🟣 محکومیت ۵ نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا به ۱۲ بار اعدام

به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به ریاست قاضی رضا نجف‌زاده و مستشار، اسماعیل بذرکاری، پنج نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا شامل (سوران) قاسمی، پژمان سلطانی و کاوه صالحی به اتهامات «بغی»، «محاربه» و «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» تحت عنوان «انجمن شورش‌گران، شاماران، کومله و پاک»، هر یک به ۳ بار اعدام محکوم شده‌اند.

همچنین رزگار بیگ‌زاده بابامیری به اتهام‌های «بغی» و «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» تحت عنوان «انجمن شورش‌گران، شاماران، کومله و پاک»، به ۲ بار اعدام، و تیفور سلیمی بابامیری، که پیش‌تر با قرار وثیقه به‌طور موقت آزاد شده بود، به اتهام «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» تحت عنوان «انجمن شورش‌گران، شاماران، کومله و پاک»، نیز به ۱ بار اعدام محکوم شده‌اند.

هشت تن دیگر از متهمان این پرونده به نام‌های سیامک هیاسی، سواره عزیززاده، هیمن کرمانج، حسین حسین‌زاده، جلیل مولودی، احمد مامه‌زاده، جوانمرد مام‌خسروی و سالار داغدار، به اتهاماتی از جمله «عضویت در گروه باغی» تحت عنوان «انجمن شورش‌گران، شاماران، کومله و پاک»، «همکاری با دولت متخاصم اسرائیل» و «توهین به رهبری» نیز از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه به حبس و جریمه نقدی محکوم شدند.

♦️این احکام پس از برگزاری سه جلسه‌ دادگاه آنلاین، طی روزهای اخیر صادر و امروز، دوشنبه ۱۶ تیر ۱۴۰۴ به وکلای متهمان در ارومیه ابلاغ شده است. طبق اطلاعات موجود، دادگاه بدون توجه به گزارش‌های مربوط به شکنجه، اعترافات اجباری و سناریو سازی امنیتی اخذ شده در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه، اقدام به صدور این احکام کرده است».

#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 حکم ۶ سال حبس زهره سرو، زندانی سیاسی، عینا تایید شد

علی شریف‌زاده اردکانی، با تایید این خبر گفت: «علیرغم پذیرش اعاده دادرسی ‌ زهره سرو⁩ در دیوان عالی کشور و ارجاع به شعبه هم‌عرض در دادگاه انقلاب، متاسفانه طی جلسه امروز شعبه هم عرض استدلال دیوان عالی کشور را نپذیرفت وحکم ۶ سال حبس قبلی را عینا تائید کرد.»

زهره سرو، زندانی سیاسی، در سال ۱۴۰۰ پس از گذراندن دو سال و نیم حبس در زندان قرچک ورامین، برای مدت ۴۵ روز آزاد شد، اما دوباره بازداشت شد و سه سال است که در زندان‌های اوین - و حالا قرچک ورامین- به‌سر می‌برد.

او توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی تبلیغ علیه نظام” به ۷ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۶ سال زندان در خصوص او قابل اجرا است.

#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هفتاد و ششم در ۴۷ زندان مختلف ادامه دارد
«مرعوب نشویم و از حق حیات هموطنانمان دفاع کنیم»

نخست بر خود لازم می‌دانیم در آستانه سالگرد قیام دانشجویان در تیرماه ۱۳۷۸، یاد جان‌باختگان آن را گرامی بداریم؛ قیامی که هر چند به‌طرز وحشیانه‌ای سرکوب شد، اما مقدمه‌ای برای اعتراضاتی شد که در سال‌های بعد، در ۱۳۸۸، ۱۳۹۶، ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ ادامه یافت و تا رسیدن به آزادی و اعاده حق تعیین سرنوشت از سوی مردم، همچنان ادامه خواهد داشت.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» نگرانی عمیق و خشم فزاینده خود را نسبت به موج تازه اعدام‌ها و تشدید سرکوب‌های امنیتی در سراسر کشور اعلام می‌کنند. از ابتدای تیرماه تاکنون، دست‌کم ۲۴ تن در ایران اعدام شده‌اند و آمار اعدام‌ها از آغاز سال ۱۴۰۴ تاکنون به ۴۲۸ مورد رسیده است. این ارقام هولناک، تنها نمایانگر بخشی از نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در ایران است.
علاوه بر موج جدید اعدام‌ها، در این هفته شاهد موارد بیشتری از سرکوب و خشونت مرگبار علیه مردم بوده‌ایم؛ از جمله قتل دو جوان در همدان توسط سرکوبگران حکومتی و حمله مسلحانه به زنان در روستای گونیچ از توابع خاش که به جان‌باختن دو زن از اهالی منجر شد. این نمونه‌ای بارز از ماهیت زن‌ستیزانه این حکومت و هراسش از اعتراضات مردمی و تلاش برای ارعاب جامعه است.
در همین راستا، خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در تاریخ ۱۳ تیر ۱۴۰۴ نسبت به سوءاستفاده حکومت ایران از درگیری‌های منطقه‌ای برای سرکوب اقلیت‌های ملی و مذهبی و مخالفان سیاسی هشدار جدی داد و بر لزوم حفاظت از حقوق بنیادین تمامی شهروندان بر اساس قوانین بین‌المللی تأکید کرد. وی حکومت ایران را به تداوم سرکوب سیستماتیک متهم نمود.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، همچنین صدور حکم اعدام برای ۵ زندانی سیاسی کورد، رزگار بیگ‌زاده‌بابامیری، پژمان سلطانی، سوران قاسمی، کاوه صالحی و تیفور سلیمی‌بابامیری، که در خیزش ۱۴۰۱ دستگیر شده‌اند، را قویاً محکوم می‌کنند. این احکام غیرانسانی و به‌دور از دادرسی منصفانه است و این پنج تن مجموعاً به ۱۲ بار اعدام محکوم شده‌اند!
این کارزار، جامعه بین‌المللی، نهادهای حقوق بشری و مردم آگاه و آزادی‌خواه را فرا می‌خواند که نسبت به سرنوشت زندانیان دوتابعیتی، همچون احمدرضا جلالی که در شب بمباران زندان اوین به‌طرز غیرانسانی توسط نهادهای سرکوبگر امنیتی ربوده شده و پس از سال‌ها رنج زندان، اکنون در معرض اجرای حکم قرون وسطایی اعدام قرار دارد، بی‌تفاوت نباشند و تحت تأثیر ارعاب حکومت قرار نگیرند و در دفاع از «حق حیات» شهروندان و زندانیان محکوم به اعدام، تمام‌قد بایستند.

این کارزار همچنین از همه نهادها و فعالان حقوق بشری می‌خواهد که فشارهای خود را برای شفاف‌سازی وضعیت زندانیان افزایش دهند و خواستار بازدید از زندان‌ها و گفت‌وگو با زندانیان سیاسی شوند و اجازه ندهند صدای این زندانیان در زندان‌ها خاموش شود. افشاگری زندانیان سیاسی تبعیدی به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک، تنها گوشه کوچکی از وضعیت غیرانسانی حاکم بر زندان‌های کشور است. وقتی زندان‌های پایتخت چنین است معلوم است که چه جنایاتی در سایر زندان‌ها به خصوص در مورد زندانیان عادی و گمنام رخ می‌دهد‌.
ما خواستار لغو فوری تمامی احکام اعدام در ایران هستیم و باور داریم مردم ایران، همگام با دیگر ملت‌های تحت ستم، این مسیر مقاومت و ایستادگی را تا پیروزی و رهایی ادامه خواهند داد.

زندانیان در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، روز سه‌شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۴، در هفته هفتاد و ششم، در ۴۷ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.
سه‌شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۴
هفته هفتاد و ششم
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام

🟣 وخامت وضعیت سلامت آذر کروندی، زندانی سیاسی در زندان قرچک

به گزارش کانون حقوق بشر ایران: «روز دوشنبه ۱۶تیرماه ۱۴۰۴ آذر کروندی موسی‌زاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در پی وخامت وضعیت جسمانی، به بهداری زندان منتقل شده است. طبق گزارش منابع مطلع، وی که از مشکلات قلبی و سابقه ابتلا به سرطان رنج می‌برد، نیازمند انتقال فوری به یک مرکز درمانی تخصصی خارج از زندان است. ادامه نگهداری وی در شرایط نامناسب زندان قرچک، جان او را در معرض خطر جدی قرار داده است.
آذر کروندی به دلیل انسداد شدید در دو رگ اصلی قلبی، مجدداً با تشدید علائم مواجه شده و وضعیت او وخیم‌تر از قبل است. او اخیراً در بهداری زندان تحت اکسیژن‌تراپی قرار گرفته و نوار قلب از وی گرفته شده است. با این حال، امکانات پزشکی در زندان قرچک پاسخگوی شرایط او نیست و داروهای فعلی دیگر اثربخش نیستند.

آذر کروندی موسی‌زاده در تابستان سال ۱۳۹۸ در باغ شخصی خود واقع در شهریار، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و با اتهاماتی نظیر «اجتماع و تبانی از طریق همکاری با مجاهدین خلق» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» تفهیم اتهام شد. او پس از مدتی با قرار وثیقه آزاد شد.
در دی‌ماه ۱۴۰۰، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، وی را به پنج سال حبس تعزیری به اتهام اجتماع و تبانی و یک سال حبس تعزیری دیگر بابت فعالیت تبلیغی علیه نظام محکوم کرد.»

#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 همسایه ما هر جانی است که از اهریمنی زخم خورده است 

نویسنده: مهتاب محبوب


از متن: «دست‌ها و صداهای مردم بلوچ که به یاری پناهجویان، پناهندگان، مهاجران و ایرانیان افغانستانی‌تبار دراز شده داستان سامری نیکو را فرا می‌خوانند. آنجا که در بیابانی میان اورشلیم و اریحا فردی یهودی مورد حمله قرار می‌گیرد و نیمه‌جان کنار جاده رها می‌شود. کاهن که از انجام خدمات خود در اورشلیم باز می‌گردد و مجروح را در بیان می‌بیند یا از ترس در کمین بودن باقی دزدان و یا از ترس نجس شدن اگر فرد مرده باشد به او نزدیک نمی‌شود. بعد لاوی که کاهنی پایین‌رتبه‎تر ست متوجه مرد زخمی می‌شود و می‌داند که باید به او کمک کرد. لاوی علاوه بر دو ترس کاهن، پیش خود فکر می‌کند شاید در صورت انجام کاری بر خلاف عملِ بالادستش مجازاتی در انتظارش باشد و می‌گذرد. سومین مسافر، مردی سامری است و سامریان در آن لحظه دشمن یهودیان به حساب می‌آیند. او مرد زخمی را تیمار می‌کند، به مهمانخانه‌ای می‌رساند و به صاحب مهمانخانه مبلغی می‌سپارد تا از تن مجروح مرد نگهداری کند و وعده می‌دهد در بازگشت اگر لازم بود مبلغی اضافه بپردازد. داک اوکمن ِ الهی‌دان حساب کرده که این مبلغ برای بیست و چهار روز غذای این مرد کافی بوده است، معادل یک درصد بودجه یک خانوار فلسطینی در آن زمان. دشمنی که یاری‌گر سخاوتمند دشمنی است. دشمنانی که از یکدیگر چیزی نمی‌دانند جز تبار و مذهبی که به ارث برده‌اند، چیزهای که در تحقق آن نقشی نداشته‌اند و جز جراحتی که یکی بر تن دیگری می‌بیند…»


♦️ توضیح تصویر: پوستر، اسکرین‌شات از ویدئوی مردم بلوچ است که جلوی اتوبوس انتقال اجباری مهاجران افغانستانی را می‌گیرند تا به مسافران کمک کنند.

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:

https://shorturl.at/WbFQV


#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#مهاجران_افغانستانی
#فاشیسم

@bidarzani

🟣 تهدید به مرگ و حذف فیزیکی نرگس محمدی توسط ماموران امنیتی

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر که در مجموع به ۳۶ سال حبس و ۱۴۵ ضربه شلاق محکوم است، طی یک ماه اخیر در تماس‌های تلفنی از ماموران امنیتی، تهدید به مرگ شده است.
او که مجموعا ۱۰ سال را در زندان‌های مختلف کشور محبوس بوده است، در پی بحران وضعیت سلامت و پس از عمل جراحی، از آذر ۱۴۰۳ با تعلیق حکم از زندان اوین آزاد شده است.

تهدید به مرگ و حذف فیزیکی فعالان سیاسی، حقوق بشر و یا خانواده‌های دادخواه در ایران، امر تازه‌ای نیست، اما این تهدیدها به وقت بحران‌های سیاسی و ضرب‌العجل‌های سرکوب حاکمیت، شدیدتر می‌شود.

♦️از خاطر نبریم که جنایات حکومت جمهوری اسلامی در قبال زندانیان سیاسی در زندان‌های مختلف، افزایش هولناک اجرای احکام اعدام، تسریع در پرونده‌سازی‌های امنیتی خاصه در خلال جنگ ۱۲ روزه و روزهای پس از آن، همچنین گسترش فقر و ناکارآمدی دولت‌های پیاپی حکومت طی پنج دهه گذشته، همگی در کلیت خود، محکوم است. از این هم مجرا، تهدید به مرگ و حذف فیزیکی فعالان سیاسی، حقوق بشری و … از سوی نهادهای امنیتی، حاکی از دست باز قوه قضاییه و نیروهای اطلاعات در تزریق رعب و وحشت و سایه افکندن اختناق بیشتر در جامعه است. آنچه که محکوم است زیستن در چنین شرایطی است.


#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 بی‌اطلاعی از وضعیت ملک فرج‌بیگی، فعال محیط‌زیستی اهل بوکان


به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «با گذشت چند روز از بازداشت ملک فرج‌بیگی، فعال محیط‌زیست و مدنی اهل بوکان، همچنان هیچ اطلاعی از وضعیت او در دست نیست. وی روز ۱۰ تیر ۱۴۰۴ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در منزل خانوادگی‌اش در بوکان بازداشت شد.

شامگاه ۱۰ تیر، حدود ۲۰ مأمور وزارت اطلاعات با یورش به منزل این فعال مدنی، بدون ارائه حکم قضایی و با وارد آوردن خساراتی به درب و پنجره منزل، اقدام به بازداشت وی کردند.

گفته می‌شود ملک فرج‌بیگی پس از بازداشت به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شده، اما از آن زمان تاکنون از حق تماس با خانواده و دسترسی به وکیل محروم بوده است.

♦️ملک فرج‌بیگی پیش‌تر در انجمن‌های محیط‌زیستی «ولات» و «ژینگه‌پاریزانی بوکان» و همچنین در انجمن ادبی این شهر فعالیت داشته است».

#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 پرونده ارغوان فلاحی پیشتر به «دادسرای جنایی» ارسال شده است

جان و سلامت ارغوان فلاحی، زندانی سیاسی در خطر جدی است. ارغوان فلاحی که برای بار دوم در بهمن ۱۴۰۳ بازداشت شده بود، تحت شکنجه‌های شدید روانی به بندهای ۲۰۹ و ۲۴۱ (بند حفاظت اطلاعات قوه قضاییه) به‌سر بُرد.

♦️طبق آخرین اخبار موثق‌، پرونده ارغوان فلاحی پیشتر به «دادسرای جنایی» ارسال شده است.

شواهد موجود حاکی از آن است که ارغوان فلاحی همانند #امیرحسین_اکبری‌منفرد، #محمد_اکبری‌منفرد و #بیژن_کاظمی، تحت شکنجه‌های روانی شدید جهت اخذ اعترافات اجباری درباره‌ی دو قاضی ترور شده به‌نام‌های محمد مقیسه و علی رایزنی قرار دارد.

🟡 صدای این زندانیان سیاسی باشیم، کسانی که در محرومیت کامل از حق تماس تلفنی، ملاقات با وکیل و‌… زیر هولناک‌ترین پرونده‌سازی‌های امنیتی قرار دارند و جان‌شان در خطر است.

#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🔴 کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با پیوستن زندان یزد در هفته هفتاد و هفتم، به ۴۸ زندان گسترش یافت.

در این هفته از کارزار، همچنان صدای اعتراض علیه اعدام و قتل حکومتی در زندان‌های ولایت فقیه بلند است.
در تازه‌ترین اخبار، برای سه زندانی سیاسی فرشاد اعتمادی‌فر، مسعود جامعی و علیرضا مرداسی، هر کدام دو بار حکم اعدام توسط شعبه یک «بی‌دادگاه» انقلاب اهواز صادر شده است. همچنین در روزهای اخیر، سه زندانی سیاسی‌–‌عقیدتی محکوم به اعدام از هم‌وطنان عرب به نام‌های علی مجدم، معین خنفری و محمدرضا مقدم در اهواز به سلول انفرادی منتقل شده‌اند و متأسفانه در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارند. بی‌خبری کامل از وضعیت این سه زندانی، بر نگرانی‌های خانواده‌های آن‌ها افزوده است.
بی‌خبری از وضعیت این سه زندانی و ده‌ها زندانی دیگر، خطر «ناپدیدسازی قهری» را به‌شدت به‌ همراه دارد؛ اتفاقی که در گذشته بسیار شاهد آن بوده‌ایم.

خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، با ابراز نگرانی از وضعیت سه زندانی عرب اهوازی، بار دیگر زنگ خطر بین‌المللی در مورد موج سرکوب در ایران را به صدا درآورده است. این هشدارها باید به مطالبه‌ای عمومی برای توقف فوری اعدام‌ها بدل شود.

هم‌زمان، اعاده دادرسی مهدی حسنی و بهروز احسانی، دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام، برای چهارمین‌ بار رد شده است؛ این در حالی است که پرونده آن‌ها با ابهامات جدی حقوقی همراه بوده و پیش‌تر نیز با بهانه «سرّی بودن» پرونده، مانع دسترسی وکیل به جزئیات آن شده‌اند؛ عملی که خلاف قانون است.
اعدام‌ها در ماه تیر نیز بار دیگر شتاب گرفته است. تنها در تیرماه تاکنون، دست‌کم ۴۴ تن، از جمله یک زن هم‌وطن‌مان، اعدام شده‌اند. دو نفر از آن‌ها در ملأ عام در شهرهای میاندوآب و بوکان به دار آویخته شدند؛ یعنی هر روز دو نفر اعدام شده‌اند، و این تنها اعدام‌هایی است که رسانه‌ای شده‌اند. این‌ها صحنه‌های ارعاب و قدرت‌نمایی حکومتی است که از هر سو با بحران مواجه است و اعدام در ملأ عام را ابزار مهار قیام و خشم عمومی کرده است.

بنابر اخبار رسیده، در ادامه گسترش کارزار مردمی «نه به اعدام»، جمعی از زندانیان زندان یزد نیز به‌عنوان چهل‌وهشتمین زندان به جمع کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوسته‌اند. امری که نشانگر بیداری و عزم مردم برای ایستادگی در برابر ماشین مرگ حکومت قرون‌وسطایی است.

خانواده‌های محکومان به اعدام و دادخواهان، با وجود فشارهای امنیتی فزاینده، همچنان برای نجات جان عزیزان‌شان هر هفته همراه با کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» فریاد می‌زنند. اعضای این کارزار ضمن محکومیت این فشارهای حکومتی بر خانواده‌های دادخواه، از مردم آزادی‌خواه سراسر ایران می‌خواهند که بساط این سرکوبگران جانی در صحنه‌های اعدام در ملأ عام را برهم بزنند؛ آن‌ها را به صحنه‌های مقاومت و افشاگری تبدیل کنند.

مردم شریف ایران! فریاد و اعتراض شما می‌تواند پرده از چهره جنایت‌کارانه این نظام ضد انسانی بردارد و صدای قربانیان را زنده نگه دارد.
ما مصرانه از همه می‌خواهیم خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام و دادخواه را تنها نگذارند.
قدرت ما در همبستگی و اتحاد ماست و بی‌شک بساط سرکوب و اعدام را جارو خواهیم کرد.

زندانیان در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هفتاد و هفتم، سه‌شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۴، در ۴۸ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:
زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران، و زندان یزد.

هفته هفتاد و هفتم – ۲۴ تیر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام


#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام

🟣 بی‌اطلاعی از وضعیت سارا گوهری، دانشجوی افغانستانی بازداشت شده در مرز تایباد

سارا گوهری، ۲۹ ساله، ساکن تهران و دانشجوی جامعه‌شناسی دانشگاه تهران روز ۱۵ تیرماه در مرز تایباد توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شده است.

بنا بر اطلاع‌رسانی دوستان و نزدیکان وی، سارا گوهری پیش از بازداشت در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرده بود قصد دارد برای جمع‌آوری روایت‌ها و انجام پژوهشی مستقل درباره وضعیت مهاجران افغانستانی به مرز تایباد سفر کند.

خانواده سارا گوهری با گذشت ۱۰ روز از بازداشت، همچنان از محل نگهداری و وضعیت سلامتی او بی‌خبر هستند.

بر اساس اطلاعات موجود، این بازداشت بدون ارائه حکم قضایی صورت گرفته است. عدم برقراری تماس با خانواده و بی‌اطلاعی از نهاد بازداشت‌کننده و اتهامات مطروحه علیه وی، نگرانی‌ها پیرامون جان و سلامت او را افزایش داده است.

#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 بیانیه‌ی فعالان زنان ایران علیه اخراج مهاجران افغانستانی


مرز، ملیت، طبقه، جنسیت: ما علیه سیاست حذف می‌ایستیم

«در هفته‌های اخیر و در پی تجاوز اسرائیل، حکومت به‌دنبال بازسازی نوعی انسجام داخلی از طریق دیگری‌سازی است و پناهندگان، مهاجران و ایرانیان افغانستانی‌تبار باردیگر قربانی این فرافکنی سیاسی شده‌اند. سرکوب، به‌جای پاسخگویی و حرکت به سمت بازسازی امکان هم‌زیستی، مسیر همیشگی حاکمیت برای انحراف از بحران‌های ساختاری است.

ما، جمعی از فعالان حقوق زنان، با خشم و هشدار، سیاست‌های فزاینده‌ی اخراج مهاجران افغانستانی از ایران را محکوم می‌کنیم. آنچه تحت عنوان «ساماندهی اتباع غیرمجاز» معرفی می‌شود، در واقع پروژه‌ای هدفمند برای حذف بدن‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده، سرکوب سیاسی، و بازتولید نظم ملی و جنسیتی در ایران است.

تقاطع ستم، و بار مضاعف بر دوش زنان

در میان همه‌ی مهاجران، زنان افغانستانی در موقعیتی به‌غایت آسیب‌پذیر قرار دارند. بسیاری از آنان در ایران در خانه‌ها، کارگاه‌ها و مزارع در شرایطی بی‌ثبات، بدون بیمه و بدون حمایت قانونی کار کرده‌اند. زنان سرپرست خانوار با اخراج به افغانستان با وضعیت فاجعه‌بارتری دست به گریبان خواهند بود. آنها به کشوری بازگردانده می‌شوند که در آن اجازه‌ی کار ندارند و از تأمین معیشت محروم‌اند. زنی که تنها نان‌آور خانواده است، در افغانستانِ تحت سلطه‌ی طالبان، راهی برای زنده ماندن خود و فرزندانش نخواهد داشت.

دخترانی که در مدارس ایرانی بزرگ شده‌اند، اکنون به کشوری رانده می‌شوند که در آن آموزش برایشان ممنوع است.

اخراج برای زنان فقط تغییر جغرافیا نیست؛ بازگشت اجباری‌ست به سیستمی زن‌ستیز که آن‌ها را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم می‌کند.

برای بسیاری از اخراج‌شدگان، «بازگشت» معنایی ندارد. برخی در ایران به دنیا آمده‌اند و خانه‌ای جز اینجا نمی‌شناسند. برخی دیگر، با وجود تولد در افغانستان، پس از سال‌ها زندگی در ایران ریشه‌های تازه‌ای پیدا کرده‌اند: شبکه‌های اجتماعی، مدرسه‌ی فرزندان، امنیت نسبی یا شغلی که با زحمت به‌دست آمده. اخراج برای همه‌ی آن‌ها شکلی از تبعید، بی‌خانمانی‌ و برای برخی به معنای به خطر افتادن جان آنها ست.

♦️ما، امضاکنندگان این بیانیه اعلام می‌کنیم:

ما، در کنار مهاجران افغانستانی، به‌ویژه زنان و کودکان، ایستاده‌ایم.

ما، اخراج، تحقیر، حذف و بی‌حقوق‌سازی آنان را نه یک اقدام منفرد، که بخشی از پروژه‌ی سرکوب می‌دانیم، سرکوبی که با بدن ما، زندگی ما و آزادی ما نیز سر و کار دارد.

ما، از تمام نهادهای مدنی، دانشگاهیان، هنرمندان، روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی می‌خواهیم که در برابر این «اخراج سیستماتیک دیگری‌» سکوت نکنند.

ما، بر تحقق مطالبات زیر پافشاری می کنیم، نه به عنوان امتیاز، که به مثابه حقوق بنیادین انسان‌های به حاشیه رانده شده:

توقف فوری روند اخراج‌ها و برخوردهای امنیتی با مهاجران؛

به‌رسمیت‌شناختن حق اقامت، تحصیل، اشتغال و زندگی برای تمامی مهاجران افغانستانی، به‌ویژه نسل‌هایی که در ایران متولد شده‌اند و در این سرزمین زندگی کرده‌اند؛

تضمین امنیت، آزادی و حق انتخاب برای زنان و دختران مهاجر؛

انجام بررسی مستقل درباره‌ی بازداشت‌ها، مرگ‌های مشکوک، و رفتارهای غیرقانونی و غیر بشردوستانه در فرآیند اخراج؛

رد صریح سیاست‌های دیگری‌سازی و مقابله با هرگونه گفتمان تبعیض‌آمیز مبتنی بر ملیت، جنسیت و طبقه؛

در روزگار جنبش ژن ژیان آزادی برای کرامت انسان‌های ساکن این سرزمین کنار هم می‌ایستیم.

♦️لینک برای امضا و مشاهده‌ی اسامی امضا کنندگان:

https://docs.google.com/forms/u/1/d/1do671HYanDynSYzyWKH-nIQuWjcwyD8rkEuQCVauvZo/edit?usp=drivesdk

#ژن_ژيان_ئازادی
#نه_به_فاشیسم


@bidarzani

🟣 تلاش و مقاومت زندانیان سیاسی جهت جلوگیری از ربایش سعید ماسوری


به گزارش کانون حقوق بشر ایران: «امروز چهارشنبه ۲۵ تیرماه ۱۴۰۴ - زندان قزل‌حصار کرج شاهد یک حمله ناگهانی و خشونت‌بار بود. مأموران امنیتی با یورش به بند واحد ۴ زندانیان سیاسی تلاش کردند سعید ماسوری، از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین زندانیان سیاسی ایران را بدون ارائه هیچ‌گونه حکم قضایی به مکان نامعلومی منتقل کنند. این حمله با مقاومت جمعی زندانیان سیاسی مواجه شد و در نهایت مأموران پس از درگیری و تنش، عقب‌نشینی کردند.

منابع مطلع از داخل زندان قزل‌حصار تأکید کرده‌اند که پس از این یورش، فضای امنیتی بسیار سنگینی بر بند زندانیان سیاسی حاکم شده است.

♦️مأموران گارد ویژه در محوطه مستقر شده‌اند و احتمال حمله دوباره برای ربودن سعید ماسوری یا سرکوب زندانیان وجود دارد.

این اقدام در شرایطی رخ می‌دهد که در هفته‌های اخیر موج تازه‌ای از سرکوب و فشار بر زندانیان سیاسی در سراسر ایران آغاز شده و مقامات قضایی و امنیتی با بهانه‌ «شرایط جنگی»، احکام اعدام و احضارهای فراقانونی را تسریع کرده‌اند.

♦️در روزهای پس از جنگ ۱۲ روزه، قوه قضاییه و سایر نهادهای امنیتی در کنار بازداشت‌های گسترده، اقدام به ربایش زندانیان سیاسی و انتقال آنان به مکان‌های نامعلوم کردند. تا کنون #ارغوان_فلاحی و #بیژن_کاظمی توسط ماموران اطلاعات به مکان‌هایی نامعلوم منتقل شدند.

♦️ اعلام رسمی قوه قضاییه مبنی بر اتخاذ سیاست حذف و سرکوب به شیوه کشتار ۶۷، بارها طی هفته‌های گذشته توسط رسانه‌های وابسته به سپاه و حکومت، منتشر شده است.

♦️در واقعیت امر، این ربایش‌های هدفمند، نه فقط تضییع حقوق ابتدایی زندانیان سیاسی، که جان آنان را نشانه گرفته است. به فریادشان برسیم.


#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani