💢 آیا تا حالا فکر کردی چطور میشه سیستم‌های بزرگ و پیچیده رو به بخش‌های کوچیک‌تر و مستقل تقسیم کرد تا مدیریت و توسعه‌شون راحت‌تر بشه؟ خب، معماری Vertical Slice دقیقا همین کار رو می‌کنه!



💢معماری Vertical Slice :

در معماری Vertical Slice، به جای اینکه سیستم را به لایه‌های مختلف (مثل لایه UI, business logic, data access) تقسیم کنیم، هر قابلیت یا ویژگی را به یک واحد مستقل به نام Slice تبدیل می‌کنیم. هر Slice شامل تمام اجزای مورد نیاز برای ارائه یک قابلیت خاص است. و هر Slice را می توان به عنوان یک برنامه کوچک با عملکرد متمایز دید.



💢هدف این معماری چیه؟

هدف اینه که کد رو براساس ویژگی‌ها و نیازهای خاص دسته‌بندی کنیم، نه براساس موارد فنی.



💠مزایا:

تفکیک مسئولیت‌ها: هر قابلیت تو Slice خودش قرار می‌گیره، که باعث میشه وابستگی‌ها کمتر و کدها خواناتر بشن.

تست راحت‌تر: چون هر Slice مستقله، تست کردنش راحت‌تره.

مقیاس‌پذیری تیم: تیم‌های مختلف می‌تونن به صورت مستقل رو Slices مختلف کار کنن.

کاهش وابستگی‌ها: سیستم تمیزتر و مدیریت کردنش آسون‌تر میشه.

انعطاف‌پذیری در تغییرات: تغییرات تو یه Slice معمولاً تأثیری رو بقیه سیستم نداره.



💠معایب:

پیچیدگی برای سیستم‌های کوچیک: این معماری ممکنه برای سیستم‌های کوچیک بیش از حد پیچیده باشه.

کد تکراری: بعضی کدها ممکنه بین Slices تکرار بشن.

یادگیری و تنظیم تیم‌ها: ممکنه یه کم زمان ببره تا تیم‌ها به این معماری عادت کنن.



💠کجاها میشه از این معماری استفاده کرد؟

سیستم‌های بزرگ و پیچیده: برای سیستم‌هایی که ویژگی‌های متعددی دارن.

تیم‌های چندگانه: وقتی تیم‌های مختلف رو قابلیت‌های مختلف کار می‌کنن.

سیستم‌های مبتنی بر میکروسرویس: این معماری با میکروسرویس‌ها خیلی خوب سازگاره.

سیستم‌های با نیاز به توسعه مستمر: برای سیستم‌هایی که نیاز به انتشار مکرر و سریع ویژگی‌های جدید دارن.



💠معماری Vertical Slice به خوبی با محیط‌های Agile و fast-paced سازگاره. شما فقط یه لایه رو اصلاح نمی‌کنید، بلکه ویژگی‌های کامل و با ارزش رو از اول تا آخر در بسته‌های منظم و مستقل ارائه میدید. این معماری روی سرعت، استقلال و کاهش وابستگی‌های پیچیده بین ویژگی‌ها تمرکز داره.



⭐️نظر شما چیه؟ آیا این معماری به نظرتون کارآمد هست؟
💙 Anophel.com


#گولنگ #گو #Go #Golang #Vertical_Slice