📍انتقال سکینه پروانه به مکانی نامعلوم

🔸ساعت ۲۳ شب گذشته ۶ اسفند، #سکینه_پروانه، زندانی سیاسی کُرد به بهانه انتقال به بهداری به دفتر نگهبانی فرخوانده شده و از آنجا به مکانی نامعلوم انتقال یافته است.

🔸وی ۲۴ آ‌ذر به دلایل نامشخص از زندان قوچان، محل سکونت خانواده‌اش به زندان مشهد انتقال یافت. این زندانی سیاسی پس از انتقال به زندان زنان مشهد در قرنطینه و بند ۶ این زندان از حق ملاقات و دسترسی به هواخوری محروم شده است.

#زنان_زندانی_سیاسی


@bidarzani
🔗https://kurdistanhumanrights.org/fa/?p=15478

جنسیت و آموزش عالی 🔻

🗨 سعید پیوندی:«دختران به مدرسه‌ای می‌رفتند که گفتمان‌اش زن‌ستیزانه و تبعیض‌آمیز بود اما معنایی که در تصور یا کنش و تجربه‌ی اجتماعی خود به این آموزش می‌دانند همانی نبود که حکومت در نظر داشت. برای حکومت آموزش باید در خدمت تربیت مادران و همسرانی باسواد و هم‌زمان وفادار و سربه‌زیر در برابر مردان باشد. اما آنها ربات‌های بی‌اراده‌ای نبودند که الگوی زنانه‌ کتاب‌های درسی را بازتولید کنند. دنیای ذهنیتی آنها از محدوده‌ای که گفتمان رسمی ترسیم می‌کرد فراتر می‌رفت. همین خلاقیت فردی و جمعیِ زنانه به نوعی انقلاب خاموش اجتماعی در ایران انجامید که نتایج آن را می‌توان از جمله در رفتارهای جمعیتی، رابطه با فرهنگ، کنشگری اجتماعی و خواست برابری در بازار کار، خانواده و جامعه مشاهده کرد. حکومت در ادعای نسبت دادن پیشرفت آموزش زنان به خود حرف نادرستی نمی‌زد. آنها مانع آموزش دختران نشدند اما دختران با انگیزه‌های خودشان این راه دشوار و پر از دست‌انداز را هموار کردند. هم‌زمان این همه‌ی داستان نبود زیرا دخترانی که از این نظام آموزشی «اسلامی شده» بهره‌می‌برند به عنوان سوژه‌ی جدیدی که با دنیای علم و دانش آشنا شده علیه ایدئولوژی آن طغیان می‌کردند. این پدیده را حتی در میان بسیاری از زنان مسلمان باورمند به حکومت اسلامی و سطح توقعات آنها می‌توان مشاهده کرد. بیهوده نبود که آیت‌الله جنتی می‌گفت بدبختیِ ما رفتن دختران به دانشگاه است.»

🗨 «نسل جوان در ایران شاید بیش از دیگر کشورها با این ساختارهای بسته و بازدارنده سروکار دارد و ناچار است که در پویاییِ ذهنیتی خود راه‌های خلاق برای عبور از آنها پیدا کند. دختران جوان در روند این ذهنیت‌سازی نهادگذارانه به سوژه تبدیل شدند. برای بسیاری از دختران درس خواندن و دانش‌اندوزی، موفقیت و پیشرفت تحصیلی راه‌های کسب قدرت و توانمند شدن در درون خانواده و مدرسه هم بود. در اینجا مفهوم کسب قدرت همانی است که فوکو می‌گفت. قدرت در زندگی روزمره و در رابطه با دیگران. آموزش تنها نهادی بود که در آن موانع عملی کمتری برای پیشرفت دختران وجود داشت و آنها هم هوشمندانه از این تنها راهِ کم‌وبیش بازِ پیشرفت اجتماعی بهره جستند و موفق شدند به‌رغم ناهمواری‌ها رابطه‌ی قدرت را تغییر دهند. آنچه شاید در ابتدا در ذهنیت گروه‌های کوچکی از دختران معنا داشت به تدریج به نوعی انگاره‌ی جمعی تبدیل شد. شاید همین معنا برای پسران وجود نداشت و بخشی از موفقیت دختران هم به این «ارزش اضافی» اجتماعی علم و آموزش مربوط می‌شود.»

