#شیخ_طوسی
شيخ الطايفه محمّد بن حسن طوسي از فقهاي نامدار تشيع...
ادامه در پست بعدی👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
شيخ الطايفه محمّد بن حسن طوسي از فقهاي نامدار تشيع...
ادامه در پست بعدی👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش اول)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
شيخ الطايفه محمّد بن حسن طوسي از فقهاي نامدار تشيع و از تأثيرگذارترين علماي اسلام در طول تاريخ است.
ايشان در ماه مبارك رمضان سال 385 ه. ق دقيقاً چهار سال پس از رحلت شيخ صدوق و آغاز زعامت شيخ مفيد ديده به جهان گشود.
ولادتش در «طوس» و در منطقه «نوقان» يا همان شهر مقدّس مشهد است كه در آن زمان، مهد علم و ادب بوده است. مسلم است كه در آن اعصار در منطقه طوس خاندانهاي شيعي زندگي مي‌كرده و به جهت قرابت و همجواري با حريم مقدّس رضوي و مضجع نوراني امام رضاعليه السلام و به بركت آن حضرت از حيث علم و عمل شديداً فعال و مؤثر بوده اند.
البته شيعيان، جمعيت غالب را به خود اختصاص نداده بودند؛ چرا كه بيشتر مردم نواحي طوس در آن زمان شافعي مذهب بوده و علمايي چون خواجه نظام الملك و غزالي در آن منطقه متولد و رشد كرده اند. به هر حال شيخ در خانواده اي شيعه و عالم متولد شد. نام پدر ايشان حسن بن علي بن حسن بود كه اطلاعات دقيق و جامعي از ايشان در دسترس ما نيست و شخصيت علمي او ناشناخته مانده است.
قاعدتاً شيخ طوسي در دوراني كه در طوس حضور داشته است از محضر اساتيدي با فضل و علم و كمال استفاده و حظّ وافري برده است. با ورود به بغداد به حوزه درس زعيم تشيع جناب شيخ مفيدقدس سره كه در آن زمان ملجأ و پناه شيعه بود، مي‌رود و طولي نمي كشد كه از شاگردان مبرّز شيخ و سيد مرتضي مي‌شود. دارالعلم هم بودند مدتي اقامت داشته و از محضر بزرگان شيعه كسب فيض كرده اند.
ناگفته نماند كه شيخ در اثناء هجرت به بغداد از شهرهاي نيشابور، ري و قم عبور كرده اند كه احتمالاً در هر كدام از اين بلاد دارالعلم هم بودند مدتي اقامت داشته و از محضر بزرگان شيعه كسب فيض نموده است.
شيخ طوسي در سال 408 ه. ق در حالي كه 23 سال از عمر با بركتش مي‌گذشت، به بغداد آمده و در درس رئيس شيعه شيخ مفيدرحمه الله شركت كرد. شيخ مفيد علاوه بر مرجعيت جهان تشيع، شاگردان بسيار ارزنده اي را تربيت مي‌كرد كه همگي در شمار اعاظم علماي شيعه به شمار مي‌روند، معروف ترين آن‌ها علم الهدي سيّد مرتضي، و برادر نابغه اش سيّد رضي، احمد بن علي بن عباس نجاشي، سعد بن عبد العزيز، ابوالفتح كراجكي هستند و هنگام ورود شيخ طوسي به بغداد به جز سيّد رضي كه در سال 406 ه. ق از دار دنيا رفته بود همگي در قيد حيات بوده و در درس شيخ مفيد شركت مي‌كردند.
دانشمند جوان خطّه طوس، مدت پنج سال؛ يعني تا پايان عمر شيخ مفيدقدس سره مداوم از محضر پر فيض ايشان بهره مند بود.
شيخ طوسي در زمان حيات استاد بزرگوارش شيخ مفيد اقدام به نوشتن شرح كتاب «المقنعه» ايشان با نام «تهذيب الاحكام» نمود كه بهترين دليل براي شناسايي مقام علمي و نبوغ كم نظير وي است و طي ده قرن گذشته تاكنون مأخذ و مدرك پرارزش حديث و فقه شيعه بوده و هست و نيز يكي از چهار كتاب اصلي شيعه به شمار مي‌آيد، البته اين كتاب در دوران حيات شيخ مفيد به پايان نرسيد و پس از اتمام كتاب طهارت بود كه شيخ مفيد به ملكوت اعلي پيوست.
شيخ مفيد در سال 413 ه. ق به عالم ملكوت رحلت فرمود.
پس از رحلت شيخ مفيد شيخ طوسي راه‌هاي ترقي و تكامل بيشتر را نزد جانشين شايسته شيخ مفيد، جناب سيّد مرتضي رحمه الله طي كرد و مدت بيست و سه سال از محضر مبارك ايشان بهره مند شد.
شيخ طوسي در مورد ايشان مي‌نويسد: وي در بسياري از علوم؛ از جمله كلام فقه، اصول، ادب، شعر، نحو، معاني و لغت و غيره بر همه مقدم بوده، ديوان او شامل بيش از بيست هزار شعر است.
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
شيخ الطايفه محمّد بن حسن طوسي از فقهاي نامدار تشيع و از تأثيرگذارترين علماي اسلام در طول تاريخ است.
ايشان در ماه مبارك رمضان سال 385 ه. ق دقيقاً چهار سال پس از رحلت شيخ صدوق و آغاز زعامت شيخ مفيد ديده به جهان گشود.
ولادتش در «طوس» و در منطقه «نوقان» يا همان شهر مقدّس مشهد است كه در آن زمان، مهد علم و ادب بوده است. مسلم است كه در آن اعصار در منطقه طوس خاندانهاي شيعي زندگي مي‌كرده و به جهت قرابت و همجواري با حريم مقدّس رضوي و مضجع نوراني امام رضاعليه السلام و به بركت آن حضرت از حيث علم و عمل شديداً فعال و مؤثر بوده اند.
البته شيعيان، جمعيت غالب را به خود اختصاص نداده بودند؛ چرا كه بيشتر مردم نواحي طوس در آن زمان شافعي مذهب بوده و علمايي چون خواجه نظام الملك و غزالي در آن منطقه متولد و رشد كرده اند. به هر حال شيخ در خانواده اي شيعه و عالم متولد شد. نام پدر ايشان حسن بن علي بن حسن بود كه اطلاعات دقيق و جامعي از ايشان در دسترس ما نيست و شخصيت علمي او ناشناخته مانده است.
قاعدتاً شيخ طوسي در دوراني كه در طوس حضور داشته است از محضر اساتيدي با فضل و علم و كمال استفاده و حظّ وافري برده است. با ورود به بغداد به حوزه درس زعيم تشيع جناب شيخ مفيدقدس سره كه در آن زمان ملجأ و پناه شيعه بود، مي‌رود و طولي نمي كشد كه از شاگردان مبرّز شيخ و سيد مرتضي مي‌شود. دارالعلم هم بودند مدتي اقامت داشته و از محضر بزرگان شيعه كسب فيض كرده اند.
ناگفته نماند كه شيخ در اثناء هجرت به بغداد از شهرهاي نيشابور، ري و قم عبور كرده اند كه احتمالاً در هر كدام از اين بلاد دارالعلم هم بودند مدتي اقامت داشته و از محضر بزرگان شيعه كسب فيض نموده است.
شيخ طوسي در سال 408 ه. ق در حالي كه 23 سال از عمر با بركتش مي‌گذشت، به بغداد آمده و در درس رئيس شيعه شيخ مفيدرحمه الله شركت كرد. شيخ مفيد علاوه بر مرجعيت جهان تشيع، شاگردان بسيار ارزنده اي را تربيت مي‌كرد كه همگي در شمار اعاظم علماي شيعه به شمار مي‌روند، معروف ترين آن‌ها علم الهدي سيّد مرتضي، و برادر نابغه اش سيّد رضي، احمد بن علي بن عباس نجاشي، سعد بن عبد العزيز، ابوالفتح كراجكي هستند و هنگام ورود شيخ طوسي به بغداد به جز سيّد رضي كه در سال 406 ه. ق از دار دنيا رفته بود همگي در قيد حيات بوده و در درس شيخ مفيد شركت مي‌كردند.
دانشمند جوان خطّه طوس، مدت پنج سال؛ يعني تا پايان عمر شيخ مفيدقدس سره مداوم از محضر پر فيض ايشان بهره مند بود.
شيخ طوسي در زمان حيات استاد بزرگوارش شيخ مفيد اقدام به نوشتن شرح كتاب «المقنعه» ايشان با نام «تهذيب الاحكام» نمود كه بهترين دليل براي شناسايي مقام علمي و نبوغ كم نظير وي است و طي ده قرن گذشته تاكنون مأخذ و مدرك پرارزش حديث و فقه شيعه بوده و هست و نيز يكي از چهار كتاب اصلي شيعه به شمار مي‌آيد، البته اين كتاب در دوران حيات شيخ مفيد به پايان نرسيد و پس از اتمام كتاب طهارت بود كه شيخ مفيد به ملكوت اعلي پيوست.
شيخ مفيد در سال 413 ه. ق به عالم ملكوت رحلت فرمود.
پس از رحلت شيخ مفيد شيخ طوسي راه‌هاي ترقي و تكامل بيشتر را نزد جانشين شايسته شيخ مفيد، جناب سيّد مرتضي رحمه الله طي كرد و مدت بيست و سه سال از محضر مبارك ايشان بهره مند شد.
شيخ طوسي در مورد ايشان مي‌نويسد: وي در بسياري از علوم؛ از جمله كلام فقه، اصول، ادب، شعر، نحو، معاني و لغت و غيره بر همه مقدم بوده، ديوان او شامل بيش از بيست هزار شعر است.
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش دوم)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش دوم)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
شيخ طوسي در جاي ديگر از كتاب فهرست، پس از شمارش 38 كتاب بزرگ و مشهور از تأليفات سيّد مرتضي، مي‌گويد: بيشتر اين كتاب‌ها را نزد ايشان خواندم و بقيه را هنگامي كه بر او قرائت مي‌كردند من بودم.
شيخ طوسي در طول مدت زعامت سيّد مرتضي همواره در كنار او بوده و ديري نپاييد كه سرآمد شاگردان سيّد به شمار آمد و اميد آينده شيعه محسوب شد.
سيّد مرتضي در سال 426 ه. ق و در هشتاد سالگي به ملكوت اعلي پيوست.
پس از رحلت سيّد هنوز تعدادي از شاگردان شيخ مفيد مانند «نجاشي» و «كراجكي» در قيد حيات بودند و هر كدام از مفاخر علماي شيعه محسوب
مي‌شدند، ولي زعامت و مرجعيت علمي شيعه برعهده شيخ طوسي نهاده شد كه نشانه جايگاه بلند علمي و عملي و شخصيت ممتاز و بي نظير شيخ است. شيخ طوسي در اين برهه از تاريخ 41 ساله بودند كه مدت 28 سال از اين عمر با بركت را در حوزه درس شيخ مفيد و سيد مرتضي به كسب فضايل و مراتب علمي اشتغال داشت و به مدد تحقيق و تأليف و مطالعه و زحمات طاقت فرسا در كليه علوم رايج عصر خود؛ اعم از معقول و منقول به عالي ترين سطح علمي نايل شد و در اهم موضوعات اسلامي هم دست به تأليف كتب متنوعي زد كه در جاي خود به آن اشاره مي‌شود.
