند اما اکنون جامعه تب‌دار و سوگوار، اولویت‌های روزمره خود را به رسیدگی‌های ضروری به قربانیان فاجعه و سوگواری و شاید بیان خشم از مهم انگاشته نشدن جان‌های پرپرشده در ادبیات و تصمیمات رسمی و تحلیل شرایط اخیر، تغییر داده است.

مطالبه‌گران در این هفته باید دست کم دو نکته را به صورت ضروری در دستور کار قرار بدهند:

۱▫️ بیان صمیمانه همدلی و حمایت باید از گفتگوهای درون‌گروهی فراتر برود و در قالب شعار، تصویر و اقدام‌های حمایتگرانه به جامعه نیز اعلام شود؛ به ویژه در شرایطی که تصمیم‌گیرندگان دولتی اعلام کرده‌اند که موضع رسمی بر فروکاستن بازتاب ابعاد حادثه خواهد بود.

۲▫️بیان همدردی کافی نیست؛ در انتشار و فرستادن مفاد تصویری به رسانه‌های مختلف، استراتژی (رویه) رسانه‌ای داشته باشید:
هما‌گونه که ادبیات شما در مکاتبات اداری و دوستانه فرق دارد، آماده کردن پکیج آماده انتشار برای رسانه‌های مختلف بر اساس توانایی و خط قرمز رسانه‌ها در پوشش تجمعات مطالبه‌گرانه به شما امکان می‌دهد که پیام‌های دقیق‌تری به اجتماع بدهید.
در شرایطی که رسانه‌های رسمی ممکن است روایت حمایت همه‌جانه شما از مردم داغدار را سانسور کنند، شما باید بتوانید پیام واقعی خود را در شبکه‌های اجتماعی برجسته کنید. پس پیغام حمایتگرانه خود را به گونه‌ای برای رسانه‌های مجازی آماده کنید که در میان دیگر شعارهای همیشگی دیده و شنید شود.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 «تمام قربانیان اسکله رجایی بندرعباس، کارگر و از جنس ما بودند»
بازنشستگان تامین اجتماعی در تجمع یکشنبه زیر باران کرمانشاه شعار دادند:

از معدن تا بندر / محل قتل کارگر

در این تک‌ویدیوی دریافتی از طریق ادمین داوطلب، چنین توضیحی دریافت کردیم:
یکشنبه ۷ اردیبهشت ۴۰۴ تجمع اعتراضی بازنشستگان مقابل تامین اجتماعی کرمانشاه و سخنان یکی از مطالبه‌گران پیرامون مرگ فاجعه بار کارگران اسکله ی بندر عباس و همدلی با خانواده جانباختگان این حادثه سهمگین.

این تجمع زیر باران کرمانشاه برگزار شد ولی زنان و مردان حاضر، بنرها را بالای سر خود گرفتند و زیر باران ماندند تا تجمع پراکنده نشود.

در این مطلب ببینید که چگونه در هفته کارگر، ابراز حمایت صادقانه گروه‌های مطالبه‌گر از مردم داغدار و برجسته بودن رویکرد آنان برای پوشش خلا رسانه‌ای تعیین‌کننده است.

از فرستنده این پیام سپاسگزاریم.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 «همه ما کارگریم!»
روایت یکی از مصدومان ترکمن از انفجار بندر شهید رجایی از روز حادثه

وی اعلام کرد: «تکه‌های آهن بر سرمان می‌بارید.»

وی از شهرستان ترکمن استان گلستان برای خالی کردن بار گوشت به اسکله رجایی رفته بود و می‌گوید که هر سه ماشین سوختند.

صفحات مجازی در اطلاع‌رسانی در این واقعه نقش کلیدی دارند.

شهرهای مختلف تلاش می‌کنند با شناسایی قربانیان شهر خود در این حادثه تصویر دقیق‌تری از آن چه اتفاق افتاده به جامعه بدهند (مثلا یک کانال اینستاگرامی غیررسمی ایلام، تاکنون ۵ کشته ایلامی را شناسایی کرده است).

تحقیقات مستقل و منسجم گروه‌های مستقل و مستند کردن دقیق‌تر وقایع گام بعدی‌ست که می‌تواند در چانه‌زنی‌های آینده به نفع آسیب‌دیدگان و کسانی که در صف احتمال بعدی نقض حقوق ایمنی هستند، مورد استناد قرار بگیرد یا از فجایع بعدی جلوگیری کند.

توضیح منبع ویدیو: سید امیرحسین ابطحی، خبرنگار اعزامی ایسنا

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣آن‌چه لابه‌لای آمار حوادث کار در ایران پنهان مانده است
و چگونه می‌توان حوادث را به شیوه فنی به شیوه موثری کاهش داد

گزارش تحلیلی داوطلب

در ایران، ۹۸ درصد از بنگاه‌های اقتصادی را کارگاه‌های کوچک (با کمتر از ۱۰ کارگر) تشکیل می‌دهند که عمدتاً از نیروی ایمنی و ناظر بهره ندارند؛ حدود ۴۰٪ از کل نیروی کار در این واحدها مشغول‌اند.

این پراکندگی گسترده، ضعف ساختاری نهادهای ناظر، و کمبود نیروی انسانی متخصص، باعث شده بخش عمده‌ای از نیروی کار کشور در معرض خطر مستمر، بدون نظارت و بدون امکان گزارش‌دهی موثر باشد. کشور نه‌تنها با شکاف آماری میان نهادها، بلکه با بحران عمیق ساختاری در زمینه‌ی ایمنی شغلی، خدمات تخصصی، نظارت، و حمایت از کارگران مواجه است. ناتوانی در کاهش نرخ مرگ‌ومیر، به‌رغم هشدارهای مداوم و مقایسه با استانداردهای بین‌المللی، نشان می‌دهد که پاسخ سیاست‌گذارانه‌ی کشور در برابر جان‌باختن کارگران، نه‌تنها ناکافی، بلکه در مواردی کاملاً غایب بوده است.

چه ابتکارعمل‌هایی موثر خواهند بود؟

۱▫️ راه‌اندازی یک سامانه‌ی ملی، یکپارچه و شفاف برای ثبت کلیه حوادث شغلی، بدون استثنا و فارغ از وضعیت بیمه‌ای یا قانونی به تفکیک شغل:

این سامانه باید به‌صورت بین‌نهادی طراحی شود و با مشارکت سازمان تأمین اجتماعی، وزارت کار، پزشکی قانونی، وزارت بهداشت و نهادهای کارگری و کارفرمایی، داده‌ها را به‌صورت برخط، قابل ردیابی و تحلیل‌پذیر جمع‌آوری و منتشر کند. برای دستیابی به بخشی از عدالت اجتماعی و تاریخی در حق تمام کارگران آسیب‌دیده در جریان کار، باید ابتدا آماری واقعی از این حادثه‌ها در دست داشته باشیم.

اختلاف آمارها تنها مشکل نیست؛ توصیه‌ی مقاوله‌نامه‌ی ۱۸۷ سازمان بین‌المللی کار این است که تمام حادثه‌های کاری، فارغ از این‌که به جراحت یا مرگ بینجامند یا آسیب جسمی وارد نیاورند، باید ثبت شوند و در ایران، چنین اقدامی صورت نمی‌گیرد. برای این کار باید یک سامانه‌ی اختصاصی و یکپارچه برای ثبت حوادث کار راه‌اندازی شود ــ‌ پیشنهادی که فعالان کارگری حکومتی هم خود مطرح کرده‌اند.

