چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی داستان کوتاه حیرت (داستان خلاقانه‌ی سال)

چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی داستان کوتاه حیرت (داستان خلاقانه‌ی سال)

انجمن داستان حیرت با همکاری نشریه‌ی "داستان شیراز"، برگزار می‌کند.

شرایط شرکت در جشنواره:
- موضوع آثار، آزاد است.
- شرکت در جشنواره، محدودیت سنّی ندارد.
- محدودیت حجم برای آثار ارسالی وجود ندارد.
از آن¬جا که در عمل و از لحاظ مقبولیت، تعریفی معتبر، معقول، دقیق و جامع از قالب داستان کوتاه وجود ندارد(از منظر حجم و تعداد کلمات)؛ اثر ارسالی تنها باید به لحاظ فرمِ قالب هنری، در محدوده¬ی داستان کوتاه قرار گیرد. تصمیم‌گیری در مورد آثاری که در مرز مبهم میان قالب داستان کوتاه با سایر قالب¬های ادبیات داستانی قرار دارند، بر عهده¬ی هیأت داوران خواهد بود.
- هر هنرمند حداکثر با 2 اثر می¬تواند در جشنواره شرکت کند.
- آثار ارسالی نباید در دوره‌های گذشته¬ی این جشنواره شرکت داده شده باشند. (شرکت آثاری که در دیگر جشنواره¬ها برگزیده شده یا مقام آورده-اند، در این جشنواره بلامانع است).
- آثار ارسالی قبلاً در مجموعه داستان¬های فردی یا جمعی به صورت کتاب منتشر نشده باشند. (انتشار اثر در نشریات یا ویژه‌نامه‌ی جشنواره‌ها شامل این محدودیت نمی‌شود).

• جشنواره¬ی حیرت از اصالت دادن به نگاه خلاقانه در هنر، ساختارشکنی و فراتر رفتن از سنت¬های تثبیت شده¬ی داستان‌نویسی، استقبال می-کند. هدف اصلی این جشنواره، شناسایی و معرفی داستان‌نویسان خلاق است.
• جشنواره حیرت در سیاست‌‌گذاری، تصمیم‌گیری¬¬ و اجرا، کاملاً مستقل بوده و صرفاً از کمک¬های دلسوزان فرهنگی، نهادهای دولتی و غیردولتی، به عنوان حامیِ مالی استفاده می‌کند. (دبیرخانه‌¬¬ی جشنواره از مشارکت دلسوزان فرهنگی استقبال می‌¬کند).

تقویم برگزاری جشنواره:
مهلت ارسال آثار: از ابتدای بهمن ماه 1396 تا پایان اردیبهشت ماه 1397
اعلام نتایج مرحله¬ی اوّل داوری و معرفی 40 اثر راه یافته به مرحله¬ی نیمه نهایی: نیمه¬ی دوم تیر ماه 1397
اعلام نتایج مرحله¬ی دوم داوری و معرفی 10 اثر برتر: نیمه¬ی اول شهریور ماه 1397
اختتامیه و معرفی برترین آثار: نیمه¬ی دوم شهریور ماه 1397
(علاوه بر معرفی10 اثر برتر از دید هیأت داوران، 10 اثر برتر از نگاه اعضاء باشگاه برگزیدگان حیرت نیز معرفی و تقدیر خواهند شد. اعضاء باشگاه برگزیدگان حیرت، شامل هنرمندانی است که آثارشان در دوره‌ی جاری و دوره‌های گذشته‌ی جشنواره، به مرحله‌ی نیمه نهایی راه یافته است).
شیوه‌ی ارسال آثار:
- هر اثر باید در فایلی جداگانه و در قالب word ارسال گردد. آثاری که از لحاظ فونت و یا گرافیک صفحه شرایطی خاص دارند را می‌توان در قالب pdf ارسال کرد.
- هیچ محدودیتی در فونت، شکل صفحه و نوشتار وجود ندارد.
- در انتهای هر اثر و در صفحه‌ای مجزّا، مشخصات زیر باید به طور کامل درج شود:
نام اثر – نام و نام‌خانوادگی صاحب اثر – سال تولد – آدرس دقیق پستی محل سکونت به همراه کدپستی – شماره‌ی تماس – آدرس پست الکترونیکی.
شرکت کنندگان، آثار خود را به آدرس پست الکترونیکی جشنواره (heyratfestival@gmail.com) ارسال کنند. پس از دریافت آثار، طی حداکثر 48 ساعت، به آدرس الکترونیکی فرستنده، تاییدیه¬ی دریافت اثر، ارسال خواهد شد.
جوایز:
برترین داستان: تندیس نفیس جشنواره و لوح تقدیر.
(از نگاه هیأت داوران و از نگاه اعضای باشگاه برگزیدگان، به صورت مجزا)
نه اثر برتر تا رتبه¬ی دهم: لوح تقدیر.
(از نگاه هیأت داوران و از نگاه اعضای باشگاه برگزیدگان، به صورت مجزا)
• بیست اثر برتر (ده اثر برتر از نگاه هیأت داوران و از نگاه اعضای باشگاه برگزیدگان، به صورت مجزا)، در هر دو نسخه¬ی کاغذی و الکترونیکی مجله¬ی رسمی سالانه¬ی حیرت "سالنامه داستان خلاقانه¬ی سال" منتشر خواهند شد. همچنین، تمامی آثار برگزیده¬ی مرحله¬ی نیمه نهایی و حذف شده در مرحله¬ی نهایی نیز، در سایت جشنواره به صورت تدریجی منتشر خواهند شد.