شهرت علمي و شخصيت والا و احاطه وسيع شيخ بر عقايد و مذاهب موجب گرديد تا خليفه وقت، القائم به امر اللَّه كه از خلفاي عباسي و سنّي مذهب بود ناگزير شود تا كرسي علم كلام راكه به سرآمد علماي عصر تعلق مي‌گرفت در اختيار ايشان بگذارد.
با توجّه به اين كه بغداد در آن زمان مركز ثقل علماي اهل سنّت بوده و بسياري از ايشان علناً با شيعه مخالفت و حتي دشمني مي‌كردند، بدست آوردن كرسي علم كلام توسط شيخ نشان مي‌دهد كه وي علاوه بر اعتدال و پرهيز از حساسيت زايي، از اعتقادات اهل بيت و شيعه چنان دفاع كرده است كه حتي بين اهل تسنن كسي يافت نمي شده كه سؤال بي پاسخي از ايشان كرده باشد و اين امر چيزي جز تسلط فوق العاده ايشان بر علوم عصر خود نيست.
شيخ طوسي مدت دوازده سال؛ يعني تا سال 448 ه. ق با كمال عظمت و عزت در بغداد مشغول به تدريس، تأليف و پاسخگويي به مسائل وارده از بلاد مختلف اسلامي بود و مرجعيت و زعامت ايشان مورد پذيرش شيعيان عراق و ايران و شام قرار گرفته و در مسائل و مشكلات به ايشان مراجعه مي‌كردند.
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
شيخ طوسي در جاي ديگر از كتاب فهرست، پس از شمارش 38 كتاب بزرگ و مشهور از تأليفات سيّد مرتضي، مي‌گويد: بيشتر اين كتاب‌ها را نزد ايشان خواندم و بقيه را هنگامي كه بر او قرائت مي‌كردند من بودم.
شيخ طوسي در طول مدت زعامت سيّد مرتضي همواره در كنار او بوده و ديري نپاييد كه سرآمد شاگردان سيّد به شمار آمد و اميد آينده شيعه محسوب شد.
سيّد مرتضي در سال 426 ه. ق و در هشتاد سالگي به ملكوت اعلي پيوست.
پس از رحلت سيّد هنوز تعدادي از شاگردان شيخ مفيد مانند «نجاشي» و «كراجكي» در قيد حيات بودند و هر كدام از مفاخر علماي شيعه محسوب
مي‌شدند، ولي زعامت و مرجعيت علمي شيعه برعهده شيخ طوسي نهاده شد كه نشانه جايگاه بلند علمي و عملي و شخصيت ممتاز و بي نظير شيخ است. شيخ طوسي در اين برهه از تاريخ 41 ساله بودند كه مدت 28 سال از اين عمر با بركت را در حوزه درس شيخ مفيد و سيد مرتضي به كسب فضايل و مراتب علمي اشتغال داشت و به مدد تحقيق و تأليف و مطالعه و زحمات طاقت فرسا در كليه علوم رايج عصر خود؛ اعم از معقول و منقول به عالي ترين سطح علمي نايل شد و در اهم موضوعات اسلامي هم دست به تأليف كتب متنوعي زد كه در جاي خود به آن اشاره مي‌شود.
شهرت علمي و شخصيت والا و احاطه وسيع شيخ بر عقايد و مذاهب موجب گرديد تا خليفه وقت، القائم به امر اللَّه كه از خلفاي عباسي و سنّي مذهب بود ناگزير شود تا كرسي علم كلام راكه به سرآمد علماي عصر تعلق مي‌گرفت در اختيار ايشان بگذارد.
با توجّه به اين كه بغداد در آن زمان مركز ثقل علماي اهل سنّت بوده و بسياري از ايشان علناً با شيعه مخالفت و حتي دشمني مي‌كردند، بدست آوردن كرسي علم كلام توسط شيخ نشان مي‌دهد كه وي علاوه بر اعتدال و پرهيز از حساسيت زايي، از اعتقادات اهل بيت و شيعه چنان دفاع كرده است كه حتي بين اهل تسنن كسي يافت نمي شده كه سؤال بي پاسخي از ايشان كرده باشد و اين امر چيزي جز تسلط فوق العاده ايشان بر علوم عصر خود نيست.
شيخ طوسي مدت دوازده سال؛ يعني تا سال 448 ه. ق با كمال عظمت و عزت در بغداد مشغول به تدريس، تأليف و پاسخگويي به مسائل وارده از بلاد مختلف اسلامي بود و مرجعيت و زعامت ايشان مورد پذيرش شيعيان عراق و ايران و شام قرار گرفته و در مسائل و مشكلات به ايشان مراجعه مي‌كردند.
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
#شیخ_طوسی (بخش سوم)
وجود يك دانشمند ايراني و شيعه در مركز دنياي عرب...
ادامه در پیام بعدی👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
وجود يك دانشمند ايراني و شيعه در مركز دنياي عرب...
ادامه در پیام بعدی👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش سوم)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
وجود يك دانشمند ايراني و شيعه در مركز دنياي عرب و اهل تسنن آن هم به صورتي كه قدرت علمي او هر مخالفي را از رويارويي عالمانه با اين ستاره درخشان آسمان علم و معرفت مأيوس مي‌كرد، موجب شد تا گروهي از جاهلان عالم نما در مقابل منطق فوق العاده متين شيعه خلع سلاح شده از خلأ وجود شيخ مفيد و سيد مرتضي كه هر دو عرب بودند استفاده كرده و شروع به تفرقه افكني در جامعه اسلامي نمودند.
