بيدارزنى
4.27K subscribers
5.68K photos
1.27K videos
180 files
4.28K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
‏وارد هفته کارگر شدیم. روز اول؛

۲ کارگر در کارخانه‌ای در شهرک صنعتی نجف‌آباد، حین‌کار در قسمت چرخ‌کننده مقوا به علت سقوط داخل مخزن این دستگاه جان باختند.

#توییت_خوان
@bidarzani
https://twitter.com/esmailifarshad/status/1253965593776136192?s=09
🔸صفحه اینستاگرام امیرحسین مقصودلو معروف به تتلو دوباره بسته شد ‏

🔺او‌ و‌ بعضی از طرفدارانش طی فراخوانی در اینستاگرام به دنبال جذب دخترهای ۱۵ تا ۲۰ ساله در ترکیه، محل اقامت تتلو بودند تا به گفته خودش برای او "حرم" بسازند. ‏

🔺این اقدام مورد اعتراض جمعی از خبرنگاران، حقوق‌دان‌ها و هنرمندان قرار گرفت.

🔺اینستاگرام صفحه رسمی او را با بیش از چهار میلیون دنبال‌کننده از دسترس خارج کرد.

🔺اینستاگرام در اطلاعیه‌ای کلی و کوتاه در پاسخ به کاربرانی که از تتلو شکایت کرده بودند گفته که صفحه او به دلیل نقض قوانین این شبکه اجتماعی حذف شده است.

🔺پیش از این در پاییز ۹۸ هم صفحه تتلو با بیش از چهار میلیون دنبال‌کننده از اینستاگرام حذف شده بود. در آن زمان او از طرفداران مردش خواسته بود تا زنان را کتک بزنند.

https://www.instagram.com/p/B_ZSMAaJeOM/
@bbcpersian
@bidarzani
💢 کرونا زنان سرپرست خانوار را فقیرتر کرد

▫️براساس آمارهای موجود بیش از ۳ میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد

▫️ مریم، همسر کارگری است که به‌دلیل از کار افتادگی شوهر، حدود سه سال است که عروسک می‌دوزد و با فروش عروسک‌ها در معابر روزگار می‌گذراند.

▫️شیوع کرونا سبب شد تمام اجناس مریم که برای فروش عید آماده کرده بود، روی دستش بمانند. مریم با ناراحتی می‌گوید که کرونا حالا حالاها ادامه دارد و نگران سیر کردن شکم بچه‌ها و اجاره خانه هستم.

فهیمه نظری، جامعه شناس:
▫️غالباً این افراد در بخش خاکستری اقتصاد کشور یعنی بخش‌های غیر رسمی فعالیت می‌کنند. در بحران کرونا، بعد سلامت بیشتر مطرح است، اما اینجا باید اذعان داشت که کرونا فقط یک بیماری نیست و ابعاد اقتصادی و اجتماعی این بیماری بسیار بیشتر است.


@bidarzani
https://b2n.ir/851123
​​موسسه‌ی «گوتماکر»، سازمان تحقیقاتی که با هدف حمایت از حقوق و قوانین مرتبط با باروری و حق آزادی سقط جنین در آمریکا فعالیت می‌کند، در گزارش نگران‌کننده‌ی تحقیقی تازه‌ای که منتشر کرد، از عواقب احتمالی همه گیری ویروس کرونا بر مساله‌ی سلامت جنسی و باروری و حق زنان بر بدن خود نوشته است.

این گزارش این احتمال را بررسی می‌کند که اگر به‌دلیل شیوع ویروس «کوید-۱۹» حق دسترسی زنان به وسایل پیشگیری از بارداری در جهان برای مدت تنها یک سال تا ۱۰ درصد کاهش پیدا کند، چه فاجعه‌ای رخ خواهد داد. در صورت وقوع چنین احتمالی، ۴۹ میلیون زن دیگر در ۱۳۲ کشور با درآمد سرانه‌ی متوسط یا کم، از حق دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری محروم خواهند شد. بیش از ۱۵ میلیون بارداری ناخواسته نیز در سراسر جهان رخ خواهد داد.

گزارش می‌گوید اگر ۱۰ درصد از نیروهای ضروری و خدمات بخش زنان و زایمان یا مراقبت از نوزادان تازه متولدشده در نتیجه‌ی شیوع کرونا کاهش پیدا کند، بیش از ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار زن به هنگام زایمان با پیچیدگی و مشکلات جدی پزشکی مواجه خواهند شد و با ۲۸هزار مرگ در حین زایمان مواجه خواهیم داشت. بیش از ۲ میلیون و ۵۰۰هزار نوزاد تازه‌متولدشده به دلیل این‌که خدمات و نیروی کافی برای مراقبت از آن‌ها نیست، ممکن است با مشکلات جسمی جدی مواجه شوند و ۱۶۸هزار مورد تازه از مرگ نوزادان را خواهیم داشت.

بنا به این تحقیق آماری، اگر ۱۰ درصد از سقط جنین‌ها از وضعیت «سقط امن و با حضور دکتر و امکانات پزشکی» به «سقط ناامن و زیرزمینی» تبدیل شود، بیش از ۳ میلیون و ۳۰۰هزار سقط جنین ناامن خواهیم داشت که در نتیجه‌ی این وضعیت تلخ، هزار مرگ در حین سقط جنین را شاهد خواهیم بود.

زارا احمد، معاون موسسه‌ی «گوتماکر» در بیانیه‌ای که موسسه منتشر کرد، این ارقام را «وحشتناک و ویران‌گر» توصیف کرد و تاکید کرد که محققان این گزارش، با رویکردی «محافظه‌کارانه و حداقلی» اثرات ویران‌گر شیوع کرونا و کمبود و محدودیت امکانات بهداشت باوری را بررسی کردند و رقم واقعی احتمالا بسیار هم بیشتر و بالاتر خواهد بود.

گزارش همچنین تاکید کرد که در سراسر جهان «اقشار آسیب‌پذیر» بیش از دیگران از این وضعیت ضربه خواهند خورد: نوجوانانی که باردار شدند، پناهجویان، زندانیان، افرادی که به ایدز/اچ‌آی‌وی مبتلا هستند، افراد «ال‌جی‌بی‌تی‌کیو»، آسیب‌دیدگان از خشونت خانگی، افراد داری معلولیت و افراد کم‌در‌آمد و فقیر بیش از زنان دیگر در معرض این خطرهای جدی‌اند و نبود امکانات آن‌ها را بیشتر هدف قرار می‌دهد.

همین حالا هم اثرات نگران‌کننده‌ی شیوع ویروس کرونا بر سلامت بارداری و جنسی شروع شده است. به دلیل این‌که تولیدکنندگان بر روی تولید وسایل ایمنی لازم برای مقابله با کرونا تمرکز کردند، میزان کاندوم تولیدی در سراسر جهان یک چهارم کاهش پیدا کرده است. صدها کلینیک سقط جنین مجبور شدند درهای خود را ببندند، چون مسئولان کشورها این کلینیک‌ها را مصداق «مشاغل ضروری» نمی‌دانند و با آن‌ها بسان دکان آرایش‌گری رفتار می‌کنند! هزاران نفر از کادر درمانی در بخش‌های زنان و زایمان را برای مقابله با کرونا بردند و بخش زنان و زایمان و نوزادان در بسیاری از بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها با کمبود نیرو مواجه است.

این گزارش به تجربه‌ی دردناک بیماری همه‌گیر پیشین -ابولا- در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ در غرب آفریقا اشاره می‌کند که قطع خدمات و نیروها و تجهیزات بهداشت باروری موجب شد که با ۳۶۰۰ مرگ زنان در حین زایمان یا تولد نوزادان نارس در سیرالئون رخ دهد. تحقیقات نشان داد که ابولا باعث شد که میزان استفاده از قرص ضد باروری و کاندوم به شدت کاهش پیدا کند، این تجهیزات کمیاب شد و نرخ آن‌ها افزایش یافت و در نتیجه بسیاری از خانواده‌ها دیگر نمی‌توانستند از پس هزینه‌ی امکانات پیشگیری از بارداری و سلامت جنسی برآیند.

@bidarzani
@FarnazSeifi
https://t.me/FarnazSeifi/156
🔵کرونا طبقاتی است، حتی در آموزش

🖋نویسنده:جلال کریمیان، فعال مدنی و عضو هیات مدیره انجمن دوستداران کودک پویش

🔹با جهانی شدن شیوع کرونا، آموزش و پرورش مانند نهاد اقتصاد و دیگر نهادهای اجتماعی دچار سکته ای ناگهانی و باورنکردنی شده است. به ناگاه بیش از ۱٫۵ میلیارد دانش آموز (معادل ۹۰ درصد کل دانش آموزان) از تحصیل بازمانده اند و دولت ها، مدارس و معلمان بدون تقریبا هیچ نوع آمادگی به دنبال برپا کردن آموزش از راه دور برای جبران هستند. یک مدیر مدرسه در ایالت ماساچوست وضعیت امروز آموزش از راه دور در مدارس را همچون ساختن هواپیمایی که در آسمان قرار دارد توصیف کرده است. این سخن نشان می دهد که بیشتر کشورها آمادگی لازم برای آموزش های مجازی را ندارند.

🔹تجربه دو ماهه معلمان و دانش آموزان ایرانی از آموزش در دوران فاصله گذاری اجتماعی هنوز تکمیل نگردیده و به طور کامل ثبت و ارزیابی نشده است ولی مشاهدات اولیه نشان از آن دارد که این دوران به شکاف آموزشی در کشور دامن خواهد زد. هر چند مسئولان کشور ارقامی بالای ۹۰ درصد درباره دسترسی به آموزش از راه دور ارائه می دهند، در عمل امکان دسترسی به آموزش مجازی، به هیچ وجه معادل دریافت آموزش مناسب نیست. آموزش مجازی نیاز به پیش نیازها و روش تدریسی ویژه دارد که در نقاط زیادی ازکشور  این شرایط فراهم نیست:

🔸١– دسترسی به تلفن هوشمند یا تلویزیون به معنای دسترسی دانش آموز به محتوای آموزشی نیست. قیمت بالای اینترنت برای بسیاری از مناطق دور از مرکز کشور و نیاز به حجم بالا و پرسرعت اینترنت برای استفاده از محتوای ویدئویی عملا دانش آموزان را از دسترسی رایگان و بی دردسر به آموزش محروم کرده است.

🔸٢– عمده آموزش های از راه دور فعلی غیرتعاملی و یک طرفه اند و بر اساس دستورالعمل های حرفه ایِ آموزش از راه دور انجام نمی شوند. فرآیند ۱) آموزش اولیه، ۲) دریافت بازخورد و ۳) تکمیل آموزش بیانگر مراحلی است که برای اثربخشی آموزش از راه دور باید عملی گردد ولی بیشتر آموزش های فعلی به همان مرحله اول محدود می شوند.

🔸٣– بخش زیادی از دانش آموزان تمرکز کافی برای پیوستن به جریان آموزش مجازی را ندارند و خانواده ها نیز نمی توانند آنان را مجبور به این کار بکنند. این مسئله به خصوص گریبان دانش آموزان ضعیف تر را می گیرد و موجب عقب ماندن مضاعف آن ها از جریان آموزش می گردد.

🔹بر این اساس می توان نتیجه گرفت: اولا هر چند گسترش شبکه تلفن همراه و دسترسی به تلفن های هوشمند شرایط نسبی خوبی را در ایران برای ارائه خدمات آموزش از راه دور فراهم کرده است، اما هنوز امکان دسترسی واقعی به این آموزش ها برای درصد زیادی از دانش آموزان به دلایل مختلف (از جمله رایگان نبودن) فراهم نیست. در ثانی عمده آموزش های از راه دور در ایران تعاملی و روشمند نیست و بازدهی بسیار پایینی دارد؛ لذا نمی توان آن را جایگزین آموزش حضوری دانست.

🔹به دلایلی که ذکر آن رفت آموزش عمومی در دوران شیوع کرونا در ایران با خطر بزرگ گسترش نابرابری آموزشی مواجه است. بسیاری از مدارس غیر دولتی و بعضا دولتی در شهرهای بزرگ زیرساخت های تعاملی آموزش از راه دور را به بهترین شکل فراهم نموده اند و دانش آموزان این مدارس کمترین آسیب را از تعطیلی اجباری مدارس خواهند دید. در مقابل علی رغم تلاش معلمان برای تولید محتوای آموزشی، خیل عظیمی از دانش آموزان مدارس دولتی به آموزش درخوری در این ایام دسترسی نخواهند داشت. بدین خاطر سیاستگذاران آموزش کشور باید بدانند آمار رسمی اعلامی درباره دسترسی به آموزش از راه دور اعدادی بیش نیستند و در پس آن ها جمع زیادی دانش آموزان آموزش ندیده قربانی بی توجهی ها و کاستی ها خواهند شد. همچنین باید توجه داشت که هر چند بر خلاف معیشت مردم، آموزش مدرسه ای را می توان به تعویق انداخت، لیکن افت تحصیلی دانش آموزان در این دوره و شکاف آموزشی پیش رونده میان دارا و ندا به سادگی قابل جبران نیست.

🔺منبع: سایت انجمن دوستداران کودک پویش:

 https://www.pooyeshngo.ir/corona-is-classy-even-in-education/



@pooyeshngo
@bidarzani
اعتصاب غذای مریم ابراهیم وند در بند زنان زندان اوین

مریم ابراهیم وند، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما که از تیرماه ۹۷ به صورت بلاتکلیف در بازداشت بسر می‌برد، از روز دوشنبه ۱ اردیبهشت در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.

مریم ابراهیم وند، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما، از عصر روز دوشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.

اعتصاب غذای این زندانی که از تیرماه ۹۷ به صورت بلاتکلیف در بازداشت بسر می‌برد، در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی، عدم برخورداری از حق داشتن وکیل، عدم اجازه مطالعه پرونده و دخالت نهادهای امنیتی در روند رسیدگی به پرونده صورت گرفته است.
مریم ابراهیم وند در شهریورماه ۱۳۹۵ توسط ماموران اطلاعات سپاه در محل کار خود در تهران به دلیل تهیه فیلم ” ۲۴ سپتامبر” بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. وی پس از ۳۵ روز بازداشت در سلول انفرادی و با پایان مراحل بازجویی، با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی (به صورت وجه نقد) از بازداشتگاه این نهاد امنیتی آزاد شد.

خانم ابراهیم وند نزدیک به دو سال بعد در تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۷ با تماس تلفنی حاجی محمدی به شعبه ۴ بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه احضار و مجددا بازداشت و به بند دو الف سپاه منتقل شد. او پس از یک ماه پس از پایان مراحل بازجویی با صدور قرار وثیقه ۱۰ میلیون تمومانی به زندان قرچک ورامین منتقل شد. او نهایتا در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۸ بدون اطلاع قبلی به بند زنان زندان اوین منتقل شد./هرانا


@bidarzani
📢📢📢

🖋روایت‌های شما


[ پناه مهرصراف زاده، دانشجوی پزشکی، تهران ]

شب سختی بود، خیلی سخت. میشه گفت وحشتناک بود. حوالی ساعت چهار بود که آمدن و گفتن من و سه تا از بچه‌های دیگه جابه‌جا کنیم بریم بخش زنان و زایمان. همه جا خیلی آرام بود، خیلی، غیر از بیمارستان گلستان.
بیمارستان امام رضا (کرمانشاه) بیمارستان خیلی بزرگیه، آنقدر بزرگ که توی محوطه‌ش یک بیمارستان دیگه زدن به اسم گلستان، بیماران کرونایی تو گلستان نگهداری می‌شن. خلاصه ما رو فرستادن بخش زنان و زایمان.
من سریع تعویض لباس کردم و رفتم پی کار. تو یه اتاق که رفتم همه خواب بودن به جز یک خانوم. چهار تا تخت بود و یکیش خالی. چکشون کردم، همه چی مرتب بود. به اون خانوم بیدار که رسیدم پرسیدم: چرا نمی‌خوابی؟ خیلی درد داری؟ چیزی نگفت. با سرش اشاره کرد که هیچی نیست. ماها حق نداریم خیلی حرف بزنیم با بیمارها، مگر اینکه خودشون بخوان که در ۹۹ درصد مواقع نمی‌خوان. من هم کار داشتم و باید دو تا اتاق دیگه هم می‌رفتم، اما دلم سر این زن خیلی آشوب شده بود. نمی‌دونم چرا، ولی انگار هم‌خونم بود. نمی‌شد ازش بگذرم. بهش گفتم من برمی‌گردم تا بیست دقیقه‌ی دیگه.
واقعاً هم بیست دقیقه بعدش برگشتم دیدم چشماش بسته است. خوشحال شدم. رفتم جلو ملحفه رو کشیدم روش. وا کرد چشمش رو. نذاشت اصلا حرف بزنم گفت خانوم تو رو خداااااا بذارین شوهرم بیاد ببینه من و (به‌خاطر کرونا بیمارستان هیچ ملاقاتی رو نمی‌پذیره و برای هیچ بخشی هیچ کس حق نداره بیاد). وقتی اون‌جوری ازم خواست من نصف دلم ریخت پایین.
بعد از دوازده سال خدا بهشون بچه داده بود. تو خونه خواهر شوهرش از یه پله می‌افته پایین و بچه‌اش سقط میشه، بچه‌ی هفت ماهه!!! تازه کورتاژ کرده بود. چون وزن بچه بالا بوده و مجبور بودن رحم رو خیلی شکاف بدن عفونت کرده بود. پنج شبانه روز بود که شوهرش و ندیده بود. نمی‌دونین چه بلایی سر زن میاد بعد از کورتاژ، حالا فرض کن عزیزترین کسش هم ازش گرفتن. اون زن هیچ چی نداشت که اسباب دلخوشیش باشه.
نه می‌تونستم بغلش کنم نه ببوسمش نه موهاش رو ناز کنم، حتی اگر می‌تونستم هم به من نیازی نداشت. اون واقعاً شوهرش و می‌خواست... پدر بچه‌ش و، که بیاد در گوشش بگه فدا سرت که بچه افتاد، همه چی فدا سرت.
سرتون و درد نمی‌آرم، خیلی باهاش حرف زدم، خیلی برام حرف زد. دردناک بود، دردناک بود، دردناک بود، من و در خودم حل کرد.
*این خاطره‌ی یک شب شیفت من بود، گاهی وقت‌ها زندگی اون‌قدر تلخ میشه که با صد مَن عسل نمیشه هضمش کرد. این بند آخر هم به عنوان یک درد دل کوچیک می‌گم: خیلی نیاز داشتم کسی نزدیک یا حتی چند فرسخی من می‌بود که توی این دوران آرامم می‌کرد ـ برای یک زن خیلی سخته غم و دردهاش‌ و توی دلش آسیاب کنه که مبادا داغون به نظر برسه و عزیزش رو ناراحت کنه.
مراقب خودتون باشین💚 خدا پناهتون باشه


#زنان_و_کرونا

شما هم می‌توانید روایت خود را از تاثیر بیماری کرونا بر زندگیتان برای ما بفرستید.


@bidarzani
داستان های زنان زاپاتیست (2).docx
17.9 KB
📌زنانی که دنیایی نو به دنیا می‌آورند

مترجم: سروناز احمدی
نوشته پیش رو ترجمه و اقتباسی است از فصل «زنانی که دنیایی نو به دنیا می‌آورند» از کتاب «رفقا: داستان‌های زنان زاپاتیست» نوشته هیلاری کِلِین در سال ۲۰۱۵.
این فصل به برخی از تجربیات زنان زاپاتیست از اداره شورایی پرداخته است. به گفته ایلِین براون، «رفقا» کتاب راهنمایی است برای نسل جدید فمینیست‌ها و هر آن کس که پدرسالاری، فقر، بیداد جنسیتی، نژادپرستی و دیگر رفتارهای غیرانسانی سرمایه‌داری را به چالش می‌کشد.

مادرم را به خاطر بیماری از دست دادم. پدرم از مصرف زیاد الکل مُرد. برادرهایم مرا تنها گذاشتند. خواهرم برای گذران زندگی برخلاف میلش با مردی ازدواج کرد و من نمی‌خواستم این سرنوشت من باشد. تصمیم گرفتم بروم درس بخوانم و بعد برگردم چون با این که ده سالم بود اما به خوبی دیده بودم آنجا زنان چه رنجی می‌کشند. ما اسم اینجا را اُلگا ایزابل گذاشته‌ایم. الگا شاید یک چهره ملی یا بین‌المللی نباشد اما ما رفقایش نمی‌توانیم بدون این که اشک بریزیم از او حرف بزنیم و فقط هم ما نیستیم دیگر زنان اینجا هم او را دوست دارند.
مطلب منتشر شده در مجله‌ی بذر و باد

@bidarzani
📌گزارش: زنان بیکار شده در وضعیت کرونایی

در ایران وضعیت معیشت، رفاه و درمان تا قبل از کرونا هم بسیار دردناک بود. این واقعیت نه فقط برای بیکاران و بی‌ثبات‌کاران بلکه برای اکثریت شاغلین رسمی و مزدبگیران هم نمود داشت. اما زنان به نسبت حضورشان در بعضی مشاغل خدماتی با شیوع کرونا در طوفانی سیاه‌تر غوطه‌ورند و در شرایط پیشِ رو نیز امیدی به رهایی‌شان نیست.

در ادامه گزارشی میدانی خواهیم داشت از زبان زنان؛ زنانی که گویا به دلیل زن بودن‌شان همواره بر لبه‌ی تیغ فقر و خشونت و محرومیت، خونین و زخمی، روزگار می‌گذرانند.

زهره: چهل ساله، کارمند یک باشگاه ورزشی 
«باشگاه ما ویژه‌ی بانوان است، ماهانه اجاره‌ای تقریبا ۱۰میلیون، و ماهی ۲میلیون  هم هزینه‌های برق، آب ، تلفن و اینترنت باید توسط مدیر باشگاه پرداخت شود. با من تقریبا ۱۵ مربی و منشی و یک نظافتچی و دست‌فروشانی که بر حسب نیاز، بعضی روزها اجازه‌ی بساط کردن داشتند، از این باشگاه نان می‌خوردیم.  فقط دو یا سه نفر از طرف همسرشان بیمه هستند و دو نفر که هنوز تحت تکفل بیمه‌ی پدر هستند، بقیه بیمه‌ای ندارند. چند تا از آنها نان آور و اکثرشان هم کمک خرج خانواده هستند. هنوز تربیت بدنی جوابگو نیست و مالک کل اجاره‌ی اسفند را از مدیر باشگاه، خیلی محترمانه دریافت کرده.»

سوال: ازمسئولین درخواستی کردید؟
جواب: نامه‌ای به شرح زیر به مسئولین دادیم:
«سلام؛ در رابطه با اعتراض عده‌ای از عزیزان در مورد تعطیل کردن باشگاه‌های ورزشی و پیرو ابلاغ جناب آقای …که شهریه‌ها محفوظ بماند! آیا راهکاری هم برای هزینه‌های باشگاه‌داران ارائه کرده اند؟ باشگاهی که ماهانه حداقل ۱۲میلیون هزینه‌ی اجاره و… دارد، چطور باید هزینه‌هایشان را تامین کنند؟ آیا تربیت بدنی تسهیلاتی درنظر گرفته؟»
و جوابشان این بود:
«خیر. تسهیلاتی نیست. در این که بخشنامه عمومی است و برای کلیه‌ی باشگاه‌ها و اماکن ورزشی است شکی نیست و حقوق مشتریان باید رعایت شود و بعد از بازگشایی، خدمات جبرانی به مشتریانی که شهریه‌های اسفند و فروردین را پراخته‌اند، ارائه  گردد.»

سیمین: مدیر یک آرایشگاه
«مجبور شدیم سالن آرایشی را که ۹ نفر در آن کار می‌کردند، تعطیل کنیم. کارکنان این سالن زنانی بین ٢۵ تا ٣٨ ساله و به شرح زیر بودند: زن جوان مطلقه‌ای‌ که پدرش فوت کرده  و نان‌آور مادر و برادرش است. این زن  باخانواده‌اش زندگی می‌کند و نمی‌خواهد سر بار آنها باشد. زن جوانی که فرزندی مریض دارد و خودش و همسرش برای تامین هزینه‌ی داروها سخت کار می‌کردند. نظافتچی آرایشگاه که شرایط‌اش فاجعه‌بار  است و نیازی به توضیح مشکلاتش نیست. دختر جوانی که با پدرش زندگی می‌کند و چندی پیش مادرش با سرطان فوت کرده. دختر دیگری که با التماس برای استخدامش با داشتن فوق لیسانس مخابرات پافشاری می‌کرد. زن جوانی که با توجه به رفتارهای زشت همسرش می‌خواست مستقل باشد تا سر کوفت نشنود. و زنان بیشماری که به همین منوال از نان خوردن افتاده‌اند….خودم با هزار چانه زنی مجبور شدم  که دوباره اینجا را کرایه کنم چون نمی‌خواستم مشتری‌های چند ساله را از دست بدهم. پیش از عید علاوه‌بر مواد رنگ و مش  و… موادی هم برای ضدعفونی خریدم که حتی پول آن‌ها هم درنیآمد و حالا با کلی قرض مجبور شده‌ام که به‌خاطر کرونا آرایشگاه را تعطیل کنم‌. تازه اجاره‌ی این ماه را هم پرداخت نکردم.  به بانگ زنگ زدیم، گفتند که دولت بخشنامه داده که تا آخر ماه چک‌ها را برگشت نزنید ولی گویا حرف دولت هیچ پشتوانه‌ی قانونی ندارد و چک را که به مبلغ ۶میلیون هست، به اجرا گذاشته و ما مجبور به تخلیه هستیم.  صاحب ملک با داشتن چندین آپارتمان آدم بسیار سختگیر و پول دوستی‌ست که ذره‌ای رحم نمی‌کند. ما هم که فعلا خانه‌نشین شده‌ایم با دنیایی از گرفتاری‌ها. افسردگی و نگرانی من و همه‌ی کارمندان بسیار زیاد شده و هیچ پناهی هم نداریم. بعضی از پرسنل که حقوقی به منزل می‌بردند، الان بیشتر با سرزنش و خشونت مواجه‌اند؛ مثل این که اینها مقصر بوده‌اند! در ضمن  بعضی از پرسنل بیمه‌ی همسر و یا پدرشان هستند ولی بیشترشان بیمه ندارند و هیچ حقوقی هم از جایی نمی‌گیرند.»
سوال: با مسئولان در اتحادیه تماس گرفتید؟
جواب: نه چون اصلا به آنها اعتماد نداریم و مطمئن هستیم که هیچ کمکی نمی‌کنند.



زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان)
اردیبهشت ١٣٩٩

#زنان_و_کرونا

ادامه مطلب در لینک زیر ⬇️

http://www.lajvar.se/1399/02/07/94492/
@bidarzani
📌تعدیل نیرو، از دست دان جای کار و جاکشیِ سرمایه

این روزها تحققِ عدالت بهداشتی و بنابراین اجتماعی ظاهراً به‌لطف جاگیرشدن در خانه و بیرون‌نیامدن محقق می‌شود. همپای این فرمان به خانه‌ماندن، شکل دیگری از عدالت اقتصادی در جریان است که میلیون‌ها نفر را بیکار می‌کند، برای جبرانِ سودی که با نخریدن یا فرمان ترک محل‌ کار و تولید از دست می‌رود.
اما همزمان خیل عظیمی از افراد وادار شده‌اند برای مقابله با عفونت و عواقب آن چند برابر حجم معمول کار کنند: پرستاران، فراشان و تمیزکاران، رانندگان حمل‌ و نقل و مأموران پست و دیگران.
خلاصه، امروز صورتی از تعدیل و نسخه‌هایی از عدالت دست در دست هم‌اند. مورد سومی هم هست: بسیاری افراد مجبوراند به همان محل‌کار همیشگی بازگردند ولی این بار در معرض تهدید مهلک عفونت منتشر.
جالب است که کلمه‌ی تعدیل، که معمولاً برای اخراج کارکنان به کار می‌رود و حتی درمورد کم‌کردن از هزینه‌های دولت و خدمات عمومی از «تعدیل ساختاری» حرف می‌زنند، با کلمه‌ی عدالت از یک ریشه است. از دوره‌ی دبستان هم به ما گفته‌اند که عدالت از عدل می‌آید و به‌معنای قرار‌دادن چیزها در جای خودشان یا جای درست‌شان است.
یک آموزش انتقادی و رادیکال می‌توانست به بچه‌ها یاد داده باشد که بلافاصله بپرسند: جای چیزها کجاست و چه کسی جاها را تعیین می‌کند؟ جای چه کسی در خانه است، جای کی در خیابان، جای کی در زندان، در برج، در کلاس درس؟ در هر حال، رابطه‌ی تعدیل و عدالت از طریق یک کلمه‌ی‌ سرنوشت‌ساز دیگر برای همه‌ی محصلان است که به مدرسه پیوند می‌خورد: معدل. از طریق معدل نمرات است که دانش‌آموزان با رده‌بندی‌ها برای تعیین جایگاه بعدی در دانشگاه و لاجرم بازار کار روبه‌رو می‌شوند. هرچند بعید است امروز هنوز از اصطلاح معدل استفاده شود، اما در دل همین میانگین خیلی از امکان‌های جای‌یابی در جامعه نهفته است. و کیست که نداند کارنامه‌ی محصلان و معدلِ نمرات دروس تا چه اندازه به قرابت خود با عدالت آموزشی و عدل در کسب دانش و بروز استعداد و «درخشیدن» می‌نازد.



https://telegra.ph/تعدیل-نیرو-از-دست-دادن-جای-کار-و-جاکشی-سرمایه-04-26-2

@culturalstudies_usc
@bidarzani
با پایان مرخصی؛ هنگامه شهیدی به زندان اوین بازگشت

روز یکشنبه ۷ اردیبهشت ماه، هنگامه شهیدی، روزنامه نگار و فعال سیاسی با پایان مرخصی به زندان اوین بازگشت. وی پیشتر در تاریخ ۱۹ اسفندماه ۱۳۹۸، به مرخصی اعزام شده بود./هرانا

@bidarzani
🔻۱۶ زن و کودک در سه هفته دوران محدودیت‌های عبور و مرور در بریتانیا به قتل رسیده‌اند؛ دو برابر آمار متوسط در بازه زمانی مشابه.

🔹 تماس‌ها به خطوط مشاور خشونت خانگی نیز ۵۰ درصد بیشتر شده.
تماس‌ به خطوط مشاور از سوی مردان قربانی خشونت خانگی نیز در یک هفته اول افزایش ۱۷ درصدی داشته است.


https://bit.ly/3aBxih7
@bidarzani
دیگه قراره چی بشه «فرهنگ تجاوز» دیده شه؟

📃 درباره تتلو، دموکراسی و آزادی بیان

✍🏻 سارا حامدی

😶 وقتی ۲۱ ساله بودم استاد موسیقی‌ام به من تجاوز کرد. یک روز در اتاق آکوستیکش را بست و با دست‌های قوی و بزرگش من که حداقل نصف سن او را داشتم روی زمین خواباند و ذره‌ای اهمیت به اشک‌هایم نداد. وقتی کارش تمام شد دستم را گرفت که از زمین بلند شوم و از الهام‌بخش بودن صورتم صحبت کرد و در مقابل ملغمه وحشت، گریه و شوک من در چشم‌هایم نگاه کرد و گفت:‌ ناکرده گنه در این جهان کیست بگو!

🚺 فرهنگ تجاوز به مردان نمی‌گوید تجاوز نکنید بلکه از زنان می‌خواهد که تلاش کنند مورد تجاوز واقع نشوند! فرهنگ تجاوز تنها چیزی مربوط به متجاوزان نیست. بخش جدی‌ای از چیزهایی است که به‌طور روزمره به کار می‌رود و برخی از ما از آن‌ها لذت هم می‌بریم. بخشی از چیزی که امثال تتلو را مشهور می‌کند.

🔴 قدرتی که فضای طرفداری به ستاره‌های سینما، ورزش و موسیقی می‌دهد چطور موجب سکوت کسانی می‌شود که برای صحبت کردن خود را در مقابل حجم نابرابری از شهرت، هواداران و ثروت می‌بینند؟




http://medn.me/eh
@bidarzani
🔰#نسخه‌ی_الکترونیکی شماره‌ی چهاردهم فروغ
در این شماره می‌خوانید:

📝بهداشت زنان موضوعی فرا بیولوژیک! (آموزه‌هایی در خصوص بهداشت جنسی زنان و ایدز)
🖊#نگار_فاضلی

📝روسپید (بررسی پدیده روسپیگری)
🖊#سبا_افقه

📝بررسی یک تصمیم حیات بخش (مروری بر سقط جنین)
🖊#آنیتا_ابراهیمی

📝پریود، از شرم تا آگاهی
🖊#غزال_آقا_علی_طاری

📝کودک همسران آماده زایمان یا نه؟
🖊#سورین_ثابتی

📝ایفوگرافیک: سرطان پستان و سرطان دهانه رحم واقعا وجود دارند!
🖊#صبا_پاشایی ، #علی_فقیهی

📝باکرگی، ارزش یا باور درونی
🖊 #مشکات_سهیلی

📝صیانت و کرامت، یا ضمانت خشونت؟ (بررسی روند تصویب لایحه منع خشونت علیه زنان)
🖊#سوگند_شایان‌فرد

📝فمنیسم و سیاست هویت (بررسی رابطه فمنیسم با سیاست هویتی)
🖊#محمدرضا_نفیسی

📝پاشنه آشیلی به اسم آمار (مروری بر قوانین کشورهای مدعی حامی حقوق زنان در مورد آزار جنسی و مقایسه آن با ایران)
🖊#سجاد_بهرامی‌پاکرو

📝نترس من کنارتم (بررسی روند ثبت شکایت‌های اینترنتی و چگونگی برخورد با آن)
🖊#مهسا_نصیری


@Forough_SUT
@bidarzani


https://t.me/Forough_SUT/46
لزبین‌های مهاجر: چرخه دگر جنس‌گرایی و سازوکارهای نولیبرالِ ناسیونالیسم

مبارزه برای حرکت آزادانه زنان لزبین‌ در راه‌های مهاجرت و رهایی از چرخه محدودکننده دگرجنس‌گرایی و سوءاستفاده‌های دولتی‌به نام حمایت، مبارزه‌ای ضروری است.

@bidarzani
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/500999&rhash=eec6b76cb50965

🔴در انتهای این پست با لمس دکمه instant view در تلفن‌همراه و یا تبلت خود این مقاله را به صورت کامل مطالعه کنید🔴
📌مطالبات سیاسی زنان؛ رزا لوکزامبورگ

🖊 لیز مَندل
ترجمه: سروش دشستانی

مساله زنان، مقدمه:
«او به روش (متدِ) مارکسیستی، مانند اندام های بدنش احاطه داشت. انگار مارکسیسم در رگ های او جریان داشت.» این جملات لئون تروتسکی، احتمالاً بهترین توصیف از رزا لوکزامبورگ تا امروز است. رزا لوکزامبورگ یکی از برجسته ترین مبارزان طبقۀ کارگر در آلمان و هم چنین در سطح بین المللی است. او مانند یک صخره در تئوری و پراتیک بود. او به انقلاب اعتقاد داشت، به طبقۀ کارگر اعتماد داشت و عمیقاً زندگی اش را به تنها هدف خود، که همانا سوسیالیسم بود، اختصاص داد. لوکزامبورگ هم چنین به خاطر نقدهای مؤثر و مبارزۀ تند و تیزش علیه جنگ و امپریالیسم شناخته می شود.

او در طول زندگی اش، نمایندۀ اقلیّت ها بود: او یهودی بود (اگرچه مذهب نداشت)، او لهستانی بود (با آن که حقّ شهروندی آلمان را داشت، امّا همواره به عنوان لهستانی در نظر گرفته می شد)، او هرگز ازدواج نکرده بود (روابطش باز و آزاد بود) و او یک رهبر سیاسی زن برای جنبش بین ‌المللی پرولتری شد.

این مقاله به طور عمده به مسألۀ زنان می پردازد و شاید بعضی از خوانندگان بپرسند که چرا ما باید به رزا لوکزامبورگ در برخورد به این مسأله مراجعه کنیم، با آن که او با جنبش زنان، مانند الکساندرا کولنتای یا کلارا زتکین سر و کار نداشته است. او تنها چند مقاله دربارۀ جنبش زنان و خصوصاً در مورد حقّ رأی زنان نوشته است. امّا این لزوماً به این معنی نیست که او به جنبش زنان علاقه ای نداشت و جنبش زنان را تنها تناقضی ثانوی (مسألۀ درجۀ دو در برابر جنبش کارگری- م) می‌ دیده است. دقیقاً عکس این صحیح است. در نوامبر 1918 در نامه ای به زتکین می نویسد: «شاید من باید در مورد مسائل جنبش زنان بنویسم. در حال حاضر این مسأله، بسیار مهم است و ما هم رفیقی این جا نداریم که چیزی در این مورد بفهمد.»



@bidarzani
https://telegra.ph/%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D9%84%D9%88%DA%A9%D8%B2%D8%A7%D9%85%D8%A8%D9%88%D8%B1%DA%AF-%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-03-08
📃 چرا بحران کرونا یک موضوع فمینیستی است؟

✍🏻 بئاتریس فرازل | مترجم: پریسا کاکائی

وقتی مدارس و مهدکودک‌ها تعطیل هستند، چه کسی از کودکان مراقبت می‌کند؟ مادر که باید در خانه بماند چون ناخودآگاه خودش را مسئول احساس می‌کند و جامعه نیز او را مسئول می‌داند، یا پدر؟ یا زنان دیگری که این کار را با دستمزدی نامناسب انجام می‌دهند؟

⭕️ وقتی پدر و مادر باید دورکاری کنند چه کسی مسئول نگهداری از کودکان است؟ چه کسی خریدهای مادربزرگی که بهتر است در خانه بماند را انجام می‌دهد؟ دخترش یا پسرش؟ چه کسی از بیماران در قرنطینه نگهداری می‌کند؟

🔴 بحران کرونا بدون کارهای پرستاری و مراقبتی، یعنی کارهای بدون دستمزد یا با دستمزد پایین زنان، قابل مدیریت نخواهد بود. به دلیل ویروس کرونا این کارهای نامرئی اکنون مرئی شده‌اند و اهمیت اجتماعی خود را به‌طور چشمگیری نشان می‌دهند.



http://medn.me/ej
@bidarzani
مرکز آمار ایران، سهم زنان در توسعه کشور را ۳۱ درصد و سهم مردان را ۶۹ درصد برآورد کرده است. این رقم بر اساس آمارگیری از کارگاه‌های فعال در زمینه تحقیق و توسعه در سال ۹۶ به دست آمده است.

بنابراین گزارش، بیشتر این زنان یعنی حدود ۲۸ درصد، دارای مدرک تحصیلی در رشته‌‌های علوم انسانی هستند. در حالی که کمترین سهم (حدود ۹ درصد) را زنانی دارند که در رشته‌های هنری تحصیل کرده اند.

@bidarzani
https://t.me/radiofarda/49287