آقای گولمن در کتاب "هوش هیجانی" خود، داستانی را تعریف می کند که هدف ایشان از بیان آن تمرکز بر هوش هیجانی است. من در شروع ارایه پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی خود از این داستان در جهت موضوع پایان نامه خود یعنی "سکوت سازمانی" سود جستم؛
" خُلق یک خلبان هواپیمای محلی در آمریکا چندان مناسب نبود و با خدمه هواپیما مناسب رفتار نمی کرد و او را شخصی بداخلاق و بد دهن می شناختند. یکبار در هنگام فرود در فرودگاه، یکی از چرخ های هواپیما باز نشد و خلبان مذکور تصمیم گرفت که هواپیما را در حالت دور زدن بر بالای فرودگاه قرار دهد و خود برای تعمیر چرخ، کابین خلبان را ترک کند. بعد از مدتی خدمه هواپیما متوجه شدند که بنزین هواپیما در حال تمام شدن است و هنوز خلبان مشغول تعمیر چرخ هواپیماست. هیچکدام از خدمه به خاطر بدخُلقی خلبان حاضر نشد این خبر را به او برساند و بنزین هواپیما تمام شد و هواپیما سقوط کرد. "
آقای گولمن در کتاب خود به هوش هیجانی پایین آقای خلبان تاکید دارد و آن را نمونه ای از صدماتی می داند که ممکن است هوش هیجانی پایین به فرد و اطرافیان وارد سازد. من از این داستان برای بیان ارتباط هوش هیجانی مدیر و سکوت سازمانی کارکنان بهره جستم و بیان داشتم که اگر در سازمانی سکوت سازمانی اتفاق بیافتد آن سازمان محکوم به سقوط است. در ارتباطات دوستانه نیز این موضوع صادق است. اگر به دلیل هوش هیجانی پایین یکی از طرفین، طرف دیگر سکوت اختیار کند، بعد از مدتی تعارضات ، حل نشده باقی می مانند و منجر به از هم پاشیدن رابطه می شوند.

سینا یاوریان
سخنران، مدرس و مشاور روانشناسی
@SinaYavarian
#هوش_هیجانی
#سکوت_سازمانی
#گولمن
#نوشته۱۴۶
https://t.me/joinchat/AAAAAEDkKYzBHAq2Izm76Q