کانال دکتر مظاهری

1.3K views17:15

اشتباه کردم ، اشتباهی که بقیمت جان پدرم تمام شد
یکشنبه دوهفته قبل که بهم اطلاع دادن . پدرم در حال دیالیز، ایست قلبی و تنفسی داشته خودم رو به ارژانس بیمارستان رسوندم، کادر درمان در حال تلاش بود.
چند ساعت طول کشید تا چشمانش را بازکرد.
حال خوبی نداشت اما میخواست بلند شود و با سر اشاره می کرد که برویم ، درد داشت. از پرستار خواستم با آرامبخش کنترلش کند (ایکاش نکرده بودم )
دکتر می گفت رد کرده ، اما بهتر است یکی دو روز در ICU تحت مراقبت باشد.
مخالف بودم که در بیمارستان بماند
اما همه چیز می گفت: اگر ببریش ،تمامه
اشتباه کردم و تسلیم شدم ، برگه بستری را امضا کردم و بستری شد
برعکس حال خوب او در اورژانس دیگر او را خوب ندیدم.
12 روز گذشت
امروزصب حدود ساعت 9:30 سر سمینار شم اقتصادی بودم که دیدم تلفنم در حال خودکشی است
امیر عباس بود
گوشی را برداشتم و با دادن یک تمرین از سالن خارج شدم
شماره امیرعباس را گرفتم
سلام
صدای بغض آلودی گفت
امیرکجائی
سرسمینار
بابا رفت
یخ کردم
چه کنم ؟
این همه آدم از شهرهای مختلف آمده اند
چه کنم ؟
به امیرعباس گفتم که برو بیمارستان برای ترخیص. با جعفر هم صحب کردم که به کارهای تدفین رسیدگی کنه
ساعت 10 زمان استراحت بود می توانستم خودم را به خانه بابا برسانم ، فاصله کوتاه و خلوتی جمعه لطف الهی برای مدیریت این بحران بود.
به کلاس برگشتم و دستیاران آموزش درحال تمرین با بچه بودند همه چیز خوب بود
یک بازسازی روحیه کردم و بدون درنگی شروع کردم
تایم اول که تمام شد با سرعت به خانه پدر رفتم
پدری که با یک اشتباه تصمیم گیری از دست دادم ، فقط20 دقیقه وقت داشتم تا کارها را ساماندهی کنم و به سمینار برگردم
همین کار را هم کردم
ظاهرا کسی متوجه ماجرا نشده بود. خوب بود. نشان میدادکه می توانستم به هر دو کار برسم
همین کار را کردم و تایم دوم را هم بدون فوت وقت جلو رفتیم
هر بار که تمرین میدادم و و دستیاران آموزش فعال می شدن ، با تماسی روند کارها را پیگیری می کردم
فرصتی تعیین کرده بودم که اگر ترخیص و مقدمات تدفین تا ظهر تمام شد و فرصت خاکسپاری برای عصر بوجود آمد. بعدازظهر سمینار را تعطیل کنم و اگر نه
صدایش را در نیاورم و ادامه دهم گاهی از دستم در میرفت و بغضم بالا می زد و باعث چند سوتی کلامی شد
ساعت 12 که تایم استراحت بعدی بود سریع به خانه پدرم رفتم
فاصله کوتاه نعمت بزرگی در این مدیریت بحران بود
خانه پدری پر از میهمان شده بود و کارها در جریان بود
برای نهار هم حسین را فعال کردم، این دغدغه هم حل شد
تایم سوم و چهارم هم اجرا شد
دیگر سمینار رو به اتمام بود
در پایان کار از بچه ها بخاطر چند سوتی های کلامی عذر خواهی کردم
و ناگهان عدم کنترل بغم باعث شد واقعیت را بگویم
تقریبا همه شوکه شده بودن
خودم بیشتر
سردر گم
چرا به آنچه به همه درس میدادم عمل نکردم
اشتباهی که بقیمت از دست دادن پدرم تمام شد
ایکاش خودم هم از این قانون استفاده کرده بودم
"هر تصمیمی از سر اجبار غلط است"

1.8K views17:15