📌بزرگداشت روز جهانی معلم!

🖌به‌مناسبت ۵ اکتبر مصادف با ۱۴ مهر؛ روز جهانی معلم، مراسمی از طرف اتحاد بازنشستگان در یکی از پارک‌های تهران برگزار شد.

این برنامه از ساعت ده و نیم صبح با خوشآمدگویی و پذیرایی مختصری از معلمان و بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی آغاز شد.
شرکت کنندگان پلاکاردهایی با مضامین اعتراضی در دست داشتند با شعارهای:

- ۵ اکتبر روز جهانی معلم بر معلمان و بازنشستگان مبارک باد!

- جای معلم و بازنشسته زندان نیست!

- ما به افزایش حقوق‌ها بدون در نظر گرفتن تورم و خط فقر ۱۰ میلیون تومانی اعتراض داریم.

- درمان رایگان

- نه به بیمه‌های تکمیلی

- نابود باد خصوصی سازی!

- کودکان کار حق تحصیل دارند!

- تهیه‌ی امکانات آموزشی از گوشی و تبلت و... برای دانش‌آموزان و معلمان

- دو پلاکارد مجزا در دفاع از معلمان و بازنشستگان زندانی و دیگری در خصوص پرونده سازی علیه ۷ معلم خراسانی در دست افراد بود.
سپس سه تن از فعالان صنفی در مورد روز جهانی معلم و مشکلات معلمان و بازنشستگان در شرایط کنونی و آزادی معلمان زندانی و لزوم اتحاد و فعالیت برای به دست آوردن مطالبات تاکید کردند.
باران تندی باریدن گرفت و در آن هوا شعر زیبایی توسط یکی از زنان بازنشسته درباره‌ی معلم خوانده شد. در میان شعر خوانی، یکی از نگهبانان پارک وارد شد و اصرار به ختم برنامه داشت اما چون با مقاومت افراد حاضر مواجه شد خواندن شعر ادامه یافت.
این شخص به مافوقش اطلاع داد و شخص موتورسواری آمد و درخواست کرد که به خاطر کرونا پارک ترک شود و حاضران تاکید کردند که با اتمام شعر برنامه تمام می‌شود.

سپس شرکت کنندگان راه افتاده و در آلاچیقی جمع شدند و از خانم پاک‌ضمیر؛ همسر آقای حبیبی معلم زندانی خواسته شد تا از محمد عزیز برای دوستدارانش سخن بگوید و چه شیرین گفت.
حضور و تذکرات مکرر ماموران ایجاد مزاحمت کرده بود و در پایان مراسم به دو تن از زنان فعال هدایایی به پاس خدمات و زحماتشان برای کسب حقوق معلمان و بازنشستگان تقدیم شد.
در انتها با خواندن سرود یار دبستانی و پیاده‌روی زیر باران به سمت خروجی پارک حرکت کرده و روزی به یادماندنی را در کارنامه‌ی فعالیت مدنی ثبت کردند.

۱۴ مهر ۹۹
۵ اکتبر ۲۰۲۰

@bidarzani
https://t.me/etehad_Bazn/6694

🔶آیا به من تجاوز شده است؟

✍🏽نویسنده: ناوک. دانوویچ
✍🏽برگردان: آریاناز گلرخ

🔹وقتی زنی توسط غریبه‌ها مورد حملات جنسی قرار می‌گیرد تکلیف مشخص است و ابهامی وجود ندارد. اما زمانی که زنی قربانی یک «شِبه تجاوز» می‌شود چه باید کند؟

🔹پدرخوانده‌ام از من پرسید: «می‌دانستی که از هر پنج زن یک نفر مورد آزار جنسی قرار گرفته است؟» آن زمان من دبیرستانی بودم و در آن سن و سال خیلی به angry-girl music گوش می‌دادم؛ به طور خاص به کارهای توری آموس خیلی علاقه داشتم. او زمانی که ۲۱ ساله بود بعد از یکی از اجراهایش در لس‌آنجلس با تهدید به چاقو مورد تجاوز قرار گرفت. و این موضوع بعد از آن تجربه تبدیل به دغدغه‌ی او شد. او می‌گفت: «احتمالا یکی از کسانی که در این برهه از زندگی دوست شما است، در برهه دیگری از زندگی‌اش مورد تجاوز قرار می‌گیرد.»

🔹پذیرش چنین اخطاری پیش از آن که اتفاقی بیافتد کار دشواری است (به خصوص وقتی که تجاوز زمانی رخ بدهد که در رفتارهای اطرافیان‌تان هیچ نشانه‌ای از حملات خشونت‌آمیز که پیش‌‌فرض شما از تجاوز است وجود نداشته باشد). دختری خارج از حلقه پنج نفره دوستانم (همه ما از آن دسته دانش‌آموزانی بودیم که هر ترم شاگرد اول می‌شدیم)، زمانی که کلاس هشتم بودیم، در یک مهمانی خوابش برد. او برای من تعریف کرد بعد از این که به خواب رفته بود یکی از پسران جمع او را انگشت کرده است. خودش می‌گفت: «با کاری که آن پسر کرد اوکی بودم؛ چون به هر حال ما الان با هم هستیم.»

🔹اما برای من سوال بود که آیا واقعا کار آن پسر مشکلی نداشت؟ یک جای کار می‌لنگید؛ آیا آن دختر به نحوی مورد سوء استفاده قرار نگرفته بود؟ خودش فکر می‌کرد که کاری که پسر با او کرده اشکالی ندارد. شاید اگر من هم در آن شب حضور داشتم می‌توانستم با قطعیت بیشتری اظهار نظر کنم.

🔹تمام این حرف‌ها مقدمه‌چینی‌ است برای اعتراف من به ماجرایی که از تا شش سال بعد از این که اتفاق افتاد، تنها آن را برای چهار نفر تعریف کرده بودم؛ پیش از این هیچ وقت روایت آن را ننوشته بودم؛ هیچ وقت به روان‌درمانگرانم که سعی داشتند به من برای عبور از دوره‌ سهمگین افسردگی کمک کنند در مورد این ماجرا حرفی نزده بودم.

🔹می‌گویند چهار پنجم تعرض‌های جنسی توسط کسی صورت می‌گیرد که قربانی را می‌شناسد. مسلما در داستان من هم چنین بوده است. آن چه بر من گذشت هرگز نمی‌تواند سناریوی یک قسمت از سریال نظم و قانون باشد. من مست و تحت تاثیر مواد نبودم. هیچ کس زمانی که من تقلا می‌کردم، دست و پای من را نبسته بود. من حتی تنها هم نبودم.

منبع: Aeon


@bidarzani

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

http://harasswatch.com/news/1570/آیا-به-من-تجاوز-شده-است؟

📌سیاست‌های مواجهه با آزار در محیط کار: راهنمایی برای کارفرمایان (قسمت سوم: بخش چهارم تا هشتم)

✍🏽برگردان: شقایق بهرامی و حسام حسین‌زاده


@bidarzani

🔷بخش چهارم: فهرست بازبینی سیاست مواجهه با آزار در سازمان‌های متوسط و بزرگ
تدوین سیاست

مشورت با اتحادیه‌ها و کارمندان یا نمایندگان آن‌ها دربارۀ محتوای سیاست‌گذاری، جریمه‌ها و اقدامات جبرانی و شناسایی مشاوران مواجهه با آزار

🔺محتوای سیاست

بیانیهٔ سیاست‌گذارانه (مدیریت حامی محیط کاری عاری از آزار است)

🔺قانون

حقوق و مسئولیت‌های کارمندان

– حق برخورداری از محیط کاری عاری از آزار
– مسئولیت برخورد محترمانه با دیگر کارمندان
– مسئولیت سکوت‌نکردن در هنگام وقوع آزار
– مسئولیت گزارش آزار به فرد مناسب
– حفظ محرمانگی

مسئولیت مدیران، مسئولان و کارفرمایان

– با تمام کارمندان، مراجعان، تأمین‌کنندگان و طرف‌های قرارداد با احترام برخورد کنند
– تمام شکایات را مورد تحقیق و بررسی قرار دهند و گزارش کنند
– خودشان الگوی خوبی باشند


⭕️تمام کارفرمایان در مورد آزار از سوی کارمندانشان مسئول هستند، به‌خصوص اگر قدم‌های لازم را برای جلوگیری از آزار در محیط کار برنداشته یا در صورت وقوع آن را جدی نگرفته باشند. تفاوت البته در این است که سازمان‌های کوچک معمولا منابع مالی یا کارکنان لازم را برای توسعۀ مسیرهای مشابه سازمان‌های بزرگ برای گزارش، میانجی‌گری و تحقیق در اختیار ندارند.

#آزارجنسی

👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30476&rhash=3ec4f87be6d7d1

📌راه گریزی نیست!

✍🏽زنان آرزم


زنان یکی از اولین گروه‌هایی بودند که حتی قبل از به قدرت رسیدن قدرتمداران جدید به اشکال و شیوه‌های مختلف مورد تهدید و تهاجم طرفداران حاکمیت اسلامی قرار گرفتند. مذهبیون خیلی زود صف‌های خود را از معترضین و تظاهر کنندگان علیه رژیم شاه جدا کردند و تمامی نمودهای غیرمذهبی در صفوف تظاهرکنندگان را با انواع و اقسام شیوه‌های پرخاشگرانه مورد حمله قرار می‌دادند، از کتک زدن تظاهرکنندگان و بیرون کشیدن زنان غیرمحجه از صفوف تظاهرات تا ضرب و شتم‌های جدی صفوف معترضین غیرمذهبی که منجر به جراحت‌های جدی زنان و مردان می‌شد. بنابراین بر زنان پوشیده نبود که این مدعیان جدید قدرت برای زنان چه خوابی دیده‌اند. و کابوس‌هایشان با کسب قدرت سیاسی حکام جدید به واقعیت مبدل شد.

مسئله‌ی تحمیل حجاب به زنان به ضرب چوب و چماق خیلی زود با کسب قدرت سیاسی مذهبیون شکل قانونی به خود گرفت. تظاهرات سال ۵٧ زنان علیه قانون حجاب اجباری در واقع تلاش متحد بسیاری از زنان علیه قوانین زن‌ ستیزانه‌ای بود که می‌رفت تا تمامی زنان را از عرصه‌ی اجتماعی حذف کرده و از زندگی اجتماع ساقط کند و متاسفانه به علت غفلت بخش بزرگی از مخالفین رژیم «شاه» که مسئله‌ی زنان را جدی و اساسی تلقی نمی‌کردند، نادیده گرفته و حتی نکوهش شد. و میدان را برای یکه‌تازی «جمهوری» تازه به قدرت رسیده خالی گذاشت، به گونه‌ای که از اوایل سال ۵٨، یعنی درست یک سال بعد از به قدرت رسیدن حکام جدید، ورود بدون روسری به اماکنی همچون بانک‌ها، ادارات، سینماها و… ممنوع شد.

زنان، به‌رغم تنها بودن در این عرصه‌ی پیکار دست از مقاومت برنداشتند و به اشکال فردی یا جمعی و با ایجاد تشکل‌های زنانه تلاش کردند با کار متشکل و متحدانه از تصویب و اجرای قوانین ضد زن ممانعت به عمل آوردند. اما حکومت اسلامی برای مقابله با مقاومت و امتناع زنان از تمکین به اوامرش و برای نهادینه کردن قوانین خود نه تنها دست به اخراج‌های دسته جمعی زنان زد بلکه در عرصه‌هایی همچون خیابان که کنترل کمتری بر آن داشت به خشونت متوسل شد.

خشونت در خیابان توسط عمال و عوامل بدون «صورت» و نشانی صورت می‌گرفت که ظاهرا «خودسر» بودند و قصد «امر به معروف و نهی از منکر» داشتند اما این عوامل «خودسر» در تمامی عمر چهل و چند ساله‌ی حکومت همچنان در مواقع ضروری به میدان آمده‌اند و بی‌مهابا به سرکوب و قلع و قمع مردم پرداخته‌اند و بخشی ارگانیک از نظام سرکوب رژیم محسوب می‌شوند.

رژیم در جایی که قادر بود زنان را در تنگنا بگذارد با تهدیدِ به اخراج آنان را وادار به تمکین می‌کرد: دو دهه تمام زنان شاغل را با تهدید به اخراج مجبور کرد فقط رنگ‌های تیره و مقنعه‌های سیاه برسر کنند. زنانی که برای نان بخور و نمیرشان در شرایط همواره بحرانی اقتصاد، مجبور به حفظ شغلشان بودند. و آنجا که نتوانست زنان را در تنگنا بگذارد دست به خشونت‌های وحشیانه و غیر انسانی ‌زد: در روزهای بیم و امید سال‌های ۶٠ زنان و دختران جوان در خیابان‌ها و کوچه پس‌کوچه‌ها مورد تهاجم وحشیانه‌ی عوامل «خودسر» قرار می‌گرفتند که به شیوه‌های مختلف ازجمله تیغ کشیدن بر لب‌های گلگونشان و یا فرو کردن پونز به پیشانی‌هایشان تلاش می‌کردند آنان را مرعوب کرده و وادارشان کنند به اوامر حکومت اسلامی گردن بگذارند اما زنان هرگز به این اوامر تمکین نکرده و نمی‌کنند.