از جمله حذف حی علی خیرالعمل از اذان، محو تمام شعارها و كتيبه‌هايي كه شيعيان بر ديوارها و دروازه‌هاي كرخ نوشته بودند؛ مانند: محمّد وعلي خير البشر، مدح خلفاي غاصب توسط مداحان اهل سنت و نیز يكي از بزرگان و بازرگانان معروف شيعه «ابوعبداللَّه جلاب» را به جرم غلو در تشيع به قتل رسانيدند و بر در مغازه اش بر دار آويختند. پس از اين اعمال مغرضانه، متوجه خانه شيخ كه بزرگ شيعيان بود شدند و چون به وي دسترسي پيدا نكردند كليه دارايي ايشان را به غارت بردند و كتاب‌ها و كرسي تدريس اورا به محله كرخ و جلوي مسجد نصر آورده، سه پرچم سفيد را كه در قديم شيعيان هنگام زيارت امام علي عليه السلام با خود حمل مي‌كردند را روي آن‌ها نهاده و همه را يكجا به آتش كشيدند.
البته حوادث تلخي كه موجب هجرت شيخ از بغداد شد منحصر به زمان زعامت ايشان نبود، بلكه از سال ورود ايشان و در دوره زعامت شيخ مفيد تا زمان شيخ طوسي ادامه داشت و اين تعرضات حدود چهل سال به صورت پراكنده اتفاق مي‌افتاد، امّا نفوذ شيخ مفيد و سيد مرتضي در ميان اعراب اهل تسنن و حكومت‌هاي محلي وقت، مانع اوج گرفتن تعرض به شيعه مي‌شد. ولي در زمان شيخ طوسي و در سال‌هاي 448 - 447 ه. ق حوادث بزرگي رخ داد؛ به گونه اي كه اهل تسنن به طور دسته جمعي بر ضد شيعه شوريدند و بسياري از ايشان كه در محله شيعه نشين كرخ زندگي مي‌كردند را به شهادت رسانيده، خانه هايشان را تصاحب كرده و دست به غارت اموالشان زدند و اين حوادث درست در ماه‌هاي محرم و صفر كه شيعيان مشغول عزاداري براي سيّد و سالار شهيدان، امام حسين عليه السلام و اصحاب و اهل بيت سرافرازش بودند به وقوع پيوست. در مدت اقامت شيخ در بغداد برخوردهاي پراكنده و گاه عمومي بين اكثريت سني و اقليت شيعه رخ مي‌داد و شيخ طوسي با نهايت متانت و بردباري با آن‌ها برخورد مي‌كرد و در عين حال سخت مشغول تحصيل، تدريس و نوشتن كتاب بود. ولي سرانجام صبر آن مرد خدا به سر آمده و به سوي حريم مقدّس مولاي متقيان اميرمؤمنان علي عليه السلام هجرت نمود. شيخ دوازده سال آخر عمر با بركت خويش را در جوار امام علي عليه السلام سپري كرده و به تدريس، تحقيق و تأليفات خود ادامه داد.
گروه زيادي از شاگردان شيخ واهل فضل به منظور استفاده از محضر مبارك ايشان به نجف هجرت كرده و آن ديار به مركز علمي شيعه مبدل شد و حوزه علميه هزار ساله شيعه توسط شيخ طوسي پديد آمد. بنابراين مسلم است كه مؤسس اين حوزه قديمي و پربركت كسي نيست جز «شيخ الطائفه محمّد بن حسن طوسي» اعلي اللَّه مقامه الشريف.
شيخ الطايفه در شب 22محرم 460ه. ق و در سن هفتاد و پنج سالگي از عالم ملك به ملكوت سير كرد و براي هميشه در جوار حرم مطهر علي عليه السلام آرام گرفت.
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
وجود يك دانشمند ايراني و شيعه در مركز دنياي عرب و اهل تسنن آن هم به صورتي كه قدرت علمي او هر مخالفي را از رويارويي عالمانه با اين ستاره درخشان آسمان علم و معرفت مأيوس مي‌كرد، موجب شد تا گروهي از جاهلان عالم نما در مقابل منطق فوق العاده متين شيعه خلع سلاح شده از خلأ وجود شيخ مفيد و سيد مرتضي كه هر دو عرب بودند استفاده كرده و شروع به تفرقه افكني در جامعه اسلامي نمودند.
از جمله حذف حی علی خیرالعمل از اذان، محو تمام شعارها و كتيبه‌هايي كه شيعيان بر ديوارها و دروازه‌هاي كرخ نوشته بودند؛ مانند: محمّد وعلي خير البشر، مدح خلفاي غاصب توسط مداحان اهل سنت و نیز يكي از بزرگان و بازرگانان معروف شيعه «ابوعبداللَّه جلاب» را به جرم غلو در تشيع به قتل رسانيدند و بر در مغازه اش بر دار آويختند. پس از اين اعمال مغرضانه، متوجه خانه شيخ كه بزرگ شيعيان بود شدند و چون به وي دسترسي پيدا نكردند كليه دارايي ايشان را به غارت بردند و كتاب‌ها و كرسي تدريس اورا به محله كرخ و جلوي مسجد نصر آورده، سه پرچم سفيد را كه در قديم شيعيان هنگام زيارت امام علي عليه السلام با خود حمل مي‌كردند را روي آن‌ها نهاده و همه را يكجا به آتش كشيدند.
