Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یک دوست کُردِم. می‌گفت، عاشقِ دخترِ تُرکی شده‌ام. بار ها این آهنگ رشید بهبودف را گوش می‌کرد
هیچ‌وقت آن دختر را نشانم نداد، فقط گاهی از تلفن کارتی، شماره می‌گرفت و بعد با موبایلش، #کوچه_لره را پخش می‌کرد؛ بدون حرف، بدونِ کارِ اضافه‌ای.
بارآخر رفتیم‌پارک، این‌بار با خواندنِ #رشید_بهبودف، ریوان هم خواند، نه به کُردی، که ترکی خواند و گریه کرد؛ و باز بی‌هیچ حرفِ اضافه‌ای قطع کرد، نپرسیدم چه شده و این شد آخرین بار اما قطعه را هنوز گوش می‌داد...
این ویدئو. آن لحن و نگاهِ زخم‌زننده، آن کُردی غریب و تکان‌دهنده، ریوان را به‌یادم آورد.
گویی آن دخترِ ترکِ ناپیداست که این‌بار برای ریوان، به کُردی میخواند.
جهان به‌طرز حیرت‌انگیزی، چیزها را تکرار می‌کند، منتها درست از آن زمانی که دیگر منتظر آن تکرار نیستی!
ترانه‌ها مستقل از آن‌چه نوشته‌شده‌اند، حیاتی دیگرگون می‌یابند،
ترانه‌ای می‌شود، یادِ آن ازدست‌‌رفته، یادِ گم‌شده‌ای، یادِ یک شبی، یادِ خنده‌ای.
گویی خواننده بخواند کوچه‌ها را آب و جارو کرده‌ام که وقتی یار می‌آید، گرد و خاکی بلند نشود،
اما تو بشنوی: «نیامدی و دیر شد»، تو بشنوی و فریاد بزنی: «زیر کدام آسمانی؟»
هیچ‌وقت آن دختر را نشانم نداد، فقط گاهی از تلفن کارتی، شماره می‌گرفت و بعد با موبایلش، #کوچه_لره را پخش می‌کرد؛ بدون حرف، بدونِ کارِ اضافه‌ای.
بارآخر رفتیم‌پارک، این‌بار با خواندنِ #رشید_بهبودف، ریوان هم خواند، نه به کُردی، که ترکی خواند و گریه کرد؛ و باز بی‌هیچ حرفِ اضافه‌ای قطع کرد، نپرسیدم چه شده و این شد آخرین بار اما قطعه را هنوز گوش می‌داد...
این ویدئو. آن لحن و نگاهِ زخم‌زننده، آن کُردی غریب و تکان‌دهنده، ریوان را به‌یادم آورد.
گویی آن دخترِ ترکِ ناپیداست که این‌بار برای ریوان، به کُردی میخواند.
جهان به‌طرز حیرت‌انگیزی، چیزها را تکرار می‌کند، منتها درست از آن زمانی که دیگر منتظر آن تکرار نیستی!
ترانه‌ها مستقل از آن‌چه نوشته‌شده‌اند، حیاتی دیگرگون می‌یابند،
ترانه‌ای می‌شود، یادِ آن ازدست‌‌رفته، یادِ گم‌شده‌ای، یادِ یک شبی، یادِ خنده‌ای.
گویی خواننده بخواند کوچه‌ها را آب و جارو کرده‌ام که وقتی یار می‌آید، گرد و خاکی بلند نشود،
اما تو بشنوی: «نیامدی و دیر شد»، تو بشنوی و فریاد بزنی: «زیر کدام آسمانی؟»
❤5🔥2