۲▫️گسترش بیمه‌های اجباری برای همه کارگران، از جمله کارگران بخش غیررسمی، روزمزد، مهاجر، خانگی و پیمانکاری:
تجربه نشان داده اراده‌ای خودجوش در میان بسیاری از کارفرمایان برای بیمه‌کردن کارگران وجود ندارد، پس الزام قانونی و نظارت دقیق بر رفتار کارفرما موثر خواهد بود.

۳▫️ نظام نظارت بر ایمنی محیط کار باید بازتعریف و نوسازی شود:

نه تنها به‌لحاظ تعداد بازرسان ایمنی، بلکه از نظر استقلال، اختیارات و پاسخ‌گویی نهادی. ناظران ایمنی باید از حمایت قانونی در برابر فشارهای کارفرمایان برخوردار باشند و نتایج بازرسی‌ها باید در دسترس عموم قرار گیرد. همچنین سامانه‌ای برای اعلام نقض ایمنی از سوی کارگران، حتی به‌صورت ناشناس، طراحی شود تا نظارت به مشارکت جمعی متکی باشد.

۴▫️ نهادهای کارگری مستقل و شوراهای ایمنی محل کار باید بازسازی و تقویت شوند:
این نهادها باید حق دسترسی به اطلاعات ایمنی، حق اعتراض به شرایط ناایمن، و مشارکت در سیاست‌گذاری‌های محل کار را داشته باشند. همچنین تأسیس شبکه‌های حمایت حقوقی رایگان برای خانواده‌های کارگران آسیب‌دیده یا جان‌باخته باید بخشی از وظایف نهادهای عمومی شود.

در گزارش داوطلب درباره ۳ راه حل دیگر، از جمله ایجاد بانک اطلاعاتی تخصصی از متخصصان طب کار و الزامی‌کردن حضور این افراد در صنایع پرخطر، به‌ویژه ساخت‌وساز و معادن، دسته‌بندی و دسترسی عمومی به داده‌هایی با تفکیک‌های جنسیتی، سنی، منطقه‌ای، ملیتی و شغلی و آموزش ایمنی کار به‌عنوان یکی از ارکان سیاست‌گذاری بخوانید.

این مطلب را برای دیگران نیز بفرستید که گفتگو در بگیرد و برخی از راه‌حل‌ها نقد شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣به چه دلیل بسیج عمومی برای رویارویی با بحران عمومی کافی نیست و تشکل‌ها باید به مطالبه‌گری ادامه بدهند؟

با فشار پرسشگرانه مردم، رئیس کل دادگستری هرمزگان اعلام کرد که دیه جان‌باختگان انفجار بندر شهید رجایی ظرف ۴۸ ساعت پرداخت خواهد شد.

بسیاری از کاربران اعلام کرده‌اند که دیه جای خالی عزیزان را نمی‌گیرد، کسانی نوشته‌اند که به بازماندگان باید حقوق مادام‌العمر تعلق بگیرد و برخی، چنین گفته‌هایی را در تلویزیون به دلایل مختلف وقیحانه خوانده‌اند.
وی اعلام کرد که شمار۲۵ تن از جان‌باختگان که هویت آنها شناسایی شده به شرکت‌های بیمه اعلام شده و برای جانباختگانی که احراز هویت نشده‌اند نیز به محض احراز هویت، دیه پرداخت خواهد شد.

با این حال بسیاری از ما بارها شاهد بوده‌ایم که حمایت‌های عمومی از یک منحنی شوک احساسی پیروی می‌کند و پس از فروکش کردن موج پرسشگرانه، از سرعت پاسخگویی نهادهای رسمی نیز کم خواهد شد: حتی آگاه‌ترین جوامع نیز نمی‌توانند پس از عبور از شوک احساسی در واکنش به یک فاجعه، تمرکز خود را برای به سامان رساندن خواسته‌های آسیب‌پذیرترین اقشار مردم حفظ کنند و این‌جاست که نقش تشکل‌های با برنامه برجسته خواهد شد.

در مطلب بعد ببینید که همگام با واکنش تحسین‌برانگیز مردم در اعلام بسیج عمومی، چرا و چگونه تشکل‌های برآمده از دل مردم، اعم از تشکل‌های قدیمی و با تجربه و تشکل‌های نوظهور پس از فاجعه، باید چانه‌زنی‌های منسجم و پیگیری مطالبات را در دستور کار قرار بدهند؟


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چرا قطعه گمشده رساندن وضع کنونی به «جامعه ایمن با مطالبات سامان‌یافته» در دست تشکل‌های برآمده از مردم است؟

کمپین‌های مردمی در واکنش به بحران ملی تحسین برانگیزند ولی این تشکل‌ها هستند که در دراز مدت باید مطالبات را به صورت تخصصی دنبال کنند و زمان سرد شدن احساسات پس از یک فاجعه همگانی، تشکل‌ها باید از قبل آمادگی داشته باشند که بتوانند مردم را برای پیگیری مطالبات در گام بعدی دست کم در مقیاس شغل خود سازمان‌دهی کنند.

▫️تشکل‌های پایدار برخلاف کنش‌های پراکنده و احساسی لحظه‌ای، دارای دستور کار ساختارمند، آموزش‌دیده و منسجم هستند. آن‌ها می‌توانند در تمام مراحل بحران (قبل، حین، و بعد از آن) نقشی مؤثر و مداوم ایفا کنند، نه صرفاً واکنش احساسی کوتاه‌مدت.

▫️تشکل‌های پایدار معمولاً فعالیت‌های آگاهی‌بخش، آموزشی، و توانمندسازی انجام می‌دهند. این اقدامات در بلندمدت تاب‌آوری اجتماع را در برابر بحران‌ها افزایش می‌دهد—یعنی جامعه‌ای که نه فقط زنده می‌ماند، بلکه توان بازسازی و پیشرفت پس از بحران را هم دارد.

▫️برخلاف اقدامات افراد یا کمپین‌های موقت، تشکل‌ها می‌توانند مطالبه‌گری پیوسته، مستند و تخصصی انجام دهند: از مستندکردن ریشه‌ای و نظام‌مند تا بررسی قصور مسئولان گرفته تا پیگیری سیاست‌گذاری‌های بلندمدت برای پیشگیری از بحران‌های بعدی.

▫️تشکل‌ها می‌توانند با جمع‌آوری داده، روایت‌های مردمی، مستندسازی ضعف‌ها و ظرفیت‌ها نقش مهمی در حافظه جمعی و اصلاح روندها ایفا کنند—امری که در نظام‌های رسمی غالباً مغفول می‌ماند یا سانسور می‌شود.

▫️تشکل‌ها می‌توانند با مطالبه‌گری، نواقص ساختاری (مثل کمبود تجهیزات، ضعف مدیریت بحران، یا نبود برنامه پیشگیرانه) را شناسایی و از مسئولان بخواهند آنها را اصلاح کنند. این اصلاحات تنها با همدلی مردمی به دست نمی‌آید؛ نیاز به فشار مدنی سازمان‌یافته دارد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 احتمال فرسودگی کادر درمان پس از اعزام بخشی از نیروها به مناطق بحران‌زده
احتمال بالا گرفتن فشار بیشتر بر نیروهای معترض

در شرایط پاسخگویی به بحران، اولویت‌های برخی از اصناف از تمرکز بر مطالبات تغییر کرده است و فشار بیش از پیش به دلیل اعزام نیرو به مناطق بحران‌زده ممکن است دست کارفرماهای پزشکی را برای بهره‌کشی از کادر درمان بیش از پیش باز بگذارد.

کانال خبری پرستاران به نقل از پرستار:

▫️ به دلیل کمبود نیرو و نیروهایی که در پست خودشان نیستند و بیشترشان در مرکز بهداشت دارند کار می‌کنند، به نیروهای داخل شیفت‌های بیشتری تحمیل می‌شود.

▫️آیا لیاقت ما ساعت‌ها نشستن این صندلی‌های فرسوده است؟

وی نوشته «وقتی که حرف یا صحبتی می‌کنی سریعا با تهدید به فرستادن به تخلفات اداری با آدم برخورد می‌شود.»


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣فاطمه تدریسی معلم زندانی به مرخصی قابل تمدید اعزام شد

فاطمه تدریس معلمی که در اعتراضات پس از کشته شدن مهسا امینی دستگیر و زندانی شده بود با پذیرش درخواست مرخصی (۱۰ روزه قابل تمدید) با تودیع وثیقه موقتا آزاد شد.

کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی با اعلام این خبر در روز سه‌شنبه ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، نوشت که شعبه یک دادگاه انقلاب کرج قاضی آصف‌الحسینی برای این معلم ‌۶ سال حبس و دو سال مجازات تکمیلی تبعید صادر کرده بود و این معلم پس از مدتها کارشکنی مقامات امنیتی موقتا آزاد شده است.

این منبع نوشت که ضمن گفتن شادباش این مرخصی، خواهان آزادی بی قید و شرط معلمان زندانی است.

در مطلب بعد ببینید:
آیا تشکل‌ها، چه تشکل‌های دولت‌ساخته و چه تشکل‌های برآمده از مردم می‌توانند از هم‌صنفی‌هایی حمایت کنند که به دلایل غیر صنفی در معرض اتهام یا جرم‌انگاری قرار گرفته‌اند؟


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 هنر تشکل‌های مستقل در شرایط محیطی ناموافق با مطالبه‌گری جمعی،
تعریف بخش وسیع‌تری از دامنه تعریف «صنفی» به نفع اعضاست

آیا تشکل‌هامی‌توانند از هم‌صنفی‌هایی حمایت کنند که به دلایل غیر صنفی در معرض اتهام قرار گرفته‌اند؟

▫️چه تشکل‌های دولت‌ساخته و چه تشکل‌های برآمده از مردم حق دارند از اعضای در معرض اتهام و یا زندانی شده در صنف خود حمایت کنند. در بسیاری از کشورها، برنامه‌هایی برای ساده‌تر شدن بازگشت افراد به کار پس از آزادی آنان از زندان وجود دارد که به افراد کمک می‌کند در محیطی با آرامش روانی بیشتر کار کنند.
▫️در ایران، بسیاری از افراد ممکن است به دلیل استفاده از حق آزادی بیان و یا حق تشکل‌یابی و اصرار بر مطالبات صنفی دستگیر و زندانی شوند. در چنین شرایطی، تشکل‌های واقعی و برآمده از بدنه صنفی و تشکل‌های دولت‌ساخته اعم از تشکل‌های زرد و سیاه ممکن است رویکردهای مختلفی در برابر افراد در معرض اتهام و یا زندانی شده داشته باشند.

رویکرد تشکل‌ها در اندازه حمایت از اعضای خود می‌تواند یک شیوه تشخیص استقلال تشکل‌ها باشد:

▫️تشکل‌های زرد (حکومتی یا شبه‌دولتی):
معمولاً وابسته به ساختار قدرت هستند، اعضای آن‌ها مستقیما از سوی بخش‌های ویژه دولت انتصاب نمی‌شوند بلکه از افرادی از خود صنف هستند ولی استقلال محدودی دارند. بنابراین:
در مواردی که فرد مورد اتهام به دلایل غیراقتصادی یا غیرصنفی (مثلاً سیاسی، عقیدتی یا اجتماعی) تحت فشار قرار گرفته باشد، این تشکل‌ها اغلب تمایلی یا توانایی برای حمایت ندارند یا ندارند.
یک تشکل زرد گاه حتی ممکن است در همراهی با سیاست‌های رسمی، از آن فرد فاصله بگیرد.

▫️ تشکل‌های سیاه (تشکل‌های دولت‌ساخته):
دسته‌ای از تشکل‌ها که اساسا از سوی دولت به دلیل اجرای فشار بیشتر بر روی فعالان ساخته شده‌اند، ممکن است نه تنها برای پر کردن جای خالی تشکل‌های واقعی، که برای اجرای سیاست‌های دولتی فشار بر فعالان و یا تاثیرگذاری بر فضاهای دولتی ساخته شوند.

یک تشکل سیاه ممکن است در رویارویی با برخی از اعضای در معرض اتهام در صنف، به فاصله گرفتن از وی بسنده نکنند بلکه در یرونده‌سازی علیه برخی از اعضا یا دشوار کردن فضای صنف علیه یک فرد خاص سهم داشته باشند.

این دو دسته از تشکل‌ها هر چند در میزان ارتباط و دستور گرفتن از دولت با هم فرق دارند ولی ممکن است به سادگی از یک گروه به گروه دیگر تغییر ماهیت بدهند و به همین دلیل، بیشتر اعضای صنف، این دو دسته را در یک دسته تشکل حاکمیتی می‌بینند، به ویژه که در برخی از مشاغل، شیوه جذب نیرو در حرفه به عنوان کارفرما به دولت اجازه چنین کاری می‌دهد.

تشکل‌های مستقل و برآمده از مردم:
اگر تشکل مستقل باشد و اعضای آن دغدغه‌مند و متحد باشند، احتمالا از هم‌صنفی‌های خود حمایت می‌کنند، حتی اگر علت اتهام ارتباط مستقیمی با فعالیت صنفی نداشته باشد.

در بسیاری از کشورها، اتحادیه‌های کارگری، روزنامه‌نگاران یا معلمان از اعضای خود در برابر فشارهای سیاسی یا امنیتی دفاع کرده‌اند.

البته این حمایت ممکن است باعث فشار بر خود تشکل شود، به ویژه در محیط‌هایی با فضای سیاسی بسته. البته با در نظر گرفتن فایده-هزینه، ممکن است اندازه حمایت تشکل از افراد متغیر باشد.

▫️ دشواری تشخیص مرز میان "صنفی" و "غیرصنفی"؛ هنر تشکل‌ها در بازپس‌گیری محدوده‌های میان دو تعریف
در بسیاری از موارد، تمایز میان فعالیت صنفی و موضوعات سیاسی یا اجتماعی دشوار است. برای مثال:

اگر یک معلم درباره حقوق معلمان سخن بگوید و بازداشت شود، آیا بازداشت او سیاسی است یا صنفی؟

در چنین شرایطی، تشکل می‌تواند بر پایه اصل دفاع از حقوق صنفی، وارد حمایت شود، حتی اگر علت بازداشت به‌صورت رسمی غیرصنفی معرفی شده باشد.
در عین حال، تلاش تشکل‌ها برای در اختیار گرفتن تعاریف محدوده‌هایی که خارج از حوزه صنفی تعریف می‌شوند، راهکار عجیبی نیست.

در مقایسه، می‌بینیم که مثلا سازمان بین‌المللی کار، تعریف محیط کار را از محدوده کارگاه و محل فیزیکی کار، به محدوده رفت و آمد روزمره گسترش داده است و اتحادیه‌ها در کشورهای مختلف، علاوه بر خدمات محدود در رابطه با کار و حرفه، خدمات بسیار وسیع‌تری در زندگی اعضای خود را زیر پوشش قرار می‌دهند. حتی کارفرماها، ممکن است برای اوقات پس از کار اعضای خود برنامه‌ریزی داشته باشند و مثلا یک تیم ورزشی با آرم شرکت خود را تشکیل بدهند یا در کشورهای مختلف گاهی می‌بینیم که کارفرماها برای فراهم کردن برخی تسهیلات برای اعضای خانواده صنف خود با اتحادیه‌ها رقابت یا همکاری می‌کنند.