البته حوادث تلخي كه موجب هجرت شيخ از بغداد شد منحصر به زمان زعامت ايشان نبود، بلكه از سال ورود ايشان و در دوره زعامت شيخ مفيد تا زمان شيخ طوسي ادامه داشت و اين تعرضات حدود چهل سال به صورت پراكنده اتفاق مي‌افتاد، امّا نفوذ شيخ مفيد و سيد مرتضي در ميان اعراب اهل تسنن و حكومت‌هاي محلي وقت، مانع اوج گرفتن تعرض به شيعه مي‌شد. ولي در زمان شيخ طوسي و در سال‌هاي 448 - 447 ه. ق حوادث بزرگي رخ داد؛ به گونه اي كه اهل تسنن به طور دسته جمعي بر ضد شيعه شوريدند و بسياري از ايشان كه در محله شيعه نشين كرخ زندگي مي‌كردند را به شهادت رسانيده، خانه هايشان را تصاحب كرده و دست به غارت اموالشان زدند و اين حوادث درست در ماه‌هاي محرم و صفر كه شيعيان مشغول عزاداري براي سيّد و سالار شهيدان، امام حسين عليه السلام و اصحاب و اهل بيت سرافرازش بودند به وقوع پيوست. در مدت اقامت شيخ در بغداد برخوردهاي پراكنده و گاه عمومي بين اكثريت سني و اقليت شيعه رخ مي‌داد و شيخ طوسي با نهايت متانت و بردباري با آن‌ها برخورد مي‌كرد و در عين حال سخت مشغول تحصيل، تدريس و نوشتن كتاب بود. ولي سرانجام صبر آن مرد خدا به سر آمده و به سوي حريم مقدّس مولاي متقيان اميرمؤمنان علي عليه السلام هجرت نمود. شيخ دوازده سال آخر عمر با بركت خويش را در جوار امام علي عليه السلام سپري كرده و به تدريس، تحقيق و تأليفات خود ادامه داد.
گروه زيادي از شاگردان شيخ واهل فضل به منظور استفاده از محضر مبارك ايشان به نجف هجرت كرده و آن ديار به مركز علمي شيعه مبدل شد و حوزه علميه هزار ساله شيعه توسط شيخ طوسي پديد آمد. بنابراين مسلم است كه مؤسس اين حوزه قديمي و پربركت كسي نيست جز «شيخ الطائفه محمّد بن حسن طوسي» اعلي اللَّه مقامه الشريف.
شيخ الطايفه در شب 22محرم 460ه. ق و در سن هفتاد و پنج سالگي از عالم ملك به ملكوت سير كرد و براي هميشه در جوار حرم مطهر علي عليه السلام آرام گرفت.
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 نظر بزرگان در مورد #شیخ_طوسی
توضیحات در پیام بعدی👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
توضیحات در پیام بعدی👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش چهارم)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
☘نظر بزرگان در مورد شیخ طوسی
علامه حلي در مورد ايشان مي‌فرمايد:شيخ طوسي سرآمد دانشمندان شيعه و پيشواي آنهاست، جايگاهي بزرگ و مقامي با عظمت دارد.شيخ عالمي موثق و مورد استناد بوده عالم به علومي؛ همچون اخبار، رجال،فقه، اصول، كلام و ادب بوده و تمامي فضايل را دارا بود، وي در تمامي فنون و علوم اسلامي كتاب نوشته است، او عقايد شيعه را در اصول و فروع تهذيب و تنظيم كرده و نيزكمالات نفساني را در علم و عمل با هم جمع كرد.
علامه بحرالعلوم می فرماید:محمّد بن حسن بن علي طوسی ابوجعفر، از بزرگان مذهبی به حقّ اماميه و به اهتزاز در آورنده پرچم حقّ شيعه است، پس از ائمه معصومين عليهم السلام پيشواي فرقه اماميه و ستون شريعت است. او محقق اصول و فروع و تهذيب كننده فنون و علوم معقول و منقول است. بي ترديد وي شيخ و بزرگ طايفه شيعه است كه همگان چشم به او دوخته اند. در تمامي علوم اسلامي كتاب نوشته و در تمامي آن‌ها توانمند و پيشواي علمای آن علم است .
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
☘نظر بزرگان در مورد شیخ طوسی
علامه حلي در مورد ايشان مي‌فرمايد:شيخ طوسي سرآمد دانشمندان شيعه و پيشواي آنهاست، جايگاهي بزرگ و مقامي با عظمت دارد.شيخ عالمي موثق و مورد استناد بوده عالم به علومي؛ همچون اخبار، رجال،فقه، اصول، كلام و ادب بوده و تمامي فضايل را دارا بود، وي در تمامي فنون و علوم اسلامي كتاب نوشته است، او عقايد شيعه را در اصول و فروع تهذيب و تنظيم كرده و نيزكمالات نفساني را در علم و عمل با هم جمع كرد.
علامه بحرالعلوم می فرماید:محمّد بن حسن بن علي طوسی ابوجعفر، از بزرگان مذهبی به حقّ اماميه و به اهتزاز در آورنده پرچم حقّ شيعه است، پس از ائمه معصومين عليهم السلام پيشواي فرقه اماميه و ستون شريعت است. او محقق اصول و فروع و تهذيب كننده فنون و علوم معقول و منقول است. بي ترديد وي شيخ و بزرگ طايفه شيعه است كه همگان چشم به او دوخته اند. در تمامي علوم اسلامي كتاب نوشته و در تمامي آن‌ها توانمند و پيشواي علمای آن علم است .
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 اساتید #شیخ_طوسی
در پیام بعدی مطالعه نمایید👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
در پیام بعدی مطالعه نمایید👇🏻👇🏻👇🏻
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش پنجم)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
اساتید شیخ طوسی بسیارند، محدث نوری در مستدرک الوسائل ۳۷ نفر را ذکر می‌نماید که اسامی شان را از کتب شیخ طوسی خارج نموده‌است. اما مهمترین اساتید که از آنان بیشتر روایات تهذیب واستبصار را ذکر نموده ۵ نفر بودند:
*ابوعبدالله، أحمد بن عبد الواحد بن أحمد البزاز معروف بابن الحاشر، و ابن عبدون، متوفی ۴۳۲ (قمری).
*أحمد بن محمد بن موسی معروف به ابن صلت اهوازی، متوفی بعد ازسال ۴۰۸ (قمری).
*ابوعبدالله حسین بن عبیدالله بن الغضائری متوفی سال ۴۱۱ (قمری).
*ابوالحسین علی بن احمد بن محمد بن أبی جید متوفی سال ۴۰۸ (قمری).
*ابوعبدالله، محمد بن نعمان مشهور به شیخ مفید متوفی سال ۴۱۳ (قمری).
این ۵ نفر را در بیشتر کتبش ذکر می‌نماید واز آنان روایت می‌نماید، واما دیگر مشایخ او عبارتند از
*ابوالحسین صفار (ابن صفار).
*ابوطالب بن غرور.
*قاضی ابوطیب حویری.
شاگردان شیخ طوسی
مطابق بعضي از تحقيقات افزون بر سيصد مجتهد و عالم شيعه و سني از فيض وجود ايشان مستفيض شده اند؛ بزرگاني مثل:
1) شيخ ابوعلي؛ فرزند شيخ طوسي معروف به مفيد ثاني.
2) شيخ تقي بن نجم حلي كه از بزرگان علماي اماميه است كنيه اش ابو صلاح بوده و از محضر سيّد مرتضي و شيخ طوسي كسب علم كرده است.
3) ابوالفتح كراجكي صاحب كنز كراجكي.
4) سليمان بن حسن صهرشتي.
5) شيخ عبدالعزيز بن نحرير بن براج؛ ايشان نماينده شيخ طوسي در بلاد شام بود و به مدت سي سال در طرابلس صاحب منصب قضاوت بود، لذا ملقب شد به «قاضي ابن براج».
6) آدم بن يونس بن ابي المهاجر كه از فقهاي شيعه است.
7) ابوبكر احمد بن حسين بن احمد نيشابوري كه از مصنفين بزرگ شيعه است.
8) شيخ ابو محمّد عبدالرحمن فرزند ديگر شيخ.
9) اسحاق بن محمّد قمي، نوه شيخ صدوق رحمه الله كه عالمي ثقه و مورد اعتماد بود.
10) ابو ابراهيم اسماعيل بن محمّد بن حسن قمي، نوه ديگر شيخ صدوق، اين دو بزرگوار روايات بسياري را از شيخ دريافت كردند.
11) ابوالخير بركة بن محمّد بن بركة اسلامي.
12) شمس الاسلام ابو محمّد حسن بن حسين بن حسن بن حسين بن علي بن بابويه قمي. ايشان تمامي تصانيف شيخ را در نجف براي او خواند. جدّ شيخ منتجب الدين صاحب فهرست است.
13) ابو محمّد حسن بن عبدالعزيز بن محسن فقيه وثقه مصر.
14) محيي الدين ابوعبداللَّه حسين بن مظفر بن علي حمداني، فقيه شيخ قزوين.
15) سيد ابو الصمصام ذوالفقار بن محمّد بن سعيد الحسيني، سيدي عالم و فقيه و از جمله مشايخ و اساتيد قطب راوندي.
16) سيّد ابو محمّد زيد بن علي بن الحسين حسيني. ايشان فقيهي بزرگ و صاحب كتاب طب اهل بيت است.
17) سيّد زين الدين بن داعي حسيني. عالمي فرزانه و فقيه بوده و از شيخ روايت كرده است.
18) شهرآشوب مازندراني جد ابن شهرآشوب صاحب مناقب است.
19) صاعد بن ربيعة بن غانم كه فقيه و محدث بوده است.
20) شيخ ابوالصلت بن عبدالقادر، كه فقيه بزرگواري بوده است.
21) شيخ ابو الوفاء عبدالجبار بن عبداللَّه بن علي مقري، ايشان از فقهاي ري بوده و كتبي هم در فقه به عربي و فارسي تصنيف كرده است.
22) شيخ محمّد بن حسن بن علي فتال نيشابوري، صاحب روضة الواعظين.
23) سيّد مرتضي ذو الفخرين ابوالحسن مطهر بن ابي القاسم علي بن ابي الفضل ديباچي، بزرگ سادات عراق و در علم اعلام از سردمداران زمان خويش بود.
24) شيخ ابوعبداللَّه محمّد بن عبداللَّه بن جعفر، فقيه و ثقه و وجيه بوده و صاحب تصانيفي از جمله كتاب زهد.
25) ابو ابراهيم ناصر بن رضا بن محمّد بن محمّد بن عبداللَّه علوي حسيني، ايشان فقيه و محدث و اديبي عالي مقام بودند.
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
اساتید شیخ طوسی بسیارند، محدث نوری در مستدرک الوسائل ۳۷ نفر را ذکر می‌نماید که اسامی شان را از کتب شیخ طوسی خارج نموده‌است. اما مهمترین اساتید که از آنان بیشتر روایات تهذیب واستبصار را ذکر نموده ۵ نفر بودند:
*ابوعبدالله، أحمد بن عبد الواحد بن أحمد البزاز معروف بابن الحاشر، و ابن عبدون، متوفی ۴۳۲ (قمری).
*أحمد بن محمد بن موسی معروف به ابن صلت اهوازی، متوفی بعد ازسال ۴۰۸ (قمری).
*ابوعبدالله حسین بن عبیدالله بن الغضائری متوفی سال ۴۱۱ (قمری).
*ابوالحسین علی بن احمد بن محمد بن أبی جید متوفی سال ۴۰۸ (قمری).
*ابوعبدالله، محمد بن نعمان مشهور به شیخ مفید متوفی سال ۴۱۳ (قمری).
این ۵ نفر را در بیشتر کتبش ذکر می‌نماید واز آنان روایت می‌نماید، واما دیگر مشایخ او عبارتند از
*ابوالحسین صفار (ابن صفار).
*ابوطالب بن غرور.
*قاضی ابوطیب حویری.
شاگردان شیخ طوسی
مطابق بعضي از تحقيقات افزون بر سيصد مجتهد و عالم شيعه و سني از فيض وجود ايشان مستفيض شده اند؛ بزرگاني مثل:
1) شيخ ابوعلي؛ فرزند شيخ طوسي معروف به مفيد ثاني.
