سها مرتضایی پس از رأی دادگاه تجدید نظر، برای اجرای حکم احضار شد!


سها مرتضایی فعال صنفی و دبیر اسبق شورای صنفی دانشگاه تهران که در جریان دادگاه بدویِ مرتبط با بازداشت دیماه ٩۶، به اتهام اجتماع و تبانی و اقدام علیه امنیت کشور‌ به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده بود، اخیرا در دادگاه تجدیدنظر، حکم ایشان به یکسال حبس تغییر یافته و اکنون نیز برای اجرایی شدن حکم احضار شده است.

وی همچنین در تکمیل این حکم، به دو سال محرومیت از هرگونه فعالیت در احزاب و دسته‌جات سیاسی و صنفی و رسانه‌ای محکوم شده است.

این فعال صنفی دانشجویی همچنین در آبانماه ۹۸(در خوابگاه دانشگاه تهران) نیز توسط نهادهای امنیتی و اطلاعاتی بازداشت شده بود که به دلیل طولانی شدن این بازداشت، دست به اعتصاب غذا زد. گفتنی است به جهت این بازداشت، پرونده ی دیگری برای ایشان گشوده شده که فعلا دادگاه آن تشکیل نشده است.

سها مرتضایی سال گذشته نیز به بهانه‌ ی واهیِ نقص در پرونده، ستاره‌دار شد و علی رغم کسب رتبه 10، از ورود به مقطع دکتری باز ماند که موجب تحصن یک‌ماهه ی وی در صحن دانشگاه تهران در اعتراض به این امر گردید.

@senfi_uni_ir
@bidarzani

🔶مبارزه با آزار جنسی ضرورت جنبشی طبقه کارگر است

✍🏻نویسنده: الکس پرس
برگردان: سعید نادری

🔹لیندا گوردون در مقاله‌ای درباره آزار جنسی توضیح می‌دهد که چرا آزار جنسی سدی در برابر همبستگی و اتحاد طبقه کارگر و مانعی برای اتحاد میان چپ‌گرایان است: «از نقطه‌‌نظر سوسیالیستی و فمینیستی، هیچ مسئله‌ عمومی‌ای مهم‌تر از آزار جنسی نیست. به چالش کشیدن مسئله آزار جنسی و تبدیل کردن آن به امری غیرقابل پذیرش، امکان درهم شکستن یکی از موانع اصلی اتحاد در میان کسانی که امکان ایجاد تغییرات اجتماعی رادیکال را دارند، فراهم می‌کند.»

🔹اگر بپذیریم که آزار جنسی می‌تواند برای یک جنبش آسیب‌زا باشد، وجه دیگر مسئله، ظرفیت گسترده بسیج‌سازی کارگران حول مسئله آزار جنسی است؛ مسئله‌ای که کارگران را به سوی مشارکت در سازماندهی کمپین‌ها سوق می‌دهد.

🔹حالا دیگر مباحث حول مسئله آزار جنسی به عنوان یک امر اخلاقی برای جنبش کارگری مطرح نیست، بلکه جنبش کارگری به ‌عنوان مسئله‌‌ای استراتژیک به دنبال مقابله با آزار است. کمپین «برای ۱۵ دلار بجنگ» نمایندگی اعضایی از اتحادیه را بر عهده داشت که در محل‌های کار با دستمزد پایین مشغول به ‌کار هستند. کارگرانی که عمدتا زن و مهاجر هستند. اگر رهبری چنین کمپینی در اختیار مردان آزارگر قرار داشته باشد، بعید است که مقوله آزار جنسی در امر سازماندهی حائز اهمیت تلقی شود.

🔹اگر شما در حال تلاش برای ایجاد یک اتحادیه کارگری در محل کاری با دستمزد پایین، مانند شرکت‌های فست‌فود هستید و آزار جنسی در محل کار را به مثابه ظرفیتی برای متشکل کردن کارگران تلقی نمی‌کنید، فرصت‌‌های بزرگی را از دست خواهید داد.
قدرت جریان افشای واینستین ناشی از فرصتی است که برای قربانیان فراهم شد تا نام خشونتگر را علنی به زبان بیاورند و اظهاراتشان جدی گرفته شود. آنچه لازم است ایجاد مکانیزم‌هایی است که به تمام قربانیان آزار جنسی، نه فقط افراد برخوردار و دارای قدرت اقتصادی و اجتماعی، فرصت دهد تا در مورد آزار صحبت کنند و اطمینان داشته باشند که عواقبی مانند انتقام‌جویی در انتظارشان نخواهد بود.

🔹اگر بتوانیم از توجه عمومی و عظیم بوجود آمده نسبت به آزار جنسی در ماه‌های اخیر، در راستای وسعت بخشیدن به فهم خود از خشونت جنسی به عنوان مسئله‌ای توامان طبقاتی و جنسیتی بهره ببریم، اگر آزار جنسی را به مثابه فرصتی برای سازماندهی جنبش‌های خود فهم کنیم -که البته در عین حال می‌تواند موانعی بر سر تلاش‌هایمان ایجاد کند-، بدعت و سنتی افتخارآمیز رقم زده‌ایم.


@bidarzani
@harasswatch

متن کامل را از لینک زیر بخوانید:

http://harasswatch.com/news/1501

می‌گوید: من اولین باره که همچین کاری می‌کنم، شاخه‌ها رو از قلبش شروع کردم به سوزن زدن.
می‌گوید: مامانم سرکارگرِ زمین بود و همیشه آرزو داشت که ای کاش کارگر کارخانه بود، این زن خیلی حس مامانم رو داره.
می‌گوید: می‌دونم چه چیزی رو می‌خوام سوزن بزنم. بدون این که سرش رو بالا بیاره، تنها کلمه‌ای می‌گه و غرقِ سوزن زدن می‌شه.
می‌گوید: خیلی نمی‌دونم چی می‌شه، هرچی به ذهنم می‌رسه می‌دوزم.
می‌گوید: به چیزی فکر نکردم و از سوزن زدن به آتیش‌ها شروع کردم.
می گوید: من نمی‌تونم کلمات رو بزرگ بنویسم، خوش‌خط نیستم، خودت بنویس، چطور باید سوزن بزنم؟ با چه رنگی؟
می‌گوید: جنگل رو چطوری بنویسم؟ کجای پارچه بنویسم؟
می‌گوید: چطور باید تکه‌ها را به هم وصل کنم؟
می‌گوید: صبح روشن از آفتاب تصویر می‌گیریم.
 
برای رسیدن به «فردا»، «یک می، روز جهانی کارگر»
جمعی همراه بودند و این‌ها تجربیاتی است که در مواجهه با فرایندِ انتخاب عکس‌ها و پارچه‌ها و سوزن‌ها و قیچی‌ها و نخ‌ها و رنگ‌ها شکل گرفتند و به خلقِ اثری جمعی رسید.


* شعرِ روی پارچه، ترجمه‌ی ترانه‌ی «کلمتی حره» است.

#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_می


@Janngalll
@bidarzani

حکایت ۷۲۱ روز زندان

روایتی از دستگیری تا اخراج


تبریک روز معلم به #محمد_حبیبی و خانم #خدیجه_پاک‌ضمیر به خاطر استقامت و پایداری در این روزهای سخت.


@kasenfi
@bidarzani

روزهای هولناك زنان كارگر

✍مريم رحمانی

ديگری: عـلاوه بـر اشـتغال بـه کار پاره وقـت، عـده‌ای از زنـان شـاغل مجبــور بــه تــرک کار یــا تعویــض شــغل خــود شــده‌اند. از مجمـوع زنانـی کـه در پنـج سـال منتهـی بـه ۹۴ شـغل خــود را تــرک کرده‌انــد، حــدود ۴۲ درصــد بــه دلیــل پاییــن بــودن دســتمزد و ۱۵درصــد بــه علــت ناپایــداری وضعیــت شـغلی مجبـور بـه ایـن اقـدام شـده اند کـه بـه تفکیـک ۱۷ درصـد موقتـی بـودن کار، ۹/۴ درصـد تعطیلـی دائمـی محـل کار، ۰/۳ درصـد فصلـی بـودن کار، و ۲۱/۹ درصد اخـراج یـا تعدیــل نیــروی کار را دلیــل آن اعــلام کرده انــد. بنابرایــن زنــان، در نتیجــە شــرایط تحول یابنــدە اقتصــادی و سیاسـت های اجتماعـی دولـت، عـلاوه بـر خـروج از بـازار کار، جابه‌جایـی در میـان بخش‌هـای اقتصـادی و اجبـار بـه تـرک یـا تفویـض شـغل، به سـوی کارهایـی سـوق داده شـده‌اند که در شـرایط بد اقتصادی بیشـترین ریـزش و ناپایـداری را تجربه می کننـد، ماننـد کارهـای پاره وقـت، قـراردادی یـا موقـت.


#زنان_كارگر
#روز_جهانی_کارگر

@bidarzani
@Digari_ir

https://bit.ly/2Sp3T3L

📖 انگار لال شده بودم

کتابی درباره کودکان کارگر افغانستانی در تهران که به نظرم خواندنش هم برای هر کس که به‌نوعی با کودکان کار سروکار دارد مفید است و هم همه ما که هر روز تعدادی از آنها را پشت چهارراه‌ها یا خم‌شده توی سطل زباله‌ها می‌بینیم. سپیده سالاروند، نویسنده کتاب، از دوستان عزیز من است و در این سال‌ها شاهد بودم که چطور رابطه نزدیکی با این بچه‌ها برقرار کرده و عملاً جزئی از خانواده‌شان شده. کتاب حاصل تجربه کار سپیده در خانه کودک ناصرخسرو و گود زباله سعید است (پایان‌نامه کارشناسی‌ارشدش هم بوده)./بهمن دارالشفایی

انگار لال شده بودم؛ یک مردم‌نگاری از کودکان کارگر افغانستانی در تهران
/نویستده: سپیده سالاروند
نشر خرد سرخ

#معرفي_كتاب
@bidarzani

اینجا رادیو نان و گل‌های سرخ است.

در این روزها که اضطرار جهان اهمیت و مادیت کارهای بازتولیدی را بیش از هر زمان دیگری بر ما آشکار کرده،

ما پرستاران و کارگرانی را می‌بینیم که خلاف جهت این سیستم سرمایه‌دار و مردسالار و سودمحور همچنان به راه زندگی می‌روند و نیز رنج و استثمار مضاعف مادران و زنان خانه‌دار را می‌بینیم که با تلنبار کارهایی دست به گریبان شده‌اند که دولت‌ها از انجام آن‌ها سر باز زده‌اند.

در چنین روزهایی از کار مادری و مراقبتی حرف می‌زنیم. به این امید که بیشتر بشنویم از کار رایگان و ارزان و کارگران نامرئی.

#مادری
#کار_خانگی
#روز_جهانی_کارگر
#پادکست

@bidarzani
https://t.me/breadnroses_pod/35

«صدای قلب سرخمان است که گندم را نان می‌کند.»*

-تقدیم به فعالان جنبش زاد ZAD در فرانسه که علیه اِشغال زمین ها مبارزه کردند.
-تقدیم به کارگران نساجی که در سال ۱۹۶۰ در لبنان، دست سوگند برای پیگیری مطالباتشان بالا بردند.
-تقدیم به کارگران زنی که در سازماندهی اعتصابات کارگری در سال ۱۹۶۴ در ترکیه پیشتاز بودند.
-تقدیم به کودکانی که در سال ۲۰۱۳ در دهلی نو در هند، برای تصویب منع و نظارت بر کار کودک تجمع کردند.
-تقدیم به دستفروشان مهاجر آفریقایی در سال ۲۰۱۵ در اسپانیا، که با پلیس درگیر شدند و مقاومت کردند.
-تقدیم به هلن بولیک خواننده‌ی گروپ یوروم که در سال ۲۰۲۰ با دست نکشیدن از اعتصاب در ترکیه جان باخت.
-تقدیم به تمام مردمانی که در آبان ۱۳۹۸ در ایران، برای بازپس گرفتن زندگی خود جانشان را دادند.
-و تقدیم به تمام کارگرانی که در تمامی سرزمین‌ها با مقاومت خود جهانی را زیر و رو می‌کنند.

#یک_می_روز_جهانی_کارگر
*شعار برگرفته از یکی از اشعار شهرزاد (کبری سعیدی)، شاعری کمتر شناخته شده در روزگار ماست.



@Janngalll
@bidarzani

علی جلالیان پدر زینب جلالیان در پاسخ به تماس شبکه حقوق بشر کردستان در مورد آخرین وضعیت این زندانی سیاسی زن گفت: «روز ۱۰ اردیهشت‌ ماه از طریق تماس یکی از همبندی‌های زینب مطلع شدیم که نیروهای امنیتی بدون اطلاع قبلی زینب را از زندان خوی برده‌اند. ما فورا از ماکو که محل زندگی ماست به خوی رفتیم و از مسئولان زندان سراغ دخترم را گرفتیم که پاسخ درستی به ما ندادند. یعنی تایید کردند که نیروهای امنیتی او را برده‌اند اما نگفتند کجا! هر چند احتمال دادند که شاید او را برای رسیدگی به پرونده‌ جدیدی به تهران برده باشند.»

ادامه این مطلب:

http://kurdistanhumanrights.net/fa/?p=12889

@bidarzani

‍ 📌«شاد» و ناشادی‌هایش به بهانه روز معلم (١٢ اردیبهشت)


بسیاری از معلم‌ها و دانش آموزان در فضای مجازی و به اصطلاح به صورت «آن لاین» و از طریق برنامه‌های تلویزیونی و نرم افزار «شاد» و «بله» و... آموزش را دنبال می‌کنند. در این شیوه آموزش، قشر بزرگی از کودکان ِ اقشار محروم جامعه به راحتی از چرخه‌ی آموزش حذف و ناپدید می‌شوند.

هرچند معلمان به مدرسه نمی‌روند، اما شدت و ساعات کار همه‌ی آن‌ها افزایش یافته، زمان استراحت‌شان به شدت کاسته شده، تقریبا تمام جنبه‌های زندگی آنان تحت تاثیر این شیوه‌ی کار قرار گرفته و برنامه‌های کاری با برنامه‌های خانوادگی تداخل پیدا کرده است. وظایفی به کار معلمان افزوده شده که بسته به نوع مدرسه (خصوصی یا دولتی) و مکان جفرافیایی مدرسه (شهرهای بزرگ یا کوچک، دور افتاده یا مناطق شهری، بالای شهر یا پایین و حاشیه شهرها)، ممکن است تا حدی متفاوت باشد: نگاه کردن برنامه‌ی تلویزیون، مشورت کردن با همکاران هم پایه برای انتخاب نوع و طراحی تکالیف و گذاشتن آن در کانال یا سایت مدرسه، ارسال تکالیف برای دانش آموزان یا مدیر تا بعد از نظارت و بازبینی در اختیار شاگردان قرار داده شود، گرفتن تکالیف انجام شده، بررسی، اصلاح و ارسال بازخورد برای تک تک آنان. انجام همه‌ی این کارها با سرعت پایین اینترنت و قطع و وصل‌های دائمی آن، به عذابی بزرگ تبدیل شده است.

مشکلات پیش روی معلمان در شرایط کنونی را می توان به چند دسته تقسیم کرد:

مشکلات با اداره و مدیران
با اولیای دانش آموزان
با دانش آموزان
با خانواده خود
معمولا مدیران آموزش و پرورش فقط برای اینکه کاری کرده باشند و کارنامه کاری خوبی ارائه دهند و احیانا پاداش‌های کلان بگیرند، بدون توجه به بسترسازی مناسب، از معلم انتظار تهیه‌ی فایل آموزشی دارند، انتظار دارند کتاب‌ها را به پایان برسانند و…
از آنجا که وزیر آموزش و پرورش استفاده از «شبکه شاد» را اولویت اصلی وزارتخانه برای پایان سال تحصیلی عنوان می‌کند، بسیاری از معلمان می‌ترسند که با نصب نرم افزار‌های نامطمئن داخلی، از جمله «شاد»، حریم و اطلاعات شخصی خود در گوشی‌هایشان حفظ نشود و این ناامنی، بار روانی مضاعفی را بر آنان تحمیل می‌کند.

مسوولان بدون توجه به واقعیات موجود، فقط انتظار تشکیل کلاس‌های آن لاین را دارند، و با صدور بخشنامه‌های پی‌درپی خواستار اطاعت هستند، بدون آنکه خود اقدامی جدی در جهت رفع کاستی‌ها انجام دهند.
کاستی‌هایی نظیر بی‌کیفیت بودن پیام‌رسان‌های داخلی، ممنوعیت پیام‌رسان‌های خارجی، سرعت پایین اینترنت و… .آن‌ها حتا به این نکته‌ی ساده توجه نمی‌کنند که اگر قرار است آموزش مجازی صورت گیرد، باید گوشی و اینترنت به عنوان ابزار کار مناسب برای این شیوه‌ی آموزش، از طریق اداره‌ی آموزش و پرورش در اختیار معلم‌ها قرار گیرد.

بخشی از مقاله زنان آرزم


@bidarzani
@Shbazneshasteganir
https://t.me/Shbazneshasteganir/7000

📌زنان؛ آسیب‌دیدگان اصلی کرونا در حوزه‌ی صنایع‌دستی

📝گزارش اختصاصی بیدارزنی

@bidarzani

📍اوایل اردیبهشت است. بیشتر از دو ماه می‌شود که از اعلام رسمی خبر گسترش ویروس کرونا و همه‌گیری بیماری گذشته است. دو ماهی که چنان کش آمده انگار دو سال است گرفتارش هستیم. دو ماهی که طی آن انسان‌های زیادی یا کار خود را از دست دادند یا خودخواسته متوقفش کردند، اما بی‌تردید تبعات این بیکاری بازی زمانی بسیار‌ بزرگتری از عمر آن‌ها را متأثر خواهد کرد.

📍مشکلات بازار صنایع‌دستی در روزگار کرونایی

اولین تأثیر اعمال محدودیت‌ها با لغو رویدادها و نمایشگاه‌ها در اسفندماه و ادامه‌ی آن در فروردین روی داد؛ زمانی که هنرمندانی که به تولید صنایع‌دستی اشتغال دارند از ارتباط حضوری با مخاطبانشان محروم شدند.


📍فروش آنلاین؛ تهدید یا فرصت؟

با محدودیت در فروش محصولات خانگی به‌صورت حضوری، تنها عرصه‌ی عرضه‌ی کالا اینترنت شده است؛ اما آیا این عرصه برای زنان تولیدکننده که بسیاری از آن‌ها در مناطق محروم زندگی می‌کنند و بسیاری از آن‌ها مهارت و ابزار کافی برای رقابت با دیگر کالاها را در فروش اینترنتی ندارند عرصه‌ی عادلانه و برابری است؟


📍مشکلات تولید در محدودیت رفت و آمد

تولیدکنندگان با مشکلاتی طی تولید مواجه‌اند؛ از تأمین مواد اولیه و سرمایه گرفته تا جمع شدن در کارگاه تولیدی و فشار خانواده‌ها برای تعطیل یا محدود کردن کار.
بیتا در کرمان یکی از مشکلات عروسکخانه را تأمین مواد اولیه برای تولید می‌داند زیرا جاهایی که مایحتاج موردنیاز آن‌ها را تأمین می‌کرده‌اند حالا بسته هستند.

📍بیمه و تسهیلات دولتی

دریا (سیستان و بلوچستان) از آنجا که شرکت ثبت‌شده‌ای نداشته هیچ‌وقت نتوانسته سوزن دوزهایی که با او کار می‌کنند را بیمه کند. او می‌گوید «می‌دانم که دولت قبلاً بیمه‌‌ی تأمین اجتماعی به زنان هنرمند صنایع‌دستی‌کار اختصاص می‌داد. آن زمان ۷۰ درصد حق بیمه را دولت می‌داد و ۳۰ درصد را سوزن‌دوزها می‌دادند اما شنیده‌ام که دیگر چنین بیمه‌ای در کار نیست.» او می‌گوید دولت نه تنها آن‌ها را بیمه نکرده بلکه هیچ‌وقت هیچ کمکی به آن‌ها نکرده است. «آن‌ها همیشه می‌گویند کارهایتان را بدهید تا در نمایشگاه‌ها به فروش برسانیم و حرف‌هایی از این قبیل، اما آن‌قدر دردسر دارد و مراحل اداری‌اش زیاد است و آن‌قدر برو و بیا دارد که از پس کارها برنمی‌آیم و ترجیح می‌دهم دنبالش نروم.

#زنان_و_کرونا
#صنایع_دستی

ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید⬇️

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29921&rhash=3ec4f87be6d7d1

🔸خشونت خانگی علیه زنان خیلی حاد نیست/ لایحه تامین امنیت زنان به مجلس دهم نمی‌رسد

معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به خبرآنلاین می‌گوید :
▫️میزان خشونت خانگی در ایران در مقایسه با آمارهای جهانی در دوران شیوع کرونا چندان حاد و شدید نیست حتی وضعیت ما از وضعیت متوسط جهانی از لحاظ شیوع خشونت‌های خانگی بهتر است. البته اینکه چه میزان از این خشونت‌ها هم اطلاع رسانی می‌شود، جای بحث و بررسی دارد.

▫️ابتکار دلیل ارسال نشدن لایحه تامین امنیت زنان به مجلس را لوایح معطل مانده در کمیسیون لوایح دولت می‌داند و می‌گوید این لایحه به مجلس دهم نخواهد رسید.
#خشونت_خانگی


https://www.khabaronline.ir/news/1383510
@bidarzani

پرونده‌سازی جدید در زندان؛ امتناع چندباره آتنا دائمی از حضور در جلسه دادگاه

آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین امروز یک بار دیگر از بابت پرونده‌ای که مجددا در دوران حبس علیه وی گشوده شده به صورت شفاهی به شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران احضار شد. خانم دائمی امروز شنبه ۱۳ اردیبهشت به دلیل شیوع بیماری کرونا در کشور، عدم رعایت فاصله زمانی قانونی بین تاریخ ابلاغ و تاریخ دادگاه و همچنین عدم دسترسی به وکیل از حضور در جلسه دادگاه خودداری کرد. وی پیشتر در تاریخ ۳۰ فروردین و ۲۱ اسفندماه ۹۸ نیز به دلایل مشابه از مراجعه به دادگاه خودداری کرده بود. آتنا دائمی در دیماه ۹۸ به مدت ۱۵ روز از بند زنان زندان اوین به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. این انتقال در پی تحصن هشت تن از زنان زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین به مناسبت چهلمین روز و در همراهی با خانواده‌های داغدار اعتراضات سراسری آبان ماه صورت گرفته بود.

امروز شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین یک بار دیگر از بابت پرونده‌ای که مجددا در دوران حبس علیه وی گشوده شده به صورت شفاهی به شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد احضار شد.

اتهامات خانم دائمی در این پرونده که با شکایت سازمان اطلاعات سپاه علیه وی گشوده شده “اجتماع و تبانی در جهت بر هم زدن امنیت کشور”، “تبلیغ علیه نظام” و “اخلال در نظم زندان” عنوان شده است.
دادگاه درخصوص مصداق اتهام “اجتماع و تبانی در جهت بر هم زدن امنیت کشور” به تحصن چند روزه (دیماه ۹۸) در بند زنان زندان اوین به مناسبت چهلمین روز و در همراهی با خانواده‌های داغدار اعتراضات سراسری آبان، در خصوص اتهام “تبلیغ علیه نظام” به صدور بیانیه‌ها و نوشتن نامه‌های منتسب به وی، در خصوص اتهام “اخلال در نظم زندان” به برقرای جشن، بزم و پایکوبی در مراسم سوگواری امام حسین، استناد کرده است.

این اتهامات در حالی مطرح شده که خانم دائمی این اتهامات را از پایه بی‌اساس خوانده و مدعی شده به عنوان مثال در خصوص دلایل انتساب اخلال در نظم زندان هیچگونه جشنی در آن ایام از طرف وی و دیگر هم‌بندیان او برپا نشده است./هرانا
#آتنا_دائمی

@bidarzani

📌زینب جلالیان به زندان قرچک ورامین منتقل شده است

شبکه حقوق بشر کردستان مطلع شده است، زینب جلالیان دو روز پس از انتقال ناگهانی از زندان خوی در حال حاضر در زندان قرچک ورامین به سر می‌برد. هنوز مشخص نیست دلیل این انتقال چه بوده است. اما مسئولان زندان خوی در پاسخ به خانواده این زندانی سیاسی از احتمال باز شدن یک پرونده جدید برای او و انتقال به تهران برای انجام بازجویی خبر داده بودند.
#زینب_جلالیان

@bidarzani

ادامه این مطلب:

http://kurdistanhumanrights.net/fa/?p=12893

📌بیانیه تعدادی از تشکل‌های مستقل دانشجویی درباره روز جهانی کارگر ۱۳۹۹

روز جهانی کارگر، علیه نظام سرمایه داری و توحش سازماندهی شده آن

روز جهانی کارگر امسال در شرایطی توسط میلیون‌ها کارگر و مزدبگیر در سرتاسر دنیا و به عنوان روزی اعتراضی گرامی داشته میشود که در چند ماه گذشته، زندگی واقعی و مادی بشر به شدت تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا قرار داشته. اپیدمی‌ای که به بشر قرن ۲۱ نشان داد، حاکم ساختن سود و بهره کشی در مناسبات تولیدیِ سرتاسر دنیا، نه فقط یک ظلم تاریخی در حق میلیاردها انسان و واریز کردن زحمات شبانه روزی آنان به جیب سرمایه‌دارها و مفتخورها است؛ بلکه تحمیل فرمول استثمار شونده و استثمارگر (سرمایه داری) حتی با ادامه حیات بشریت نیز در تضاد است.

نظام سرمایه داری به خصوص در سال‌های اخیر، به منظور افزایش سوددهی و امکان غارت و چپاول بیشتر جامعه؛ اگر نگوییم تمام، اما بیشتر امکانات اجتماعی نظیر بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و ... را که مردم حکومت‌ها را به پرداختن و رعایت کردن آن مجبور کرده بودند، از جامعه دریغ کرده است. همین عامل در عقب ماندن و فراگیر نبودن امکانات بهداشت و درمان و به تبع مرگ صدها هزار نفر در جریان شیوع کرونا، عامل مستقیم بوده و هست.

در واقع علی رغم آنکه نظام سرمایه داری در سرتاسر جهان توانسته است بر پایه فرمول‌های اقتصادی-سیاسی خود و البته به کمک سرکوبی سیستماتیک، وضعیت موجود را روز به روز برای توده مردم مشکل‌تر کند و کیسه‌های خود را پر پول تر؛ در نتیجه مقابله با ویروسی مانند کرونا، ناتوان گشته و حتی در پیشرفته‌ترین کشورهای جهان نیز شاهد فلاکت، بیکاری، بیماری و مرگ روزانه هزاران انسان هستیم.

در حالی که مطالبه همیشگی و پاسخ طبقه کارگر، عموم جامعه و همچنین ما دانشجویان رو به این وضع خفت‌بار، ایجاد جامعه‌ای بر پایه آزادی و برابری همگانی بوده است. جامعه‌ای که انسان در آن فارغ از شغل و مهارتش و به واسطه عامل انسان بودن، حق زندگی‌ای مرفه و لایق شأن انسان را داشته باشد.

نظام حاکم در ایران اما، به عنوان نماینده سیاسی این نظام استثمار و بی حقوقی در ایران؛ عریان‌تر، وحشی‌تر و بی‌پرده‌تر از دولتهای متعارف سرمایه داری در جهان، مشغول تشدید وضعیت نامناسب زندگی بشر به واسطه اعمال بی‌حقوقی بیشتر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی رو به جامعه است.

به همین واسطه ما در ایران شاهد فقر و فلاکت بیشتر، بردگی مزدی و استثمار وحشیانه تر، تقریبا نبود هیچگونه امکانات رفاهی اجتماعی برای عموم مردم، تبعیض و سرکوبی نهادینه توسط حاکمیت و البته بیکاری و تورمی بی سابقه هستیم که تامین معاش حداقلی روزانه بخش وسیعی از جامعه را هم با مشکل مواجه کرده است.

این تحمیل همراه بوده با صدها و هزاران معضل اجتماعی‌ای که رو به انسانیت در این جامعه دهان کجی کرده و عملا امکان زندگی با حداقل استانداردهای حتی نظام‌های سرمایه داری در سایر نقاط جهان را هم برای عموم این جامعه ناممکن ساخته است. در کنار این غارت و دزدی بی سابقه هم، سیستم عریض و طویل سرکوبی قرار دارد که رو به هر ندای آزادی‌خواهانه و برابری طلبانه‌ای، شمشیر می‌کشد و نتیجه آن کارنامه بیش از 4 دهه اعدام، شکنجه و تلاش برای به حاشیه راندن آزادی‌خواهان در این جامعه بوده است.

البته که رَوَند مذکور هیچگاه با سکوت و سر خم کردن ما دانشجویان، کارگران و عموم جامعه همراه نبوده. کما اینکه پس از تلاش های فراوان حکومت در سال های اخیر برای منفعل ساختن جامعه و فعالین سیاسی و اجتماعی، طی یک سال گذشته جامعه ایران جامعه ای پویا و زنده بوده است که توانسته تغییرات بزرگی را بوجود بیاورد و مقدمات تغییر کامل بنیادهای جامعه برای دست یافتن به یک جامعه انسان محور را پایه ریزی کند.


#روز_جهانی_کارگر


@bidarzani
ادامه‌ی بیانیه در لینک زیر⬇️


https://t.me/isfahanuni97/263
https://t.me/isfahanuni97/264


بیانیه جمع ها و تشکل های دانشجویی مستقل از حکومت درباره روز جهانی کارگر 👆

📌روایتی از زنان دست‌فروش مترو

زارا امجدیان


داستان زیور، زنی که مدت‌هاست تنها در جنوب تهران زندگی می‌کند و در مترو دست‌فروشی می‌کند در دانشگاه پیام‌نور درس می‌خواند. حالا در دوران قرنطینه و خلوت شدن مترو دیگر درآمدی ندارد ...

#زنان_و_کرونا


@bidarzani

📢Listen to روایتی از زنان دست‌فروش مترو by بیدارزنی on #SoundCloud
https://soundcloud.com/bidarzani/eocyag9ambvj