در بامدادان،
ماه‌ِ تابان، زُهره و ناهید
به پناهگاه خویش می‌خَزَند.
و همه چی از نو آغاز می‌شود،
بامداد از دامانِ آسمان فرومی‌اُفتد
دوباره خورشید از پیله رها می‌گَردد
و آفتاب با پرتوی تازه می‌دَمد،
بر جهان فرمانروایی می‌کند.
روزی نُو آغاز می‌شود.
شبنمی پاک بر گونه گُل‌برگ‌ها،
و گیاهان نورُستهِ به ناز می‌نشیند.

برآمدن شهبانوی زرین آفتاب در
آسمان آذرین‌تان همیشه فروزان باد.


#بامدادتان_نوشین_و_غرق_در_اغوای_دوشین

#سپاس_از_حضور_پرمهر_همه_ی_همدلان_جان
#سرنوشتتان_تابناک