‍.
باید #جوانه زد
در این روزهایی که #سخت می گذرد.
تمام دنیا سیاه و سفید شده است .
فارغ از احساسِ روییدن...
فارغ از محبت و #عشق ...

کاش این روزها مهربان تر می شدیم ‌.
اندکی #سبز تر...
اندکی عاشق تر...

زندگی در امتداد بلوط

بذری بودم پای درختی...

در کوله ای چپانده شدم و راهی دور و دراز پیمودم
و در نهایت در کف انباری غنودم!

تا اینکه؛
همان دست سر برآورد و دستم بگرفت ، همراهم برد...

لای دستمال کاغذی سفیدِ خیسی، پیچانده شدم.

حتم داشتم، کارم تمام است تا به ناگاه، در تُنگی پر آب، غرقم کردند!

چندی گذشت و از دو سو احساس می کردم، کشیده می شوم.
انگار رؤیاهایم را از دو سو، بیرون می کشیدند و این هر اول صبحی در دل تاریکی و غرق در آب ادامه داشت تا اینکه...

جان گرفتم و جوانه زدم و رشد کردم و رمقی یافتم

همان دست ، انگشتی چرخاند و از‌غرقاب تنگ آبی، نجاتم داد و در دل خاک، در گُلدان جایم داد..

گِلی که رویم را پوشاند، عجیب بوی مادر می داد..

اینک هر روز چشم به راهم، تا مسیحایی دگر سر رسد و مرا به زادگاه اصلی ام و همان پهنه خالی جنگلی برگرداند ...

جنگل به بذر و جوانه همدلی نیازمند است تا ، سبزی را به باغچه امیدش بپاشی وجان افزایی و جان نستانی..

سپاس دستان مهری که به جنگل حیات دوباره می بخشد و به جوانه نیز اعتمادی شگرف...

شک نکنید روزگاران بهتر از امروز را خواهیم ساخت.


#جوانه_های_بلوط_صلح_و_مهربانی
----