🗨 «وقتی گفته می‌شود که برای مثال دختران ۵۴ درصد از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی را تشکیل می‌دهند این پرسش پیش می‌آید که آیا این میانگین برای همگان یکسان است یا دیگر شکل‌های نابرابری بر اساس محل جغرافیایی سکونت، موقعیت اجتماعی خانواده، رابطه با فرهنگ، روابط درون خانواده، زبان مادری، و مذهب بر میزان دسترسی به آموزش عالی تأثیر می‌گذارد. شاخص احتمال دسترسی به آموزش عالی بر اساس داده‌های سرشماری سال ١٣٩۵ نشان می‌دهد که دختران استان سیستان و بلوچستان، کردستان، آذربایجان غربی یا هرمزگان گاه تا حدود دو برابر کمتر از دختران تهران، اصفهان یا یزد، گیلان و سمنان به دانشگاه راه می‌یابند. به سخن دیگر، در مناطق کمتر توسعه‌یافته‌ی ایران، و به‌ویژه استان‌های مرزی و مناطقی که زبان مادری آنها فارسی نیست، شکاف جنسیتی به گونه‌ای چشمگیر بیشتر است. تحقیقات میدانی در ایران نشان می‌دهد که نابرابری در دسترسی به آموزش به موقعیت خانوادگی، محیط و سرمایه‌ی
فرهنگی، امکانات آموزشی و رابطه‌ی فردی با آموزش، یادگیری و علم بستگی دارد.»



@bidarzani
@NashrAasoo

🎧اپیزود هفتم #پادکست سنگ صبور



@bidarzani
https://soundcloud.com/sang_saboor/hajnnzfzto1m

🎬نگاهی به فیلم من. تو. او. او – بدیلی برای نظام دوتاییِ زنانگی- مردانگی
✍🏽فرزانه راجی
 
🔹هنگامی که شانتال آکرمن کارگردان جوان بلژیکی در اوایل دهه‌ی ٧٠ وارد نیویورک شد، سینمای نیویورک تحت تاثیر غول‌هایی همچون مایکل اسنو بود که کارهایش با مینی‌مالیسم و روایت نیمه‌متعارف آکرمن به شدت تناقض داشت و به نظر نمی‌رسید این دو سبک به راحتی با هم ادغام شوند. اما آکرمن توانست با احساسات خود به عنوان غریبه‌ای در سرزمینی غریبه با استفاده از فضاهای محدود و روزمره‌گی‌های خسته کننده زندگی، شخصیت‌های خود را خلق کند.

🔹اوج موفقیت او ژان دیلمان، شماره ٢٣ که دوکومرس، ١٠٨٠ بروکسل در سال ١٩٧۵ سنتز کاملی از سنت‌های مخالف بود و آکرمن توانست در این فرایند تعریف جدیدی از واقع‌گرایی ارائه کند.

🔹در فیلم من. تو. او. او  که اولین تلاش آکرمان برای جوش دادن فیلم ساختاری با فیلم روایی است، زن جوانی در تلاش برای فرار از تعهدات اجتماعی، کنترل زندگی خود و ظاهرا فراموش کردن یک عشق یا رابطه‌ی عشقی، به مدت یک ماه خود را در اتاق کوچکش منزوی می‌کند.  این عنصر انزوا و حسی از تبعید، چه به معنای واقعی کلمه مانند فیلم  آنا و چه با بیگانگی و انزوا در یک محیط داخلی ، مانند من. تو. او . او  در اکثر فیلم‌های آکرمان  وجود دارد و به شکل وضعیتی روانی درونی می‌شود.

🔹فیلم من. تو. او . او  به سه بخش و کلا در ٨۶ دقیقه ساخته شده است. سرعت فیلم به ویژه در قسمت اول بسیار کند است. در این بخش بسیار کند با زن جوانی (جولی با بازی آکرمن) روبرو می‌شویم که  تنها منبع تغذیه‌اش در این یک ماه انزوای خود خواسته،  شکر است. در این مدت او خود را به روش‌های عجیبی مشغول می‌کند: دوبار اتاقش را رنگ می‌زند، وسایل خانه را بیرون می‌برد، نامه‌هایی طولانی برای معشوق یا همان تو (با بازی کلر واتیون) می‌نویسد.


#نقدفیلم


@bidarzani
http://cinemaye-azad.com/1399/12/07/4568/

🔴 ادامه اعتراضات به قتل سوختبران در سیستان و بلوچستان/ مردم شهر سوران دست به تجمع زدند

در پی تداوم اعتراضات شهروندان سیستان و بلوچستان به کشته شدن سوختبران، ویدیویی دیگر توسط رسانه های محلی در فضای مجازی مبنی بر گسترش اعتراضات در شهر سوران منتشر شده است.

این شهروندان همچنین نسبت به "اشرار" نامیده شدن سوختبران کشته شده توسط فرمانداری سراوان نیز معترض هستند.

روز دوشنبه ۴ اسفند، اعتراضات مردمی نسبت به انسداد مسیر تردد گروهی از سوختبران توسط نیروهای مرزبانی منجر به تیراندازی نیروهای نظامی و کشته شدن دستکم ۱۰ سوختبر و زخمی شدن ۵ تن دیگر شد.

گزارش ها حاکی از آن است که اینترنت در بسیاری از نقاط این استان دچار اختلال و قطعی شده است.



@bidarzani
@ettehad

وضعیت ناگوار زندان‌ها و اقدام به خودکشی یک #زندانی_سیاسی در زندان تهران بزرگ


سیامک مقیمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ و از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ در پی اقدام به خودکشی به بیمارستان منتقل شده است.

خبرگزاری هرانا به نقل از یک منبع مطلع گزارش کرده است که به دنبال اقدام به خودکشی این زندانی از طریق بریدن شکم و رگ دست و انتقالش به بیمارستان، مسئولان زندان وسایل او را هم از بند جمع‌آوری و خارج کرده‌اند.
از قول این منبع مطلع نقل شده است که سیامک مقیمی تحت تأثیر صحبت‌های میرزا آقایی، رئیس اندرزگاه قرار گرفته است که خطاب به زندانیان اعتراضات سراسری آبان‌ماه گفته است هیچ حقی به آنان تعلق نمی‌گیرد.
گفته می‌شود مسئولان زندان با تشکیل شورای انضباطی در زندان و پرونده‌های انضباطی برای زندانیان، آنان را با محرومیت از مرخصی و تعلق نگرفتن حق آزادی مشروط، تهدید می‌کنند که این اقدام، مشکلات روحی و روانی فراوانی براى برخی زندانیان ایجاد کرده است.
با وجود ابتلای مقیمی به بیماری اعصاب و روان و بستری بودن طولانی مدت او پیش از بازداشت، مسئولان زندان تهران بزرگ با بی‌توجهی به این موضوع او را در حبس نگه داشته‌اند.

سیامک مقیمی بهمن ماه سال ۹۸ در دادگاه انقلاب تهران به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد که با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، پنج سال آن قابل اجراست. او در جریان اعتراضات سراسری در شهرستان پرند بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
اتهامات او «اجتماع و تبانی، فعالیت تبلیغی علیه نظام، توهین به رهبری و توهین به رئیس‌جمهور» اعلام شد و به پرونده‌اش در شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمدرضا عموزاد رسیدگی کردند.
مقیمی پیش از این و در تاریخ ۵ بهمن ۹۸ به دنبال مطلع شدن از صدور حکم ۱۰ سال حبس توسط دادگاه انقلاب تهران، دست به خودکشی زده بود.
هرانا نوشته است که این زندانی سیاسی تا یک هفته پیش از بازداشت به صورت طولانی مدت برای درمان در آسایشگاه بیماران اعصاب و روان بستری بوده و تحمل حبس در این شرایط وضعیت او را وخیم‌تر کرده است.

@bidarzani
@RadioZamaneh

📍ارومیه؛ صدور حکم پنج سال و یک روز حبس برای شهناز صادقی‌فر

🔸شبکه حقوق بشر کردستان مطلع شده است که در روزهای گذشته حکم ۱۵ سال حبس #شهناز_صادقی‌فر، زندانی سیاسی کُرد که پیشتر از سوی دادگاه انقلاب ارومیه صادر شده بود در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال و یک روز حبس تبدیل شده است.

🔸جلسه محاکمه این زندانی سیاسی در تاریخ ۲ اسفند به صورت آنلاین برگزار و دو روز بعد صدور این حکم رسما به وی ابلاغ شده است.



@bidarzani
🔗https://kurdistanhumanrights.org/fa/?p=15481

🔴 اِعمال فشار بر ناهید خداجو از طریق انسداد حقوق بازنشستگی و تهدید به ضبط وثیقه برای اجرای حکم زندان


ماه گذشته آخرین اخطار برای وثیقه‌گذار #ناهید_خداجو مبنی بر اقدام به ضبط وثیقه ارسال شد که چنانچه ناهید برای اجرای حکم ۶ سال زندان مراجعه ننماید وثیقه ضبط خواهد شد.
نهادهای امنیتی و قوه قضائیه به این اقدام بسنده نکرده اند و از یک ماه گذشته حساب‌های بانکی ناهید که شامل حقوق بازنشستگی او می‌شود را مسدود کرده‌اند.
ناهید خداجو کارگر بازنشسته و عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران است که در تجمع روز جهانی کارگر سال ۹۸ در تهران دستگیر شد و پس از ۳۳ روز بازداشت به قید وثیقه آزاد شد و بعدتر توسط قاضی ایمان افشاری قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به شش سال زندان محکوم گردید و این حکم در دادگاه تجدیدنظر عیناً تأیید شد.
اکنون که شیوع بیماری کرونا هنوز زندانیان محبوس در زندانهای کشور را شدیداً تهدید می‌کند و حکومت نیز هیچ اقدامی برای واکسیناسیون زندانیان براساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت انجام نمیدهد، اِعمال فشار بر ناهید خداجو و دیگر کارگرانی که به ناحق به احکام زندان محکوم شده‌اند تنها از سر ضدیت تمام عیار دم و دستگاه حاکم با طبقه کارگر و فعالین ‌و پیشروان آن است.
مگر ناهید خداجو و دیگر کارگران و فعالین کارگری چه جرمی مرتکب شده‌اند که باید به احکام طویل‌المدت زندان محکوم گردند؟ ناهید خداجو تنها به دفاع از حقوق خود و دیگر کارگران پرداخته است و این ناقضان حقوق کارگران و چپاولگران دسترنج طبقه کارگر هستند که باید به جرم دزدی و غارت ثروت‌های جامعه و پایمال کردن حق طبقه کارگر بعنوان اکثریت جامعه محاکمه و زندانی گردند.
ضابطین امنیتی و قضایی، هم جان و هم مال کارگران را نشانه گرفته‌اند تا نابود کنند. هم حداقل معاش بازنشستگی ناهید خداجو را به گرو گرفته‌اند و هم خود وی را در شرایط خطرناک کنونی میخواهند به زندان ببرند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران اقدام منزجر کننده نهادهای امنیتی ‌و قضایی در مسدود کردن حقوق بازنشستگی ناهید خداجو و هم اعمال فشار به وثیقه‌گذار او را شدیداً محکوم مینماید و خواهان منع تعقیب قضایی فوری و بی قید و شرط از ناهید خداجو و دیگر کارگران و فعالین کارگری است.


@bidarzani
@ettehad
https://bit.ly/2ZM4WOm

فقط خورد و خوراک کارگران ۶ میلیون و ۸۹۵ هزار تومان!

🔹دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران با بیان اینکه رقم ۶ میلیون و ۸۹۵ هزار تومانی که به عنوان هزینه ماهانه معیشت کارگران اعلام شده غیر از هزینه های مسکن و اجاره بها و درمان است و تنها بخش خوراکی ها را شامل می شود، از نمایندگان مجلس خواست تا ارز ۴۲۰۰ تومانی را به جهت حفظ قدرت معیشت تنها به کالاهای اساسی و مصرفی خانوارهای ضعیف و کم درآمد اختصاص بدهند.


@bidarzani
@isna94

فقط خورد و خوراک کارگران ۶ میلیون و ۸۹۵ هزار تومان!

🔹دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران با بیان اینکه رقم ۶ میلیون و ۸۹۵ هزار تومانی که به عنوان هزینه ماهانه معیشت کارگران اعلام شده غیر از هزینه های مسکن و اجاره بها و درمان است و تنها بخش خوراکی ها را شامل می شود، از نمایندگان مجلس خواست تا ارز ۴۲۰۰ تومانی را به جهت حفظ قدرت معیشت تنها به کالاهای اساسی و مصرفی خانوارهای ضعیف و کم درآمد اختصاص بدهند.


@bidarzani
@isna94

کودکان کار پرنسس‌های یک روزه نیستند

برگزاری نمایشگاه عکسی با نام «پرنسس‌های کوره» فعلا لغو شد‌. نمایشگاهی که قرار بود در آن عکس دختربچه‌های کارگر با لباس پرنسس بر دیوارها قرار بگیرد و خود دختربچه‌ها با آن لباس‌ها در افتتاحیه نمایشگاه حاضر شوند. ما به عنوان مجموعه‌ای مخالف کار کودک با این نمایشگاه و هر کار مشابهی به شدت مخالفیم. چون:

🔸دادن یک دست لباس قشنگ، یا یک روز غذای شاهانه در رستوران و... نه تنها دردی از این کودکان دوا نمی‌کند که اثرات نامطلوبی روی روحیه‌ی آنها می‌گذارد. اگر کسی واقعا قصد کمک به تغییر وضعیت این کودکان را داشته باشد می‌تواند این کار را با کمک به رفع فقر و اشتغال بزرگسالان خانواده‌های این کودکان انجام دهد نه کارهای نمایشی این چنینی.
🔸بازنمایی آرزوهای کودکان دختر کارگر در قالب پرنسس مثل کشیدن پرده‌ای بر روی شرایط غیرقابل قبول زندگی این کودکان است. در واقع تبدیل این کودکان به ابزارهایی برای جلب توجه و ترحم است بدون اینکه به دلایل، ریشه‌ها و اثرات کار کودکان توجه شود. ابزاری برای ایجاد رضایت و لذت در کسانی که به دیدن و خرید عکس‌ها بیایند، دستی بر سر بچه‌ها بکشند و چهار روز دیگر همه این ماجراها را به دست فراموشی بسپارند. در حالی که دختربچه‌های درگیر در این ماجرا آن را فراموش نخواهند کرد.
🔸هرگونه مداخله در زندگی کودکان باید همه‌جانبه‌نگرانه، تخصصی و با در نظر گرفتن مصالح عالیه آنان باشد. انتشار عکس این دختربچه‌ها و از بین بردن عزت نفس خود و خانواده‌هایشان بی‌شک عملکرد معکوس دارد.

بازنمایی کلیشه‌های جنسیتی و طبقاتی به عنوان ابزاری برای جلب ترحم به کار می‌روند تا ما از خودمان نپرسیم چرا دختربچه‌ای باید کار کند و این دختر واقعا چه می‌خواهد؟
کار کودک نتیجه نابرابری‌های عظیم ساختاری است و این چیزی است که باید از بین برود، نه تصویر کار کردن کودکان.


@bidarzani
@dastadast

#زهرا_نعمتی و #بتول_مشرف_جوادی در سه گروه موسسین، بخش نسل جوان و گروه کمیته های ملی پارالمپیک و فدراسیون های جهانی اعلام شده اند و منتخبین نهایی توسط کمیته ورزش بانوان IPC، همزمان با هشتم مارچ ( ۱۸ اسفند) و در روز جهانی زن معرفی می‌شوند.



@bidarzani
@journalistafsoon

📌سوخت‌بری انتخاب ما نبود



🔸مشکلات اقتصادی در سراوان و محرومیت‌های دیرینه این شهرستان، مردم مرزنشین را به شغل سوخت‌بری ناچار کرده است، آنها امکان اشتغال دیگری ندارند.


🔸سوخت‌بری با وجود درآمد کم برای آنها خطرات زیادی هم دارد؛ مانند آنچه بر کولبرها می‌گذرد. اگر شانس بیاورند و در رفت‌وآمد، درگیری برایشان پیش نیاید، جاده‌های مرگ جانشان را نشانه می‌گیرد. مثل بلوچ‌زهی که ۱۰سال پیش تصادف کرد و مهره کمرش شکست. برای او طرح رزاق هم موثرنبوده، زیرا در این طرح چند خانواده با هم یک کارت و ماشین دارند و مسیر خاکی را باید بروند و تا قبل از ساعت چهار عصر بازگردند و اگر دیرتر به مرز برسند، اجازه ورود ندارند؛ همه هم پاکستان قوم و خویش ندارند تا شب را درخانه‌شان سر کنند.

🔺بن‌بست اقتصادی سراوان

در کل شهرستان ۶۰هزار نفری سراوان نه کارخانه و صنعتی فعال است و نه آبی برای کشاورزی وجود دارد. اهالی روستاهای محروم مرزی راه دیگری جز سوخت‌بری پیش روی خود نمی‌بینند؛ راهی که در هر سفر نهایت تا ۲۰۰هزار تومان برایشان درآمد دارد. اگر شناسنامه داشته باشند یارانه هم می‌گیرند و می‌زنند به زخم زندگی. آنهایی هم که پای رفتن ندارند، کارتشان را می‌فروشند به دیگران.
سوخت‌بری در سراوان یا شهرستان‌های مرزی دیگر یک انتخاب نیست. چاره دیگری وجود ندارد.

#سراوان
#بلوچستان
#سوخت_بری


@bidarzani
https://hamshahrionline.ir/x6ZFf

🟣پایان خودخواسته بارداری: من سه بار تجربه سقط جنین داشته‌ام


💬روایتی که می‌خوانید روایتی از پایان خودخواسته بارداری زنی است که آن را سه بار و در سه برهه مختلف از زندگی خود تجربه کرده است. زنی که تصمیم به پایان دادن به بارداری ناخواسته می‌گیرد اما در جامعه‌ای که سقط جنین غیرقانونی است تجربه زنان از پایان خودخواسته بارداری تجربه‌ای سخت و طاقت‌فرسا است.


📝روایت دوم:

من سه بار تجربه سقط جنین داشته‌ام؛ اما خوشبختانه هر سه بار در ماه‌های اول بود و با استفاده از قرص‌ها و آمپول‌های مخصوصِ این کار، سقط انجام شد.
بار اول، بلافاصله بعد از طلاق بود. دو هفته از طلاقم گذشته بود که با عقب افتادن عادت ماهیانه فهمیدم باردارم. شرایط مالی خوبی نداشتم. همه پولی که داشتم صرف اجاره خانه، خرید وسایل و هزینه مهد کودک پسرم شده بود. مستأصل بودم. هیچ جایی را هم نمی‌شناختم که بتوانم برای سقط، بهش مراجعه کنم. از طرفی هم می‌ترسیدم که در صورت افشا شدن این موضوع، مجبورم کنند به به همسری رجوع کنم که با هزار بدبختی ازش جدا شده بودم.


خوشبختانه یک نفر به طور اتفاقی، تلویزیون اضافی‌ای که داشتم را خرید و پولم جور شد. زنگ زدم به پسرخاله‌ام که دندانپزشک بود. خواستم اگر پزشکی را می‌شناسد که کار سقط انجام می‌دهد بهم معرفی کند و موضوع را محرمانه نگه دارد. او هم دوستی را معرفی کرد که با اینکه مرد بسیار متدین واهل شهری به شدت مذهبی بود؛ اما به قول خودش برای رضای خدا و نجات زن‌هایی که به دلیل حاملگی ناخواسته دچار مشکلات متعدد اجتماعی و اقتصادی می‌شدند، کار سقط را در ماه‌های اول با قرص و آمپول انجام می‌داد. به من اطمینان داد که اگر زمان حاملگی بیشتر باشد یک پزشک زنان می‌شناسد که مخفیانه کار کورتاژ را انجام می‌دهد. به هر حال با همان دوتا قرصی که بهم داد و با کمی بالا و پایین پریدن و ورزش کردن، لخته خونی که اسمش بچه بود سقط شد.

#روایت_سقط_جنین
#پایان_خود_خواسته_بارداری

👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INTSTANT VIEW بخوانید👇🏾


@bidarzani
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/34563&rhash=3ec4f87be6d7d1

نرگس محمدی: من شاکی هستم در جایگاه متهم نمی‌نشینم.

#نرگس_محمدی در سخنان تصویری و نوشته‌ای مفصل در مورد دادگاهی که قرار است امروز ۹ بهمن ۱۳۹۹ برایم حاکمه او برگزار شود توضیح داده است. رئیس وقت زندان اوین از وی شکایت کرده است. در این نوشته و سخنان تصویری وی از برخورد و ضرب و شتم و تعرض بی‌رحمانه‌ای به خود سخن می‌گوید که نشان می‌دهد که دستگاه قضا چه میزان برای انسان حرمت قائل است. همین دستگاه قضا شکایت نرگس از رئیس زندان را رد کرده است اما به موجب شکایت رئیس زندان برای نرگس دادگاه برگزار می‌کند.


@bidarzani
@taghirahmani

🔸کمپین فعالین بلوچ از ادامه "اعتراضات پراکنده" در چند شهر استان سیستان و بلوچستان خبر داده است. بنابر تصاویری که به دست بی‌بی‌سی فارسی رسیده است دیشب ۸ اسفند گروهی از معترضان در ساختمان بخشداری آشار را به آتش کشیدند و معترضانی به صورت تک یا چند نفره از مواد آتشزا برای مسدود کردن خیابان‌ها استفاده کرده‌‌اند.

🔺همچنین تصاویری از انتقال نیروهای ضدشورش از استان‌های همجوار و همین‌طور گشت هوایی با هلی کوپتر بر فراز مناطق بروز اعتراض‌ها در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود.

🔺نماینده چابهار در مجلس امروز گفت: "اتفاقاتی مانند کشته شدن سوخت‌بران در سیستان و بلوچستان موجب ناامیدی مردم خواهد شد."

🔺همچنین در میان واکنش‌ها، انتقاد از مرکزگرایی در رسانه‌ها و همچنین فعالان حقوق بشر، با اشاره به آنچه "غفلت از حاشیه‌ها و طبقات فرودست" خوانده شده، دیده می‌شود که آنها "تصور و درکی از عمق فقر، تبعیض و وضعیت زندگی در مناطق سیستان بلوچستان ندارند."

https://www.instagram.com/p/CLzLjyCJl4G/?igshid=qqqveivm47xz
‏@bidarzani

دادگاه تجدید نظر حکم ۱۱ سال زندان آرش گنجی را عیناً تأیید کرد.


نهم اسفند ماه، حکم دادگاه تجدید نظر آرش گنجی، منشی هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران به وکلای او، ناصر زرافشان و راضیه زیدی ابلاغ شد.
آرش گنجی در دادگاه بدوی که حکم آن دهم دی ماه سال جاری ابلاغ شده بود، با اتهام‌های بی‌اساسی چون «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۵ سال، «تبلیغ علیه نظام» به یک سال، «عضویت و همکاری با گروهک مخالف نظام» به ۵ سال و جمعاً به ۱۱ سال زندان محکوم شده بود. مصداق این اتهام‌ها "ترجمه"ی کتابی درباره‌ی تحولات کردستان سوریه (کلید کوچک دروازه‌ای بزرگ) بود.
حکم دادگاه بدوی که دو روز پس از آخرین جلسه‌ی دادگاه گنجی در شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی عموزاد صادر شده بود، در دادگاه تجدید نظر عیناً تأیید شد.
آرش گنجی روز یکم دی ماه ۱۳۹۸ بازداشت و پس از چهار هفته با تأمین قرار وثیقه‌ی ۴۵۰ میلیون تومانی تا برگزاری دادگاه از زندان اوین آزاد شد. نخستین جلسه‌ی دادگاه او ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد که به دلیل مبهم بودن برخی موارد، دادگاه زمان دیگری را برای رسیدگی به پرونده تعیین کرد. با این همه محمد مقیسه وثیقه‌ی گنجی را به ۳ میلیارد تومان افزایش داد که منجر به بازداشت مجدد او شد. گنجی پس از تأمین وثیقه روز ۳۱ خرداد موقتاً و تا پایان مراحل دادرسی از بازداشتگاه اوین آزاد شد.




@bidarzani
https://scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/p843x403/154818086_283848419766844_5955868716678904948_o.jpg?_nc_cat=111&ccb=3&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=gFedQKNaqQYAX-C6Q0g&_nc_ht=scontent-waw1-1.xx&tp=6&oh=ebee701f66395733e5e35b8a18cb70a3&oe=605FC7C0

تجارت عادلانه و حق زنان بر شهر

حق بر شهر، حق رشد و تغییر خودمان همراه با تحول فضای شهریست.

🔹در یک ارزیابی کلی به نظر می‌رسد هنوز سه محور زنان، تجارت و فضای شهری در حوزه اقتصاد، جامعه‌شناسی و مطالعات جنسیت قرابت چندانی با هم ندارند. چرا که در طول تاریخ نه تنها در ایران که در سایر کشورها نیز اساسا فضای شهری، قلمرویی صرفا مردانه بوده است. زنان نه برای داد و ستد که حتی برای آمد و شد هم کمتر در شهرها حضور داشته‌اند و یا حضورشان در تصاویر و مدارک تاریخی ثبت نشده است. بنابراین ایجاد ارتباط میان این سه حوزه، کمک به تجدیدنظر و سیاستگذاری درست در تعیین رابطه همه شهروندان با شهر و تجارت عادلانه است. در این رویکرد، هدف، ایجاد شهری است که در آن دسترسی همگان به عدالت اقتصادی، حق مشارکت در توسعه شهر و امکان حضور همه از جمله کارگران، تولیدکنندگان محصول و خرده‌فروشان تضمین شود. مهمترین گام برای این منظور، امکان حضور گروه‌های حاشیه‌ای از جمله زنان دستفروش در فضایی است که توسط مردان اشغال شده و انگار حوزه بی‌چون و چرای اقتصادی آنها است. نمونه تاریخی آرواد بازاری -بازار زنان به زبان ترکی- است که زمانی در شهر بناب در آذربایجان شرقی، محل کسب و کار و فروش محصولات توسط زنان بوده، اما امروز تبدیل به مکانی برای تجارت مردان شده است. یا زنانه بازار شفت -اطراف فومن- که هنوز زنده فعال است و محل حضور و تجارت زنان فومنی اما در یکی از فرعی‌های بازار که گذرگاه اصلی در قرق مردان فروشنده است.

🔹تجارت عادلانه یعنی ایجاد فضا برای همه گروه‌ها از جمله زنان و گروه‌های حاشیه‌ای برای شراکت و تاثیرگذاری بر شهرسازی و شهرنشینی. در این دیدگاه، شهر نه فقط جای تردد و گشت و گذار که محل حضور و فعالیت همه افراد جامعه است که در حال خرید و فروش‌ و در نتیجه سهیم بودن در تعاملات اقتصادی و ساخت فضاهای شهری‌اند. زنان و سایر گروه‌های در حاشیه هم صرفا رهگذر یا مصرف‌کننده کالاهای به فروش گذاشته شده، نیستند. بلکه در مقام فعال، تولید‌کننده و تاثیرگذار بر نیروهای شکل‌دهنده تجارت شهر هستند. حق بر شهر یعنی تقویت و پشتیبانی از اراده و خواست همگان به تغییر و حضور کنشگرانه در معادلات اقتصادی و سیاسی جریان ساز در شهر است.


🔗 (لینک)


@bidarzani
@Parto_School

🔷هدف اصلی مبارزات زنان: سرمایه‌داری و مردسالاری

✍🏽فرزانه راجی



🔹خاستگاه عمده ستم، نابرابری و خشونتی که تمامی زنان تحمل می‌کنند ناشی از دو نظام و ساختار است: سرمایه‌داری و مردسالاری که توسط انواع و اقسام مذاهب و ایدئولوژی‌های زن‌ستیزانه حمایت می‌شوند. زنان ستم‌ و خشونت اعمال شده از جانب این نظام‌ها را در ابعادی بسیار وسیعتر و گاه به اشکالی متفاوت از آنچه که مردان تحمل می‌کنند، تجربه می‌کنند. به همین دلیل لازم است که زنان همچون سایر اقشار، طبقات و یا گروه‌هایی که به طور خاص مورد ستم و خشونت قرار می‌گیرند جنبش مستقل خود را برای مبارزه و رهایی از این ستم، نابرابری و خشونت داشته باشند.

از سوی دیگر با توجه به این واقعیت که زنان نیز همچون مردان متشکل از طبقات و اقشار متفاوت هستند، جنبش زنان نیز به ناچار از بخش‌های متفاوت و گاه متعارض تشکیل می‌شود. زنان طبقات بورژوا، اقشار و طبقات متوسط و زنان زحمتکش این ستم و خشونت را به اشکال و در ابعاد متفاوت تجربه می‌کنند و به ناچار باید تشکل‌های مستقل خود را درون جنبش زنان داشته باشند.

طرح خواست تشکل مستقل زنان به طور عام و زنان زحمتکش بطور خاص همواره با دو بهانه مورد مخالفت «جنبش کارگری» قرار گرفته است. بخشی از به اصطلاح جنبش کارگری جنبش زنان را اساسا بورژوایی دانسته و با آن مخالفند و اگر کسانی هم در این طیف موافق این جنبش باشند مطالبات این زنان را در چارچوب حقوق «دموکراتیک» بورژوایی دانسته و آن را جنبشی متمایز و مستقل از جنبش کارگران و زحمتکشان و در چارچوب ساختار سرمایه‌داری ارزیابی می‌کنند.

اما این فرض به دلایل زیر نادرست است: اولا در مورد این امر که سرمایه‌داری قادر به تامین حقوق زنان است یعنی «بورژوا ـ دموکراتیک» خواندن مبارزات زنان، امروزه حتی خود فمینیست‌های لیبرال‌ها هم دچار تردید شده‌اند و برای تدوین استراتژی و تئوری خود به آموزه‌های مارکس و انگلس روی آورده‌اند. شگفت‌آور است که در بین چپ و «جنبش کارگری» هنوز کسانی به دموکراتیک بودن بورژوازی باور داشته باشند.

✅تریبون آزاد

@bidarzani