🔴 بخشی از مصاحبه امروز دیدارنیوز با احمد زیدآبادی:

▪️پیش بینی احمدزیدآبادی از واکنش رهبر انقلاب به نامه ترامپ

🔹در سیاست مرغ یک پا و دو پا و گاهی 10 پا دارد
🔹ترامپ ادعا نکرده، واقعا نامه نوشته
🔹متن نامه مهم است که با چه لحنی نوشته شده باشد
🔹من فکر می کنم پاسخ اولیه منفی باشد
🔹روس ها هم دارند تلاش می کنند یک کارهایی بکنند
🔹اولین پاسخ آخرین پاسخ نخواهد بود

▪️ویدیوی کامل این گفت و گو بزودی در سایت، یوتیوب و آپارات دیدارنیوز منتشر می شود.


#دیدار_نیوز
didarnews.ir
@didarnews1| @didarnewsir

چراغ زمین

کتابم در بارۀ پنج ماه آخر عمر حسین‌بن‌علی با عنوان اصلی "چراغ زمین" زیر چاپ رفته و به امید خدا به زودی منتشر می‌شود. کتاب در 100 صفحه نوشته شده و 120 هزار تومان قیمت خورده است.
تلفن واحد فروش نشر نی:
021 88004658 -9
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

پای ایران در میان است!

لی سونگ نمایندۀ چین در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: "تأکید می‌کنیم آمریکا به عنوان عامل اصلی تخریب برجام، باید هرچه سریعتر گام‌های عملی برداشته، به تلاش‌های دیپلماتیک بین‌المللی بازگردد و با ایران وارد گفتگو شود."
پیش از این دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا آمادگی خود را برای گفتگو با جمهوری اسلامی اعلام کرده است. بنابراین، روی سخن مقام چینی به طور غیرمستقیم به سمت تهران است تا با آمریکا وارد گفتگو شود. روس‌ها هم به صراحت گفته‌اند که اختلافات ایران و آمریکا باید از طریق گفتگو و مذاکره حل شود.
سیاست "نفی مذاکره و گفتگو" بین دو کشور معمولاً در سطح جهان طرفداری ندارد و ظاهراً به همین دلیل، دولت ترامپ برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیشقدم شده است تا از این جهت ایران را طرفِ "لجباز" در ماجرای تنش بین دو کشور نشان دهد و به انزوا بکشاند. این نکته‌ای است که رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنان روز شنبۀ خود به آن اشاره کرد. احتمالاً به همین علت، وی به جای نفی صریح مذاکره بر عدم تسلیم در برابر خواست آمریکا تأکید کرد.
به هر حال، حفظ سنگر "عدم مذاکره" در دنیای امروز بسیار سخت‌تر و پرهزینه‌تر از ورود به مذاکره است. به نظرم به زودی اجماعی جهانی در بارۀ ضرورت مذاکرۀ ایران و آمریکا شکل خواهد گرفت. همانطور که بارها تأکید کرده‌ام، مذاکره در دنیای سیاست صرفاً یک ابزار برای حل اختلاف و فصل تخاصم است و به خودی خود معجزه‌ای نیست که کور کند یا شفا دهد.
اصلِ موضوع، چیزی است که دو طرف مذاکره روی میز می‌گذارند و تا مذاکره آغاز نشود، نمی‌توان به دقایق آن پی برد. تا این لحظه، هنوز آنچه آمریکا و ایران برای حل اختلافات بین خود از یکدیگر طلب می‌کنند، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. بنابراین، تمام آنچه این روزها در رسانه‌ها و یا از زبان برخی افراد مطرح می‌شود، از دقت لازم برخوردار نیست.
واقعیت این است که خواست‌های طرف ایرانی از آمریکا ابهام بیشتری دارد. دولت و نظام جمهوری اسلامی هنوز مشخص نکرده‌اند که در چه شرایطی حاضرند از دایرۀ خصومت با ایالات متحده خارج شوند و در برابر رفع تحریم‌های اقتصادی کشور، چه امتیازات مشخصی ارائه دهند.
طرف آمریکایی نیز گرچه کمی صریح‌تر بوده اما هنوز چارچوب مشخصی را مطرح نکرده است. از فحوای کلام مقام‌های آمریکایی چنین برمی آید که آنان خواهان قطع کمک جمهوری اسلامی به گروه‌های متحدش در خاورمیانه، ایجاد حد و مرزی برای برد موشک‌های بالستیک و برچیدن چرخۀ غنی‌سازی اورانیوم در ایران هستند. در مقابل، آنان ظاهراً حاضرند که تحریم‌های اقتصادی ایران را رفع کنند و راه سرمایه‌گذاری خارجی و تجارت آزاد ایران با دنیا را بگشایند.
جزئیاتِ هر کدام از این موارد اما روشن نیست. با این حال، ترامپ چنین معامله‌ای را برای هر دو طرف بسیار سودمند می‌داند و آن را بخصوص سبب جلوگیری از بروز جنگ و برخورد نظامی قلمداد می‌کند، حال آنکه برخی محافل داخلی ایران، آن را "خلع سلاح" و یا "تسلیم" ایران در برابر آمریکا توصیف می‌کنند.
ارزش سلاح چه از نوع متعارف و چه غیرمتعارف آن برای هر کشور، قدرت بازدارندگی آن از بروز جنگ و یا غلبۀ آن در صورت بروز جنگ است وگرنه کارکرد لازم را ندارد. برای من تا این لحظه مشخص نیست که آیا مقام‌های جمهوری اسلامی قدرت تسلیحاتی کشور را برای بازدارندگی در مقابل بروز جنگ، کافی و وافی می‌دانند و اطمینان دارند که در هر صورت جنگی در انتظار کشور نیست؟ یا اینکه جنگ را محتمل می‌دانند اما خود را طرف پیروز آن به شمار می‌آورند؟ یا اینکه شانس پیروزی را بالا نمی‌دانند و در عوض روی وارد کردن ضربه و آسیب متقابل شرط‌بندی می‌کنند؟
اینها پرسش‌هایی است که باید با بی‌طرفی علمی و دقت فراوان مورد بررسی قرار گیرند. داستان را نباید ساده فرض کرد. پای ایران در میان است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

معضل سوریه

آنچه در سوریه جریان دارد، بیش از حد پیچیده و پنهان است. در یک نگاه کلی، سوریه عملاً به میدان رقابت دستگاه‌های اطلاعاتی و جاسوسی ترکیه و اسرائیل تبدیل شده است. دولت نتانیاهو می‌کوشد خود را حامی اقلیت‌های قومی و مذهبی سوریه بخصوص دروزی‌‌ها و علوی‌ها و کردها نشان دهد و از این طریق سوریه را به صورت واحدهای مجزا از هم در آورد.
دستگاه‌های تصمیم‌گیر در جمهوری اسلامی پس از سقوط نظام بشار اسد هنوز به تحلیل و جمع‌بندی مشخصی از شرایط سوریه نرسیده‌اند و به همین دلیل جهت‌گیری تبلیغاتی آنها در برابر تحولات آن کشور همسو و هم‌جهت نیست.
برخی از این دستگاه‌ها باید مراقب باشند که در سوریه به پای خودشان شلیک نکنند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

اول نوبت آنهاست!

کیهان: "رسانه‌هایی که ترامپ عهدشکن را اهل تعامل جا می‌زنند، سزاوار کمترین ترحمی نیستند؛ آنها باید به عنوان وطن‌فروش و خائن، تحت تعقیب و مجازات شدید قرار بگیرند."
گرچه به نظر می‌رسد کیهان دیگر در روند سیاست عمومی کشور محلی از اعراب ندارد و باید نوشته‌های آن را نادیده گرفت، اما فقط محض یادآوری مخاطبان اندک این روزنامه باید گفت که هم اکنون در دوحه رهبران بلندپایۀ حماس در حال مذاکره با نمایندگان شخصِ "ترامپ عهدشکن" هستند! اگر قرار است کسانی به دلیل "اهل تعامل جا زدن ترامپ" مجازات شوند، اول نوبت آنهاست!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

بازی اسرائیل در سوریه

درگیری‌های خونین در شهرهای ساحلی سوریه تلفات سنگینی در بین غیرنظامیان به جا گذاشته است. قربانیان عمدتاً از فرقۀ مذهبی علوی‌ها هستند. علوی‌ها پایگاه اصلی دولت بعثی سوریه به رهبری خاندان اسد بودند.
با سقوط دولت بشار اسد، علوی‌ها اینک نه‌فقط قدرت و نفوذ خود را در سطح ملی از دست داده‌اند بلکه به صورت هدفی برای حمله و تهاجم شبه‌نظامیان وابسته به دولت هیئت تحریرالشام به رهبری احمد الشرع درآمده‌اند.
پس از کشتار بیش از هزار نفر در شهرهای طرطوس و لاذقیه که حدود 700 تن از آنان غیرنظامی بوده‌اند، احمد الشرع حاکم جدید سوریه از تشکیل کمیسیونی برای تحقیق در این باره خبر داده و در عین حال آنچه را که «بقایای رژیم پیشین» نامیده به مجازات تهدید کرده است.
آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی «شبه‌نظامیان اسلامگرای خارجی» را مسئول قتل‌عام غیرنظامیان علوی در منطقۀ ساحلی دانسته‌اند و دولت احمد الشرع را به کنترل و مجازات آنها فرا خوانده‌اند.
گفته می‌شود که حدود 30 درصد از شبه‌نظامیان وابسته به هیئت تحریرالشام «جنگجویان جهادی خارجی» هستند که از قفقاز و آسیای میانه و حتی افغانستان و پاکستان به سوریه رفته‌اند و پیش از این با جبهه النصره، نیای تشکیلاتی هیئت تحریرالشام و سازمان القاعده همکاری داشته‌اند.
این جنگجویان تعصبات فرقه‌ای خشونت‌آمیزی دارند و علوی‌ها را نیز به دلیل اعتقادات غلوآمیزشان خارج از دایرۀ مسلمانان تلقی می‌کنند. اشارۀ کشورهای غربی به این جنگجویان جهادی خارجی به‌عنوان عامل کشتار علوی‌ها در منطقۀ ساحل، در حقیقت از علاقۀ آنان برای ایجاد حد فاصلی بین دولت احمد الشرع و جنایت انجام شده پرده برمی‌دارد.
کشورهای غربی تاکنون رفتار بسیار احتیاط‌آمیزی با دولت تحریرالشام داشته‌اند و امیدوارند که این دولت با فاصله گرفتن از گرایش‌های مذهبی و سیاسی افراطی خود، دولتی فراگیر و معتدل در سوریه تأسیس کند و با حذف جنگجویان جهادی از پیکر نظامی خود، ثبات و نظم را به سوریه برگرداند.
دولت تحت رهبری احمد الشرع به طور مشخص مورد حمایت قاطع ترکیه و شماری از کشورهای عرب است. دولت رجب طیب اردوغان از احتمال بی‌ثباتی سوریۀ تحت کنترل و ادارۀ هیئت تحریرالشام به شدت اظهار نگرانی می‌کند و ظاهراً بر این باور است که جمهوری اسلامی و گروه‌های متحدش در عراق و لبنان، از طریق حمایت از کردها و علوی‌های سوریه در صدد متزلزل کردن دولت احمد الشرع هستند.
از همین رو، هاکان فیدان، وزیر خارجۀ ترکیه که معمار اصلی تحولات پشت پردۀ سوریه در ماه‌های اخیر به شمار می‌رود، به صراحت ایران را به تلافی‌جویی تهدید کرده است. این در حالی است که ایران و حزب‌الله لبنان هرگونه دخالت خود را در ناآرامی‌های منطقۀ ساحل قویاً رد کرده‌اند و ادعاهای مطرح‌شده در این باره را بی‌پایه و اساس و دانسته‌اند.
آنچه اما در این میان معادله را سخت پیچیده می‌کند، موضع اسرائیل در برابر دولت تحت رهبری هیئت تحریرالشام است. اعضای دولت بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، در توصیف دولت احمد الشرع از واژه‌های بسیار تند و گزنده‌ای استفاده می‌کنند و آن را دولتی غیرمنتخب و تروریست و جنایتکار و تهدیدی علیه امنیت دولت عبری قلمداد می‌کنند.....(ادامۀ یادداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-34193

نوشدارو یا جام زهر؟

مرحوم آیت‌الله خمینی پذیرش قطعنامۀ 598 شورای امنیت سازمان ملل برای پایان دادن به جنگ 8 ساله با عراق را برای خود به مثابه "سرکشیدن جام زهرآلود" توصیف کرد.
واقعیت اما این است که پذیرش قطعنامه در آن مقطع، نوشیدن جام زهر نبود، بلکه نوشدارویی برای جلوگیری از سقوط کشور و اشغال مجدد شهرهای ایران توسط ارتش صدام حسین بود. کافی است که فقط یک لحظه به این بیاندیشیم که اگر آقای خمینی در آن سال، قطعنامه را نپذیرفته بود، چه پیش می‌آمد؟ واقعاً با چه ابزاری می‌شد در برابر زرادخانۀ سلاح‌های شیمیایی دیکتاتوری که در به کارگیری آنها علیه مردم خود هم کمترین ملاحظه و تردید و ترحمی نداشت، ایستادگی کرد؟
از قضا، تمام ارزش کار آیت‌الله در پذیرش قطعنامۀ 598 برگشت از حرف خود و توجه به منافع و موجودیت کشور و حفظ جان مردم بود. کار او از منظر حکمرانی، درست و کاملاً به جا بود. من نمی‌دانم روی کدام اساس، بعد از فوت آن مرحوم، پذیرش قطعنامه با تکیه بر لفظ تلخی که آیت‌الله به کار گرفت، به سیئه‌ای تبدیل شده که گویی هرگز نباید تکرار شود! مگر آن اقدام به زیان کشور و جامعه و مردم بود؟ اگر کسانی تصور می‌کنند که به زیان بود، در واقع نوع سیاست‌ورزی آیت‌الله را محکوم و نفی می‌کنند و بر این مبنا، ادعایشان مبنی بر "پیروی از خط امام" پوچ و بی‌ربط و کاملاً ریاکارانه است. اما اگر تصمیم آیت‌الله به سود کشور بود، پس چرا آن اقدام به صورت تابویی در آمده که حتی اشاره به تکرار آن موجب دردسر می‌شود؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

نمایندۀ زرتشتیان و حجت شرعی!

این همه چهره‌های شاخص از موضع ملی و مسلمانی، لایحۀ حجاب و عفاف را غیراسلامی و مخلِ ثبات و امنیت ملی اعلام کرده‌اند، گویی همه‌اش برای صادق کوشکی کمترین اهمیت و اعتباری ندارد، اما صرفِ امضای سرکار خانم بهشید برخوردار نمایندۀ زرتشتیان ایران پای درخواست ابلاغ این لایحه، آقای کوشکی را چنان به وجد و سرور آورده که پنداری وی برگزیدۀ عموم مردم ایران و نظرش از هر جهت حجت نهایی است!
خانم برخوردار از بین جامعۀ حدوداً 25 هزار نفری زرتشتیان ایران، با کسب 1021 رأی وارد مجلس شده است. روشن است که نظارت استصوابی جانب این جامعه را هم گرفته است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

وضعیت برزخی

احمد زید آبادی، روزنامه نگار:

🔹در آستانه سال نو خورشیدی وضعیت خاورمیانه بخصوص کشور ما در وضعیت برزخی یعنی بر سر دوراهی حل و فصل منازعات از راه دیپلماتیک و یا برخورد نظامی قرار گرفته است
به کدام سناریو متحمل تر است.


@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp

فقر و کفر و حجاب!

"فقر" را فقیهان "نداشتن خرجی سال به قدر کفایت خود و خانواده" دانسته‌اند. با این تعریف اکنون بسیاری از مردم یا فقیرند یا احساس فقر می‌کنند.
فقر دوگونه است، گونۀ اول، فقر انتخابی که در سطح فردی به منظور بی‌نیازی از مال و تجربۀ زیست معنوی صورت می‌گیرد و مختص صوفیان و درویشان و زاهدان و عارفان و تارکان دنیاست. گونۀ دوم، فقر تحمیلی است که به دلیل ناتوانی یا بی‌لیاقتی در سامان دادن به اقتصاد، به بخشی یا اکثریتی از مردم تحمیل می‌شود. با آنکه فقر انتخابی به معنای بی‌نیازی از دنیا از منظر دینداری معنوی امری پسندیده است اما پیامبر اسلام فقر تحمیلی را همدوش کفر دانسته است: كَادَ اَلْفَقْرُ أَنْ يَكُونَ كُفْراً. (فقر نزدیک است به کفر انجامد.)
دین‌گریزی کنونی در بخشی از جامعۀ ایران در درجۀ نخست محصول فقر تحمیلی است. حال در این شرایط عده‌ای با ادعای دینداری، از یک طرف سبب گسترش فزایندۀ فقر می‌شوند و از طرف دیگر در برابر هر راهکاری برای نجات جامعه از فقر مانع‌تراشی می‌کنند و بدین طریق بر دین‌گریزی مردم دامن می‌زنند، اما در همان حال، با تمسک به تحمیل حجاب بر ناباوران به آن، می‌خواهند خود را دین‌خواه نشان دهند. این جماعت اگر به واقع دیندار و دین‌خواه بودند، با تحمیل فقر بر مردم آنان را از دین فراری نمی‌دادند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

