کدام کم‌خطرتر است؟
پوتین در موقعیت دشمنی با آمریکا برای ایران خطرناک‌تر است یا در موقعیت دوستی با آمریکا؟
پاسخ به این پرسش بستگی به تعریف ما از منافع ایران دارد.
از نگاه من، در شرایط کنونی دوستی پوتین با ترامپ، خطرش برای منافع ایران کمتر از دشمنی آن دوست! تفصیل این موضوع برای بعد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
پوتین در موقعیت دشمنی با آمریکا برای ایران خطرناک‌تر است یا در موقعیت دوستی با آمریکا؟
پاسخ به این پرسش بستگی به تعریف ما از منافع ایران دارد.
از نگاه من، در شرایط کنونی دوستی پوتین با ترامپ، خطرش برای منافع ایران کمتر از دشمنی آن دوست! تفصیل این موضوع برای بعد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
ابطال یک تصور ایدئولوژیک!
شاخ به شاخ شدن پوتین با غرب بر سر اوکراین، جماعتی را در کشور ما بر آن داشت تا این قضیه را در چاچوب ایدئولوژی خود به "مواجههٔ حق و باطل!" در سطح جهان تعبیر کنند و با حمایت سرسختانه از کرملین، منتقدان خود را به غربگرایی و غربگدایی متهم کنند!
حالا با رفاقت پوتین و ترامپ، کل آن داستان خرافی-تخیلی فرو پاشیده و بطلان خود را به اثبات رسانده است.
این اتفاق علاوه بر پیامدهای عملی آن در تحول ادراک سیاسی جاری بی‌تأثیر نخواهد بود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
شاخ به شاخ شدن پوتین با غرب بر سر اوکراین، جماعتی را در کشور ما بر آن داشت تا این قضیه را در چاچوب ایدئولوژی خود به "مواجههٔ حق و باطل!" در سطح جهان تعبیر کنند و با حمایت سرسختانه از کرملین، منتقدان خود را به غربگرایی و غربگدایی متهم کنند!
حالا با رفاقت پوتین و ترامپ، کل آن داستان خرافی-تخیلی فرو پاشیده و بطلان خود را به اثبات رسانده است.
این اتفاق علاوه بر پیامدهای عملی آن در تحول ادراک سیاسی جاری بی‌تأثیر نخواهد بود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
نزاع در برابر دوربین!
سوای جر و بحث تند و تیز و بی‌سابقه‌ای که بین رهبران آمریکا و اوکراین در مقابل دوربین‌های فیلم‌برداری در کاخ‌سفید صورت گرفت، پرسش اصلی این است که اختلاف اصلی دو طرف دقیقاً بر سر چیست؟
ترامپ و تیمش بر این باورند که جنگ اوکراین به بن‌بست رسیده و به ناچار باید راهی به سمت صلح باز شود، هر چند که این موضوع به پرداخت هزینه‌ای دردناک از طرف کیف بیانجامد.
آنها ادامهٔ جنگ به قصد شکست و تحقیر نهایی پوتین را به احتمال وقوع جنگ جهانی سوم ربط می‌دهند و به همین جهت، خواهان آتش‌بس و سپس مذاکره برای دستیابی به پیمان صلح هستند.
ولودیمیر زلنسکی اما از عینک دیگری به ماجرا می‌نگرد. از نگاه او پوتین موجودی بی‌نهایت جاه‌طلب و غیرقابل اعتماد و در رؤیای تسلط بر سرتاسر اروپاست که اگر امروز در مرزهای بین‌المللی اوکراین متوقف نشود، فردا باید در دل اروپا با آن جنگید. از این رو، او خود را در صف مقدم دفاع از "دنیای آزاد" در برابر استبداد روسی می‌بیند.
در واقع ماهیت دعوا بر سر این اختلاف است و داوری بین آنها بستگی به دیدگاه داور به این موضوع دارد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
سوای جر و بحث تند و تیز و بی‌سابقه‌ای که بین رهبران آمریکا و اوکراین در مقابل دوربین‌های فیلم‌برداری در کاخ‌سفید صورت گرفت، پرسش اصلی این است که اختلاف اصلی دو طرف دقیقاً بر سر چیست؟
ترامپ و تیمش بر این باورند که جنگ اوکراین به بن‌بست رسیده و به ناچار باید راهی به سمت صلح باز شود، هر چند که این موضوع به پرداخت هزینه‌ای دردناک از طرف کیف بیانجامد.
آنها ادامهٔ جنگ به قصد شکست و تحقیر نهایی پوتین را به احتمال وقوع جنگ جهانی سوم ربط می‌دهند و به همین جهت، خواهان آتش‌بس و سپس مذاکره برای دستیابی به پیمان صلح هستند.
ولودیمیر زلنسکی اما از عینک دیگری به ماجرا می‌نگرد. از نگاه او پوتین موجودی بی‌نهایت جاه‌طلب و غیرقابل اعتماد و در رؤیای تسلط بر سرتاسر اروپاست که اگر امروز در مرزهای بین‌المللی اوکراین متوقف نشود، فردا باید در دل اروپا با آن جنگید. از این رو، او خود را در صف مقدم دفاع از "دنیای آزاد" در برابر استبداد روسی می‌بیند.
در واقع ماهیت دعوا بر سر این اختلاف است و داوری بین آنها بستگی به دیدگاه داور به این موضوع دارد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
زلنسکی به جای پوتین؟
جر و بحث ولودیمیر زلنسکی با ترامپ و تیمش، بیش از همه طیف افراطی جریان اصولگرا در ایران را دچار سرگيجه کرده است.
آنها به عنوان حامیان روسیه قادر به تحلیل این موضوع نیستند و به جای آن، از "تحقیر" زلنسکی توسط ترامپ اظهار شادی و شعف می‌کنند!
می‌خواهند از تنش بین زلنسکی و ترامپ، ضرورت و حقانیت عدم مذاکره با آمريکا را نتیجه بگیرند، حال آنکه این دوست‌شان ولادیمیر پوتین است که برای دیدار با ترامپ لحظه‌شماری می‌کند آن هم در حالی که ترامپ عموم تحریم‌های آمریکا علیه روسیه را برای یک سال دیگر تمدید کرده است!
طبق نگاه این طیف، قاعدتاً پوتین به دلیل اشتیاقش برای مذاکره با دولت ترامپ باید محکوم شود نه زلنسکی که در کاخ سفید با کل تیم ترامپ یک‌تنه گلاویز شده است!
اما محکوم کردن پوتین ظاهراً برای‌شان هزینه دارد، از همین رو دیواری کوتاه‌تر از زلنسکی پیدا نکرده‌اند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
جر و بحث ولودیمیر زلنسکی با ترامپ و تیمش، بیش از همه طیف افراطی جریان اصولگرا در ایران را دچار سرگيجه کرده است.
آنها به عنوان حامیان روسیه قادر به تحلیل این موضوع نیستند و به جای آن، از "تحقیر" زلنسکی توسط ترامپ اظهار شادی و شعف می‌کنند!
می‌خواهند از تنش بین زلنسکی و ترامپ، ضرورت و حقانیت عدم مذاکره با آمريکا را نتیجه بگیرند، حال آنکه این دوست‌شان ولادیمیر پوتین است که برای دیدار با ترامپ لحظه‌شماری می‌کند آن هم در حالی که ترامپ عموم تحریم‌های آمریکا علیه روسیه را برای یک سال دیگر تمدید کرده است!
طبق نگاه این طیف، قاعدتاً پوتین به دلیل اشتیاقش برای مذاکره با دولت ترامپ باید محکوم شود نه زلنسکی که در کاخ سفید با کل تیم ترامپ یک‌تنه گلاویز شده است!
اما محکوم کردن پوتین ظاهراً برای‌شان هزینه دارد، از همین رو دیواری کوتاه‌تر از زلنسکی پیدا نکرده‌اند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
فقط همین!
رأی عدم‌اعتماد مجلس به عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد، در بهترین تفسیر، اتلاف وقت و نوعی سرگرمی است!
تا هنگامی که تحریم‌ها برقرار باشد و اعتماد جامعه جلب نشود، تورم و قیمت دلار رو به سوی قله خواهند داشت؛ حالا چه همتی وزیر اقتصاد باشد چه ریکاردو، چه آدام اسمیت و چه جان مینارد کینز! در این میان فقط اگر فرد مورد علاقۀ این مجلس وزیر اقتصاد شود، سرعت افزایش قیمت دلار و نرخ تورم و گرانی شدیدتر از این خواهد شد. فقط همین!
رأی عدم‌اعتماد مجلس به عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد، در بهترین تفسیر، اتلاف وقت و نوعی سرگرمی است!
تا هنگامی که تحریم‌ها برقرار باشد و اعتماد جامعه جلب نشود، تورم و قیمت دلار رو به سوی قله خواهند داشت؛ حالا چه همتی وزیر اقتصاد باشد چه ریکاردو، چه آدام اسمیت و چه جان مینارد کینز! در این میان فقط اگر فرد مورد علاقۀ این مجلس وزیر اقتصاد شود، سرعت افزایش قیمت دلار و نرخ تورم و گرانی شدیدتر از این خواهد شد. فقط همین!
اتلاف‌وقتش زیادی بود!
در پست قبلی استیضاح آقای همتی را اتلاف وقت و سرگرمی دانستم.
به نظرم استفاده از اصطلاح "سرگرمی" کافی بود و به کارگیری "اتلاف وقت" دیگر لزومی نداشت.
در صورتی می‌توان صفت اتلاف را برای "وقت" به کار برد که وقت واقعاً ارزشی داشته باشد و در جهت صحیح به کار گرفته شود. اگر وقت افراد صرف همان کارهایی بشود که برخی از نمایندگان مجلس و مسئولان به آن مشغولند، چنین وقتی دیگر حسرت تلف شدن ندارد چرا که خودش بدتر از اتلاف و مایۀ تباهی مملکت و اضطراب مردم است.
مولاعلی میگوید: "كمْ مِنْ صائِم ليْس لهُ مِنْ صِيامِهِ إِلاّ الْجُوعُ والظّمأُ، وكمْ مِنْ قائِم ليْس لهُ مِنْ قِيامِهِ إِلاّ السّهرُ والْعناءُ، حبّذا نوْمُ الاْكْياسِ وإِفْطارُهُمْ." (چه بسیار روزه‌دارانی که از روزۀ خود جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای نبرند و چه بسیار شب‌زنده‌دارانی که از شب‌زنده‌داری خود جز بیداری و رنج نصیبی نگیرند. پس خوشا خواب و خور هوشیاران و خردمندان!)
بر همین وجه و سیاق می‌توان گفت؛ چه بسیار صاحب‌منصبانی که سعی و تلاش و فعالیت‌شان برای جامعه جز زیان و ضرر و اذیت و آزار، پیامدی ندارد. پس خوشا به حال بی‌منصبان خاموش و بی‌آزار!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
در پست قبلی استیضاح آقای همتی را اتلاف وقت و سرگرمی دانستم.
به نظرم استفاده از اصطلاح "سرگرمی" کافی بود و به کارگیری "اتلاف وقت" دیگر لزومی نداشت.
در صورتی می‌توان صفت اتلاف را برای "وقت" به کار برد که وقت واقعاً ارزشی داشته باشد و در جهت صحیح به کار گرفته شود. اگر وقت افراد صرف همان کارهایی بشود که برخی از نمایندگان مجلس و مسئولان به آن مشغولند، چنین وقتی دیگر حسرت تلف شدن ندارد چرا که خودش بدتر از اتلاف و مایۀ تباهی مملکت و اضطراب مردم است.
مولاعلی میگوید: "كمْ مِنْ صائِم ليْس لهُ مِنْ صِيامِهِ إِلاّ الْجُوعُ والظّمأُ، وكمْ مِنْ قائِم ليْس لهُ مِنْ قِيامِهِ إِلاّ السّهرُ والْعناءُ، حبّذا نوْمُ الاْكْياسِ وإِفْطارُهُمْ." (چه بسیار روزه‌دارانی که از روزۀ خود جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای نبرند و چه بسیار شب‌زنده‌دارانی که از شب‌زنده‌داری خود جز بیداری و رنج نصیبی نگیرند. پس خوشا خواب و خور هوشیاران و خردمندان!)
بر همین وجه و سیاق می‌توان گفت؛ چه بسیار صاحب‌منصبانی که سعی و تلاش و فعالیت‌شان برای جامعه جز زیان و ضرر و اذیت و آزار، پیامدی ندارد. پس خوشا به حال بی‌منصبان خاموش و بی‌آزار!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
ربع‌کیلو برنج هندی!
مردی از فروشگاه بزرگ شهر، ربع‌کیلو برنج هندی و سه عدد تخم مرغ خرید کرده بود و به اول و آخر بانیان آن، فحش‌های آبدار می‌داد. زنی که سه عدد تخم مرغ خریده بود، از خجالت، آنها را در کیفش گذاشت تا کسی متوجه خریدش نشود!
بازار ملتهب، مردم ملتهب و آنگاه حکمرانان در چه فکری هستند؟
بیچاره آقای پزشکیان که نزد عده‌ای مسئول این وضع شناخته می‌شود! انگار خودش هم از درک وضعیت دور مانده است. اگر قرار بود در بر این پاشنه بچرخد، ریاست‌جمهوری او هیچ لزومی نداشت. به نظرم لازم است در ته ماندۀ سال، یک کنفرانس مطبوعاتی بدونِ محدودیت‌های مرسوم برگزار کند تا مشخص شود اوضاع را چگونه می‌بیند و چه می‌خواهد بکند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
مردی از فروشگاه بزرگ شهر، ربع‌کیلو برنج هندی و سه عدد تخم مرغ خرید کرده بود و به اول و آخر بانیان آن، فحش‌های آبدار می‌داد. زنی که سه عدد تخم مرغ خریده بود، از خجالت، آنها را در کیفش گذاشت تا کسی متوجه خریدش نشود!
بازار ملتهب، مردم ملتهب و آنگاه حکمرانان در چه فکری هستند؟
بیچاره آقای پزشکیان که نزد عده‌ای مسئول این وضع شناخته می‌شود! انگار خودش هم از درک وضعیت دور مانده است. اگر قرار بود در بر این پاشنه بچرخد، ریاست‌جمهوری او هیچ لزومی نداشت. به نظرم لازم است در ته ماندۀ سال، یک کنفرانس مطبوعاتی بدونِ محدودیت‌های مرسوم برگزار کند تا مشخص شود اوضاع را چگونه می‌بیند و چه می‌خواهد بکند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
ظریف و آش نخورده!
بار نخستی که محمدجواد ظریف از کابینۀ مسعود پزشکیان استعفاء داد، او را مورد انتقاد قرار دادم. به نظرم آن استعفاء زودهنگام بود.
این بار اما استعفایش موجه است بخصوص اینکه استعفاء هم نیست بلکه نوعی برکناری محترمانه و نصحیت‌آمیز است.
با این اوضاع و احوال، حضور دکتر ظریف در کابینه، مصداق "آش نخورده و دهان سوخته" بود. عملاً دخالت مؤثری در تصمیم‌گیری‌ها نداشت، اما تمام تیرهای مخالفان دولت در مجلس و محافل دیگر، به سوی او نشانه می‌رفت!
کارویژۀ اصلی او هم مذاکرات بین‌المللی بود که فعلاً از دستور کار خارج شده است. با این حساب، کار مؤثری در کابینه برایش باقی نمانده و زمان رفتنش فرارسیده بود. ادامۀ حضورش در کابینه فقط غریزۀ لفاظی و حرافی سیاسی برخی از نمایندگان افراطی مجلس را ارضاء می‌کرد تا از طریق توهین به او عرض اندامی کنند. با رفتن ظریف از کابینه این دسته از نمایندگان سیبل تیراندازی خود را از دست دادند. پیدا کردن سیبل دیگری برای‌شان آسان نخواهد بود. به همین دلیل ممکن است این بار خودشان دست به دامن ظریف شوند که به کابینه بازگردد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
بار نخستی که محمدجواد ظریف از کابینۀ مسعود پزشکیان استعفاء داد، او را مورد انتقاد قرار دادم. به نظرم آن استعفاء زودهنگام بود.
این بار اما استعفایش موجه است بخصوص اینکه استعفاء هم نیست بلکه نوعی برکناری محترمانه و نصحیت‌آمیز است.
با این اوضاع و احوال، حضور دکتر ظریف در کابینه، مصداق "آش نخورده و دهان سوخته" بود. عملاً دخالت مؤثری در تصمیم‌گیری‌ها نداشت، اما تمام تیرهای مخالفان دولت در مجلس و محافل دیگر، به سوی او نشانه می‌رفت!
کارویژۀ اصلی او هم مذاکرات بین‌المللی بود که فعلاً از دستور کار خارج شده است. با این حساب، کار مؤثری در کابینه برایش باقی نمانده و زمان رفتنش فرارسیده بود. ادامۀ حضورش در کابینه فقط غریزۀ لفاظی و حرافی سیاسی برخی از نمایندگان افراطی مجلس را ارضاء می‌کرد تا از طریق توهین به او عرض اندامی کنند. با رفتن ظریف از کابینه این دسته از نمایندگان سیبل تیراندازی خود را از دست دادند. پیدا کردن سیبل دیگری برای‌شان آسان نخواهد بود. به همین دلیل ممکن است این بار خودشان دست به دامن ظریف شوند که به کابینه بازگردد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Forwarded from هم‌میهن
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥استیضاح بیهوده
🔹استیضاح آقای همتی نشان داد نمایندگان مجلس درک درستی از ریشه مشکلات اقتصادی کشور ندارند و با این نوع اقدامات فقط وفاق دولت پزشکیان رو به نقطه آخر می‌رسانند
احمد زیدآبادی/ روزنامه‌نگار و مشاور هم‌میهن
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
🔹استیضاح آقای همتی نشان داد نمایندگان مجلس درک درستی از ریشه مشکلات اقتصادی کشور ندارند و با این نوع اقدامات فقط وفاق دولت پزشکیان رو به نقطه آخر می‌رسانند
احمد زیدآبادی/ روزنامه‌نگار و مشاور هم‌میهن
@hammihanonline
hammihanonline.ir
موقعیت دولت پزشکیان بعد از عزل دو عضو کابینه
.........معمولاً دل هر وزیری از دست بسیاری از نمایندگان مجلس خون است! نمایندگان مجلس از طریق معرفی یک حزب شناسنامه‌دار و دارای خط مشی سیاسی روشن انتخاب نمی‌شوند. نوع انتخاب آنها به‌خصوص در شهرستان‌ها بعضاً تابع فرهنگِ حامی‌پروری است؛ به‌طوری‌که بین نماینده و دایرۀ حامیان با نفوذش، بده‌بستانی نانوشته شکل می‌گیرد؛ بدین صورت که حامیان، وظیفۀ جمع‌آوری رأی در بین اقوام و فامیل و تودۀ غیرسیاسی را به عهده می‌گیرند و طرف دیگر پس از راهیابی به مجلس، درصدد جبران برمی‌آید و از طریق فشار به وزارتخانه‌ها و ادارات و حتی شرکت‌های خصوصی، برای حامیان و وفاداران به خود موقعیت و شغل و رانت فراهم می‌کند!
این موضوع از نقطه نظر منافع کلان کشور مصیبتی تمام‌عیار است و جز از طریق حزبی شدن انتخابات هم مرتفع نمی‌شود. با این حال سال‌های سال است که این رویه همچنان ادامه دارد، شاید تا اندازه‌ای به این دلیل که تغییر قانون انتخابات، در گرو رأی نمایندگانی است که خود از وضعیت جاری سود می‌برند!
در مورد مجلس کنونی مشکل دیگری هم وجود دارد. نمایندگان این مجلس به‌خصوص در تهران و شهرهای بزرگ در شرایطِ تشدید نظارت استصوابی و قهر مردم با صندوق‌های رأی به مجلس راه یافته‌اند و به همین دلیل افرادی ناهمسو و بلکه مخالف با مطالبات عمومی جامعه و نمایندگان اقلیتی کم‌شمار از مردم هستند.
از آن سوی ماجرا، به دلیل وقوع حادثه برای رئیس‌جمهور پیشین، فردی به مقام ریاست‌جمهوری رسیده است که با اعلام وعده‌های مشخص برای تغییر برخی سیاست‌های مخرب جاری، توانست بخشی از شهروندان ناراضی را به پای صندوق‌های رأی بکشاند و انتظار عملکردی مغایر با گرایش نمایندگان مجلس را در بین مردم به وجود آورد.
در ابتدای کار کابینۀ جدید، تصور بر این بود که نوع تعامل مجلس و قوۀ مجریه، از طریق «وفاق» و اقناع و مدیریت قوای فرادستی، صورت منطقی به خود گیرد و وارد چالش‌های سیاسی بی‌سرانجام و کارشکنی‌های مخل کارآمدی نشود. رأی مجلس به تمام اعضای کابینۀ ترکیبی آقای پزشکیان این تصور را تقویت کرد اما این وفاق بیشتر صوری و مستعجل بود!
اینک مجلس یک وزیر و یک عضو کابینه را به طور مستقیم و غیرمستقیم از مناصب خود عزل کرده و به درخواست رئیس‌جمهور برای بقای آنها وقعی ننهاده است. در حقیقت، مجلس به راهی قدم گذاشته است که رئیس‌جمهور و کابینۀ او را تسلیم و مطیع محض خود می‌خواهد و چنانچه قوۀ مجریه اطاعت نکند، شمیشر استیضاح علیه وزیران متمرد تیز خواهد شد......(متن کامل یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-33671
.........معمولاً دل هر وزیری از دست بسیاری از نمایندگان مجلس خون است! نمایندگان مجلس از طریق معرفی یک حزب شناسنامه‌دار و دارای خط مشی سیاسی روشن انتخاب نمی‌شوند. نوع انتخاب آنها به‌خصوص در شهرستان‌ها بعضاً تابع فرهنگِ حامی‌پروری است؛ به‌طوری‌که بین نماینده و دایرۀ حامیان با نفوذش، بده‌بستانی نانوشته شکل می‌گیرد؛ بدین صورت که حامیان، وظیفۀ جمع‌آوری رأی در بین اقوام و فامیل و تودۀ غیرسیاسی را به عهده می‌گیرند و طرف دیگر پس از راهیابی به مجلس، درصدد جبران برمی‌آید و از طریق فشار به وزارتخانه‌ها و ادارات و حتی شرکت‌های خصوصی، برای حامیان و وفاداران به خود موقعیت و شغل و رانت فراهم می‌کند!
این موضوع از نقطه نظر منافع کلان کشور مصیبتی تمام‌عیار است و جز از طریق حزبی شدن انتخابات هم مرتفع نمی‌شود. با این حال سال‌های سال است که این رویه همچنان ادامه دارد، شاید تا اندازه‌ای به این دلیل که تغییر قانون انتخابات، در گرو رأی نمایندگانی است که خود از وضعیت جاری سود می‌برند!
در مورد مجلس کنونی مشکل دیگری هم وجود دارد. نمایندگان این مجلس به‌خصوص در تهران و شهرهای بزرگ در شرایطِ تشدید نظارت استصوابی و قهر مردم با صندوق‌های رأی به مجلس راه یافته‌اند و به همین دلیل افرادی ناهمسو و بلکه مخالف با مطالبات عمومی جامعه و نمایندگان اقلیتی کم‌شمار از مردم هستند.
از آن سوی ماجرا، به دلیل وقوع حادثه برای رئیس‌جمهور پیشین، فردی به مقام ریاست‌جمهوری رسیده است که با اعلام وعده‌های مشخص برای تغییر برخی سیاست‌های مخرب جاری، توانست بخشی از شهروندان ناراضی را به پای صندوق‌های رأی بکشاند و انتظار عملکردی مغایر با گرایش نمایندگان مجلس را در بین مردم به وجود آورد.
در ابتدای کار کابینۀ جدید، تصور بر این بود که نوع تعامل مجلس و قوۀ مجریه، از طریق «وفاق» و اقناع و مدیریت قوای فرادستی، صورت منطقی به خود گیرد و وارد چالش‌های سیاسی بی‌سرانجام و کارشکنی‌های مخل کارآمدی نشود. رأی مجلس به تمام اعضای کابینۀ ترکیبی آقای پزشکیان این تصور را تقویت کرد اما این وفاق بیشتر صوری و مستعجل بود!
اینک مجلس یک وزیر و یک عضو کابینه را به طور مستقیم و غیرمستقیم از مناصب خود عزل کرده و به درخواست رئیس‌جمهور برای بقای آنها وقعی ننهاده است. در حقیقت، مجلس به راهی قدم گذاشته است که رئیس‌جمهور و کابینۀ او را تسلیم و مطیع محض خود می‌خواهد و چنانچه قوۀ مجریه اطاعت نکند، شمیشر استیضاح علیه وزیران متمرد تیز خواهد شد......(متن کامل یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-33671
هم‌میهن
موقعیت دولت پزشکیان بعد از عزل دو عضو کابینه
بن‌بستی پدید آمده است که انتظار می‌رود مسببان آن توضیح دهند که راه گشودن آن چیست و می‌خواهند چه کنند؟
https://www.youtube.com/watch?v=oYjdq9eGHjo
بعد از منع مذاکره برای رفع تحریم‌ها و مقابلۀ مجلس با کابینه، آیا دولت آقای پزشکیان به ایستگاه آخر خود رسیده است؟
@ahmadzeidabad
بعد از منع مذاکره برای رفع تحریم‌ها و مقابلۀ مجلس با کابینه، آیا دولت آقای پزشکیان به ایستگاه آخر خود رسیده است؟
@ahmadzeidabad
YouTube
پزشکیان در ایستگاه آخر؟
روسیه و بایدش!
سخنگوی کاخ کرملین اعلام کرده است که اختلافات ایران و آمریکا "باید" از طریق گفتگو حل شود. گویا ترامپ و همکارانش از پوتین خواسته‌اند که در این مورد پادرمیانی کند و او هم اعلام آمادگی کرده است.
بدین ترتیب باید منتظر سفر شخص پوتین به تهران باشیم چون از فرستادگان او کاری برنمی‌آید.
پوتین و ترامپ در صدد خروج کشورشان از دایرۀ دشمنی با هم هستند. خواست پوتین از جمهوری اسلامی نیز همین است.
حال آیا جمهوری اسلامی آمادگی خروج از دایرۀ دشمنی با آمریکا را دارد؟ اگر داشته باشد، معنایش این است که از عمر سیاسی "سوپرانقلابی‌ها" چیزی باقی نمانده است اما اگر نداشته باشد، همراه شدن روسیه با فشارهای آمریکا و اسرائیل را تاب می‌آورد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
سخنگوی کاخ کرملین اعلام کرده است که اختلافات ایران و آمریکا "باید" از طریق گفتگو حل شود. گویا ترامپ و همکارانش از پوتین خواسته‌اند که در این مورد پادرمیانی کند و او هم اعلام آمادگی کرده است.
بدین ترتیب باید منتظر سفر شخص پوتین به تهران باشیم چون از فرستادگان او کاری برنمی‌آید.
پوتین و ترامپ در صدد خروج کشورشان از دایرۀ دشمنی با هم هستند. خواست پوتین از جمهوری اسلامی نیز همین است.
حال آیا جمهوری اسلامی آمادگی خروج از دایرۀ دشمنی با آمریکا را دارد؟ اگر داشته باشد، معنایش این است که از عمر سیاسی "سوپرانقلابی‌ها" چیزی باقی نمانده است اما اگر نداشته باشد، همراه شدن روسیه با فشارهای آمریکا و اسرائیل را تاب می‌آورد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
شنبه روز خدا نیست!
من تا کنون فکر می‌کردم که روز شنبه هم مثل دیگر روزهای هفته، یکی از روزهای خداست، اما انگار این روز را یهودیان آفریده‌اند! در واقع مصوبۀ مجلس برای تعطیلی پنجشنبه می‌خواهد همین را به ما بگوید، بگوید که شنبه آفریدۀ خدا نیست، آفریدۀ یهودیان است!
یکی از متشرعان محله، نوزادش روز شنبه به دنیا آمده است. الان با این مصوبۀ مجلس پاک به هم ریخته که چرا خدا به او خشم گرفته و یگانه پسرش روز یهودیان به دنیا آمده است؟ داستانی شده است!
باید وقت بگذارم و به او دلداری دهم که شنبه هم مثل دیگر روزهای خداست. اینکه نوزادی چه روزی پا به دنیا بگذارد، هیچ فرقی نمی‌کند. فقط نمی‌دانم چطور به او توضیح دهم که ختنه کردن پسرش که برای آن تعجیل دارد، از قضا سنت پر و پاقرص و تخطی‌ناپذیر یهودیان مذهبی است. اگر این را بشنود می‌ترسم دچار آشفتگی ذهنی شود و سر به صحرا بگذارد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
من تا کنون فکر می‌کردم که روز شنبه هم مثل دیگر روزهای هفته، یکی از روزهای خداست، اما انگار این روز را یهودیان آفریده‌اند! در واقع مصوبۀ مجلس برای تعطیلی پنجشنبه می‌خواهد همین را به ما بگوید، بگوید که شنبه آفریدۀ خدا نیست، آفریدۀ یهودیان است!
یکی از متشرعان محله، نوزادش روز شنبه به دنیا آمده است. الان با این مصوبۀ مجلس پاک به هم ریخته که چرا خدا به او خشم گرفته و یگانه پسرش روز یهودیان به دنیا آمده است؟ داستانی شده است!
باید وقت بگذارم و به او دلداری دهم که شنبه هم مثل دیگر روزهای خداست. اینکه نوزادی چه روزی پا به دنیا بگذارد، هیچ فرقی نمی‌کند. فقط نمی‌دانم چطور به او توضیح دهم که ختنه کردن پسرش که برای آن تعجیل دارد، از قضا سنت پر و پاقرص و تخطی‌ناپذیر یهودیان مذهبی است. اگر این را بشنود می‌ترسم دچار آشفتگی ذهنی شود و سر به صحرا بگذارد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
میانجیگری روس‌ها و عواقب آن
مقام‌های رسمی کاخ کرملین از طرح مسئلۀ هسته‌ای ایران در مذاکرات هیئت‌های بلندپایۀ روسیه و آمریکا در ریاض خبر داده‌اند و در عین حال تأیید کرده‌اند که این مسئله به صورتی مجزا در مذاکرات آتی دو طرف بر سر جنگ اوکراین، مورد بحث قرار خواهد گرفت.
روس‌ها آمادگی خود را برای میانجیگری بر سر این موضوع اعلام کرده‌اند و خواستار حل اختلافات ایران و آمریکا از راه گفت‌وگو و مذاکره شده‌اند. طبق گزارش رسانه‌ها، ترامپ و تیم همکارش نیز خواستار دخالت مسکو در این زمینه شده‌اند.
با این حساب، در روزهای آینده روس‌ها برای کمک به حل اختلافات بین ایران و آمریکا به طور جدی وارد صحنه خواهند شد. این حرکت غیرمترقبه که ناشی از گرم شدن روابط پوتین و ترامپ و تمایل آنان برای پایان دادن به جنگ اوکراین است، قاعدتاً پرسش‌های بسیاری با خود به همراه دارد؛ پرسش‌هایی از این قبیل که آیا اقدام روسیه برای ایران تهدید است یا فرصت؟ فرمول مورد نظر آنها برای حل اختلافات ایران و آمریکا چیست؟ واکنش تهران به میانجیگری آنها چه خواهد بود؟
در بین اغلب ایرانیان به روسیه به عنوان کشوری غیرقابل اعتماد نگریسته می‌شود. این نگرش سابقۀ تاریخی دارد اما در سال‌های اخیر به نظریۀ توطئه هم آغشته شده است. برخی محافل ایرانی، روسیه را عامل اصلی و پشت صحنۀ منازعات بین جمهوری اسلامی و دنیای غرب می‌دانند و بر این تصورند که آن کشور از انزوا و تحریم ایران سود می‌برد و به همین دلیل در مسیر آشتی تهران با اروپا و آمریکا سنگ‌اندازی می‌کند.
این تصورات تا آنجا گسترش یافته است که برخی افراد عزل محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی رئیس‌جمهور را با سفر اخیر سرگئی لاوروف وزیر خارجۀ روسیه به تهران بی‌ارتباط نمی‌دانند و دست روس‌ها را در پشت ماجرا می‌بینند! روشن است که روس‌ها در جریان جنگ اوکراین که روابط‌شان با آمریکا و اروپا بسیار تیره شد، علاقه‌ای به بهبود روابط ایران و غرب نداشتند و با استفاده از پهپادهای انتحاری ایران علیه مواضع اوکراین می‌کوشیدند تا رابطۀ تهران با بروکسل و واشنگتن را هر چه بیشتر به وخامت بکشانند.
از طرفی در ایران هم برخی محافل، شاخ به شاخ شدن روسیه با غرب بر سر اوکراین را همچون فرصتی برای اتحاد استراتژیک با روسیه و تغییر نظم بین‌الملل می‌دیدند و آشکارا از سیاست نزدیکی هر چه بیشتر با مسکو حمایت می‌کردند.
با این حال، در تمام سه سال گذشته که روسیه درگیر جنگ اوکراین بوده است، مسکو و تهران در بسیاری از مسائل منطقه‌ای، افق و جهت همسانی نداشته‌اند......(ادامۀ یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-33853
مقام‌های رسمی کاخ کرملین از طرح مسئلۀ هسته‌ای ایران در مذاکرات هیئت‌های بلندپایۀ روسیه و آمریکا در ریاض خبر داده‌اند و در عین حال تأیید کرده‌اند که این مسئله به صورتی مجزا در مذاکرات آتی دو طرف بر سر جنگ اوکراین، مورد بحث قرار خواهد گرفت.
روس‌ها آمادگی خود را برای میانجیگری بر سر این موضوع اعلام کرده‌اند و خواستار حل اختلافات ایران و آمریکا از راه گفت‌وگو و مذاکره شده‌اند. طبق گزارش رسانه‌ها، ترامپ و تیم همکارش نیز خواستار دخالت مسکو در این زمینه شده‌اند.
با این حساب، در روزهای آینده روس‌ها برای کمک به حل اختلافات بین ایران و آمریکا به طور جدی وارد صحنه خواهند شد. این حرکت غیرمترقبه که ناشی از گرم شدن روابط پوتین و ترامپ و تمایل آنان برای پایان دادن به جنگ اوکراین است، قاعدتاً پرسش‌های بسیاری با خود به همراه دارد؛ پرسش‌هایی از این قبیل که آیا اقدام روسیه برای ایران تهدید است یا فرصت؟ فرمول مورد نظر آنها برای حل اختلافات ایران و آمریکا چیست؟ واکنش تهران به میانجیگری آنها چه خواهد بود؟
در بین اغلب ایرانیان به روسیه به عنوان کشوری غیرقابل اعتماد نگریسته می‌شود. این نگرش سابقۀ تاریخی دارد اما در سال‌های اخیر به نظریۀ توطئه هم آغشته شده است. برخی محافل ایرانی، روسیه را عامل اصلی و پشت صحنۀ منازعات بین جمهوری اسلامی و دنیای غرب می‌دانند و بر این تصورند که آن کشور از انزوا و تحریم ایران سود می‌برد و به همین دلیل در مسیر آشتی تهران با اروپا و آمریکا سنگ‌اندازی می‌کند.
این تصورات تا آنجا گسترش یافته است که برخی افراد عزل محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی رئیس‌جمهور را با سفر اخیر سرگئی لاوروف وزیر خارجۀ روسیه به تهران بی‌ارتباط نمی‌دانند و دست روس‌ها را در پشت ماجرا می‌بینند! روشن است که روس‌ها در جریان جنگ اوکراین که روابط‌شان با آمریکا و اروپا بسیار تیره شد، علاقه‌ای به بهبود روابط ایران و غرب نداشتند و با استفاده از پهپادهای انتحاری ایران علیه مواضع اوکراین می‌کوشیدند تا رابطۀ تهران با بروکسل و واشنگتن را هر چه بیشتر به وخامت بکشانند.
از طرفی در ایران هم برخی محافل، شاخ به شاخ شدن روسیه با غرب بر سر اوکراین را همچون فرصتی برای اتحاد استراتژیک با روسیه و تغییر نظم بین‌الملل می‌دیدند و آشکارا از سیاست نزدیکی هر چه بیشتر با مسکو حمایت می‌کردند.
با این حال، در تمام سه سال گذشته که روسیه درگیر جنگ اوکراین بوده است، مسکو و تهران در بسیاری از مسائل منطقه‌ای، افق و جهت همسانی نداشته‌اند......(ادامۀ یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-33853
هم‌میهن
میانجیگری روسیه و عواقب آن
نوع واکنش جمهوری اسلامی به میانجیگری روس‌ها همچنان محل ابهام است. بدون تردید دست رد زدن به سینۀ روس‌ها، عواقب بسیاری دارد و چه‌بسا آنها را به همراهی با آمریکا و اسرائیل علیه ایران به بهای دریافت امتیازاتی در جنگ اوکراین ترغیب کند. پاسخ آری به میانجیگری روس‌ها…
چرا شلاق؟!
در روزگاری که به قول جمال‌الدین عرفی "ز منجنیق فلک سنگ فتنه می‌بارد" مهدی یراحی به اتهام آنچه برخی رسانه‌های نزدیک به حکومت"نگهداری و شرب خمر" ادعا کرده‌اند، 74 ضربه شلاق خورده است!
امان از آن نوع دینداری که در تاریخ مانده و خود را به روز نمی‌کند! و صد امان از آن نوع دینداری که تاریخ را هم از پنجرۀ مزاج تند خود می‌بیند!
در سیرۀ بزرگان اسلام، به نادیده‌انگاری و پرده‌پوشی گناهانی چون زنا و شرب خمر امر شده است. تجسس برای کشف این موارد خود از گناهان بزرگ و مورد نهی و تقبیح صریح قرآن است! اما درست در جهت عکس این امر، تجسس و پرده‌دری در احوال شخصی مردم در دوران جمهوری اسلامی گویی در رأس فرایض قرار گرفته است! از مرحوم آقای مرعشی نجفی در این باره نقلی مشهور است که جای بیان آن اینجا نیست!
شرب خمر هم مثل هر گناه دیگری، مجازات دنیوی ندارد. در قرآن حد و تعزیری برای آن نیامده است. آنچه در سنت آمده مجازاتِ بدمستی در ملأعام و ایجاد مزاحمت برای مردم است.
همانطور که مرحوم آقای منتظری گفته، این نوع احکام طریقیت دارد نه موضوعیت. به عبارت دیگر، باید متناسب با وجدان عمومی مردم این عصر مورد اجتهاد تازه قرار گیرد. همانطور که قطعِ دست و پای قطاع‌الطریق و اجرای احکام اهل ذمه و رجم و غیره عملاً کنار گذاشته شده "شلاق" هم لازم است از دایرۀ مجازات حذف شود.
قبلاً هم نوشته‌ام که تعیین مجازات شلاق برای بسیاری از جرائم به عنوان تعزیر، جز بدنامی برای حکومت هیچ حاصل دیگری ندارد. اجرای این مجازات هم آنطور که من خود در زندان حداقل در مورد زندانیان عادی شاهد بوده‌ام، کاملاً جنبۀ نمایشی به خود گرفته است اما تأثیر تبلیغاتی آن حد و مرز نمی‌شناسد.
واقعاً چرا کسی به فکر این مملکت نیست؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
در روزگاری که به قول جمال‌الدین عرفی "ز منجنیق فلک سنگ فتنه می‌بارد" مهدی یراحی به اتهام آنچه برخی رسانه‌های نزدیک به حکومت"نگهداری و شرب خمر" ادعا کرده‌اند، 74 ضربه شلاق خورده است!
امان از آن نوع دینداری که در تاریخ مانده و خود را به روز نمی‌کند! و صد امان از آن نوع دینداری که تاریخ را هم از پنجرۀ مزاج تند خود می‌بیند!
در سیرۀ بزرگان اسلام، به نادیده‌انگاری و پرده‌پوشی گناهانی چون زنا و شرب خمر امر شده است. تجسس برای کشف این موارد خود از گناهان بزرگ و مورد نهی و تقبیح صریح قرآن است! اما درست در جهت عکس این امر، تجسس و پرده‌دری در احوال شخصی مردم در دوران جمهوری اسلامی گویی در رأس فرایض قرار گرفته است! از مرحوم آقای مرعشی نجفی در این باره نقلی مشهور است که جای بیان آن اینجا نیست!
شرب خمر هم مثل هر گناه دیگری، مجازات دنیوی ندارد. در قرآن حد و تعزیری برای آن نیامده است. آنچه در سنت آمده مجازاتِ بدمستی در ملأعام و ایجاد مزاحمت برای مردم است.
همانطور که مرحوم آقای منتظری گفته، این نوع احکام طریقیت دارد نه موضوعیت. به عبارت دیگر، باید متناسب با وجدان عمومی مردم این عصر مورد اجتهاد تازه قرار گیرد. همانطور که قطعِ دست و پای قطاع‌الطریق و اجرای احکام اهل ذمه و رجم و غیره عملاً کنار گذاشته شده "شلاق" هم لازم است از دایرۀ مجازات حذف شود.
قبلاً هم نوشته‌ام که تعیین مجازات شلاق برای بسیاری از جرائم به عنوان تعزیر، جز بدنامی برای حکومت هیچ حاصل دیگری ندارد. اجرای این مجازات هم آنطور که من خود در زندان حداقل در مورد زندانیان عادی شاهد بوده‌ام، کاملاً جنبۀ نمایشی به خود گرفته است اما تأثیر تبلیغاتی آن حد و مرز نمی‌شناسد.
واقعاً چرا کسی به فکر این مملکت نیست؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Forwarded from saman
تحلیلی_از_وضعیت_داخلی_و_بین_المللی_هاوس_صدای_نو.mp4
109.9 MB
تحلیلی از وضعیت داخلی و بین المللی هاوس صدای نو
وفاقی که شکل نگرفت!
"وفاق" نزد آقای پزشکیان "مکانیسم حل اختلاف از راه گفتگو و اقناع" است. او طی سال‌های حضورش در دستگاه‌های مختلف پی برده است که نهادهای حاکم و ذینفوذ بر سر عموم مسائل با هم اختلاف دارند، اما هیچ سازوکاری برای حل اختلافات خود به رسمیت نمی‌شناسند و نهایتاً به درگیری و نفی و حذف یکدیگر می‌رسند، روندی که سبب عاطل و باطل شدن دستگاه‌ها و ناکارآمدی و فساد آنها می‌شود.
از این رو، او در مقام یک پزشک جراح که شیوۀ کار در این حرفه، تشخیص جمعی نوع بیماری و توافق در بارۀ راه درمان و نهایتاً دست به عمل شدن پزشک است، به این نتیجه رسیده که این روش در سیاست و حکمرانی هم می‌تواند جواب دهد. بنابراین، بدون آنکه امکان تبیین این موضوع را با ادبیات سیاسی داشته باشد، محتوای آن را در قالب ضرورت وفاق و عدم دعوا مطرح کرده است.
وفاق بدین معنا، نیازمند امور فراوانی از جمله شایسته‌سالاری، تخصص‌گرایی، فرهنگ گفتگو، قدرت اقناع، آزادی بیان و امکان نقد عموم سیاست‌ها و دستگاه‌ها همراه با امنیت کامل است که متأسفانه در کشور ما حکم کیمیا پیدا کرده‌اند!
در واقع بسیاری از نیروهای ذینفوذ، نه در موقعیت تشخیص بیماری قرار دارند، نه دنبال راه علاجی برای آن هستند و نه توان کمترین درمانی دارند. آنها خود به دلیل نوع نفوذ و منافع‌شان بخشی از بیماری به شمار می‌روند! بنابراین، وفاق را تا آنجا می‌پذیرند که صرفاً پوشش و صورت و لقلقۀ لسانی برای بسط و تعمیق نفوذ و منافع‌شان باشد. به محض آنکه وفاق را مستلزم واگذاری بخشی از نفوذ و منافع‌شان تشخیص دهند، بی‌درنگ بر روی آن تیغ می‌کشند و آن را ذبح می‌کنند.
بدین ترتیب، اگر عمیق تر بنگریم اصلاً وفاقی شکل نگرفته که حالا بخواهد از هم بپاشد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
"وفاق" نزد آقای پزشکیان "مکانیسم حل اختلاف از راه گفتگو و اقناع" است. او طی سال‌های حضورش در دستگاه‌های مختلف پی برده است که نهادهای حاکم و ذینفوذ بر سر عموم مسائل با هم اختلاف دارند، اما هیچ سازوکاری برای حل اختلافات خود به رسمیت نمی‌شناسند و نهایتاً به درگیری و نفی و حذف یکدیگر می‌رسند، روندی که سبب عاطل و باطل شدن دستگاه‌ها و ناکارآمدی و فساد آنها می‌شود.
از این رو، او در مقام یک پزشک جراح که شیوۀ کار در این حرفه، تشخیص جمعی نوع بیماری و توافق در بارۀ راه درمان و نهایتاً دست به عمل شدن پزشک است، به این نتیجه رسیده که این روش در سیاست و حکمرانی هم می‌تواند جواب دهد. بنابراین، بدون آنکه امکان تبیین این موضوع را با ادبیات سیاسی داشته باشد، محتوای آن را در قالب ضرورت وفاق و عدم دعوا مطرح کرده است.
وفاق بدین معنا، نیازمند امور فراوانی از جمله شایسته‌سالاری، تخصص‌گرایی، فرهنگ گفتگو، قدرت اقناع، آزادی بیان و امکان نقد عموم سیاست‌ها و دستگاه‌ها همراه با امنیت کامل است که متأسفانه در کشور ما حکم کیمیا پیدا کرده‌اند!
در واقع بسیاری از نیروهای ذینفوذ، نه در موقعیت تشخیص بیماری قرار دارند، نه دنبال راه علاجی برای آن هستند و نه توان کمترین درمانی دارند. آنها خود به دلیل نوع نفوذ و منافع‌شان بخشی از بیماری به شمار می‌روند! بنابراین، وفاق را تا آنجا می‌پذیرند که صرفاً پوشش و صورت و لقلقۀ لسانی برای بسط و تعمیق نفوذ و منافع‌شان باشد. به محض آنکه وفاق را مستلزم واگذاری بخشی از نفوذ و منافع‌شان تشخیص دهند، بی‌درنگ بر روی آن تیغ می‌کشند و آن را ذبح می‌کنند.
بدین ترتیب، اگر عمیق تر بنگریم اصلاً وفاقی شکل نگرفته که حالا بخواهد از هم بپاشد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
کدام دعوت الهی؟
سعید جلیلی: "گمان نکنیم که اگر از مسیر دعوت الهی خارج شویم، موفقیتی به دست می‌آوریم؛ برخی این نگاه غلط را دنبال می‌کردند."
تمام جنگ‌ها و نزاع‌های بینِ‌دینی و درون‌دینی تاریخ بشر بر سر نوع دریافت فرقه‌ها از همین عبارتِ "دعوت الهی" بوده است!
بنابراین وقتی پای "دعوت الهی" پیش می‌آید باید پرسید، کدام دعوت الهی؟ آیا هیچ فرقهٔ مذهبی را در تاریخ می‌توان یافت که حتی بی‌رحمانه‌ترین جنایات خود را به حساب "دعوت الهی" ننوشته باشد؟
مگر خوارج برای کشتن علی و لشکریان شمر برای کشتن حسین داعیه‌ای جز "اجابت دعوت الهی" مطرح می‌کردند؟
در دههٔ 60 روزی مرحوم شیخ محمدتقی جعفری تبریزی در دانشکدهٔ علوم دانشگاه تهران همین بحث را مطرح کرد و گفت: "در تاریخ همه به نام خدا خون ریخته‌اند، حتی نرون هم که شهر رم را به آتش کشیده بود، می‌گفت خدا! آقا منظورت کدام خداست؟"
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
سعید جلیلی: "گمان نکنیم که اگر از مسیر دعوت الهی خارج شویم، موفقیتی به دست می‌آوریم؛ برخی این نگاه غلط را دنبال می‌کردند."
تمام جنگ‌ها و نزاع‌های بینِ‌دینی و درون‌دینی تاریخ بشر بر سر نوع دریافت فرقه‌ها از همین عبارتِ "دعوت الهی" بوده است!
بنابراین وقتی پای "دعوت الهی" پیش می‌آید باید پرسید، کدام دعوت الهی؟ آیا هیچ فرقهٔ مذهبی را در تاریخ می‌توان یافت که حتی بی‌رحمانه‌ترین جنایات خود را به حساب "دعوت الهی" ننوشته باشد؟
مگر خوارج برای کشتن علی و لشکریان شمر برای کشتن حسین داعیه‌ای جز "اجابت دعوت الهی" مطرح می‌کردند؟
در دههٔ 60 روزی مرحوم شیخ محمدتقی جعفری تبریزی در دانشکدهٔ علوم دانشگاه تهران همین بحث را مطرح کرد و گفت: "در تاریخ همه به نام خدا خون ریخته‌اند، حتی نرون هم که شهر رم را به آتش کشیده بود، می‌گفت خدا! آقا منظورت کدام خداست؟"
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
زمانِ فشرده!
به دلایل فراوان از جمله دوره‌ای طولانی از پشت گوش‌اندازی و تعلیق تصمیم‌گیری، اینک کشور با "فشردگی خارق‌العادۀ زمان" روبروست. فشردگی زمان دلهره و دستپاچگی به بار می‌آورد؛ مثل کدبانویی که تمام کارهایش را عقب انداخته و در شب عید با حجم عظیمی از کارهای عقب افتاده روبرو شده است. او ناگهان یک روز قبل از عید می‌بیند که گرد و غبار تمام اثاثیۀ خانه را پوشانده، فرش‌ها و رواندازها و لباس‌ها و پرده‌ها غرق چرک شده، مبلمان خانه مستعمل و مندرس شده، یخچال و فریزر خالی مانده و یک دسته مهمان هم از راه دور سر رسیده‌اند!
واقعاً که شرایط سختی است.
خدا را در بارۀ وقت، وقت، وقت! که اگر رفت برنمی‌گردد! عصری که در قرآن به آن سوگند خورده شده، همین وقت است.
به نظرم بعد از ریاست‌جمهوری آقای پزشکیان مسئولان جمهوری اسلامی بی‌میل نبودند که با یک شیب ملایم، تغییراتی در سیاست خارجی کشور ایجاد شود، اما با فشردگی زمان روبرو شده‌اند و آمادگی تصمیم‌گیری سریع ندارند. ترامپ هم در صدد بهره برداری از این فشردگی است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
به دلایل فراوان از جمله دوره‌ای طولانی از پشت گوش‌اندازی و تعلیق تصمیم‌گیری، اینک کشور با "فشردگی خارق‌العادۀ زمان" روبروست. فشردگی زمان دلهره و دستپاچگی به بار می‌آورد؛ مثل کدبانویی که تمام کارهایش را عقب انداخته و در شب عید با حجم عظیمی از کارهای عقب افتاده روبرو شده است. او ناگهان یک روز قبل از عید می‌بیند که گرد و غبار تمام اثاثیۀ خانه را پوشانده، فرش‌ها و رواندازها و لباس‌ها و پرده‌ها غرق چرک شده، مبلمان خانه مستعمل و مندرس شده، یخچال و فریزر خالی مانده و یک دسته مهمان هم از راه دور سر رسیده‌اند!
واقعاً که شرایط سختی است.
خدا را در بارۀ وقت، وقت، وقت! که اگر رفت برنمی‌گردد! عصری که در قرآن به آن سوگند خورده شده، همین وقت است.
به نظرم بعد از ریاست‌جمهوری آقای پزشکیان مسئولان جمهوری اسلامی بی‌میل نبودند که با یک شیب ملایم، تغییراتی در سیاست خارجی کشور ایجاد شود، اما با فشردگی زمان روبرو شده‌اند و آمادگی تصمیم‌گیری سریع ندارند. ترامپ هم در صدد بهره برداری از این فشردگی است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad