🔷 محقق اروپایی متخصص تاریخ صفوی از دوگانه «ترک و #تاجیک» و نزاع شدید آنان در دربار صفوی می‌گوید. زیرا در آن دوره خلقی به نام فارس وجود نداشت.

🔷 در متون عهد صفوی و افشار مرتباً از دوگانه «ترک و #تاجیک» سخن گفته می‌شود. «فارس» یک منطقه جغرافیایی است و نام یک خلق و یا زبان نیست. در این دوره ها از نام «تاجیک» برای کسانی که امروز فارس نامیده می‌شود استفاده شده است. فارسی در اصل یک انتساب جغرافیایی است نه یک خلق و یا زبان.

🔷 در حال حاضر در وطن اصلی این زبان یعنی افغانستان و تاجیکستان نام این زبان و خلق تاجیک است. لازم به ذکر است هنوز در مناطق روستایی دور افتاده در مرکز ایران سالخوردگان خود را تاجیک می‌نامند.

🌍 آرازنیوز، آزربایجان دونیاسینا آچیلان پنجره ...
🔗 @ArazNews

🌍ایرانگرایی جمهوری اسلامی و توران‌گرایی عثمانی

✍️ مجید جوادی

🔹در اواخر امپراتوری عثمانی که دوران افول امپراتوری بود گروهی از نخبه‌گان سعی کردند با تز عثمانی‌گرایی اتباع مسلمان و غیر مسلمان را حول محور وطن مشترک عثمانی متحد کنند. این تز در میان خصوصاً اهالی غیر مسلمان اقبالی نیافت و اساساً به یک جریان جدی تبدیل نشد.

🔹بعداً سلطان عبدالحمید ایدئولوژی اسلام‌گرایی را پیش گرفت. سلطان عثمانی که نتوانسته بود با عثمانی‌گرایی صداقت و وفاداری تبعه غیر مسلمان خود را حفظ کند، تلاش می‌کرد با اسلام‌گرایی حداقل وفاداری تبعه مسلمان غیر ترک خصوصاً عربها را حفظ کند. ولی این تلاش نیز ناموفق شد. عربها حاضر نشدند تحت لوای اسلام‌گرایی ادامه حاکمیت عثمانی را قبول کنند.

🔹با کودتای ترکان جوان توران‌گرایی جای اسلامگرایی را گرفت تا ضمن حتی‌المقدور حفظ مناطق غیرترک نشین، اتحادی بین مناطق ترک نشین درون و بیرون امپراتوری ایجاد شود. اقدامات ارتش عثمانی در آذربایجان و ترکستان (آسیای میانه) حاصل این سیاست بود. ولی معادلات جهانی برای این سیاست هم شانس پیروزی قائل نشد و توران‌گرایی از یک جریان سیاسی به یک جریان فکری عقب‌نشینی کرد.

🔹در نهایت مصطفی کمال آتاترک با سیاست ترک‌گرایی مبارزه برای نجات مرزهای میثاق ملی یعنی مناطق عمدتاً ترک نشین را آغاز کرد و نتیجه جمهوری مدرن ترکیه شد که در آنروز با مرزهای ائتنیکی ترکی کمابیش انطباق داشت.

🔹خط سیر تاریخی عثمانی‌گرایی، اسلام‌گرایی، توران‌گرایی و نهایتاً ترک‌گرایی عموماً مورد توافق مورخین تاریخ معاصر ترکیه است.

🔹ترکیه در بیشتر موارد مدلی برای ایران بوده است. انقلاب مشروطه ممالک محروسه قاجار تا حدود زیادی از مشروطه عثمانی اقتباس شده بود. رضاخان نیز تلاش کرد دولت-ملت جدید ایران را با نمونه برداری از آتاترک بسازد. در دوره‌های بعدی نیز در مقاطعی روشنفکر ایرانی سعی کرده است از ترکیه الگو برداری کند و یا حداقل با چشم غبطه به ترکیه نگاه کرده است.

🔹دولت-ملتی که آتاترک ساخت با دولتی که رضا خان ساخت دو تفاوت مهم داشت.

🔹اولاً در ترکیه طیف وسیعی از تحصیل کرده‌گان اروپا وجود داشت و حداقل در استانبول سبکی از زندگی کمابیش غربی شکل گرفته بود. این لایه اجتماعی پایگاهی برای حمایت از سیاست‌های غربگرایانه آتاترک شکل می‌داد. در ایران چنین لایه اجتماعی وجود نداشت و تحصیل کرده‌گان اروپا قشری محدود از نخبه‌گان را تشکیل می‌دادند. حتی خود رضاخان متفاوت از آتاترک یک فرد بی‌سواد و وابسته بود که تنها یک سفر خارجی به ترکیه انجام داده بود. یعنی اقدامات رضا‌خان دارای پایگاه اجتماعی نبود.

🔹دوم؛ مرزهای میثاق ملی آتاترک که قصد داشت در آن دولت - ملت ترکی ایجاد کند تا حدودی با مرزهای ائتنیکی ترکی انطباق داشت. ولی در ایران چنین نبود. مرزهایی که رضاخان می‌خواست در آن دولت-ملت فارسی بسازد با مرزهای ائتنیکی فارسی انطباقی نداشت و ائتنیک فارس (در اصل ائتنیک #تاجیک *) در داخل این مرزها در اقلیت بود. این عامل مانعی مهم را در مسیر تشکیل دولت - ملت فارسی تشکیل می‌داد.

🔹ایران فعلی با ترکیه فعلی از نظر ساختاری تفاوت‌های جدی دارد. ایران فعلی بیشتر به عثمانی شبیه است تا جمهوری ترکیه. در روند سیر تاریخی نیز ایران مشابهت‌ زیادی به عثمانی دارد. ایران با تاخیر از راهی می‌رود که ترکیه رفته است.

🔹در اصل سیاستهای رضاخان بیش از آنکه تداعی‌گر مدل ترک‌گرایی آتاترک باشد تداعی‌گر مدل عثمانی‌گرایی بود. یعنی اتحاد جوامعی متفاوت تحت لوای وطنی مشترک اما با مبنا قرار دادن هویت و منافع یک ائتنیک خاص. ایران قاجاری یک امپراتوری کلاسیک بود و در دوره‌های بعدی نیز ویژگی امپراتوری تا حدود زیادی حفظ شد.

🔹گرته‌برداری رضا شاه از مدل عثمانی‌گرایی با دلایلی شبیه دلایل عثمانی ناموفق شد و با انقلاب ۵۷ ایران وارد دوره اسلامگرایی شد.

🔹اکنون به نظر می‌رسد دوره اسلامگرایی نیز به پایان رسیده است و سیاست حفظ امپراتوری ایران با اسلامگرایی نیز ناموفق شده است. به همین دلیل است که از سران جمهوری اسلامی گفتمان ایران‌گرایی هر روز بیشتر و بیشتر به گوش می‌رسد. اکنون همانند توران‌گرایی عثمانی، جمهوری اسلامی سعی می‌کند ضمن حفظ مناطق غیر فارس تحت سلطه، نفوذ خود را در دیگر کشورهایی که آنها را ایرانی می‌داند بسط دهد. کشورهایی مانند افغانستان، تاجیکستان، آزربایجان، ارمنستان و عراق از این دست هستند. ولی تخمین اینکه به دلایل داخلی و خارجی سرنوشت ایران‌گرایی جمهوری اسلامی نیز با سرنوشت توران‌گرایی عثمانی همسان شود سخت نیست.

🔹محتوم است که همانگونه که بعد از فروپاشی عثمانی نخبگان ترک با یک عملگرایی میدانی از تورانگرایی به ترک‌گرایی عقب نشستند و سعی کردند دولت - ملت خود را در مرزهای ائتنیکی خود تشکیل دهند، بعد از فروپاشی جمهوری اسلامی نیز نخبگان فارس مجبور شوند به جای ایران‌گرایی به فارس‌گرایی روی آورند و تلاش کنند دولت خود را در درون مرزهای ائتنیکی خود نجات دهند. البته اگر بتوانند آتاترک خود را بیابند.

🔹اساساً دیر وقتی است که دوران امپراتوریها به سر رسیده است. جهان مدرن حتی از مدل دولت-ملت نیز گذشته به دولت-شهروندی رسیده است. ولی شرق میانه مانند همیشه تحولات را یک فاز از عقب تعقیب می‌کند.


سیاستهای جمهوری اسلامی یادآور سیاست‌های سلطان عبدالحمید عثمانی است

‏عثمانی به دلیل ساختار امپراتوری (چند ملیتی) ذاتا مستعد تنش‌های دینی و ملیتی بود و این تنش‌ها خود به خود وجود داشت و بیشتر می‌شد. در زمانی که عثمانی از نظر سیاسی و اقتصادی از درون پوسیده و رو به زوال بود سلطان عبدالحمید سعی می‌کرد با رودررو قرار دادن ملیتها و ادیان مختلف و چهره‌سازی های مصنوعی آنها را با یکدیگر خنثی و عمر امپراتوری را بیشتر کند. سلطان عبدالحمید در این راستا موفقیتهای موضعی بسیاری به دست آورد ولی بندبازی بر لبه تیغ فقط مدتی کارساز شد. در کوران جنگ جهانی اول نتایج سیاستهای سلطان عبدالحمید تسریع کننده متلاشی شدن عثمانی شد.

https://t.me/ArazNews/69781

🔗 @ArazNews

🔷 نقشه اتنیکی ایران که از طرف سرویس اطلاعاتی انگلیس در سال ۱۹۳۹ تهیه شده است.

نکات قابل توجه:کل منطقه شمال تا نزدیکی تهران منطقه تورک درج گردیده است. (با اصطلاح تورکمان )

مناطق مربوط به اتنیکهای لُر و بختیاری نسبت به وضعیت حال حاضر بسیار کوچکتر است. یعنی طی حدود ۸۰ سال مخصوصاً لُرها وسعت سرزمینی خود را افزایش داده‌اند.

در نقشه همزمان نامهای #تاجیک و فارس وجود دارد.

🌍 آرازنیوز ایله اؤزگورلوگه دوغرو...
🔗 @ArazNews

🔷 اظهارات جمیله علم الهدی علیه تورک ها و عرب ها

جمیله علم الهدی همسر ابراهیم رئیسی در یک مصاحبه تلویزیونی در ونزوئلا گفت:  با وجود حمله اعراب و تورکها و مغولها این زبان و آداب و سنن ایرانی است که پابرجا مانده است.

این جملات را بارها جریانات ایرانشهری،سلطنت طلبها (مخصوصا پهلوی)و..تکرار کردند و نقطه اشتراک این طیف ها می باشند.

البته بایستی تاکید کرد زبانی که امروزه با نام فارسی شناخته می‌شود تا اواسط حکومت قاجار تاجیکی نام داشت و اساساً #تاجیک ی جزو متاخر‌ترین زبان‌هایی است که در جغرافیای فعلی ایران گسترش یافته است.

#فاشیسم

🌍 آرازنیوز ایله اؤزگورلوگه دوغرو...
🔗 @ArazNews

مولانا نیز در اشعارش از نام‌های هندو و #تاجیک استفاده می‌کند نه فارسی؛ زیرا تا اواسط قاجار فارس تنها نام ولایتی در مرکز ایران کنونی بود و زبان و مردمی که امروز فارس نامیده می‌شود تا آن زمان #تاجیک نامیده می‌شد.

‏هم‌اکنون نیز در برخی روستاهای دورافتاده در مرکز ایران افراد مسن خود را تاجیک می‌نامند‌.

‏ظاهراً از اواسط قاجار و با گسترش ملی‌گرایی به سبک غربی ملی‌گرایی تاجیکی در ایران برای انتساب خود به پارس باستان اصطلاح فارسی را که قبلاً کاربردی جغرافیایی و محدودتر داشت تعمیم داده است. این در حالی است که بنا به اذعان برخی زبان‌شناسان زبان تاجیکی و یا فارسی کنونی ارتباطی با زبان پارسی باستان ندارد و این زبان متاخراً در مرکز ایران گسترش‌یافته است.


🔗 @ArazNews

امام‌‌علی رحمان‌اف:

«من دائما در سازمان ملل به زبان تاجیکی زبان فارسی سخن می‌گویم‌.»

رئیسی:

«ما هم زبان هستیم.»

شایان ذکر است زبانی که در ایران فارسی نامیده می‌شود در موطن اصلیش در مرکز افغانستان و تاجیکستان زبان تاجیکی و سخنوران آن نیز #تاجیک نامیده می‌شوند.

در ایران نیز تا اواسط دوره قاجار زبان تاجیکی و مردم #تاجیک نامیده می‌شدند. از اواسط قاجار و تحت تاثیر ملی‌گرایی تازه وارد سبک غربی نام فارسی، به انتساب مملکت تاریخی فارس رواج یافت.

زبان تاجیکی اساساً در دوره اسلامی از سمت مملکت خراسان به سوی مملکت فارس گسترش یافت و جایگزین زبان پهلوی و یا فهلوی شد که با ورود اسلام روز به زوال گذاشته بود. زبان تاجیکی امتداد زبان پهلوی نیست بلکه جایگزین آن شده است.


🔗 @ArazNews

شور و شعف زایدالوصف مجری رسانه ملی! از اینکه تاجیک‌های هم‌زبانش به یک تیم عربی گل زده است.

تا اواسط قاجار در ایران مردمی به نام فارس وجود نداشت و فارس فقط نام یکی از مملکت‌های ممالک محروسه بود.

اطلاق فارس به مردم #تاجیک با هدف انتساب به پارس‌های باستان از اواسط دوره قاجار باب شد.

فلذا شادی مجری تلوزیون ملی! ایران از گل زدن هم‌تباران و هم‌زبانانش قابل درک است.

البته همین حق برای شهروندان غیر فارس (#تاجیک) ایران هم محفوظ است.

🔗 @ArazNews

ولی ازآنجایی‌که نقطه عزیمت در مورد هر دو گزاره «سیاست‌های پانترکیستی» و «تهدید برای ایران» اشتباه است طبعاً نتیجه‌گیری نیز اشتباه می‌باشد.

در ویدئو دلیل «سیاست‌های پانترکیستی» دولت آزربایجان شمالی تلاش وی برای پیوستگی کشورهای جهان ترک و نزدیکی به این کشورها عنوان می‌شود. این در حالی است که «سازمان کشورهای ترک» یک اتحادیه سیاسی و اقتصادی بین کشورهای مستقل است و کشورهای عضو به تمامیت ارضی و عدم‌مداخله در امور داخلی بین خود و دیگر کشورها متعهد هستند.

همچنین در تحلیل «تهدید برای ایران» منافع و علائق کشور ایران مساوی منافع و علائق ملت/ائتنیک فارس (#تاجیک) تلقی می‌شود. این در حالی است که ملت/ائتنیک فارس (تاجیک) فقط یکی از اجزای جمعیتی کشور ایران است و بنا بر داده‌های مختلف بین ۳۰ تا ۳۵ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد. در همین حال ۴۰ تا ۴۵ درصد جمعیت کشور را ترک‌ها و مابقی (۲۰ تا ۲۵ درصد) را کردها، عرب‌ها، بلوچ‌ها و غیره تشکیل می‌دهند. لذا درصورتی‌که سیاست‌های داخلی و خارجی و منافع کشور درست و منطبق بر واقعیات تاریخی و موجود ایران تنظیم گردد اتحاد کشور‌ها و جوامع ترک نه‌تنها تهدیدی برای ایران نخواهد بود بلکه فرصتی بسیار بزرگ نیز به همراه خواهد آورد.

🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

شگفتا که دامنه تحریفات در ایران به عبارات و کلمات کشیده شده و از هیچ کوششی برای دادن اعتماد به نفس کذایی به یک جامعه جعلی دریغ نمیشود. در زمانی که در کتب درسی‌شان شعر سعدی بر سردرب سازمان ملل نصب میشود (۱) و ادعاهای مضحکی چون فتح نصف دنیا توسط هخامنشیان (۲)، فضای مجازی‌شان را پر میکند، دور از انتظار نیست که به افعال و کلمات زبانی نیز رحم نشود.

پارس در سانسکریت پاتره pâtra در اوستایی پاثره pâşra و در سغدی پارث pârş شده و امروزه نیز در زبان تاجیکی به شکل پارس تلفظ میشود. ردپایی از هم ریشگی این کلمه با دیگر زبانهای آریانیک را میتوان یافت. برای مثال در انگلیسی از bark برای این مصدر استفاده میشود. نه اتیمولوژی تاریخی و نه در تلفظ امروز ما #تاجیک‌ ها، این کلمه بدون "ر" تلفظ نمیشود که ناسیونالیستهای مالیخولیایی فارس بدان دست درازی میکنند. هر کدام از لغتنامه های نوشته شده در ایران اعم از دهخدا، عمید و... را نیز بررسی کنید، خواهید دید این کلمه را به شکل "پارس" ثبت کرده و حتی "پارسه" را "ولگردی" معنا کرده اند. چیزی که در زبان تاجیکی نیز رایج است.

چرا اسلافشان از این فعل احساس توهین نمیکردند؟!
چون اساسا این زبان، زبان آنها نیست! چون نام این زبان، فارسی (به قول خودشان پارسی!) نیست! زبان آنها (البته نه همه ساکنین ایران) پهلوی بود که با استیلای اعراب از دست دادند و زبان تاجیکی را از ما گرفته و فارسی مینامند! دزدی هم حدی دارد! ادبیات و فرهنگ آنها ذیل ادبیات و فرهنگ ما تعریف میشود حال اینکه آنها ما را ایران شرقی میخوانند!

زبانی که امروزه در ایران، فارسی و در تاجیکستان، تاجیکی و در افغانستان، دری یا تاجیکی خوانده میشود، هر سه یک زبان است با سه لهجه عمده متفاوت. خاستگاه این زبان برخلاف آنچه که به عموم ایرانیان قبولانده شده است شیراز نیست. خاستگاه این زبان خراسان قدیم است که خراسان ایران، افغانستان و تاجیکستان را شامل میشود. این زبان از خراسان به مناطق غربی منکشف شده است. سوال میشود که چرا اسم این زبان در برخی منابع نه به خراسان، بلکه به فارس منسوب شده و فارسی خوانده میشود؟ چون تعمیم جز به کل شده و در منابع غربی و حتی عربی، گاه تمام زبانهای آریانیک منطقه را پرشین یا فارسی نامیده اند. در خراسان، زبانهای زیادی مثل پشتو، نورستانی، بلوچی، ترکمنی، اوزبیکی و... وجود دارد. نمیشود این زبان را خراسانی بنامیم. این زبان به صورت دقیق زبان ما #تاجیک هاست و ما اصرار داریم تاجیکی نامیده شود. همچنان که با همین اسم در تاجیکستان زبان رسمی است. آیا زمان آن نرسیده است که جلوی دزدیده شدن زبان و ادبیات و مشاهیرمان توسط ایران را بگیریم؟


۱. همچین مساله ای صحت ندارد و کذب مطلق است.
۲. بزرگترین قلمرو حکومتی در طول تاریخ بشریت متعلق به بریتانیا است که ۱۳ درصد مساحت زمین بود. قلمرو هخامنشیان نصف آسیا هم نیست!

🔗 @ArazNews

در ایران فعلی ائتنیکی به نام فارس و یا پارس وجود ندارد.

پارس‌ها مانند لاتین‌ها و آرامی ها و بسیاری مردمان دیگر در سیر حوادث تاریخ مضمحل شدند و فقط نامی از خود بر روی مملکت تاریخی فارس در حوالی شیراز به یادگار گذاشتند.

ائتنیکی که امروزه با نام فارس شناخته می‌شود تا اواسط قاجاریه و ورود ملی‌گرایی سبک غربی #تاجیک (ببینید) نام داشت. زبان تاجیکی در مرکز ایران متاخر است و بیش از چند صد سال سابقه ندارد. موطن اصلی آن نیز تاجیکستان امروزی و بخش‌هایی از خراسان تاریخی است. ملی‌گرایان تاجیک در جغرافیای ایران، که جز کتابهای شعر چیزی در چنته نداشتند برای دست و پا کردن گذشته‌ای قابل افتخار خود را به پارسهای باستان انتساب دادند و از قضای روزگار این با منافع استعمارگران غربی جور درآمد و در نتیجه سرمایه گذرای شد و بسط یافت.

هنوز پیرمردان و پیرزنان بی‌سواد در مناطق کم دسترس در مرکز ایران خود را #تاجیک می‌نامند.

راست می‌گویند در ایران مردمی به نام فارس وجود ندارد، مردمی به نام #تاجیک وجود دارد. همچنان که همتبارانشان در افغانستان و تاجیکستان خودشان را تاجیک می‌نامند‌.

در ضمن دهه‌هاست در ترکیه انکار هویت کردی کنار گذاشته شده است. کردها احزب خود را دارند و با احزب خود در انتخابات دمکراتیک شرکت می‌کنند و در سیاست تمثیل می‌شوند.

🔗 @ArazNews

نامهای #تاجیک‌ ی و دری نامی است که در طول تاریخ برای زبانی که امروزه فارسی نامیده می‌شود استفاده شده است. امروزه نیز در وطن اصلی اش یعنی بخشی از افغانستان و تاجیکستان نام این زبان اینگونه است.

«فارس» در دوره اسلامی همواره نام یک مملکت بوده است که به انتساب پارسهای باستان فارس نامیده شده است. با استیلای اعراب و تورکها زبان و فرهنگ پارسهای باستان که دارای منابع مکتوب جدی نبود، از بین رفته و به مرور #تاجیک‌ ی جای آنرا گرفته است.

نام «فارسی» به معنای زبان تنها از اواسط قاجاریه و با ورود ملی‌گرایی سبک غربی مرسوم شده است.

نکته اینکه، زبان تاجیکی به معنای زبان عامه مردم هیچ گاه در آزربایجان وجود نداشته است و در عراق عجم (محدوده تهران، اراک، قم، کاشان، اصفهان) تاریخ زبان و فرهنگ تورکی از زبان تاجیکی حداقل صدها سال قدیمی‌تر است.

زبان تاجیکی بعد از قرن هشتم هجری در کنار زبانهای عربی و تورکی یکی از زبانهای دیوانی - ادبی قشر محدود تحصیل کرده در برخی ممالک اسلامی بوده است؛ نه زبان عامه مردم.

🔗 @ArazNews

محمد قوچانی از نظریه پردازان جریان ایرانشهری در مناظره‌ای تاکید می‌کند که در ایران ائتنیکی به نام «فارس» وجود ندارد، فارس نام دولتی در دوران باستان و نام ولایتی در مرکز ایران کنونی می‌باشد. وی اقرار می کند که به «اقوام یا شهروندان [مناطق] مرکزی ایران آنموقع می‌گفتند #تاجیک». ولی وی اشاره نمی‌کند که نام اصلی زبانی که امروزه با عطف به ولایت فارس، فارسی نامیده می‌شود تاجیکی می‌باشد.

در تمامی اسناد و منابع دوران اسلامی از مردم و یا قومی به نام فارس در مرکز ایران یاد نشده است و عموماً مردمان مناطق مرکزی ایران و خراسان #تاجیک نامیده شده‌اند. همچنان که امروزه در افغانستان و تاجیکستان نیز نام این خلق تاجیک است.

از اواسط دوره قاجار و با پیدایش ملی‌گرایی سبک غربی که روشنفکران تاجیک برای ایجاد اصالت تاریخی خود را به پارس باستان منتسب کردند، نام فارس به جای تاجیک بسط یافت.

اینکه ایرانشهریها‌ می‌گویند در ایران قومی به نام فارس وجود ندارد در اصل سخن بی راهی نیست. چیزی که نمی‌گویند این است که در ایران قومی به نام #تاجیک وجود دارد.


مرتبط:
ترک، تاجیک و فارس در منابع صفویه و افشار


🔗 @ArazNews

رضا مریدی، نماینده مجلس و وزیر سابق در کانادا؛

«در دوره پهلوی ملی‌گرایی و ملت‌ سازی در ایران‌‌ بر اساس تاریخ، زبان، هویت و سنتهای قوم فارس و یا همان قوم #تاجیک شکل گرفت.»


🔗 @ArazNews

هنوز رسانه‌های فارسی تلاش می‌کنند که اثبات کنند هزار و اندی سال پیش زبان آزربایجان تورکی نبوده و البته برای این ادعایشان مستندات قابل عرضی نیز ندارند؛

ولی همین رسانه‌ها در مقابل دریایی از مستندات که نشان می‌دهد تا ۱۵۰ سال پیش در ایران مردمی به نام فارس نبوده و نام مردمی که امروز فارس نامیده می‌شوند #تاجیک بوده سکوت می‌کنند!


جالب اینکه در نقشه‌ای که در مطلب مذکور مورد استفاده گرفته آزربایجان با «ز» نوشته شده نه با «ذ» و املای «اورمیه» در نقشه دیده می‌شود نه «ارومیه»؛ که به نوبه خود نشان می‌دهد نوشتار آزربایجان با «ز» و «اورمیه» اختراع پانتورکها! نیستند و دارای اصالت تاریخی هستند.

نام شهر ساوجبولاغ (مهاباد فعلی) نیز در ترکیب نقشه آزربایجان دیده می‌شود.

🔗 @ArazNews

در تمامی منابع تاریخی تا اواسط قاجار فارس نام یک مملکت است نه نام یک خلق. در دور قاجار نیز فارس مملکتی از ممالک محروسه ایران است. نام خلقی که امروز فارس گفته می‌شود #تاجیک و زبانش تاجیکی بوده است (ببینید).

البته زبان تاجیکی حدود ۷۰۰ سال پیش از سوی افغانستان و خراسان به فارس گسترش یافته، جایگزین فهلوی باستان می‌شود و زبان فهلوی که زبان مادری حافظ و سعدی بوده است تماماً منقرض می‌شود.

🔗 @ArazNews

بونون بیر نئچه سببی وار کی اصلینده بو سببلر ده بیر بیرینه باغلیدیرلار.

۱- بیر توپلومون دیلی الیندن آلیندیغی زامان اونون اوشاقلاری حاکیم میلتین دیلینده تحصیل آلماغا مجبور قالیر. آنا دیلینده تحصیل آلمایان بیر اوشاغین بیر چوخ استعدادی کوْر قالیر و اوشاق او استعدادلاریندان عؤمور بویو محروم اولور. کور قالان استعدادلارین باشیندا سؤزل (نظری) استعدادلار گلیر کی نظری ساحه‌لرده (حقوق، سوسیولوژی -جامعه شناسی، پسیکولوژی -روانشناسی-، ادبیات) اساس رولو اویناییر. بو اوشاقلاردا ساییسال (رقمی) استعدادلار نسبتاً داها آز منفی تأثیر آلیر چونکو داها آز سؤزل استعدادا احتیاج وار (ریاضیات و فنی ساحه‌لر کیمی).

نتیجه بو اولور کی آنا دیلینده تحصیل آلمایان اوشاقلاردا عمومی بیر تحصیل گئری قالمیشلیغی اورتایا چیخیر و آنجاق چوخ ذکی اوشاقلار اؤزلرینی یوخاری چکه‌بیلیرلر. ایراندا فارس، تورک، کورد، عرب و بلوچ بؤلگه‌لرین تحصیلی آمارلاری‌نین مقایسه‌سی بونو ان‌ آچیق ثبوتودور.

بو اوشاقلاردا آیریجا جیدی بیر اؤز گووَن (اعتماد به نفس) سورونو یارانیر. بو اوشاقلار راحات دانیشابیلمه‌دیکلری بیر دیلده اؤزلرینی ایفاده ائده‌بیلمدیکلری اوچون، سهو ائدیب آشاغیلاناجاقلارینی دوشوندوکلری اوچون اؤزلرینی سانسور ائتمگه و سوسماغا مجبور قالیرلار. بیر کاراکتر اؤزللیگینه دؤنوشن بو سورون عؤمور سونونا قدر اونلارلا قالیر.

تحصیلده گئری قالان و اؤز گوونسیزلیگه مبتلا اولان بیر اوشاق طبیعی اولاراق ایش فرصتلری رقابتلرینده ده گئری قالیر و هر زامان آنا دیلینده تحصیل آلان اوشاقلارلا رقابتده داها آشاغی سویه‌لی و داها آز گلیرلی ایشلر الده ائده‌بیلیر.

بو‌ سورون بیر توپلومون اکثر اوشاقلاری و گلجک بویوکلرینه تعمیم وئریلدیگی زامان، بئله بیر توپلومون ندن بوتون گؤستریجی‌لرده گئری قالدیغینی آنلاماق هئچ ده چتین دئییل.

۲- دیلدن سونرا هدف آلینان ایلک شئی تاریخی میراثدیر (ادبیات تاریخی، دؤولتچیلیک تاریخی، معمارلیق تاریخی و سایر). تاریخی اسیرگه‌نن توپلوم عمومی بیر «آشاغیلیق کمپلکسی»نه مبتلا اولور و بئله بیر قناعته گلیر کی من اصلینده ضعیف، آشاغی و هئچ نه‌یی اولمایان زاواللی بیر توپلومام‌؛ اما حاکیم توپلوم گوجلو، بؤیوک میراثا صاحبیب، مدنی و گلیشمیش بیر توپلومدور. انسانلارین آشاغیلیق کمپلکسینه مبتلا اولدوغو کیمی، توپلوملارین دا مبتلا اولماسی مومکون و اتفاقاً چوخ دا یایقین بیر سوروندور.


بئله بیر توپلوم هر معنادا ضعیف بیر توپلومدور و دیرنمک گوج‌ آز اولدوغو اوچون مستعمره اولماغا غایت آچیق وضعیت‌ده‌دیر. بئله بیر توپلومون بوتون مادی معنوی ثروتلری تالانار و انسانلاری کؤله‌لشدیریلر، توپلوم ایسه جیدی بیر مقاومت گؤستره بیلمز.

۳- دیلی یاساقلانمیش و یا ضعیف بوراخیلمیش بیر توپلوم کولتورل (فرهنگی) محصول تولید ائده‌بیلمز. ائتسه‌ ده دیلی حاکیم اولان توپلوم قدر چوخ و کیفیتلی محصوللار اورتایا قویا بیلمز؛ اؤزللیکله ده حاکیم دیلین آرخاسیندا دؤولت گوجو وارسا. بونون ایراندا مصداقی فارس (#تاجیک) دیلی و دونیا دا انگلیس دیلی‌دیر. دولاییسی ایله دیلی ضعیف اولان توپلوم، دیلی گوجلو اولان توپلومون کولتورل محصوللارینی توکتمگه باشلار. بو دوروم مدنی \ کولتورل مغلوبیتی برابرینده گتیرر. کولتورل مغلوبیتین قاچینیلماز و حتمی نتیجه‌سی اقتصادی مغلوبیت و اونون دا قاچینیلماز نتیجه‌سی سیاسی مغلوبیتدیر. دونیا بونون اؤرنکلری ایله دولودور.

دولاییسی ایله چوخ یاخشی بیلمک لازیم کی «دیل» سادجه بیر ارتباط آراجی‌ دئییل. دیل مدنیتین، مدنیت اقتصادین، اقتصاد سیاستین‌ تملی‌دیر.

بونو دا وورغولاماق لازیم کی استعمار یا خود سؤمورگه الزاماً دؤ‌ولتلر آراسیندا یاشانان بیر شئی دئییل. اونون آدی «خاریجی استعمار»دیر. بیر دؤولتین ایچینده فرقلی بؤلگه‌لر و یا توپلوملار آراسیندا دا استعمار ایلیشکیسی موجود اولابیلیر و بونون دا آدی «داخیلی استعمار»‌دیر. داخیلی استعمار دا خاریجی استعمار قدر چیرکین و ایغرنج‌دیر.

اونا گؤره‌دیر کی «ایراندا تورکلرین استعماری دیل ایله باشلاییب و دیل ایله بیته‌جکدیر». ایراندا تورکلرین دیل مساله‌سی حل اولماسا میلی اؤزگوونلری تام شکیلده یئرینه گلمه‌یه‌جک. میلی اؤزگوون اولمادان دا استعمارا دیرنمک مومکون دئییل.

بو سببله «تورک دیلی رسمی اولسون‌» شوعاری دا، «آزادلیق، عدالت، میلی حؤکومت» شوعاری کیمی استراتژیک یول خریطه‌سی حالینا گلمه‌لیدیر.





🔗 @ArazNews

این جمله از وزیر خارجه ترکیه نقل قول شده است ولی چون اعتراضی به شکل ترکیب نشده در واقع تایید به مضمومن شده است. اعتراض آقای سخنگو بر این است که چرا نام اسرائیل نیز قید نشده است.

البته مشاجره مقامات ترکیه و ایران از جهات بسیاری قابل بررسی است، ولی نگاهی صرف به ترکیب «عرب‌ها، ترک‌ها، کردها و ایرانی‌ها» که وزیر خارجه ترکیه استفاده کرده و سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز تکرار کرده است، خالی از لطف نیست.

در این ترکیب آنچه توجه را جلب می‌کند، استفاده جداگانه از نام‌های «ترک»، «کرد»، «عرب» و «ایرانی» به‌عنوان رقبای منطقه‌ای می‌باشد.

ایران کشوریست که حدود نیمی از جمعیتش را ترک‌ها، کردها و عرب‌ها تشکیل می‌دهند و رئیس‌جمهور کشورش با تأکید می‌گوید که ترک است.

سؤالی که پیش می آید این است که اگر ترک‌ها، کردها، عرب‌ها و ایرانی‌ها رقیب هستند و نیمی از جمعیت ایران نیز ترک و کرد و عرب است پس آیا ترک‌ها، کردها و عرب‌های شهروند ایران در دایره ایرانی‌ها قرار می‌گیرند یا نه؟ اگر خیر، پس تکلیف نیمی از جمعیت کشور چه می‌شود؟ اگر بله، پس این ایرانی‌ها کیستند که شهروند ایران‌اند، در عین حال ترک و کرد و عرب نیستند و در عین حال ترک و کرد و عرب را رقیب خود می‌دانند؟

از زاویه دیگری اگر نگاه کنیم، ترک و کرد و عرب نام‌های ائتنیکی هستند که در کشورهای مختلفی به‌عنوان شهروندان آن کشورها حضور دارند. ترکها در ایران و جمهوری آزربایجان و ترکیه و کشورهای ترکستانی و بسیاری کشورهای دیگر حضور دارند. کردها نیز در ایران و عراق و ترکیه و سوریه و برخی کشورهای دیگر حضور دارند. هکذا عربها که در کشورهای بسیاری حضور دارند. ولی ایرانی یک نام ائتنیکی نیست، بلکه فارغ از سبقه تاریخی، نام یک انتساب شهروندی است که شامل ائتنیک‌های مختلفی می‌شود. ولی چرا بعد از شمردن سه نام ائتنیکی، به یک‌باره با تغییر لحن در مورد ایران از نام شهروندی استفاده می‌شود؟ پس باز این سؤال مطرح می‌شود که این «ایرانی» دقیقاً چیست که هم نیمی از جمعیت کشورش ترک و کرد و عرب است، هم با ترک و کرد و عرب رقیب است و هم نمی‌خواهد از نام ائتنیکی خود استفاده کند و ادعا می‌کند که نام ائتنیکی ندارد؟ زیرا لازم به توضیح نیست که پدیده انکار هویت اتنیکی موجودیتی به نام به اصطلاح ایرانی مختص این مشاجره نیست و در ایران از سوی قشری خاص با اصرار انجام می شود و به ادبیات سیاسی کشورهای دیگر تسری می یابد.

بر هر شخصی با کمترین سواد تاریخ و جغرافیا و سیاست معلوم است که این «ایرانی» همان ائتنیک «فارس» و یا با نام اصلی‌اش ائتنیک «تاجیک» است که دقیقاً مانند ترک، کرد و عرب هم در کشور ایران کنونی حضور دارد و هم در دیگر کشورهای منطقه مانند افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان. در همه آن کشورها این ائتنیک هویت و نام مشخص خود را دارد که همان #تاجیک است. ولی وقتی به ایران می‌رسد، به‌یک‌باره ادعا می‌کند که وجود ندارد و فقط ایرانی است. ولی نمی‌تواند این تضاد را توضیح دهد که اگر تاجیک همان ایرانی است، پس بیش از نیمی از شهروندان که ترک و ترکمن و کرد و عرب و بلوچ و سایرین، چیستند؟ اگر همه این‌ها ایرانی هستند و ایرانی نام شهروندی است، پس نام ائتنیکی خود وی که در افغانستان و تاجیکستان و ازبکستان نیز امتداد دارد، چیست؟

قابل فهم است که در ایران، ائتنیک فارس یا به عبارت دقیق‌تر اتنیک تاجیک، چون در موقعیت حاکم قرار دارد و از امتیازات این موقعیت بهره می برد، دوست دارد با اینکه از نظر جمعیتی در اقلیت است، خود را مساوی هویت رسمی و یا ملی قلمداد کند و دیگران را، هرچند در اکثریت باشند، در موقعیت اقلیت قلمداد کند و بدین طریق هژمونی خود را حفظ کند. برای همین نیز نام ائتنیکی خود را انکار کرده، خود را برابر با نام شهروندی می‌داند.

ولی به‌هرروی مشخص است که در عصر ماهواره و اینترنت که سرعت سیر اطلاعات در جهان لحظه‌ای می‌باشد و تمام منابع جهان فقط با یک سرچ ساده قابل دسترسی می‌باشند، دیگر زمان چنین هوچی‌گری‌هایی گذشته است و نمی‌توان تضادهایی را که مثل روز عریان است، با افسانه‌سرایی لاپوشانی کرد.



🔗 @ArazNews

البته چنین ادعایی را فقط می‌توان «توهمات نژادپرستانه» نامید. زیرا فارغ از اینکه در عالم واقع مردمی به نام آذری وجود ندارد و حداقل عربها و ترک‌ها در ایران دارای تبار متفاوتی هستند، ولی به هر روی در عصر کنونی در هیچ کجای جهان نمی‌توان از خلوص ژنتیکی صحبت کرد. زیرا در هزاره‌ها و صده‌های اخیر مردمان مرتب در حال کوچ و اختلاط بوده‌اند.
خلوص ژنتیکی را شاید فقط در اعماق جنگل‌های آمازون در میان قبایل بدوی یافت که البته آنهم الزاماً امر خوبی نیست زیرا ترکیب نژادهای انسانی نسلهای باهوش‌تر و از نظر فیزیکی قویتر و زیباتری به وجود می‌آورد.

در عصر کنونی پایه و اساس ملیت و یا اتنیک وطن مشترک، هویت مشترک، زبان مشترک، درک مشترک تاریخی‌ و حتی منافع مشترک است نه توهمات نژادی!

ولی نکته جالب در این مطلب این است که جنابان نژادپرست وجود مردمی به نام فارس را قبول کرده‌اند. در حالی که آنها معمولاً چنین چیزی را انکار کرده و هویت فارسی را مساوی هویت ایرانی! قرار می‌دهند.

با توضیح اینکه نام تاریخی همین مردم فارس نیز در اصل #تاجیک است. در تمامی متون اسلامی این گروه مردمی #تاجیک نامیده شده اند و در حال حاضر نیز در تاجیکستان، افغانستان و ازبکستان نام این گروه قومی #تاجیک است. هنوز نیز در روستاهای دور دست کرمان و خراسان سالخوردگان خود را #تاجیک می‌نامند. نام فارس از اواسط دوره قاجار و با باب شدن ملی‌گرایی مدل غربی مصطلح شده است. در دوره مذکور فارس نام یکی از مملکتهای ممالک محروسه ایران بوده است.


🔗 @ArazNews