داوطلب

✔️

کنشگران دام‌های ذهنی خود را می‌شناسند و مقهور آن نمی‌شوند

▫️بسیاری از کنشگران دست کم یک بار یا در یک دوره با ناامیدی روبرو می‌شوند. در عین حال، واقعیت فضای ناملایم کنشگری مثلا پس از هر دوره افزایش فشار بر مطالبه‌گران و شرایطی که گروه‌های نامجهز را از خبرهای منفی انباشته می‌کند، به کاهش انرژی و گاه بی‌حسی مقطعی افراد منجر می‌شود و این واقعیتی‌ست که نمی‌توان آن را کتمان کرد.

▫️مطالبه‌گران و کنشگران مدنی و صنفی، به ویژه کسانی که به تازگی و بر اساس شرایط به این مسیر گام گذاشته‌اند ممکن است گاهی گمان کنند که با وجود تلاش‌ها، رسیدن به نتایج ملموس به شدت دور و دست‌نیافتنی است.

▫️همچنین، برخی از گروه‌های مطالبه‌گر به این دلیل که از نقشه راه و ابزار کافی سنجش‌ بهره‌ نمی‌برند، تنها به رسیدن به نتیجه کلی می‌اندیشند، موفقیت‌هایی چون شبکه‌ساز، جمع‌آوری اطلاعات و یا گذراندن یک دوره از گفتگوها را به عنوان انجام یک گام موفق شناسایی نمی‌کنند ولی همواره احتمال دارد دچار «تعمیم یک مورد بازدارنده به نتیجه‌گیری کلی» بشوند و به تحلیل موقت انرژی دچار شوند.

▫️گاهی، احساس تنهایی و درک نشدن نومطالبه‌گران از سوی دیگران، حتی همکاران یا دوستان- یکی از قضایایی است که مطالبه‌گران صنفی و مدنی در معرض آن قرار دارند. انرژی که باید در جهت مطالبه‌گری و ایجاد تغییر به کار برود، صرف تردید، قانع کردن افراد کم‌تاثیر و سرگردانی می‌شود.

اما برایندی از شیوه‌های آزموده در رفتارهای کنشگرانه نشان می‌دهد که کنشگران مدنی و صنفی می‌توانند با برخی راهبردها و رویکردها، احساس ناامیدی یا کرختی در گروه را کنترل کنند. این شیوه‌ها تنها چند نمونه از راه‌حل‌های ساده ادامه مسیر با وجود ناملایمات کنشگرانه است:

▫️تشکیل شبکه‌های حمایتی و همبستگی: ایجاد و تقویت شبکه‌های ارتباطی بین فعالان و گروه‌های مختلف می‌تواند احساس انزوا را کاهش دهد و منابع مشترک برای مواجهه با چالش‌ها فراهم کند.

▫️آموزش و آگاهی‌بخشی: آموزش و آگاهی‌بخشی در زمینه حقوق مدنی، صنفی و راهکارهای مسالمت‌آمیز مقاومت می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس و توانمندی کنشگران کمک کند.

▫️برنامه‌ریزی استراتژیک و هدف‌گذاری: تعیین اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت و برنامه‌ریزی دقیق برای رسیدن به آنها می‌تواند احساس پیشرفت و امیدواری را افزایش دهد.

▫️شناسایی دستاوردهای فرایندمحور- قضایای کنشگری با دستاوردهای پایدار با رویکرد فرایندمحور امکان‌پذیر است. مطالبه‌گران با برقراری یک فرایند می‌توانند نقض حقوق خود را به کمترین مقدار یا صفر برسانند ولی تا زمانی که فرایند که قضیه‌ای زمان‌بر است- مثلا به کار انداختن مکانیسم‌ها- انجام نشده باشد، دستاوردها نیز در معرض آسیب خواهند بود.

▫️استفاده از رسانه‌های اجتماعی: استفاده هوشمندانه از رسانه‌های اجتماعی برای اطلاع‌رسانی، ایجاد آگاهی عمومی و جلب حمایت بین‌المللی می‌تواند تأثیرات مثبتی داشته باشد.

▫️تقویت روحیه جمعی و فعالیت‌های گروهی: برگزاری جلسات منظم، گردهمایی‌ها و فعالیت‌های جمعی می‌تواند احساس همبستگی و انگیزه را تقویت کند.

▫️بهینه کردن ارتباط با سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی: برقراری ارتباط و همکاری با سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و بین‌المللی می‌تواند حمایت‌های بیشتری را جذب کرده و فشار بین‌المللی را افزایش دهد.

▫️شناسایی بر موفقیت‌های کوچک: تمرکز بر دستاوردها و موفقیت‌های کوچک می‌تواند حس پیروزی و امیدواری را تقویت کند.

▫️حفظ سلامت روان و جسم: توجه به سلامت روان و جسم، از جمله مشاوره‌های روان‌شناختی و فعالیت‌های ورزشی، می‌تواند به حفظ انرژی و انگیزه کمک کند.

▫️مدیریت تعارضات داخلی: پیشگیری و مدیریت تعارضات داخلی بین گروه‌های مختلف می‌تواند از تضعیف جنبش‌ها و ایجاد ناامیدی جلوگیری کند.

▫️پشتیبانی مالی و منابع اقتصادی: تامین منابع مالی از طریق جمع‌آوری کمک‌های مردمی، همکاری با نهادهای حمایتی و توسعه منابع خودگردان می‌تواند به پایداری فعالیت‌ها کمک کند.

نکات بالا از ترتیب خاصی برخوردار نیست، چرا که تقدم موارد ممکن است به نسبت گروه‌ جابجا شود. چنین فهرستی را می‌توانید با گروه خود و یا با دوستان و هم‌صنفی‌های خود به بحث بگذارید و به آن اضافه کنید تا دستور‌العملی از پایداری برای گروه خود تدوین کنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg - اینستاگرام - توییتر

Please open Telegram to view this post