📣 شماری از پرستاران میناب با امضای تومار اعلام کردند که تن به اضافه‌کار اجباری نمی‌دهند

یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

به گزارش ایلنا، تعدادی از پرستاران میناب با امضای یک تومار خواستار لغو اضافه‌کار اجباری شدند و اعلام کردند ساعات موظفی پرستاران باید بر اساس قانون محاسبه شود.

این پرستاران در این طومار خطاب به مقامات دانشگاه علوم پزشکی نوشتند «برایمان شیفت اضافه نگذارید چون قرار نیست اضافه‌کار اجباری را گردن بگیریم».

این پرستاران خواستار اختیاری شدن پرستاری شدند و گفتند بایستی حق‌الزحمه عادلانه برای شیفت‌های اضافی به پرستاران کشور پرداخت شود.

لغو اضافه کار اجباری با دستمزد ناچیز ۱۲ تا ۲۰ هزار تومان به ازای هر ساعت کار، یکی از مطالبات اصلی جامعه پرستاری کشور است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تصادف منجر به مرگ در نبود تشکل‌هایی که کارفرما را ملزم به مراقبت از جان کارگران کند بیشترین قربانی را می‌گیرد

موسی شیرویه مثل بسیاری از هم‌صنفی‌های رفتگر خود، بیشترین قربانیان حین کار را تشکیل می‌دهند

یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

موسی شیرویه، کارگر شهرداری مشهد، متاهل بود و خانواده او که آسیب‌پذیرترین قشر اجتماع را تشکیل می‌دهند حتی مجالی برای سوگ ندارند چرا که تشکلی نیست که بیمه شدن او را تضمین کرده باشد.
ایلنا به نقل از یک منبع کارگری نوشت: حادثه صبح روز گذشته برای یک کارگر رفتگر شهرداری مشهد در بزرگراه شهید میرزایی حدفاصل میدان امام حسین (علیه السلام) تا ابتدای خیابان مسلم اتفاق افتاد و رفتگر شهرداری به دلیل جراحات سنگین برخورد با خودروی سواری در محل جان باخت.

او با بیان اینکه رفتگر جان‌باخته «موسی شیرویه» نام داشت و متاهل بود، گفت: راننده خودرو سواری به دلیل لغزندگی خیابان و بی‌احتیاطی بعد از برخورد به جدول میانی خیابان به آقای شیرویه برخورد کرده است.

او تاکید کرد: رفتگران بیشترین تلفات انسانی را حین انجام کار بر اثر برخورد با خودرو دارند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

✔️ زنان دستفروش و کهنه‌فروش هندی که سواد نداشتند چگونه صاحب اتحادیه شدند؟

صنف دستفروشان هندی در طول یک دهه توانستند با ساماندهی، همکاری با شهرداری‌ها در نقاط مختلف کشور و پرداخت مالیات ناچیز هفتگی برای کارت و یک میز در محیط‌های مسقف، نهایتا جایگاه انسانی به دست بیاورند که با توجه به ساختار چندهزارساله طبقاتی هند پیش از این برای خودشان هم قابل تصور نبود.

دستفروشان هندی تا همین یک دهه پیش به عنوان یکی از فقیرترین و فراموش‌شده‌ترین اقشار، به نماد چهره زشت حاشیه شهرها و خشونت و فساد پلیس شناخته می‌شدند و حتی مورد آزار اخلاقی قرار می‌گرفتند، چرا که همه می‌دانستند پلیس به موارد گزارش آنان رسیدگی نمی‌کند، که خود از آنان اخاذی می‌کند.

اما از یک دهه پیش، گروه کوچکی از حمایتگران و داوطلبان این وضعیت را تغییر داد. گروهی از حمایتگران با شناسایی دستفروشان و صرف بیش از دو سال وقت برای تحقیق دقیق در زندگی، ساعت‌ها گفتگوی رودر رو با آنان و اعضای خانواده‌هایشان و درک دقیق شیوه کار و آسیب‌های این گروه فراموش شده به این نتیجه رسیدند که نمی‌توانند به جای دستفروشان در دادگاه‌ها حرف بزنند چرا در دادگاه‌های قبلی دیده بودند که بیان خواسته‌های دستفروشان از زبان چند وکیل تحصیلکرده، از سوی قضات دادگاه و دیگران جدی گرفته نمی‌شود. فعالان این گروه حمایتگری تاکید می‌کنند که پیش از شروع کمک، یک برنامه درازمدت را طراحی کردند که در راس آن برآورد نیاز گروه هدف بود.

پس از ماه‌ها اعتمادسازی با شیوه‌های خلاقانه، دست به آموزش دستفروشانی زدند که عمدتا از سواد خواندن و نوشتن محروم بودند. فعالان این گروه، از لحظاتی تاریخی سخن می‌گویند که شماری از زنان دستفروش و به حاشیه‌رانده شده که تا قبل از آن از پلیس کتک می‌خوردند توانستند مثل یک وکیل در دادگاه از مواضع خود دفاع کنند و دستاوردی تاریخی بر جای بگذارند.


تحادیه دستفروشان هندی SEWA امروزه حتی برای فرزندان و نسل دوم دستفروشان هندی نیز برنامه دارد، در حالی که گروه کوچک نخبگان تحصیلکرده ممکن بود در شناخت کیفیت و پتانسیل انسانی پیشرفت افراد کم‌سواد و بیسواد دچار خطا شوند و صرف وقت برای آموزش گروهی از دستفروشان را بیهوده بپندارند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر