#بنان آنطور که می‌ بایست میخواند و دیگران آنطور که می‌ توانستند .
زنده یاد #حسینعلی_ملاح درباره صدای #استاد_بنان میگوید:
از دیدگاه زیبایی شناسی، صوت خوش #بنان را می‌توان به خطی منحنی تشبیه کرد که عاری از هرگونه زاویه است و زبری و خشنی در آن احساس نمی‌شود. شادروان #روح‌_الله_خالقی نیز می افزاید: تحریرهای ناب #بنان همانند مشتی مروارید است که بر صفحه‌ ای از مرمر بغلتانند‌. #اسماعیل_نواب_صفا میگوید:
#بنان در مرکب‌خوانی استاد بود به آسانی می توانست از دستگاهی به دستگاه دیگر برود و بازگردد، ولو اینکه این دو دستگاه متضاد باشند.
#احسان_یار_شاطر مینویسد:
آواز #بنان خیلی بلند نبود ولی نرم و صاف و گرم و خوش طنین بود. اختیار حنجره‌ اش هرگز از دستش خارج نمی‌ شد. تحریر بی جا نمی زد و قدرت نمایی نمی کرد برعکس قدرتش را در انتقال معنی شعر و ارائه ظرافت‌ ها و لطافت های آواز نشان می‌ داد. تحریرهایش امواج ریز حریری را در معرض نسیم ملایم به خاطر می‌ آورد. تحریرهایش هرگز خارج از متن آواز نبود، بلکه جزء بافت آواز او به شمار میرفت.
#بنان آنطور که می‌بایست می‌خواند و دیگران بیشتر آن طور که می‌ توانستند.