2) شيخ تقي بن نجم حلي كه از بزرگان علماي اماميه است كنيه اش ابو صلاح بوده و از محضر سيّد مرتضي و شيخ طوسي كسب علم كرده است.
3) ابوالفتح كراجكي صاحب كنز كراجكي.
4) سليمان بن حسن صهرشتي.
5) شيخ عبدالعزيز بن نحرير بن براج؛ ايشان نماينده شيخ طوسي در بلاد شام بود و به مدت سي سال در طرابلس صاحب منصب قضاوت بود، لذا ملقب شد به «قاضي ابن براج».
6) آدم بن يونس بن ابي المهاجر كه از فقهاي شيعه است.
7) ابوبكر احمد بن حسين بن احمد نيشابوري كه از مصنفين بزرگ شيعه است.
8) شيخ ابو محمّد عبدالرحمن فرزند ديگر شيخ.
9) اسحاق بن محمّد قمي، نوه شيخ صدوق رحمه الله كه عالمي ثقه و مورد اعتماد بود.
10) ابو ابراهيم اسماعيل بن محمّد بن حسن قمي، نوه ديگر شيخ صدوق، اين دو بزرگوار روايات بسياري را از شيخ دريافت كردند.
11) ابوالخير بركة بن محمّد بن بركة اسلامي.
12) شمس الاسلام ابو محمّد حسن بن حسين بن حسن بن حسين بن علي بن بابويه قمي. ايشان تمامي تصانيف شيخ را در نجف براي او خواند. جدّ شيخ منتجب الدين صاحب فهرست است.
13) ابو محمّد حسن بن عبدالعزيز بن محسن فقيه وثقه مصر.
14) محيي الدين ابوعبداللَّه حسين بن مظفر بن علي حمداني، فقيه شيخ قزوين.
15) سيد ابو الصمصام ذوالفقار بن محمّد بن سعيد الحسيني، سيدي عالم و فقيه و از جمله مشايخ و اساتيد قطب راوندي.
16) سيّد ابو محمّد زيد بن علي بن الحسين حسيني. ايشان فقيهي بزرگ و صاحب كتاب طب اهل بيت است.
17) سيّد زين الدين بن داعي حسيني. عالمي فرزانه و فقيه بوده و از شيخ روايت كرده است.
18) شهرآشوب مازندراني جد ابن شهرآشوب صاحب مناقب است.
19) صاعد بن ربيعة بن غانم كه فقيه و محدث بوده است.
20) شيخ ابوالصلت بن عبدالقادر، كه فقيه بزرگواري بوده است.
21) شيخ ابو الوفاء عبدالجبار بن عبداللَّه بن علي مقري، ايشان از فقهاي ري بوده و كتبي هم در فقه به عربي و فارسي تصنيف كرده است.
22) شيخ محمّد بن حسن بن علي فتال نيشابوري، صاحب روضة الواعظين.
23) سيّد مرتضي ذو الفخرين ابوالحسن مطهر بن ابي القاسم علي بن ابي الفضل ديباچي، بزرگ سادات عراق و در علم اعلام از سردمداران زمان خويش بود.
24) شيخ ابوعبداللَّه محمّد بن عبداللَّه بن جعفر، فقيه و ثقه و وجيه بوده و صاحب تصانيفي از جمله كتاب زهد.
25) ابو ابراهيم ناصر بن رضا بن محمّد بن محمّد بن عبداللَّه علوي حسيني، ايشان فقيه و محدث و اديبي عالي مقام بودند.
#ادامه_دارد
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
💫 #شیخ_طوسی (بخش ششم)
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
به طور كلي تأليفات شيخ به واسطه تسلط شگرف ايشان بر كليه علوم معقول و منقول و احاطه كامل بر اعتقادات مذاهب مختلف و شناخت كافي از شرايط حاكم بر زمانه، داراي استدلالاتي محكم و براهين واضح و عالمانه است كه به كتاب‌هاي ايشان استحكام كم نظيري داده است.
شيخ طوسي بيش از پنجاه عنوان كتاب به رشته تحرير درآورد كه احتمالاً در جريان حريق خانه اش و هجرت به نجف اشرف بعضي از اين سرمايه‌هاي عالم اسلام را، مشتاقان فضيلت براي هميشه از دست دادند.
شیخ طوسی آثار زیادی را در حوزه‌های گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. قزوینی رازی آثار طوسی را بیش از دویست مجلد و در فنون گوناگون علمی برشمرده است. فهرستی از آثار شیخ را در الفهرست خود او،فهرست نجاشی و معالم‌العلماء ابن‌شهرآشوب می‌توان دید.
فهرست موضوعی آثار طوسی بدین قرار است:
← آثار وی در تفسیر قرآن
۱. التبیان فی تفسیر القرآن.
۲. المسائل الرحبیه.
← آثار حدیثی
۱. تهذیب الاحکام .
۲. الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار.
۳. والمجالس که اینک به الأمالی معروف است.
← آثار وی در کلام
۱. تلخیص‌الشافی .
۲. المفصح فی الامامة.
۳. کتاب الغیبة.
۴. الاقتصاد فی ما یجب علی العباد.
۵. النقض علی ابن‌شاذان فی مسألة الغار.
۶. مقدمة فی المدخل الی علم الکلام.
۷. ریاضة العقول که شرح کتاب پیشین است.
۸. کتاب ما یعلّل و ما لا یعلّل.
۹. المسائل فی الفرق بین النبی و الامام.
۱۰. المسائل الرازیة فی الوعید.
۱۱. کتاب ما لا یسع المکلّف الإخلال به.
۱۲. تمهید الاصول .
۱۳. کتاب الکافی که ناتمام است.
۱۴. تعلیق ما لا یسع.
۱۵. مسألة فی وجوب الجزیة علی الیهود و المنتمین الی الجبابرة.
← اثر فقهی فتوایی
النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی.
← آثار فقهی استدلالی
۱. المبسوط .
۲. الایجاز فی الفرائض.
۳. الجُمَل و العقود.
۴. المسائل الجنبلانیه.
۵. المسائل الحائریه.
۶. المسائل الحلبیه.
۷. مسألة فی تحریم الفقاع.
۸. مسئلة مواقیت الصلاة.
← اثر وی در فقه مقایسه‌ای
مسائل الخلاف.
← آثار وی در اصول فقه
۱. العُدّه.
۲. مسألة فی العمل بخبر الواحد.
← آثار رجالی
۱. کتاب الرجال.
۲. اختیار الرجال کشّی.
← اثری در کتاب‌شناسی
فهرست کتب الشیعة و اصولهم و أسماء المصنفین.
← آثار وی در ادعیه
۱. مختصر فی عمل یوم و لیله.
۲. مصباح المتهجد.
۳. مختصر المصباح المتهجد.
۴. هدایة المسترشد و بصیرة المتعبد.
۵. مناسک الحج‌مجرد العمل و الادعیه.
← آثار تاریخی شیخ طوسی
۱. مقتل الحسین .
۲. مختصر اخبار المختار.
← آثار وی در علوم متفرقه
۱. انس الوحید.
۲. المسائل الالیاسیه.
۳. مسائل ابن‌البراج.
۴. المسائل الجبریه.
۵. المسائل الدمشقیه.
۶. المسائل القمیه.
۷. مسألة فی الاحوال.مؤلف سنی‌مذهب کتاب بعض فضائح الروافض (قرن ششم) نیز کتابی با عنوان الممدوح و المذموم به طوسی نسبت داده است.
#پایان
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ
❗️به مدت شش روز، راس ساعت ۱۶:۳۰ بوقت #کربلاء_مقدسه
به طور كلي تأليفات شيخ به واسطه تسلط شگرف ايشان بر كليه علوم معقول و منقول و احاطه كامل بر اعتقادات مذاهب مختلف و شناخت كافي از شرايط حاكم بر زمانه، داراي استدلالاتي محكم و براهين واضح و عالمانه است كه به كتاب‌هاي ايشان استحكام كم نظيري داده است.
شيخ طوسي بيش از پنجاه عنوان كتاب به رشته تحرير درآورد كه احتمالاً در جريان حريق خانه اش و هجرت به نجف اشرف بعضي از اين سرمايه‌هاي عالم اسلام را، مشتاقان فضيلت براي هميشه از دست دادند.
شیخ طوسی آثار زیادی را در حوزه‌های گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. قزوینی رازی آثار طوسی را بیش از دویست مجلد و در فنون گوناگون علمی برشمرده است. فهرستی از آثار شیخ را در الفهرست خود او،فهرست نجاشی و معالم‌العلماء ابن‌شهرآشوب می‌توان دید.
فهرست موضوعی آثار طوسی بدین قرار است:
← آثار وی در تفسیر قرآن
۱. التبیان فی تفسیر القرآن.
۲. المسائل الرحبیه.
← آثار حدیثی
۱. تهذیب الاحکام .
۲. الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار.
۳. والمجالس که اینک به الأمالی معروف است.
← آثار وی در کلام
۱. تلخیص‌الشافی .
۲. المفصح فی الامامة.
۳. کتاب الغیبة.
۴. الاقتصاد فی ما یجب علی العباد.
۵. النقض علی ابن‌شاذان فی مسألة الغار.
۶. مقدمة فی المدخل الی علم الکلام.
۷. ریاضة العقول که شرح کتاب پیشین است.
۸. کتاب ما یعلّل و ما لا یعلّل.
۹. المسائل فی الفرق بین النبی و الامام.
۱۰. المسائل الرازیة فی الوعید.
۱۱. کتاب ما لا یسع المکلّف الإخلال به.
۱۲. تمهید الاصول .
۱۳. کتاب الکافی که ناتمام است.
۱۴. تعلیق ما لا یسع.
۱۵. مسألة فی وجوب الجزیة علی الیهود و المنتمین الی الجبابرة.
← اثر فقهی فتوایی
النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی.
← آثار فقهی استدلالی
۱. المبسوط .
۲. الایجاز فی الفرائض.
۳. الجُمَل و العقود.
۴. المسائل الجنبلانیه.
۵. المسائل الحائریه.
۶. المسائل الحلبیه.
۷. مسألة فی تحریم الفقاع.
۸. مسئلة مواقیت الصلاة.
← اثر وی در فقه مقایسه‌ای
مسائل الخلاف.
← آثار وی در اصول فقه
۱. العُدّه.
۲. مسألة فی العمل بخبر الواحد.
← آثار رجالی
۱. کتاب الرجال.
۲. اختیار الرجال کشّی.
← اثری در کتاب‌شناسی
فهرست کتب الشیعة و اصولهم و أسماء المصنفین.
← آثار وی در ادعیه
۱. مختصر فی عمل یوم و لیله.
۲. مصباح المتهجد.
۳. مختصر المصباح المتهجد.
۴. هدایة المسترشد و بصیرة المتعبد.
۵. مناسک الحج‌مجرد العمل و الادعیه.
← آثار تاریخی شیخ طوسی
۱. مقتل الحسین .
۲. مختصر اخبار المختار.
← آثار وی در علوم متفرقه
۱. انس الوحید.
۲. المسائل الالیاسیه.
۳. مسائل ابن‌البراج.
۴. المسائل الجبریه.
۵. المسائل الدمشقیه.
۶. المسائل القمیه.
۷. مسألة فی الاحوال.مؤلف سنی‌مذهب کتاب بعض فضائح الروافض (قرن ششم) نیز کتابی با عنوان الممدوح و المذموم به طوسی نسبت داده است.
#پایان
https://telegram.me/joinchat/BFNhhDuljCnXqoJ0IrrzVQ