در این پیکار نابرابر میان حاکمیت اسلامی و زنان نه تنها امروز، که هر روز زنان پیروز بودند. روش زنان همواره ایجاد تشکل، اعتراض، افشاگری، نافرمانی و عدم تمکین بوده است و حاکمیت مستاصل و ناتوان از اِعمال فرامینش روزبه‌روز خشونت علیه زنان را علنی‌تر، بی‌پرواتر و وحشیانه‌تر کرده است. چنان‌که در مهر ماه سال ۹۳ امام جمعه‌ی اصفهان (رهبر) در سخنانش مبنی بر این که «امر به معروف و نهی از منکر باید از تذکر لسانی فراتر برود» ماجرای اسیدپاشی‌های زنجیره‌ای توسط موتورسواران را کلید زد. در جریان این اسیدپاشی دست‌کم یک مرگ گزارش شد، اما در برخی گزارش‌ها تعداد قربانیان اسیدپاشی تا ۱۵نفر اعلام شده است. دستگاه «قضایی» در مقابله با این اعمال «خودسرانه» در پاسخ به افکار عمومی برانگیخته و ملتهب در نهایت فقط از «بیت‌المال» یعنی اموال مردم، به این زنان و دختران «غرامت» داد!




@bidarzani

ادامه مطلب در لینک زیر⬇️

🔗https://roshangari.info/#/article/42233

📌کاهش سن یائسگی در کشور


🔸به گفته‌ رئیس مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل سن یائسگی زنان ایرانی به ۴۹ تا ۵۰ سال و نیم رسیده است و یائسگی زودرس و نارسایی زودرس تخمدان در یک دهه اخیر افزایش یافته است.

🔸دکتر فهیمه رمضانی در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به پرسشی درباره‌ی‌ تحقیقات انجام شده در زمینهکاهش سن یائسگی در زنان ایرانی گفت: درباره روند کاهشی متوسط سن یائسگی نمی‌توانم به صراحت اظهار نظر کنم اما موارد یائسگی زودرس که به یائسگی زیر ۴۵ سال اطلاق می‌شود و یا نارسایی زودرس تخمدان که به یائسگی در سنین زیر ۴۰ سال گفته می‌شود، طی یک دهه اخیر افزایش یافته است.

🔸رئیس مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل وابسته به پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم با بیان این که« در حال بررسی علل افزایش یائسگی زودرس هستیم»، افزود: اکنون بر روی موضوع آلاینده‌های محیطی و کاهش ذخایر تخمدانی مشغول پژوهش هستیم. از لحاظ نظری، می‌توان آلاینده‌های محیطی را به عنوان یک ریسک فاکتور قلمداد کرد. فاکتورهای تغذیه‌ای هم می‌توانند قطعا تاثیرگذار باشند. همچنین تغییر الگوی غذایی و استفاده از محصولات فرآوری شده‌ای که افزودنی‌های زیادی دارند می‌توانند به عنوان عامل خطر دیگری قلمداد شوند.

🔸رمضانی درباره نقش استرس در کاهش سطح ذخیر تخمدانی گفت: طی سال‌های اخیر سطح استرس در جامعه ممکن است بالا رفته باشد. مطالعاتی که در حیوانات انجام شده نشان می‌دهد استرس سطح ذخایر تخمدانی را کاهش می‌دهد. از فاکتورهای دیگری که می‌تواند به صورت غیرمستقیم در این زمینه تاثیرگذار باشد بالا رفتن سن ازدواج، فرزندآوری و به طور کلی محدود کردن تعداد فرزندان است. این موضوع نیز باعث می‌شود به طور غیرمستقیم ابتلای خانم‌ها به فیبروم‌های رحمی و اندومتریوزافزایش یابد. این اختلال‌ها بعضا نیازمند جراحی هستند و خود این مداخلات جراحی می‌توانند باعث کاهش سن یائسگی شوند.

🔸عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: به نظر می‌رسد با روند کاهشی سن یائسگی در سال‌های اخیر روبه‌رو بوده‌ایم. سن یائسگی در ایران همچنان کمتر از متوسط جهانی  است و علاوه بر آن میزان یائسگی زودرس و نارسایی زودرس تخمدان فراتر از میانگین جهانی است./ایسنا

@bidarzani

📍بازداشت شبنم آشوری توسط نیروهای امنیتی در تهران


🔺شبنم آشوری، مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه آگاهنامه، صبح امروز سه‌شنبه ۱۵ مهرماه توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. ماموران در حین بازداشت اقدام به تفتیش منزل این شهروند کرده و برخی از وسایل شخصی او را ضبط کرده و با خود بردند.


🔺ماموران در حین بازداشت اقدام به تفتیش منزل این شهروند کرده و برخی از وسایل شخصی ازجمله تلفن همراه و لپ‌تاپ او را نیز ضبط کرده و با خود بردند./هرانا


@bidarzani

🔴نیروهای امنیتی صبح سه‌شنبه ۱۵ مهر شبنم آشوری، مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه آگاهنامه و الوار قلی‌وند، ندا پیرخضرانیان و آرش جوهری و اندیشه صدری، دانش آموخته هنر، چهار فعال اجتماعی حوزه کارگری را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.



@bidarzani
@ettehad

📌اسید شهروندزدایی از زنان

✍🏽محمدکریم آسایش


‌صحبتم را با شعری از دوست نازنینم صبا زواره‌ای آغاز می‌کنم:
«حتی اگر پوستم گر بگیرد و چین بیافتد، 
یا چشم‌هایم دیگر نبیند که
در خیابان، که راه می‌رود و که را راه می‌دهند
یا صدف اجباری‌ات صورتم هم ببلعد
تا از دیوارهای خانه باز پیله‌ای بتنم بر تنم
هم تو، هم من می‌دانیم که
آبِ رفته، باید دیوانه باشد که به جوی گندیده برگردد
هر ثانیهٔ زل زدن به سقفِ این خانه شهری را خیال می‌کنم که
زیر گنبد‌هایش آواز می‌خوانم و
در میدان‌هایش می‌رقصم
تصویر پررنگی که به هیچ اسیدی رنگ نمی‌بازد»


  می‌خواهم نه از اسید به عنوان مایعی سوزاننده که فاجعه را رقم می‌زند و نوک کوه یخ خشونت علیه زنان است، که از اسیدِ شهروندزدایی از زنان در بسترِ خشونت ساختاری علیه زنان در متن سیاست‌های عمومی و شهری سخن بگویم. سیاست‌هایی که یا شهر را بستر فضایی خشونت علیه زنان می‌سازند (ناامنی فضایی) یا به بازتولید خشونت و طرد ساختاری زنان از شهر (محرومیت زنان از برخی خدمات، طراحی نظامند شهر مبتنی بر طرد ساختاری، القاء حس بی‌قدرتی و تبلیغات شهری ضد زن) می‌انجامند و یا با حذف حاشیه‌ها و قربانی سازی آسیب پذیران، خشونت مضاعف را تشدید می‌کنند (حذف کارگاه‌های زیر ده نفر که عمدتا از کار زنان بهره می‌برند از شمول قانون کار، برخورد امنیتی با ازدواج سفید که در آن طبعا زنان به دلیل شرایط حقوقی موجود آسیب پذیرترند به جای حمایت از زنان، طرح‌های جمع آوری و برخورد با زنان خیابانی این خاموش‌ترین قربانیان نظم سرکوبگر و نابرابر اجتماعی، چشم پوشی و نادیده گرفتن زنان معتاد و کارتن خواب). این اسیدِ شهروندزدایی از زنان در مسیر فرایندهای شهری‌ای جاری است که اسیدپاش می‌آفریند، فرایندهایی که با فقدان عدالت و مشارکت به طرد اجتماعی، تهی شدگی از معنا، انسانیت زدایی و تولید احساس حسرت و نفرت انجامیده و افرادی را بازتولید می‌کند که یا خواهان انتقام از جامعهٔ نابرابرند (آنچه که به آن دست نیافته‌اند) یا مستعد بازیچهٔ مافیاهای بزهکاری یا سیاسی شدن. 

مسیر مبارزه با «اسیدِ شهروندزدایی از زنان» و «فرایندهای شهری که اسیدپاش می‌آفریند» از راه «شهر عدالت محور» و «تحقق حق همگانی بر شهر» می‌گذرد. چشم پوشی متقابل مسئولان ملی و بخشی از فعالان زنان به نقش زیست شهری و سیاست‌های فضایی در مساله خشونت علیه زنان و تقلیل آن به موضوع حقوق مدنی- جزایی، یکی از مهم‌ترین حلقه‌ها در پیشروی فرایند اسیدیِ شهروندزدایی از زنان طی حداقل ۱۶ سال اخیر بوده است.

(نشست چهارم از سلسله نشست‌های مدنی حق بر شهر مجمع حق بر شهر باهمستان با عنوان"فضاهای شهری و خشونت ساختاری علیه زنان"/بخش پرسش و پاسخ/، ۲۶ آذر ۱۳۹۳)

#شهرامن
#حق_زنان
#حق_بر_شهر
@bidarzani
@digarshahr_asayesh

📍نوبل شیمی ۲۰۲۰ به دو محقق زن به‌خاطر تحقیقات در زمینه مهندسی ژنوم رسید

▫️امانوئل شارپنتیه، محقق فرانسوی و جنیفر دودنا، دانشمند آمریکایی به دلیل توسعه روش ویرایش ژنوم (مهندسی ژنوم) معروف به کریسپر برنده نوبل شیمی ۲۰۲۰ شدند./ خبرآنلاین

@bidarzani

⭕️ اعاده دادرسی #اسماعیل_عبدی رد شد حکم ۱۰ ساله‌ اجرا می‌شود

🔺حسین تاج وکیل اسماعیل عبدی معلم و عضو کانون صنفی معلمان – درباره‌ی رد شدن اعاده‌ی دادرسی او به انصاف نیوز توضیح داد: در سال ۸۹ آقای عبدی به ده سال زندان محکوم  شد؛ حکم او به مدت پنج سال تعلیق شد اما در سال ۹۴ مجددا بازداشت می‌شود و در سال ۹۵ محکوم شد. سپس حکم پنج ساله‌ی او اجرا شد و براساس بخش‌نامه‌ی ۲۷/۱/۹۸ ایشان مشمول عفو شد.

🔺او ادامه داد: در حال پیگیری آزادی ایشان بودیم که پرونده‌ی دوم (حکم تعلیقی ده ساله در سال ۸۹) برای اجرا به ایشان ابلاغ شد، به این مسئله اعتراض کردیم و پرونده به شعبه‌ی ۱۴ دیوان عالی کشور رفت اما متاسفانه درخواست اعاده دادرسی ما رد شد. در حال حاضر درخواست اعمال ماده ۴۷۷ (حق اعاده دادرسی) کردیم و البته مجددا درخواست اعاده دارسی را می‌دهم چون دیوان به دفاعیات و ایرادات توجهی نکرد. لذا آقای عبدی تا سال ۱۴۰۹ باید در زندان باشند.


@bidarzani
@edalatxah

🔻 #نرگس_محمدی از زندان آزاد شد

🔹قوه قضاییه در راستای اجرای بدون تبعیض قانون کاهش مجازات اسلامی، نرگس محمدی را از زندان آزاد کرد.

🔹صادقی نیارکی، رئیس کل دادگستری استان زنجان در این مورد گفت: مجازات این فرد با استفاده از قانون اخیرالتصویب کاهش مجازات حبس، تقلیل یافت و از زندان آزاد شد.

🔹وی با بیان اینکه دادگاه در مورد این محکوم اعمال تخفیف کرد و با رأفت اسلامی آزاد شد، افزود: نرگس محمدی ده سال مجازات حبس لازم‌الاجرا داشت که با‌ استفاده از قانون کاهش مجازات حبس و موافقت دادگاه، میزان حبس وی به هشت و نیم سال کاهش پیدا کرد و با پایان محکومیت هشت سال و نیم حبس، شب گذشته از زندان آزاد شد.


@bidarzani
@EtemadOnline

📌#رها_احمدی از زندان قرچک ورامین به مرخصی اعزام شد


🔸رها احمدی، فعال مدنی زندانی امروز پنج‌شنبه ۱۷ مهرماه با تودیع قرار وثیقه از زندان قرچک ورامین به مرخصی یک ماهه اعزام شد. خانم احمدی از آذرماه ۹۸ دوران محکومیت ۲ ساله خود را در زندان قرچک ورامین سپری می‌کند.

🔸امروز پنج‌شنبه ۱۷ مهرماه ۱۳۹۹، رها احمدی، فعال مدنی با تودیع قرار وثیقه از زندان قرچک ورامین به مرخصی یک ماهه اعزام شد.
خانم احمدی پیشتر نیز در تاریخ ۱۸ خردادماه با تودیع قرار وثیقه به مرخصی اعزام و روز ۳۱ خرداد با پایان ایام مرخصی به زندان قرچک ورامین بازگشت.

🔸رها احمدی در تاریخ ۱۳ مرداد ۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه وزرا منتقل شد. خانم احمدی اواخر مرداد ماه ۹۸ پس از یک هفته بازداشت به زندان قرچک ورامین منتقل شد. وی توسط شعبه ۳ دادسرای اوین تحت عناوین “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و اشاعه فساد و فحشا” مورد تفهیم اتهام قرار گرفت./هرانا


@bidarzani

شجریان، صدایی که خاموش نمی‌شود


گروه بیدارزنی در گذشت خسرو آواز ایران و هنرمند مردمی کشور را به مردم عزیز ایران و خانواده گرامی او تسلیت می گوید.

محمدرضا شجریان ۱۳۹۹ - ۱۳۱۹


@bidarzani

🎼همخوانی ترانه‌ی مرغ سحر #نرگس_محمدی ساعتی پس از آزادی به ياد محمدرضا شجریان



@bidarzani

▪️همخوانی سرود "یار دبستانی" بر مزار #نوید_افکاری


▪️سی روز از اجرای حکم اعدام نوید افکاری گذشت.

پنجشنبه ۱۷ مهرماه ۱۳۹۹


@bidarzani

کمیته نوبل صلح در نروژ روز جمعه، ۱۸ مهرماه، نام سازمان «برنامه جهانی غذا» را به عنوان برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۰ اعلام کرد.

این کمیته در بیانیه خود به همین مناسبت اعلام کرد که جایزه معتبر نوبل صلح را به دلیل تلاش این سازمان «برای مبارزه با گرسنگی و کمکش به بهبود شرایط برای فراهم ساختن زمینه صلح» به این سازمان اهدا می‌کند.

کمیته نوبل صلح همچنین می‌گوید که با اهدای این جایزه به این سازمان امیدوار است که «نگاه جهانیان را به سوی میلیون‌ها نفری جلب کند که از گرسنگی رنج می‌برند یا با تهدید آن مواجه‌اند».


@bidarzani

▪️‏در لابلای اینهمه خبر و هیاهو باید عرض کنم امروز #حیدر_احمدی، جوانی از شهرستان شوش در اثر فقر و بیکاری و انواع استرس ها و فشارهای زندگی تحمیل شده بر او، به زندگی خود پایان داد.
و ‎#لعنت_به_این_زندگی

#توییت_خوان
#هفت_تپه

@bidarzani
https://twitter.com/bakhshi_esmaeil/status/1314333091457126401?s=09

جايزه نوبل ادبيات به شاعر آمريكايى " لوييس گيلك" رسيد
بر اساس اعلام آکادمی سوئد، جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۲۰ به لوییس گلیک شاعر آمریکایی  اهدا می‌شود.
آکادمی سوئد در این باره اعلام کرد:
نوبل ادبیات مهم‌ترین جایزه ادبی جهان محسوب می‌شود و پیش از این به بزرگانی چون ارنست همینگوی، ویسواوا شیمبورسکا، گابریل گارسیا مارکز، تونی موریسون و رابیندرانات تاگور اهدا شده است.


@bidarzani

#مهاباد_قره‌‌داغی، نویسنده‌ و شاعر کُرد امروز در سن ۵۴ سالگی بر اثر ابتلا به ‎کرونا در بیمارستانی در ‎اربیل اقلیم کُردستان جانباخت. او‌ فعال حقوق زنان و سال‌ها سردبیر روزنامه “شکار” بود که به مسائل زنان می‌پرداخت. او در دهه ۸۰ از سوی رژیم بعث بازداشت و مدت‌ها زیر شکنجه بود.

#توییت_خوان

@bidarzani
https://twitter.com/Sh_Mouselchi/status/1314559828803702784?s=09