چراغ زمین منتشر شد

حسین از سه سو مورد هجوم قرار گرفته است. از یک سو، تعدادی از مداحان و واعظان قشری که بدون آشنایی با تاریخ، انواع خرافه‌ها را در مورد او ترویج می‌کنند. از سوی دیگر، برخی محافل به عمد حسین را دستمایۀ دنیاطلبی خود قرار داده‌اند و شخصیت او را معکوس نشان می‌دهند. سوی سوم هم کسانی‌اند که زمانه را برای بروز غرایز دین‌ستیزانۀ خود مناسب یافته‌اند و با سوءاستفاده از رنج مردم، مواریث هویتی و اخلاقی و معنوی تاریخ ایران بخصوص حسین را هدف کین‌ورزی خود قرار داده‌اند.
در این کتاب کم‌حجم من از موضع یک فرد بی‌طرف و بدون دخالت عواطفم، پنج ماه آخر عمر حسین یعنی از مرگ معاویه تا روز عاشورا را با تکیه بر معتبرترین منابعی که وجود دارد، به زبانی ساده در حدود صد صفحه شرح داده‌ام. این کتاب به توصیۀ فرزندانم نوشته شده است.
کتاب در کتاب‌فروشی‌ها در دسترس علاقمندان است. همینطور می توان آن را از واحد فروش نشرنی سفارش داد.
تلفن واحد فروش نشرنی:
021-88004658-9
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

امارات در نقش میانجی جدید؟

تحرکات دیپلماتیک در مورد پروندۀ هسته‌ای ایران بالا گرفته است. اعضای شورای امنیت سازمان ملل برای گفت‌وگو در این باره، جلسۀ غیرعلنی برگزار کرده‌اند و همزمان با آن، انورقرقاش، مشاور رئیس امارات متحدۀ عربی در امور دیپلماتیک به تهران سفر کرده تا نامۀ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی را تسلیم آنان کنند.
این در حالی است که قرار است نشستی بین معاونان وزرای خارجۀ چین و روسیه و ایران هم در پکن برگزار شود تا روند تحولات در مورد سیر پروندۀ هسته‌ای ایران مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
در این میان اما ارسال نامۀ ترامپ از طریق امارات متحدۀ عربی حرکتی غیرمنتظره است. در بین کشورهای منطقه، معمولاً عمان و قطر و عراق مأموریت تبادل پیام بین تهران و واشنگتن را به عهده داشته‌اند و امارات تاکنون نقش اعلام‌شده‌ای در این زمینه بازی نکرده است. از این رو انتخاب امارات برای رساندن پیام ترامپ به مقام‌های جمهوری اسلامی، باید دلیل خاصی داشته باشد.
امارات متحدۀ عربی در چارچوب آنچه «پیمان ابراهیم» نام گرفته با اسرائیل رابطۀ دیپلماتیک رسمی برقرار کرده است. این کشور در عین حال، یکی از روزنه‌های ارتباط اقتصادی و تجارت ایران با دنیای خارج به شمار می‌رود، ارتباطی که در طول سال‌های اخیر، دولت آمریکا به‌رغم تحریم ایران، چشم به روی آن بسته و سختگیری زیادی برای قطع آن نشان نداده اما اکنون دولت ترامپ خواهان پایان دادن به آن است.
امارات همچنین با روسیه و چین هم روابط بسیار نزدیک و گرم و پرسودی دارد. روس‌ها و چینی‌ها نسبت به امنیت امارات حساسیت بسیاری از خود نشان می‌دهند و حتی به قیمت رنجاندن تهران، از ادعای این امیرنشین در مورد لزوم ارجاع سرنوشت سه جزیرۀ ایرانی در خلیج‌فارس به دیوان بین‌المللی لاهه حمایت کرده‌اند.
از این جهت به نظر می‌رسد که هیئت اماراتی صرفاً به عنوان پیام‌رسان ترامپ راهی تهران نشده است. به احتمال زیاد مقام‌های اماراتی به قصد انجام مذاکرات جدی دربارۀ پروندۀ هسته‌ای و سایر مسائل مورد اختلاف جمهوری اسلامی و دولت آمریکا وارد ایران شده‌اند و روابط اقتصادی کشورشان با تهران و نزدیکی‌شان با سه قدرت جهانی را پشتوانه‌ای در این مورد به حساب می‌آورند.
قاعدتاً امارات مانند دیگر شیخ‌نشین‌های حاشیۀ جنوبی خلیج فارس و حتی بیش از همۀ آنها از برافروخته شدن آتش جنگ احتمالی بین آمریکا و اسرائیل با ایران نگران است و موقعیت خود را در معرض خطر و آسیب ناشی از آن می‌بیند. در حقیقت یک اتفاق نظر در سطح بین‌الملل برای حل مسئلۀ هسته‌ای ایران از راه مذاکره و دیپلماسی وجود دارد.
ترامپ نامۀ خود را به مقام‌های ایرانی دعوت به گفت‌وگو دانسته؛ گرچه به نظر می‌رسد تهدیدهایی را هم در صورت عدم گفت‌وگو، چاشنی نامۀ خود کرده است. مسکو و پکن هم به طور صریح بر لزوم حل اختلافات بین ایران و آمریکا از راه مذاکره و گفت‌وگو تأکید کرده‌اند.
جمهوری اسلامی تا این لحظه اصل مذاکره و گفت‌وگو برای حل مسئلۀ اتمی را رد نکرده است. حتی نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد آمادگی تهران برای گفت‌وگو به قصد اطمینان از غیرتسلیحاتی بودن برنامۀ هسته‌ای ایران را مورد تأکید قرار داده است. با این حال، جمهوری اسلامی هرگونه مذاکره با هدف برچیدن چرخۀ غنی‌سازی در خاک ایران و یا پروندۀ موشکی و برخی مسائل منطقه‌ای را مردود دانسته است.
در حقیقت وضعیت بسیار بغرنجی در این باره پدید آمده است.......(ادامۀ یاداشت در لینک زیر)
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-34391

عقب‌نشینی آشکار؟

دونالد ترامپ در کنفرانس خبری مشترک خود با نخست‌وزیر ایرلند گفته است: "‌کسی نمی‌خواهد ساکنان غزه را به ترک این منطقه مجبور کند. حازم قاسم سخنگوی گروه حماس این سخن ترامپ را "عقب‌نشینی آشکار" او از موضع قبلی‌اش دانسته و از آن استقبال کرده است.
واقعیت اما این است که ترامپ از موضع قبلی خود در مورد نوارغزه هیچ نوع عقب‌نشینی نکرده چه رسد به این اینکه این عقب‌نشینی آشکار هم باشد!
در حقیقت ترامپ هیچگاه از راندن فلسطینی‌ها از نوار غزه با استفاده از "زور" و "اجبار" حرفی به میان نیاورده است! حرف او همیشه این بوده است که نوارغزه دیگر جای زندگی نیست چون همۀ آثار توسعه و تمدن و زیست در این منطقه از بین رفته است. به زعم او فلسطینی‌ها هم علاقه‌ای برای ماندن در این سرزمین ندارند! فقط کافی است راه دریا و خشکی به روی آنها گشوده شود، تا خود "داوطلبانه" نوارغزه را ترک کنند و این روند در صورتی تسریع می‌شود که پیشاپیش مکانی در اردن و مصر و یا هر جای دیگر کرۀ خاکی برای آنها در نظر گرفته شود! بدین ترتیب، از نگاه او تخلیۀ غزه از ساکنان آن اصلاً نیازی به زور و اجبار فیزیکی ندارد. نبود امکانات زندگی، جای از پیش تعیین‌شده در خاک دیگران و گشودن راه خروج، موجب مهاجرت فلسطینی‌ها خواهد شد. آنوقت او می‌تواند آنجا را به ریویرا یا موناکو تبدیل کند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

می‌خواهی چه کنی؟

در تمام سال‌های عمرم بازارِ شب عید را تا این اندازه بی‌رونق ندیده‌ بودم.
انگار قدرت خرید اکثریت مردم به سمت صفر میل کرده است! این موضوع از لحاظ اقتصادی فاجعه‌بار و از لحاظ سیاسی و امنیتی بسیار خطرناک است.
ظاهراً آقای پزشکیان اصلاً متوجه اوضاع نیست، یا اگر هم هست بی‌خیال شده است.
از سال 80 تا 84 در هر مطلب و مصاحبه‌ای از سید محمد خاتمی می‌پرسیدم؛ آقا جان! تو می‌‌خواهی چه کار کنی؟ اصلاحات که در حال به فنا رفتن است!
حالا هم از آقای پزشکیان می‌پرسم؛ دکتر جان! می‌خواهی چه کار کنی؟ مملکت که در حال به فنا رفتن است!
اگر این پرسش به سمع یا رؤیت دکتر پزشکیان برسد و بخواهد پاسخ دهد، بی‌زحمت پاسخش در قالب یک مصاحبهٔ اختصاصی با من برای روزنامهٔ هم‌میهن باشد.
متأسفانه هیچکدام از رئیس‌جمهورهای سابق از شجاعت و اعتماد به نفس لازم برای روبرو شدن با یک روزنامه‌نگار منتقد داخلی به منظور انجام مصاحبهٔ اختصاصی برخوردار نبوده‌اند، امیدوارم آقای پزشکیان این سنت سیئه را بشکند و از خود برای انجام مصاحبهٔ رودر رو شجاعت و اعتماد به نفس نشان دهد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

با یک چرخش قلم دل بسیاری را شاد کنید!

در آستانۀ عید نوروز و شب‌های قدر که بر اثر تنگنای اقتصادی، دل‌های بسیاری از مردم گرفته است، آیا از هیچ راهی نمی‌توان دل عدۀ زیادی از آنها را شاد کرد؟
می‌شود، آن هم به سادگی و با یک چرخش قلم! اگر تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در این ایام به آغوش خانواده‌های خود بازگردند، دل بسیاری از مردم ایران شاد می‌شود. شاید گفته شود که با آزادی آنان، در عوض دلِ برخی افرادِ مذهبی می‌گیرد! آنکه دلش از آزادی یک زندانی یا محصور می‌گیرد، در درجۀ اول مذهبی نیست و خدا را نمی‌شناسد. مگر نشانۀ پرهیزکاری و نیکوکاری جز "عافین عن‌الناس" است؟ مگر در کتاب نیامده است که: "وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا"؟
آن فرد مذهبی مگر خودش در شب‌های قدر قرآن به سر نمی‌گیرد و زار نمی‌زند: "خدایا العفو"! مگر دوست ندارد که خدا او را ببخشد و بیامرزد؟: "أَلا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللّهُ لَکُمْ؟" چطور می‌توان با دلی پر از کینه و انتقام نسبت به همنوع، در برابر خدا نشست و از او طلب بخشش و آمرزش کرد؟
نه! نمی‌توان مذهبی بود و از رنج همنوع شاد و از شادی او رنجور بود! چنین مذهبی مذهب ستمکاران است!
اکنون پدران و مادران و همسران و کودکانی، چشم به راه باز شدن درهای زندان و بازگشت عزیزان خود به خانواده در شب‌های عید هستند؟ رنج آنها رنج بسیاری از مردم و شادی آنها شادی بسیاری از مردم این سرزمین است.
در این روزها نامه‌ای از همسر ویدا ربانی انتشار یافته که از دستور انتقال او از زندان اوین به زندان قرچک شکوه و شکایت کرده، حال آنکه او بیمار است و فقط چهار ماه از مدت محکومیتش باقی مانده است. نگه داشتن خانم ربانی و امثال وی در زندان، از کدام مشکل جلوگیری می‌کند؟ کدام مشکل را برطرف می‌سازد؟ آیا مال کسی را خورده؟ یا جان کسی را گرفته؟ یا به حقوق دیگری تجاوز کرده؟ یا حق‌الناسی بر گردن و ذمۀ اوست؟ فقط حرف زده گرچه لحن کلامش ممکن است به مذاق من هم خوش نیاید. بسیاری دیگر هم چون اویند. از مصطفی تاجزاده و سعید مدنی گرفته تا دهها زندانی دیگری که مشهور یا نامشهورند.
الان مدت‌هاست نرگس محمدی از زندان آزاد شده است. حرفهایش را کما‌فی‌السابق می‌زند و لحن تند کلامش را هم عوض نکرده است. آیا حضور او در بیرون از زندان، نظمی را از هم پاشیده؟ امنیتی را به هم زده؟ مشکلی لاینحل آفریده؟ آسمان را به زمین آورده؟ زمین را به آسمان برده؟ خب، بگویید چه شده است؟
به فرض، دیگر زندانیان هم پس از آزادی بخواهند همین حرف‌هایی را بزنند که الان در زندان می‌زنند. مگر مشابه و بسیار تندتر از آن حرف‌ها روزانه از سوی افراد خارج از زندان زده نمی‌شود؟ اینها چه مشکلی ایجاد کرده که لازم باشد این داستان غم‌انگیز "زندانی سیاسی" در ایران همچون سریالی پایان‌ناپذیر همیشه ادامه داشته باشد؟
متأسفانه سیستم امنیتی کشور در مورد زندانیان سیاسی "بازجو محور" است. چه بسا دیده شده که کل دستگاه قضا با آزادی برخی زندانیان موافق است اما بازجو یا اصطلاحاً کارشناس پرونده مانع می‌شود! در سال 89 یک روز که عباس جعفری دولت‌آبادی دادستان وقت تهران به زندان گوهردشت کرج آمده بود، به من گفت؛ قاضی‌ات تمام تلاشش را کرد که تو را با وثیقه آزاد کند، اما نتوانست. زورش به بازجویت نرسید! به همین راحتی!
امیدوارم این شیوه به طور ریشه‌ای اصلاح شود و عموم زندانیان و محصوران، سال نو را در نزد خانواده‌های خود باشند.
اگر سران سه قوه همت کنند به نظرم این کار مشکل نباشد. اگر شب‌های قدر العفو می‌گویید پس خود اهل عفو باشید!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

نکتۀ نیازمندِ تبیین!

مجید انصاری معاون حقوقی رئیس جمهور: "اگر آمریکا از جایگاه احترام به این ملت و به رسمیت شناختن حقوق مساوی در عرصه بین‌الملل آمادگی تعامل با ایران را داشته باشد، ما نیز اهل تعامل هستیم.‌"
آیا اگر دونالد ترامپ به جای لفاظی‌های کنونی به صراحت اعلام کند که در پی عادی‌سازی روابط آمریکا با ایران طبق تمام معیارهای "عادی شدن روابط" در نظام و حقوق بین‌الملل است، جمهوری اسلامی از آن استقبال خواهد کرد؟
اینکه معمولاً گفته می‌شود، "ستیز با آمریکا از اصول ثابت انقلاب است" صحت ندارد؟ اگر همین یک نکته به صراحت و روشنی تدقیق و تبیین شود، تکلیف خیلی چیزها مشخص خواهد شد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

اظهارات نبویان و نظریۀ سیاسی آیت‌الله خمینی

سید محمود نبویان: "اگر قانون حجاب موجب تضعیف نظام است باید کنار گذاشته شود؛ تا کی؟ تا هر وقتی که نظام ضربه نبیند."
آنچه آقای نبویان گفته همان "فقه‌المصلحه"ای است که آیت‌الله خمینی آن را اساس حکومتداری اعلام کرد.
موضوع فقط به حجاب و احکام شرعی هم محدود نمی‌شود. هر مسئله‌ای در سیاست داخلی و خارجی تابع این مصلحتِ "نظام" است.
آنچه اما در این بحث مغفول مانده مفهوم‌سازی از واژۀ کلیدی"نظام" و مرجع تشخیص مصلحت آن است. نظام چیست؟ آیت‌الله خمینی فرصت تبیین این مفهوم را پیدا نکرد و بنابراین این بحث بعد از درگذشت او مغشوش شد. نظام در درجۀ اول موجودیت کشور و تأمین مصالح و منافع آن است. دیگر مؤلفه‌ها تابعی از این اصل بنیادی است. مرجع تشخیص مصالح و منافع کشور کیست؟ در امور کلان عموم مردم و نمایندگان قانونی آنها. در امور تخصصی و کارشناسی هم مجمع عقلای هر رشتۀ تخصصی.
بنیاد ملت-دولت بر همین اصول استوار است. تنها راه اجماع یک ملت برای حفظ انسجام و اتحاد خود پایبندی به همین اصول است. حتی حسین الله‌کرم هم در مناظره با من تصدیق کرد که چون عصرِ ملت-دولت است او هم باید به این مبانی ملتزم باشد گرچه باور قلبی‌ا‌ش نظام امت-دولت است!
در هر صورت، آقای نبویان بحث خوبی را آغاز کرده است، امیدوارم به الزامات و عواقبش پایبند بماند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

https://m.youtube.com/watch?v=517Czw_gwvM&t=31s

جنگ یمن
جنگ در یمن اوج تازه‌ای گرفته است. ترامپ عملیات حوثی‌ها را به پای جمهوری اسلامی نوشته و تهدید به گسترش جنگ علیه اهداف ایران کرده است.
برای اطلاع از تاریخ عقاید زیدی‌ها و نگاه حوثی‌ها و برنامه‌های اسرائیل علیه آنها این ویدئو را ببینید.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad