کاش فرشته‌ای هم بود و آدم‌ها را هر کجای زمانه که خسته می‌شدند،
بر می‌داشت و می‌برد وسطِ کودکی های شان رها می‌کرد
همان جا که اسباب بازی‌ها کم بود و دلخوشی‌ها زیاد،
مشکلات، ساده و کوچک بود و قلب ها بزرگ...
گلدان‌ها پر گل بود و خانه‌ها همیشه بوی صمیمیت و عشق می‌دادند...
باید فرشته‌ای باشد که آدم‌ها را هر زمان که کم آوردند،
بردارد و ببرد به یک عصرِ جمعه‌ی زمانِ کودکی
که بزرگ ترین اندوه و فاجعه‌ی دنیا، تکالیفِ نوشته نشده شان بود...

#مهر خداوند روشنگر همیشگی قلبتان...
#خورشید نثار هفت اقلیمتان باد

#مسیر بینظیر #آبشار #لوشکی برنامه #مردادماه چکاد