در سایت جشنواره می‌توانید اطلاعات دقیق‌تری از چگونگی برگزاری جشنواره و داوری آثار به دست آورید.
• آدرس سایت جشنواره: www.heyratfestival.ir
• کانال تلگرام جشنواره: www.t.me/dastankhallagh
• آدرس پست الکترونیکی جشنواره: heyratfestival@gmail.com
• شماره‌ی تماس (از ساعت 11 تا 20): 09357682442 - 09177091970

هادی سرکانی:

بعضی بضاعت های حیرت در جلب و جذب چنین داستانهایی و در کنار جریان عمومی شکل گرفته و پویای آن, حرفهای خوبی برای گفتن دارد. و امید قابل ملاحظه ای را به سالهای آن معطوف میکند. به دنبال نزدیک شدن به بازتعریف از حیرت و معنای آن نیستم اما همین دودی که از سر ما بعد از خواندن این داستان بلند می شود را گواه میگیرم برای آنکه عریانی جنایت و جنحه ای که در این داستان مقابل چشم داریم را یکی دیگر از معانی و مصداق های کلمه ی حیرت بدانم. برخلاف بسیار دیگر دوستان فاصله ی قابل ملاحظه ای از ادبیات داستانی حال حاظر ایران دارم و به همین دلیل از اظهار نظر درباره ی کلیت آن خودداری میکنم. با این وجود و آنچه از حال روز چندساله ی وطن بر میآید, تلاش برای اختگی و بی خطر کردن ادبیات و کشیدن نیش رسالت آن و میل نویسندگان به نقالی و روضه خوانی و یا غلطیدن به ورطه ی رویا پردازی و خیال بافی یا حتی استمداد از تمثیل و گنگی, چیزهایی نیست که دور از ذهن باشد. نه با وجود شرایط حاکم بر زندگانی همه ی ما. تاریخ واقع بینانه در چنین شرایطی به ما نوید انقلاباتی را می دهد که از دل شرایط فشار بر می آورد. امثال آقای حسن زاده و داستان خوبشان موی باریکی بود که رو به تنومند شدن گذاشته که در عرصه های مختلف هنر با لنز میکرو به جان مخاطبان ملنگی افتاده اند که حتی تلخ ترین وقایع و سیاهه ی فردا های بر بادرفته شات را به جایی نمیگیرند. بغض آشنایی که بعد از این داستان گلوی نگارنده را میگیرد بی شباهت به تجربه ی چندسال پیش در حال مشاهدی یک برنامه ی محقر تئاتر نیست. تئاتری که به جشنواره ی دانشگاهی راه یافته بود و روایتگر جدایی یک زوج معمولی بود. اما با همین لنز میکرو و با همین قدرت تخریب که یقه ی مخاطبش را به این راحتی ها رها نمیکند. مصادیق کم نیستند و از اشاره ی به آنها خودداری میکنم. همینقدر باید قدر دان باشیم که تداوم شرایط موجود باعث شده تا نویسنده های چریک و انقلابی و افاده های مطنطن آزادی و استقلال جای خود را به جراح های میکروسکوپ به دست و فاقد جواز جراحی داده اند. نویسنده ها و هنرمند هایی که از همه جای زندگیشان رد صلاحیت شده اند و حق اظهار نظر آنها در هیا هوی تبلیغاتی خفه میشود. اینها معطوف به این آب و خاک نیست. همین دود آشنای بالای سر ما بعد از خواندن کتاب مورسو بررسی مجدد نویسنده ی عرب هم رخ داده است. معنای اینها سرکوب نویسنده نیست, بلکه اندیشه ایست که در شرایط فشار متولد شده.
این نسیه فروشی ها را ما بعدا در نقدی که برای جشنواره ی نقد حیرت روی این داستان نوشته شده جبران می کنیم. دوستان درازگویی ما را ببخشند.

فایل 9 و 10 کتاب بازیگران عصر طلایی - جلد اول:

زبان روایت در رمان های رئالیسم جادویی

فایل 11 تا 15کتاب بازیگران عصر طلایی - جلد اول:

فایل 16 تا 19 کتاب بازیگران عصر طلایی - جلد اول:

📚معرفی کتاب«لالی»
مهدی نوربخش
برگرفته از سالنامه ادبیات داستانی«داستان خلاقانه سال(حیرت)»شماره ی سوم_۱۳۹۶

مجموعه داستان «لالی» اثر بهرام حیدری مشتمل بر بیست و دو داستان کوتاه است. داستان فردا ناهار کباب است٬ حسن سلمانی، غیر منتظره، درظهور آهوها، آقای منصوری، مشغولیات، رادیون، تحمل ناپذیر، گل محمد، کپرهای جن زده، کلاغ، مداوا، دعوتی ها، پیرمرد، بازهم پیرمرد، باران و آفتاب، بازی، ساکنان، مرغ بزرگ فرنگ، مکس کش، گل محمد و آقای مرادی، و گاگریو است. این مجموعه سیصد و سی و سه صفحه کتاب را در بر گرفته اند.
«لالی» به همراه کتاب «نان و گل» اثر نسیم خاکسار به عنوان بهترین مجموعه داستان های سال ۱۳۵۸شناخته شد.
«لالی» نام خود را وام دار سرزمینی محروم در دل کوه های زاگرس است، سرزمینی متعلق به ایل بختیاری، مردمی عشایر با زندگی سخت و ناملایمات طبیعی و اجتماعی.
حیدری را می‌توان از جمله نویسندگانی تلقی نمود که در مکتب جنوب قلم می زدند و مجموعه داستان «لالی» را می توان در گروه داستان های اقلیمی دسته بندی کرد . در مجموعه داستان «لالی» شاخصه های جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی، طبیعی و اقلیمی شمال خوزستان پررنگ است.
ادبیات هر سرزمین بازتاب، اندیشه، فرهنگ و احساسات مردم آن دیار است. در داستان های این مجموعه آداب، رسوم، سنت، لهجه، گویش و پوشش محلی و شیوه تفکر و احساس شخصیت ها نشان داده شده است. در مجموعه داستان «لالی» عکاسی آدم ها و طبیعت و فضای ناتورالیسمی حرف اول را می زند.
حیدری به مدت بیست سال در روستاهای لالی و مسجد سلیمان زندگی کرد. او تصاویر تمام شخصیت های داستانی اش را در چندین آلبوم جمع کرده بود. چنانکه در شب شعر و قصه مسجد سلیمان در سال ۱۳۵۹ گفته بود: « من روستاها را با تمام پوست و گوشت و استخوانم لمس کرده ام تمام شخصیت های داستانی من زنده اند و من از همه آنها توی آلبوم عکس دارم. چه کسی می خواهد گل محمد را ببیند؟ چه کسی می‌خواهد فرنگ را ببیند؟ هرکس را بخواهید ببینید من حاضرم آنها را به شما نشان دهم. همه آنها پنجاه کیلومتر با ما فاصله دارند.
توجه به روستا و جنبه های زندگی روستایی مناطق محروم به دور از هیاهوی شهری در مجموعه داستان« لالی» غلبه داشته و از شاخصه های ادبیات اقلیمی روستایی برخوردار است. در واقع «لالی» به عنوان داستانی نوشته شده در غالب مکتب داستانی جنوب از شرایط جغرافیایی و جامعه شناسی منطقه لالی بهره برده است. در داستان های این مجموعه جنبه های مختلف زندگی انسان، تحت تاثیر اقلیم است.
حیدری همه موضوعاتش را از جامعه ای قرض می گیرد، که الهام بخش او هستند. داستان های «لالی» در محیط باز در میانه دشت، بالای تپه، لب پرتگاه، زیر درخت و در سطحی بیرونی جریان دارد. فضا جغرافیایی پرداخت شده از یک داستان به داستان بعدی منتقل می شود و همینطور مخاطب با گذر از یک داستان به داستان بعدی به شناخت عمیق تری از آدم های داستان می رسد.
@dastaneshiraz