داوطلب

🔻گروه‌های صنفی می‌توانند با مقوله انتخابات، «به شیوه خود انتخابات» رفتار کنند

گروه‌های مطالبه‌گر صنفی نمی‌توانند هنگامی که فضای جامعه تحت تاثیر انتخابات است آن را نادیده بگیرند. بسیاری از گروه‌ها تلاش کردند به قضایای انتخابات وارد نشوند ولی کارفرماها قبلا خط مرز رفتار سیاسی و فضای کار را به نفع خود و با تضییع حقوق کارگران برداشته بودند.

بسیاری از گروه‌های کارگری تا روزهای آخر منتهی به انتخابات مجلس حتی‌امکان تلاش می‌کردند که با وارد نشدن به مقوله‌های حساسیت‌برانگیز سیاسی و از جمله انتخابات که هر چه بیشتر سیاسی انگاشته می‌شود، اولا حاشیه امن فعالیت صنفی را حفظ کنند و در ثانی، نرخ مشارکت فعالیت مطالبه‌گرانه صنفی را افزایش بدهند. اما چه چیز باعث شد که برخی از این گروه‌ها در بازه یکی دو روز مانده به انتخابات، علنا درباره دلایل شرکت نکردن در انتخابات بیانیه بدهند و اعلام موضع کنند؟

یک دلیل آن می‌تواند این باشد که خط جداکننده «رفتار سیاسی از مطالبه‌گری» از سوی برخی از کارفرماها و نامزدهای انتخابات اخیر انتخابات مجلس زیر پا گذاشته شد.
کاربران شبکه‌های اجتماعی- که بدنه کارگری جامعه را تشکیل می‌دهند- نمونه‌هایی را به اشتراک گذاشتند که چگونه برخی از کارفرماها و یا افراد وابسته به آنان با استفاده از طیفی از ابزارهای گوناگون تشویقی و تنبیهی، از پیشنهاد خرید رای گرفته تا تهدید به اخراج، تلاش کرده‌اند که برای نامزد مورد نظر خود رای جور کنند.

یک نمونه از این شکواییه‌های کارگری که از منابع تایید نشده در شبکه‌ها منتشر شده از این قرار است:

«... من کارگر شرکت صنعتی.... هستم. واقع در استان آذربایجان شرقی، شهر تبریز.
امروز این برگه‌ها بین کارگران شرکت پخش شده که تصویر و اسم و مشخصات دو کاندیدای انتخابات مجلس هست.
به ما گفتند که همه کارگر‌ها باید به این دو نفر رای بدن
و از برگه‌های رای شون عکس بگیرند و روز فردای انتخابات واحد کارگزینی مال همه کارگرها رو می‌خواد و هر کسی که عکس نداشته باشه و یا نیاره اخراج میشه.

گفتند همه باید روز انتخابات عکس برگه رای رو بگذارند روی سینه‌شون و توی یک دستشون هم کارت ملی باشه و عکس بگیرن از خودشون و روز شنبه به واحد اداری کارگزینی شرکت نشون بدن.»

با این حال، هرچند شاید بتوان تلاش برخی از گروه‌های صنفی برای اعلام موضع صریح درباره انتخابات و به ویژه تحریم آن را را نوعی مقابله برای پس گرفتن حقوق و عرصه اجتماعی دانست ولی چالش پایین نگه داشتن هزینه مطالبه‌گری صنفی و جلب مشارکت کنشگرانه بدنی صنفی و کمرنگ بودن ابزارهای تعامل مسطح سازمان‌دهندگان با بدنه همچنان پیش روی بیشتر گروه‌های صنفی وجود دارد. به همین دلیل، برخی از از گروه‌های مطالبه‌گر صنفی به جای اعلام موضع مستقیم و هزینه‌ساز، به مکانیسم‌های پیچیده‌تری روی آوردند. آنان به شیوه انتخابات با مقوله انتخابات برخورد کردند تا نشان بدهند که یک گروه صنفی می‌تواند درباره میزان مشارکت بدنه، به سنجش سازمان‌یافته‌ای ترتیب بدهد و نتیجه آن را منتشر کند تا هم‌زمان، فاصله مشارکت بدنه با گروه سازمان‌دهندگان را کوچک کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg - اینستاگرام - توییتر