🔻کنشگران با برقرای ارتباط با افراد، به درونی‌ترین تردیدها پاسخ می‌دهند

اگر شمار قابل توجهی از افراد به حق تشکل به عنوان یک حق غیر قابل نقض باور داشته باشند، هزینه زیر سوال بردن و یا کارشکنی از سوی اقتدارگرایان چنان سنگین می‌شود که آن‌ها نیز مجبور می‌شوند دست از کارشکنی بردارند و حق تشکل‌یابی، تجمع و گفتگوی جمعی را به رسمیت بشناسند.

در این شرایط، کنشگران حاکمیت قانون و قوانین خلل‌ناپذیر اخلاقی و انسان‌محور را برجسته می‌کنند. آنان با اطلاع‌رسانی گسترده درباره جزییات قوانین و تعهدات بین‌المللی دولت و خطوط دقیق قانون تلاش می‌کنند که زمان تصمیم‌گیری افراد برای پیوستن به یک تشکل، جنبش و یا کارزار کوتاه شود.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

لب پیمانه خالی داشتن، به که لبالب خواستن!
🔻چرا باید قبل از اشباع شدن، دست از فعالیت بکشید؟

کنشگران باید مقداری تلاش کنند که شوق فعالیت را حفظ کنند. بسیاری از کنشگران، به جای اتکا بر سیستم تقسیم کار ممکن است با انتظار زود به نتیجه رسیدن یک کنش یا کمپین مقداری بیشتر از توان خود مسئولیت بپذیرند و دچار فرسودگی شوند.

توصیه کنشگرانی که از آسیب یک دوره فرسودگی کار مداوم بدون استراحت با صرف زمان و انرژی فراوان به موضوع مورد دغدغه خود برگشته‌اند این است: ▫️اهداف مقطعی از آن چه می‌پندارید ممکن است دورتر باشند پس زمان پیمایش را کمی طولانی‌تر در نظر بگیرید!
▫️هر روز زمانی را به فکر کردن و هیچ کار نکردن بگذرانید تا خلا عمدی پدید بیاورید.
▫️به اندازه‌ای کار کنید که بی‌صبرانه منتظر ادامه فعالیت برای فردا باشید.
▫️از کمک خواستن و صرف زمان برای برنامه‌ریزی و تقسیم کار نهراسید.

مثل کنشگری هست که می‌گوید: «لب پیمانه تلاش کنشگری را کمی خالی نگه دارید تا فردا تشنه‌تر به سر کار برگردید و دیگران را نیز تشنه کنید.»


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻تشخیص پتانسیل ویژه، درس مهم اقتدارگرایان به کنشگران
https://t.me/davtalaborg/3741

🔻تشخیص پتانسیل ویژه، درس مهم اقتدارگرایان به کنشگران

کارگزاران اقتدارگرایان برای پیش‌گیری از تغییر، زمان کافی صرف مطالعه و بحث درباره جنبش‌ها می‌کنند و نسبت به مطالعه جنبش‌ها بسیار حساس‌اند. اما رفتار آنان می‌تواند در کنار نشان دادن ضعف‌های جنبش‌ها، نقاط قوت را نیز به کنشگران و سازمان‌دهندگان کنش‌های جمعی نشان بدهد.

مثلا وقتی به دلیل پایین بودن سرعت اینترنت در بیشتر نقاط کشور، اطلاع‌رسانی به کندی انجام می‌شود شاید این بدان معناست که سطح کنش در جامعه به اندازه‌ای تشخیص داده شده که پیش‌گیرندگان تغییر مجبورند برای اختلال در انسجام جنبش‌ها و به هم پیوستن تلاش‌ها متوسل به ایجاد اختلال در اینترنت بشوند.

همچنین با مطالعه صفات مشترک کنشگرانی که بیش از دیگران تنبیه می‌شوند معلوم می‌شود که پتانسیل تغییر دقیقا چه صفاتی است و شما چگونه می‌توانید بر روی تکثیر جلوه‌های مختلف یک صفت کلیدی تغییرزا سرمایه‌گزاری کنید.

▫️آیا کارگزاران تمامیت‌گرایی، در جمع شما پتانسیلی می‌بینند که شما ممکن است از آن غافل بوده باشید؟
▫️کدام جنبه گروهی شما بیش از هر چیز هدف قرار گرفته است و چرا؟

و مهم‌تر از همه، چگونه می‌توانید از طبیعت سرکوب یا مصداق سرکوب، طوری علیه خودش استفاده کنید که سرکوب به منبع خودش برگردد و به علیه خودش تبدیل شود؟

درباره مصداق‌های این اهرم با جمع خود گفتگو کنید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

بهترین راه برای جلب مشارکت
🔻چگونه برای گام اول سازمان‌دهی دیگران را ترغیب به مشارکت کنیم؟

بهترین راه برای جلب مشارکت
🔻چگونه برای گام اول سازمان‌دهی دیگران را ترغیب به مشارکت کنیم؟

دست نگه دارید!
مطالعه شیوه‌های سازمان‌دهی با رویکرد پایدار به ما می‌گوید: «دست نگه دارید و کسی را در گام اول ترغیب به کاری نکنید!» اما عدم ترغیب به معنی ایستادن و دست روی دست گذاشتن سازمان‌دهندگان نیست؛ بلکه سازماندهی پیشرفته یک وظیفه دارد: شنیدن!


▫️ جهت گفتگو، درخواست و ترغیب اگر از سوی سازمان‌دهنده به گروه باشد، گروه ممکن است با کمبود منابع روبرو شود.
آیا کسی هست که نداند ترغیب همکاران به انجام کاری چه قدر دشوار است؟برگزار کننده‌ای که از جایگاه خود به قضایا می‌نگرد، به انرژی هنگفتی برای راضی کردن افراد نیاز خواهد داشت که دیدگاه او را درک کنند و به ندای او پاسخ بگویند. مطالعه تجربیات جنبش‌ها و کمپین‌ها به ما می‌گوید که سازمان‌دهی از سوی یک نفر به بقیه، یک مکانیسم پایدار نیست و به انرژی زیادی برای بقا نیاز دارد.

پس چگونه باید سازمان‌دهی کرد؟
▫️در شیوه سازمان‌دهی پیشرفته، جهت گفتگو از گروه شروع می‌شود. کنشگری پایدار به مکانیسم در ارتباط نهادن افراد گروه مجهز است؛ پس سازمان‌دهندگان دغدغه‌ها و سپس خواست افراد را در ارتباط با هم برجسته می‌کنند.

توصیه کنشگران این است: فضا را طوری برای تعامل افراد آماده کنید که افراد در ارتباط با یکدیگر قرار بگیرند و حرف‌های یکدیگر را درک کنند و به گونه‌ای انسجام ارگانیک در گفتگو دست یابند. 👈🏽شاهکار سازمان‌دهی در برجسته‌کردن، فرمولیزه‌کردن و یاداوری گفته‌هایی خود را نشان می‌دهد که از سوی افراد پیشنهاد شده است: هر چه سازمان‌دهنده بتواند نظرات، ایده‌ها و راه‌حل‌های پیشنهادی از سوی افراد بیشتری را فراوری و مدیریت کند و درک دقیق‌تری میان افراد پدید آورد، رفتارهای عملی جمع با صرف انرژی کمتری به نتیجه می‌رسد


سازمان‌دهندگان معاصر می‌دانند که مطالبه‌گری، تنها قضیه به سامان رساندن یک کمپین و یک تجمع نیست، بلکه برای به سامان رساندن خواسته‌ها و ضمانت اجرایی بخشیدن به آن‌ها پس از دستاوردهای اولیه، حضور واقعی صنفی نیاز است؛ به همین دلیل ذهنیت افراد را تغییر نمی‌دهند، تک‌گویی نمی‌کنند و بیشتر از سهم یک عضو عادی راه حل ارائه نمی‌دهد بلکه گفته‌های افراد گروه را به صورت معنادار برای کل گروه بازگو و یاداوری می‌کنند. یک تصمیم متوسط که از سوی گروه پیشنهاد شده باشد راهگشاتر از یک تصمیم عالی است که از سوی یک سازمان‌دهنده به گروه ابلاغ شده باشد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg