اگر بخواهيم شب تا صبح مثل بلدوزر كار كنيم و یا فقط ماتم زده روبروی درهای بسته بشینیم...

پس كى عطر نعناع را بو كند؟
كى شبنم روى گل ها را ببوسد؟
كى روى خاكِ كوچه، آب بپاشد؟
كى براى پيرمرد همسايه آواز
دشتى بخواند؟
كى روى سينى مادربزرگ رِنگ بگيرد؟
كى براى كلاغ ها شكلك در بياورد؟
كى با خورشيد برقصد؟
كى به مهمانى زنجره ها برود؟
كى با ماه مسابقه ى دويدن بدهد؟
كى بخندد و بخندد و بخندد؟؟!!

يادمان نرود زندگى كنيم!
زندگى كنيم!
زندگى
بعدها خواهيم فهميد كه هر ثانيه ى عمرمان يك هديه ى غول آسا بود.

آسان از دستش ندهيم.

#سلامی_از_جنس_مهربانی
#روزتان_شورانگیز

در این روزگار که ما بیش از هرچیز به امید و ایمان احتیاج داریم مگذار نااُمیدی، روزنی به اندازه‌ی سرِ سوزنی در قلبت پیدا کند و از آنجا هجوم بیاورد.
امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند؛ چراغ را برای تاریکی.
انسان اگر با مشقت و درد و مصیبت روبه‌رو نمی‌شد، نه به چیزی ایمان می‌آورد، نه به آینده‌ای دل می‌بَست و نه از اُمید سلاحی می‌ساخت به پایداریِ کوه.

#سلامی_از_جنس_مهربانی
#روزتان_شورانگیز