شهادت امام جعفر صادق علیه السلام را تسلیت عرض می‌کنم.

ایشان می‌فرمایند:

«فرزندت را هفت سال آزاد بگذار (تا بازی کند)، هفت سال ادبش کن (یادگیری و آموزش)، و هفت سال با او مشورت و مصاحبت کن؛ پس اگر نیکو شد (آینده‌اش خوب خواهد بود) وگرنه از کسانی است که خیری در او نیست.»

این حدیث به‌روشنی به مراحل رشد کودک اشاره دارد و با مباحث رشد شناختی، تربیت رفتاری و نیاز به بازی در سنین اولیه کاملاً هم‌خوانی دارد. بازی در کودکی، آموزش در نوجوانی، و ارتباط عاطفی و فکری در بلوغ، هر سه در این تقسیم‌بندی دیده می‌شوند.

آرتیچیوم، دغدغه‌مند نسل آینده 🌱 @arteachium

به بهانه‌ی شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

☘️ اره، ما نمی‌دونیم، تجربه اش نکردیم، نمی‌دونیم یعنی چی، چه رنگیه، چه شکلیه...

کسی رو فرض کن، که بدون اون دنیا برات معنایی نداره، یک پشتوانه، کسی که مهر بی قید و شرطش باعث شده با خیال راحت ادامه بدی.
مثل مادر وپدرمون. وقتی بچه هستیم این واقعیت که اون‌ها، خدای روی زمین هستن برامون رو درک نمی‌کنیم، اینکه دستان نامرئی اون‌ها همیشه ما رو استوار نگه داشته و باعث شده صاف راه بریم و متوقف نشیم.

خدا مادر و پدرتون رو حفظ کنه، اونایی که مادر و پدر از دست دادن می‌دونن، حتی پنجاه سالتم باشه و نوه داشته باشی، باز هم از دست دادنشون، سخت‌ترین روزگاره، کمر آدم می‌شکنه، تنها می‌شی..‌. بالای کوه مشکلات، سرتو برمی گردونی و می‌بینی بابات نیست، مادرت نیست...

اون دسته از ادم‌ها که تو یه موقعیت‌های سخت زندگی بد جور ضربه خوردن، وقتی آدم‌های درست به پستشون می‌خوره، دو دستی نگهش میدارن. این حس ارزش گذاری سعی کنید مجسم کنید، تو ذهنتون باشه...
حالا فرض کن اون آدم، والاترین آدمی که زمین به حیات خودش دیده باشه. از پدر مادر مهربون تر، از هر هوشمندی هوشمندتر، با تقواتر از هر متقی... انقدر که میخوای دوزانو در خونه اش بشینی و وقفش باشی. گرفتی موقیعت رو؟ بالاترین دلبستگی، از جنس عقل و فراست...
حالا به بهانه شهادت امام جعفر صادق علیه السلام، می‌خوام تلخی ماجرا بگم، از دو زانو در محضر امام بودن، اینکه از یه جایی به بعد، دیگه نبودن. اونجایی که بعد شهادت هرکدام از معصومین بوده و دنیا دیگه برای اون شیعه‌، ارزش ادامه دادن نداره.
امامی که آرام جان بوده. برای هر جور آدمی. اگر متفکر و فهیم باشی برات داناترین و دانشمندترینه، حرفا رو می‌فهمه، اگر سختی کشیدی، از بین دستاش بهت نشون می‌ده اینا همش چند صباحه و خورشیدت در سرای دیگه چطور طلوع می‌کنه. اگر دست از تلاش بر نمی‌داری، بهت نشون میده مهم‌ترین بهانه‌ی تلاش و کوشش چیه، خلاصه که هرچی باشی، پیش امام درک میشی و به شرطی که همت کنی، به بهترین نسخه خودت تبدیل میشی

اره، ما که نمی‌دونیم، تجربه اش نکردیم، نمی‌دونیم یعنی چی، چه رنگیه، چه شکلیه...

ما اون گروهی هستیم که به سیاهی روی سفیدی ایمان آوردیم؛ گرچه باید قدر خودمون رو بدونیم، اما از طرفی، چون چیزی رو رنگی ندیدیم، چون اون تجربه‌هه که بالاتر گفته شد رو نداشتیم و در محضرشون نبودیم، نمی‌تونیم بفهمیم اون آقای بالاسر داشتن چه حسی داره..‌. ما نمی‌دونیم نعمت امام چیه، برای همیـــــــن، یادمون میره تلاش کنیم و بخواهیم که خورشید پشت ابر نباشه.

البته، خوش به حال اونایی خوبایی که همین الانش هم می‌تونن در محضر بهترین بهترین‌ها باشن.

اردوی (کمپ) جنگل‌بازی + قایق بازی

📅   ۱۷ و ۱۹ اردیبهشت
(از عصر چهارشنبه تا عصر پنجشنبه)

اردیبهشت شاید زیباترین ماه سال باشه،
دما عالی، شکوفه‌ها و زمین سبز. ملت هم سفراشون رو رفتن و خلوت‌تره. دیگه تا آخر سال
تحصیلی احتمالا کسی سفر نمیره.
واقعا اگر مرخصی بگیریم دو روز، ارزش داره

اما، بهترین زمان سفر، اردیبهشته. نه عید و نه خرداد. پارسال خیلی تبلیغات کردیم که تو اردیبهشت بریم، اما نشد و خرداد گرم بود 🫠

با راهنمایی مربی و همراه خانواده قایق جالبی توی خونه مون درست کرده و تو چشمه امتحانش کنیم.
شب تو جنگل و چادر می‌خوابیم، برای کمپ برنامه های سرگرم کننده و جذابی داریم، از کارگاه های جذاب برای بچه ها گرفته، تا نمایش و قصه گویی های هیجان انگیز دور آتیش
فرداش صبحانه مشتی رو می‌خوریم و راهی چشمه‌ی اسرارآمیز می‌شویم، اونجا هم کلی معما داریم تا بعد از ظهر.

🥸 تسهیلگر: هاتف حائری
  با پانزده سال تجربه


ادامه در کامنت اول


آرتیچیوم، دغدغه‌مند نسل آینده  🌱  @arteachium

#کمپ #کودک #کودک_محور #جنگل #اردو #شمال #سفر #طبیعتگردی

صف یکی از مراکز اهدای خون در بندرعباس و کمک هموطنان عزیز

ان‌شاءالله که تعداد هموطنان عزیزمون در بندر که مصدوم شدن، کم بمونه و حالشون خوب بشه.

اگر با نوجوان‌تون صحبتش پیش اومد، شاید خوب باشه نکاتی که در کامنت تقدیم کردم رو بدونیم.

آرتیچیوم، دغدغه‌مند نسل آینده 🌱 @arteachium

یک ساله درگیر "مدرسه مزرعه" هستم، نه مثل مدرسه وقت بچه رو می‌گیره، نه مثل هوم اسکول، ایزوله و بی بهرس
با دوستام مطرح کردم، اما نشد بیان، ازنظر مالی ریسک داشت براشون. منم معلم زاده. سرمایه ندارم که😊
گفتم تنها شروع کنم، از پایه اول و هر سال، یه پایه اضافه کنم.🏔

دوست داشتم، منحصرا اینجا با شما مطرح کنم. نظرتون چیه؟
............................................................

پ‌ن:

اگر اشتباه نکنم، یکی از جمعه‌های سال ۷۵ انیمه‌ی "داستان ۱۵ پسر" از کانال ۱ پخش شد (شاید بعدا بازپخش شد🤷🏽) فراموش نشدنی بود... شاید این کارتون در شکل‌گیری اردوبازی‌ بی‌تاثیر نبود 😁 محصول سال ۱۹۸۷ نیپون (ژاپن)، حدود ۷۰ دقیقه و گویا اقتباسی از رمان دو سال تعطیلات ژول ورن بود:
پانزده پسر نوجوان، در جریان یک سفر تابستانی، به‌دلیل وقوع طوفان، با قایقشان به جزیره‌ای ناشناخته رانده می‌شوند. بدون حضور بزرگ‌ترها، آن‌ها باید برای بقا تلاش کنند، منابع غذایی پیدا کنند، سرپناه بسازند و با چالش‌های طبیعی و اختلافات گروهی روبه‌رو شوند. این تجربه، آن‌ها را به افراد مستقل، مسئول و متحدتری تبدیل می‌کند.

دغدغه‌مند نسل آینده 🌱 @arteachium

لقمه‌های آماده

دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی بعضا اتوماتیک نیستند. (بعضا)
در فضایی که شاید بتوان آن را "فراتسهیل‌گری‌شده" نامید، تمام فرایندها و مفاهیم در قالب بازی و سناریو تجربه می‌شود. برای دوری از چنین فضایی، تسهیل‌گر موظف است بخش مهم آموزش، که دوری از ارائه‌ی خوراک آماده است، را فراموش نکند. مانند دادن مسئولیت به دانش‌آموزان، که باعث می‌شود ذهن آن‌ها به جست‌وجوی بیشتری بپردازد.
ارائه‌های مختلف، تحقیق و پیش‌مطالعه، بخش مهمی از فضای تحصیل است که بعضاً در مسیر سال تحصیلی کم‌رنگ و حتی فراموش می‌شود. یادگیری به شرط کشف، باعث می‌شود دانش‌آموز از راحت‌طلبی فاصله بگیرد، اعتمادبه‌نفس او تقویت شود و لذت حل مسئله را بیشتر تجربه کند.
متاسفانه مدارسی دیده می‌شوند که به اهمیت تجربه‌ی "سختی" در سنین هفت سال به بالا اهمیت نداده، کماکان فضای خردسالان زیر ۷ سال را برای کودک، مهیا می‌کنند.*

اهمیت این موضوع در آن است که وقتی دانش‌آموزان این مراکز در محیط آموزشی متعادل‌تری قرار می‌گیرند، ارتباطی شکل نمی‌گیرد. در این محیط جدید، مربی درگیری با سرفصل آموزش را مانند توپ در زمین دانش‌آموزان قرار می‌دهد، اما دانش‌آموزی که به تماشاچی بودن عادت کرده، منتظر حرکت مربی می‌ماند؛
انگار که مربی با خودش پینگ‌پنگ بازی کند.😅

این موضوع که برای مدارس غیردولتی بسیار ضروری است، بعضاً این دانش‌آموزان در فضایی رشد می‌کنند که به دلیل در دسترس بودن منابع مختلف، با مفاهیم دوگانه‌ای مانند سختی/پیشرفت، زمان/فرایند، ارتباط/سرعت و... آشنا نمی‌شوند. این موضوع در مواردی بغرنج می‌شود، طوری که کودک دبستانی بدون تجربه‌ی مفاهیم مهم این‌چنینی وارد دبیرستان شده و شناخت خود و جامعه‌اش به‌درستی در او شکل نگرفته است.

معلم ایده‌آل، شومنی با نمایش مهیج نیست، بلکه، در چراغ ذهن کودک، جرقه‌ای ایجاد می‌کند.

*ائمه معصومین علیهم‌السلام بارها فرمودند که: انسان در هفت سال اول، مولاست؛ هفت سال دوم، بنده؛ و هفت سال آخر، مشاور.

✍ هاتف حائری

آرتیچیوم، دغدغه‌مند نسل آینده 🌱 @arteachium

من خودم معلمم، روز معلم به مامان باباها مبارک ❤️

این

دستور ساده‌ی ساخت اسپری طبیعی دافع حشرات، مفید برای اردوبازی!

مواد لازم:

آب جوشیده یا آب مقطر – ۱ پیمانه (حدود ۲۵۰ میلی‌لیتر)

سرکه سیب یا الکل سفید (ایزوپروپیل) – ½ پیمانه

روغن‌های طبیعی (اسنشیال اویل) – حدود ۲۰ قطره از هرکدوم:
روغن نعناع فلفلی
روغن اسطوخودوس
روغن اکالیپتوس
روغن لیمو یا درخت چای
(از هرچیز که در دسترس هست، استفاده کنید)
بطری اسپری تمیز

طرز تهیه:
آب و سرکه (یا الکل) رو داخل بطری اسپری بریزید. روغن‌های طبیعی رو اضافه کنید. در بطری رو ببند و خوب تکون بدید تا ترکیب یکنواخت بشه.

نحوه استفاده
قبل از رفتن به جنگل (کویر و...) ، روی پوست، لباس، کلاه یا کیسه‌خواب اسپری شود.

هر ۲–۳ ساعت یک‌بار دوباره استفاده شود، خصوصاً هنگام عرق کردن یا شسته شدن

آرتیچیوم، دغدغه‌مند نسل آینده 🌱 @arteachium

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا علیه‌السلام
امام رضا جان تولدتون مبارک🥰

تصویرسازی: استاد میکائیل براتی

امام رضا علیه السلام فرمودند:
به کودک فرصت بده تا بـا دست خودش صدقه بدهد گر چه به اندازه تکّه نانی یا یک مشت از چیزی باشد؛ زیرا هر چیزی که در راه خدا داده شود اگر با نیّت پاک صورت گیرد، هر چند کم باشد، بسیار زیاد است.
«اصول کافی، جلد ۴، صفحه۴»

اینجا و اینجا هم هست😍

آرتیچیوم، دغدغه‌مند نسل آینده 🌱 @arteachium

ویرایش