This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚪یکی دیگر از چیزهایی که در کتاب « آنومی و سرزمین بزرگ‌اندازه‌ها» اثر الهه برزگر و چاپ انتشارات بته‌جقه گفته شده بود به وقوع پیوست.
⚪ شرکت Alef آمریکا یه خودرو برقی تولید کرده که می‌تونه از روی ماشین‌ها پرواز کنه!
۳۰۰ کیلومتر با یکبار شارژ میره و می‌تونه حدود ۱۷۶ کیلومتر هم پرواز کنه!
گفتن که قراره ۲ سال دیگه وارد بازار بشه!
@bjpub
⚪ شرکت Alef آمریکا یه خودرو برقی تولید کرده که می‌تونه از روی ماشین‌ها پرواز کنه!
۳۰۰ کیلومتر با یکبار شارژ میره و می‌تونه حدود ۱۷۶ کیلومتر هم پرواز کنه!
گفتن که قراره ۲ سال دیگه وارد بازار بشه!
@bjpub
آروِن در آمده بود که مغ اعظم خیلی آدم خوبی است. می‌توانست خودش را در یک چشم‌برهم‌زدن بردارد ببرد شهر دیگر.
اُرکیس ابروهایش بالا رفت: جدی؟ یعنی می‌تواند خودش را غیب کند؟
آروِن هم بر آن شد تا از وجنات مغ اعظم تعریف‌ها کند و در ستایشش جمله‌ها بسراید. اُرکیس ذهنش داشت می‌جنبید که کلمات را ردیف کند تا بر زبان بیایند. وقتی بچه بود و هنوز خانهٔ پدربزرگ زندگی می‌کردند برای گفتن یک کلام باید میان حرف این و آن می‌پرید. نه اینکه از این کار خوشش بیاید، بزرگ‌ترها اعتنایی به حرف‌های یک بچه نمی‌کردند. اگر هم سکوتی می‌شد و او از فرصت استفاده می‌کرد تا حرفش را بزند، ناگهان یکی پیدا می‌شد که جملات مثل جن‌های تاریکی در ذهنش ظهور کنند از طریق دهانش بریزند بیرون. آن وقت مجبور می‌شد ساکت شود و حرف‌هایش را بخورد. آن لحظه بعد از مدت‌ها دوباره این حس گند سراغش آمده بود. همین «عجله‌کن وگرنه نمی‌گذارند حرف بزنی!» گفت: «ببین! روح می‌تواند اما همین آدمی که می‌گویی چطور می‌تواند جسمش را از بُعد زمان عبور دهد؟! جسم سنگین است. مگر می‌شود! »
آروِن با شنیدن حرف‌های او فکری شد. اُرکیس ادامه داد: « من هم به ماورا اعتقاد دارم. جادو هم در کار هست، اما قرار نیست منطق را بخوری یک آب هم روش. یک کمی کتاب خوانده باشی می‌دانی جسم را نمی‌شود از هیچ بُعدی عبور داد. »
آروِن حرفی نزد. در تمام مدتی که حرف‌های اُرکیس را می‌شنید مغزش در کندوکاو بود. حالا هم که او در سکوت داشت اجازه می‌داد فکر کند، رنگ رخ‌اش داشت باز می‌شد. تازه می‌فهمید چی به چی است. فهمید حرفِ دهان را نباید باور کرد جز به مدرکِ علم و آدمِ بلدِ کار !
الهه برزگر
@bjpub
⚪ اسم آروِن رو از گل Lysimachia arvensis یا همون آناغالیس گرفتم و اسم اُرکیس هم از گل Orchis masula یا همون ثعلب گرفتم. هر دو این گل‌ها در رامسر،ایران رشد می‌کنند.
اُرکیس ابروهایش بالا رفت: جدی؟ یعنی می‌تواند خودش را غیب کند؟
آروِن هم بر آن شد تا از وجنات مغ اعظم تعریف‌ها کند و در ستایشش جمله‌ها بسراید. اُرکیس ذهنش داشت می‌جنبید که کلمات را ردیف کند تا بر زبان بیایند. وقتی بچه بود و هنوز خانهٔ پدربزرگ زندگی می‌کردند برای گفتن یک کلام باید میان حرف این و آن می‌پرید. نه اینکه از این کار خوشش بیاید، بزرگ‌ترها اعتنایی به حرف‌های یک بچه نمی‌کردند. اگر هم سکوتی می‌شد و او از فرصت استفاده می‌کرد تا حرفش را بزند، ناگهان یکی پیدا می‌شد که جملات مثل جن‌های تاریکی در ذهنش ظهور کنند از طریق دهانش بریزند بیرون. آن وقت مجبور می‌شد ساکت شود و حرف‌هایش را بخورد. آن لحظه بعد از مدت‌ها دوباره این حس گند سراغش آمده بود. همین «عجله‌کن وگرنه نمی‌گذارند حرف بزنی!» گفت: «ببین! روح می‌تواند اما همین آدمی که می‌گویی چطور می‌تواند جسمش را از بُعد زمان عبور دهد؟! جسم سنگین است. مگر می‌شود! »
آروِن با شنیدن حرف‌های او فکری شد. اُرکیس ادامه داد: « من هم به ماورا اعتقاد دارم. جادو هم در کار هست، اما قرار نیست منطق را بخوری یک آب هم روش. یک کمی کتاب خوانده باشی می‌دانی جسم را نمی‌شود از هیچ بُعدی عبور داد. »
آروِن حرفی نزد. در تمام مدتی که حرف‌های اُرکیس را می‌شنید مغزش در کندوکاو بود. حالا هم که او در سکوت داشت اجازه می‌داد فکر کند، رنگ رخ‌اش داشت باز می‌شد. تازه می‌فهمید چی به چی است. فهمید حرفِ دهان را نباید باور کرد جز به مدرکِ علم و آدمِ بلدِ کار !
الهه برزگر
@bjpub
⚪ اسم آروِن رو از گل Lysimachia arvensis یا همون آناغالیس گرفتم و اسم اُرکیس هم از گل Orchis masula یا همون ثعلب گرفتم. هر دو این گل‌ها در رامسر،ایران رشد می‌کنند.
من یاد گرفته‌ام که هیچ فرقی نمی‌کند چقدر خوب و وفادار باشم، زیرا همیشه کسانی هستند که لیاقتش را ندارند..!
📕 #فراتر_از_بودن
✍ #کریستین_بوبن
@bjpub
📕 #فراتر_از_بودن
✍ #کریستین_بوبن
@bjpub
✍️شغالی به شير گفت: «با من مبارزه کن!»
شير نپذيرفت.
شغال گفت: «نزد شغالان خواهم گفت، شير از من می‌هراسد.»
شير گفت: «سرزنش شغالان را خوش‌تر دارم، از اينکه شيران مرا مسخره کنند، که با شغالی مبارزه کردم.»
گاهی‌وقت‌ها مشاجره با یک احمق،
ما را هم احمق، جلوه می‌دهد.
@bjpub
شير نپذيرفت.
شغال گفت: «نزد شغالان خواهم گفت، شير از من می‌هراسد.»
شير گفت: «سرزنش شغالان را خوش‌تر دارم، از اينکه شيران مرا مسخره کنند، که با شغالی مبارزه کردم.»
گاهی‌وقت‌ها مشاجره با یک احمق،
ما را هم احمق، جلوه می‌دهد.
@bjpub